Ik weet het niet meer. Heel erg eenzaam.

01-09-2017 22:41 115 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ken je dat? Een vrijdagavond alleen? Je hebt niemand die je echt kan bellen en als je kijkt naar de sociale media heeft iedereen een fantastisch leven?

Momenteel leef ik een kluizenaars leven in extreme. Ik werk en kom thuis en that's it. Maanden leef ik alleen, ben ik alleen en kom ik alleen thuis. Een vriendengroep heb ik niet, laat staan vrienden of een vriendin. Ik hunker echt naar een vriendengroep. Mensen waar je mee in de kroeg kan lachen. Dagjes weg kan gaan of naar festivals of gewoon chillen op de bank met een toffe film. Contacten van vroeger zijn helaas verwaterd of komt vaak van 1 kant wanneer ik contact zoek. Hier word ik best verdrietig van en vertik het om in de slachtofferrol te gaan zitten. Al ben ik wel depressief en straal dit uit. Binnenkort ga ik daarom met iemand praten.

Al maanden en eigenlijk al meer dan 3 jaar ben ik vrijdagavond en zaterdagavond alleen en probeer ik dingen alleen te ondernemen zoals naar de bioscoop, sporten, museum of soms naar een kroeg in mijn eentje. Helaas heb ik al geprobeerd in contact te komen met mensen middels deze acties maar tot op heden zonder enig resultaat. Dit allemaal maakt mij heel erg eenzaam. Familie heb ik niet en naaste familie is of overleden of geen contact. Als man in de twintig is dit niet echt het leven wat ik mij had voorgesteld. Met de week lijk ik mij eenzamer te voelen en soms weet ik het echt niet meer. Ik stel mij wel eens voor wat er zou gebeuren als ik er niet meer zou zijn. Wat zou er dan gebeuren? Wat laat ik achter? Wie gaat mij missen? Dit moest ik van mij afschrijven al kan ik het verhaal en mijn gevoel nog wel verder delen.
Alle reacties Link kopieren
Vertel, TO?
Alle reacties Link kopieren
Gaat het goed TO?
Alle reacties Link kopieren
Lief dat je het vraagt! Het is, tja, kut. Weekend en weer een raar gevoel. Vroeg slapen werkt verdovend. Morgen ga ik naar de bioscoop. Uiteindelijk komt het allemaal wel goed :)
eenzonnigedag schreef:
28-09-2017 19:58
Gaat het goed TO?
Alle reacties Link kopieren
skylinecityfuture schreef:
29-09-2017 20:01
Lief dat je het vraagt! Het is, tja, kut. Weekend en weer een raar gevoel. Vroeg slapen werkt verdovend. Morgen ga ik naar de bioscoop. Uiteindelijk komt het allemaal wel goed :)
Gelukkig dat je weer reageert! Ga je alleen naar de bios? Je bent echt niet de enige met deze gevoelens, misschien troost het je een beetje.
Alle reacties Link kopieren
eenzonnigedag schreef:
30-09-2017 13:39
Gelukkig dat je weer reageert! Ga je alleen naar de bios? Je bent echt niet de enige met deze gevoelens, misschien troost het je een beetje.
Ik zou indd in mijn eentje gaan. Uiteindelijk toch niet gegaan. Dank, weet iig dat ik indd niet de enige ben. Mijn probleem is niet uniek. Dat troost mij zeker.
Alle reacties Link kopieren
skylinecityfuture schreef:
01-10-2017 07:24
Ik zou indd in mijn eentje gaan. Uiteindelijk toch niet gegaan. Dank, weet iig dat ik indd niet de enige ben. Mijn probleem is niet uniek. Dat troost mij zeker.
Sorry beetje late reactie. Maar waarom ben je niet gegaan? Uit angst wat mensen vinden dat je ergens alleen naar toe gaat? Ik ga zo vaak alleen opstap. Een keer zat ik in de bios alleen en mensen achter mij zeiden van je gaat toch niet alleen niet de bioscoop? Tegen elkaar. Toen voelde ik mij wel ongemakkelijk maar dat is al een tijd geleden.
skylinecityfuture schreef:
01-10-2017 07:24
Ik zou indd in mijn eentje gaan. Uiteindelijk toch niet gegaan. Dank, weet iig dat ik indd niet de enige ben. Mijn probleem is niet uniek. Dat troost mij zeker.
Kan me voorstellen dat je niet bent gegaan als je je zo voelt.
Maar eerlijk gezegd lijkt het mij ook geen bal aan alleen naar de kroeg etc.
Hoe is het met de vriend waarmee je weer contact hebt gekregen?
Alle reacties Link kopieren
de sportschool, is daar waar je sport? Dat is geen contactsport.

Als je meer MET andere mensen wilt doen, moet je een sport doen die samen is met andere mensen.

