Psyche
alle pijlers
Ik houd van een denkbeeldig persoon
dinsdag 22 april 2014 om 21:37
Ik heb nog nooit iets gepost op dit forum maar ik zocht een plek waar ik even iets van me af kan schrijven.
Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.
Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.
Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.
Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.
Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
woensdag 23 april 2014 om 20:50
Misschien kun je eens Een engel aan mijn tafel van Janet Frame lezen. Die had zo'n dusdanige spannende fantasiewereld voor zichzelf gecreëerd dat ze er niet meer uit wilde. Heeft jaren in een inrichting gezeten voor ze erachter kwamen dat ze niet schizofreen was.
Verder herken ik het wel een beetje. Als puber schoot ik graag in mijn fantasieleven, veel spannender dan het echte leven. Ik heb wel eens gehad dat mijn echte vriendje (waarmee het afliep) op visite kwam en dat ik liever weer alleen met mijn fantasie was.
Je kunt jezelf ook afleiden van je fantasie door je dag vol te plannen. Elke avond de deur uit naar een (gratis) lezing of naar de bioscoop met zo'n maandabonnement van Pathé. Vaker bij je moeder/oma/saaie achtertante op visite. Als je je fantasie niet vaak gebruikt, wordt het scenario vanzelf bleker.
(Een gegeven waardoor een schrijver als Stephen King elke dag schrijft, ook op vakantie. Anders raakt hij het verhaal kwijt, zegt hij.)
Wat je zou kunnen doen, is de elementen uit je fantasieleven in het echt uitproberen. Waarschijnlijk ben jijzelf in je fantasie ook net wat cooler dan in de werkelijkheid. Kun je geweldig dansen, zat je op een vechtsport of ben je tien kilo lichter (ik verzin maar iets). Wat let je om die dingen in het echt uit te proberen?
Je valt blijkbaar op Italianen. Ga naar Italië op vakantie (groepsreis?) Er zijn vast genoeg Italiaanse mannen die graag een gesprekje met je aanknopen.
Verder herken ik het wel een beetje. Als puber schoot ik graag in mijn fantasieleven, veel spannender dan het echte leven. Ik heb wel eens gehad dat mijn echte vriendje (waarmee het afliep) op visite kwam en dat ik liever weer alleen met mijn fantasie was.
Je kunt jezelf ook afleiden van je fantasie door je dag vol te plannen. Elke avond de deur uit naar een (gratis) lezing of naar de bioscoop met zo'n maandabonnement van Pathé. Vaker bij je moeder/oma/saaie achtertante op visite. Als je je fantasie niet vaak gebruikt, wordt het scenario vanzelf bleker.
(Een gegeven waardoor een schrijver als Stephen King elke dag schrijft, ook op vakantie. Anders raakt hij het verhaal kwijt, zegt hij.)
Wat je zou kunnen doen, is de elementen uit je fantasieleven in het echt uitproberen. Waarschijnlijk ben jijzelf in je fantasie ook net wat cooler dan in de werkelijkheid. Kun je geweldig dansen, zat je op een vechtsport of ben je tien kilo lichter (ik verzin maar iets). Wat let je om die dingen in het echt uit te proberen?
Je valt blijkbaar op Italianen. Ga naar Italië op vakantie (groepsreis?) Er zijn vast genoeg Italiaanse mannen die graag een gesprekje met je aanknopen.
woensdag 23 april 2014 om 20:55
quote:naevia schreef op 23 april 2014 @ 19:29:
[...]
Omdat fantasie altijd zoveel mooier is dan de werkelijkheid. Het echte leven brengt me geen vreugde alleen maar verdriet.
Je schrijft al een paar keer dat het leven geen lolletje voor je is. Wat zeiden die psychologen? Vonden ze je ook depressief? Je klinkt wel aan de zwaarmoedige kant.
Waarschijnlijk zit daar wel een link.
Je voelt je verdrietig -> vlucht in fantasie
door fantasie -> sta je niet open om meer van je leven te maken
[...]
Omdat fantasie altijd zoveel mooier is dan de werkelijkheid. Het echte leven brengt me geen vreugde alleen maar verdriet.
Je schrijft al een paar keer dat het leven geen lolletje voor je is. Wat zeiden die psychologen? Vonden ze je ook depressief? Je klinkt wel aan de zwaarmoedige kant.
Waarschijnlijk zit daar wel een link.
Je voelt je verdrietig -> vlucht in fantasie
door fantasie -> sta je niet open om meer van je leven te maken
woensdag 23 april 2014 om 20:55
quote:naevia schreef op 23 april 2014 @ 19:22:
[...]
Mijn moeder heeft alleen een belangrijke maar positieve rol in mijn leven gehad. Mijn vader was totaal afwezig.En je ultieme liefde is nu ook totaal afwezig, Hij bestaat alleen maar in je fantasie. Net zoals je moeder verlangde naar je vader die er niet meer was. Hunker jij naar iets dat onbereikbaar is. Ga gewoon naar een therapeut
[...]
Mijn moeder heeft alleen een belangrijke maar positieve rol in mijn leven gehad. Mijn vader was totaal afwezig.En je ultieme liefde is nu ook totaal afwezig, Hij bestaat alleen maar in je fantasie. Net zoals je moeder verlangde naar je vader die er niet meer was. Hunker jij naar iets dat onbereikbaar is. Ga gewoon naar een therapeut
woensdag 23 april 2014 om 20:57
quote:naevia schreef op 23 april 2014 @ 19:35:
[...]
Maar wat is de liefde voor jullie dan? Hoe ervaar je het überhaupt? Is het eigenlijk niet meer dan een soort vriendschap waarbij seksuele activiteiten komen kijken? Een symbiose waarbij de een de ander bij staat en andersom?
Ik ben met mijn man omdat ik mezelf kan zijn bij hem, hij me steunt in mijn ontwikkeling en we een team zijn in de opvoeding van de kinderen. Ik ben niet bij hem omdat ik hem nodig hem of omdat hij me gelukkig maakt want dat kan een ander niet.
Maar het is met ups en downs, soms kan ik hem wel achter het behang plakken. Maar we zijn al bijna 30 jaar samen.
[...]
Maar wat is de liefde voor jullie dan? Hoe ervaar je het überhaupt? Is het eigenlijk niet meer dan een soort vriendschap waarbij seksuele activiteiten komen kijken? Een symbiose waarbij de een de ander bij staat en andersom?
Ik ben met mijn man omdat ik mezelf kan zijn bij hem, hij me steunt in mijn ontwikkeling en we een team zijn in de opvoeding van de kinderen. Ik ben niet bij hem omdat ik hem nodig hem of omdat hij me gelukkig maakt want dat kan een ander niet.
Maar het is met ups en downs, soms kan ik hem wel achter het behang plakken. Maar we zijn al bijna 30 jaar samen.
woensdag 23 april 2014 om 23:08
quote:sabbaticalmeds schreef op 23 april 2014 @ 20:55:
[...]
En je ultieme liefde is nu ook totaal afwezig, Hij bestaat alleen maar in je fantasie. Net zoals je moeder verlangde naar je vader die er niet meer was. Hunker jij naar iets dat onbereikbaar is. Ga gewoon naar een therapeut
Jij komt ook niet verder dan 'hij bestaat niet!' en 'zoek hulp!'
Dat hij niet bestaat en daardoor pijnlijk onbereikbaar is, zo ver was TO al. TO heeft al hulp gezocht zonder het gewenste resultaat.
[...]
En je ultieme liefde is nu ook totaal afwezig, Hij bestaat alleen maar in je fantasie. Net zoals je moeder verlangde naar je vader die er niet meer was. Hunker jij naar iets dat onbereikbaar is. Ga gewoon naar een therapeut
Jij komt ook niet verder dan 'hij bestaat niet!' en 'zoek hulp!'
Dat hij niet bestaat en daardoor pijnlijk onbereikbaar is, zo ver was TO al. TO heeft al hulp gezocht zonder het gewenste resultaat.
woensdag 23 april 2014 om 23:13
quote:marydaisydinkle schreef op 23 april 2014 @ 23:08:
[...]
Jij komt ook niet verder dan 'hij bestaat niet!' en 'zoek hulp!'
Dat hij niet bestaat en daardoor pijnlijk onbereikbaar is, zo ver was TO al. TO heeft al hulp gezocht zonder het gewenste resultaat.er is niks pijnlijk onbereikbaar, want er is geen hij. Dat TO geen succes had bij therapie wil niet zeggen dat ze daarom maar niks moet doen. Zoek een andere therapeut. Er zijn ook slechte therapeuten of het kan niet klikken met een psych.
[...]
Jij komt ook niet verder dan 'hij bestaat niet!' en 'zoek hulp!'
