Psyche
alle pijlers
Ik en mijn omgang met andere mensen
maandag 29 oktober 2018 om 23:41
Ik weet niet precies waar dit topic onder valt, maar ik plaats het maar onder psyche.
Op dit moment ben ik nogal verdrietig over mijn omgang met andere mensen. Ik ben midden veertig en ik heb geen goede vrienden.
Mijn dagen zijn best gevuld, ik heb een leuke fulltime baan, een relatie en huisdieren maar toch voel ik me erg eenzaam.
Het is vooral dat ik verbinding met iemand mis.
Ik heb al veel geprobeerd om hier verandering in te brengen; aangesloten bij clubjes, doen aan sport, zelf mensen uitgenodigd voor een uitje o.i.d. en online vriendschap gezocht maar helaas lukt het me niet om een goede band met iemand op te bouwen, dit geldt zelfs voor mijn eigen familie,
In aanwezigheid van anderen heb ik vaak het gevoel niet goed genoeg te zijn en ik weet dat dat er veel mee te maken heeft maar ook daar kan ik maar niet van afkomen. Ik heb al wat psychologen en coaches gezien. Hier heb ik wel wat over mezelf geleerd maar het blijft voor mij ingewikkeld om leuke sociale ontspannen omgang met anderen te hebben. Mijn app blijft vaak stil en ik heb niet iemand om bijvoorbeeld gezellig een dagje mee te gaan winkelen. Anderen plaats ik bovendien op een voetstuk ook al weet ik dat dat onterecht is.
Samengevat heb ik het idee dat niemand echt op mij zit te wachten. Als ik het zo opschrijf vind ik het zelf nogal zielig klinken en dat is niet de bedoeling want niemand zit natuurlijk op een klager te wachten. maar omdat ik al zo veel geprobeerd heb ben ik nu nogal down en is de moed mij een beetje in de schoenen gezonken. Wat ik met dit bericht wil is denk ik vooral van me afschrijven want dit gevoel kan ik verder nergens kwijt maar misschien dat iemand het herkent, tips heeft of een manier heeft gevonden om ermee om te gaan.
Op dit moment ben ik nogal verdrietig over mijn omgang met andere mensen. Ik ben midden veertig en ik heb geen goede vrienden.
Mijn dagen zijn best gevuld, ik heb een leuke fulltime baan, een relatie en huisdieren maar toch voel ik me erg eenzaam.
Het is vooral dat ik verbinding met iemand mis.
Ik heb al veel geprobeerd om hier verandering in te brengen; aangesloten bij clubjes, doen aan sport, zelf mensen uitgenodigd voor een uitje o.i.d. en online vriendschap gezocht maar helaas lukt het me niet om een goede band met iemand op te bouwen, dit geldt zelfs voor mijn eigen familie,
In aanwezigheid van anderen heb ik vaak het gevoel niet goed genoeg te zijn en ik weet dat dat er veel mee te maken heeft maar ook daar kan ik maar niet van afkomen. Ik heb al wat psychologen en coaches gezien. Hier heb ik wel wat over mezelf geleerd maar het blijft voor mij ingewikkeld om leuke sociale ontspannen omgang met anderen te hebben. Mijn app blijft vaak stil en ik heb niet iemand om bijvoorbeeld gezellig een dagje mee te gaan winkelen. Anderen plaats ik bovendien op een voetstuk ook al weet ik dat dat onterecht is.
Samengevat heb ik het idee dat niemand echt op mij zit te wachten. Als ik het zo opschrijf vind ik het zelf nogal zielig klinken en dat is niet de bedoeling want niemand zit natuurlijk op een klager te wachten. maar omdat ik al zo veel geprobeerd heb ben ik nu nogal down en is de moed mij een beetje in de schoenen gezonken. Wat ik met dit bericht wil is denk ik vooral van me afschrijven want dit gevoel kan ik verder nergens kwijt maar misschien dat iemand het herkent, tips heeft of een manier heeft gevonden om ermee om te gaan.
woensdag 31 oktober 2018 om 11:14
Ik denk dat eigen negatieve gedachtes zeker kunnen belemmeren in contacten. Maar die komen wel ergens vandaan. Door hetgene wat je mee maakt. Als je b.v. veel gepest bent en ook op meerdere scholen. Ik ging automatisch denken dat ik het verdiende. Samenwerken was een ramp. Ten 1e werd ik nooit gekozen. Dan werd ik maar ergens bijgezet. Daar waren de anderen vaak niet blij mee. Ook zag ik mijn werk niet goed. Wat werd er precies van me verwacht? Wat bedoelden ze nou toch? Ook kon ik niet meepraten in de pauzes met klasgenoten. Hun interesses leken in de verste verte niet op de mijne. Dan zweeg ik maar. En áls ik een iets zei keken ze me raar aan. Wat ik ook deed, het was nooit goed. Op mijn 20e kreeg ik de diagnose ASS. Eindelijk een verklaring waarom contact zo moeizaam ging. Maar veel meer ben ik er niet mee opgeschoten. Je moet het toch zelf doen. En dat ik vind ik juist zo lastig. Vroeger wel therapieën gehad voor mijn lage zelfbeeld. Maar het hielp nooit lang. Zoals dat ik dan b.v. moest 10 keer moest zeggen dat ik trots ben op mezelf. Goed ben zoals ik ben. Maar mijn hersenen willen dat niet echt geloven.
woensdag 31 oktober 2018 om 13:34
Ik bekijk het zo “je zelfbeeld wordt gevormd door je ego “. door je ego ga je ook overtuigingen krijgen over jezelf die ook niet waar zijn. De kwetsende ervaring heeft wel plaatsgevonden maar het zegt niet alles over wie je bent. Je leeft dus verder in een wereld van illusie. iets dat je denkt te zijn. Om dat te doorbreken , en van onzeker naar zelfzeker te groeien dien je juist dat te zijn waar je voor vlucht. Je hebt het ooit beginnen geloven en je kan het loslaten door het te willen zijn. Klinkt paradoxaal , maar zo werkt het. In de counseling en traumatherapie dien je te doorvoelen wat jouw innerlijk kind niet wilde voelen. Ikzelf dacht vroeger niet slim genoeg te zijn ,boeken lezen en andere therapieën volgen veranderde weinig aan mijn zelfbeeld , tot ik het anders aanpakte. Ik liet het toe om dom te doen en toen veranderde alles. Nu zie ik zelfs niet meer of het dom of slim is , het is zoals het is , eenheid.viva-amber schreef: ↑30-10-2018 17:14We zijn ook niet geboren met een hoog zelfbeeld. Een groot deel van je persoonlijkheid is wel degelijk zo gebakken bij de geboorte. Niet iedereen wordt tevreden, vervuld en gelukkig geboren. Sommige mensen zij therapie resistent. Die denken bijvoorbeeld dat ze beter worden wanneer zij de juiste vriend vinden.
woensdag 31 oktober 2018 om 17:30
als je denkt niet oké te zijn dan kun je sociale gebeurtenissen vermijden om dat gevoel die mensen bij je oproepen niet te hoeven ervaren . een naar gevoel wil je vertellen dat je in iets gelooft die niet waar is . Om dat gevoel en de gedachte die erbij opkomt niet meer te hoeven ervaren en daarvan vrij te zijn, dien je het aan te nemen .eens je ieder gevoel aandurft omdat je weet dat je daarmee zal groeien naar meer geluk in jezelf, dan sta je open voor elke ervaring.
woensdag 31 oktober 2018 om 19:05
Ja idd. Een voorbeeld heb ik nog niet gegeven . Stel dat ik schoonouders heb die me niet kunnen uitstaan en ik me daar rot bij voel . Dan dien ik te onderzoeken waarom ik me rot voel . Daar zal dan een negatieve gedachte achter zitten. Stel dat ik me niet gewenst voel , dan zal ik me vroeger als kind in een bepaalde levensfase niet gewenst gevoeld hebben . Toch moet dat gevoel van ongewenst zijn nog doorvoeld worden. Eens je dat gedaan hebt zal je in vrede zijn met jezelf en meer in vrede met je omgeving. De relatie met de schoonouders zal anders ervaren worden.
donderdag 1 november 2018 om 12:26
Jemig hoe krijg je het voor elkaar dit zo in je gedachten te kronkelen.Spirit36 schreef: ↑31-10-2018 19:05Ja idd. Een voorbeeld heb ik nog niet gegeven . Stel dat ik schoonouders heb die me niet kunnen uitstaan en ik me daar rot bij voel . Dan dien ik te onderzoeken waarom ik me rot voel . Daar zal dan een negatieve gedachte achter zitten. Stel dat ik me niet gewenst voel , dan zal ik me vroeger als kind in een bepaalde levensfase niet gewenst gevoeld hebben . Toch moet dat gevoel van ongewenst zijn nog doorvoeld worden. Eens je dat gedaan hebt zal je in vrede zijn met jezelf en meer in vrede met je omgeving. De relatie met de schoonouders zal anders ervaren worden.
donderdag 1 november 2018 om 13:02
In het voorbeeld dat jij noemt zijn er in mijn ogen 2 mogelijke uitkomsten:
- Het kan zijn dat je inderdaad zelf een negatief beeld hebt over jezelf en darom dingen van je schoonouders uitlegt alsof zij jou niet zouden mogen
- het kan ook daadwerkelijk zo zijn dat het wél klopt dat ze jou niet mogen
In beide gevallen helpt het om te weten wat je waard bent en in het eerste geval beseffen dat je een gekleurde bril op hebt.
donderdag 1 november 2018 om 13:16
