Ik houd van een denkbeeldig persoon

22-04-2014 21:37 340 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog nooit iets gepost op dit forum maar ik zocht een plek waar ik even iets van me af kan schrijven.



Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.



Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.



Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.



Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:shisha schreef op 22 april 2014 @ 23:31:

Ben je trouwens niet bang dat je ooit de waanwereld niet meer van de werkelijkheid kunt onderscheiden en dat je fantasie een loopje met je gaat nemen?



Dat je de controle verliest en dat je mooie creatie zich tegen je keert?Nee, ik denk niet dat dat gaat gebeuren. Ik hoop er vaak wel op. Althans, dat ik mijn fantasiewereld zou kunnen beleven als zijnde echt.
Alle reacties Link kopieren
Oh, ik lees nu pas het verhaal van apestaartje;quote:apestaartje30 schreef op 22 april 2014 @ 23:24:

Nog steeds bestaat mijn fantasiewereld. Ooit heb ik het aan een psycholoog verteld. "Interessant" zei ze "dat maak je niet gauw mee" en ze bekeek me als één of ander nieuw projectje. Ik ben er nooit meer naar toe gegaan..Wat een rare reactie van die psycholoog! Misschien hang ik te veel rond op die fanfiction fora maar daar is dit juist doodnormaal. Hoe denk je dat al die schrijvers aan hun verhalen komen?!
Alle reacties Link kopieren
quote:ieke86 schreef op 22 april 2014 @ 23:33:

http://tulpa.nl/veelgestelde-vragen/

TO, deze site is wellicht handig.Dankje.



Nu begrijp ik dat hele concept wel een stuk beter. Ik dacht net al dat het om iets bovennatuurlijks ging.
quote:naevia schreef op 22 april 2014 @ 23:43:

[...]



Jawel. Maar ik wil dat het echt voelt. Ik zie zoveel mensen om me heen die met iemand zijn terwijl ze eigenlijk niet weg zijn van die persoon. Dat wil ik wel. Samen is twee keer alleen als je niet echt in elkaar gevonden hebt wat je zoekt.

Ha mooi voorbeeld van wat ik bedoel met "invullen"

1. Hoe weet je zeker dat mensen met iemand zijn waar ze niet weg van zijn?

2. Hoe vaak komt dat voor?

3. Hoe weet je zeker dat jou dat ook zal overkomen?

4. Wat bedoel je met vage woorden zoals: "ik wil dat het echt voelt" (kan gevoel uberhaupt nep zijn?) en met "als je niet ECHT in elkaar gevonden hebt wat je zoekt)



Heb jij wel een realistische beeld van relaties? Hoe is dat beeld ontstaan? Hoe was de relatie van je ouders bijv.?
Alle reacties Link kopieren
quote:marydaisydinkle schreef op 22 april 2014 @ 23:34:

[...]





Ze heeft al drie psychologen bezocht... Een gezond en volwassen leven met vrienden en een vriend kan ook gerealiseerd worden zonder hulp van een psycholoog/psychiater.



TO, ik wens je veel succes, ik weet hoe vervelend het is om je eenzaam te voelen. Ik hoop verder dat je uiteindelijk iemand tegenkomt die leuker is dan je fantasieman. Dankje
Alle reacties Link kopieren
....serieus, is het nou echt zo zeldzaam om FANTASIE te hebben en je eigen verhalen en werelden te bedenken? Gewoon, als vermaak en afleiding? Wat dacht je van al die mensen die RP games doen?
quote:AliceV schreef op 22 april 2014 @ 23:49:

....serieus, is het nou echt zo zeldzaam om FANTASIE te hebben en je eigen verhalen en werelden te bedenken? Gewoon, als vermaak en afleiding? Wat dacht je van al die mensen die RP games doen?wie zegt dat het zeldzaam is? er is niks mis met Fantasie, maak er je werk of hobby van zou ik zeggen, maar laat het nooit een belemmering vormen in je dagelijkse leven
Alle reacties Link kopieren
quote:AliceV schreef op 22 april 2014 @ 23:35:

Ik ben eigenlijk een beetje verbaasd dat zoveel mensen hier denken dat je een beetje gek bent of last hebt van schizofrenie. Ik lees wel eens zgn. fanfiction en dan zie je dit heel vaak; Mensen die een ideale lover bedenken voor zichzelf en hier verhalen over schrijven. Sommige mensen gaan zelfs verder en kopen bijvoorbeeld een pop die op hem/haar lijkt.

Op zich lijkt me dit onschuldig en fijn om de eenzaamheid tegen te gaan, je bent immers nooit echt alleen.



Het enige nadeel zit in dat de fantasiepersoon de werkelijkheid in de weg gaat staan. Want een echte man zal nooit kunnen tippen aan jouw fantasiebeeld, en je sluit hierdoor misschien mensen buiten.

Maar besef dat je fantasie-man eigenlijk een kopie van jezelf is. Ook al heb je bedacht dat hij er anders uitziet, een ander karakter heeft en maak je in je fantasie zelfs ruzie; Dat gaat toch altijd op de manier waarop JIJ het bedacht hebt. Hij ontstaat in jouw hoofd en is dus ook een deel van jezelf.

Het mooie van een echt mens is juist dat het vaak NIET gaat zoals jij bedacht hebt.



Misschien kan je je fantasie-liefde gaan bekijken als een soort beschermengel? Koester je fantasie, en laat hem je helpen om meer zelfvertrouwen te krijgen en een voller socialer leven te krijgen.

Op dit moment in je leven heb je je fantasie-man nog nodig, en sta je waarschijnlijk nog niet eens open voor een echte man. Maar je zal merken dat je je fantasie minder nodig hebt als je je echte leven leuker maakt.Ja dat is wel waar. Het is op deze manier natuurlijk ook veiliger. ik creëer alles, ook de ruzies. Dus uiteindelijk kan ik niet teleurgesteld worden. Want wij twee zullen nooit uit elkaar vallen.
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 22 april 2014 @ 23:36:

Wil jij de rest van je leven dagdromend doorbrengen of wil je een echte relatie en wie weet wel een gezin ooit?

Als je dat laatste wilt dan zal je nu toch een keer moeten ingrijpen want zo gaat het met de echte verkering nooit lukkenHet enige dat me uit die droom zou kunnen helpen is een man die ook echt iets voor me zou beteken. Als ik een relatie aanga met iemand waar ik niet oprecht veel van houd dan zal ik in mijn gedachtes toch weer teruggaan bij mijn huidige liefde.
Alle reacties Link kopieren
Alice: ik vind het ook niet raar of zorgwekkend. Zodra ik buiten stond (bij psycholoog) en ik mijn muziek weer opzette zat ik weer in mijn fantasiewereld. Soms denk ik dat ik de enige ben, soms denk ik dat er heel veel mensen dit doen, want waar moet je anders aan denken de hele dag?
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 22 april 2014 @ 23:19:

[...]



Je ziet al hoe er hier gereageerd wordt, de meesten wensen TO een enkeltje psych.

Hoe denk je dat "in real" mensen zouden reageren? Ik zou ook lekker mijn snuit houden als dit bij mij aan de orde zou zijn.?? Ik wens haar geen enkeltje psych. Maar dat ze eens praat met haar moeder of haar beste vriendin, de mensen die haar het meest na staan.
Alle reacties Link kopieren
quote:apestaartje30 schreef op 22 april 2014 @ 23:42:

Nee ik kan het niet echt waarnemen. Ook al heb ik een heel levendige fantasie. Jij schreef eerder dat je fantasie van werkelijkheid kan onderscheiden. Kan jij het dan wel waarnemen? Of beeld je het je zo levendig in dat het net lijkt of je het kan waarnemen?



Ik ga hier niet voor naar een psycholoog omdat ik niet zonder zou willen. Als ik er over moet praten wordt het steeds minder ben ik bang. Mocht dat vanzelf gaan dan heeft het zo moeten zijn (bijvoorbeeld als ik een vriend heb).

Ik voel mij echter niet (meer) verdrietig en eenzaam. Wel ben ik alleen.

Nee ik kan het niet echt zien. Het zit puur in mijn hoofd. Daar kan ik hem wel zien, maar niet in de werkelijke ruimte waar ik ben.



Zoals nu b.v. zit ik op mijn kamer. Ik zou hem daar niet op mijn bed kunnen zien zitten. Ik moet altijd naar mijn hoofd toe om contact met hem te hebben.
quote:naevia schreef op 22 april 2014 @ 23:52:

[...]

Het enige dat me uit die droom zou kunnen helpen is een man die ook echt iets voor me zou beteken. Als ik een relatie aanga met iemand waar ik niet oprecht veel van houd dan zal ik in mijn gedachtes toch weer teruggaan bij mijn huidige liefde.

Jouw woorden betekenen niks. Wat is ECHT en OPRECHT houden van? Het is tekst, maar je kan het niet concretiseren.



Eerder vroeg ik:

1. Hoe weet je zeker dat mensen relaties hebben met iemand waar ze niet weg van zijn?

2. Hoe vaak komt dat voor?

3. Hoe weet je zeker dat jou dat ook zal overkomen?

4. Wat bedoel je met vage woorden zoals: "ik wil dat het echt voelt" (kan gevoel uberhaupt nep zijn?) en met "als je niet ECHT in elkaar gevonden hebt wat je zoekt)



Heb jij wel een realistische beeld van relaties? Hoe is dat beeld ontstaan? Hoe was de relatie van je ouders bijv.?
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 22 april 2014 @ 23:47:

[...]



Ha mooi voorbeeld van wat ik bedoel met "invullen"

1. Hoe weet je zeker dat mensen met iemand zijn waar ze niet weg van zijn?

2. Hoe vaak komt dat voor?

3. Hoe weet je zeker dat jou dat ook zal overkomen?

4. Wat bedoel je met vage woorden zoals: "ik wil dat het echt voelt" (kan gevoel uberhaupt nep zijn?) en met "als je niet ECHT in elkaar gevonden hebt wat je zoekt)



Heb jij wel een realistische beeld van relaties? Hoe is dat beeld ontstaan? Hoe was de relatie van je ouders bijv.?Veel mensen settelen voor het haalbare, niet voor de ultieme liefde, omdat dat iets zeldzaams is.



Je merkt het aan hoe mensen tegen elkaar doen, hoe ze over elkaar praten. Hoe gemakkelijk ze de ene relatie verbreken, en binnen korte tijd weer in de volgende zitten.



De liefde van je leven laat je niet zo gemakkelijk gaan. Dat is een soulmate, iemand zonder wie je een leegte voelt. Iemand die je doet stralen wanneer hij/zij de kamer inloopt.



Mijn moeder was ooit heel erg verliefd op mijn vader, dat weet ik uit haar verhalen. Maar ik heb er niet veel van meegekregen aangezien ik nog erg klein was toen het voorbij was tussen hen.



Daarna heeft mijn moeder ook nooit een nieuwe partner meer gehad, dus ik heb thuis nooit een voorbeeld gezien van een relatie.
Alle reacties Link kopieren
Ja same here.



Je bent 21 nu hè?



Denk je dat deze man jou daadwerkelijk belemmerd om een leuk sociaal leven te leiden? Omdat niemand eraan kan tippen?

Of heb je weinig behoefte aan veel sociale contacten of juist moeite met het aanhouden van sociale contacten en heb je daarom deze man gecreëerd?
Alle reacties Link kopieren
quote:apestaartje30 schreef op 22 april 2014 @ 23:52:

Alice: ik vind het ook niet raar of zorgwekkend. Zodra ik buiten stond (bij psycholoog) en ik mijn muziek weer opzette zat ik weer in mijn fantasiewereld. Soms denk ik dat ik de enige ben, soms denk ik dat er heel veel mensen dit doen, want waar moet je anders aan denken de hele dag?Inderdaad. Er is zoveel oninteressant in je dagelijks leven. Als je dat continu ten volste moet beleven heb je echt niets meer over. Fantasie houdt je ook overeind. De vreugde die mijn denkbeeldige vriend me kan doen voelen is ook echt, en zonder dat zou ik vrijwel helemaal geen vreugde meer kennen.
Alle reacties Link kopieren
quote:apestaartje30 schreef op 23 april 2014 @ 00:01:

Ja same here.



Je bent 21 nu hè?



Denk je dat deze man jou daadwerkelijk belemmerd om een leuk sociaal leven te leiden? Omdat niemand eraan kan tippen?

Of heb je weinig behoefte aan veel sociale contacten of juist moeite met het aanhouden van sociale contacten en heb je daarom deze man gecreëerd?Ik denk dat het een beetje van beiden is. Ik creëerde hem omdat ik niemand in het dagelijks leven kon vinden die bij me past, maar tegelijkertijd wordt dat nu nog moeilijker omdat ik iedereen ook nog met hem vergelijk.
quote:naevia schreef op 23 april 2014 @ 00:00:

[...]

Veel mensen settelen voor het haalbare, niet voor de ultieme liefde, omdat dat iets zeldzaams is.



Je merkt het aan hoe mensen tegen elkaar doen, hoe ze over elkaar praten. Hoe gemakkelijk ze de ene relatie verbreken, en binnen korte tijd weer in de volgende zitten.



De liefde van je leven laat je niet zo gemakkelijk gaan. Dat is een soulmate, iemand zonder wie je een leegte voelt. Iemand die je doet stralen wanneer hij/zij de kamer inloopt.



Mijn moeder was ooit heel erg verliefd op mijn vader, dat weet ik uit haar verhalen. Maar ik heb er niet veel van meegekregen aangezien ik nog erg klein was toen het voorbij was tussen hen.



Daarna heeft mijn moeder ook nooit een nieuwe partner meer gehad, dus ik heb thuis nooit een voorbeeld gezien van een relatie.



Lieve kind want een vooringenomenheid. Wat is de Ultieme Liefde? het zijn hele grote woorden maar wat betekent het??

Dus een ware liefde is een soulmate?? Wat is dat? Kan je ruzie maken met je soulmate? Kan je verdrietig zijn in een relatie met zo'n soulmate? Of bestaat dat niet in de Ultieme Relatie zoals jij die hebt bedacht?



Dus jouw moeder had een Ultieme Liefde en die liet haar in de steek maar zij bleef er naar hunkeren terwijl hij er niet meer was? Vind je niet dat dat een beetje lijkt op jouw fantasieliefde? Je hebt wel degelijk een voorbeeld gehad, maar misschien moet je dat voorbeeld eens kritisch tegen het licht houden.

Jouw moeder had de Ultieme Liefde maar het was blijkbaar niet zo Ultiem als ze dacht.





Slaap lekker
To, ik begrijp je, en ik vind je niet gek, raar of wat dan ook.



Ook ik heb, in een periode dat ik het moeilijk had, veel gedagdroomd, al ging ik daarbij niet zo ver als jij. Dagdromen heeft niet alleen slechte kanten, het zorgt er ook voor dat je je -al is het tijdelijk- goed voelt, en het helpt je je voor te bereiden op situaties in het echte leven.



Twee dingen zijn heel belangrijk: dat je je realiseert dat je dagdromen niet de realiteit zijn, en dat je dagdromen je echte levenniet in de weg staan. Dat eerste lijkt bij jou wel goed te zitten, dat tweede helemaal fout. In coma willen liggen om bij je imaginaire geliefde te zijn? Jaloers zijn op schizofrenen? Dat gaat echt veel en veel te ver.



Je bent eenzaam zeg je. Door dagdromen los je dat niet op. Ga dus iets doen. Ga ipv naar de sportschool een teamsport beoefenen, word lid van een toneelvereniging, ga zingen in een koor, onderneem iets. Je studeert dus de wereld ligt voor je open. Ja, dat is eng en minder comfortabel dan op je bed liggen en denken aan je Italiaan. Maar het brengt je wel verder.



En blijf dromen, maar leg jezelf beperkingen op. Droom bijvoorbeeld alleen 's avonds als je in bed ligt. En zorg ervoor dat jeje dromen over een tijdje niet meer nodig hebt, omdat je leven gevuld is met echte leuke mensen en dingen.
quote:naevia schreef op 22 april 2014 @ 23:52:

Het enige dat me uit die droom zou kunnen helpen is een man die ook echt iets voor me zou beteken. Als ik een relatie aanga met iemand waar ik niet oprecht veel van houd dan zal ik in mijn gedachtes toch weer teruggaan bij mijn huidige liefde.Doordat je je fantasie voedt en in stand houdt saboteer je elke mogelijkheid om ooit een liefdevolle relatie met een echte man op te bouwen. Waarom gun je jezelf geen echte relatie, maar blijf je vasthouden aan een illusie?
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 23 april 2014 @ 00:06:

[...]





Lieve kind want een vooringenomenheid. Wat is de Ultieme Liefde? het zijn hele grote woorden maar wat betekent het??

Dus een ware liefde is een soulmate?? Wat is dat? Kan je ruzie maken met je soulmate? Kan je verdrietig zijn in een relatie met zo'n soulmate? Of bestaat dat niet in de Ultieme Relatie zoals jij die hebt bedacht?



Dus jouw moeder had een Ultieme Liefde en die liet haar in de steek maar zij bleef er naar hunkeren terwijl hij er niet meer was? Vind je niet dat dat een beetje lijkt op jouw fantasieliefde? Je hebt wel degelijk een voorbeeld gehad, maar misschien moet je dat voorbeeld eens kritisch tegen het licht houden.

Jouw moeder had de Ultieme Liefde maar het was blijkbaar niet zo Ultiem als ze dacht.





Slaap lekkerIk heb eerder al omschreven wat voor mij de ultieme liefde inhoudt, maar ik heb het idee dat jij alleen leest wat je wilt lezen.
Alle reacties Link kopieren
Naevia: begrijp ik het goed dat je vader uit je/jullie leven is verdwenen op je 10e? Wat veranderde er toen voor jou? Waren daarmee je zorgeloze kinderjaren ook voorbij? Hoe pakte je moeder het op? Kon ze zichzelf en jou een beetje opvangen hierin destijds?



Je moeder heeft je grotendeels alleen opgevoed, zeg je. Heb je tot je 10e wel een gewoon gezinsleven gekend met vader en moeder samen? Had je als enig kind wel vriendjes en vriendinnen? Kon je terecht bij je moeder met jouw zorgen en de nare wending die het leven had genomen of wou je haar daar niet mee belasten?



Ben ff benieuwd of je moeder na jouw vader nog relaties heeft gehad? Had je een vaderfiguur in je jonge leven na je 10e? Ik vind het niet raar dat je zo'n vriend in je fantasie hebt, komt veel vaker voor volgens mij. Ik vind het wel raar dat die psychologen zo weinig voor je konden betekenen, je niet konden geruststellen, er nauwelijks op in gingen. Noch op de eenzaamheid die je voelde (en voelt).



Is er iets speciaals gebeurd in je leven rond de tijd dat deze man voor het eerst in je gedachten kwam?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
O, en eens met meds, liefde is niet iets om zo hoogdravend over te doen. Je wordt heus nog wel eens echt verliefd, maar dat zal niet op een gespierde, gitaarspelende, blauwogige Italiaanse adonis zijn. Is ook nergens voor nodig. Als je het maar goed hebt samen, en van elkaar houdt, wat maakt het dan in godsnaam uit of hij muzikaal is?
Alle reacties Link kopieren
quote:Trotter schreef op 23 april 2014 @ 00:13:

[...]



Doordat je je fantasie voedt en in stand houdt saboteer je elke mogelijkheid om ooit een liefdevolle relatie met een echte man op te bouwen. Waarom gun je jezelf geen echte relatie, maar blijf je vasthouden aan een illusie?Ik kom gewoon geen mannen tegen die ik leuk vind. Niet iemand waarbij ik een chemie voel. Het blijft allemaal bij iemand aardig vinden en meer niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Suzy65 schreef op 23 april 2014 @ 00:16:

Naevia: begrijp ik het goed dat je vader uit je/jullie leven is verdwenen op je 10e? Wat veranderde er toen voor jou? Waren daarmee je zorgeloze kinderjaren ook voorbij? Hoe pakte je moeder het op? Kon ze zichzelf en jou een beetje opvangen hierin destijds?



Je moeder heeft je grotendeels alleen opgevoed, zeg je. Heb je tot je 10e wel een gewoon gezinsleven gekend met vader en moeder samen? Had je als enig kind wel vriendjes en vriendinnen? Kon je terecht bij je moeder met jouw zorgen en de nare wending die het leven had genomen of wou je haar daar niet mee belasten?



Ben ff benieuwd of je moeder na jouw vader nog relaties heeft gehad? Had je een vaderfiguur in je jonge leven na je 10e? Ik vind het niet raar dat je zo'n vriend in je fantasie hebt, komt veel vaker voor volgens mij. Ik vind het wel raar dat die psychologen zo weinig voor je konden betekenen, je niet konden geruststellen, er nauwelijks op in gingen. Noch op de eenzaamheid die je voelde (en voelt).



Is er iets speciaals gebeurd in je leven rond de tijd dat deze man voor het eerst in je gedachten kwam?Mijn vader is eigenlijk nooit echt aanwezig geweest in mijn leven. Hij was een buitenlander en had altijd verhalen over dat hij bij ons zou komen wonen in Nederland maar eerst nog van alles moest regelen met zijn werk. Uiteindelijk bleek dat hij in het land van herkomst getrouwd was. Hoe dan ook is het nooit een normaal gezinsleven geworden en hij kwam eens in de zoveel tijd eens een keertje langs. De laatste keer dat hij dat deed was toen ik 10 jaar oud was en daarna heb ik hem nooit meer gezien, alleen af en toe gesproken via de mail.



Mijn moeder is altijd voor de volle 100% voor me gegaan en daar heb ik werkelijk niks op aan te merken. Het is een schat van een vrouw. Echt een bijzonder mens.



Ze heeft nooit meer een nieuwe relatie gehad na mijn vader nee. Haar kijk op relaties heeft me misschien inderdaad ook wel weer beïnvloed. Aangezien zij ook vaak benoemd dat ze zo weinig leuke relaties om haar heen ziet, en hoe er nooit een man is die haar aantrekt. Maar ik denk dat het misschien ook is omdat het type man waar ze op valt niet veel voorkomend is in het gebied waar we wonen. En zelf voel ik me eigenlijk ook niet echt aangetrokken tot de Nederlandse man.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven