
Ik en mijn omgang met andere mensen
maandag 29 oktober 2018 om 23:41
Ik weet niet precies waar dit topic onder valt, maar ik plaats het maar onder psyche.
Op dit moment ben ik nogal verdrietig over mijn omgang met andere mensen. Ik ben midden veertig en ik heb geen goede vrienden.
Mijn dagen zijn best gevuld, ik heb een leuke fulltime baan, een relatie en huisdieren maar toch voel ik me erg eenzaam.
Het is vooral dat ik verbinding met iemand mis.
Ik heb al veel geprobeerd om hier verandering in te brengen; aangesloten bij clubjes, doen aan sport, zelf mensen uitgenodigd voor een uitje o.i.d. en online vriendschap gezocht maar helaas lukt het me niet om een goede band met iemand op te bouwen, dit geldt zelfs voor mijn eigen familie,
In aanwezigheid van anderen heb ik vaak het gevoel niet goed genoeg te zijn en ik weet dat dat er veel mee te maken heeft maar ook daar kan ik maar niet van afkomen. Ik heb al wat psychologen en coaches gezien. Hier heb ik wel wat over mezelf geleerd maar het blijft voor mij ingewikkeld om leuke sociale ontspannen omgang met anderen te hebben. Mijn app blijft vaak stil en ik heb niet iemand om bijvoorbeeld gezellig een dagje mee te gaan winkelen. Anderen plaats ik bovendien op een voetstuk ook al weet ik dat dat onterecht is.
Samengevat heb ik het idee dat niemand echt op mij zit te wachten. Als ik het zo opschrijf vind ik het zelf nogal zielig klinken en dat is niet de bedoeling want niemand zit natuurlijk op een klager te wachten. maar omdat ik al zo veel geprobeerd heb ben ik nu nogal down en is de moed mij een beetje in de schoenen gezonken. Wat ik met dit bericht wil is denk ik vooral van me afschrijven want dit gevoel kan ik verder nergens kwijt maar misschien dat iemand het herkent, tips heeft of een manier heeft gevonden om ermee om te gaan.
Op dit moment ben ik nogal verdrietig over mijn omgang met andere mensen. Ik ben midden veertig en ik heb geen goede vrienden.
Mijn dagen zijn best gevuld, ik heb een leuke fulltime baan, een relatie en huisdieren maar toch voel ik me erg eenzaam.
Het is vooral dat ik verbinding met iemand mis.
Ik heb al veel geprobeerd om hier verandering in te brengen; aangesloten bij clubjes, doen aan sport, zelf mensen uitgenodigd voor een uitje o.i.d. en online vriendschap gezocht maar helaas lukt het me niet om een goede band met iemand op te bouwen, dit geldt zelfs voor mijn eigen familie,
In aanwezigheid van anderen heb ik vaak het gevoel niet goed genoeg te zijn en ik weet dat dat er veel mee te maken heeft maar ook daar kan ik maar niet van afkomen. Ik heb al wat psychologen en coaches gezien. Hier heb ik wel wat over mezelf geleerd maar het blijft voor mij ingewikkeld om leuke sociale ontspannen omgang met anderen te hebben. Mijn app blijft vaak stil en ik heb niet iemand om bijvoorbeeld gezellig een dagje mee te gaan winkelen. Anderen plaats ik bovendien op een voetstuk ook al weet ik dat dat onterecht is.
Samengevat heb ik het idee dat niemand echt op mij zit te wachten. Als ik het zo opschrijf vind ik het zelf nogal zielig klinken en dat is niet de bedoeling want niemand zit natuurlijk op een klager te wachten. maar omdat ik al zo veel geprobeerd heb ben ik nu nogal down en is de moed mij een beetje in de schoenen gezonken. Wat ik met dit bericht wil is denk ik vooral van me afschrijven want dit gevoel kan ik verder nergens kwijt maar misschien dat iemand het herkent, tips heeft of een manier heeft gevonden om ermee om te gaan.
dinsdag 30 oktober 2018 om 00:12
Wat naar om te lezen dat jij je zo voelt. Je hebt ook al veel gedaan om dit te veranderen.
