Psyche
alle pijlers
Ik ben anders.
donderdag 14 augustus 2008 om 16:03
(voelde me niet aangevallen door jou hoor :D)
Mag ik vragen in welk deel van NL je woont.
Ik ben opgegroeit in de randstad maar nu woon ik gelukkig in het oosten. Als ik weereens bij mijn ouders ben, vooral de weg er heen maakt me erg onrustig. Veel gehaaste mensen, veel onrust en rommelig straatbeeld. Volgend jaar verhuis ik van de stad waar ik nu woon naar een dorp. Alle noodzakelijke dingen op loopafstand en de drukte een eind weg. Als ik dan b.v. wil winkelen moet ik het van te voren plannen. Dan kan ik me er ook mentaal op instellen en er van genieten (en dan ook genieten van de rust als ik weer thuis ben)
Misschien is het ook handig voor je om te bepalen of iets de moeite waard is om je er druk over te maken. (helpt het als je je er druk om maakt, kan je er wat aan veranderen, heb je er invloed op. Zo niet, over laten aan anderen en je energie bewaren voor dat waar jij het aan wil spenderen. En bewust genieten. Van het vogeltje op het hek bij je werk of van het mooie kevertje dat op een muur zit. Mijn dingen om vrolijk van te worden als het even niet wil)
Mag ik vragen in welk deel van NL je woont.
Ik ben opgegroeit in de randstad maar nu woon ik gelukkig in het oosten. Als ik weereens bij mijn ouders ben, vooral de weg er heen maakt me erg onrustig. Veel gehaaste mensen, veel onrust en rommelig straatbeeld. Volgend jaar verhuis ik van de stad waar ik nu woon naar een dorp. Alle noodzakelijke dingen op loopafstand en de drukte een eind weg. Als ik dan b.v. wil winkelen moet ik het van te voren plannen. Dan kan ik me er ook mentaal op instellen en er van genieten (en dan ook genieten van de rust als ik weer thuis ben)
Misschien is het ook handig voor je om te bepalen of iets de moeite waard is om je er druk over te maken. (helpt het als je je er druk om maakt, kan je er wat aan veranderen, heb je er invloed op. Zo niet, over laten aan anderen en je energie bewaren voor dat waar jij het aan wil spenderen. En bewust genieten. Van het vogeltje op het hek bij je werk of van het mooie kevertje dat op een muur zit. Mijn dingen om vrolijk van te worden als het even niet wil)
donderdag 14 augustus 2008 om 17:02
Mooi Suzeli, dat je zo een manier hebt gevonden voor jezelf om met de dingen om te gaan (waardoor je dus uiteindelijk beter in je vel komt te zitten).
Ik woon ook in het Oosten, kan wel gedetailleerd gaan vertellen, maar heb natuurlijk niet voor niets een nickname
De omgeving is echt prachtig hier en op korte afstand van de stad waar ik woon. Maar gewoon nog te ver weg denk ik soms.
Ik was kort geleden bij mensen die helemaal buitenaf wonen; aan een dijk, dus water, weilanden en veel dieren. Vanaf het moment dat ik de auto uitstapte leek ik al meer tot rust te komen. Van zo'n moment alleen al zou ik emotioneel kunnen worden. In mijn jeugd was ik altijd op het platteland. Altijd buiten, de bossen in met de paarden, op avontuur! Geweldige tijd. Direct besefte ik hoe ontzettend ik het mis.
Ik woon ook in het Oosten, kan wel gedetailleerd gaan vertellen, maar heb natuurlijk niet voor niets een nickname
De omgeving is echt prachtig hier en op korte afstand van de stad waar ik woon. Maar gewoon nog te ver weg denk ik soms. Ik was kort geleden bij mensen die helemaal buitenaf wonen; aan een dijk, dus water, weilanden en veel dieren. Vanaf het moment dat ik de auto uitstapte leek ik al meer tot rust te komen. Van zo'n moment alleen al zou ik emotioneel kunnen worden. In mijn jeugd was ik altijd op het platteland. Altijd buiten, de bossen in met de paarden, op avontuur! Geweldige tijd. Direct besefte ik hoe ontzettend ik het mis.
vrijdag 15 augustus 2008 om 10:09
Hoi Kym,
Goed zeg dat mailtje naar die stal!
