Psyche
alle pijlers
Je bent mooi, gewoon zoals je bent!
woensdag 3 mei 2017 om 01:08
Vind jij je zelf mooi?
Ik heb mezelf eigenlijk nooit mooi genoeg gevonden. Net niet slank genoeg vooral. Ik heb 50 kg gewogen en 60 kg. En zowel bij 50 als bij 60 kg was mijn gevoel hetzelfde, het was nooit mooi genoeg. Het zat/zit tussen de oren, daar ben ik nu wel achter. Een eyeopener voor mij was de documentaire embrace, waar ben ik mee bezig bedacht ik me achteraf.
Vandaar mijn vraag; wat vind je van jezelf, ben jij mooi, gewoon zoals je bent?
Ik heb mezelf eigenlijk nooit mooi genoeg gevonden. Net niet slank genoeg vooral. Ik heb 50 kg gewogen en 60 kg. En zowel bij 50 als bij 60 kg was mijn gevoel hetzelfde, het was nooit mooi genoeg. Het zat/zit tussen de oren, daar ben ik nu wel achter. Een eyeopener voor mij was de documentaire embrace, waar ben ik mee bezig bedacht ik me achteraf.
Vandaar mijn vraag; wat vind je van jezelf, ben jij mooi, gewoon zoals je bent?
woensdag 3 mei 2017 om 09:32
woensdag 3 mei 2017 om 09:33
Ik vind mezelf zeker niet mooi maar ik ben wel tevreden. Ik heb een lichaam waarmee ik tien kilometer kan hardlopen en een volle tas boodschappen mee kan sjouwen, dat vind ik belangrijker dan hoe het eruit ziet. Vroeger kreeg ik vaak te horen dat ik lelijk was en dat doet ook wel wat met je zelfvertrouwen, dus ik begrijp mensen die zich zorgen maken over ouder worden wel (al vind ik oudere mensen helemaal niet per definitie lelijk, in tegendeel, maar je hoofd verandert toch en in onze cultuur wordt mooi vaak gelijkgesteld aan jong). Maar uiteindelijk vind ik het veel belangrijker om een goed mens te zijn.
woensdag 3 mei 2017 om 09:34
quote:Fleet schreef op 03 mei 2017 @ 09:32:
Daar hoef je je niet voor te schamen Strikje. Op jonge leeftijd krijg je aandacht, je merkt dat het in je voordeel werkt. Wie zou er niet gebruik van maken? Denk wel dat het de kunst is nu de ommezwaai te maken om je innerlijk te accepteren en dat meer naar voren te dragen.Mijn innerlijk is niet zo leuk ben ik bang.. Ik ben nogal negatief ingesteld zeg maar..,Dus dat gaat nog moeilijk worden
Daar hoef je je niet voor te schamen Strikje. Op jonge leeftijd krijg je aandacht, je merkt dat het in je voordeel werkt. Wie zou er niet gebruik van maken? Denk wel dat het de kunst is nu de ommezwaai te maken om je innerlijk te accepteren en dat meer naar voren te dragen.Mijn innerlijk is niet zo leuk ben ik bang.. Ik ben nogal negatief ingesteld zeg maar..,Dus dat gaat nog moeilijk worden
woensdag 3 mei 2017 om 09:34
quote:Fleet schreef op 03 mei 2017 @ 09:24:
[...]
Ik heb daar eigenlijk niet zoveel moeite mee. Ik heb ondertussen al mijn eerste grijze haren, de fronslijntjes blijven langer zichtbaar en heb striae en los vel door mijn zwangerschappen. Maar is dat erg? Ik vind van niet. Ik kan juist de schoonheid wel waarderen in ouderdom. Ik maak vaak een praatje met ouderen en juist die sprankelende ogen als ze praten, het zo mooi verzorgde permanentje, een ietwat, krakende, maar zachte, haast troostende stem... hoe ze met zoveel liefde en warmte over de kleinkinderen kunnen praten, dát vind ik mooi. Veel mooier dan een meid van 25 met maatje skinny jeans, naaldhakken en haren tot d'r middel.
Er is meer in het leven dan je uiterlijk en vind het jammer dat mensen zich daar zo aan vastklampen. Een gezond lijf vind ik een véél groter goed.
Dit. En als iemand zonder dat gezonde lijf kan ik zeggen dat je sowieso anders naar lichamen kijkt.
Ik vind mensen mooi als ze iets hebben, iets leuks, een sprankel, als ze wat te vertellen hebben. Aardig zijn.
Ik heb hooguit een mening over de verzorging van mensen maar verder boeit het me niet.
[...]
Ik heb daar eigenlijk niet zoveel moeite mee. Ik heb ondertussen al mijn eerste grijze haren, de fronslijntjes blijven langer zichtbaar en heb striae en los vel door mijn zwangerschappen. Maar is dat erg? Ik vind van niet. Ik kan juist de schoonheid wel waarderen in ouderdom. Ik maak vaak een praatje met ouderen en juist die sprankelende ogen als ze praten, het zo mooi verzorgde permanentje, een ietwat, krakende, maar zachte, haast troostende stem... hoe ze met zoveel liefde en warmte over de kleinkinderen kunnen praten, dát vind ik mooi. Veel mooier dan een meid van 25 met maatje skinny jeans, naaldhakken en haren tot d'r middel.
Er is meer in het leven dan je uiterlijk en vind het jammer dat mensen zich daar zo aan vastklampen. Een gezond lijf vind ik een véél groter goed.
Dit. En als iemand zonder dat gezonde lijf kan ik zeggen dat je sowieso anders naar lichamen kijkt.
Ik vind mensen mooi als ze iets hebben, iets leuks, een sprankel, als ze wat te vertellen hebben. Aardig zijn.
Ik heb hooguit een mening over de verzorging van mensen maar verder boeit het me niet.
woensdag 3 mei 2017 om 09:35
quote:Mevrouw75 schreef op 03 mei 2017 @ 09:32:
[...]
Ik vind het zelf ook niet erg, grijze haren, striae etc, maar ik merk dat ik andere tactieken die ik nog niet zo ontwikkeld heb moet inzetten en heb het idee dat ik gewoon 40 jaar achterloop daarin.
Ik ben zelf maar 'gewoon', een typische Plain Jane, heb geen uitzonderlijk uiterlijk dat deuren voor me geopend heeft, maar ik kan het gevoel wel voorstellen want ik ben nogal een laatbloeier. Ik heb van mezelf geaccepteerd dat ik mijn eigen tempo volg, je de klok niet meer kunt terugdraaien en wat je nu leert en gebruikt, niet meer verleert.
Maar ik weet, dat het onzekerheid met zich meebrengt en dat het tijd nodig heeft dat te accepteren.
[...]
Ik vind het zelf ook niet erg, grijze haren, striae etc, maar ik merk dat ik andere tactieken die ik nog niet zo ontwikkeld heb moet inzetten en heb het idee dat ik gewoon 40 jaar achterloop daarin.
Ik ben zelf maar 'gewoon', een typische Plain Jane, heb geen uitzonderlijk uiterlijk dat deuren voor me geopend heeft, maar ik kan het gevoel wel voorstellen want ik ben nogal een laatbloeier. Ik heb van mezelf geaccepteerd dat ik mijn eigen tempo volg, je de klok niet meer kunt terugdraaien en wat je nu leert en gebruikt, niet meer verleert.
Maar ik weet, dat het onzekerheid met zich meebrengt en dat het tijd nodig heeft dat te accepteren.
woensdag 3 mei 2017 om 09:38
quote:beetjegek schreef op 03 mei 2017 @ 09:34:
[...]
Mijn innerlijk is niet zo leuk ben ik bang.. Ik ben nogal negatief ingesteld zeg maar..,Dus dat gaat nog moeilijk worden Lieve Beetjegek toch, er is toch iets wat jou, jou maakt? Het leven is te kort om je op te hangen aan zo iets vergankelijk als je uiterlijk. Je innerlijke zelf moet je het nog even mee doen, er zal toch iets zijn waar je blij mee bent?
[...]
Mijn innerlijk is niet zo leuk ben ik bang.. Ik ben nogal negatief ingesteld zeg maar..,Dus dat gaat nog moeilijk worden Lieve Beetjegek toch, er is toch iets wat jou, jou maakt? Het leven is te kort om je op te hangen aan zo iets vergankelijk als je uiterlijk. Je innerlijke zelf moet je het nog even mee doen, er zal toch iets zijn waar je blij mee bent?
woensdag 3 mei 2017 om 09:42
quote:Fee-de-Goede schreef op 03 mei 2017 @ 09:34:
[...]
Dit. En als iemand zonder dat gezonde lijf kan ik zeggen dat je sowieso anders naar lichamen kijkt.
Ik vind mensen mooi als ze iets hebben, iets leuks, een sprankel, als ze wat te vertellen hebben. Aardig zijn.
Ik heb hooguit een mening over de verzorging van mensen maar verder boeit het me niet.Precies! Ten slotte is je lichaam (op bepaalde hoogte) een gegeven. Mijn twee dochters zijn qua figuur behoorlijk verschillend. De oudste een lange, smalle lat, mijn jongste een gevulde dreumes, met een dik kontje, dikke beentjes, vol koppie. En die krijgt echt niet anders te eten dan haar zus. Ik vind juist dat zo prachtig, die verschillen. Als de wereldbol vol liep met slanke 'perfecte' mensen (want ook dat is maar de huidige, moderne perceptie) dan vond ik het geen bal aan. Juist de diversiteit tussen mensen, welke kleur, figuur, haartype dan ook: er is altijd iets moois aan te vinden.
[...]
Dit. En als iemand zonder dat gezonde lijf kan ik zeggen dat je sowieso anders naar lichamen kijkt.
Ik vind mensen mooi als ze iets hebben, iets leuks, een sprankel, als ze wat te vertellen hebben. Aardig zijn.
Ik heb hooguit een mening over de verzorging van mensen maar verder boeit het me niet.Precies! Ten slotte is je lichaam (op bepaalde hoogte) een gegeven. Mijn twee dochters zijn qua figuur behoorlijk verschillend. De oudste een lange, smalle lat, mijn jongste een gevulde dreumes, met een dik kontje, dikke beentjes, vol koppie. En die krijgt echt niet anders te eten dan haar zus. Ik vind juist dat zo prachtig, die verschillen. Als de wereldbol vol liep met slanke 'perfecte' mensen (want ook dat is maar de huidige, moderne perceptie) dan vond ik het geen bal aan. Juist de diversiteit tussen mensen, welke kleur, figuur, haartype dan ook: er is altijd iets moois aan te vinden.
woensdag 3 mei 2017 om 09:50
quote:beetjegek schreef op 03 mei 2017 @ 09:32:
[...]
Ik ben ook een rare qua innerlijk, heel onvoorspelbaar ook, maar met mijn uiterlijk kwam ik er toch wel. Straks ben ik alleen nog maar een rare...Als ik rijk was, had ik echt alles eraan gedaan om zo lang mogelijk mooi te zijn.
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
[...]
Ik ben ook een rare qua innerlijk, heel onvoorspelbaar ook, maar met mijn uiterlijk kwam ik er toch wel. Straks ben ik alleen nog maar een rare...Als ik rijk was, had ik echt alles eraan gedaan om zo lang mogelijk mooi te zijn.
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
woensdag 3 mei 2017 om 10:00
quote:Yggdrasil- schreef op 03 mei 2017 @ 09:50:
[...]
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker,komt dat onzekere over wat je te melden hebt ook juist door dat uiterlijk waar iedereen naar keek. Ik heb in ieder geval mijn hele leven mijn best gedaan om te bewijzen dat juist mijn hersenen ook heus wel wat kunnen, maar in plaats van mijn prestaties op dat vlak ging de aandacht echt altijd naar dat uiterlijk, waar ik echt helemaal niks voor deed.
Nu omring ik me wel met intelligente mensen en onder de intelligentsia ben ik echt niet de slimste, en in principe heb ik heus wel wat voor elkaar gebokst door dat brein te laten ontwikkelen, maar het is niet waar ik om gewaardeerd word.
[...]
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker,komt dat onzekere over wat je te melden hebt ook juist door dat uiterlijk waar iedereen naar keek. Ik heb in ieder geval mijn hele leven mijn best gedaan om te bewijzen dat juist mijn hersenen ook heus wel wat kunnen, maar in plaats van mijn prestaties op dat vlak ging de aandacht echt altijd naar dat uiterlijk, waar ik echt helemaal niks voor deed.
Nu omring ik me wel met intelligente mensen en onder de intelligentsia ben ik echt niet de slimste, en in principe heb ik heus wel wat voor elkaar gebokst door dat brein te laten ontwikkelen, maar het is niet waar ik om gewaardeerd word.
woensdag 3 mei 2017 om 10:05
quote:Fleet schreef op 03 mei 2017 @ 09:38:
[...]
Lieve Beetjegek toch, er is toch iets wat jou, jou maakt? Het leven is te kort om je op te hangen aan zo iets vergankelijk als je uiterlijk. Je innerlijke zelf moet je het nog even mee doen, er zal toch iets zijn waar je blij mee bent?Nou, ik heb niet echt talenten ofzo, of dat ik heel lief en verzorgend ben, wat mij mij maakt is dat ik heel apart ben, je weet bij mij nooit waar je aan toe bent en of dat nou een goede eigenschap is...Ach, we zien wel wat de tand des tijds voor me in petto heeft. Als ik maar gezond blijf.
[...]
Lieve Beetjegek toch, er is toch iets wat jou, jou maakt? Het leven is te kort om je op te hangen aan zo iets vergankelijk als je uiterlijk. Je innerlijke zelf moet je het nog even mee doen, er zal toch iets zijn waar je blij mee bent?Nou, ik heb niet echt talenten ofzo, of dat ik heel lief en verzorgend ben, wat mij mij maakt is dat ik heel apart ben, je weet bij mij nooit waar je aan toe bent en of dat nou een goede eigenschap is...Ach, we zien wel wat de tand des tijds voor me in petto heeft. Als ik maar gezond blijf.
woensdag 3 mei 2017 om 10:10
quote:tyche schreef op 03 mei 2017 @ 08:50:
Hebben jullie soms ook het idee dat je hoofd er niet elke dag hetzelfde uitziet? Soms kijk ik 's ochtends in de spiegel en vraag me af wat er die nacht in godsnaam gebeurd is?!
Ik heb juist het omgekeerde, ik heb juist het idee dat ik er elke dag min of meer hetzelfde uitzie. Volgens mij ben ik sinds de middelbare alleen maar iets ouder geworden. Ik heb dus ook geen periodes gehad waarin ik veel afgevallen of aangekomen ben. Oud klasgenoten/vage kennissen/verre familie ed herkennen mij zonder problemen.
Ik kan mij ook niet herinneren dat ik ooit onzeker ben geweest over mijn uiterlijk en ik denk dat als je wel onzeker bent, dit ook bijdraagt aan je gevoel al of niet mooi te zijn. Ik heb vroeger heus wel commentaar gehad op mijn uiterlijk, zoals dat ik dik was () of dat ik op een buitenlander leek (dus niet in de positieve zin). Maar per saldo ben ik altijd tevreden geweest met hoe ik er uit zie, maar ook dat mijn lijf gewoon goed werkt en gezond is. Alhoewel ik er niet echt mee bezig ben.
Dus ja, ik vind mijzelf best mooi als ik er over nadenk.
Hebben jullie soms ook het idee dat je hoofd er niet elke dag hetzelfde uitziet? Soms kijk ik 's ochtends in de spiegel en vraag me af wat er die nacht in godsnaam gebeurd is?!
Ik heb juist het omgekeerde, ik heb juist het idee dat ik er elke dag min of meer hetzelfde uitzie. Volgens mij ben ik sinds de middelbare alleen maar iets ouder geworden. Ik heb dus ook geen periodes gehad waarin ik veel afgevallen of aangekomen ben. Oud klasgenoten/vage kennissen/verre familie ed herkennen mij zonder problemen.
Ik kan mij ook niet herinneren dat ik ooit onzeker ben geweest over mijn uiterlijk en ik denk dat als je wel onzeker bent, dit ook bijdraagt aan je gevoel al of niet mooi te zijn. Ik heb vroeger heus wel commentaar gehad op mijn uiterlijk, zoals dat ik dik was () of dat ik op een buitenlander leek (dus niet in de positieve zin). Maar per saldo ben ik altijd tevreden geweest met hoe ik er uit zie, maar ook dat mijn lijf gewoon goed werkt en gezond is. Alhoewel ik er niet echt mee bezig ben.
Dus ja, ik vind mijzelf best mooi als ik er over nadenk.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 3 mei 2017 om 10:16
Ik was ooit dun en dikke tieten, goede kop ect. Nu 30 kilo zwaarder en ziek en nog voel ik me meestal ook gewoon mooi.
Koop goede kleding en verzorg mijzelf redelijk. Heb wat te vertellen. Heel heel soms ben ik onzeker maar dat is vaak omdat ik dan een feest heb met vreemden en dus niet mijn innercircle en omdat ik dan vaak kleding aan moet buiten mijn comfortzone.
Maar vaak ben ik dat gevoel ook zo weer kwijt. Alle andere tijd echt geen zin om te gaan zitten jammeren over een vetrol of een paar kilo, een grijze haar of een rimpel. Geen energie voor en geen zin in.
Merk wel dat sommigen van mijn dunne superknappe vriendinnen meer problemen hebben op dat gebied. Uren over een broek twijfelen of weer een raar dieet proberen om bikiniproof te worden. Dure serums voor de lijntjes ect.
Ik heb dat nooit gehad.
Koop goede kleding en verzorg mijzelf redelijk. Heb wat te vertellen. Heel heel soms ben ik onzeker maar dat is vaak omdat ik dan een feest heb met vreemden en dus niet mijn innercircle en omdat ik dan vaak kleding aan moet buiten mijn comfortzone.
Maar vaak ben ik dat gevoel ook zo weer kwijt. Alle andere tijd echt geen zin om te gaan zitten jammeren over een vetrol of een paar kilo, een grijze haar of een rimpel. Geen energie voor en geen zin in.
Merk wel dat sommigen van mijn dunne superknappe vriendinnen meer problemen hebben op dat gebied. Uren over een broek twijfelen of weer een raar dieet proberen om bikiniproof te worden. Dure serums voor de lijntjes ect.
Ik heb dat nooit gehad.
woensdag 3 mei 2017 om 10:21
Nee, ik vind mijzelf niet mooi. Ook niet afschuwelijk maar als ik had mogen kiezen had ik het nooit zo samengesteld en uitgezocht. Ik leg de lat wat dat betreft sowieso hoog, ik zie maar zelden echt mooie mensen (of lelijke mensen, die zie ik net zo zeldzaam). Ik ben denk ik een doodnormale doorsnee 'medium'. Ik heb geen verkeersopstoppingen veroorzaakt in mijn jonge jaren maar ik ben ook nooit voor lelijk uitgemaakt.
Als jonkie kreeg ik dingen voor elkaar door gewoon mensen te overrompelen met vragen. Waar mijn zus gratis spullen/eten kreeg (bv gratis diner en fles wijn als ze maar op hun terras kwam zitten bij wijze van geïmproviseerde propper), liep ik gewoon op wildvreemde mensen af bij een tankstation en vroeg gewoon op de man af "Kunt u misschien de bandenspanning controleren?". Er zijn echt heel veel mensen die gewoon geen 'nee' kunnen zeggen of bedenktijd nodig hebben.
Ik ben de persoon waar oudere mensen het liefst naast gaan zitten in een volle treincoupé, de vrouw die je als jonge meid wel de weg durft te vragen/om hulp durft te vragen, de vrouw die je inschat als 'zal wel weten wat te doen'. Laagdrempelig. Ergens fijn want in momenten van nood helpen mensen mij, mensen gunnen je bepaalde zaken, je roept geen jaloezie of afgunst op. En ook weer minder fijn omdat mensen het niet bezwaarlijk vinden om aan je te komen (hoe vaak wildvreemden aan mijn haar zitten, echt belachelijk), hun gedachten over mijn afkomst of ogen/haar uitgebreid bespreken in een soort van monoloog, of hun diepste geheimen en trauma's vertellen wachtend op de trein.
Ik heb dan wel weer een heel mooi kind gebaard waarvan wildvreemden mij nog komen vertellen dat het wel een heel mooi kind is
Als jonkie kreeg ik dingen voor elkaar door gewoon mensen te overrompelen met vragen. Waar mijn zus gratis spullen/eten kreeg (bv gratis diner en fles wijn als ze maar op hun terras kwam zitten bij wijze van geïmproviseerde propper), liep ik gewoon op wildvreemde mensen af bij een tankstation en vroeg gewoon op de man af "Kunt u misschien de bandenspanning controleren?". Er zijn echt heel veel mensen die gewoon geen 'nee' kunnen zeggen of bedenktijd nodig hebben.
Ik ben de persoon waar oudere mensen het liefst naast gaan zitten in een volle treincoupé, de vrouw die je als jonge meid wel de weg durft te vragen/om hulp durft te vragen, de vrouw die je inschat als 'zal wel weten wat te doen'. Laagdrempelig. Ergens fijn want in momenten van nood helpen mensen mij, mensen gunnen je bepaalde zaken, je roept geen jaloezie of afgunst op. En ook weer minder fijn omdat mensen het niet bezwaarlijk vinden om aan je te komen (hoe vaak wildvreemden aan mijn haar zitten, echt belachelijk), hun gedachten over mijn afkomst of ogen/haar uitgebreid bespreken in een soort van monoloog, of hun diepste geheimen en trauma's vertellen wachtend op de trein.
Ik heb dan wel weer een heel mooi kind gebaard waarvan wildvreemden mij nog komen vertellen dat het wel een heel mooi kind is
woensdag 3 mei 2017 om 10:22
ik vind mezelf best leuk. ik lach veel en ben optimistisch. slank ben ik niet, maar dat hoeft voor mij ook niet. Wat andere daarvan vinden boeit me niet zo. Dat was vroeger wel anders. De mening van een ander trok ik me erg aan.
Ik hoor ook vaak van andere dat ik erg lief bent.
En dat vindt ik wel een leuke karaktertrek.
Ik hoor ook vaak van andere dat ik erg lief bent.
En dat vindt ik wel een leuke karaktertrek.
woensdag 3 mei 2017 om 10:23
quote:Yggdrasil- schreef op 03 mei 2017 @ 09:50:
[...]
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
Dit herken ik heel erg. Ik was de persoon die altijd in de party scene voor foto's werd gevraagd voor op de website en zo. Klinkt beetje opschepperig en zo maar om even aan te geven dat het contrast tien jaar later groot is. En ik het er wel moeilijk mee heb.
[...]
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
Dit herken ik heel erg. Ik was de persoon die altijd in de party scene voor foto's werd gevraagd voor op de website en zo. Klinkt beetje opschepperig en zo maar om even aan te geven dat het contrast tien jaar later groot is. En ik het er wel moeilijk mee heb.
woensdag 3 mei 2017 om 10:31
Ik vind dit een heel fijn en relativerend topic, want het is inderdaad prachtig wat onze lijven allemaal kunnen: sporten, kinderen baren, noem maar op. Ik moet me dat vaker realiseren!
Ik vind het heel moeilijk om mezelf mooi te vinden. Ik heb als kind en puber constant te horen gekregen dat ik lelijk was en niet deugde. De mensen die me dat vertelden zijn allemaal niet meer in mijn leven, maar ik kan mezelf nog niet mooi vinden. Ik heb me altijd raar gevoeld met mijn blanke huid en zwarte haar. Mijn vriend noemt me mooi, ik hoop dat er een moment komt waarop ik dat ook zelf kan geloven.
Ik vind het heel moeilijk om mezelf mooi te vinden. Ik heb als kind en puber constant te horen gekregen dat ik lelijk was en niet deugde. De mensen die me dat vertelden zijn allemaal niet meer in mijn leven, maar ik kan mezelf nog niet mooi vinden. Ik heb me altijd raar gevoeld met mijn blanke huid en zwarte haar. Mijn vriend noemt me mooi, ik hoop dat er een moment komt waarop ik dat ook zelf kan geloven.
woensdag 3 mei 2017 om 10:33
quote:Mevrouw75 schreef op 03 mei 2017 @ 10:00:
[...]
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker,komt dat onzekere over wat je te melden hebt ook juist door dat uiterlijk waar iedereen naar keek. Ik heb in ieder geval mijn hele leven mijn best gedaan om te bewijzen dat juist mijn hersenen ook heus wel wat kunnen, maar in plaats van mijn prestaties op dat vlak ging de aandacht echt altijd naar dat uiterlijk, waar ik echt helemaal niks voor deed.
Nu omring ik me wel met intelligente mensen en onder de intelligentsia ben ik echt niet de slimste, en in principe heb ik heus wel wat voor elkaar gebokst door dat brein te laten ontwikkelen, maar het is niet waar ik om gewaardeerd word.Bij mij is het precies omgekeerd: ik hoor al mijn hele leven dat ik slim ben en dat is ook waar mensen me om waarderen. Ik heb nooit te horen gekregen dat ik een lekker wijf ben en geef ook ruimhartig toe dat je daarvoor niet bij mij moet zijn . Ergens vind ik het ook wel lekker rustig. Ik word bijna nooit nagefloten en er wordt zelden met me geflirt, en als verlegen persoon vind ik dat heerlijk. Als je het van jongs af aan gewend bent is het vast anders, en dan heb je het er wellicht moeilijk mee als het minder wordt, maar ik zou echt niet weten wat ik met die aandacht aan zou moeten. Laat mij maar lekker "lelijk" zijn.
