Psyche
alle pijlers
Ik houd van een denkbeeldig persoon
dinsdag 22 april 2014 om 21:37
Ik heb nog nooit iets gepost op dit forum maar ik zocht een plek waar ik even iets van me af kan schrijven.
Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.
Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.
Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.
Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.
Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
zondag 27 april 2014 om 12:07
quote:sabbaticalmeds schreef op 27 april 2014 @ 12:04:
[...]
ALs jij er niks aan wilt doen dan gun je jezelf niks beters. Dat doen wij niet. Een geslaagde therapie staat of valt met motivatie en ik lees niet dat jij gemotiveerd bent het voor jezelf beter te maken. Dat is jouw keuze. Jij ben ongelukkig en je vindt dat best. Dat mag.
Ik snap dan niet dat je er een topic over opent.
Jullie weten het allemaal zo goed hè. Was je erbij, heb je de psychologen waarbij ik ben geweest ontmoet? Nee maar wel oordelen.
Ik had fantastische psychologen, echte toppertjes, maar door mijn eigen schuld is het niets geworden.
Als dat de waarheid is voor jou, prima.
[...]
ALs jij er niks aan wilt doen dan gun je jezelf niks beters. Dat doen wij niet. Een geslaagde therapie staat of valt met motivatie en ik lees niet dat jij gemotiveerd bent het voor jezelf beter te maken. Dat is jouw keuze. Jij ben ongelukkig en je vindt dat best. Dat mag.
Ik snap dan niet dat je er een topic over opent.
Jullie weten het allemaal zo goed hè. Was je erbij, heb je de psychologen waarbij ik ben geweest ontmoet? Nee maar wel oordelen.
Ik had fantastische psychologen, echte toppertjes, maar door mijn eigen schuld is het niets geworden.
Als dat de waarheid is voor jou, prima.
zondag 27 april 2014 om 12:08
Fantaseer voor jezelf dat hij weggaat naar het buitenland en dat jullie elkaar moeten verlaten. Dan niet meer over hem nadenken.
Gun jezelf dan tijd om verdrietig te zijn.
Misschien helpt dat?
Ik herken je verhaal trouwens wel. Ik had vroeger ook een hele fantasiewereld in elkaar gezet. Ik ben een paar geleden begonnen met het slikken van anti depressiva door overspannenheid en hierdoor leef ik meer in het nu. Minder dromerig.
Gun jezelf dan tijd om verdrietig te zijn.
Misschien helpt dat?
Ik herken je verhaal trouwens wel. Ik had vroeger ook een hele fantasiewereld in elkaar gezet. Ik ben een paar geleden begonnen met het slikken van anti depressiva door overspannenheid en hierdoor leef ik meer in het nu. Minder dromerig.
zondag 27 april 2014 om 12:10
quote:naevia schreef op 27 april 2014 @ 12:07:
[...]
Jullie weten het allemaal zo goed hè. Was je erbij, heb je de psychologen waarbij ik ben geweest ontmoet? Nee maar wel oordelen.
Ik had fantastische psychologen, echte toppertjes, maar door mijn eigen schuld is het niets geworden.
Als dat de waarheid is voor jou, prima.het gaat niet om mijn waarheid. Het gaat om jouw waarheid. als jij het voor jezelf wilt verbeteren dan laat je je toch niet afschrikken door eerdere ervaringen?
[...]
Jullie weten het allemaal zo goed hè. Was je erbij, heb je de psychologen waarbij ik ben geweest ontmoet? Nee maar wel oordelen.
Ik had fantastische psychologen, echte toppertjes, maar door mijn eigen schuld is het niets geworden.
Als dat de waarheid is voor jou, prima.het gaat niet om mijn waarheid. Het gaat om jouw waarheid. als jij het voor jezelf wilt verbeteren dan laat je je toch niet afschrikken door eerdere ervaringen?
zondag 27 april 2014 om 12:11
quote:sabbaticalmeds schreef op 27 april 2014 @ 12:04:
[...]
ALs jij er niks aan wilt doen dan gun je jezelf niks beters. Dat doen wij niet. Een geslaagde therapie staat of valt met motivatie en ik lees niet dat jij gemotiveerd bent het voor jezelf beter te maken. Dat is jouw keuze. Jij ben ongelukkig en je vindt dat best. Dat mag.
Ik snap dan niet dat je er een topic over opent.Gezien de reactie van TO zit je heel erg dicht bij de waarheid.
[...]
ALs jij er niks aan wilt doen dan gun je jezelf niks beters. Dat doen wij niet. Een geslaagde therapie staat of valt met motivatie en ik lees niet dat jij gemotiveerd bent het voor jezelf beter te maken. Dat is jouw keuze. Jij ben ongelukkig en je vindt dat best. Dat mag.
Ik snap dan niet dat je er een topic over opent.Gezien de reactie van TO zit je heel erg dicht bij de waarheid.
zondag 27 april 2014 om 12:16
quote:sabbaticalmeds schreef op 27 april 2014 @ 12:10:
[...]
het gaat niet om mijn waarheid. Het gaat om jouw waarheid. als jij het voor jezelf wilt verbeteren dan laat je je toch niet afschrikken door eerdere ervaringen?
Nee ik ga naar een psycholoog voor de rest van mijn leven, net als mijn nicht. Niet dat het haar helpt, maar dat terzijde. Gewoon lekker blijven doorgaan met de sessies en zielig doen bij een zielenknijper. Of je er baad bij hebt of niet doet er niet toe, je krijgt nu in elk geval waardering van het Viva forum.
Ik ga niet naar een psycholoog en ik heb er ook totaal geen behoefte aan. Zoals ik aan het begin van het topic al schreef voelde ik me rot die avond en wilde ik het even van me afschrijven. Daarmee heb ik niet gezegd dat ik vervolgens adviezen ga opvolgen waar ik niet achter sta.
[...]
het gaat niet om mijn waarheid. Het gaat om jouw waarheid. als jij het voor jezelf wilt verbeteren dan laat je je toch niet afschrikken door eerdere ervaringen?
Nee ik ga naar een psycholoog voor de rest van mijn leven, net als mijn nicht. Niet dat het haar helpt, maar dat terzijde. Gewoon lekker blijven doorgaan met de sessies en zielig doen bij een zielenknijper. Of je er baad bij hebt of niet doet er niet toe, je krijgt nu in elk geval waardering van het Viva forum.
Ik ga niet naar een psycholoog en ik heb er ook totaal geen behoefte aan. Zoals ik aan het begin van het topic al schreef voelde ik me rot die avond en wilde ik het even van me afschrijven. Daarmee heb ik niet gezegd dat ik vervolgens adviezen ga opvolgen waar ik niet achter sta.
zondag 27 april 2014 om 12:54
quote:naevia schreef op 27 april 2014 @ 12:01:
[...]
Dat is ook het enige advies dat hier steeds wordt gegeven. ''Ga maar naar een psycholoog, dan komt alles goed''.Bovendien kost het me ook nog geld dat ik niet kan missen.
Wil je vriend dat niet eens voor je betalen? Toch een gierig barstje in zijn perfecte persoonlijkheid.
Hij kan trouwens helemaal niets van de geweldige dingen die echte mensen kunnen, niet eens een kop thee of koffie met je drinken.
Mensen hebben hier van alles aangedragen. Niet alleen psychologen. Maar jij speelt nu eenmaal een uitgerekt potje WDJN - JM.
[...]
Dat is ook het enige advies dat hier steeds wordt gegeven. ''Ga maar naar een psycholoog, dan komt alles goed''.Bovendien kost het me ook nog geld dat ik niet kan missen.
Wil je vriend dat niet eens voor je betalen? Toch een gierig barstje in zijn perfecte persoonlijkheid.
Hij kan trouwens helemaal niets van de geweldige dingen die echte mensen kunnen, niet eens een kop thee of koffie met je drinken.
Mensen hebben hier van alles aangedragen. Niet alleen psychologen. Maar jij speelt nu eenmaal een uitgerekt potje WDJN - JM.
zondag 27 april 2014 om 13:05
quote:naevia schreef op 27 april 2014 @ 11:23:
[...]
Dat zeg ik niet. Ik denk dat ik gewoon weer eens een poging ga doen om me erbij neer te leggen hoe de situatie is. Niet iedereen zal liefde vinden in zijn leven. Dus dat is dan ook niet waar ik het zoeken moet.
Je bent behoorlijk Calimero voor een griet van 21 hoor.
En hoezo je hebt niks te bieden? Wat voor opleiding doe je?
[...]
Dat zeg ik niet. Ik denk dat ik gewoon weer eens een poging ga doen om me erbij neer te leggen hoe de situatie is. Niet iedereen zal liefde vinden in zijn leven. Dus dat is dan ook niet waar ik het zoeken moet.
Je bent behoorlijk Calimero voor een griet van 21 hoor.
En hoezo je hebt niks te bieden? Wat voor opleiding doe je?
zondag 27 april 2014 om 14:20
quote:fjorgyn schreef op 27 april 2014 @ 12:54:
[...]
Wil je vriend dat niet eens voor je betalen? Toch een gierig barstje in zijn perfecte persoonlijkheid.
Hij kan trouwens helemaal niets van de geweldige dingen die echte mensen kunnen, niet eens een kop thee of koffie met je drinken.
Mensen hebben hier van alles aangedragen. Niet alleen psychologen. Maar jij speelt nu eenmaal een uitgerekt potje WDJN - JM.Ga jij eerst maar eens aan je eigen issues werken meid. Gefrustreerde griet. Bah.
[...]
Wil je vriend dat niet eens voor je betalen? Toch een gierig barstje in zijn perfecte persoonlijkheid.
Hij kan trouwens helemaal niets van de geweldige dingen die echte mensen kunnen, niet eens een kop thee of koffie met je drinken.
Mensen hebben hier van alles aangedragen. Niet alleen psychologen. Maar jij speelt nu eenmaal een uitgerekt potje WDJN - JM.Ga jij eerst maar eens aan je eigen issues werken meid. Gefrustreerde griet. Bah.
zondag 27 april 2014 om 14:21
quote:Star schreef op 27 april 2014 @ 13:05:
[...]
Je bent behoorlijk Calimero voor een griet van 21 hoor.
En hoezo je hebt niks te bieden? Wat voor opleiding doe je?Binnenkort geen enkele meer. Ik heb teveel niet gehaald dit jaar en ik zie het ook allemaal niet meer zitten. Was sowieso nooit een studiebol.
[...]
Je bent behoorlijk Calimero voor een griet van 21 hoor.
En hoezo je hebt niks te bieden? Wat voor opleiding doe je?Binnenkort geen enkele meer. Ik heb teveel niet gehaald dit jaar en ik zie het ook allemaal niet meer zitten. Was sowieso nooit een studiebol.
zondag 27 april 2014 om 14:23
zondag 27 april 2014 om 14:24
quote:naevia schreef op 27 april 2014 @ 12:16:
[...]
Nee ik ga naar een psycholoog voor de rest van mijn leven, net als mijn nicht. Niet dat het haar helpt, maar dat terzijde. Gewoon lekker blijven doorgaan met de sessies en zielig doen bij een zielenknijper. Of je er baad bij hebt of niet doet er niet toe, je krijgt nu in elk geval waardering van het Viva forum.
Ik ga niet naar een psycholoog en ik heb er ook totaal geen behoefte aan. Zoals ik aan het begin van het topic al schreef voelde ik me rot die avond en wilde ik het even van me afschrijven. Daarmee heb ik niet gezegd dat ik vervolgens adviezen ga opvolgen waar ik niet achter sta.Ah, nu begrijp ik het pas: je bent lekker aan het trollen. Je hebt het lang volgehouden, chapeau!
[...]
Nee ik ga naar een psycholoog voor de rest van mijn leven, net als mijn nicht. Niet dat het haar helpt, maar dat terzijde. Gewoon lekker blijven doorgaan met de sessies en zielig doen bij een zielenknijper. Of je er baad bij hebt of niet doet er niet toe, je krijgt nu in elk geval waardering van het Viva forum.
Ik ga niet naar een psycholoog en ik heb er ook totaal geen behoefte aan. Zoals ik aan het begin van het topic al schreef voelde ik me rot die avond en wilde ik het even van me afschrijven. Daarmee heb ik niet gezegd dat ik vervolgens adviezen ga opvolgen waar ik niet achter sta.Ah, nu begrijp ik het pas: je bent lekker aan het trollen. Je hebt het lang volgehouden, chapeau!
zondag 27 april 2014 om 15:48
zondag 27 april 2014 om 16:11
Er zijn wel middelen voor die wat minder erg zijn dan die hier genoemd. Met dagdromen is ook niets mis. Als jij het idee krijgt dat het fout is, geeft je dat alleen maar nog meer een rotgevoel. Je bent jong, je hebt je pad nog niet gevonden. Deze liefde is veilig en eigenlijk durf je op die manier van jezelf te houden.
zondag 27 april 2014 om 16:31
Ik heb ook periodes dat ik me enorm kan terugtrekken, in mijn holletje kruip, onder mijn dekbed en diep wegzink in mijn gedachten: mijn ideale fantasiewereld.
Vaak heb ik dan in die wereld een relatie, met overigens een voor mij bekend en natuurlijk altijd onbereikbaar persoon. Dat kan bijv een leidinggevende, een therapeut zijn. En toen ik puber was "had ik relaties" met popsterren.
Ik fantaseer dan dat ik een relatie krijg met diegene, een perfecte relatie uiteraard. En ook fantaseer ik daar een heel leven omheen: we wonen dan in het perfecte huis, op de perfecte plek, we leiden een perfect leven.
De persoon die dan mijn "ideale man" is bestaat dus écht en wordt tevens een soort van "obsessie" voor mij. Ik probeer uit te pluizen waar hij woont, wat zijn bezigheden zijn in zijn vrije tijd, enz. Ben dan helemaal in de ban van die Mr X.
Vaak bloedt het na een tijdje trouwens dood: omdat ik diegene minder vaak zie of omdat er een nieuwe Mr X in mijn leven verschijnt.
Ik heb het dus al sinds ik puber was (ben nu begin 40). Het is begonnen in een periode waarin er thuis heel veel problemen waren, veel stress. Het is dan ook overduidelijk een vlucht. Want wat je juist zo nodig hebt (aandacht, liefde, begrip, geborgenheid, en vul maar in, dat kun je in je fantasie uiteraard allemaal zó krijgen.
Juist daarom is het zo moeilijk om het los te laten.
Wat mij helpt is om helder te krijgen wat ik graag zou willen in het leven: concrete doelen. Haalbare, vrij simpele doelen. Bijv uit te zoeken waar je blij van wordt qua hobby's, cursussen. Dat levert positieve energie op, en zo ben je ook met andere dingen bezig: afleiding!
En dat hoeft zéker niet perfect. Perfectie moet je loslaten: niets en niemand op deze wereld is perfect. Ik ben soms al blij als ik iets doe en het gaat "best goed", haha.
In ieder geval: zo'n fantasie-man brengt je helemaal nérgens! Het is echt een verspilling van je kostbare tijd en je kostbare energie. Weet ik helaas uit ervaring.
Vaak heb ik dan in die wereld een relatie, met overigens een voor mij bekend en natuurlijk altijd onbereikbaar persoon. Dat kan bijv een leidinggevende, een therapeut zijn. En toen ik puber was "had ik relaties" met popsterren.
Ik fantaseer dan dat ik een relatie krijg met diegene, een perfecte relatie uiteraard. En ook fantaseer ik daar een heel leven omheen: we wonen dan in het perfecte huis, op de perfecte plek, we leiden een perfect leven.
De persoon die dan mijn "ideale man" is bestaat dus écht en wordt tevens een soort van "obsessie" voor mij. Ik probeer uit te pluizen waar hij woont, wat zijn bezigheden zijn in zijn vrije tijd, enz. Ben dan helemaal in de ban van die Mr X.
Vaak bloedt het na een tijdje trouwens dood: omdat ik diegene minder vaak zie of omdat er een nieuwe Mr X in mijn leven verschijnt.
Ik heb het dus al sinds ik puber was (ben nu begin 40). Het is begonnen in een periode waarin er thuis heel veel problemen waren, veel stress. Het is dan ook overduidelijk een vlucht. Want wat je juist zo nodig hebt (aandacht, liefde, begrip, geborgenheid, en vul maar in, dat kun je in je fantasie uiteraard allemaal zó krijgen.
Juist daarom is het zo moeilijk om het los te laten.
Wat mij helpt is om helder te krijgen wat ik graag zou willen in het leven: concrete doelen. Haalbare, vrij simpele doelen. Bijv uit te zoeken waar je blij van wordt qua hobby's, cursussen. Dat levert positieve energie op, en zo ben je ook met andere dingen bezig: afleiding!
En dat hoeft zéker niet perfect. Perfectie moet je loslaten: niets en niemand op deze wereld is perfect. Ik ben soms al blij als ik iets doe en het gaat "best goed", haha.
In ieder geval: zo'n fantasie-man brengt je helemaal nérgens! Het is echt een verspilling van je kostbare tijd en je kostbare energie. Weet ik helaas uit ervaring.
zondag 27 april 2014 om 16:49
quote:naevia schreef op 27 april 2014 @ 14:20:
[...]
Ga jij eerst maar eens aan je eigen issues werken meid. Gefrustreerde griet. Bah.
Ik heb hier een heel lekker issue op de bank zitten. Daar ga ik zo meteen aan werken. In het echie. Zie je, ik volg suggestie op.
Wordt het niet bijna tijd dat je een nieuw topic opent? Bijvoorbeeld:
Ik heb nu al zo lang over mezelf gepraat, zeggen jullie eens iets over mij.
[...]
Ga jij eerst maar eens aan je eigen issues werken meid. Gefrustreerde griet. Bah.
Ik heb hier een heel lekker issue op de bank zitten. Daar ga ik zo meteen aan werken. In het echie. Zie je, ik volg suggestie op.
Wordt het niet bijna tijd dat je een nieuw topic opent? Bijvoorbeeld:
Ik heb nu al zo lang over mezelf gepraat, zeggen jullie eens iets over mij.
zondag 27 april 2014 om 17:49
quote:naevia schreef op 27 april 2014 @ 14:20:
[...]
Ga jij eerst maar eens aan je eigen issues werken meid. Gefrustreerde griet. Bah.
Je geeft op de verkeerde mensen af naevia. De reacties zijn misschien confronterend, maar bedoeld om je verder te helpen. Om uit je impasse te komen moet je eerst uit je comfortzone. Dat voelt onveilig en onprettig, maar met je daartegen verzetten (zoals afgeven op anderen) hou je alleen maar je eigen ongelukkige (kleine) wereldje in stand.
Wil je echt iets veranderen, moet je dus eerst iets anders dòen. Om te beginnen zou je de posts waar je boos om wordt eens met een andere blik kunnen lezen. Waarom maken ze je boos? Wat is de boodschap van de postings en wat hebben deze forummers je te zeggen? Misschien hebben ze wel (een beetje) gelijk, maar is dat erkennen (nog) te onveilig en pijnlijk voor je.
Je hoeft niet direct je leven om te gooien en je fantasieman de deur uit te gooien,maar te beginnen met je stellingen en standpunten te bevragen is een eerste, belangrijke stap. Dàt is wat ik hier de meeste forummers ook zie doen namelijk. (o.a. Meds heeft je goeie vragen gesteld die je aan het denken zou kunnen zetten...)
[...]
Ga jij eerst maar eens aan je eigen issues werken meid. Gefrustreerde griet. Bah.
Je geeft op de verkeerde mensen af naevia. De reacties zijn misschien confronterend, maar bedoeld om je verder te helpen. Om uit je impasse te komen moet je eerst uit je comfortzone. Dat voelt onveilig en onprettig, maar met je daartegen verzetten (zoals afgeven op anderen) hou je alleen maar je eigen ongelukkige (kleine) wereldje in stand.
Wil je echt iets veranderen, moet je dus eerst iets anders dòen. Om te beginnen zou je de posts waar je boos om wordt eens met een andere blik kunnen lezen. Waarom maken ze je boos? Wat is de boodschap van de postings en wat hebben deze forummers je te zeggen? Misschien hebben ze wel (een beetje) gelijk, maar is dat erkennen (nog) te onveilig en pijnlijk voor je.
Je hoeft niet direct je leven om te gooien en je fantasieman de deur uit te gooien,maar te beginnen met je stellingen en standpunten te bevragen is een eerste, belangrijke stap. Dàt is wat ik hier de meeste forummers ook zie doen namelijk. (o.a. Meds heeft je goeie vragen gesteld die je aan het denken zou kunnen zetten...)
zondag 27 april 2014 om 18:12
quote:Ratsmodee schreef op 27 april 2014 @ 17:49:
Je hoeft niet direct je leven om te gooien en je fantasieman de deur uit te gooien,maar te beginnen met je stellingen en standpunten te bevragen is een eerste, belangrijke stap. Dàt is wat ik hier de meeste forummers ook zie doen namelijk. (o.a. Meds heeft je goeie vragen gesteld die je aan het denken zou kunnen zetten...)Wat wilden de psychologen eigenlijk van je?
Je hoeft niet direct je leven om te gooien en je fantasieman de deur uit te gooien,maar te beginnen met je stellingen en standpunten te bevragen is een eerste, belangrijke stap. Dàt is wat ik hier de meeste forummers ook zie doen namelijk. (o.a. Meds heeft je goeie vragen gesteld die je aan het denken zou kunnen zetten...)Wat wilden de psychologen eigenlijk van je?
zondag 27 april 2014 om 20:27
quote:labellei schreef op 27 april 2014 @ 16:31:
Ik heb ook periodes dat ik me enorm kan terugtrekken, in mijn holletje kruip, onder mijn dekbed en diep wegzink in mijn gedachten: mijn ideale fantasiewereld.
Vaak heb ik dan in die wereld een relatie, met overigens een voor mij bekend en natuurlijk altijd onbereikbaar persoon. Dat kan bijv een leidinggevende, een therapeut zijn. En toen ik puber was "had ik relaties" met popsterren.
Ik fantaseer dan dat ik een relatie krijg met diegene, een perfecte relatie uiteraard. En ook fantaseer ik daar een heel leven omheen: we wonen dan in het perfecte huis, op de perfecte plek, we leiden een perfect leven.
De persoon die dan mijn "ideale man" is bestaat dus écht en wordt tevens een soort van "obsessie" voor mij. Ik probeer uit te pluizen waar hij woont, wat zijn bezigheden zijn in zijn vrije tijd, enz. Ben dan helemaal in de ban van die Mr X.
Vaak bloedt het na een tijdje trouwens dood: omdat ik diegene minder vaak zie of omdat er een nieuwe Mr X in mijn leven verschijnt.
Ik heb het dus al sinds ik puber was (ben nu begin 40). Het is begonnen in een periode waarin er thuis heel veel problemen waren, veel stress. Het is dan ook overduidelijk een vlucht. Want wat je juist zo nodig hebt (aandacht, liefde, begrip, geborgenheid, en vul maar in, dat kun je in je fantasie uiteraard allemaal zó krijgen.
Juist daarom is het zo moeilijk om het los te laten.
Wat mij helpt is om helder te krijgen wat ik graag zou willen in het leven: concrete doelen. Haalbare, vrij simpele doelen. Bijv uit te zoeken waar je blij van wordt qua hobby's, cursussen. Dat levert positieve energie op, en zo ben je ook met andere dingen bezig: afleiding!
En dat hoeft zéker niet perfect. Perfectie moet je loslaten: niets en niemand op deze wereld is perfect. Ik ben soms al blij als ik iets doe en het gaat "best goed", haha.
In ieder geval: zo'n fantasie-man brengt je helemaal nérgens! Het is echt een verspilling van je kostbare tijd en je kostbare energie. Weet ik helaas uit ervaring.Maar heb je uiteindelijk ook ooit echte relaties gekregen in je leven, of is het er op die manier nooit van gekomen?
Ik heb ook periodes dat ik me enorm kan terugtrekken, in mijn holletje kruip, onder mijn dekbed en diep wegzink in mijn gedachten: mijn ideale fantasiewereld.
Vaak heb ik dan in die wereld een relatie, met overigens een voor mij bekend en natuurlijk altijd onbereikbaar persoon. Dat kan bijv een leidinggevende, een therapeut zijn. En toen ik puber was "had ik relaties" met popsterren.
Ik fantaseer dan dat ik een relatie krijg met diegene, een perfecte relatie uiteraard. En ook fantaseer ik daar een heel leven omheen: we wonen dan in het perfecte huis, op de perfecte plek, we leiden een perfect leven.
De persoon die dan mijn "ideale man" is bestaat dus écht en wordt tevens een soort van "obsessie" voor mij. Ik probeer uit te pluizen waar hij woont, wat zijn bezigheden zijn in zijn vrije tijd, enz. Ben dan helemaal in de ban van die Mr X.
Vaak bloedt het na een tijdje trouwens dood: omdat ik diegene minder vaak zie of omdat er een nieuwe Mr X in mijn leven verschijnt.
Ik heb het dus al sinds ik puber was (ben nu begin 40). Het is begonnen in een periode waarin er thuis heel veel problemen waren, veel stress. Het is dan ook overduidelijk een vlucht. Want wat je juist zo nodig hebt (aandacht, liefde, begrip, geborgenheid, en vul maar in, dat kun je in je fantasie uiteraard allemaal zó krijgen.
Juist daarom is het zo moeilijk om het los te laten.
Wat mij helpt is om helder te krijgen wat ik graag zou willen in het leven: concrete doelen. Haalbare, vrij simpele doelen. Bijv uit te zoeken waar je blij van wordt qua hobby's, cursussen. Dat levert positieve energie op, en zo ben je ook met andere dingen bezig: afleiding!
En dat hoeft zéker niet perfect. Perfectie moet je loslaten: niets en niemand op deze wereld is perfect. Ik ben soms al blij als ik iets doe en het gaat "best goed", haha.
In ieder geval: zo'n fantasie-man brengt je helemaal nérgens! Het is echt een verspilling van je kostbare tijd en je kostbare energie. Weet ik helaas uit ervaring.Maar heb je uiteindelijk ook ooit echte relaties gekregen in je leven, of is het er op die manier nooit van gekomen?