De laatste tijd denk ik er dus ook aan om iets totaal anders te gaan doen, maar dan krijg ik ook vaak van die belemmerende gedachten waar jij het over had. Wat mij dan helpt is te denken (heel cliché, maar ok): je leeft maar 1 keer, dus maak er wat van! En: je kunt beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan dan iets wat je niet hebt gedaan. Volg vooral je eigen gevoel en laat je niet teveel door anderen beïnvloeden (ga ook niet voor anderen denken: 'als ik dit doe, dan zal hij/zij dat wel heel stom vinden'.) Als jij doet waarin jij je goed voelt, dan straal je dat ook uit naar anderen!
Nou ja, allemaal makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk
Goed zeg dat mailtje naar die stal!
De laatste tijd denk ik er dus ook aan om iets totaal anders te gaan doen, maar dan krijg ik ook vaak van die belemmerende gedachten waar jij het over had. Wat mij dan helpt is te denken (heel cliché, maar ok): je leeft maar 1 keer, dus maak er wat van! En: je kunt beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan dan iets wat je niet hebt gedaan. Volg vooral je eigen gevoel en laat je niet teveel door anderen beïnvloeden (ga ook niet voor anderen denken: 'als ik dit doe, dan zal hij/zij dat wel heel stom vinden'.) Als jij doet waarin jij je goed voelt, dan straal je dat ook uit naar anderen!
Nou ja, allemaal makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk
vrijdag 15 augustus 2008 om 11:24
Hey Anouk!
Leuk je weer te lezen! Ook wat anders willen doen dus? Maar heb jij al dingen concreet voor jezelf dan? Ben benieuwd.
Jouw motto vind ik heel treffend ja, alleen moet het volgens mij zijn: Beter spijt van de dingen die je niet hebt gedaan dan de dingen die je wel hebt gedaan. Zo denk ik er tenminste over.
Moet zeggen dat dit topic me best enigzins op weg lijkt te hebben geholpen: de afgelopen dagen op mijn werk stond ik er iets anders in; heb de dingen wat losser kunnen laten en me vooral op mijn eigen ding kunnen richten wat resulteert in een met goed gevoel weer in de auto terug naar huis zitten. Mar goed; deze periodes heb ik ook wel vaker en kan ook zo weer inzakken, daar ben ik me bewust van.
Ook ben ik me echt weer meer aan het richten op paarden; heb contact met verschillende fokkers die me nader kennis willen laten maken met mijn favoriete ras, wat ik erg leuk vind natuurlijk.
Zelfs de gedachten van me echt richten (sparen) voor een eigen paard spelen er. Ik weet hoeveel rust me dat kan geven als ik regelmatig in de natuur ben en de verzorging van een paard op me heb. Maar goed, een paard kopen is niet niks en kost wat; dus wellicht een 'leuk project' voor me...
Leuk je weer te lezen! Ook wat anders willen doen dus? Maar heb jij al dingen concreet voor jezelf dan? Ben benieuwd.
Jouw motto vind ik heel treffend ja, alleen moet het volgens mij zijn: Beter spijt van de dingen die je niet hebt gedaan dan de dingen die je wel hebt gedaan. Zo denk ik er tenminste over.
Moet zeggen dat dit topic me best enigzins op weg lijkt te hebben geholpen: de afgelopen dagen op mijn werk stond ik er iets anders in; heb de dingen wat losser kunnen laten en me vooral op mijn eigen ding kunnen richten wat resulteert in een met goed gevoel weer in de auto terug naar huis zitten. Mar goed; deze periodes heb ik ook wel vaker en kan ook zo weer inzakken, daar ben ik me bewust van.
Ook ben ik me echt weer meer aan het richten op paarden; heb contact met verschillende fokkers die me nader kennis willen laten maken met mijn favoriete ras, wat ik erg leuk vind natuurlijk.
Zelfs de gedachten van me echt richten (sparen) voor een eigen paard spelen er. Ik weet hoeveel rust me dat kan geven als ik regelmatig in de natuur ben en de verzorging van een paard op me heb. Maar goed, een paard kopen is niet niks en kost wat; dus wellicht een 'leuk project' voor me...
zaterdag 16 augustus 2008 om 11:50
Hallo,
Jammer dat het zo rustig is hier, maar ik schrijf maar lekker door.. (wellicht tegen een muur )
Gister goed bezig geweest door de avond door te brengen in het bos. Was fijn. Vriendje meegesleurd en hem gezegd hoe fijn ik het buiten vind. Tevens vanmiddag ook weer op pad en na lange tijd weer paardrijden. Heb er veel zin in.
Toch ook weer lastige momenten gehad; contact met sociale omgeving is er nog steeds niet echt. Merk dat ik er ook echt weinig behoefte aan heb. Met mijn vriend samenzijn vind ik heerlijk, omdat ie lief is voor me en het allemaal erg ongecompliceerd voelt met hem, met anderen vinden er al snel weer diepgaande gesprekken plaats en worden er weer dezelfde vragen gesteld, mijn hoofd staat daar gewoon niet naar. Ook gister op de weg in de auto gebeurde er weer iets 'raars'; ik hoorde dat ik van achter benaderd werd door luid loeiende sirenes van twee brandweerwagen. Ik moest aan de kant; mensen voor mij gingen ook acuut aan de kant (en terecht) en van de één op het andere moment sprongen de tranen weer in mijn ogen om hele situatie. Slecht uit te leggen, maar het raakte me. De samenwerking tussen alle onbekenden op de weg en een mogelijk ernstige situatie erlders in de stad. In 2 minuten was er weer een stempel gedrukt op mijn stemming. Gek hè.
Jammer dat het zo rustig is hier, maar ik schrijf maar lekker door..
(wellicht tegen een muur )Gister goed bezig geweest door de avond door te brengen in het bos. Was fijn. Vriendje meegesleurd en hem gezegd hoe fijn ik het buiten vind. Tevens vanmiddag ook weer op pad en na lange tijd weer paardrijden. Heb er veel zin in.
Toch ook weer lastige momenten gehad; contact met sociale omgeving is er nog steeds niet echt. Merk dat ik er ook echt weinig behoefte aan heb. Met mijn vriend samenzijn vind ik heerlijk, omdat ie lief is voor me en het allemaal erg ongecompliceerd voelt met hem, met anderen vinden er al snel weer diepgaande gesprekken plaats en worden er weer dezelfde vragen gesteld, mijn hoofd staat daar gewoon niet naar. Ook gister op de weg in de auto gebeurde er weer iets 'raars'; ik hoorde dat ik van achter benaderd werd door luid loeiende sirenes van twee brandweerwagen. Ik moest aan de kant; mensen voor mij gingen ook acuut aan de kant (en terecht) en van de één op het andere moment sprongen de tranen weer in mijn ogen om hele situatie. Slecht uit te leggen, maar het raakte me. De samenwerking tussen alle onbekenden op de weg en een mogelijk ernstige situatie erlders in de stad. In 2 minuten was er weer een stempel gedrukt op mijn stemming. Gek hè.
zondag 17 augustus 2008 om 22:07
Hai,
Je praat niet tegen een muur hoor! Ben een weekendje weg geweest. Leuk dat je je weer op paarden richt! Mij helpt dat ook heel goed. Ik baal echt van m'n huidige baan (hele dag achter de computer, veel vergaderen), daar krijg ik het soms zo benauwd van. Dan wil ik het liefst naar buiten rennen, zodat ik de frisse lucht weer voel en binnenkrijg. Elke avond kan ik gelukkig naar m'n paard en dat geeft zoveel ontspanning en voldoening. Ik krijg ook 1x per week les, wat me ook heel erg helpt te focussen op m'n paard en het paardrijden.
Wat jij beschrijft van het ineens emotioneel worden door iets eigenlijk heel normaals, herken ik ook. Ergens vind ik dat ook prettig , het geeft me het gevoel dat ik leef en dat ik open sta voor allerlei indrukken. Dit kunnen dingen zijn die ik vervelend vind, maar soms kan ik ook emotioneel raken door dingen die ik juist heel mooi vind, als de zee heel ruig is, als m'n paard naar me toe komt galopperen, als het stormt of als de natuur weer tot leven komt in de lente. Niet dat ik dan gelijk tranen met tuiten huil, maar het raakt me wel.
O ja, dat motto waar je het over had, bedoelde ik zoals ik het opgeschreven had. Je kunt soms beter iets proberen en er achteraf spijt van hebben, dan dat je het niet probeert en daar dan spijt van krijgen. Maar het kan natuurlijk dat je daar precies anders over denkt.
Je praat niet tegen een muur hoor! Ben een weekendje weg geweest. Leuk dat je je weer op paarden richt! Mij helpt dat ook heel goed. Ik baal echt van m'n huidige baan (hele dag achter de computer, veel vergaderen), daar krijg ik het soms zo benauwd van. Dan wil ik het liefst naar buiten rennen, zodat ik de frisse lucht weer voel en binnenkrijg. Elke avond kan ik gelukkig naar m'n paard en dat geeft zoveel ontspanning en voldoening. Ik krijg ook 1x per week les, wat me ook heel erg helpt te focussen op m'n paard en het paardrijden.
Wat jij beschrijft van het ineens emotioneel worden door iets eigenlijk heel normaals, herken ik ook. Ergens vind ik dat ook prettig , het geeft me het gevoel dat ik leef en dat ik open sta voor allerlei indrukken. Dit kunnen dingen zijn die ik vervelend vind, maar soms kan ik ook emotioneel raken door dingen die ik juist heel mooi vind, als de zee heel ruig is, als m'n paard naar me toe komt galopperen, als het stormt of als de natuur weer tot leven komt in de lente. Niet dat ik dan gelijk tranen met tuiten huil, maar het raakt me wel.
O ja, dat motto waar je het over had, bedoelde ik zoals ik het opgeschreven had. Je kunt soms beter iets proberen en er achteraf spijt van hebben, dan dat je het niet probeert en daar dan spijt van krijgen. Maar het kan natuurlijk dat je daar precies anders over denkt.
maandag 18 augustus 2008 om 11:21
Hoi Anouk,
Hopelijk heb je een leuk weekend gehad? Het is wel fijn als je in elk geval weet wát je kan helpen om te ontspannen hè. Jij zit dus ook nog de hele dag binnen, kan me voorstellen dat je dat vaak erg benauwt. Maar aan de andere kant denk ik soms dat zo'n 'gestructureerde' baan ook heel prettig kan zijn; weten waar je aan toe bent, je ding doen en weer naar huis gaan. Of werkt dat niet zo voor je? Op mijn werk is het elke dag weer hectisch. Constant scherp moeten zijn vraagt zoveel energie van me, wat niet altijd erg is, maar wat je wel op kan zuigen.
Ik ben bezig trouwens om via een soort freelancebureau op 0-uren basis extra te gaan werken (of minder op mijn werk en wat meer voor het bureau), want het verdient zo ontzettend goed. Door die extra inkomsten zou de stap naar bijv. een eigen paard kleiner kunnen worden en dat is toch wel iets waar ik momenteel ook erg mee bezig ben.
