Psyche
alle pijlers
Hoe rouw(de) jij?
maandag 22 november 2021 om 13:57
Mijn vader is een week geleden overleden en nu de begrafenis voorbij is en de rust is wedergekeerd vraag ik me af: en nu?
Ik snap dat elk proces anders is, maar benieuwd naar verhalen van hoe dit bij anderen verliep of loopt.
Vandaag zou ik weer gaan werken, want dacht moet toch een keer beginnen. Manager verbaasde zich dat ik er alweer (online) was, maar met koffie op de bank mijn mails gelezen, daarna in bad gegaan en toen met een boek op de bank.
Ik snap dat elk proces anders is, maar benieuwd naar verhalen van hoe dit bij anderen verliep of loopt.
Vandaag zou ik weer gaan werken, want dacht moet toch een keer beginnen. Manager verbaasde zich dat ik er alweer (online) was, maar met koffie op de bank mijn mails gelezen, daarna in bad gegaan en toen met een boek op de bank.
vrijdag 31 december 2021 om 14:32
Hier afgelopen twee dagen veel gehuild, vaak ineens en dan heel verdrietig voor een halfuurtje en dan gaat het weer. Hopelijk ben ik klaar voor dit ‘jaar’ en heb ik een fijne avond. Denk het wel, komt meestal niet in gezelschap het verdriet.
Allemaal een fijne jaarwisseling gewenst, met misschien wat tranen.
Las vandaag op linkedin dat tranen van rouw anders zijn dan tranen van boosheid etc. Dat geeft nog meer aan dat huilen een functie heeft, ik vond het wel interessant.
Allemaal een fijne jaarwisseling gewenst, met misschien wat tranen.
Las vandaag op linkedin dat tranen van rouw anders zijn dan tranen van boosheid etc. Dat geeft nog meer aan dat huilen een functie heeft, ik vond het wel interessant.
zondag 27 februari 2022 om 19:03
Beste To, en anderen die (meer of minder) recent iemand verloren. Hoe gaat het inmiddels met jullie?
Hier is het nu 5 maanden geleden dat mijn vader overleed en ik voel me de laatste paar weken alleen maar belabberder. Zo intens moe (dat ik bijna de trap niet meer op kom, laat staan fietsen naar m'n werk of sporten), huilen, over-emotioneel reageren, brain fog, soms duizelig. Is dit herkenbaar voor sommigen? Hoort dit er nog bij? Ik begin me zorgen te maken.
Hier is het nu 5 maanden geleden dat mijn vader overleed en ik voel me de laatste paar weken alleen maar belabberder. Zo intens moe (dat ik bijna de trap niet meer op kom, laat staan fietsen naar m'n werk of sporten), huilen, over-emotioneel reageren, brain fog, soms duizelig. Is dit herkenbaar voor sommigen? Hoort dit er nog bij? Ik begin me zorgen te maken.
donderdag 3 maart 2022 om 14:26
Hier is 1 van mijn ouders overleden. Paar jaar geleden al, maar het liedje wat tijdens de begravenis gedraaid is en nog steeds veel met me doet.
Clouseau “Hoog in de heldere lucht”
Elke keer als ik deze hoor, brul ik mee, maar daarna is het ook weer goed of zo. Misschien bied het jullie ook troost of zo. Iedereen een
Clouseau “Hoog in de heldere lucht”
Elke keer als ik deze hoor, brul ik mee, maar daarna is het ook weer goed of zo. Misschien bied het jullie ook troost of zo. Iedereen een
donderdag 3 maart 2022 om 14:44
Hoi Eefje,eefje677 schreef: ↑27-02-2022 19:03Beste To, en anderen die (meer of minder) recent iemand verloren. Hoe gaat het inmiddels met jullie?
Hier is het nu 5 maanden geleden dat mijn vader overleed en ik voel me de laatste paar weken alleen maar belabberder. Zo intens moe (dat ik bijna de trap niet meer op kom, laat staan fietsen naar m'n werk of sporten), huilen, over-emotioneel reageren, brain fog, soms duizelig. Is dit herkenbaar voor sommigen? Hoort dit er nog bij? Ik begin me zorgen te maken.
Ik vind het lastig te zeggen, vind dat het over het algemeen wel goed gaat maar soms zijn er momenten dat ik even helemaal futloos ben en emotioneel weinig kan hebben.
Denk dat ieder proces anders verloopt maar als je tegen jezelf aanloopt dan zou ik kijken voor hulp.
Kun je jezelf de ruimte geven om even stil te staan, even overgeven of moet je altijd door?
donderdag 3 maart 2022 om 17:23
rouwen kan jaren duren.. op mijn 14e mijn vader verloren. in een zware depressie beland, zelfs tot het punt dat ik wilde stoppen met het leven. vanaf een jaar of 21 eindelijk beetje voor beetje me leven normaal weer kunnen oppakken. tot me moeder overleed 3 jaar geleden. maar gelukkig heb ik veel lessen getrokken uit me jeugd. ik laat me zelf niet weer zo afglijden als toen.. het blijft moeilijk, je moet door
Dream it, wish it, do it ♥
donderdag 3 maart 2022 om 18:01
Hoi Eefje. Wat naar dat je je zo voelt. Dit kan zeker nog steeds rouw zijn, maar weet je zeker dat er niet meer speelt, zoals bijv. burn-out/overspannen, overgang, bloedarmoede etc.?eefje677 schreef: ↑27-02-2022 19:03Beste To, en anderen die (meer of minder) recent iemand verloren. Hoe gaat het inmiddels met jullie?
Hier is het nu 5 maanden geleden dat mijn vader overleed en ik voel me de laatste paar weken alleen maar belabberder. Zo intens moe (dat ik bijna de trap niet meer op kom, laat staan fietsen naar m'n werk of sporten), huilen, over-emotioneel reageren, brain fog, soms duizelig. Is dit herkenbaar voor sommigen? Hoort dit er nog bij? Ik begin me zorgen te maken.
Hier is het nu 9 maanden geleden. Er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Ik zit ook al een tijdje niet lekker in mijn vel, meerdere klachten (ga volgende week naar huisarts) en afgelopen maandagavond stortte ik even helemaal in na alle horrorberichten over de oorlog. Huilen, huilen, met de foto van mijn vader op schoot....Ik mis hem ontzettend en voel me soms enorm eenzaam met mijn gemis en verdriet. Heb geen intens contact met mijn broer en hij leeft heel erg zijn eigen leven, weinig belangstelling en empathie.
Mijn moeder heeft haar eigen sores en, het klinkt botter dan bedoeld, het draait vooral om haar.
Mijn zoon die een hele hechte band had met opa, gaat ermee om zoals de meeste jongeren: niet omkijken, niet te ver vooruit, maar leven in het nu...
Ik 'verwerk' het dus veelal in mijn eentje en of dat nou de juiste weg is...
donderdag 3 maart 2022 om 18:56
Fijn om jullie reacties te lezen.
Ik ga wel naar een therapeute en heb ook wel goed contact met mijn zussen. Maar toch het gevoel dat ik het alleen moet doen. Waarschijnlijk is dat ook zo.
Sterrenstof74, is een therapeut/iemand om mee te praten ook niet iets voor jou dan?
Ik weet niet zeker of er niet iets anders aan de hand is. Ik ga binnenkort even naar de huisarts als 't niet beter wordt.
Kan de overgang ook zo voelen? Ik ben wat jong, maar aan de andere kant, m'n moeder was ook jong in de overgang.
Arequipa, fijn dat met jou redelijk gaat
Ik ga wel naar een therapeute en heb ook wel goed contact met mijn zussen. Maar toch het gevoel dat ik het alleen moet doen. Waarschijnlijk is dat ook zo.
Sterrenstof74, is een therapeut/iemand om mee te praten ook niet iets voor jou dan?
Ik weet niet zeker of er niet iets anders aan de hand is. Ik ga binnenkort even naar de huisarts als 't niet beter wordt.
Kan de overgang ook zo voelen? Ik ben wat jong, maar aan de andere kant, m'n moeder was ook jong in de overgang.
Arequipa, fijn dat met jou redelijk gaat
maandag 7 maart 2022 om 12:48
Het lijkt me een goed idee om even naar de huisarts te gaan hiermee, Eefje. Wie weet is er ook iets anders aan de hand. Bespreek je dit ook met je therapeute en is dat voor haar herkenbaar?
Het is hier nu ruim 3 maanden geleden dat mijn vader overleden is ene ik heb het idee dat het best goed gaat met me. Soms een dag dat ik me ineens verdrietig voel en niet lekker in mijn vel, kan dan bijna huilen om alles, maar dat wordt steeds wat minder. Ik merk dat ik de laatste tijd vaker met een glimlach naar zijn foto kan kijken en er minder verdrietig van word.
De laatste week zit hij wel weer even wat dichter aan de oppervlakte in mijn hoofd, doordat zijn zus, mijn tante, vorige week is overleden, ook aan een beroerte. Vooral mijn moeder heeft het nu weer even extra moeilijk.
Het is hier nu ruim 3 maanden geleden dat mijn vader overleden is ene ik heb het idee dat het best goed gaat met me. Soms een dag dat ik me ineens verdrietig voel en niet lekker in mijn vel, kan dan bijna huilen om alles, maar dat wordt steeds wat minder. Ik merk dat ik de laatste tijd vaker met een glimlach naar zijn foto kan kijken en er minder verdrietig van word.
De laatste week zit hij wel weer even wat dichter aan de oppervlakte in mijn hoofd, doordat zijn zus, mijn tante, vorige week is overleden, ook aan een beroerte. Vooral mijn moeder heeft het nu weer even extra moeilijk.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 7 maart 2022 om 21:55
Voor iedereen hier, sterkte, het valt niet mee een dierbare te moeten missen.
Mijn vader inmiddels alweer 7 maanden geleden overleden, ik schrok ervan toen ik terug rekende, het lijkt veel korter. Elke dag denk ik aan hem en ik mis hem enorm, toch is het, gelukkig, inmiddels niet meer zo dat het elke minuut van de dag mijn leven overschaduwd.
Toen mijn broertje stierf had ik dat wel heel erg. Toen mijn zus stierf was het beter te handelen, en toen mijn andere broertje stierf (ruim 8 maanden geleden nu) had ik teveel aan mijn hoofd om er echt bij stil te staan, bovendien was ik denk ik zo geschokt dat er niks echt binnen kwam.
Er bestaat geen handleiding voor rouwen, dat is wat ik inmiddels wel weet.
Doe wat goed voor jou voelt, dat kan met foto's zijn, muziek, of je er misschoen soms wel voor af proberen te sluiten. Maar of dat laatste goed is weet ik ook niet.
Mijn vader inmiddels alweer 7 maanden geleden overleden, ik schrok ervan toen ik terug rekende, het lijkt veel korter. Elke dag denk ik aan hem en ik mis hem enorm, toch is het, gelukkig, inmiddels niet meer zo dat het elke minuut van de dag mijn leven overschaduwd.
Toen mijn broertje stierf had ik dat wel heel erg. Toen mijn zus stierf was het beter te handelen, en toen mijn andere broertje stierf (ruim 8 maanden geleden nu) had ik teveel aan mijn hoofd om er echt bij stil te staan, bovendien was ik denk ik zo geschokt dat er niks echt binnen kwam.
Er bestaat geen handleiding voor rouwen, dat is wat ik inmiddels wel weet.
Doe wat goed voor jou voelt, dat kan met foto's zijn, muziek, of je er misschoen soms wel voor af proberen te sluiten. Maar of dat laatste goed is weet ik ook niet.
