Psyche
alle pijlers
Ik weet t niet meer...
woensdag 3 mei 2017 om 23:14
En toen opende ik weer een topic. De tweede in korte tijd, dus niet echt een goed teken. Ik hoop hier wederom van me af te kunnen schrijven.
Twee maanden terug thuisgekomen van een lange reis (4 maanden) en ja het viel me alles mee. Ik dacht dat wordt afzien en wennen, maar nee. Maar de laatste weken weet ik het allemaal niet goed meer. Ik voel me steeds vaker leeg en verdrietig en helaas ook vaak eenzaam. Ik heb wel vrienden, maar ik merk steeds meer hoe leeg/oppervlakkig deze contacten zijn. Ik vraag me steeds meer af wat deze contacten me opleveren en waarom ik eigenlijk nog tijd en energie steek in bepaalde mensen. En ondertussen ben ik ook het contact met een van mn -dacht ik - beste vriendinnen verloren (zie topic verloren vriendschap). Het maakt me allemaal best verdrietig.
Verder in korte tijd al 2 keer ziek geweest. Nu thuis met een griepje en een aantal weken geleden ineens wazig zien. Me dus al twee.keer ziek moeten melden en dat vreet enorm aan me. Ik voel me erg schuldig naar werk toe en vraag me af of ik me niet aanstel. Deze gevoelens zijn zo erg dat ik ervan moet huilen soms. (Normaal?)
Ook was ik aan het daten met een man en dat was dan gezellig. Maar het schrikt me gewoon af en ik weet dan niet meet wat ik wil en verbreek ik maar het contact.
En verder moe, erg moe. Eigenlijk wil ik minder werken en meer genieten. Mijn leven draait al jaren om werk. Maar werken vind ik leuk. En als ik een dag vrij ben weet ik gewoon niet wat ik met m'n vrije tijd aan moet en voel ik me ineens heel eenzaam.
Voor mijn gevoel schiet ik alle kanten op. Het rare is dat ik voor mijn reis dit allemaal niet had. Ik genoot erg van op mezelf zijn, leuke dingen doen en afspreken met vrienden etc. Maar nu geniet ik daar niet meer van. Er vreet iets aan me. Maar wat? Ik voel me overal schuldig over, twijfel aan vriendschappen en welke keuzes te maken. En moet regelmatig om niets huilen. En ik weet ook niet wat ik hiermee aanmoet. En echte goede vriendinnen mis ik op t moment ook.
Maar er zijn wel positieve dingen. Op mijn werk gaat het goed. Ik hou nog steeds van sporten en kan me daar toe zetten, en lezen (ik verslind boeken)
Maar verder weet ik het niet meer..... ik schiet alle kanten op.
Twee maanden terug thuisgekomen van een lange reis (4 maanden) en ja het viel me alles mee. Ik dacht dat wordt afzien en wennen, maar nee. Maar de laatste weken weet ik het allemaal niet goed meer. Ik voel me steeds vaker leeg en verdrietig en helaas ook vaak eenzaam. Ik heb wel vrienden, maar ik merk steeds meer hoe leeg/oppervlakkig deze contacten zijn. Ik vraag me steeds meer af wat deze contacten me opleveren en waarom ik eigenlijk nog tijd en energie steek in bepaalde mensen. En ondertussen ben ik ook het contact met een van mn -dacht ik - beste vriendinnen verloren (zie topic verloren vriendschap). Het maakt me allemaal best verdrietig.
Verder in korte tijd al 2 keer ziek geweest. Nu thuis met een griepje en een aantal weken geleden ineens wazig zien. Me dus al twee.keer ziek moeten melden en dat vreet enorm aan me. Ik voel me erg schuldig naar werk toe en vraag me af of ik me niet aanstel. Deze gevoelens zijn zo erg dat ik ervan moet huilen soms. (Normaal?)
Ook was ik aan het daten met een man en dat was dan gezellig. Maar het schrikt me gewoon af en ik weet dan niet meet wat ik wil en verbreek ik maar het contact.
En verder moe, erg moe. Eigenlijk wil ik minder werken en meer genieten. Mijn leven draait al jaren om werk. Maar werken vind ik leuk. En als ik een dag vrij ben weet ik gewoon niet wat ik met m'n vrije tijd aan moet en voel ik me ineens heel eenzaam.
Voor mijn gevoel schiet ik alle kanten op. Het rare is dat ik voor mijn reis dit allemaal niet had. Ik genoot erg van op mezelf zijn, leuke dingen doen en afspreken met vrienden etc. Maar nu geniet ik daar niet meer van. Er vreet iets aan me. Maar wat? Ik voel me overal schuldig over, twijfel aan vriendschappen en welke keuzes te maken. En moet regelmatig om niets huilen. En ik weet ook niet wat ik hiermee aanmoet. En echte goede vriendinnen mis ik op t moment ook.
