Psyche
alle pijlers
Ik lijk een nietsnut die niet wil werken (blijf studeren)
woensdag 16 juni 2010 om 15:48
Ik ben net 29 jaar, heb een Bachelor (BSc, HBO) titel en na deze maand ook een Master (MSc) titel op zak. Toch ben ik er niet helemaal blij mee.
Ik denk er serieus over na om nu toch nog eens die Master te gaan proberen waarvan ik tien jaar geleden ooit aan de Bachelor (wel andere Uni) ben begonnen en mee ben gestopt (te veel en moeilijke wiskunde). Ik ben toen iets anders gaan studeren, wel een beetje in hetzelfde veld, maar wat afgedreven doordat die studie geen vakken aanbood in mijn ''hobby'' richting. Daarna weer een verkeerde MSc studie gekozen, gewerkt, en een MSc studie gekozen die perfect aansloot op m'n BSc.
Al met al ben ik nu 29, zit ik nu met een MSc diploma, klein beetje bijpassende werkervaring (meer werkervaring op administratieve banen), en ontdek ik dat ik voor de banen die mij echt geweldig lijken, ik eigenlijk een andere MSc had moeten doen. Namelijk de MSc gerelateerd aan mijn hobby/passie.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Gewoon maar ergens aan de slag gaan ook al heb ik niet helemaal de passie meer voor dat werkveld? Nog een studie erachteraan gooien maar dan wel op het vakgebied wat altijd een passie was? Het voelt eigenlijk als iets wat ik gewoon nog eens moet hebben geprobeerd in mijn leven.
Ik durf het mijn ouders (gingen op hun 16e al werken, etc.) iig niet te vertellen. Ik zal het moeilijk genoeg krijgen als ik eerst zeg dat ik een (irrelevante) part time baan heb genomen omdat ik nog wat bijscholing doe voor m'n cv. Verder vraag ik mij af wat de rest van de maatschappij en vooral, toekomstige werkgevers ervan denken als ik dan als 31 jarige eindelijk ga solliciteren en zonder relevante werkervaring. En als het mislukt, met weer een afgekapte studie (nr. 3) op m'n cv erbij.
Sorry dat m'n verhaal zo lang en onoverzichtelijk is geworden. Hebben jullie misschien tips, inzichten, soortgelijke ervaringen? Heb ik gewoon een schop onder m'n reet nodig om te gaan werken? Moet ik accepteren dat die hobby een hobby moet blijven en heb ik op m'n 18e mijn kans al gehad en had het niet mogen zijn?
Ik denk er serieus over na om nu toch nog eens die Master te gaan proberen waarvan ik tien jaar geleden ooit aan de Bachelor (wel andere Uni) ben begonnen en mee ben gestopt (te veel en moeilijke wiskunde). Ik ben toen iets anders gaan studeren, wel een beetje in hetzelfde veld, maar wat afgedreven doordat die studie geen vakken aanbood in mijn ''hobby'' richting. Daarna weer een verkeerde MSc studie gekozen, gewerkt, en een MSc studie gekozen die perfect aansloot op m'n BSc.
Al met al ben ik nu 29, zit ik nu met een MSc diploma, klein beetje bijpassende werkervaring (meer werkervaring op administratieve banen), en ontdek ik dat ik voor de banen die mij echt geweldig lijken, ik eigenlijk een andere MSc had moeten doen. Namelijk de MSc gerelateerd aan mijn hobby/passie.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Gewoon maar ergens aan de slag gaan ook al heb ik niet helemaal de passie meer voor dat werkveld? Nog een studie erachteraan gooien maar dan wel op het vakgebied wat altijd een passie was? Het voelt eigenlijk als iets wat ik gewoon nog eens moet hebben geprobeerd in mijn leven.
