Psyche
alle pijlers
In shock na een heftige 'biecht' kennis...
zaterdag 10 april 2010 om 16:13
Ik ben al 2 dagen in shock.... Ik was een oud klasgenootje tegengekomen in het zwembad en zij had mij uitgenodigd bij haar voor een kop thee. Ach ja, waarom niet, even na 15 jaar weer bijkletsen.
Ze vertelde me dat ze een postnatale depressie/psychose heeft gehad en dat ze flink onder de medicijnen heeft gezeten en deels nog zit. Ze heeft haar kindje bijna vermoord... Heel vaak door elkaar geschud, maar ook - en dit blijft me nog zo bij - heeft ze haar kindje proberen te verstikken met een handdoek. Ze vertelde het me op zo'n monotone - bijna emotieloze - toon, die me kippenvel gaf. Ze vertelde hoe fijn ze het vond dat haar huilbaby even stopte met huilen daardoor en dat ze genoot van de rust die de stilte en het slapper worden van haar kind haar gaf. Toen ze keek hoe het ging, was haar kindje grijs en ademde nog maar heel licht. Gelukkig kwam ze 'bij' en heeft ze de huisarts en haar man gebeld en daarna is het hele circus van opname, medicatie en behandeling begonnen. Gelukkig is het goed afgelopen met haar dochter en kunnen ze, dochter is nu 1 jaar en was ruim 3 maanden toen dit gebeurde, weer een beetje genieten.
Vreselijk natuurlijk als je zo ver heen bent dat je dit soort dingen doet... maar ik bleef dat beeld maar voor me zien van die arme, kleine baby en kon op dat moment geen sympathie voor haar opbrengen. Mijn maag draaide zich echt om en ik moest echt vechten tegen de misselijkheid. Ze beschreef het allemaal zo gelaten en emotieloos, maar dat komt waarschijnlijk door medicatie die ze nog slikt. Ik vind het fijn dat ze me zo in vertrouwen neemt, althans dat ze kennelijk het gevoel heeft dat ze dit aan mij kwijt kan, maar ik weet helemaal niet wat ik hiermee aan moet. Ik ben echt flink van mijn stuk en slaap er niet goed van. Ik droom al 2 nachten dat ik mijn jongste - 6 maanden oud - stikt in handdoeken, omdat ik hem in de wasmand leg in plaats van in bed.
Wat ik hiermee wil? Ik moest het gewoon even kwijt....
Ze vertelde me dat ze een postnatale depressie/psychose heeft gehad en dat ze flink onder de medicijnen heeft gezeten en deels nog zit. Ze heeft haar kindje bijna vermoord... Heel vaak door elkaar geschud, maar ook - en dit blijft me nog zo bij - heeft ze haar kindje proberen te verstikken met een handdoek. Ze vertelde het me op zo'n monotone - bijna emotieloze - toon, die me kippenvel gaf. Ze vertelde hoe fijn ze het vond dat haar huilbaby even stopte met huilen daardoor en dat ze genoot van de rust die de stilte en het slapper worden van haar kind haar gaf. Toen ze keek hoe het ging, was haar kindje grijs en ademde nog maar heel licht. Gelukkig kwam ze 'bij' en heeft ze de huisarts en haar man gebeld en daarna is het hele circus van opname, medicatie en behandeling begonnen. Gelukkig is het goed afgelopen met haar dochter en kunnen ze, dochter is nu 1 jaar en was ruim 3 maanden toen dit gebeurde, weer een beetje genieten.
Vreselijk natuurlijk als je zo ver heen bent dat je dit soort dingen doet... maar ik bleef dat beeld maar voor me zien van die arme, kleine baby en kon op dat moment geen sympathie voor haar opbrengen. Mijn maag draaide zich echt om en ik moest echt vechten tegen de misselijkheid. Ze beschreef het allemaal zo gelaten en emotieloos, maar dat komt waarschijnlijk door medicatie die ze nog slikt. Ik vind het fijn dat ze me zo in vertrouwen neemt, althans dat ze kennelijk het gevoel heeft dat ze dit aan mij kwijt kan, maar ik weet helemaal niet wat ik hiermee aan moet. Ik ben echt flink van mijn stuk en slaap er niet goed van. Ik droom al 2 nachten dat ik mijn jongste - 6 maanden oud - stikt in handdoeken, omdat ik hem in de wasmand leg in plaats van in bed.
Wat ik hiermee wil? Ik moest het gewoon even kwijt....
zaterdag 10 april 2010 om 16:23
Logisch dat je je hier geen raad mee weet.
Allereerst een
Schrijf hier maar goed van je af.
Weet dat je zulke dingen vaak pas doet als je je echt geen raad meer weet hoe het probleem op te lossen.
Ik heb zulke verhalen helaas meer gehoord en ben, niet persoonlijk gedaan, wel bekend met kindermishandeling.
Allereerst een
Schrijf hier maar goed van je af.
Weet dat je zulke dingen vaak pas doet als je je echt geen raad meer weet hoe het probleem op te lossen.
Ik heb zulke verhalen helaas meer gehoord en ben, niet persoonlijk gedaan, wel bekend met kindermishandeling.
zaterdag 10 april 2010 om 16:25
Rot voor jou, maar vele malen rotter voor háár. Geen sympathieke daad, nee, maar ook geen daad gedaan met volle bewustzijn.
PND is niet een griepje, het is ook geen keuze, en je kan je er ook niet over heen zetten.
Hier moet ze haar hele leven mee leven.
Maar dat je geschrokken bent, dat begrijp ik.
PND is niet een griepje, het is ook geen keuze, en je kan je er ook niet over heen zetten.
Hier moet ze haar hele leven mee leven.
Maar dat je geschrokken bent, dat begrijp ik.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 10 april 2010 om 16:30
Arme meid. Hier zal ze haar leven lang last van houden, denk ik. Wat verschrikkelijk moet dat zijn.
Maar voor jou: als je hier zoveel last van hebt dat je er niet van kunt slapen is het misschien beter om hier niet meer met haar over te praten. Ik kan me voorstellen dat het ergens vleiend is dat ze je in vertrouwen heeft genomen, maar als je er niet meer normaal van kunt functioneren is het beter dat ze er voortaan met iemand anders over praat.
Maar voor jou: als je hier zoveel last van hebt dat je er niet van kunt slapen is het misschien beter om hier niet meer met haar over te praten. Ik kan me voorstellen dat het ergens vleiend is dat ze je in vertrouwen heeft genomen, maar als je er niet meer normaal van kunt functioneren is het beter dat ze er voortaan met iemand anders over praat.
zaterdag 10 april 2010 om 16:30
Ik kan me voorstellen dat je geschokken bent. Ook heel vervelend dat je nu zulke nare dromen hebt.
Maar voor haar lijkt het me ook vreselijk. Ze is nu natuurlijk weer wat gezonder en zal zich ook echt wel realiseren wat ze gedaan heeft. Een postnatale depressie/psychose kan ontzettend heftig zijn, er bestaan speciale behandelcentra voor en ze is natuurlijk niet voor niets opgenomen geweest.
In een psychose handel je niet bij je volle verstand. Je realiteitstoetsing is niet meer intact en je bent overtuigd van dingen waar je op andere momenten rationeler over kunt denken. Het schijnt heel beangstigend te zijn.
Dat ze haar verhaal nu wat vlak en emotieloos vertelt kan inderdaad door de medicatie komen. Daarnaast kan ik me ook voorstellen dat het voor haar zo heftig is dat ze het niet met emotie kan vertellen.
Maar voor haar lijkt het me ook vreselijk. Ze is nu natuurlijk weer wat gezonder en zal zich ook echt wel realiseren wat ze gedaan heeft. Een postnatale depressie/psychose kan ontzettend heftig zijn, er bestaan speciale behandelcentra voor en ze is natuurlijk niet voor niets opgenomen geweest.
In een psychose handel je niet bij je volle verstand. Je realiteitstoetsing is niet meer intact en je bent overtuigd van dingen waar je op andere momenten rationeler over kunt denken. Het schijnt heel beangstigend te zijn.
Dat ze haar verhaal nu wat vlak en emotieloos vertelt kan inderdaad door de medicatie komen. Daarnaast kan ik me ook voorstellen dat het voor haar zo heftig is dat ze het niet met emotie kan vertellen.
zaterdag 10 april 2010 om 16:32
quote:domnaiefmutsje schreef op 10 april 2010 @ 16:28:
Dat je de gevoelens hebt BgB, tot daar aan toe. Dat je er daadwerkelijk wat mee doet geen woorden voor.Maar...dat is geen bewuste keuze hoor. Ik schrik eigenlijk van je hardheid. Ik snap wel dat je nu de vergelijking kunt gaan maken met andere psychoten die mensen vermoorden en verkrachten. En weet je: ook voor die mensen is het geen bewuste keuze. Geestesziek zijn, daar kíes je niet voor, dat overkomt je. En geloof maar dat als je weer bij zinnen bent, je blij bent met het handjevol mensen dat nog wel met je om wil gaan.
Dat je de gevoelens hebt BgB, tot daar aan toe. Dat je er daadwerkelijk wat mee doet geen woorden voor.Maar...dat is geen bewuste keuze hoor. Ik schrik eigenlijk van je hardheid. Ik snap wel dat je nu de vergelijking kunt gaan maken met andere psychoten die mensen vermoorden en verkrachten. En weet je: ook voor die mensen is het geen bewuste keuze. Geestesziek zijn, daar kíes je niet voor, dat overkomt je. En geloof maar dat als je weer bij zinnen bent, je blij bent met het handjevol mensen dat nog wel met je om wil gaan.
zaterdag 10 april 2010 om 16:33
Het is niet echt goed te praten en snap dat je geschrokken bent van dit verhaal maar ben het eens met blijfgewoonbianca... Dacht precies hetzelfde, het is nog veel rotter voor haar, zij kiest er niet voor om die ziekte hebben.. het is haar kind die ze dit aan heeft gedaan. Met goede behandeling komt ze wel weer op aarde en snapt ze wat voor vreselijks ze heeft gedaan. Ze kiest er niet bewust voor he nu, dus als dit een vriendin oid van mij zou zijn zou ik haar niet laten vallen. (om even in te gaan op domnaiefmutsje, ik weet dat jij haar al niet meer 15 jaar heb gesproken dus misschien een ander verhaal) ..
zaterdag 10 april 2010 om 16:33
Appeltje je bent niets verplicht. Je kwam haar tegen, ze heeft je vertelt wat ze aan je wilde vertellen en daar kun je het bij laten. Zeker als jij er gevoelsmatig zoveel moeite mee hebt (en da's heel begrijpelijk als je het mij vraagt) Je bent dus in mijn ogen echt niet verplicht om het contact gaande te houden.
zaterdag 10 april 2010 om 16:34
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet goed begrijp waarom deze vage kennis dit soort zware informatie bij jou neerlegt. Dat vind ík geen sympathieke daad.
En dat je hier misselijk van wordt en dat je dit moeilijk los kunt laten, dat is begrijpelijk. Ik denk dat het maar beter is dat een gezond mens van dit soort dingen misselijk wordt, zodat het in een gezond hoofd tenminste niet opkomt. En zodat je in een ziek hoofd nog behoorlijke kortsluiting moet krijgen voor je dit daadwerkelijk gaat dóen.
Misschien dat het je helpt om deze vrouw als een -tijdelijke- psychopaat te zien. Je hebt verder niets met haar, dus je komt ook niet in intern conflict met jezelf als je het zo ziet. Zij was op dat moment een psychopaat en godzijdank doen normale mensen dit soort dingen niet.
Hopelijk kun je het op die manier een beetje loslaten of in ieder geval verder van jezelf vandaan zetten.
En dat je hier misselijk van wordt en dat je dit moeilijk los kunt laten, dat is begrijpelijk. Ik denk dat het maar beter is dat een gezond mens van dit soort dingen misselijk wordt, zodat het in een gezond hoofd tenminste niet opkomt. En zodat je in een ziek hoofd nog behoorlijke kortsluiting moet krijgen voor je dit daadwerkelijk gaat dóen.
Misschien dat het je helpt om deze vrouw als een -tijdelijke- psychopaat te zien. Je hebt verder niets met haar, dus je komt ook niet in intern conflict met jezelf als je het zo ziet. Zij was op dat moment een psychopaat en godzijdank doen normale mensen dit soort dingen niet.
Hopelijk kun je het op die manier een beetje loslaten of in ieder geval verder van jezelf vandaan zetten.
zaterdag 10 april 2010 om 16:34
quote:domnaiefmutsje schreef op 10 april 2010 @ 16:26:
Ik ben misschien heel hard, maar depressie of niet, ik zou niet meer door 1 deur kunnen met desbetreffende mevrouw.
