Hoe weet je nou eigenlijk wat je echt wilt?

01-01-2018 10:16 55 berichten
Of eigenlijk: hoe leer ik dat te weten?

Al mijn hele leven zweef ik van de ene mening naar de andere mening. Keuzes maken lukt me echt voor geen meter. Als ik mezelf bijvoorbeeld een mening heb gevormd over iets, dan hoeft er maar één iemand met een tegenmening te komen en ik twijfel al weer. Of als ik een keuze heb gemaakt waar ik 100% achter sta, dan kan ik de dag er na gewoon weer helemaal twijfelen. Ik herken dat niet bij mijn man. Als hij iets vindt, dan vindt hij dat morgen ook nog. Nooit eens twijfel. Als hij voor een kleur op de muur kiest, dan is daar nooit twijfel. Ik kan niet eens kiezen tussen de verschillende kleuren die eigenlijk al best wel op elkaar lijken.

Maar hoe kom je hier van af? Hoe leer je om bij jezelf te blijven? Je niet te veel te laten leiden door wat anderen vinden?

Herkent iemand dit?
NYC schreef:
01-01-2018 15:32
Reïncarnatietherapie wordt soms ook (deels) vergoed.
en nooit uit de basisverzekering
Ik heb niet alles doorgelezen, dus misschien mosterd..
Ik herken het bij mezelf en bij mij zit er wat onzekerheid en angst voor afwijzing achter..
sinds ik mezelf daarvan bewust ben, vraag ik mezelf vaak af wat het ergst is wat kan gebeuren. Das vaak niet zoveel dus probeer ik m'n mening te geven of bij m'n keuze te blijven. Dat lukt steeds iets beter.
Alle reacties Link kopieren
To, wat mij opvalt is dat je schrijft dat je de twijfel onderdrukt en dat die weer boven komt als iemand een andere mening heeft. Lukt het je om in het beslisproces je emoties écht te voelen? De angst, het verdriet, boosheid misschien... Of maak je de beslissing met je hoofd en negeer je de emoties die er achter zitten?
Hopelijk heb je hier wat aan
plienvoo schreef:
01-01-2018 20:46
Ik heb niet alles doorgelezen, dus misschien mosterd..
Ik herken het bij mezelf en bij mij zit er wat onzekerheid en angst voor afwijzing achter..
sinds ik mezelf daarvan bewust ben, vraag ik mezelf vaak af wat het ergst is wat kan gebeuren. Das vaak niet zoveel dus probeer ik m'n mening te geven of bij m'n keuze te blijven. Dat lukt steeds iets beter.
Die vraag stel ik ook wel eens als ik niet kan komen tot een beslissing, maar uiteindelijk brengt een opmerking me dan weer aan het wankelen.
martje55 schreef:
02-01-2018 09:53
To, wat mij opvalt is dat je schrijft dat je de twijfel onderdrukt en dat die weer boven komt als iemand een andere mening heeft. Lukt het je om in het beslisproces je emoties écht te voelen? De angst, het verdriet, boosheid misschien... Of maak je de beslissing met je hoofd en negeer je de emoties die er achter zitten?
Hopelijk heb je hier wat aan
Hier zou je misschien wel eens de spijker op z'n kop kunnen slaan. Als ik dit zo lees, dan vraag ik me inderdaad af of ik een beslissing verstandelijk of met gevoel neem. Ik denk inderdaad met verstand. Dat is makkelijk afstrepen: wat kan feitelijk wel en wat niet. Gevoelsmatig ga ik heen en weer en omdat mijn gevoel zo vaak wisselt kan ik daar niet van op aan. Dus dan moet ik wel verstandelijk een beslissing nemen, denk ik dan.

Iemand opperde al een dagboek. Misschien is dat niet eens zo'n slecht idee. Leren om mijn gevoel op te schrijven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven