Hoeveel angst/spanning ervaren jullie?

04-08-2021 16:56 26 berichten
Alle reacties Link kopieren
In hoeverre zijn jullie gespannen voor een sociale gelegenheid of gewoon iets waar bij je met andere mensen bij een komt? Ik ben toch nog een beetje aan het puzzelen of mijn gedrag meer richting problematisch gaat of toch eigenlijk wel meer richting normaal.

Bijvoorbeeld, ik heb straks een afspraak bij de kapper. Net alweer een hele zak chips naar binnen gepropt vanwege er tegen op zin en spanning :facepalm: Maar dit misschien ook wel een extreem voorbeeld, maar toch het gebeurd af en toe wel. Soms ervaar ik ook last van extreme zenuwachtigheid, tintelde handen, snelle ademhaling en overmatig zweten als ik in een situatie ben die niet prettig is, bijvoorbeeld wanneer ik met studiegenoten afspraak. Vaak is het vooral in het begin, zakt het later af.

Laatst liep ik ook naar de sportschool voor een les, doodzenuwachtig weer en geen idee waarom. De ene keer heb ik trouwens veel meer last van dan bijvoorbeeld een week later. Maar toen vroeg ik me op eens af, zijn andere eigenlijk ook zenuwachtig hiervoor? Of is het meer een uitzondering?
Alle reacties Link kopieren
Ik las in een eerder topic dat je wordt behandeld voor je sociale angst dus... dat zegt genoeg. Jouw dagelijks leven wordt er kennelijk door belemmerd, anders zou je die therapie niet volgen.

Veel succes. Wens jou minder sociale angst doe.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het helemaal niet. Zoals ik het lees lijkt het me problematisch, het is iets waar je last van hebt. Wellicht via de POH een paar oriënterende gesprekken, dan kun je naar aanleiding daarvan alsnog besluiten of je meer begeleiding / behandeling wil, of niet (misschien zijn de gesprekken met POH al wel verhelderend / helpend / inzicht gevend).

Sterkte, lijkt me vervelend!!
Alle reacties Link kopieren
Houdt het je ook tegen om de afspraken te maken? Vermijdt je dingen hierdoor of ben je wel gespannen maar doe je het wel. Indien het laatste dan zou ik het classificeren als nog normaal. Ik herken de spanning namelijk (ga niet eten gelukkig) maar zolang ik wel alles blijf doen accepteer ik het
Alle reacties Link kopieren
Ah, blijkbaar al behandeling voor sociale angst. Lijkt me verstandig, gezien de OP.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat heb ik ook best erg soms,
Hoe meer ik mezelf gek maak hoe erger het wordt.

Maar vooral blij plekken waar veel mensen zijn. Op een feestje bijvoorbeeld. Of op mijn vorige werk moest ik bijv. een vergaderzaal in en vragen of iemand iets te drinken wilt. Verschrikkelijk 😫😫

Op zo’n momenten voel ik vooral de paniek toeslaan en ik weet ook gewoon dat ik dan raar overkom. “ hoi wil iemand wat te drinken :puppy: “ en merk dan gewoon ik rare dingen doe en zeg. Vermijd zoiets echt heel graag.

Baal er wel van want sommige mensen lijken 0 angst / verlegenheid te hebben. Die doen dat echt met veel gemak even.
Alle reacties Link kopieren
Afspraken zoals naar de kapper gaan, sporten etc. dat doe ik allemaal wel. Probeer ook wel met studiegenoten af te spreken maar zeg dan toch wel vaak af, en ik kan nooit mee komen dus dat heeft wel als resultaat dat (naast familie) ik enkel regelmatig contact heb met 1 persoon. Dat voelt soms wel eenzaam. Maar dan vind ik weer dat eigenlijk niet mag klagen, want ik ga wel regelmatig op stap met mijn ouders of eens wat leuk doen met broers/zussen. Maar zoals nu, dan compenseer ik de eenzaamheid en de spanning door weer te veel eten. En dan heb ik vanmiddag al uur gesport, maar ja dat is nu voor niks geweest dus dan ga ik vanavond weer. Mweh, voel gewoon heel rot nu even.

Ik ben nog niet gestart met therapie, maar ik heb binnenkort een intake. Maar ik merk dat ik nu weer allerlei redenen voor mezelf aan het zoeken ben dat ik hier niet heen hoef te gaan. :bonk: Misschien had ik stiekem ook wel gehoopt dat iedereen dit zou herkennen, dus het eigenlijk gewoon normaal zou zijn :-P) Plus ik ben bijna afgestudeerd, dus alhoewel het niet makkelijk was, wil ik gewoon niet toegeven dat ik misschien wel een probleem heb ofzo. Wat ook heel stom is, want misschien is het straks binnen een half jaar wel gefixt als ik wel gewoon in therapie ga.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het helemaal niet. Het aantal sociale contacten dat jij hebt, vooral in deze levensfase, lijkt mij ook ongezond klein. Juist als je gaat afstuderen bruist het leven van de sociale contacten bij de meeste mensen. Het lijkt mij heel verstandig om wel in therapie te gaan.
Ik herken wat je zegt, maar ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en val dus niet in de categorie normaal. Er zijn momenten waarop ik werkelijk nergens last van heb, en momenten waarop de meest simpele dingen mij al stress bezorgen.

Een hele zak chips weg eten omdat je naar de kapper moet lijkt mij hoe dan ook niet onder normaal vallen.
Naar de kapper gaan. gaan sporten en naar studie/werk gaan zijn voor de meeste mensen niet spannend. Ik hoop dat je van de spanning voor zulke dingen af kan komen.
Alle reacties Link kopieren
_mikie schreef:
04-08-2021 17:25
Afspraken zoals naar de kapper gaan, sporten etc. dat doe ik allemaal wel. Probeer ook wel met studiegenoten af te spreken maar zeg dan toch wel vaak af, en ik kan nooit mee komen dus dat heeft wel als resultaat dat (naast familie) ik enkel regelmatig contact heb met 1 persoon. Dat voelt soms wel eenzaam. Maar dan vind ik weer dat eigenlijk niet mag klagen, want ik ga wel regelmatig op stap met mijn ouders of eens wat leuk doen met broers/zussen. Maar zoals nu, dan compenseer ik de eenzaamheid en de spanning door weer te veel eten. En dan heb ik vanmiddag al uur gesport, maar ja dat is nu voor niks geweest dus dan ga ik vanavond weer. Mweh, voel gewoon heel rot nu even.

Ik ben nog niet gestart met therapie, maar ik heb binnenkort een intake. Maar ik merk dat ik nu weer allerlei redenen voor mezelf aan het zoeken ben dat ik hier niet heen hoef te gaan. :bonk: Misschien had ik stiekem ook wel gehoopt dat iedereen dit zou herkennen, dus het eigenlijk gewoon normaal zou zijn :-P) Plus ik ben bijna afgestudeerd, dus alhoewel het niet makkelijk was, wil ik gewoon niet toegeven dat ik misschien wel een probleem heb ofzo. Wat ook heel stom is, want misschien is het straks binnen een half jaar wel gefixt als ik wel gewoon in therapie ga.

Serieuze vraag: je vindt het wel fijn zoals het nu is?
Alle reacties Link kopieren
Hoezo denk je dat dit normaal is dan?
Alle reacties Link kopieren
Nee, ik denk niet dat mensen gemiddeld zo in het leven staan op het moment. Ik in ieder geval niet. En ik zie of spreek ook geen mensen die zo angstig zijn. Dat wil niet zeggen dat ze niet bestaan, maar puur je vraag of dit normaal is: nee, dat vind ik niet.
Wat rot dat je hier zo'n last van hebt, to. Therapie lijkt me de verstandigste stap.
Alle reacties Link kopieren
Absoluut niet herkenbaar. Naar de kapper gaan en gaan sporten vind ik juist leuk, ontspannend en kijk ik naar uit.
Toen ik me wel zo voelde had ik een postnatale depressie en ben ik me gelukkig met hulp en medicijnen snel weer normaal gaan voelen. Ik hoop dat je therapie je helpt!
Alle reacties Link kopieren
Enorm bedankt voor de reacties die gegeven zijn! Moest er stiekem ook wel een klein beetje om lachen, dat ik toch stiekem ergens wel wist dat het niet helemaal normaal was en dat deze reacties het weer zo erg bevestigd hebben.
Dus toch maar gewoon doorzetten en de therapie aan gaan, hoe eng ook!
Alle reacties Link kopieren
Deels wel herkenbaar.
Niet zozeer het naar de kapper gaan, maar wel andere sociale activiteiten.
Bijvoorbeeld op de werkvloer.
Vooral om gesprekken te voeren en deze in stand te kunnen houden.
En met sommige kennissen/vriendschappen vind ik het ook moeilijk om het contact in stand te houden.
Alle reacties Link kopieren
_mikie schreef:
04-08-2021 22:29
Enorm bedankt voor de reacties die gegeven zijn! Moest er stiekem ook wel een klein beetje om lachen, dat ik toch stiekem ergens wel wist dat het niet helemaal normaal was en dat deze reacties het weer zo erg bevestigd hebben.
Dus toch maar gewoon doorzetten en de therapie aan gaan, hoe eng ook!
Doen hoor! Natuurlijk is dat eng, maar je doet jezelf er op de lange termijn een enorm plezier mee.
Alle reacties Link kopieren
Uit je post is de reden niet duidelijk waarom jij nerveus wordt over een komende gebeurtenis.
En er is altijd een reden. Meestal vind je de reden zó raar dat je niet hardop durft te zeggen. Misschien kan het helpen als je precies opschrijft wat je denkt als je bang bent.

Mensen zijn sociale wezens die enorm bang zijn voor negatieve beoordeling. Te weinig likes op sociale media is dan ook een soort nachtmerrie voor de meesten. Dat is normaal. Zelfs heel zelfzekere mensen worden stotterende klungels als ze tekenen krijgen dat ze niet genoeg worden gewaardeerd en misschien worden afgewezen..

Verder zijn veel mensen ook bang voor de toekomst. Ze vinden dat ze hoe dan ook daar grip op moeten hebben; pas dan kunnen ze zich ontspannen. Deze voorwaarde maakt hun leven wel erg moeilijk, want de toekomst doet precies wat hij zelf wil (net zoals bijvoorbeeld het weer) en je hebt daar praktisch geen grip op. Eigenlijk is het onverwachte juist ook het enige wat het leven de moeite waard maakt. Elke dag wordt zo toch weer iets anders.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Die angst voor de afspraak bij de kapper kan diverse redenen hebben; van angst voor persoonlijk contact tot angst voor het resultaat. Dus ja dat is vrij normaal allemaal. Als je vaker al een kapsel hebt gehad dat je niet beviel dan zal je ongeruster zijn dan iemand met makkelijk haar die alle kapsels kan hebben.

En zo is er ook een reden waarom je niet makkelijk de sportschool inloopt. De meesten zullen bang zijn om aandacht te trekken omdat ze niet lenig of niet krachtig genoeg zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Deels wel herkenbaar. Als ik naar de tandarts moet (gewoon controle, dus geen ingrepen of iets dergelijks) ben ik ook extreem nerveus. Als ik daar bijvoorbeeld in de middag heen moet, ben ik de uren daarvoor niet in staat om nog echt iets "leuks" te doen. Ik zit de tijd echt uit.
Maar ook als ik bijvoorbeeld een borrel heb met collega's, ben ik zenuwachtig. Terwijl het best leuke mensen zijn en het meestal ook wel oké is. Ik ben de dagen daarvoor dan al bezig met eventueel smoesjes bedenken om eronderuit te komen.

Dus ja, het is voor mij herkenbaar. Maar of het normaal is? Ik denk dat het bij mij toch ook wel extremer is dan bij de gemiddelde mens. Ben dus vast ook niet helemaal normaal.. ;)
Alle reacties Link kopieren
Vroeger had ik dit ook, ik zegde ook afspraken af omdat ik van de angst en schaamte zo vermoeid en misselijk was dat ik alleen maar onder de dekens wou kruipen om te kalmeren.

Het is verre van normaal maar dat wist je zelf ook. Maar ik wil je ook zeggen dat het goed kan komen en dat het absoluut de moeite waard is om eraan te gaan werken. Je verdient het!
Met mij is het helemaal goed gekomen, alleen spreken voor een groep mensen en sollicitatiegesprekken vind ik nog steeds eng. Maar dat hebben heel veel mensen.
Alle reacties Link kopieren
Wat een fijne reactie! Gelukkig dat je er grotendeels van af bent gekomen :) Ben je hiervoor ook in therapie geweest?

Soms wil ik het ook gewoon allemaal opgeven, dan denk ik laat mij maar gewoon elke dag lekker thuis, zonder afspreken en verplichtingen, helemaal prima.. In situaties dat ik dit heb voel ik me vaak best wel happy, maar ja dat duurt dan ook maar voor een paar dagen en dan begin je weer te balen.
Alle reacties Link kopieren
Ervaar niet echt angst, spanning wel.
Maar ik ben ook continue overprikkeld en altijd moe.
Dus bij mij komt het echt voort uit het vooruitzicht dat ik daarna compleet kapot ben. En dat ben ik dus al van contact met mensen, boodschappen doen, stuk fietsen, echt van alles.
En het vooruitzicht dat ik iets moet gaan doen levert al een berg spanning op.
Ik kan het ook hebben bij iets simpels als: mijn fiets naar de fietsenwinkel brengen voor een reparatie of een artikel ruilen in de winkel. Dan ben ik echt opgelucht als ik het gedaan heb terwijl ik weet dat het objectief weinig voorstelt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb maandag mijn intake bij de psycholoog. En uiteraard ben ik verschrikkelijk zenuwachtig, nu al. Ik moet er echt heel de dag door aan denken, heb vaak hoofdpijn van al het gepieker. :facepalm: Heeft er iemand nog tips, moet ik bijvoorbeeld wat voorbereiden o.i.d.?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven