Psyche
alle pijlers
Ik maak me te veel zorgen
zaterdag 11 april 2020 om 01:19
Hi forummers
De titel zegt het al: ik pieker me suf en ervaar hierdoor veel stress. Ik maak me vaak zorgen over dingen waar ik weinig of beperkte controle over heb en waar ik dus niet veel aan kan veranderen. Het gaat om zowel kleine als grote onderwerpen. Soms brengt dit paniek met zich mee.
Dit heeft al veel gevolgen gehad voor mij, op sociaal vlak, op lange termijn en op korte termijn.
Veel van mijn angst zit gegrond in controle/faalangst/onmogelijkheid om beter te relativeren. Ik ben ook best streng voor mezelf wat betreft fouten maken.
Ik praat erover met mensen uit mijn omgeving, maar slechts zelden kunnen zij me geruststellen of op andere gedachten brengen. Ook gewoon het dagdagelijkse leven oppikken, werkt niet altijd. Ik blijf er mee bezig, tot er een bepaalde hoeveelheid tijd over gegaan is en/of er zich andere issues aandienen. Ik hop dus van de ene bezorgdheid naar de andere.
Als eigen reactie zoek ik vaak heel veel informatie op over datgene waar ik me zorgen over maak. Of ik stort me overdreven op iets anders. Als dat niet werkt, dan maak ik "backup-plans", die eigenlijk meer "escape-plans" kunnen genoemd worden. De ideale oplossing vind ik dat niet. De bezorgdheid blijft bestaan op de achtergrond en schuift weer naar de voorgrond van zodra ik bijvoorbeeld in bed lig.
Ik kan dus wel wat advies gebruiken wat betreft zaken beter van me afzetten/accepteren/loslaten.
Iemand met dezelfde ervaring die geleerd heeft om hier beter mee om te gaan? Eventueel via een soort therapie/cursus/boek/...?
De titel zegt het al: ik pieker me suf en ervaar hierdoor veel stress. Ik maak me vaak zorgen over dingen waar ik weinig of beperkte controle over heb en waar ik dus niet veel aan kan veranderen. Het gaat om zowel kleine als grote onderwerpen. Soms brengt dit paniek met zich mee.
Dit heeft al veel gevolgen gehad voor mij, op sociaal vlak, op lange termijn en op korte termijn.
Veel van mijn angst zit gegrond in controle/faalangst/onmogelijkheid om beter te relativeren. Ik ben ook best streng voor mezelf wat betreft fouten maken.
Ik praat erover met mensen uit mijn omgeving, maar slechts zelden kunnen zij me geruststellen of op andere gedachten brengen. Ook gewoon het dagdagelijkse leven oppikken, werkt niet altijd. Ik blijf er mee bezig, tot er een bepaalde hoeveelheid tijd over gegaan is en/of er zich andere issues aandienen. Ik hop dus van de ene bezorgdheid naar de andere.
Als eigen reactie zoek ik vaak heel veel informatie op over datgene waar ik me zorgen over maak. Of ik stort me overdreven op iets anders. Als dat niet werkt, dan maak ik "backup-plans", die eigenlijk meer "escape-plans" kunnen genoemd worden. De ideale oplossing vind ik dat niet. De bezorgdheid blijft bestaan op de achtergrond en schuift weer naar de voorgrond van zodra ik bijvoorbeeld in bed lig.
Ik kan dus wel wat advies gebruiken wat betreft zaken beter van me afzetten/accepteren/loslaten.
Iemand met dezelfde ervaring die geleerd heeft om hier beter mee om te gaan? Eventueel via een soort therapie/cursus/boek/...?
leeg
zaterdag 11 april 2020 om 01:54
Idd, het hangt ook veel af van waar het concreet over gaat uiteindelijk.. Wel ergens "leuk" om te lezen dat er nog mensen zich herkennen in dit. Ging er wel wat vanuit dat wel meer mensen er last van hebben, maar toch
@ de anderen: bedankt voor de tip over de psych! Ik ben Belg, dus de regio's liggen iets anders, maar ben al op een site gebotst met een goed overzicht over hulpverleners/het soort therapie dat ze verlenen. Echter, moest iemand een concrete vorm van hulpverlening kennen die heel goed werkt voor dit soort zaken, I'd like to know. Gedragstherapie ofzo? Er bestaan zo veel vormen... Misschien kan één van de hulpverleners me er ook beter over informeren of een googletje uiteraard
@ bedankt voor de tip over de literatuur! Ik heb veel tijd nu
dus ik bekijk even waar ik het vind
leeg
zaterdag 11 april 2020 om 02:36
Wat misschien kan helpen is soms gewoon je gedachtengang letterlijk afbreken, STOP.....waar ben ik mee bezig?
En het suf piekeren gewoon stoppen. Daardoor verlies je jezelf wat minder in de continue stroom van stressvolle gedachten.
Verder is je lichamelijk inspannen goed. Kan je joggen? Ga dan joggen en zorg dat je goed moe wordt. Voel je lijf en beweging en ademhaling.
Heb je een trampoline in de tuin voor de kinderen? Ga daar dan een tijd op springen.
Hoe is je ademhaling normaal gesproken? Heb je er wel eens op gelet?
Adem je door naar je onderbuik bij de inademing of stopt het bij je borstkas?
Een goede gezonde adem gaat helemaal door naar je onderbuik.
Let er eens op, lig op bed en leg je handen op je onderbuik. Maak kontakt met je adembeweging.
Dat zijn allemaal hulpmiddelen om bewuster te worden wat er in je lijf omgaat tijdens het vele denken.
Bewust worden is een belangrijke in het veranderen.
Een goede therapeut kan ook zeker heel veel betekenen.
En het suf piekeren gewoon stoppen. Daardoor verlies je jezelf wat minder in de continue stroom van stressvolle gedachten.
Verder is je lichamelijk inspannen goed. Kan je joggen? Ga dan joggen en zorg dat je goed moe wordt. Voel je lijf en beweging en ademhaling.
Heb je een trampoline in de tuin voor de kinderen? Ga daar dan een tijd op springen.
Hoe is je ademhaling normaal gesproken? Heb je er wel eens op gelet?
Adem je door naar je onderbuik bij de inademing of stopt het bij je borstkas?
Een goede gezonde adem gaat helemaal door naar je onderbuik.
Let er eens op, lig op bed en leg je handen op je onderbuik. Maak kontakt met je adembeweging.
Dat zijn allemaal hulpmiddelen om bewuster te worden wat er in je lijf omgaat tijdens het vele denken.
Bewust worden is een belangrijke in het veranderen.
Een goede therapeut kan ook zeker heel veel betekenen.
zaterdag 11 april 2020 om 06:24
zaterdag 11 april 2020 om 07:39
Grappig, toen ik de OP las moest ik ook gelijk aan dit boek denken. Heeft mij erg geholpen.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑11-04-2020 01:43Verdiep je eens in de 7 habits van Covey.
Gaat zeer nadrukkelijk in op: geen energie steken in zaken waar je geen invloed op hebt.
zaterdag 11 april 2020 om 07:45
Ook hier herkenbaar met tijd en wijle. Vroeger cognitieve gedragstherapie gehad. Maar niet geholpen. Het belemmert niet mijn handelen op de gebieden : ik doe namelijk wel wat ik graag wil.
Het gaf me inzicht in de oorzaak (ouders/opvoeding) en heb geprobeerd die verinnerlijkte stem te veranderen. Maar helaas lukt me dat niet.
Het gaf me inzicht in de oorzaak (ouders/opvoeding) en heb geprobeerd die verinnerlijkte stem te veranderen. Maar helaas lukt me dat niet.
namensgebruikersnaam wijzigde dit bericht op 11-04-2020 08:49
71.38% gewijzigd
oke, stel dat je moet kiezen: de badkamer poetsen of sporten, welke serie zou je dan kijken?
zaterdag 11 april 2020 om 07:55
Ngn: waarom heb je het geprobeerd, maw ben je ermee gestopt? Je hebt het inzicht dus weet je waar het fout kan gaan dan lukt het soms toch wel? Al is het alleen maar achteraf. Weet niet hoe oud je bent maar ik kom ook nog steeds dingen tegen waarvan ik denk: had ik anders moeten doen. Niks mis mee toch?
zaterdag 11 april 2020 om 08:16
Verstandelijk weet ik dat fouten maken niet erg is, iedereen fouten maakt en als je iets wil leren fouten maken erbij hoort want anders kón je het al 
.
Maar mijn gevoel wordt niet beïnvloed door die ratio. Mijn gevoel geeft schaamte bij fouten/foutjes. Zelfcompassie is inderdaad een ontbrekende schakel hierin.
Geen tips verder, wel ervaring: door de jaren heen verandert het wat.
Ik lees graag even mee
.Maar mijn gevoel wordt niet beïnvloed door die ratio. Mijn gevoel geeft schaamte bij fouten/foutjes. Zelfcompassie is inderdaad een ontbrekende schakel hierin.
Geen tips verder, wel ervaring: door de jaren heen verandert het wat.
Ik lees graag even mee
oke, stel dat je moet kiezen: de badkamer poetsen of sporten, welke serie zou je dan kijken?
zaterdag 11 april 2020 om 08:29
Ik heb hetzelfde gehad en ben naar een psycholoog gegaan. Vond het eerst 'gênant' om dat te doen, maar ben nog altijd blij met de keuze. Daar heb ik cognitieve gedragstherapie gehad met g-schema's. Waarschijnlijk kun je op internet al veel vinden over de schema's, maar de ondersteuning erbij is fijn.
zaterdag 11 april 2020 om 08:59
Ik ben nu bezig met een boek van Brene Brown, zij gaat diep op dit onderwerp in. Ze heeft meerdere boeken geschreven met ieder zijn eigen thema, op bol kun je ze vinden.Namensgebruikersnaam schreef: ↑11-04-2020 08:16Verstandelijk weet ik dat fouten maken niet erg is, iedereen fouten maakt en als je iets wil leren fouten maken erbij hoort want anders kón je het al
Maar mijn gevoel wordt niet beïnvloed door die ratio. Mijn gevoel geeft schaamte bij fouten/foutjes. Zelfcompassie is inderdaad een ontbrekende schakel hierin.
Geen tips verder, wel ervaring: door de jaren heen verandert het wat.
Ik lees graag even mee
zaterdag 11 april 2020 om 09:03
TO, heel herkenbaar overigens. Met mij ging het de afgelopen 3 maanden heel goed, dankzij een heel fijne psycholoog. Maar deze tijden hebben me echt weer overhoop gehaald. Ik houd me voor dat het een goed leermoment is en blijf doorgaan met haar adviezen.
Gisteravond was dan weer niet zo’n top moment, maar het gaat op en af.
Op goede dagen kan ik zorgen best goed parkeren maar het kan ook ineens omslaan en zit ik er weer even mee. Ik doe mijn best dit te accepteren en ga weer terug hulp zoeken.
Gisteravond was dan weer niet zo’n top moment, maar het gaat op en af.
Op goede dagen kan ik zorgen best goed parkeren maar het kan ook ineens omslaan en zit ik er weer even mee. Ik doe mijn best dit te accepteren en ga weer terug hulp zoeken.
zaterdag 11 april 2020 om 09:07
Ja hier ook herkenning en baat bij cognitieve gedragstherapie.
Ik zie ook wel dat mijn gedachten niet kloppen, maar blijf ze geloven. Inzicht van therapie: dat is omdat ik ze blijf voeden met mijn gedrag.
Dus wat jij beschrijft in je OP, het gedrag dat je doet om je angst (want dat is zorgen maken en controle willen in de kern) te bezweren, dat versterkt juist je irreële overtuigingen.
Concrete tips: schrijf de negatieve gedachten zo gedetailleerd mogelijk op. Zo wordt duidelijker hoe onrealistisch ze zijn. Zet er dan realistische gedachten tegenover. En ga oefenen met gedrag. Bewijs aan jezelf dat de onrealistische angstgedachte niet klopt. Dus in jouw geval: stoppen met obsessief informatie zoeken en back-up plannen maken, en ervaren dat er niets ergs gebeurt. En ervaren dat als je dan iets niet perfect of fout doet, dat dat het ook is. Je maakte een fout. De stap naar 'en dus ik ben een mislukking' is echt een flinke escalatie die niet klopt. Maar dat kun je alleen aan jezelf bewijzen als je die imperfectie er laat zijn.
Ik zie ook wel dat mijn gedachten niet kloppen, maar blijf ze geloven. Inzicht van therapie: dat is omdat ik ze blijf voeden met mijn gedrag.
Dus wat jij beschrijft in je OP, het gedrag dat je doet om je angst (want dat is zorgen maken en controle willen in de kern) te bezweren, dat versterkt juist je irreële overtuigingen.
Concrete tips: schrijf de negatieve gedachten zo gedetailleerd mogelijk op. Zo wordt duidelijker hoe onrealistisch ze zijn. Zet er dan realistische gedachten tegenover. En ga oefenen met gedrag. Bewijs aan jezelf dat de onrealistische angstgedachte niet klopt. Dus in jouw geval: stoppen met obsessief informatie zoeken en back-up plannen maken, en ervaren dat er niets ergs gebeurt. En ervaren dat als je dan iets niet perfect of fout doet, dat dat het ook is. Je maakte een fout. De stap naar 'en dus ik ben een mislukking' is echt een flinke escalatie die niet klopt. Maar dat kun je alleen aan jezelf bewijzen als je die imperfectie er laat zijn.
What a nuanced anxiety
zaterdag 11 april 2020 om 09:08
Brenee Brown <3 <3 <3laatbloeiertje schreef: ↑11-04-2020 08:59Ik ben nu bezig met een boek van Brene Brown, zij gaat diep op dit onderwerp in. Ze heeft meerdere boeken geschreven met ieder zijn eigen thema, op bol kun je ze vinden.
TO zoek eens op TEDtalk naar Brenee. Over kwetsbaarheid (vulnerability). ZIj is echt the best!
zaterdag 11 april 2020 om 09:10
Ook dit is een enorme aanrader. TO, ik geef je hierbij een opdracht: lezen!
zaterdag 11 april 2020 om 11:27
RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑11-04-2020 09:08Brenee Brown <3 <3 <3
TO zoek eens op TEDtalk naar Brenee. Over kwetsbaarheid (vulnerability). ZIj is echt the best!
Haar TEDTalks zijn fantastisch.
Haar boeken ook.
Ze staat nu ook op Netflix: The Call to Courage.
Zo ontzettend goed wat deze vrouw heeft neergezet.
zaterdag 11 april 2020 om 23:12
Bedankt voor de vele reacties & daarmee vooral de tips en ervaringen iedereen! De literatuur die wordt aangeraden wil ik zeker eens checken, samen met de TEDtalks! Ik hou van lezen, dus baat het niet, schaadt het niet
@ Verbinder: hmm, die STOP-methode heb ik nog niet geprobeerd. Geen idee of dat kan helpen, het voelt soms nogal als een hardnekkige gedachtengang. Ik ga het eens proberen. Sporten helpt inderdaad wél enorm! Tot nu toe deed ik af en toe weleens een workout en daarmee kon ik toch even ontspannen en/of werd ik te moe om nog te piekeren
. Af en toe ga ik ook gewoon voor een wandeling, dat werkt soms ook. Op mijn ademhaling heb ik nog niet echt gelet, ik denk dat ik vooral de neiging heb om door mijn borstkas te ademen. Werd ik als kind ook al aandachtig op gemaakt.
@ retrostar: daar heb je wel gelijk in. Dat de tijden van nu er ook niet veel goeds aan doen, klopt zeker!
@namensgebruikersnaam: je zegt daar wat over de oorzaak. Ik heb nogal een aparte jeugd gehad. Mijn vader is heel precies, vrij controlerend en perfectionistisch en mijn moeder stresst heel veel. Het zou me niet verbazen als ook voor mij de oorzaak gedeeltelijk daar ligt. Niet dat ik daarmee de schuld volledig bij mijn ouders zou leggen, ik denk ook dat het in mijn geval wat de aard van het beestje is.
@ laatbloeiertje: heel normaal dat je nu wat overhoop gehaald bent, ook al zoals retrostar zegt. Ook ik moet toegeven dat, ook omdat ik gewoon al thuis zit, het iets moeilijker heb dan normaal. Wel fijn om te lezen dat je al wat adviezen hebt kunnen meekrijgen waar je verder mee kan, en zoals je leest: je bent niet alleen!
@ snug: wat jij schrijft is ook wel een beetje de nagel op de kop voor mij. Ik maak vaak de fout dat ik alles en iedereen tevreden wil houden. Ik mag/moet daar inderdaad echt mijn houding in aanpassen, zal er waarschijnlijker een pak gelukkiger van worden.
@ Tyche: Je hebt zeker een punt bij dat blijven voeden met gedrag. Het is verleidelijk om er op die manier mee om te gaan, maar het is inderdaad niet de juiste. Bedankt voor de tips! Ik hield vroeger een soort van dagboek bij waarin ik al mijn gedachten opschreef, maar deze dan ook nog proberen omzetten in iets realistischer/positiever zelfs, had ik nog niet geprobeerd. Makes sense, klinkt wel als een goede manier om anders te leren denken.
Wat betreft de vele suggesties over de therapie: bedankt om me een beetje in de juiste richting te wijzen over wat voor therapie ik precies "zoek" en misschien nodig heb. Ik had nog nooit gehoord over g-schema's! Ik lees dat het voor iedereen wat een verschillend effect heeft, maar zoals ik al schreef: baat het niet.. En een begeleidende hand is in dit geval zeker en vast geen slecht idee
@ Verbinder: hmm, die STOP-methode heb ik nog niet geprobeerd. Geen idee of dat kan helpen, het voelt soms nogal als een hardnekkige gedachtengang. Ik ga het eens proberen. Sporten helpt inderdaad wél enorm! Tot nu toe deed ik af en toe weleens een workout en daarmee kon ik toch even ontspannen en/of werd ik te moe om nog te piekeren
. Af en toe ga ik ook gewoon voor een wandeling, dat werkt soms ook. Op mijn ademhaling heb ik nog niet echt gelet, ik denk dat ik vooral de neiging heb om door mijn borstkas te ademen. Werd ik als kind ook al aandachtig op gemaakt.@ retrostar: daar heb je wel gelijk in. Dat de tijden van nu er ook niet veel goeds aan doen, klopt zeker!
@namensgebruikersnaam: je zegt daar wat over de oorzaak. Ik heb nogal een aparte jeugd gehad. Mijn vader is heel precies, vrij controlerend en perfectionistisch en mijn moeder stresst heel veel. Het zou me niet verbazen als ook voor mij de oorzaak gedeeltelijk daar ligt. Niet dat ik daarmee de schuld volledig bij mijn ouders zou leggen, ik denk ook dat het in mijn geval wat de aard van het beestje is.
@ laatbloeiertje: heel normaal dat je nu wat overhoop gehaald bent, ook al zoals retrostar zegt. Ook ik moet toegeven dat, ook omdat ik gewoon al thuis zit, het iets moeilijker heb dan normaal. Wel fijn om te lezen dat je al wat adviezen hebt kunnen meekrijgen waar je verder mee kan, en zoals je leest: je bent niet alleen!
@ snug: wat jij schrijft is ook wel een beetje de nagel op de kop voor mij. Ik maak vaak de fout dat ik alles en iedereen tevreden wil houden. Ik mag/moet daar inderdaad echt mijn houding in aanpassen, zal er waarschijnlijker een pak gelukkiger van worden.
@ Tyche: Je hebt zeker een punt bij dat blijven voeden met gedrag. Het is verleidelijk om er op die manier mee om te gaan, maar het is inderdaad niet de juiste. Bedankt voor de tips! Ik hield vroeger een soort van dagboek bij waarin ik al mijn gedachten opschreef, maar deze dan ook nog proberen omzetten in iets realistischer/positiever zelfs, had ik nog niet geprobeerd. Makes sense, klinkt wel als een goede manier om anders te leren denken.
Wat betreft de vele suggesties over de therapie: bedankt om me een beetje in de juiste richting te wijzen over wat voor therapie ik precies "zoek" en misschien nodig heb. Ik had nog nooit gehoord over g-schema's! Ik lees dat het voor iedereen wat een verschillend effect heeft, maar zoals ik al schreef: baat het niet.. En een begeleidende hand is in dit geval zeker en vast geen slecht idee
leeg