Maar er zijn wel positieve dingen. Op mijn werk gaat het goed. Ik hou nog steeds van sporten en kan me daar toe zetten, en lezen (ik verslind boeken)
Maar verder weet ik het niet meer..... ik schiet alle kanten op.
woensdag 3 mei 2017 om 23:26
Kan het zijn dat je weer een beetje moet aarden? Ik weet het niet goed te omschrijven, maar ik had dat gevoel bv na mijn trouwdag. Ik was er van tevoren zo mee bezig, en dan is het voorbij, en dan, tjsa, dan is het voorbij. En ook na een vakantie heb ik het, van te voren leef je er naar toe, en als je dan thuis bent.. het is dan toch wel een zwart gat. En gelukkig slijt het na verloop van tijd. Hier moest ik aan denken toen ik je las. Je hebt nu natuurlijk ook weer een heel ander ritme, en veel verplichtingen.
Fijn dat je ook nog de positieve dingen ziet. Maar zien en voelen zijn twee dingen. Ik herken je ook wel, ik kamp zelf met depressie en dat snap ik niet, want ik heb eigenlijk alles, een super lieve man, heerlijk huis, fijne baan.. maar het wil allemaal niet.
Als je denkt dat je er niet alleen uit komt, ga dan alsjeblieft naar de huisarts, dat lijkt misschien een grote stap maar zij zijn ervoor. Soms kun je het niet alleen. Misschien kunnen ze ook bloed prikken en blijken er dingen te spelen waardoor je niet goed functioneert, ijzertekost, vitamine tekort, ik noem maar wat. Lief zijn voor jezelf hoor.
Fijn dat je ook nog de positieve dingen ziet. Maar zien en voelen zijn twee dingen. Ik herken je ook wel, ik kamp zelf met depressie en dat snap ik niet, want ik heb eigenlijk alles, een super lieve man, heerlijk huis, fijne baan.. maar het wil allemaal niet.
Als je denkt dat je er niet alleen uit komt, ga dan alsjeblieft naar de huisarts, dat lijkt misschien een grote stap maar zij zijn ervoor. Soms kun je het niet alleen. Misschien kunnen ze ook bloed prikken en blijken er dingen te spelen waardoor je niet goed functioneert, ijzertekost, vitamine tekort, ik noem maar wat. Lief zijn voor jezelf hoor.
woensdag 3 mei 2017 om 23:35
Aan het begin van het jaar heb ik een topic geopend over wazig zien en toen werd ik door de forummers naar de huisarts gestuurd om me te laten prikken op diabetes en dat bleek het inderdaad te zijn, dus bij deze, ga naar de huisarts en laat je prikken op diabetes.
Wat betreft de leegheid en eenzaamheid en het gevoel dat je geen inhoudelijke vriendschappen hebt, dat kan liggen aan het feit dat jijzelf niet goed in je vel zit. Misschien zit je met onverwerkte toestanden die je onbewust graag zou willen bespreken, maar kan je je je vinger er niet op leggen. Bespreek dit eens met een goede psycholoog, wie weet wat er boven komt drijven waar je van af moet. Het kan zijn dat er niet veel tevoorschijn komt, maar dan ben je in ieder geval inhoudelijk bezig en kan je even je ei kwijt.
Wat betreft de leegheid en eenzaamheid en het gevoel dat je geen inhoudelijke vriendschappen hebt, dat kan liggen aan het feit dat jijzelf niet goed in je vel zit. Misschien zit je met onverwerkte toestanden die je onbewust graag zou willen bespreken, maar kan je je je vinger er niet op leggen. Bespreek dit eens met een goede psycholoog, wie weet wat er boven komt drijven waar je van af moet. Het kan zijn dat er niet veel tevoorschijn komt, maar dan ben je in ieder geval inhoudelijk bezig en kan je even je ei kwijt.
donderdag 4 mei 2017 om 00:44
Je moet je afvragen wat er nu precies veranderd is. Zijn het je vrienden of ben jij het? Ik weet natuurlijk niet wat doel van reizen was, maar kan het zijn dat door die ervaring je blik nu veranderd is? En misschien ook wel je behoeftes. Vraag jezelf af wat je nu nodig hebt. Wat kan ervoor zorgen dat je je beter gaat voelen?
donderdag 4 mei 2017 om 01:15
donderdag 4 mei 2017 om 01:49
Ik voel me behoorlijk eenzaam. Ik heb dit nooit eerder zo gehad. In vriendschappen mis ik iets. Of ik vind t oppervlakkig. En het stoort me dat mensen steeds niet terug appen als we proberen af te spreken. Wat stelt t dan voor? Een van mn beste vriendinnen - dacht ik - reageert al maanden niet meer. Dat doet me verdriet.
Ik werk veel, en eigenlijk wil ik dat niet. Waarom steeds zo gefocust zijn op werken en geld verdienen? Ik had me voorgenomen minder te werken en meer vrije tijd/leuke dingen doen. Maar ik merk dat ik niet weet wat ik met vrije dagen aanmoet. Eenzaamheid/lusteloosheid overvalt me dan al snel. Hoewel ik wel echt graag een boek lees.
De liefde.... eigenlijk wil ik het wel, maar ik kan het niet. Ik was aan het daten, maar dan overvalt me weer een benauwend gevoel en kap ik alles af. Maar ik voel me wel eenzaam, maar wijs ondertussen mensen af.
Gelukkig gaat werk wel heel goed en heb ik daar plezier in. Maar ja, vluchtgedrag? Vluchten waarvan? Op dit moment heb ik weinig plezier in dingen die me dat.voorheen wel brachten.
Ik werk veel, en eigenlijk wil ik dat niet. Waarom steeds zo gefocust zijn op werken en geld verdienen? Ik had me voorgenomen minder te werken en meer vrije tijd/leuke dingen doen. Maar ik merk dat ik niet weet wat ik met vrije dagen aanmoet. Eenzaamheid/lusteloosheid overvalt me dan al snel. Hoewel ik wel echt graag een boek lees.
De liefde.... eigenlijk wil ik het wel, maar ik kan het niet. Ik was aan het daten, maar dan overvalt me weer een benauwend gevoel en kap ik alles af. Maar ik voel me wel eenzaam, maar wijs ondertussen mensen af.
Gelukkig gaat werk wel heel goed en heb ik daar plezier in. Maar ja, vluchtgedrag? Vluchten waarvan? Op dit moment heb ik weinig plezier in dingen die me dat.voorheen wel brachten.
donderdag 4 mei 2017 om 07:47
Ik begrijp wel dat als je vier maanden feest hebt gehad, alles daarna minder leuk is. Omdat je daarop attent was viel dat even mee, maar je moet nog steeds de prijs betalen van een "high".
Ik zou gewoon blijven waar je bent en daar het beste van maken. Niemand heeft je ooit alle dagen feest beloofd toch?
Die griep werkt niet mee omdat je dan je leven even niet meer in de hand hebt, maar als je blijft zitten waar je zit wordt dat beslist beter en voor je het weet ben je weer boven Jan.
Ik zou proberen ook te genieten van kleine dingen, dus gewoon nemen zoals alles valt, per dag. De ene dag krijgt cijfer 7 en de volgende cijfer 4, en alles daartussen. Dat is heel gewoon.
Ik ben ook herstellende van een zware griep trouwens. Ik dacht gisteren dat ik doodging.
Ik zou gewoon blijven waar je bent en daar het beste van maken. Niemand heeft je ooit alle dagen feest beloofd toch?
Die griep werkt niet mee omdat je dan je leven even niet meer in de hand hebt, maar als je blijft zitten waar je zit wordt dat beslist beter en voor je het weet ben je weer boven Jan.
Ik zou proberen ook te genieten van kleine dingen, dus gewoon nemen zoals alles valt, per dag. De ene dag krijgt cijfer 7 en de volgende cijfer 4, en alles daartussen. Dat is heel gewoon.
Ik ben ook herstellende van een zware griep trouwens. Ik dacht gisteren dat ik doodging.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 mei 2017 om 08:31
Iedereen is tot op zekere hoogte vooral bezig met zijn eigen geluk, maar mensen die dat extreem doen en erg charmant daarbij zijn, trekken een zware wissel op hun vrienden, die uit liefde erg toegeeflijk zijn maar daarmee aan zichzelf voorbij gaan.
Ik weet niet tot in hoeverre dit speelt bij jou, maar dit kwam even in me op. Sterkte en Succes!
Ik weet niet tot in hoeverre dit speelt bij jou, maar dit kwam even in me op. Sterkte en Succes!
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 mei 2017 om 15:34
@retrostar idd. Het leven is niet altijd leuk. Dat weet ik ook wel.
Vandaag voel ik me weer wat beter. Die ene vriendin laat ik maar zitten. Jammer dan. Doet me veel verdriet. Maar gelukkig zijn er nog andere mensen. Ik heb al tijden een collega met wie ik goed overweg kan. Toevallig appte ze me vandaag of we een keer kunnen afspreken. Het lijkt wel een soort teken van bovenaf. Mensen komen en gaan in t leven. Wie weet wat voor vriendschappen ik met anderen kan opbouwen.
Ik denk dat een hele week thuiszitten met griep ook niet bevorderlijk is. Ik ga nu medicijnen ophalen. Hopelijk knap ik snel op.
En ik heb me net ingeschreven voor yoga. Dat heb ik ooit lang geleden ook gedaan toen ik niet lekker in m'n vel zat.
Vandaag voel ik me weer wat beter. Die ene vriendin laat ik maar zitten. Jammer dan. Doet me veel verdriet. Maar gelukkig zijn er nog andere mensen. Ik heb al tijden een collega met wie ik goed overweg kan. Toevallig appte ze me vandaag of we een keer kunnen afspreken. Het lijkt wel een soort teken van bovenaf. Mensen komen en gaan in t leven. Wie weet wat voor vriendschappen ik met anderen kan opbouwen.
Ik denk dat een hele week thuiszitten met griep ook niet bevorderlijk is. Ik ga nu medicijnen ophalen. Hopelijk knap ik snel op.
En ik heb me net ingeschreven voor yoga. Dat heb ik ooit lang geleden ook gedaan toen ik niet lekker in m'n vel zat.
donderdag 4 mei 2017 om 18:05
donderdag 4 mei 2017 om 18:18
