Psyche
alle pijlers
Ik vind het helemaal niet leuk meer (jonge mama)
dinsdag 7 januari 2020 om 16:57
De bedoeling was deze nick niet nog een keer te gebruiken, maar ik wil nu zo anoniem mogelijk schrijven.
Ik ben nu vier maanden mama van een lief meisje, maar ik vind het helemaal niet leuk meer
Ik ben alleen maar onzeker, ik loop voor mijn gevoel de deur plat bij de huisarts (maar ik zit er echt niet elke week), het voeden gaat niet relaxed, kolven ook niet en bij alles voel ik stress!
Morgen moet ik de oudste weer naar school brengen, dat deed manlief gisteren en vandaag. Daar heb ik ook nu al stress over, terwijl het is een kort wandelingetje. Vandaag hing de oudste te veel over de baby en ik werd er erg agressief van. Ik moest de neiging onderdrukken te slaan, terwijl van de oudste houd ik ook heel veel.
Ik herken mezelf helemaal niet! De oudste voedde ik als het nodig was, kreeg een schone luier als het tijd was en ik voelde me de koning te rijk met mijn baby in de kinderwagen. Nu voel ik dat niet
Ik ben vaak bang (voor van alles).
Herkennen anderen dit??
Ik ben nu vier maanden mama van een lief meisje, maar ik vind het helemaal niet leuk meer
Ik ben alleen maar onzeker, ik loop voor mijn gevoel de deur plat bij de huisarts (maar ik zit er echt niet elke week), het voeden gaat niet relaxed, kolven ook niet en bij alles voel ik stress!
Morgen moet ik de oudste weer naar school brengen, dat deed manlief gisteren en vandaag. Daar heb ik ook nu al stress over, terwijl het is een kort wandelingetje. Vandaag hing de oudste te veel over de baby en ik werd er erg agressief van. Ik moest de neiging onderdrukken te slaan, terwijl van de oudste houd ik ook heel veel.
Ik herken mezelf helemaal niet! De oudste voedde ik als het nodig was, kreeg een schone luier als het tijd was en ik voelde me de koning te rijk met mijn baby in de kinderwagen. Nu voel ik dat niet
Ik ben vaak bang (voor van alles).
Herkennen anderen dit??
zaterdag 11 januari 2020 om 12:02
Snap ik maar vergeet niet dat er verschillende AD’s zijn met verschillende bijwerkingen. Over het algemeen nemen deze ook af na gewenning. Zoals ik al zei, mijn HA heeft specifiek voor deze gekozen vanwege de bijwerking slaperigheid. Het paste bij mijn situatie, maar ik neem aan dat de HA kan bedenken dat het met een kleine niet handig is. Het is vaak ook aankijken en uitproberen wat werkt voor jou, je kunt altijd je zorgen mbt. bijwerkingen bespreken met de huisarts. Die heeft daar natuurlijk meer verstand vanViva_one_time_only schreef: ↑11-01-2020 00:06Dank je wel voor je lieve reactie. Alleen maakt je verhaal me nu bang voor het stikken van mijn kindje. Ik voed mijn baby nl sNachts in bed en leg haar dan terug, maar als ik te slaperig of te weinig alert ben dan weet ik niet wat er gebeurt. Dat vind ik griezelig.
En haar zelf voeden vind ik heel belangrijk. Het gaat nu ook eindelijk(!!) steeds beter. Bij de oudste ging het meteen goed en toen heb ik me maanden zo goed gevoeld!!
zaterdag 11 januari 2020 om 12:03
Sluit ik me bij aan, mooie reactie.Gele_Suikerspin schreef: ↑11-01-2020 10:27Ik denk dat je die 3 a 4 weken, als je daarvoor kiest, ook moet gebruiken om een zorgcirkel, vangnet op te zetten.
Dus maak een plan met familie, vrienden en eventueel hulp via Wmo (huishoudelijke hulp of thuiszorg ter ondersteuning van de verzorging van jou en baby)
Als je heel duf word van de medicijnen, wie kan dan komen, blijven logeren, kan je man vrij krijgen, ziekteverlof.
Ik zou wat hulp lijnen uit zetten.
Je kunt ook de hulp lijn bij bijvoorbeeld een oom of tante (iemand die dit kan) uitzetten en vragen of zij het willen overleggen, bespreken, coördineren.
Ook kunnen zij de aanvraag bij Wmo voor thuiszorg doen..
Echt, je hoeft het niet alleen te doen. Al voelt dit vaak wel zo. Want je moet het wel enigszins aansturen en initiatief nemen.
Net als met die apotheek. Erg vermoeiend is het om ziek te zijn.
zaterdag 11 januari 2020 om 13:45
Het is idd vermoeiend om ziek te zijn, gele suikerspin! Het mag gewoon niet ziek zijn, tenminste zo lijkt het.Gele_Suikerspin schreef: ↑11-01-2020 10:27Ik denk dat je die 3 a 4 weken, als je daarvoor kiest, ook moet gebruiken om een zorgcirkel, vangnet op te zetten.
Dus maak een plan met familie, vrienden en eventueel hulp via Wmo (huishoudelijke hulp of thuiszorg ter ondersteuning van de verzorging van jou en baby)
Als je heel duf word van de medicijnen, wie kan dan komen, blijven logeren, kan je man vrij krijgen, ziekteverlof.
Ik zou wat hulp lijnen uit zetten.
Je kunt ook de hulp lijn bij bijvoorbeeld een oom of tante (iemand die dit kan) uitzetten en vragen of zij het willen overleggen, bespreken, coördineren.
Ook kunnen zij de aanvraag bij Wmo voor thuiszorg doen..
Echt, je hoeft het niet alleen te doen. Al voelt dit vaak wel zo. Want je moet het wel enigszins aansturen en initiatief nemen.
Net als met die apotheek. Erg vermoeiend is het om ziek te zijn.
Mag ik je een PM sturen, gele suikerspin?
zaterdag 11 januari 2020 om 13:53
Ja, dan zou ik eigenlijk opnieuw een afspraak moeten hebben om de bijwerkingen te bespreken en idd te letten op de bijwerkingen, maar de huisarts had het al niet helemaal goed gedaan, want ik zou volgens de apotheek beter paroxetine (geloof ik hoe je het schrijft) kunnen krijgen ipv fluoxetine in verband met de borstvoeding. Dus het moet sowieso nog een keer bekeken worden..Eyeofthetiger schreef: ↑11-01-2020 12:02Snap ik maar vergeet niet dat er verschillende AD’s zijn met verschillende bijwerkingen. Over het algemeen nemen deze ook af na gewenning. Zoals ik al zei, mijn HA heeft specifiek voor deze gekozen vanwege de bijwerking slaperigheid. Het paste bij mijn situatie, maar ik neem aan dat de HA kan bedenken dat het met een kleine niet handig is. Het is vaak ook aankijken en uitproberen wat werkt voor jou, je kunt altijd je zorgen mbt. bijwerkingen bespreken met de huisarts. Die heeft daar natuurlijk meer verstand van
Ik zie dan meer in het voorstel van Gele Suikerspin om de komende weken te gebruiken om te kijken hoe het nu gaat en dan definitief te besluiten over het starten van ad en welke dan.
zaterdag 11 januari 2020 om 15:09
Ik zou wel nu al uitzoeken welke. En het zelfs al in huis hebben. En het ook overleggen met de huisarts.Viva_one_time_only schreef: ↑11-01-2020 13:53
Ik zie dan meer in het voorstel van Gele Suikerspin om de komende weken te gebruiken om te kijken hoe het nu gaat en dan definitief te besluiten over het starten van ad en welke dan.
Echt de komende weken, wekelijks naar de huisarts gaan. En hulp in gang zetten vanuit de omgeving.
zaterdag 11 januari 2020 om 15:20
Medicatie kan prima met borstvoeding samen als er even goed naar wordt gekeken, het ene middel is meer onderzocht dan het andere en het een komt meer in je melk dan een andere. Misschuen kun je je huisarts ook vragen of een pop poli niet handiger is, voor jou om naar toe te gaan of voor je huisarts om mee te overleggen welk antidepressiva het handigst is met borstvoeding.
Maar heel goed dat je al zoveel stappen hebt genomen. Het klinkt ook alsof je het laatste half jaar al heel op je bordje hebt gekregen, dus het is echt niet raar! Uit mijn zwangerschapsscursusgroep kregen 4 van de 12 een post natale depressie....
Maar heel goed dat je al zoveel stappen hebt genomen. Het klinkt ook alsof je het laatste half jaar al heel op je bordje hebt gekregen, dus het is echt niet raar! Uit mijn zwangerschapsscursusgroep kregen 4 van de 12 een post natale depressie....
dinsdag 28 januari 2020 om 15:55
Hi Lilalinda,
Het gaat nu best goed, ondanks dat ik niet met de ad ben begonnen. Mijn man vond starten op dit moment te riskant. Hij moest nl een week weg voor zijn werk en ik heb eerder behoorlijk heftige zelfmoordgedachten gehad (een andere keer na een miskraam). Hij vond de bijwerking dat je in het begin een verergering van suicidegedrag kon krijgen te eng, en dat begrijp ik. Ik vond dat ook eng. Hij wilde toen wel iemand voor me in huis halen, een familielid. Alleen door een ongeval kon deze niet komen. Toen moest ik alsnog de week helemaal zelf doen, maar het is me gewoon gelukt! Ik was (ben) best trots op mezelf dat het me lukte om mijn oudste aan te kleden, te voeden en naar school te brengen. Ik merkte ook dat het ritme me hielp me beter te voelen. Daarnaast gaat de borstvoeding ook beter en dat geeft me ook meer rust.
Ik heb wel nog steeds contact met de huisarts en met de POH. Dus alles onder begeleiding.
Het gaat nu best goed, ondanks dat ik niet met de ad ben begonnen. Mijn man vond starten op dit moment te riskant. Hij moest nl een week weg voor zijn werk en ik heb eerder behoorlijk heftige zelfmoordgedachten gehad (een andere keer na een miskraam). Hij vond de bijwerking dat je in het begin een verergering van suicidegedrag kon krijgen te eng, en dat begrijp ik. Ik vond dat ook eng. Hij wilde toen wel iemand voor me in huis halen, een familielid. Alleen door een ongeval kon deze niet komen. Toen moest ik alsnog de week helemaal zelf doen, maar het is me gewoon gelukt! Ik was (ben) best trots op mezelf dat het me lukte om mijn oudste aan te kleden, te voeden en naar school te brengen. Ik merkte ook dat het ritme me hielp me beter te voelen. Daarnaast gaat de borstvoeding ook beter en dat geeft me ook meer rust.
Ik heb wel nog steeds contact met de huisarts en met de POH. Dus alles onder begeleiding.