Niet? Ja, da's best hard, vind ik.
En nu maar hopen dat dit haar enige kindje blijft om herhaling te voorkomen.
Als ze het ooit weer aandurft wordt er zo goed op haar gelet en medicijnen gegeven om dingen voor te zijn, dat herhaling me erg sterk lijkt.
Verders goed dat ze onder behandeling is.
Ik ben misschien heel hard, maar depressie of niet, ik zou niet meer door 1 deur kunnen met desbetreffende mevrouw.
Niet? Ja, da's best hard, vind ik.
En nu maar hopen dat dit haar enige kindje blijft om herhaling te voorkomen.
Als ze het ooit weer aandurft wordt er zo goed op haar gelet en medicijnen gegeven om dingen voor te zijn, dat herhaling me erg sterk lijkt.
Verders goed dat ze onder behandeling is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 10 april 2010 om 16:35
quote:domnaiefmutsje schreef op 10 april 2010 @ 16:28:
Dat je de gevoelens hebt BgB, tot daar aan toe. Dat je er daadwerkelijk wat mee doet geen woorden voor.
Heb jij enig idee wat een psychose is/ met je doet?
Hoe depressief je bent als je een PND hebt?
Dat je de gevoelens hebt BgB, tot daar aan toe. Dat je er daadwerkelijk wat mee doet geen woorden voor.
Heb jij enig idee wat een psychose is/ met je doet?
Hoe depressief je bent als je een PND hebt?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 10 april 2010 om 16:35
quote:domnaiefmutsje schreef op 10 april 2010 @ 16:28:
Dat je de gevoelens hebt BgB, tot daar aan toe. Dat je er daadwerkelijk wat mee doet geen woorden voor.
Volgens ben je zo buiten jezelf, dat je niet normaal handelt en reageert en daar geen besef van hebt.
Het is heel wat anders, maar kijk naar vrouwen die zwanger zijn en totaal anders zijn dan als ze niet zwanger zijn. Of de PMS'ers (hoor er zelf ook bij) die ook zeer heftig kunnen reageren en handelen. Dan doe en zeg ik dingen waar ik geen vat op lijk te hebben en heb daarvan ook niet het besef.
Dat je de gevoelens hebt BgB, tot daar aan toe. Dat je er daadwerkelijk wat mee doet geen woorden voor.
Volgens ben je zo buiten jezelf, dat je niet normaal handelt en reageert en daar geen besef van hebt.
Het is heel wat anders, maar kijk naar vrouwen die zwanger zijn en totaal anders zijn dan als ze niet zwanger zijn. Of de PMS'ers (hoor er zelf ook bij) die ook zeer heftig kunnen reageren en handelen. Dan doe en zeg ik dingen waar ik geen vat op lijk te hebben en heb daarvan ook niet het besef.
zaterdag 10 april 2010 om 16:36
Er zijn een hoop kindertjes die dood gemaakt worden door hun ouder(s) in Nederland. Zij zat daar erg dichtbij. Erg dichtbij. Daar heb ik nooit enig begrip voor. Op geen enkele wijze. Dan maar hard. Gelukkig zijn er wel instanties waar ze terecht kan, dat dan weer wel.
Vreemd om te vertellen met bijkletsen na 15 jaar ook...
Vreemd om te vertellen met bijkletsen na 15 jaar ook...
zaterdag 10 april 2010 om 16:37
quote:domnaiefmutsje schreef op 10 april 2010 @ 16:33:
Ik onderschat depressies niet. Maar daad bij gevoel voegen gaat mij een brug tever. Ook als geesteszieke heb je verantwoordelijkheid en had je aan de bel kunnen trekken, zoals zovelen, voor je die dingen doet zoals schudden en handdoekjes over mondjes.Halló? Het is niet alsof je in een psychose helder kunt bedenken dat het misschien eventjes niet zo goed met je gaat en dat je de buurvrouw erbij moet roepen ofzo. Zolang je kunt bedenken dat je gek wordt, ben je het nog niet. Zodra je wel "gek" bent, weet je dat niet, besef je dat niet. Het is niet alsof ze dacht, gut, die handdoekjes, misschien niet zo slim, had ik beter niet kunnen doen. Het is een vlaag van verstandsverbijstering in de diepste betekenis van die frase.
Ik onderschat depressies niet. Maar daad bij gevoel voegen gaat mij een brug tever. Ook als geesteszieke heb je verantwoordelijkheid en had je aan de bel kunnen trekken, zoals zovelen, voor je die dingen doet zoals schudden en handdoekjes over mondjes.Halló? Het is niet alsof je in een psychose helder kunt bedenken dat het misschien eventjes niet zo goed met je gaat en dat je de buurvrouw erbij moet roepen ofzo. Zolang je kunt bedenken dat je gek wordt, ben je het nog niet. Zodra je wel "gek" bent, weet je dat niet, besef je dat niet. Het is niet alsof ze dacht, gut, die handdoekjes, misschien niet zo slim, had ik beter niet kunnen doen. Het is een vlaag van verstandsverbijstering in de diepste betekenis van die frase.
zaterdag 10 april 2010 om 16:37
Hulpverleners inschakelen als je psychotisch bent is lastig. Veel mensen die psychotisch zijn vertrouwen niemand. Pas als er eens iets is voorgevallen kun je bijvoorbeeld een signaleringsplan maken over wat je moet doen wanneer je je weer zo voelt. Dat weet je echt niet als het je de eerste keer overkomt.
zaterdag 10 april 2010 om 16:39
quote:Pelikaan schreef op 10 april 2010 @ 16:37:
[...]
Halló? Het is niet alsof je in een psychose helder kunt bedenken dat het misschien eventjes niet zo goed met je gaat en dat je de buurvrouw erbij moet roepen ofzo. Zolang je kunt bedenken dat je gek wordt, ben je het nog niet. Zodra je wel "gek" bent, weet je dat niet, besef je dat niet. Het is niet alsof ze dacht, gut, die handdoekjes, misschien niet zo slim, had ik beter niet kunnen doen. Het is een vlaag van verstandsverbijstering in de diepste betekenis van die frase.
In dat geval kan het kindje beter helemaal uit huis geplaatst worden. Tot mevrouw het niet meer overkomt.
Ik ken de versies waarin mensen nog wel het verstand hadden om aan de bel te trekken. Dezelfde gevoelens, niet dezelfde daden.
[...]
Halló? Het is niet alsof je in een psychose helder kunt bedenken dat het misschien eventjes niet zo goed met je gaat en dat je de buurvrouw erbij moet roepen ofzo. Zolang je kunt bedenken dat je gek wordt, ben je het nog niet. Zodra je wel "gek" bent, weet je dat niet, besef je dat niet. Het is niet alsof ze dacht, gut, die handdoekjes, misschien niet zo slim, had ik beter niet kunnen doen. Het is een vlaag van verstandsverbijstering in de diepste betekenis van die frase.
In dat geval kan het kindje beter helemaal uit huis geplaatst worden. Tot mevrouw het niet meer overkomt.
Ik ken de versies waarin mensen nog wel het verstand hadden om aan de bel te trekken. Dezelfde gevoelens, niet dezelfde daden.
zaterdag 10 april 2010 om 16:39
quote:appeltje78 schreef op 10 april 2010 @ 16:28:
Ik voel me ook ineens 'verplicht' om contact te onderhouden na zo'n biecht, terwijl ik in de eerste instantie alleen om een eenmalige actie ging (wat mij betreft)...
Niet doen. Dit is iemand uit het verleden die bovendien te maken heeft met problematiek waar jij je liever verre van houdt. Ze heeft bovendien het fatsoen niet om dit soort heftige en intieme dingen in een zo verafstaand contact gewoon even voor zich te houden.
Je hoeft niet uit medelijden contact te onderhouden. Het is afschuwelijk voor haar dat zij dit heeft meegemaakt, maar dit is haar last. Jij hoeft hier verder niets mee.
Ik voel me ook ineens 'verplicht' om contact te onderhouden na zo'n biecht, terwijl ik in de eerste instantie alleen om een eenmalige actie ging (wat mij betreft)...
Niet doen. Dit is iemand uit het verleden die bovendien te maken heeft met problematiek waar jij je liever verre van houdt. Ze heeft bovendien het fatsoen niet om dit soort heftige en intieme dingen in een zo verafstaand contact gewoon even voor zich te houden.
Je hoeft niet uit medelijden contact te onderhouden. Het is afschuwelijk voor haar dat zij dit heeft meegemaakt, maar dit is haar last. Jij hoeft hier verder niets mee.
zaterdag 10 april 2010 om 16:40