Dat hij niet bestaat en daardoor pijnlijk onbereikbaar is, zo ver was TO al. TO heeft al hulp gezocht zonder het gewenste resultaat.er is niks pijnlijk onbereikbaar, want er is geen hij. Dat TO geen succes had bij therapie wil niet zeggen dat ze daarom maar niks moet doen. Zoek een andere therapeut. Er zijn ook slechte therapeuten of het kan niet klikken met een psych.
woensdag 23 april 2014 om 23:37
quote:sabbaticalmeds schreef op 23 april 2014 @ 23:13:
[...]
er is niks pijnlijk onbereikbaar, want er is geen hij. Dat TO geen succes had bij therapie wil niet zeggen dat ze daarom maar niks moet doen. Zoek een andere therapeut. Er zijn ook slechte therapeuten of het kan niet klikken met een psych.
TO wil niets veranderen, heeft wel/niet/wel/niet een probleem, pareert elke suggestie van met een therapeut praten, wil niet met haar moeder of beste vriendin praten, TO wil het ‘slechts’ even van zich afschrijven. En afschrijven...
Ik begin te denken dat TO een ongeveer 56-jarige kerel met een fout gevoel voor humor en een aandachtstekortsyndroom is, die voor zijn scherm zit te grijnzen hoe iedereen zich hier uitput in pogingen tot inleven en goede raad.
"Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven."
[...]
er is niks pijnlijk onbereikbaar, want er is geen hij. Dat TO geen succes had bij therapie wil niet zeggen dat ze daarom maar niks moet doen. Zoek een andere therapeut. Er zijn ook slechte therapeuten of het kan niet klikken met een psych.
TO wil niets veranderen, heeft wel/niet/wel/niet een probleem, pareert elke suggestie van met een therapeut praten, wil niet met haar moeder of beste vriendin praten, TO wil het ‘slechts’ even van zich afschrijven. En afschrijven...
Ik begin te denken dat TO een ongeveer 56-jarige kerel met een fout gevoel voor humor en een aandachtstekortsyndroom is, die voor zijn scherm zit te grijnzen hoe iedereen zich hier uitput in pogingen tot inleven en goede raad.
"Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven."
donderdag 24 april 2014 om 09:07
Zal wel weer mosterd na de maaltijd zijn maar toch:
Jij beschrijft een onmogelijke gast, daarom kom je hem niet tegen. En waarom is hij zo perfect? Ben jij zo'n perfecte vent wel waard? Ik lees vaak vrouwen met torenhoge eisen, maar wat breng jij aan de tafel?
Nu zou ik zelf ook wel een dame willen met 't uiterlijk van Shakira, die geweldig kan koken, ookal interesseert eten me niet zoveel. Die een prachtige hypnotiserende stem heeft en nooit hoeft te slapen of wat dan ook. Maar ikzelf ben niet superknap, altijd energiek en enthousiast. Dus waarom zij wel?
Eigenlijk is het "beste" op alle vlakken juist helemaal niet perfect. Het gaat om de combinatie van eigenschappen, die wat minder, die wat meer etc.
Maar genoeg over het beschrijven van narcisten.
Jij zit duidelijk ergens mee, een trauma ofzo. Of je bent gewoon gek, en daarmee bedoel ik dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt. Maar dat labeltje wordt al snel op iemand gesmeten. Ik denk dat je gewoon iets heel naars hebt meegemaakt (kan zijn dat het na pagina 4 al is beschreven, heb nog niet alles gelezen)
Je wil gewoon de realiteit niet onder ogen komen, je stelt het uit en hoopt dat het vanzelf langzaam wel zal over gaan.
Ik ken nog zo iemand, met haar gaat het heel traag maar er is vooruitgang.
Psycholoog heeft geen zin zei je, vind dan gewoon een vertrouwenspersoon en gooi je hele verhaal eruit. Je weet hoogstwaarschijnlijk zelf wel waar het aan ligt. Eenzaam zijn is rot, daar weet ik alles van. Maar als jij jezelf niet laat zien zullen mensen ook je nooit echt leren kennen.
//okay wel heel algemeen nu, maar ach
Jij beschrijft een onmogelijke gast, daarom kom je hem niet tegen. En waarom is hij zo perfect? Ben jij zo'n perfecte vent wel waard? Ik lees vaak vrouwen met torenhoge eisen, maar wat breng jij aan de tafel?
Nu zou ik zelf ook wel een dame willen met 't uiterlijk van Shakira, die geweldig kan koken, ookal interesseert eten me niet zoveel. Die een prachtige hypnotiserende stem heeft en nooit hoeft te slapen of wat dan ook. Maar ikzelf ben niet superknap, altijd energiek en enthousiast. Dus waarom zij wel?
Eigenlijk is het "beste" op alle vlakken juist helemaal niet perfect. Het gaat om de combinatie van eigenschappen, die wat minder, die wat meer etc.
Maar genoeg over het beschrijven van narcisten.
Jij zit duidelijk ergens mee, een trauma ofzo. Of je bent gewoon gek, en daarmee bedoel ik dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt. Maar dat labeltje wordt al snel op iemand gesmeten. Ik denk dat je gewoon iets heel naars hebt meegemaakt (kan zijn dat het na pagina 4 al is beschreven, heb nog niet alles gelezen)
Je wil gewoon de realiteit niet onder ogen komen, je stelt het uit en hoopt dat het vanzelf langzaam wel zal over gaan.
Ik ken nog zo iemand, met haar gaat het heel traag maar er is vooruitgang.
Psycholoog heeft geen zin zei je, vind dan gewoon een vertrouwenspersoon en gooi je hele verhaal eruit. Je weet hoogstwaarschijnlijk zelf wel waar het aan ligt. Eenzaam zijn is rot, daar weet ik alles van. Maar als jij jezelf niet laat zien zullen mensen ook je nooit echt leren kennen.
//okay wel heel algemeen nu, maar ach
donderdag 24 april 2014 om 10:32
Ik zal ook mosterd zijn, maar ik begrijp TO wel.
Veel mensen hebben een dagdroom over een ideaal persoon. Hoeveel fanmail krijgt een acteur/actrice niet over zijn of haar personage?
Hoeveel mannen of vrouwen fantaseren niet over sex met een schrijver/acteur/popster/politicus of zakenman? Ik las zelfs dat een schrijver hele gesprekken hield met Oscar Wilde, kan ik me voorstellen, het zou een prachtige conversatie zijn.
Maar goed, TO op een gegeven moment kom je heus wel iemand tegen waarbij je wel verliefd wordt. Ga in de tussentijd gewoon dingen doen waarbij je je prettig voelt.Geen man overboord hoor.
Veel mensen hebben een dagdroom over een ideaal persoon. Hoeveel fanmail krijgt een acteur/actrice niet over zijn of haar personage?
Hoeveel mannen of vrouwen fantaseren niet over sex met een schrijver/acteur/popster/politicus of zakenman? Ik las zelfs dat een schrijver hele gesprekken hield met Oscar Wilde, kan ik me voorstellen, het zou een prachtige conversatie zijn.
Maar goed, TO op een gegeven moment kom je heus wel iemand tegen waarbij je wel verliefd wordt. Ga in de tussentijd gewoon dingen doen waarbij je je prettig voelt.Geen man overboord hoor.
donderdag 24 april 2014 om 11:46
quote:naevia schreef op 23 april 2014 @ 19:35:
[...]
Maar wat is de liefde voor jullie dan? Hoe ervaar je het überhaupt? Is het eigenlijk niet meer dan een soort vriendschap waarbij seksuele activiteiten komen kijken? Een symbiose waarbij de een de ander bij staat en andersom?
Liefde is gewoon liefde, dat hoef je niet te analyseren of ontleden. En een goede relatie is een relatie waarin je blij bent dat je geliefde je geliefde is, omdat hij zo leuk, lief, betrouwbaar en noem het maar op is.
Maar hang je niet zo op aan die liefde. Ook zonder liefde kun je gelukkig zijn (al moet ik eerlijk zeggen dat ik mij met relatie beter voel dan zonder). Maar je moet er wel wat voor doen. Dus grijp jezelf eens bij je kladden en stap uit je droomwereld de echte wereld in.
Het leven brengt je alleen verdriet zeg je. Dat klopt, het geluk moet je zelf gaan halen. En dat is soms hard werken. Je bent nu nog jong, investeer in een betere toekomst. Hoe zie je jezelf over tien jaar? Hopelijk niet nog steeds in je slaapkamer met je denkbeeldige man?
[...]
Maar wat is de liefde voor jullie dan? Hoe ervaar je het überhaupt? Is het eigenlijk niet meer dan een soort vriendschap waarbij seksuele activiteiten komen kijken? Een symbiose waarbij de een de ander bij staat en andersom?
Liefde is gewoon liefde, dat hoef je niet te analyseren of ontleden. En een goede relatie is een relatie waarin je blij bent dat je geliefde je geliefde is, omdat hij zo leuk, lief, betrouwbaar en noem het maar op is.
Maar hang je niet zo op aan die liefde. Ook zonder liefde kun je gelukkig zijn (al moet ik eerlijk zeggen dat ik mij met relatie beter voel dan zonder). Maar je moet er wel wat voor doen. Dus grijp jezelf eens bij je kladden en stap uit je droomwereld de echte wereld in.
Het leven brengt je alleen verdriet zeg je. Dat klopt, het geluk moet je zelf gaan halen. En dat is soms hard werken. Je bent nu nog jong, investeer in een betere toekomst. Hoe zie je jezelf over tien jaar? Hopelijk niet nog steeds in je slaapkamer met je denkbeeldige man?
donderdag 24 april 2014 om 17:00
quote:robland320 schreef op 23 april 2014 @ 20:45:
Het feit dat jij je niet thuis voelt bij de drie hulpverleners die je tot nu toe bezocht hebt heeft denk ik meer te maken met de weerstand die jij voelt om te veranderen dan met de ongeschiktheid van deze mensen.
ik hoop heel erg dat je de keuze zult maken om te willen veranderen...het werkelijke leven is echt niet alleen maar leuk, maar het overtreft de fantasie vele malen!!! Nou sorry hoor, maar ik vind niet dat jij daar zomaar over kunt oordelen. Ik ben heel open en eerlijk geweest tegenover deze mensen en was ook oprecht bereid om serieus ergens aan te werken. Maar psychologen gaan nooit in op de werkelijke problemen omdat ze die zelf niet aan kunnen en blijven daarom maar hangen in onbelangrijke thema's.
Als je dan vraagt om gericht advies dan kunnen ze je die niet geven. Of zoals het geval was bij de tweede psycholoog word je gewoon de deur uit gedreven. Volgens hem vielen mijn problemen allemaal wel mee en kwam het vanzelf wel goed.
En bij de eerste werd alles alleen maar gegooid op school en hoe ik een planning moest maken voor mijn huiswerk. Daar kwam ik helemaal niet voor en ik heb mijn HAVO diploma destijds ook gewoon gehaald zonder iets te doen met haar adviezen. Waarom zou ik daarvoor in hemelsnaam een psychoog zoeken, dan had ik ook naar de decaan kunnen gaan als ik daar behoefte aan had.
De laatste vrouw waar ik bij was kwam op mij nogal onnozel over. Ze was erg wereldvreemd en vond al snel iets heel vreemd of ongebruikelijk. Terwijl je toch zou verwachten van zo iemand dat juist zij dingen zullen horen die je niet snel tegenkomt in het dagelijks leven.
Al met al vond ik ze gewoon onkundig. En ik durf dan ook met zekerheid te zeggen dat het niet aan mij heeft gelegen.
Het feit dat jij je niet thuis voelt bij de drie hulpverleners die je tot nu toe bezocht hebt heeft denk ik meer te maken met de weerstand die jij voelt om te veranderen dan met de ongeschiktheid van deze mensen.
ik hoop heel erg dat je de keuze zult maken om te willen veranderen...het werkelijke leven is echt niet alleen maar leuk, maar het overtreft de fantasie vele malen!!! Nou sorry hoor, maar ik vind niet dat jij daar zomaar over kunt oordelen. Ik ben heel open en eerlijk geweest tegenover deze mensen en was ook oprecht bereid om serieus ergens aan te werken. Maar psychologen gaan nooit in op de werkelijke problemen omdat ze die zelf niet aan kunnen en blijven daarom maar hangen in onbelangrijke thema's.
Als je dan vraagt om gericht advies dan kunnen ze je die niet geven. Of zoals het geval was bij de tweede psycholoog word je gewoon de deur uit gedreven. Volgens hem vielen mijn problemen allemaal wel mee en kwam het vanzelf wel goed.
En bij de eerste werd alles alleen maar gegooid op school en hoe ik een planning moest maken voor mijn huiswerk. Daar kwam ik helemaal niet voor en ik heb mijn HAVO diploma destijds ook gewoon gehaald zonder iets te doen met haar adviezen. Waarom zou ik daarvoor in hemelsnaam een psychoog zoeken, dan had ik ook naar de decaan kunnen gaan als ik daar behoefte aan had.
De laatste vrouw waar ik bij was kwam op mij nogal onnozel over. Ze was erg wereldvreemd en vond al snel iets heel vreemd of ongebruikelijk. Terwijl je toch zou verwachten van zo iemand dat juist zij dingen zullen horen die je niet snel tegenkomt in het dagelijks leven.
Al met al vond ik ze gewoon onkundig. En ik durf dan ook met zekerheid te zeggen dat het niet aan mij heeft gelegen.
donderdag 24 april 2014 om 17:10
quote:Flauwegeit schreef op 23 april 2014 @ 20:50:
Waarschijnlijk ben jijzelf in je fantasie ook net wat cooler dan in de werkelijkheid. Kun je geweldig dansen, zat je op een vechtsport of ben je tien kilo lichter (ik verzin maar iets). Wat let je om die dingen in het echt uit te proberen?
Je valt blijkbaar op Italianen. Ga naar Italië op vakantie (groepsreis?) Er zijn vast genoeg Italiaanse mannen die graag een gesprekje met je aanknopen.
Grappig dat je dat zegt. In mijn fantasie kan ik inderdaad erg goed dansen. In het dagelijks leven durf ik echter nog niet eens in mijn eigen kamer te dansen wanneer er niemand is.
Ik voel het advies om op dansles te gaan al aankomen. Maar bij de gedachte word ik al vreselijk nerveus. Op die manier zou ik me echt niet bloot durven geven aan mensen. Maar ik kan er wel van genieten om mensen geweldige bewegingen te zien uitvoeren en helemaal te zien opleven doormiddel van de besturing van hun eigen lichaam.
En wat die Italiaanse mannen betreft. Het is niet dat ik echt een specifieke voorkeur daarvoor heb. Ik val zelf vooral op mannen die een brede bouw hebben, mannelijkheid uitstralen.
Maar heel toevallig ken ik wel een italiaan die ik op de een of andere manier altijd wel leuk heb gevonden. Hoewel ik niet zeker weet of dat niet puur vriendschappelijk is. Hij heeft echter een vriendin, en dat zit allemaal goed. Dus ik houd me daar verder ook niet mee bezig.
Waarschijnlijk ben jijzelf in je fantasie ook net wat cooler dan in de werkelijkheid. Kun je geweldig dansen, zat je op een vechtsport of ben je tien kilo lichter (ik verzin maar iets). Wat let je om die dingen in het echt uit te proberen?
Je valt blijkbaar op Italianen. Ga naar Italië op vakantie (groepsreis?) Er zijn vast genoeg Italiaanse mannen die graag een gesprekje met je aanknopen.
Grappig dat je dat zegt. In mijn fantasie kan ik inderdaad erg goed dansen. In het dagelijks leven durf ik echter nog niet eens in mijn eigen kamer te dansen wanneer er niemand is.
Ik voel het advies om op dansles te gaan al aankomen. Maar bij de gedachte word ik al vreselijk nerveus. Op die manier zou ik me echt niet bloot durven geven aan mensen. Maar ik kan er wel van genieten om mensen geweldige bewegingen te zien uitvoeren en helemaal te zien opleven doormiddel van de besturing van hun eigen lichaam.
En wat die Italiaanse mannen betreft. Het is niet dat ik echt een specifieke voorkeur daarvoor heb. Ik val zelf vooral op mannen die een brede bouw hebben, mannelijkheid uitstralen.
Maar heel toevallig ken ik wel een italiaan die ik op de een of andere manier altijd wel leuk heb gevonden. Hoewel ik niet zeker weet of dat niet puur vriendschappelijk is. Hij heeft echter een vriendin, en dat zit allemaal goed. Dus ik houd me daar verder ook niet mee bezig.
donderdag 24 april 2014 om 17:12
quote:naevia schreef op 24 april 2014 @ 17:00:
[...]
De laatste vrouw waar ik bij was kwam op mij nogal onnozel over. Ze was erg wereldvreemd .
Ja, beste 'grappige' man, en jij bent dat niet.
Waarschijnlijk ben je hoogbegaafd (in het 90 percentiel?) en kun je je überhaupt niet met dat psycho-klootjesvolk encanailleren.
[...]
De laatste vrouw waar ik bij was kwam op mij nogal onnozel over. Ze was erg wereldvreemd .
Ja, beste 'grappige' man, en jij bent dat niet.
Waarschijnlijk ben je hoogbegaafd (in het 90 percentiel?) en kun je je überhaupt niet met dat psycho-klootjesvolk encanailleren.
donderdag 24 april 2014 om 17:12
quote:Flauwegeit schreef op 23 april 2014 @ 20:55:
[...]
Je schrijft al een paar keer dat het leven geen lolletje voor je is. Wat zeiden die psychologen? Vonden ze je ook depressief? Je klinkt wel aan de zwaarmoedige kant.
Waarschijnlijk zit daar wel een link.
Je voelt je verdrietig -> vlucht in fantasie
door fantasie -> sta je niet open om meer van je leven te makenIk heb inderdaad een tijdje antidepressiva geslikt. In het begin leek het wel iets te doen maar te zijner tijd merkte ik er totaal niets meer van. Toen ben ik er ook weer mee gestopt.
[...]
Je schrijft al een paar keer dat het leven geen lolletje voor je is. Wat zeiden die psychologen? Vonden ze je ook depressief? Je klinkt wel aan de zwaarmoedige kant.
Waarschijnlijk zit daar wel een link.
Je voelt je verdrietig -> vlucht in fantasie
door fantasie -> sta je niet open om meer van je leven te makenIk heb inderdaad een tijdje antidepressiva geslikt. In het begin leek het wel iets te doen maar te zijner tijd merkte ik er totaal niets meer van. Toen ben ik er ook weer mee gestopt.
donderdag 24 april 2014 om 17:17
quote:naevia schreef op 24 april 2014 @ 17:12:
[...]
Ik heb inderdaad een tijdje antidepressiva geslikt. In het begin leek het wel iets te doen maar te zijner tijd merkte ik er totaal niets meer van. Toen ben ik er ook weer mee gestopt.Heb je dat geslikt omdat er een depressie was vast gesteld? Heb je het lang genoeg geslikt? En ben je er op eigen houtje weer mee gestopt? Als het niets meer deed ben je dus niet uit die depressie gekomen of is die spontaan genezen?
[...]
Ik heb inderdaad een tijdje antidepressiva geslikt. In het begin leek het wel iets te doen maar te zijner tijd merkte ik er totaal niets meer van. Toen ben ik er ook weer mee gestopt.Heb je dat geslikt omdat er een depressie was vast gesteld? Heb je het lang genoeg geslikt? En ben je er op eigen houtje weer mee gestopt? Als het niets meer deed ben je dus niet uit die depressie gekomen of is die spontaan genezen?
donderdag 24 april 2014 om 17:19
quote:sabbaticalmeds schreef op 23 april 2014 @ 20:57:
[...]
Ik ben met mijn man omdat ik mezelf kan zijn bij hem, hij me steunt in mijn ontwikkeling en we een team zijn in de opvoeding van de kinderen. Ik ben niet bij hem omdat ik hem nodig hem of omdat hij me gelukkig maakt want dat kan een ander niet.
Maar het is met ups en downs, soms kan ik hem wel achter het behang plakken. Maar we zijn al bijna 30 jaar samen.En is hij dan in alle oprechtheid de enige op deze wereld waarmee je zou willen zijn, of zou het ook beter kunnen?
[...]
Ik ben met mijn man omdat ik mezelf kan zijn bij hem, hij me steunt in mijn ontwikkeling en we een team zijn in de opvoeding van de kinderen. Ik ben niet bij hem omdat ik hem nodig hem of omdat hij me gelukkig maakt want dat kan een ander niet.
Maar het is met ups en downs, soms kan ik hem wel achter het behang plakken. Maar we zijn al bijna 30 jaar samen.En is hij dan in alle oprechtheid de enige op deze wereld waarmee je zou willen zijn, of zou het ook beter kunnen?
donderdag 24 april 2014 om 17:25
quote:naevia schreef op 24 april 2014 @ 17:19:
[...]
En is hij dan in alle oprechtheid de enige op deze wereld waarmee je zou willen zijn, of zou het ook beter kunnen?Zou jij als persoon ook beter kunnen? Niemand in het echte leven is perfect. Jij zou dan net zo goed kunnen dansen in het echt als in je fantasie. Waarom stel je deze vraag?
[...]
En is hij dan in alle oprechtheid de enige op deze wereld waarmee je zou willen zijn, of zou het ook beter kunnen?Zou jij als persoon ook beter kunnen? Niemand in het echte leven is perfect. Jij zou dan net zo goed kunnen dansen in het echt als in je fantasie. Waarom stel je deze vraag?
donderdag 24 april 2014 om 17:26
quote:ferrero schreef op 24 april 2014 @ 09:07:
.Jij zit duidelijk ergens mee, een trauma ofzo. Of je bent gewoon gek, en daarmee bedoel ik dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt. Maar dat labeltje wordt al snel op iemand gesmeten. Ik denk dat je gewoon iets heel naars hebt meegemaakt (kan zijn dat het na pagina 4 al is beschreven, heb nog niet alles gelezen)
Dat gaat allemaal wel heel ver. Ik heb geen trauma's, en ook al mag ik niet de meest ideale denkwereld hebben vind ik het woord ''gek'' ook wel overdreven. ik ben in elk geval niet misbruikt of wat dan ook.
Ik heb ooit wel een psychose gehad onder invloed van medicatie als kind, maar dat is al lang geleden en is iets dat een duidelijke oorzaak had.
.Jij zit duidelijk ergens mee, een trauma ofzo. Of je bent gewoon gek, en daarmee bedoel ik dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt. Maar dat labeltje wordt al snel op iemand gesmeten. Ik denk dat je gewoon iets heel naars hebt meegemaakt (kan zijn dat het na pagina 4 al is beschreven, heb nog niet alles gelezen)
Dat gaat allemaal wel heel ver. Ik heb geen trauma's, en ook al mag ik niet de meest ideale denkwereld hebben vind ik het woord ''gek'' ook wel overdreven. ik ben in elk geval niet misbruikt of wat dan ook.
Ik heb ooit wel een psychose gehad onder invloed van medicatie als kind, maar dat is al lang geleden en is iets dat een duidelijke oorzaak had.
donderdag 24 april 2014 om 17:33
quote:fjorgyn schreef op 24 april 2014 @ 17:12:
[...]
Ja, beste 'grappige' man, en jij bent dat niet.
Waarschijnlijk ben je hoogbegaafd (in het 90 percentiel?) en kun je je überhaupt niet met dat psycho-klootjesvolk encanailleren.Dat jouw aandeel alleen maar negativiteit is was me al duidelijk. Ik ben niet hoog begaafd en voel me ook niet beter dan mensen. Dus je eigen onzekerheid daarover hoef je niet op mij te projecteren.
[...]
Ja, beste 'grappige' man, en jij bent dat niet.
Waarschijnlijk ben je hoogbegaafd (in het 90 percentiel?) en kun je je überhaupt niet met dat psycho-klootjesvolk encanailleren.Dat jouw aandeel alleen maar negativiteit is was me al duidelijk. Ik ben niet hoog begaafd en voel me ook niet beter dan mensen. Dus je eigen onzekerheid daarover hoef je niet op mij te projecteren.
donderdag 24 april 2014 om 17:39
quote:helianthe schreef op 24 april 2014 @ 17:14:
[...]
Heb jij hun alles verteld wat je hier ook hebt verteld?Ja dat heb ik. Zo moest ik voor mijn behandeling ook dingen opschrijven die me bezig hielden in mijn gedachten. Allemaal leuk en aardig, maar als het de halve tijd niet gelezen wordt en/of er niet op wordt ingegaan is het alsnog nutteloos.
[...]
Heb jij hun alles verteld wat je hier ook hebt verteld?Ja dat heb ik. Zo moest ik voor mijn behandeling ook dingen opschrijven die me bezig hielden in mijn gedachten. Allemaal leuk en aardig, maar als het de halve tijd niet gelezen wordt en/of er niet op wordt ingegaan is het alsnog nutteloos.
donderdag 24 april 2014 om 17:41
quote:helianthe schreef op 24 april 2014 @ 17:17:
[...]
Heb je dat geslikt omdat er een depressie was vast gesteld? Heb je het lang genoeg geslikt? En ben je er op eigen houtje weer mee gestopt? Als het niets meer deed ben je dus niet uit die depressie gekomen of is die spontaan genezen?Ik heb het gekregen via de huisarts. Dus in die zin is er een depressie vastgesteld ja.
Ik ben er op eigen houtje mee gestopt omdat ik me weer zodanig ongelukkig voelde dat ik me afvroeg waarom ik in hemelsnaam nog door zou gaan met het slikken van een zinloos medicament.
[...]
Heb je dat geslikt omdat er een depressie was vast gesteld? Heb je het lang genoeg geslikt? En ben je er op eigen houtje weer mee gestopt? Als het niets meer deed ben je dus niet uit die depressie gekomen of is die spontaan genezen?Ik heb het gekregen via de huisarts. Dus in die zin is er een depressie vastgesteld ja.
Ik ben er op eigen houtje mee gestopt omdat ik me weer zodanig ongelukkig voelde dat ik me afvroeg waarom ik in hemelsnaam nog door zou gaan met het slikken van een zinloos medicament.
donderdag 24 april 2014 om 17:44
quote:Doreia schreef op 24 april 2014 @ 17:25:
[...]
Zou jij als persoon ook beter kunnen? Niemand in het echte leven is perfect. Jij zou dan net zo goed kunnen dansen in het echt als in je fantasie. Waarom stel je deze vraag?Zodat ik me kan inbeelden wat zij onder liefde verstaat. Of zij haar partner als ''the one and only'' beschouwt, of dat het voor haar ook iemand anders had kunnen zijn waarmee het misschien zelfs allemaal nog wel wat beter zou voelen.
[...]
Zou jij als persoon ook beter kunnen? Niemand in het echte leven is perfect. Jij zou dan net zo goed kunnen dansen in het echt als in je fantasie. Waarom stel je deze vraag?Zodat ik me kan inbeelden wat zij onder liefde verstaat. Of zij haar partner als ''the one and only'' beschouwt, of dat het voor haar ook iemand anders had kunnen zijn waarmee het misschien zelfs allemaal nog wel wat beter zou voelen.
