Psyche
alle pijlers
Jeetje wat een knoop.
zaterdag 29 mei 2010 om 11:59
Ik dacht dat ik al heel wat gewend was. Dat ik door de wol geverfd was, maar helaas.
Ik heb deze week te horen gekregen dat de kanker voor de derde keer terug is.
En alhoewel ik intussen wel weet wat er weer op mijn weg gaat komen, heb ik zo'n enorme knoop in mijn buik.
Ik kan niets meer eten en denk aan niets anders als..... zou ik deze keer dus wel dood gaan. Je kunt niet tot het oneindige aan die klote chemo.
Het verzwakt je lichaam enorm. Het kale hoofd (niet mijn grootste zorg). De moeilijk aanprikbare aderen.
Gatverdegatver.. wat gaat er op me afkomen.
Een verdrietig man, verdrietige kinderen, bezorgde broers en zussen. Wat een puinhoop!!!!!!!
Ik heb deze week te horen gekregen dat de kanker voor de derde keer terug is.
En alhoewel ik intussen wel weet wat er weer op mijn weg gaat komen, heb ik zo'n enorme knoop in mijn buik.
Ik kan niets meer eten en denk aan niets anders als..... zou ik deze keer dus wel dood gaan. Je kunt niet tot het oneindige aan die klote chemo.
Het verzwakt je lichaam enorm. Het kale hoofd (niet mijn grootste zorg). De moeilijk aanprikbare aderen.
Gatverdegatver.. wat gaat er op me afkomen.
Een verdrietig man, verdrietige kinderen, bezorgde broers en zussen. Wat een puinhoop!!!!!!!
zaterdag 29 mei 2010 om 12:03
Ach jeetje, jij ook al....... (las het gister ook van een andere forumster).
Een puinhoop? Ja dat geloof ik direct en dan ook nog zo een waar je zelf weinig invloed op kunt uitoefenen.
Kan niet anders dan jou, gezin, dierbaren heel veel sterkte wensen en hopen dat chemo snel aanslaat en het nu wel definitief wint van de kanker.
Een puinhoop? Ja dat geloof ik direct en dan ook nog zo een waar je zelf weinig invloed op kunt uitoefenen.
Kan niet anders dan jou, gezin, dierbaren heel veel sterkte wensen en hopen dat chemo snel aanslaat en het nu wel definitief wint van de kanker.
zaterdag 29 mei 2010 om 12:03
Je berichtje raakt me, omdat je het hebt over een "knoop in mijn buik" terwijl je leven (voor je gevoel) aan gort ligt. Wat een sterk wijf ben jij. Laat je dit niet afnemen! Neem anders een kijkje op Robo's topic, daar schrijven er meer in jouw situatie. Stuk voor stuk optimistische, sterke vrouwen die kunnen blijven vooruitkijken en genieten. En lachen.
Je kunt het, dat heb je al twee keer bewezen. Liefs.
Je kunt het, dat heb je al twee keer bewezen. Liefs.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zaterdag 29 mei 2010 om 12:14
@ VeryCherry. Ik lees bij Robo mee sinds deel 1.
Ik voelde zo met haar mee, omdat ik het allemaal al eens beleefd had.
En nu ben ik zelf dus ook weer de klos.
Ik heb hier in 2004 als Geertje mijn belevenissen beschreven over ziekenhuis en chemo, maar toen was ik super optimistisch
dat na die rotperiode alles weer goed zou komen.
Dat kwam het ook. Ik zag er weer goed uit, was "kerngezond" en dacht niet meer aan kanker. En dan opeens BOEM, verhoogde tumormarkers en de medische molen weer in.
Resultaat... zie boven.
Ik voelde zo met haar mee, omdat ik het allemaal al eens beleefd had.
En nu ben ik zelf dus ook weer de klos.
Ik heb hier in 2004 als Geertje mijn belevenissen beschreven over ziekenhuis en chemo, maar toen was ik super optimistisch
dat na die rotperiode alles weer goed zou komen.
Dat kwam het ook. Ik zag er weer goed uit, was "kerngezond" en dacht niet meer aan kanker. En dan opeens BOEM, verhoogde tumormarkers en de medische molen weer in.
Resultaat... zie boven.
zaterdag 29 mei 2010 om 12:42
quote:morrigana schreef op 29 mei 2010 @ 12:14:
@ VeryCherry. Ik lees bij Robo mee sinds deel 1.
Ik voelde zo met haar mee, omdat ik het allemaal al eens beleefd had.
En nu ben ik zelf dus ook weer de klos.
Ik heb hier in 2004 als Geertje mijn belevenissen beschreven over ziekenhuis en chemo,..Aha I see. Toen was ik hier nog niet, toen had ik nog een leven buiten het forum
@ VeryCherry. Ik lees bij Robo mee sinds deel 1.
Ik voelde zo met haar mee, omdat ik het allemaal al eens beleefd had.
En nu ben ik zelf dus ook weer de klos.
Ik heb hier in 2004 als Geertje mijn belevenissen beschreven over ziekenhuis en chemo,..Aha I see. Toen was ik hier nog niet, toen had ik nog een leven buiten het forum
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zaterdag 29 mei 2010 om 13:03
Wat een heftig nieuws. Vorig jaar zelf ook zulk nieuws gehad, maar dat gaat nu gelukkig goed allemaal. Dat je er de vorige keer wat 'optimistischer' in staat als nu, kan ook zijn omdat je bij een eerste keer nog kunt denken dat je alles gewoon over je heen laat komen en je ziet wel. Nu weet je precies wat er gaat gebeuren en dat maakt het op dit moment misschien wel extra moeilijk voor je.
Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!
zaterdag 29 mei 2010 om 14:29
quote:cappi schreef op 29 mei 2010 @ 14:18:
Pfff wat een verdrietig bericht, las je verhaal en kreeg tranen in m'n ogen. Weet niet goed wat te zeggen en ken je ook niet maar wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je de kracht kan vinden om hoop te houden.
Ik weet helemaal niet wat ik moet zeggen, dus quote ik dit bericht.
Heel veel sterkte en kracht gewenst.
Pfff wat een verdrietig bericht, las je verhaal en kreeg tranen in m'n ogen. Weet niet goed wat te zeggen en ken je ook niet maar wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je de kracht kan vinden om hoop te houden.
Ik weet helemaal niet wat ik moet zeggen, dus quote ik dit bericht.
Heel veel sterkte en kracht gewenst.
zaterdag 29 mei 2010 om 14:46
Ha lieve Morrigana,
Wat een schok, voor de derde keer kanker hebben. Die knoop in je buik is begrijpelijk.
Weet je al iets meer over behandelmethodes en dergelijke? Krijg je de info die je nodig hebt en voel je je gesteund door het ziekenhuis waar je onder behandeling bent?
Ik vind het echt heel erg voor je meid, hopelijk kun je hier je ei een beetje kwijt.
Liefs en een zoen.
Wat een schok, voor de derde keer kanker hebben. Die knoop in je buik is begrijpelijk.
Weet je al iets meer over behandelmethodes en dergelijke? Krijg je de info die je nodig hebt en voel je je gesteund door het ziekenhuis waar je onder behandeling bent?
Ik vind het echt heel erg voor je meid, hopelijk kun je hier je ei een beetje kwijt.
Liefs en een zoen.
zaterdag 29 mei 2010 om 17:11
Lieve allemaal. Dank jullie wel voor jullie medeleven en hugs.
A.s Maandag heb ik afspraak met een internist-oncoloog, waar we de behandelmethode gaan bespreken.
De vorige keren woonde ik in het buitenland en werd als prive-patient in de watten gelegd. Ik heb dus geen idee wat er op me toekomt.
Ik weet dat ik metastasen in mijn buik heb, maar verder niets, terwijl dat in Zwitserland en Duitsland uitvoerig werd besproken met de beelden van de PET-scan en Mri's erbij.
De laatste keer (2004) had ik een Port, waardoor bloed afgenomen en de chemo toegediend werd. Helaas begon die bij de 4e chemo te lekken (tijdens het toedienen van glucose gelukkig) zodat de rest weer per ader afgenomen en toegediend werd. En dat is nu juist het erge. Ik heb nauwlijk nog aanprikbare aderen in mijn armen en handvlakken, dus ik hoop nu echt dat mijn voeten daarvoor gebruikt worden.
We wachten het maar af, Maandag laat ik jullie het verloop van het gesprek weten.
A.s Maandag heb ik afspraak met een internist-oncoloog, waar we de behandelmethode gaan bespreken.
De vorige keren woonde ik in het buitenland en werd als prive-patient in de watten gelegd. Ik heb dus geen idee wat er op me toekomt.
Ik weet dat ik metastasen in mijn buik heb, maar verder niets, terwijl dat in Zwitserland en Duitsland uitvoerig werd besproken met de beelden van de PET-scan en Mri's erbij.
De laatste keer (2004) had ik een Port, waardoor bloed afgenomen en de chemo toegediend werd. Helaas begon die bij de 4e chemo te lekken (tijdens het toedienen van glucose gelukkig) zodat de rest weer per ader afgenomen en toegediend werd. En dat is nu juist het erge. Ik heb nauwlijk nog aanprikbare aderen in mijn armen en handvlakken, dus ik hoop nu echt dat mijn voeten daarvoor gebruikt worden.
We wachten het maar af, Maandag laat ik jullie het verloop van het gesprek weten.