Ik voel me verder nog steeds niet erg goed. Vind het ook wel erg lang duren nu eigenlijk, ben kortere periodes gewend. Komt nu ook weer twijfel over vriend bij, wat het ook allemaal niet gemakkelijker maakt.
Jouw motto trouwens kan ik ook in komen hoor; maar op de andere manier vat ik 'm ook.
Voel jij je wel goed trouwens?
Hopelijk heb je een leuk weekend gehad? Het is wel fijn als je in elk geval weet wát je kan helpen om te ontspannen hè. Jij zit dus ook nog de hele dag binnen, kan me voorstellen dat je dat vaak erg benauwt. Maar aan de andere kant denk ik soms dat zo'n 'gestructureerde' baan ook heel prettig kan zijn; weten waar je aan toe bent, je ding doen en weer naar huis gaan. Of werkt dat niet zo voor je? Op mijn werk is het elke dag weer hectisch. Constant scherp moeten zijn vraagt zoveel energie van me, wat niet altijd erg is, maar wat je wel op kan zuigen.
Ik ben bezig trouwens om via een soort freelancebureau op 0-uren basis extra te gaan werken (of minder op mijn werk en wat meer voor het bureau), want het verdient zo ontzettend goed. Door die extra inkomsten zou de stap naar bijv. een eigen paard kleiner kunnen worden en dat is toch wel iets waar ik momenteel ook erg mee bezig ben.
Ik voel me verder nog steeds niet erg goed. Vind het ook wel erg lang duren nu eigenlijk, ben kortere periodes gewend. Komt nu ook weer twijfel over vriend bij, wat het ook allemaal niet gemakkelijker maakt.
Jouw motto trouwens kan ik ook in komen hoor; maar op de andere manier vat ik 'm ook.
Voel jij je wel goed trouwens?
maandag 18 augustus 2008 om 11:26
:
Mooi Suzeli, dat je zo een manier hebt gevonden voor jezelf om met de dingen om te gaan (waardoor je dus uiteindelijk beter in je vel komt te zitten).
Ik woon ook in het Oosten, kan wel gedetailleerd gaan vertellen, maar heb natuurlijk niet voor niets een nickname
Ik was kort geleden bij mensen die helemaal buitenaf wonen; aan een dijk, dus water, weilanden en veel dieren. Vanaf het moment dat ik de auto uitstapte leek ik al meer tot rust te komen. Van zo'n moment alleen al zou ik emotioneel kunnen worden. In mijn jeugd was ik altijd op het platteland. Altijd buiten, de bossen in met de paarden, op avontuur! Geweldige tijd. Direct besefte ik hoe ontzettend ik het mis.
Als jij in je jeugd ook op 't platteland woonde, heb je het dan wel goed overdacht om naar 'n stad te verhuizen? Had je er geen idee van dat je je daar niet lekker zou voelen door de drukte en 't missen van de natuur om je heen?
Zelf ben ik ook in een dorpje in de bossen opgegroeid en wist eigenlijk uit mezelf dat ik niet gelukkig zou worden in 'n drukke omgeving. Nu woon ik dus zelf ook in 'n rustig dorpje midden in 't bos met ruime tuin om me heen. Ik heb dat echt nodig, ik zou ook depri worden van 'n stad of woonwijk met rijtjeshuizen.
maandag 18 augustus 2008 om 11:35
Hey Elninjoo,
Nee, nooit zo over nagedacht eigenlijk; tijdens studie naar stad gegaan (dichtbij dorp waar ik opgroeide), daarna een baan gevonden in een andere stad en nu in mijn woonstad. Woon alleen, dus wel een beetje afhankelijk van het 'centraal' wonen ivm kosten e.d. Maar goed; zeker iets om te gaan veranderen in de toekomst!
Nee, nooit zo over nagedacht eigenlijk; tijdens studie naar stad gegaan (dichtbij dorp waar ik opgroeide), daarna een baan gevonden in een andere stad en nu in mijn woonstad. Woon alleen, dus wel een beetje afhankelijk van het 'centraal' wonen ivm kosten e.d. Maar goed; zeker iets om te gaan veranderen in de toekomst!
maandag 18 augustus 2008 om 11:40
Ik ben andersom te werk gegaan, ik heb mijn woonplek op de eerste plaats gezet. Mijn instelling is, ik leef niet om te werken, maar ik werk om te leven. Dus ook al zou ik in de (rand)stad vast veel meer keus in banen hebben gehad, zou ik daar nooit willen wonen, dus heb op acceptabele rijafstand (ca. 30 km) nu 'n baan en heb ook wel 'ns verder weg gewerkt, maar ook dan vond ik het belangrijker dat ik mijn vrije tijd op 'n fijne plek door kon brengen dan het feit dat ik langer onderweg was.
maandag 18 augustus 2008 om 12:05
Mijn huis op zich is heel erg prettig, ik ben er graag, ook heb ik de natuur in de omgeving. Een ander uiterste is het wonen middenin de natuur; wat dus niet het geval is en wat gewoonweg nu financieel niet haalbaar is. Werk is wel erg belangrijk voor me, want anders kan ik mijn huis niet betalen. Een leuke werkplek is nog belangrijker, omdat ik me anders nog ongelukkiger ga voelen. Een leuke werkplek heb ik in de stad kunnen vinden, dus vandaar mijn keuze. Toen ik jonger was heb ik daar helemaal niet echt de keus in gehad voor mijn gevoel; toch gebonden aan budget en je kiest ook al snel voor een woonplek waar je alles al kent en je vrienden hebt, dan voor een dorp achteraf. Nu is dat anders en vandaar dat het kriebelt.
Maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
Wel heel fijn dat jij direct op de plek kon gaan wonen waar je je het allerfijnst voelde en nog steeds Elninjoo!
Maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
Wel heel fijn dat jij direct op de plek kon gaan wonen waar je je het allerfijnst voelde en nog steeds Elninjoo!
maandag 18 augustus 2008 om 12:18
Zelf heb ik een eindje moeten rijden naar m'n werk nooit nadelig gevonden. Ook speelt mee dat ik nu vrijstaand in 't bos kan wonen terwijl ik voor hetzelfde bedrag hooguit een rijtjeshuis met klein tuintje in een stad had kunnen kopen. De huizenprijzen zijn in steden gewoon veel hoger.
Ik werk in 'n kleine stad, maar ook hier omheen heb je gehuchtjes waar huizen veel goedkoper zijn dan in de stad en als je van daar naar de stad wil is het 10 minuten rijden.
Hoop voor jou dat je ook 'n keer tegen 'n betaalbaar huis in 'n mooie omgeving aanloopt wat niet al te ver rijden van je werk vandaan is.
Ik werk in 'n kleine stad, maar ook hier omheen heb je gehuchtjes waar huizen veel goedkoper zijn dan in de stad en als je van daar naar de stad wil is het 10 minuten rijden.
Hoop voor jou dat je ook 'n keer tegen 'n betaalbaar huis in 'n mooie omgeving aanloopt wat niet al te ver rijden van je werk vandaan is.
maandag 18 augustus 2008 om 12:42
maandag 18 augustus 2008 om 16:16
Begrijp ik Elninjoo; ik woon nu ook alweer bijna 3 jaar alleen en dat bevalt me echt goed. Zelf verantwoordelijk voor de rotzooi (die er dan dus niet is ) en me terug kunnen trekken in mijn eigen huisje en de deur gesloten houden als ik daar behoefte aan heb. Relaties aangaan vind ik sowieso steeds moeilijker worden. Zoals nu ook met mijn huidige vriend; ik pieker veel te snel en dat doet me weinig goed.
) en me terug kunnen trekken in mijn eigen huisje en de deur gesloten houden als ik daar behoefte aan heb. Relaties aangaan vind ik sowieso steeds moeilijker worden. Zoals nu ook met mijn huidige vriend; ik pieker veel te snel en dat doet me weinig goed.
dinsdag 19 augustus 2008 om 08:18
:
Ik voel me verder nog steeds niet erg goed. Vind het ook wel erg lang duren nu eigenlijk, ben kortere periodes gewend. Komt nu ook weer twijfel over vriend bij, wat het ook allemaal niet gemakkelijker maakt.
Voel jij je wel goed trouwens?
De laatste tijd voel ik me goed en gelukkig, veel beter dan pakweg een half jaar geleden. Maar... ik slik ook al een tijdje sint janskruid en ik weet niet goed of het daardoor komt of doordat ik een knopje om heb gezet of door een combinatie van die twee. Ik voel me trouwens niet 'afgestompt' door sint janskruid, ik ben juist emotioneler doordat ik me meer openstel voor van alles en sneller geraakt ben door iets.
Vanmiddag ga ik naar een loopbaancoach (de eerste keer, na het intakegesprek). Daar ben ik behoorlijk zenuwachtig voor. Zij gaat me helpen uit te zoeken wat ik nu echt wil...
Vervelend, die twijfels over je vriend. Waarom twijfel je? Zijn het kleine ergernisjes of 'grote dingen' of is het je hang naar onafhankelijkheid? Of een combinatie? Ik herken het wel een beetje. Ik woon al 4 jaar samen met m'n vriend, maar ik heb heel vaak behoefte aan alleen zijn (hij niet). Ik twijfel niet aan hem, maar wil vaak m'n eigen dingetjes doen en dan even geen rekening met hem houden. Gelukkig geeft hij me hier vaak wel de ruimte voor.
Nu maar weer aan het werk.
dinsdag 19 augustus 2008 om 15:55
Hey hoi,
Sintjanskruid heb ik wel meer mensen over gehoord, valt natuurlijk altijd te proberen. Ik heb er zelf geen ervaring mee; de mensen die ik erover hoor zijn wel positief.
Jouw contact met een loopbaancoach brengt me trouwens ook wel op ideeen hoor; misschien is een coach (niet eens zozeer gericht op alleen mijn werk, maar meer op mijn 'hele leven') niet eens zo verkeerd voor me. Gewoon eens een babbeltje proberen te maken met een prof. (bah, als ik er al aan denk vind ik het al eng, ik ben eigenlijk helemaal niet zo'n prater zodra het over mezelf gaat..).
En wat betreft mijn vriend; tja, dat is nog pril en ik heb al veel getwijfeld, omdat we zo verschillend zijn. Steeds meer merk ik dat ik veel niet met hem kan delen. Op emotioneel gebied vind ik het heerlijk met hem, maar op intellect niveau merk ik dat we niet helemaal op één lijn zitten. Dat vind ik soms wel lastig. Ik weet nu steeds vaker niet of ik met hem door moet gaan en dat knaagt ook wel.
Ach, life's such a bitch
vrijdag 22 augustus 2008 om 13:22
vrijdag 22 augustus 2008 om 14:14
Je hoeft ook niet per se dat label te plakken, maar als je je erin herkent en er staan tips in, dan is het ok toch?
Ik ben benieuwd wat je van dat boek vindt. Ik heb dat boek al een aantal keer in m'n handen gehad in de boekwinkel, maar elke keer weer weggelegd. Wat ik ook een aanrader vind is 'het introverte type, een stille kracht'. Klinkt een beetje zoet, maar was voor mij echt een topboek omdat ik altijd met het dilemma zit dat ik wel introvert ben, maar niet verlegen. (introverte trekken komen sterk overeen met hsp-trekken, om maar even lekker te labellen). Het is een positief boek, wat je helpt om jezelf beter te waarderen.
Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst echt bij m'n coach geweest (allereerste keer was intake). Dat is ook een aanrader zeg! (maar dat had ik volgens mij al gezegd) Zij stelde de juiste vragen, zodat ik mezelf beter begrijp en een beter idee krijg van wat ik wil voor de toekomst. Ze vroeg me bijvoorbeeld: hoe zie jij een mooie sterke vrouw van rond de 30? Dan bekijk je vanaf een afstandje wat jij belangrijk vindt en waar je dus zelf ook naar toe wilt.
Laat je weten wat je van het boek vindt?
Ik ben benieuwd wat je van dat boek vindt. Ik heb dat boek al een aantal keer in m'n handen gehad in de boekwinkel, maar elke keer weer weggelegd. Wat ik ook een aanrader vind is 'het introverte type, een stille kracht'. Klinkt een beetje zoet, maar was voor mij echt een topboek omdat ik altijd met het dilemma zit dat ik wel introvert ben, maar niet verlegen. (introverte trekken komen sterk overeen met hsp-trekken, om maar even lekker te labellen). Het is een positief boek, wat je helpt om jezelf beter te waarderen.
Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst echt bij m'n coach geweest (allereerste keer was intake). Dat is ook een aanrader zeg! (maar dat had ik volgens mij al gezegd) Zij stelde de juiste vragen, zodat ik mezelf beter begrijp en een beter idee krijg van wat ik wil voor de toekomst. Ze vroeg me bijvoorbeeld: hoe zie jij een mooie sterke vrouw van rond de 30? Dan bekijk je vanaf een afstandje wat jij belangrijk vindt en waar je dus zelf ook naar toe wilt.
Laat je weten wat je van het boek vindt?
vrijdag 22 augustus 2008 om 14:28
Hey Anouk,
Leuk je weer te lezen hier
Weet je; van dat introverte gedeelte lees ik wel meer in combi met HSP, maar punt is dat ik me hierin dus absoluut niet herken. Althans; ik ben best wel een uitbundig type (als in; erg direct, goed gebekt en ik kom vrij zelfverzekerd over -zegt men-). Dus dan denk ik weer; klopt het dan wel voldoende met HSP hè? Naja, misschien me inderdaad niet zo aan die term vastpinnen.
Ik laat je zeker weten hoe ik het boek vind ja!
Ben trouwens ook wel benieuwd waar je nou ergens woont, heb nl zo'n idee dat dat in mijn buurt is
Leuk je weer te lezen hier
Weet je; van dat introverte gedeelte lees ik wel meer in combi met HSP, maar punt is dat ik me hierin dus absoluut niet herken. Althans; ik ben best wel een uitbundig type (als in; erg direct, goed gebekt en ik kom vrij zelfverzekerd over -zegt men-). Dus dan denk ik weer; klopt het dan wel voldoende met HSP hè? Naja, misschien me inderdaad niet zo aan die term vastpinnen.
Ik laat je zeker weten hoe ik het boek vind ja!
Ben trouwens ook wel benieuwd waar je nou ergens woont, heb nl zo'n idee dat dat in mijn buurt is
Waarom denk je dat? Tussen Amersfoort en Veenendaal: dus heel erg in het midden van NL.
vrijdag 22 augustus 2008 om 14:48
Volgens mij kan dat via de moderator. Het lastige is, dat ik m'n inloggegevens niet meer weet van het e-mail adres dat ik voor m'n viva account gebruikt heb... En het e-mail adres waarmee ik nu dus mail, zet ik liever niet op dit forum. Want daar staan mijn voor- en achternaam in...
Maar, wonen we bij elkaar in de buurt?
Maar, wonen we bij elkaar in de buurt?
anoniem_7710 wijzigde dit bericht op 22-08-2008 14:52
Reden: nog wat toevoegen bla bla
Reden: nog wat toevoegen bla bla
% gewijzigd