Ik durf het mijn ouders (gingen op hun 16e al werken, etc.) iig niet te vertellen. Ik zal het moeilijk genoeg krijgen als ik eerst zeg dat ik een (irrelevante) part time baan heb genomen omdat ik nog wat bijscholing doe voor m'n cv. Verder vraag ik mij af wat de rest van de maatschappij en vooral, toekomstige werkgevers ervan denken als ik dan als 31 jarige eindelijk ga solliciteren en zonder relevante werkervaring. En als het mislukt, met weer een afgekapte studie (nr. 3) op m'n cv erbij.
Sorry dat m'n verhaal zo lang en onoverzichtelijk is geworden. Hebben jullie misschien tips, inzichten, soortgelijke ervaringen? Heb ik gewoon een schop onder m'n reet nodig om te gaan werken? Moet ik accepteren dat die hobby een hobby moet blijven en heb ik op m'n 18e mijn kans al gehad en had het niet mogen zijn?
woensdag 16 juni 2010 om 18:41
woensdag 16 juni 2010 om 18:52
Dus als ik je warrige verhaal goed analyseer ben je nu 29 en heb je één MSc en denk je er serieus over nog eens een aantal jaar te gaan studeren.
Ik zou je nooit aannemen. Waarom niet? Omdat ik mensen die op hun 29e een keer een diploma halen zonder hele goede reden nooit zou aannemen. Zo besluiteloos. Zo weinig zelfinzicht. Je hebt meerdere keren verkeerde keuzes gemaakt en dan zou ik als werkgever geen vertrouwen in je hebben. Wie zegt me dat je met mij als werkgever niet weer een verkeerde keus maakt? En dus na een paar maanden of een jaar weer vertrokken bent?
Ik denk dat het nu al verdomd lastig zal zijn om met één MSc op zak op je 29e je eerste baan te vinden. Ik zou als werkgever veel eerder kiezen voor een pittige dame of heer die weet wat zij/hij wil en met 24/25 een een diploma op zak gaat werken. En niet voor de eeuwige student met foute studiekeuzes.
Ik raad je dus aan om te gaan werken. Inderdaad die schop onder je kont. Hoelang wil je nog verder blijven studeren? Waarom is dit nu ineens wel de goede studiekeuze? En heb je over 2 jaar niet weer andere plannen?
En oh ja: werk is niet zaligmakend, maar vooral bedoeld voor eigen levensonderhoud. Werk hoeft niet je passie te zijn, dat is hoogstens leuk meegenomen.
Ik zou je nooit aannemen. Waarom niet? Omdat ik mensen die op hun 29e een keer een diploma halen zonder hele goede reden nooit zou aannemen. Zo besluiteloos. Zo weinig zelfinzicht. Je hebt meerdere keren verkeerde keuzes gemaakt en dan zou ik als werkgever geen vertrouwen in je hebben. Wie zegt me dat je met mij als werkgever niet weer een verkeerde keus maakt? En dus na een paar maanden of een jaar weer vertrokken bent?
Ik denk dat het nu al verdomd lastig zal zijn om met één MSc op zak op je 29e je eerste baan te vinden. Ik zou als werkgever veel eerder kiezen voor een pittige dame of heer die weet wat zij/hij wil en met 24/25 een een diploma op zak gaat werken. En niet voor de eeuwige student met foute studiekeuzes.
Ik raad je dus aan om te gaan werken. Inderdaad die schop onder je kont. Hoelang wil je nog verder blijven studeren? Waarom is dit nu ineens wel de goede studiekeuze? En heb je over 2 jaar niet weer andere plannen?
En oh ja: werk is niet zaligmakend, maar vooral bedoeld voor eigen levensonderhoud. Werk hoeft niet je passie te zijn, dat is hoogstens leuk meegenomen.
woensdag 16 juni 2010 om 18:57
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven.
woensdag 16 juni 2010 om 19:00
Ik zou toch kiezen voor een combinatie. Zoek een baan waar je het naar je zin hebt en combineer het met een deeltijd studie. Of andersom natuurlijk: een deeltijd baan en een voltijd studie.Is de Open Universiteit niks voor jou?
Ik heb zelf vanaf mijn 18e gewerkt, op mijn 32ste ben ik begonnen met een deeltijd HBO-opleiding in de avonduren. Met die opleiding kon ik een betere en interessante baan krijgen. Nu ben ik 44, helaas in de WAO, maar ik studeer in mijn eigen tijd en tempo aan de OU.
Ik heb zelf vanaf mijn 18e gewerkt, op mijn 32ste ben ik begonnen met een deeltijd HBO-opleiding in de avonduren. Met die opleiding kon ik een betere en interessante baan krijgen. Nu ben ik 44, helaas in de WAO, maar ik studeer in mijn eigen tijd en tempo aan de OU.
woensdag 16 juni 2010 om 19:02
quote:minny schreef op 16 juni 2010 @ 18:57:
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven. Nou ik zat het ook te denken. Alleen was ik al 23 toen kind geboren werd. Zwanger begonnen aan de studie, moet nu nog wat vakken doen van laatste jaar bachelor. Maar ik kan net zo goed meteen achter de kassa gaan zitten als ik dit allemaal lees.
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven. Nou ik zat het ook te denken. Alleen was ik al 23 toen kind geboren werd. Zwanger begonnen aan de studie, moet nu nog wat vakken doen van laatste jaar bachelor. Maar ik kan net zo goed meteen achter de kassa gaan zitten als ik dit allemaal lees.
woensdag 16 juni 2010 om 19:05
Toch ben ik er niet helemaal blij mee.
Ik denk er serieus over na om nu toch nog eens die Master te gaan proberen waarvan ik tien jaar geleden ooit aan de Bachelor (wel andere Uni) ben begonnen en mee ben gestopt (te veel en moeilijke wiskunde).
Ik denk dat je moet doen waar je zelf de meeste tevredenheid uit haalt, maar zoals je in je eigen quote al aangeeft, had ook die studie dus nadelen/minder leuke kanten. Ik geef Appelsientje daarin wel een beetje gelijk: elke studie en baan heeft minder leuke kanten en ik zou me niet blind gaan staren op het feit dat je deze studie en baan helemaal 100% fantastisch gaat vinden. Je moet eerst die baan nog maar eens vinden, en dat is best lastig op je 31 zonder werkervaring....
misschien is het een optie om eerst een baan te zoeken en te kijken of dat bevalt, vaak kun je allerlei bijscholingen etc doen die een aanvulling zijn en misschien ligt dat meer in je straatje
Maar aangezien je je studie zelf betaalt: niemand houdt je tegen om te gaan doen wat jou het beste lijkt!
Ik denk er serieus over na om nu toch nog eens die Master te gaan proberen waarvan ik tien jaar geleden ooit aan de Bachelor (wel andere Uni) ben begonnen en mee ben gestopt (te veel en moeilijke wiskunde).
Ik denk dat je moet doen waar je zelf de meeste tevredenheid uit haalt, maar zoals je in je eigen quote al aangeeft, had ook die studie dus nadelen/minder leuke kanten. Ik geef Appelsientje daarin wel een beetje gelijk: elke studie en baan heeft minder leuke kanten en ik zou me niet blind gaan staren op het feit dat je deze studie en baan helemaal 100% fantastisch gaat vinden. Je moet eerst die baan nog maar eens vinden, en dat is best lastig op je 31 zonder werkervaring....
misschien is het een optie om eerst een baan te zoeken en te kijken of dat bevalt, vaak kun je allerlei bijscholingen etc doen die een aanvulling zijn en misschien ligt dat meer in je straatje
Maar aangezien je je studie zelf betaalt: niemand houdt je tegen om te gaan doen wat jou het beste lijkt!
woensdag 16 juni 2010 om 19:07
quote:Ficus1 schreef op 16 juni 2010 @ 15:48:
ontdek ik dat ik voor de banen die mij echt geweldig lijken, niet
Je weet helemaal niet of die banen wel echt zo geweldig zijn. Ik denk dat het voor jou goed is om eens wat werkervaring op te doen, dan weet je pas echt wat wel en niet bij je past.
Met jouw papieren moet een baan vinden toch niet zo moeilijk zijn, aleen.. als je direct gaat voor de droombaan, dan maak je het jezelf wel erg moeilijk.
Die komt vanzelf wel op je pad... en dan heb je ook wat meer werkervaring op je cv staan!
ontdek ik dat ik voor de banen die mij echt geweldig lijken, niet
Je weet helemaal niet of die banen wel echt zo geweldig zijn. Ik denk dat het voor jou goed is om eens wat werkervaring op te doen, dan weet je pas echt wat wel en niet bij je past.
Met jouw papieren moet een baan vinden toch niet zo moeilijk zijn, aleen.. als je direct gaat voor de droombaan, dan maak je het jezelf wel erg moeilijk.
Die komt vanzelf wel op je pad... en dan heb je ook wat meer werkervaring op je cv staan!
woensdag 16 juni 2010 om 19:11
quote:minny schreef op 16 juni 2010 @ 18:57:
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven. Maar je hebt dus al wél een aantal jaar gewerkt. En dat telt ook! Je hebt dus niet in de tussentijd besluiteloos op de bank stilgezeten, mijmerend over wat je eens met je leven wilt gaan doen. Bij jou heeft het op latere leeftijd oppakken van je studie een goede reden, namelijk kinderen. Dat is toch een hele andere situatie dan een eeuwig twijfelende student!
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven. Maar je hebt dus al wél een aantal jaar gewerkt. En dat telt ook! Je hebt dus niet in de tussentijd besluiteloos op de bank stilgezeten, mijmerend over wat je eens met je leven wilt gaan doen. Bij jou heeft het op latere leeftijd oppakken van je studie een goede reden, namelijk kinderen. Dat is toch een hele andere situatie dan een eeuwig twijfelende student!
woensdag 16 juni 2010 om 19:21
quote:gympie26 schreef op 16 juni 2010 @ 19:11:
[...]
Maar je hebt dus al wél een aantal jaar gewerkt. En dat telt ook! Je hebt dus niet in de tussentijd besluiteloos op de bank stilgezeten, mijmerend over wat je eens met je leven wilt gaan doen. Bij jou heeft het op latere leeftijd oppakken van je studie een goede reden, namelijk kinderen. Dat is toch een hele andere situatie dan een eeuwig twijfelende student!Klopt, ik sprak dan ook gedeeltelijk in scherts
TO, je kan het beste gaan werken, eventueel naast je studie. En dan het liefst binnen een bedrijf waar jouw droombaan zich bevindt. Nee, je zal niet meteen daar uitkomen en misschien zul je alleen zijdelings iets ermee te maken hebben, maar je hebt dan in elk geval in die branche ervaring opgedaan. En daar kom je verder mee dan met niks doen.
[...]
Maar je hebt dus al wél een aantal jaar gewerkt. En dat telt ook! Je hebt dus niet in de tussentijd besluiteloos op de bank stilgezeten, mijmerend over wat je eens met je leven wilt gaan doen. Bij jou heeft het op latere leeftijd oppakken van je studie een goede reden, namelijk kinderen. Dat is toch een hele andere situatie dan een eeuwig twijfelende student!Klopt, ik sprak dan ook gedeeltelijk in scherts
TO, je kan het beste gaan werken, eventueel naast je studie. En dan het liefst binnen een bedrijf waar jouw droombaan zich bevindt. Nee, je zal niet meteen daar uitkomen en misschien zul je alleen zijdelings iets ermee te maken hebben, maar je hebt dan in elk geval in die branche ervaring opgedaan. En daar kom je verder mee dan met niks doen.
woensdag 16 juni 2010 om 19:24
Bedankt voor jullie adviezen. Het is goed om de tegenovergestelde visies te lezen. Ik wil liever niet noemen welke opleiding het is omdat het een kleine studie is aan maar twee uni's in NL (te herkenbaar). De MSc die ik nu heb is aan dezelfde uni trouwens. Thuisstudie kan niet. De opleiding is 1 jaar vakken volgen en het tweede jaar stage en afstudeervak.
Ik zal kijken wat mijn kansen zijn om werk te vinden in m'n werkveld in de avonduren. Ik heb wel wat relevante werkervaring waarmee ik in bepaalde profielen pas.
Het is trouwens juist helemaal niet dat ik me te goed voel voor startersposities of banen onder niveau, ik vind alleen het werkveld net niet helemaal bij me passen.
Ik denk wel dat ik via een omweg via werken in hetzelfde werkveld uit kan komen maar niet in dezelfde functies omdat ik toch wel wat kennis mis.
Hoe ik mezelf nu onderhoud: ik heb tussen studies in altijd gewerkt en flink gespaard. Ook heb ik voor m'n laatste stage een echte baan genomen met mijn HBO diploma, daarmee heb ik ook flink verdiend. Verder zijn mijn kosten qua wonen erg laag (woon op een kamer).
Ik zal kijken wat mijn kansen zijn om werk te vinden in m'n werkveld in de avonduren. Ik heb wel wat relevante werkervaring waarmee ik in bepaalde profielen pas.
Het is trouwens juist helemaal niet dat ik me te goed voel voor startersposities of banen onder niveau, ik vind alleen het werkveld net niet helemaal bij me passen.
Ik denk wel dat ik via een omweg via werken in hetzelfde werkveld uit kan komen maar niet in dezelfde functies omdat ik toch wel wat kennis mis.
Hoe ik mezelf nu onderhoud: ik heb tussen studies in altijd gewerkt en flink gespaard. Ook heb ik voor m'n laatste stage een echte baan genomen met mijn HBO diploma, daarmee heb ik ook flink verdiend. Verder zijn mijn kosten qua wonen erg laag (woon op een kamer).
woensdag 16 juni 2010 om 21:06
quote:dannas schreef op 16 juni 2010 @ 18:52:
Ik zou je nooit aannemen. Waarom niet? Omdat ik mensen die op hun 29e een keer een diploma halen zonder hele goede reden nooit zou aannemen. Zo besluiteloos. Zo weinig zelfinzicht.
Ik vind het bij mezelf niet besluiteloos maar het opzoeken van mijn grenzen (misschien heb ik dan inderdaad te weinig zelfinzicht als ik daar naar op zoek moet). Heb ook niet langer dan een half jaar en 3/4 jaar aangemodderd in die studies. Ik kan zelfs het tijdelijk gaan werken na een gestopte studie verdedigen als dat ik geld nodig had. Mijn cv bevat geen bankzitten maar het blijft inderdaad wel gewoon waar dat ik te oud ben om 1 sabbatical van een jaartje ergens in te voeren. Ik ben ook al 1 jaar later begonnen aan mijn eerste opleiding omdat ik in het voortgezet onderwijs ben opgeklommen van VBO naar VWO.
Je hebt meerdere keren verkeerde keuzes gemaakt en dan zou ik als werkgever geen vertrouwen in je hebben. Wie zegt me dat je met mij als werkgever niet weer een verkeerde keus maakt? En dus na een paar maanden of een jaar weer vertrokken bent? Ik denk dat ik dan dus meer kans ga maken op een paar uitzendbanen eerst.
Ik denk dat het nu al verdomd lastig zal zijn om met één MSc op zak op je 29e je eerste baan te vinden. Ik zou als werkgever veel eerder kiezen voor een pittige dame of heer die weet wat zij/hij wil en met 24/25 een een diploma op zak gaat werken. En niet voor de eeuwige student met foute studiekeuzes. Ik baal van dat predicaat maar bedank je toch dat je het hier neerzet. Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel eens een beetje jaloers ben op die mensen die op hun 17e gelijk de goede studie kiezen.
En oh ja: werk is niet zaligmakend, maar vooral bedoeld voor eigen levensonderhoud. Werk hoeft niet je passie te zijn, dat is hoogstens leuk meegenomen.
Ik vind dat gat moeilijk tussen banen die je alleen voor het geld doet en banen die je doet omdat je een serieus een bijdrage wilt leveren aan dat (onderzoeks)veld.
Ik zou je nooit aannemen. Waarom niet? Omdat ik mensen die op hun 29e een keer een diploma halen zonder hele goede reden nooit zou aannemen. Zo besluiteloos. Zo weinig zelfinzicht.
Ik vind het bij mezelf niet besluiteloos maar het opzoeken van mijn grenzen (misschien heb ik dan inderdaad te weinig zelfinzicht als ik daar naar op zoek moet). Heb ook niet langer dan een half jaar en 3/4 jaar aangemodderd in die studies. Ik kan zelfs het tijdelijk gaan werken na een gestopte studie verdedigen als dat ik geld nodig had. Mijn cv bevat geen bankzitten maar het blijft inderdaad wel gewoon waar dat ik te oud ben om 1 sabbatical van een jaartje ergens in te voeren. Ik ben ook al 1 jaar later begonnen aan mijn eerste opleiding omdat ik in het voortgezet onderwijs ben opgeklommen van VBO naar VWO.
Je hebt meerdere keren verkeerde keuzes gemaakt en dan zou ik als werkgever geen vertrouwen in je hebben. Wie zegt me dat je met mij als werkgever niet weer een verkeerde keus maakt? En dus na een paar maanden of een jaar weer vertrokken bent? Ik denk dat ik dan dus meer kans ga maken op een paar uitzendbanen eerst.
Ik denk dat het nu al verdomd lastig zal zijn om met één MSc op zak op je 29e je eerste baan te vinden. Ik zou als werkgever veel eerder kiezen voor een pittige dame of heer die weet wat zij/hij wil en met 24/25 een een diploma op zak gaat werken. En niet voor de eeuwige student met foute studiekeuzes. Ik baal van dat predicaat maar bedank je toch dat je het hier neerzet. Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel eens een beetje jaloers ben op die mensen die op hun 17e gelijk de goede studie kiezen.
En oh ja: werk is niet zaligmakend, maar vooral bedoeld voor eigen levensonderhoud. Werk hoeft niet je passie te zijn, dat is hoogstens leuk meegenomen.
Ik vind dat gat moeilijk tussen banen die je alleen voor het geld doet en banen die je doet omdat je een serieus een bijdrage wilt leveren aan dat (onderzoeks)veld.
woensdag 16 juni 2010 om 21:54
quote:minny schreef op 16 juni 2010 @ 18:57:
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven. Je hebt zo te lezen al een aantal jaren gewerkt en omschrijft een hele goede motivatie waarom je weer bent gaan studeren. Ik zou een afgestudeerde 31 jarige zonder werkervaring, met enkel theoretische kennis, niet aannemen.
Lekker hoopgevend allemaal dit haha. Ik ben 29 en nu bezig met mijn HBO studie. Ik heb op mijn 17e een kind gekregen en heb, om snel aan het werk te kunnen, een MBO opleiding gevolgd. Na een aantal jaar werken merkte ik dat ik niet verder kon groeien wegens ontbreken van bepaalde kennis en dat papiertje, dus ik ging weer terug naar school. Maar als ik het zo lees kan ik maar beter opgeven. Je hebt zo te lezen al een aantal jaren gewerkt en omschrijft een hele goede motivatie waarom je weer bent gaan studeren. Ik zou een afgestudeerde 31 jarige zonder werkervaring, met enkel theoretische kennis, niet aannemen.
donderdag 17 juni 2010 om 10:32
quote:Ik denk dat ik dan dus meer kans ga maken op een paar uitzendbanen eerst.
Waarom? Je hebt nu deeltijd werk om in je levensonderhoud te voorzien. Goede basis om van hieruit op een studiegerelateerde baan te solliciteren. Je zou kunnen overwegen om via een W&S bureau of detacherinsbureau te solliciteren. Zeker als het om een specifieke branche gaat kan dit het zoeken naar specifieke functies makkelijker maken.
quote:Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel eens een beetje jaloers ben op die mensen die op hun 17e gelijk de goede studie kiezen.
Nergens voor nodig lijkt me. Je hebt jouw keuzes gemaakt en aan iedere keuzes hangen consequenties. Dat is zo, en blijven jammeren om het verleden heeft totaal geen zin. Onderneem nu zinvolle actie om je doel te bereiken. Dát heeft wél zin namelijk.
quote:Ik vind dat gat moeilijk tussen banen die je alleen voor het geld doet en banen die je doet omdat je een serieus een bijdrage wilt leveren aan dat (onderzoeks)veld.Ik denk dat je daar ten eerste nog niet zo veel van kan zeggen omdat je géén werkervaring hebt. Niet op jouw studieniveau en niet in de richting van je gewenste branche/werkveld , zelf nog niet in de de richting van je huidige studierichting.
Als je een nu een goede studiegerelateerde baan op niveau vindt kan je daar prima werkervaring opdoen die je dichterbij een baan in de gewenste werkveld brengen (aangevuld met deeltijd of thuisstudie). Dan ben je dit "gat" al aan het dichten.
Ik denk dat je echt een vertekend beeld van een ideale baan hebt. Je kan voorkeuren hebben, dat is prima en logisch maar zonder enige praktijkervaring zoveel afschrijven omdat je een droombaan najaagt lijkt me totaal onzinnig. Dan weet je toch niet wat je écht wil.
Je bedenkt nu iets bijvoorbeeld: baan X lijkt me leuk, werkveld X lijkt me geweldig dus denk ik dat ik enkel daar kom met studie Y. Je denkt een hoop maar dat is (wat ik uit je posts haal) voornamelijk gebaseerd op aannames. Tot op zekere hoogte logisch maar je laat je hele denkpatroon én handelen hierdoor bepalen. En dat is niet logisch.
Waarom? Je hebt nu deeltijd werk om in je levensonderhoud te voorzien. Goede basis om van hieruit op een studiegerelateerde baan te solliciteren. Je zou kunnen overwegen om via een W&S bureau of detacherinsbureau te solliciteren. Zeker als het om een specifieke branche gaat kan dit het zoeken naar specifieke functies makkelijker maken.
quote:Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel eens een beetje jaloers ben op die mensen die op hun 17e gelijk de goede studie kiezen.
Nergens voor nodig lijkt me. Je hebt jouw keuzes gemaakt en aan iedere keuzes hangen consequenties. Dat is zo, en blijven jammeren om het verleden heeft totaal geen zin. Onderneem nu zinvolle actie om je doel te bereiken. Dát heeft wél zin namelijk.
quote:Ik vind dat gat moeilijk tussen banen die je alleen voor het geld doet en banen die je doet omdat je een serieus een bijdrage wilt leveren aan dat (onderzoeks)veld.Ik denk dat je daar ten eerste nog niet zo veel van kan zeggen omdat je géén werkervaring hebt. Niet op jouw studieniveau en niet in de richting van je gewenste branche/werkveld , zelf nog niet in de de richting van je huidige studierichting.
Als je een nu een goede studiegerelateerde baan op niveau vindt kan je daar prima werkervaring opdoen die je dichterbij een baan in de gewenste werkveld brengen (aangevuld met deeltijd of thuisstudie). Dan ben je dit "gat" al aan het dichten.
Ik denk dat je echt een vertekend beeld van een ideale baan hebt. Je kan voorkeuren hebben, dat is prima en logisch maar zonder enige praktijkervaring zoveel afschrijven omdat je een droombaan najaagt lijkt me totaal onzinnig. Dan weet je toch niet wat je écht wil.
Je bedenkt nu iets bijvoorbeeld: baan X lijkt me leuk, werkveld X lijkt me geweldig dus denk ik dat ik enkel daar kom met studie Y. Je denkt een hoop maar dat is (wat ik uit je posts haal) voornamelijk gebaseerd op aannames. Tot op zekere hoogte logisch maar je laat je hele denkpatroon én handelen hierdoor bepalen. En dat is niet logisch.
donderdag 17 juni 2010 om 10:55
donderdag 17 juni 2010 om 10:58