[...]
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker,komt dat onzekere over wat je te melden hebt ook juist door dat uiterlijk waar iedereen naar keek. Ik heb in ieder geval mijn hele leven mijn best gedaan om te bewijzen dat juist mijn hersenen ook heus wel wat kunnen, maar in plaats van mijn prestaties op dat vlak ging de aandacht echt altijd naar dat uiterlijk, waar ik echt helemaal niks voor deed.
Nu omring ik me wel met intelligente mensen en onder de intelligentsia ben ik echt niet de slimste, en in principe heb ik heus wel wat voor elkaar gebokst door dat brein te laten ontwikkelen, maar het is niet waar ik om gewaardeerd word.Bij mij is het precies omgekeerd: ik hoor al mijn hele leven dat ik slim ben en dat is ook waar mensen me om waarderen. Ik heb nooit te horen gekregen dat ik een lekker wijf ben en geef ook ruimhartig toe dat je daarvoor niet bij mij moet zijn . Ergens vind ik het ook wel lekker rustig. Ik word bijna nooit nagefloten en er wordt zelden met me geflirt, en als verlegen persoon vind ik dat heerlijk. Als je het van jongs af aan gewend bent is het vast anders, en dan heb je het er wellicht moeilijk mee als het minder wordt, maar ik zou echt niet weten wat ik met die aandacht aan zou moeten. Laat mij maar lekker "lelijk" zijn.
woensdag 3 mei 2017 om 11:20
Nee.
Nu ja, de ene dag vind ik mezelf acceptabel, en de andere dag gewoon lelijk. Echt mooi heb ik me nog nooit gevoeld.
Vroeger (ben op het middelbaar heel erg gepest) te vaak gehoord dat ik lelijk ben. Ik hoopte altijd dat ik later in een mooie vrouw zou veranderen. Is niet gebeurd, want ik ben geen spat veranderd uiterlijk. Alleen wat ouder.
Er zijn wel aspecten van mezelf die ik wel kan waarderen, bijvoorbeeld mijn haar. Maar als geheel? Nee.
Nu ja, de ene dag vind ik mezelf acceptabel, en de andere dag gewoon lelijk. Echt mooi heb ik me nog nooit gevoeld.
Vroeger (ben op het middelbaar heel erg gepest) te vaak gehoord dat ik lelijk ben. Ik hoopte altijd dat ik later in een mooie vrouw zou veranderen. Is niet gebeurd, want ik ben geen spat veranderd uiterlijk. Alleen wat ouder.
Er zijn wel aspecten van mezelf die ik wel kan waarderen, bijvoorbeeld mijn haar. Maar als geheel? Nee.
woensdag 3 mei 2017 om 11:31
Ik kan allerlei kleinigheidjes aanwijzen die ik niet mooi vind aan mezelf. Maar naar het geheel gekeken - en naar zaken die het eerst in het oog springen (haar, ogen, mond, lichaamsvormen) - vind ik mezelf best mooi. Dat is zeker niet altijd geweest; ik was geen mooi kind en werd ook gepest vanwege mijn brilletje (en vanwege mijn leuke driftige reacties op dat gepest vermoedelijk ) en het idee dat ik niet mooi was is best lang blijven hangen. Tot ik foto's van mezelf als puber terugzag en niet ander kon dan concluderen: ik was gewoon een mooie meid!
Sinds mijn 30e ofzo ben ik mezelf mooi gaan vinden. Vanaf dat moment durfde ik ook meer een eigen kledingstijl te ontwikkelen, die me iets bijzonders geeft. (ipv het eeuwige zwart en/of jeans met sneakers/laarzen). Zelfs toen ik fors overgewicht had, vond ik mezelf niet lelijk. Ik baalde er wel van, maar vooral omdat het vinden van leuke kleding zo lastig was. Nu ik die overtollige kilo's kwijt ben, denk ik dat ik het meest tevreden over mijn uiterlijk ben sinds mijn kindertijd. Ik zou willen dat ik op mijn 16e al zo blij met mijn uiterlijk was geweest (toen ik daadwerkelijk nog een stuk mooier was dan nu)
Al met al ben ik overigens niet het type vrouw dat hoofden doet omdraaien. Helemaal niet erg!
Sinds mijn 30e ofzo ben ik mezelf mooi gaan vinden. Vanaf dat moment durfde ik ook meer een eigen kledingstijl te ontwikkelen, die me iets bijzonders geeft. (ipv het eeuwige zwart en/of jeans met sneakers/laarzen). Zelfs toen ik fors overgewicht had, vond ik mezelf niet lelijk. Ik baalde er wel van, maar vooral omdat het vinden van leuke kleding zo lastig was. Nu ik die overtollige kilo's kwijt ben, denk ik dat ik het meest tevreden over mijn uiterlijk ben sinds mijn kindertijd. Ik zou willen dat ik op mijn 16e al zo blij met mijn uiterlijk was geweest (toen ik daadwerkelijk nog een stuk mooier was dan nu)
Al met al ben ik overigens niet het type vrouw dat hoofden doet omdraaien. Helemaal niet erg!
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 3 mei 2017 om 11:42
Ik ben objectief gezien mooi, heb geluk gehad met bepaalde uiterlijke kenmerken (grote ogen in een aparte kleur, gave huid, dik vol lang haar, zandloperfiguur) waar je zelf weinig aan kan veranderen mocht je ze niet hebben.
Daarnaast heb ik altijd hard gewerkt om er goed uit te zien door veel te sporten en op Mn voeding te letten, ben ook een enorme tut qua verzorging en kleding.
vooral door dit laatste ben ik heel tevreden met mezelf. Ik sport en zie resultaat en voel me daar goed en mooi door. Ik heb me een periode laten 'verslonsen' en werd toen wat slapper, ik baalde enorm van mezelf en Mn uiterlijk.
Als ik heel eerlijk ben vind ik het wel iets te belangrijk ik kan me oprecht druk maken over later als ik niet meer mooi ben.
Heb ook leuk werk gedaan vanwege Mn uiterlijk en dat is nu op Mn 29e ook aardig voorbij..
Vind dat eigenlijk een beetje sneu en oppervlakkig van mezelf
Daarnaast heb ik altijd hard gewerkt om er goed uit te zien door veel te sporten en op Mn voeding te letten, ben ook een enorme tut qua verzorging en kleding.
vooral door dit laatste ben ik heel tevreden met mezelf. Ik sport en zie resultaat en voel me daar goed en mooi door. Ik heb me een periode laten 'verslonsen' en werd toen wat slapper, ik baalde enorm van mezelf en Mn uiterlijk.
Als ik heel eerlijk ben vind ik het wel iets te belangrijk ik kan me oprecht druk maken over later als ik niet meer mooi ben.
Heb ook leuk werk gedaan vanwege Mn uiterlijk en dat is nu op Mn 29e ook aardig voorbij..
Vind dat eigenlijk een beetje sneu en oppervlakkig van mezelf
woensdag 3 mei 2017 om 11:44
quote:Yggdrasil- schreef op 03 mei 2017 @ 09:50:
[...]
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
Ja precies dit dus. Ik vind mezelf ook niet bijzonder of slim genoeg om los van mijn uiterlijk interessant gevonden te worden. Lastig.
[...]
Ik ook
Nu langzaam aan dat uiterlijk weg gaat vallen, hou ik ook mijn hart vast voor wat komen gaat. Het was altijd wel iets om me achter te verschuilen, om soms te kunnen inzetten/gebruiken en het opende deuren waar ze voor anderen gesloten bleven. Ik zat in de party en dance scene met de mooiste mensen van de wereld volgens mij en ik was 1 van hen. Niet dat we ooit een inhoudelijk gesprek gevoerd hebben, maar daar kwam je daar ook niet voor.
Inmiddels moeder en gewoon te oud voor die scene en ook gewoon totaal ontgroeid en alles ( al 20 jaar eigenlijk) maar ik merk dat waar ik mijn uiterlijk als soort van schild kon gebruiken, ik nu het zelf moet doen. En dat sucks, want ik ben super onzeker en vind dat ik werkelijk niets interessants te melden heb verder.
Ja precies dit dus. Ik vind mezelf ook niet bijzonder of slim genoeg om los van mijn uiterlijk interessant gevonden te worden. Lastig.
