Psyche
alle pijlers
Hoe van een naar gevoel afkomen?
maandag 5 juli 2021 om 08:47
Door omstandigheden ben ik uit het veld geslagen. In wil hier niet veel over zeggen maar er wordt aan gewerkt.
Wel heb ik sinds vorige week nadat een omstandigheden gebeurd zijn een naar en verdrietig gevoel. Veel spanning in mijn lijf. Het kost veel energie. Vooral bij het opstaan s morgens overvalt me het gevoel. Het liefst zou ik weer terug in een diepe slaap vallen zodat ik niet aan het gebeurde hoef te denken en het gevoel van naarheid niet hoef te voelen.
In de loop van de dag trekt het vaak wel weg maar omdat hetgeen wat gebeurd is niet opgelost is blijft het sluimeren en overvalt het nare gevoel me toch weer.
Ik zou willen dat ik een uitknop heb voor mijn gedachten en gevoelens maar helaas werkt dat niet zo bij mij.
Hebben jullie tips voor mij?
Nogmaals, er wordt aan gewerkt. Er komt nog een gesprek voor oplossingen maar wat zouden jullie in zo'n geval doen?
Wel heb ik sinds vorige week nadat een omstandigheden gebeurd zijn een naar en verdrietig gevoel. Veel spanning in mijn lijf. Het kost veel energie. Vooral bij het opstaan s morgens overvalt me het gevoel. Het liefst zou ik weer terug in een diepe slaap vallen zodat ik niet aan het gebeurde hoef te denken en het gevoel van naarheid niet hoef te voelen.
In de loop van de dag trekt het vaak wel weg maar omdat hetgeen wat gebeurd is niet opgelost is blijft het sluimeren en overvalt het nare gevoel me toch weer.
Ik zou willen dat ik een uitknop heb voor mijn gedachten en gevoelens maar helaas werkt dat niet zo bij mij.
Hebben jullie tips voor mij?
Nogmaals, er wordt aan gewerkt. Er komt nog een gesprek voor oplossingen maar wat zouden jullie in zo'n geval doen?
maandag 5 juli 2021 om 08:57
Niet. Accepteren dat je je zo voelt, lief zijn voor jezelf. Mensen willen nare emoties graag weg hebben. Logisch, want ze zijn naar. Maar als je ze accepteert kun je er doorheen en kom je vanzelf in lichtere tijden. Alles wat je doet om ze weg te duwen, versterkt het alleen maar.
Gewoon een beetje afleiding zoeken en verder accepteren dat je je kut voelt.
Gewoon een beetje afleiding zoeken en verder accepteren dat je je kut voelt.
maandag 5 juli 2021 om 08:58
Je moet erdoorheen.
Over een tijdje wordt het minder. Er is geen instant oplossing is mijn ervaring. Alleen afleiding helpt in mijn geval.
Dus een beetje aardig zijn voor jezelf en niet teveel verplichtingen aangaan, rustig aan doen en kijken waar je je goed bij voelt.
Ik ga dan wat leuks met een kind doen, lezen of iets voor mijn werk doen.
Als het echt ernstig is dan heb je daar specialistische hulp voor maar dat kan ik niet inschatten dus ik ga uit van iets stressvols maar niet traumatisch.
Over een tijdje wordt het minder. Er is geen instant oplossing is mijn ervaring. Alleen afleiding helpt in mijn geval.
Dus een beetje aardig zijn voor jezelf en niet teveel verplichtingen aangaan, rustig aan doen en kijken waar je je goed bij voelt.
Ik ga dan wat leuks met een kind doen, lezen of iets voor mijn werk doen.
Als het echt ernstig is dan heb je daar specialistische hulp voor maar dat kan ik niet inschatten dus ik ga uit van iets stressvols maar niet traumatisch.
maandag 5 juli 2021 om 09:04
weet jij wat er gebeurd is dan?
Jouw advies is prima, als TO een aanvaring had met een onaardig kassameisje, maar misschien is er wel iets serieus ernstigs aan de hand
maandag 5 juli 2021 om 09:08
Je mag gerust even slecht voelen.
Praat erover met je huisarts of een therapeut. Dan kunnen jullie samen nadenken hoe en wat.
Spanning in je lijf is heel vervelend. Je kan zoeken wat je helpt: in bed liggen, eens gaan wandelen, een bad nemen, bellen met een vriendin. Maar je mag je echt even slecht voelen. Het gaat beter ooit, geloof daar maar in.
Praat erover met je huisarts of een therapeut. Dan kunnen jullie samen nadenken hoe en wat.
Spanning in je lijf is heel vervelend. Je kan zoeken wat je helpt: in bed liggen, eens gaan wandelen, een bad nemen, bellen met een vriendin. Maar je mag je echt even slecht voelen. Het gaat beter ooit, geloof daar maar in.
maandag 5 juli 2021 om 09:11
Ze zegt dat het ze niet wil zeggen, ze zegt ook dat er al een gesprek komt voor een oplossing. Dus waarom nog dat vissen? Ramptoerisme?
maandag 5 juli 2021 om 09:22
Je kunt rotgevoelens niet ontlopen. Je zult ze moeten doorvoelen zodat je ze verwerkt en de intensiteit af kan nemen. Dat de situatie nog niet opgelost is zal daarbij niet helpen.
Neem de tijd om te voelen en wanneer het teveel is, zoek dan afleiding. Als het om heel heftige gebeurtenissen gaat, neem dan het advies van LilaLinda aan; EMDR kan goed helpen.
Veel sterkte!
Neem de tijd om te voelen en wanneer het teveel is, zoek dan afleiding. Als het om heel heftige gebeurtenissen gaat, neem dan het advies van LilaLinda aan; EMDR kan goed helpen.
Veel sterkte!
maandag 5 juli 2021 om 09:23
Waarom? TO geeft aan dat er iets ergs gebeurd is, en dat er later in de week een gesprek plaatsvind om daar iets aan te doen. Ze wil graag weten hoe ze met de tussenliggende dagen om kan gaan. Waarom moet ze mij dan vertellen wat er gebeurd is? Dat gaat mij helemaal niets aan. Idd ramptoerisme.
maandag 5 juli 2021 om 09:55
Dank jullie voor de tips. In verband met herkenbaarheid wil er niet uitgebreid over vertellen.
Er zijn dingen die veel erger zijn dan wat er is gebeurd. Therapie, EMDR niet nodig. Het is niet iets traumatisch gelukkig. Het gaat meer om een soort van aanvaring.
Wel voel ik me al bijna een week kwetsbaar. Ik had gehoopt dat het gevoel af zou zakken na het weekend. Maar voel me onzeker, verdriet, spanning in mijn maag. En er hoeft maar iets te gebeuren en ik barst in huilen uit.
Ik kan slecht met emoties omgaan (met die van mezelf dan. Voel me dan met een klein kind. Baal van mezelf dat ik zo verdrietig ben.
Wel net even gesport. Dat helpt.
Er zijn dingen die veel erger zijn dan wat er is gebeurd. Therapie, EMDR niet nodig. Het is niet iets traumatisch gelukkig. Het gaat meer om een soort van aanvaring.
Wel voel ik me al bijna een week kwetsbaar. Ik had gehoopt dat het gevoel af zou zakken na het weekend. Maar voel me onzeker, verdriet, spanning in mijn maag. En er hoeft maar iets te gebeuren en ik barst in huilen uit.
Ik kan slecht met emoties omgaan (met die van mezelf dan. Voel me dan met een klein kind. Baal van mezelf dat ik zo verdrietig ben.
Wel net even gesport. Dat helpt.
maandag 5 juli 2021 om 09:56
Ik zou ook zeggen dat je er, hoe vervelend ook, doorheen moet. Ik denk wel dat sommige activiteiten je daarbij kunnen helpen. Bij mij helpt het bij spanning bijv. om te gaan sporten, samenzijn met anderen, het hele huis soppen, lekker tutten met crèmetjes en dingen in de badkamer. Ontspanningsoefeningen doen het voor mij juist helemaal niet. Dan blijft die negatieve energie zo opgekropt zitten in mijn lijf.
maandag 5 juli 2021 om 10:09
TO, misschien heb je iets aan deze site. Daar staan oefeningen op voor dat soort momenten. https://www.snelbeterinjevel.nl/
Wat ik wel eens doe op dat soort momenten is opnoemen wat er lichamelijk allemaal gebeurt als ik me zo voel. "Ik voel een brok in mijn keel, snellere ademhaling, lichte duizelingen ... etc". Gek genoeg helpt dat.
Wat ik wel eens doe op dat soort momenten is opnoemen wat er lichamelijk allemaal gebeurt als ik me zo voel. "Ik voel een brok in mijn keel, snellere ademhaling, lichte duizelingen ... etc". Gek genoeg helpt dat.
Ik vind hier dingen van.
maandag 5 juli 2021 om 10:15
Ik snap je gevoel TO. Ik heb laatst ook een aanvaring gehad waarin ik ontzettend onheus bejegend ben en waarbij gedreigd werd mij (toen 25 weken zwanger) en mijn huisdier iets aan te doen. Niet traumatisch genoeg voor EMDR, maar wél echt heel naar. Het was in mijn eigen wijk en ik rijd/loop dus regelmatig langs het huis van die persoon wat me een heel kwetsbaar gevoel gaf.
Via therapie (voor iets anders) heb ik geleerd dat ik mijn rottige gevoelens écht moet doorvoelen om er weer vanaf te komen. Mijn eerste reactie was dus ook "Kut. Nu zit ik hier dus een paar weken mee". En ja, dat was ook zo. Inmiddels is het een beetje gesleten, al ben ik nog wel heel boos (en dus niet meer zozeer verdrietig/angstig). Wat mij hielp is de gedachte dat, elke keer dat ik het rotgevoel ervaarde, ik het toeliet zodat het een beetje minder kon worden. Alsof het een bord vol eten is dat hapje voor hapje verwerkt wordt. En als het even teveel wordt dan zoek je afleiding, zet je het bord even in de koelkast.
Sterkte TO!
Via therapie (voor iets anders) heb ik geleerd dat ik mijn rottige gevoelens écht moet doorvoelen om er weer vanaf te komen. Mijn eerste reactie was dus ook "Kut. Nu zit ik hier dus een paar weken mee". En ja, dat was ook zo. Inmiddels is het een beetje gesleten, al ben ik nog wel heel boos (en dus niet meer zozeer verdrietig/angstig). Wat mij hielp is de gedachte dat, elke keer dat ik het rotgevoel ervaarde, ik het toeliet zodat het een beetje minder kon worden. Alsof het een bord vol eten is dat hapje voor hapje verwerkt wordt. En als het even teveel wordt dan zoek je afleiding, zet je het bord even in de koelkast.
Sterkte TO!