Heb je dit altijd gehad of is dit van de laatste jaren? Is er iets ingrijpends gebeurt waardoor jij je minder voelt en tegen anderen opkijkt? Mis je iets in je relatie, mis je het hebben van kinderen?
Je hoeft hier geen antwoord te geven hoor. Ik heb hier geen ervaring mee en heb dus geen tips. Maar dit zijn vragen die bij mijn rijzen na het lezen van je OP. Misschien zit er meer achter .... heb je nog contact met een psycholoog? Wellicht fijn voor je om samen eens verder te kijken?
Is vrijwilligerswerk iets voor je? Het is heel wat anders dan vriendschap, maar misschien helpt het jou ook om je gewaardeerd te voelen.
Sterkte iig!
Heb je dit altijd gehad of is dit van de laatste jaren? Is er iets ingrijpends gebeurt waardoor jij je minder voelt en tegen anderen opkijkt? Mis je iets in je relatie, mis je het hebben van kinderen?
Je hoeft hier geen antwoord te geven hoor. Ik heb hier geen ervaring mee en heb dus geen tips. Maar dit zijn vragen die bij mijn rijzen na het lezen van je OP. Misschien zit er meer achter .... heb je nog contact met een psycholoog? Wellicht fijn voor je om samen eens verder te kijken?
Is vrijwilligerswerk iets voor je? Het is heel wat anders dan vriendschap, maar misschien helpt het jou ook om je gewaardeerd te voelen.
Sterkte iig!
dinsdag 30 oktober 2018 om 00:22
Mijn familie zie ik wel, en in praktische zin zijn ze er ook wel voor me (klusjes in huis, dat soort dingen)
Maar bijv mijn ouders hebben veel meer interesse in het leven van mijn broer dan in dat van mij
Verder heb ik een volwassen dochter die ik ook heel weinig zie
Mijn relatie is fijn, maar daarnaast zou ik dus graag met anderen omgaan
Maar bijv mijn ouders hebben veel meer interesse in het leven van mijn broer dan in dat van mij
Verder heb ik een volwassen dochter die ik ook heel weinig zie
Mijn relatie is fijn, maar daarnaast zou ik dus graag met anderen omgaan
dinsdag 30 oktober 2018 om 00:25
Franka45 schreef: ↑30-10-2018 00:22Mijn familie zie ik wel, en in praktische zin zijn ze er ook wel voor me (klusjes in huis, dat soort dingen)
----
Dat is heel mooi! Heeft niet iedereen.
----
Maar bijv mijn ouders hebben veel meer interesse in het leven van mijn broer dan in dat van mij
---
Is dat echt zo of zie jij dat zo?
---
Verder heb ik een volwassen dochter die ik ook heel weinig zie
----
Hoe vaak zie je haar?
----
dinsdag 30 oktober 2018 om 00:27
Ik ben vrij rustig en introvertvanillevlinder schreef: ↑30-10-2018 00:24Waar zit het niet goed genoeg zijn in? Wat is er volgens jou minder of niet genoeg aan jou?
Zingen en dansen op een feestje bijv zul je mij niet zien doen. Ik vind het ook lastig om spontaan iets te vertellen over mezelf. En voel me daarom in een gesprek of op een verjaardag al snel falen
dinsdag 30 oktober 2018 om 00:29
dinsdag 30 oktober 2018 om 00:32
Het komt op mij zo over dat er meer belangstelling voor mijn broer is dan voor mij. Maar dat is inderdaad mijn gevoel en misschien te negatief
Ik ben ook erg aan het vergelijken met anderen
Mijn dochter zie ik eens in de drie weken ongeveer. Altijd na contact van mijn kant.

dinsdag 30 oktober 2018 om 01:11
Ga inderdaad schema therapie doen zodat je aan de oorzaak kunt werken.
Kans is namelijk dat als je een vriendin krijgt je ook tegen haar zult opkijken. Je haar ook (onbewust) op een voetstuk plaatst.
Dat patroon blijft dus doorgaan tot er gewerkt wordt aan de dieper liggende oorzaak. Schema therapie kan hierbij een goeie zijn.
Kans is namelijk dat als je een vriendin krijgt je ook tegen haar zult opkijken. Je haar ook (onbewust) op een voetstuk plaatst.
Dat patroon blijft dus doorgaan tot er gewerkt wordt aan de dieper liggende oorzaak. Schema therapie kan hierbij een goeie zijn.
dinsdag 30 oktober 2018 om 06:02
Het lijkt er een beetje op dat je jezelf nogal naar beneden haalt anderen hoger plaatst. Zoek uit waar dat vandaan komt, als je dit ook uit naar anderen als in " goh jij hebt het beter voor elkaar dan ik ", en dat vaker zegt in meerdere variaties komt dat dus echt niet leuk op een ander over, de kans is heel groot dat de ander er zo helemaal niet over denkt en jou gewoon als een gelijkwaardige beschouwd.
Probeer daar eerst met hulp inzicht in te krijgen, dan kun je verder gaan bouwen aan je zelfvertrouwen en aan vriendschappen die dan gelijkwaardig zijn.
Probeer daar eerst met hulp inzicht in te krijgen, dan kun je verder gaan bouwen aan je zelfvertrouwen en aan vriendschappen die dan gelijkwaardig zijn.
dinsdag 30 oktober 2018 om 07:38
Het lege gevoel zit in jou en dat kan een vriend ook niet oplossen. Daarnaast is het heel vermoeiend om vrienden te zijn met een hole boom die alleen met je wil omgaan om zijn eigen leegte op te vullen.
Je hebt een gebrek aan zingeving in je leven en dat kan je alleen zelf opvullen. Vind een doel iets wat je echt interesseert of waar je een ander mee helpt. Ga bij een buurtsoos in de bar staan, wordt buddy van een oudere of iemand die ziek is, help bij het dierenasiel, houd de tuin bij van de plaatselijke kerk...bijvoorbeeld.
Je hebt een gebrek aan zingeving in je leven en dat kan je alleen zelf opvullen. Vind een doel iets wat je echt interesseert of waar je een ander mee helpt. Ga bij een buurtsoos in de bar staan, wordt buddy van een oudere of iemand die ziek is, help bij het dierenasiel, houd de tuin bij van de plaatselijke kerk...bijvoorbeeld.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 30 oktober 2018 om 07:48
Je hebt een relatie, familie die voor je klaar staat als er hulp nodig is, en een volwassen dochter die je zo eens in de 3 weken ziet. Daarnaast zul je op jouw werk ook contact hebben met collega's. Ik denk dat je moet beginnen met dat te leren waarderen. Familiebanden zijn niet voor iedereen vanzelfsprekend, veel mensen zijn alleenstaand, en 3-wekelijks bezoek van een volwassen kind is best vaak. En ook een baan met bijbehorende sociale contacten is niet iedereen gegeven.
Ik snap heel goed dat je daarnaast ook graag andere contacten zou willen hebben, dus ik wil jouw gevoel geenzins bagataliseren. Maar iemand die oprecht waardeert wat er allemaal wèl is, zit vaak net wat lekkerder in zijn vel. En mensen die beter in hun vel zitten, trekken weer makkelijker nieuwe contacten aan.
Als je niet makkelijk over jezelf vertelt, dan is oprechte belangstelling in de ander tonen (dmv vragen stellen) vaak een goede manier om contact te leggen. Net als jij vinden veel andere mensen het ook fijn als er interesse in hen wordt getoond. En de meeste mensen praten juist net wat makkelijker over zichzelf, en vinden vragen stellen juist moeilijker. Door zelf vragen te stellen, bied je hen een opening om wat te vertellen, en vaak stellen ze dan ook wat makkelijker vragen terug. En voor je het weet komt
er een gesprek op gang.
Tenslotte zul je er echt vanaf moeten dat je andere mensen op een voetstuk plaatst. De meeste mensen worden er helemaal niet blij van als er tegen ze op gekeken wordt. Bij zo’n voetstuk horen namelijk ook (veelal onuitgesproken) verwachtingen, en er zijn maar weinig mensen die daaraan kunnen voldoen. Het resultaat is vervolgens teleurstelling aan beide kanten, terwijl een onbevangen en onbevooroordeeld contact gewoon tot een gezellige band had kunnen leiden.
Ik snap heel goed dat je daarnaast ook graag andere contacten zou willen hebben, dus ik wil jouw gevoel geenzins bagataliseren. Maar iemand die oprecht waardeert wat er allemaal wèl is, zit vaak net wat lekkerder in zijn vel. En mensen die beter in hun vel zitten, trekken weer makkelijker nieuwe contacten aan.
Als je niet makkelijk over jezelf vertelt, dan is oprechte belangstelling in de ander tonen (dmv vragen stellen) vaak een goede manier om contact te leggen. Net als jij vinden veel andere mensen het ook fijn als er interesse in hen wordt getoond. En de meeste mensen praten juist net wat makkelijker over zichzelf, en vinden vragen stellen juist moeilijker. Door zelf vragen te stellen, bied je hen een opening om wat te vertellen, en vaak stellen ze dan ook wat makkelijker vragen terug. En voor je het weet komt
er een gesprek op gang.
Tenslotte zul je er echt vanaf moeten dat je andere mensen op een voetstuk plaatst. De meeste mensen worden er helemaal niet blij van als er tegen ze op gekeken wordt. Bij zo’n voetstuk horen namelijk ook (veelal onuitgesproken) verwachtingen, en er zijn maar weinig mensen die daaraan kunnen voldoen. Het resultaat is vervolgens teleurstelling aan beide kanten, terwijl een onbevangen en onbevooroordeeld contact gewoon tot een gezellige band had kunnen leiden.
dinsdag 30 oktober 2018 om 07:52

dinsdag 30 oktober 2018 om 07:58
Ik lees vaker dit soort topics, omdat ik er iets in herken, en ik ben bang dat je het antwoord hier niet gaat vinden. Je hebt alles al geprobeerd: clubjes, online, psycholoog, coach. Dat is wat men hier gaat voorstellen, meer is er niet. Het gaat gewoon niet worden wat je graag wil.
Blijft over accepteren. Ik heb op een gegeven moment tegen mezelf gezegd: dit gaat niet meer beter worden. Dat gaf mij rust, permissie om het niet zo maniakaal te blijven proberen. Blijf gewoon lekker thuis met de kat op schoot, of ga lekker wandelen met de hond. Geniet van je werk. Wees blij met de sporadische contacten die je wel hebt.
Het hoéft niet, andere mensen. Het voordeel van introvert zijn, is dat je ook genoeg kunt hebben aan jezelf.
Ik hou helaas niet van winkelen, dus ik ga niet voorstellen om samen te gaan. Mocht je toevallig in A’dam wonen, dan weet ik eventueel wel een andere activiteit.
Blijft over accepteren. Ik heb op een gegeven moment tegen mezelf gezegd: dit gaat niet meer beter worden. Dat gaf mij rust, permissie om het niet zo maniakaal te blijven proberen. Blijf gewoon lekker thuis met de kat op schoot, of ga lekker wandelen met de hond. Geniet van je werk. Wees blij met de sporadische contacten die je wel hebt.
Het hoéft niet, andere mensen. Het voordeel van introvert zijn, is dat je ook genoeg kunt hebben aan jezelf.
Ik hou helaas niet van winkelen, dus ik ga niet voorstellen om samen te gaan. Mocht je toevallig in A’dam wonen, dan weet ik eventueel wel een andere activiteit.
dinsdag 30 oktober 2018 om 08:02
Hoi, ik had dat ook al een lange tijd. hoe meer je het niet wilt , hoe slechter je jezelf laat voelen. Eigenlijk dien je het gevoel te omarmen . Ik merk dat de verbinding met mezelf en anderen verbetert is sinds ik ontdekte dat ik de verbinding met mezelf kwijt was . Het begint allemaal bij jezelf. Ik stootte op een enorm misgevoel naar mezelf . Door overtuigingen mee te krijgen vanuit mijn jeugd, liet ik het niet meer toe mezelf te zijn, wat spijtig is. Toen ik de zoektocht /de verbinding naar mezelf wilde opgeven kwam de liefde tevoorschijn. Mss heb je hier iets aan . Liefs