Ik raad je aan om op tennisles te gaan, en dan natuurlijk geen privéles, maar in groepsverband! Daar kom je mannen en vrouwen tegen, en je kunt eens onderling een keer afspreken om gezamenlijk een potje te gaan tennissen buiten de les om. Je zou ook een teamsport kunnen gaan doen, maar dat is niet gemengd.

paardrijles is ook leuk. Gaat ook in groepsverband. Daarna effe iets drinken in de kantine. Vooral mannen zijn in het voordeel in de paardensport, welke overwegend door vrouwen beoefend wordt.
Naast contact met mensen, win je er ook contact met paarden mee. Paarden kunnen je misschien helpen bij je onzekerheid. Ze worden niet voor niets vaak als therapie dier ingezet.
Alle reacties Link kopieren
Inmiddels heb ik vrede gesloten met mijn eenzaamheid. Dit is toch soort van mijn lot ( I have agreed to disagree). Mijn maat is 1 maand op reis aan de andere kant van de wereld. Het idee dat andere mensen dit ook ervaren troost mij en geeft mij dan ook de "rust" dat dit gwoon mijn leven zal zijn. Het doet pijn.
Alle reacties Link kopieren
Jane Doe schreef:
13-10-2017 20:27
Kan me voorstellen dat je niet bent gegaan als je je zo voelt.
Maar eerlijk gezegd lijkt het mij ook geen bal aan alleen naar de kroeg etc.
Hoe is het met de vriend waarmee je weer contact hebt gekregen?
Nee in je eentje is indd niet echt veel aan en werkt weer als een soort van "versterker" van het eenzaamheidgevoel. De mensen om je heen zijn met andere mensen Hebben het leuk. Zelf probeer je dan wel een praatje te maken maar ik snap dat mensen in "groepjes" daar niet op zitten te wachten. Die vriend is 1 maand reizen met zijn vriendin.
To ik vind je echt zo leuk en sympathiek overkomen en vind het echt vervelend dat je je zo voelt. Je lijkt mij echt een heel fijn persoon. Als je je hart wilt luchten of een luisterd oor nodig hebt mag je me altijd een pm sturen. Zelfs mijn man (sorry dat ik jouw verhaal aan hem heb verteld) zegt nodig die man eens uit komt ie lekker hier een drankje doen :proud:
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook wel hoor. Heb best veel contact met mensen maar is allemaal oppervlakkig of puur small talk en aan het eind van de rit houd je er niks aan over, blijf je alleen achter. Kom soms mensen van vroeger tegen maar dan houden we allebei onze mond, geen zin in het wat doe jij nu met je leven gesprekje. Als het niet wederzijds is heb je niks aan al die small talk gesprekjes.

Echte diepgaande vriendschap heb ik sinds de basisschool nooit meer gehad en hoe ouder je wordt hoe moeilijker het is om dat ook nog te krijgen heb ik het idee, iedereen lijkt wel in een relatie te zitten nu, al een sociale groep te hebben of al verder in het leven.

Mijn vrijheid is soms heel fijn als ik zie hoe sommige mensen verbonden met en afhankelijk zijn van elkaar, al voel je je soms het vijfde wiel. Denk dat een deel van het probleem ook is dat ik mezelf niet echt opdring. Dan zijn mensen dus met elkaar in gesprek en ik zit er een beetje bij niet wetende wat te zeggen en vervolgens vergeten ze mij al dan niet bewust. Ben beter in 1 op 1 gesprekken.
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje warrig allemaal. Ik begrijp je eenzaamheid maar ik heb het idee dat je ook erg schommelt in je emoties.

Wil je vertellen wat de diagnose is?
Alle reacties Link kopieren
TO, je was zo positief bezig, wat heb je te horen gekregen dat je nu weer terugzakt. We hebben wellicht geen ervaring met de diagnose maar we kunnen wel een luisterend oor zijn.
Eenzaamheid is gewoon heel erg kut. Je ziet allerlei mensen die het gezellig met elkaar hebben en jij zit in je eentje.

Hoe gaat het nu met je?
Alle reacties Link kopieren
.
anoniem_355228 wijzigde dit bericht op 05-04-2018 16:28
99.88% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer mn sociale netwerk uit te breiden dus lees mee voor de tips. @ to sterkte, zet hem op. Je komt er sterker uit en we hebben allemaal wel iets. Hiermee bedoel ik dat mensen zonder diagnose ook niet perfect zijn.

Liefs
Alle reacties Link kopieren
O zo herkenbaar!
Ik heb 1 goede vriendin waar ik dan wel eens mee op pad ga, maar verder niet. Ja, m'n ouders gelukkig ook. Ik ben begin 30, woon alleen met mijn dieren en vaak op vrije dagen zie ik ook niemand.
Ik vind het knap van je dat je toch ook wel eens alleen op stap gaat! Ik doe dat echt niet, bang voor de reacties.
Van buiten lijk ik 9 van de 10 keer een vrolijk iemand, maar van binnen ben ik gewoon kapot, kapot van eenzaamheid. Zou ook graag een relatie willen, of gewoon een maatje waar ik dan gewoon een avondje kan bankhangen of wat leuks doen.
Zo zie je, je bent op deze leeftijd echt niet de enige ;)
Alle reacties Link kopieren
Hier ook herkenning...

Ik heb nog niet alles gelezen TO, maar wil je in ieder geval een hart onder de riem steken en weet dat je niet de enige bent! :hug:
yesss wijzigde dit bericht op 18-10-2017 20:19
73.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Kan je niet in contact komen met een leuke vent.
Hier een relatie mee opbouwen en wie weet heeft die een hele leuke vriendengroep waarmee je kan meeliften.
Ik zou niet teveel "internet" vrienden zoeken. Gewoon echte.
Maar stel je eens uitgebreid voor misschien dat er genoeg mensen zijn (Ook uit jouw buurt) die vriend willen worden, keertje willen afspreken, etc.
Wordt vrijwilliger ergens (al is het maar voor 1 dag in de 2 weken of avondje).
Wie goed doet, wie goed ontmoet.
Alle reacties Link kopieren
LZHW schreef:
18-10-2017 08:46
Kan je niet in contact komen met een leuke vent.
Hier een relatie mee opbouwen en wie weet heeft die een hele leuke vriendengroep waarmee je kan meeliften.
Ik zou niet teveel "internet" vrienden zoeken. Gewoon echte.
Maar stel je eens uitgebreid voor misschien dat er genoeg mensen zijn (Ook uit jouw buurt) die vriend willen worden, keertje willen afspreken, etc.
Wordt vrijwilliger ergens (al is het maar voor 1 dag in de 2 weken of avondje).
Ja en dit is juist het moeilijke gedeelte. Dat kun je namelijk niet afdwingen.

En is dit advies voor TO? Dat is namelijk een man.
Alle reacties Link kopieren
Icetea2017 schreef:
17-10-2017 14:36
O zo herkenbaar!
Ik heb 1 goede vriendin waar ik dan wel eens mee op pad ga, maar verder niet. Ja, m'n ouders gelukkig ook. Ik ben begin 30, woon alleen met mijn dieren en vaak op vrije dagen zie ik ook niemand.
Ik vind het knap van je dat je toch ook wel eens alleen op stap gaat! Ik doe dat echt niet, bang voor de reacties.
Van buiten lijk ik 9 van de 10 keer een vrolijk iemand, maar van binnen ben ik gewoon kapot, kapot van eenzaamheid. Zou ook graag een relatie willen, of gewoon een maatje waar ik dan gewoon een avondje kan bankhangen of wat leuks doen.
Zo zie je, je bent op deze leeftijd echt niet de enige ;)
Hele hele dikke knuffel voor jou!! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alle reacties gelezen, dit is dus misschien al gezegd geweest, maar waarop ga je niet lekker daten ? Er zijn goede, serieuze dating sites, en je kan van thuis uit met andere mensen chatten en afspreken.

Heb ik ook gedaan na mijn scheiding na een langdurig huwelijk; er ging een hele wereld voor mij open. En op deze wijze terug een lieve partner gevonden en heel wat sociale contacten via haar vriendenkring.
Ik heb zelf veel contacten opgedaan toen ik in een hardloopclubje liep. Elke week training, maar ook veel sociale evenementen, bijvoorbeeld omdat je allemaal naar een run gaat in een ander deel van het land. Bij mijn club werden er ook hardloopvakanties georganiseerd, om ergens in het buitenland te lopen. Is dan vaak maar 5 dagen ofzo, maar toch gezellig. Bovendien is de verhouding man/vrouw vaak 1:3, dus wie weet ontmoet je nog iemand.

Zijn er geen borrels op je werk? Of events? Alle vrienden die ik als volwassene heb opgedaan is via werk geweest. Bij elke baan heb ik wel iemand over gehouden. De meesten worden geen vrienden, maar het is toch gezellig om er vrijdag een borrel mee te drinken.
Alle reacties Link kopieren
Aan de andere kant wil ik iedereen zonder sociaal leven ook wel een schop onder de kont geven, hoor. Er zijn talloze leuke verenigingen die springen om nieuwe mensen. Daar doe je zó nieuwe contacten op. Helemaal als je jong bent, moet het echt wel lukken. Ik ben nog niet zo lang geleden verhuisd en ben bij een aantal verenigingen gegaan. Mijn sociale leven begint nu na een paar maanden echt al vorm te krijgen.

En ja, de eerste keer dat je ergens alleen heen moet is kut. Dat is een enorme stap, van te voren denk ik altijd waarom doe ik mezelf dit aan. Je voelt je ongemakkelijk, uit je comfort zone en niet veilig. Maargoed, het is dát, of de hele tijd alleen zijn. Als je verandering in je leven wilt ben JIJ degene die dit moet bewerkstelligen, er ligt een hele wereld aan jullie voeten. En dat gaat met ups en downs. En dat zorgt ervoor dat je móet. Je moet mensen ontmoeten, gesprekken aangaan, mensen leren kennen. Voor het eerst ergens naartoe gaan waar iedereen elkaar kent is moeilijk, maar man o man wat zul jij gelukkig zijn met je keuze als je een paar maanden verder gaat. Gewoon van te voren even mailen en GÁÁÁN.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven