Psyche
alle pijlers
Iemand afgewezen, rotgevoel
donderdag 18 januari 2018 om 16:38
Ik heb dit hier neergezet ipv op peiler relatie aangezien het iets is waar ik persoonlijk even last van heb.
Ik zal proberen het kort te houden.
Ik heb tot de zomer een korte leuke maar ook ietwat complexe relatie gehad.
Deze persoon is op het laatst zeer over mijn grenzen gegaan en ik moest wel voor mezelf opkomen en heb de relatie abrupt verbroken.
Ik heb echt even tijd nodig gehad om dit allemaal te verwerken.
Gister 4/5 maanden later heb ik hem weer gesproken en gezien, (hij vroeg het, ik wilde weten wat hij te zeggen had en toendertijd heb ik het abrupt gestopt. Voor mn gevoel had ik het niet goed afgesloten en dat zat niet lekker. Vandaar dat ik er op in ging. Ik heb wel duidelijk vantevoren aangegeven dat hij niks moest verwachten van mij)
mijn vermoeden klopte, hij wil me terug.
Ik geef echt wel om hem en voel me op een bepaalde manier ook nog tot hem aangetrokken, maar ik heb geen gevoelens voor hem, en ik wil geen relatie meer met hem. Ik moet te veel concessies doen en me aan hem aanpassen, (anders krijgt hij driftbuien, als ik tegen hem in ga) en ik kan en wil dat niet.
Hij is een behoorlijke dominante man, en hij snapt overigens niet eens waarom ik toen er een punt achter gezet had, en dat hij uberhaupt over mijn grenzen ging. (Hij vond van niet..)
Hier ben ik best wel teleurgesteld om, dat hij niet eens snapt wat hij fout deed, had het enkel over mijn fouten (vreemde tactiek om iemand terug te winnen..).
Ik ga gewoon niet gelukkig worden met hem en ik heb hem dus afgewezen, zonder twijfel maar desondanks niet leuk en ook niet makkelijk.
(Ik heb overigens ook onlangs iemand ontmoet met wie het klikt en serieus aan het worden is, dat weegt ook mee, ik ga niet van twee walletjes eten)
Al met al sta ik hier qua gevoel en verstand 100% achter, en toch heb ik het hier moeilijk mee....
Het doet me echt wel wat, en hij is niet de juiste man voor mij, maar dat vind ik best jammer, onafgezien van de nieuwe persoon in mijn leven.
Is dit normaal, en wat moet ik ermee? ( Niet met hem, daar wil en moet ik niks mee, dat is klaar. Ik bedoel mn gevoel)
Het voelt een beetje tegenstrijdig allemaal...
Ik zal proberen het kort te houden.
Ik heb tot de zomer een korte leuke maar ook ietwat complexe relatie gehad.
Deze persoon is op het laatst zeer over mijn grenzen gegaan en ik moest wel voor mezelf opkomen en heb de relatie abrupt verbroken.
Ik heb echt even tijd nodig gehad om dit allemaal te verwerken.
Gister 4/5 maanden later heb ik hem weer gesproken en gezien, (hij vroeg het, ik wilde weten wat hij te zeggen had en toendertijd heb ik het abrupt gestopt. Voor mn gevoel had ik het niet goed afgesloten en dat zat niet lekker. Vandaar dat ik er op in ging. Ik heb wel duidelijk vantevoren aangegeven dat hij niks moest verwachten van mij)
mijn vermoeden klopte, hij wil me terug.
Ik geef echt wel om hem en voel me op een bepaalde manier ook nog tot hem aangetrokken, maar ik heb geen gevoelens voor hem, en ik wil geen relatie meer met hem. Ik moet te veel concessies doen en me aan hem aanpassen, (anders krijgt hij driftbuien, als ik tegen hem in ga) en ik kan en wil dat niet.
Hij is een behoorlijke dominante man, en hij snapt overigens niet eens waarom ik toen er een punt achter gezet had, en dat hij uberhaupt over mijn grenzen ging. (Hij vond van niet..)
Hier ben ik best wel teleurgesteld om, dat hij niet eens snapt wat hij fout deed, had het enkel over mijn fouten (vreemde tactiek om iemand terug te winnen..).
Ik ga gewoon niet gelukkig worden met hem en ik heb hem dus afgewezen, zonder twijfel maar desondanks niet leuk en ook niet makkelijk.
(Ik heb overigens ook onlangs iemand ontmoet met wie het klikt en serieus aan het worden is, dat weegt ook mee, ik ga niet van twee walletjes eten)
Al met al sta ik hier qua gevoel en verstand 100% achter, en toch heb ik het hier moeilijk mee....
Het doet me echt wel wat, en hij is niet de juiste man voor mij, maar dat vind ik best jammer, onafgezien van de nieuwe persoon in mijn leven.
Is dit normaal, en wat moet ik ermee? ( Niet met hem, daar wil en moet ik niks mee, dat is klaar. Ik bedoel mn gevoel)
Het voelt een beetje tegenstrijdig allemaal...
anoniem_361676 wijzigde dit bericht op 18-01-2018 18:13
17.05% gewijzigd
donderdag 18 januari 2018 om 19:07
donderdag 18 januari 2018 om 19:41
Geen idee, allebei wel denk ik.
En ja natuurlijk vind ik het jammer dat het niet gegaan is zoals ik hoopte.
En nee hij is het piekeren niet waard, maar het is best heftig wat er is gebeurd. En iets loslaten kost nou eenmaal tijd. Is niet een knopje wat je indrukt, helaas.
Komt ook wel goed hoor...
Het gaat eigenlijk wel weer....
Laverneb:
donderdag 18 januari 2018 om 19:47
Weet ik... Weet ik echt...Eslarealidad schreef: ↑18-01-2018 18:21Nu weet je wat hij te zeggen had en heb je het nog niet goed afgesloten.
De afsluiting ligt echt bij jezelf.
donderdag 18 januari 2018 om 19:53
Ik denk dat je het niet goed hebt afgesloten omdat je had gehoopt op erkenning, een excuus, in plaats daarvan legde hij de fout bij jou en liet zien totaal niet te begrijpen wat hij fout had gedaan. En misschien heb je het gevoel dat je nooit echt je zegje hebt kunnen doen, nooit echt voor jezelf bent opgekomen. Het blijft dan op de een of andere manier een open eindje. Het enige wat je kunt doen is jezelf onafhankelijk maken van zijn mening. Je weet zelf al te goed wat er is gebeurd en dat je het bij het rechte eind had toen je er een punt achter zette, daar heb je zijn instemming niet bij nodig, en hij gaat toch never nooit toegeven dat hij iets fout heeft gedaan, dus daar hoef je niet op te wachten.
Laat het los en focus je op mensen die het goed met je voor hebben, inclusief die leuke man. Misschien blijft het dan wel even knagen in je hoofd, maar dat slijt wel. Dit heeft niks te maken met liefde voor die man, meer met een gevoel van onrechtvaardigheid en daardoor geen closure vinden.
Laat het los en focus je op mensen die het goed met je voor hebben, inclusief die leuke man. Misschien blijft het dan wel even knagen in je hoofd, maar dat slijt wel. Dit heeft niks te maken met liefde voor die man, meer met een gevoel van onrechtvaardigheid en daardoor geen closure vinden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
