Psyche
alle pijlers
Kan je werkgever je verplichten om medicatie te nemen?
dinsdag 4 mei 2010 om 10:41
Ik ben depressief en heb daardoor een hoger verzuim dan gemiddeld en door concentratieproblemen heb ik een lagere productie dan gemiddeld. Ik gebruik geen medicatie, maar ik heb wel om de week een gesprek bij GGZ. Mijn werkgever begint steeds maar weer over het mogelijke positieve effect van medicatie bij mij. Zelf sta ik helemal niet open voor behandeling van mijn depressie door middel van medicatie.
Kan mijn werkgever mij verplichten medicatie te nemen? Zou het verstandig zijn een afspraak met de arbo-arts te maken? Dit zal niet van harte gaan, want mijn werkgever regelt dit soort zaken liever zelf en hij maakt liever geen gebruik van de arbodienst.
Kan mijn werkgever mij verplichten medicatie te nemen? Zou het verstandig zijn een afspraak met de arbo-arts te maken? Dit zal niet van harte gaan, want mijn werkgever regelt dit soort zaken liever zelf en hij maakt liever geen gebruik van de arbodienst.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:03
quote:nachtautomaatje schreef op 04 mei 2010 @ 11:58:
Dat soort praktische zaken regel ik met mijn werkgever. Hij wil daar liever geen extra geld aan uit geven en dat vind ik ook onzin. Mijn verzuim is niet heel erg hoog hoor, het grotere probleem is het tekort aan werk dat ik aan het einde van de dag aflever. Mijn werkgever en ik proberen steeds naar nieuwe oplossingen te zoeken. Maar het ligt niet aan de kant van de werkgever, het ligt aan mij, ik kan mijn gedachten er niet bijhouden, soms moet ik het werk overnieuw doen omdat het nat van mijn tranen is, die soms maar blijven lopen, daar kan hij of de arbo weinig aan doen, helaas was het maar zo. Ik vind het echt erg voor hem dat ik hem op kosten jaag, dat is echt niet de bedoeling, soms denk ik zelfs aan ontslag met wederzijds goedkeuren en dan maar op zoek naar een andere werkgever, dan kan hij op zoek naar een volle kracht, ik ben hem al zo lang tot last, het kan nooit eens normaal gaan en hij is heel betrokken juist.
Kun je je niet geheel ziek melden, en je tijd thuis gebruiken om veel op een rijtje te zetten? Nu je wel naar je werk gaat, en zo nu en dan ziek bent, maar half werk aflevert krijgt je werkgever niets vergoed van de verzuimverzekering. Als jij langer dan een week echt uit de roulatie bent krijgt hij je afwezigheid wel vergoed als hij daar voor verzekerd is. Dan zal hij ook een stuk makkelijker over het inschakelen van een Arbo arts denken. Aangezien je dan misschien op therapeutische basis aan het werk kan, en je werkgever dan ook alleen hoeft te betalen voor het werk wat je aflevert. De rest wordt aangevuld door de verzekering.
Ook voor jou zal dat een druk van je schouders halen, waardoor je makkelijker aan je herstel kan werken lijkt mij.
Dat soort praktische zaken regel ik met mijn werkgever. Hij wil daar liever geen extra geld aan uit geven en dat vind ik ook onzin. Mijn verzuim is niet heel erg hoog hoor, het grotere probleem is het tekort aan werk dat ik aan het einde van de dag aflever. Mijn werkgever en ik proberen steeds naar nieuwe oplossingen te zoeken. Maar het ligt niet aan de kant van de werkgever, het ligt aan mij, ik kan mijn gedachten er niet bijhouden, soms moet ik het werk overnieuw doen omdat het nat van mijn tranen is, die soms maar blijven lopen, daar kan hij of de arbo weinig aan doen, helaas was het maar zo. Ik vind het echt erg voor hem dat ik hem op kosten jaag, dat is echt niet de bedoeling, soms denk ik zelfs aan ontslag met wederzijds goedkeuren en dan maar op zoek naar een andere werkgever, dan kan hij op zoek naar een volle kracht, ik ben hem al zo lang tot last, het kan nooit eens normaal gaan en hij is heel betrokken juist.
Kun je je niet geheel ziek melden, en je tijd thuis gebruiken om veel op een rijtje te zetten? Nu je wel naar je werk gaat, en zo nu en dan ziek bent, maar half werk aflevert krijgt je werkgever niets vergoed van de verzuimverzekering. Als jij langer dan een week echt uit de roulatie bent krijgt hij je afwezigheid wel vergoed als hij daar voor verzekerd is. Dan zal hij ook een stuk makkelijker over het inschakelen van een Arbo arts denken. Aangezien je dan misschien op therapeutische basis aan het werk kan, en je werkgever dan ook alleen hoeft te betalen voor het werk wat je aflevert. De rest wordt aangevuld door de verzekering.
Ook voor jou zal dat een druk van je schouders halen, waardoor je makkelijker aan je herstel kan werken lijkt mij.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:04
Je hebt geen toestemming nodig om ontslag te nemen (mits je beperkingen in een tijdelijk contract hebt). De opzegtermijn in acht nemen is voldoende.
Als je denkt dat het een oplossing is en je je dit kan veroorloven, is dat het overwegen waard. Let wel: als je ander werk gaat zoeken neem je je probleem gewoon mee. Dat gaat echt niet zomaar over bij een andere baan. Je kan kiezen om minder te werken (is dat hier geen optie?) als dat je meer rust geeft en je herstel bevordert.
Als je denkt dat het een oplossing is en je je dit kan veroorloven, is dat het overwegen waard. Let wel: als je ander werk gaat zoeken neem je je probleem gewoon mee. Dat gaat echt niet zomaar over bij een andere baan. Je kan kiezen om minder te werken (is dat hier geen optie?) als dat je meer rust geeft en je herstel bevordert.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:04
quote:Snormel schreef op 04 mei 2010 @ 12:01:
Als de arbo-arts en je behandelend arts het verstandig vinden dat je aan de pillen gaat en je doet dat niet, dan doe je dus niet het noodzakelijke om je herstel te bevorderen.
Als je arbo-arts nou óók vindt dat je beter geen medicijnen kunt slikken, dan kan je werkgever je niks maken. Een en ander is dus niet ter beoordeling van je baas, maar hij kan je wél uiteindelijk ontslaan als je medische adviezen niet opvolgt.Dus zolang mijn werkgever de arbo niet inschakelt kan hij mij niet dwingen tot medicatie/salaris stop zetten?
Als de arbo-arts en je behandelend arts het verstandig vinden dat je aan de pillen gaat en je doet dat niet, dan doe je dus niet het noodzakelijke om je herstel te bevorderen.
Als je arbo-arts nou óók vindt dat je beter geen medicijnen kunt slikken, dan kan je werkgever je niks maken. Een en ander is dus niet ter beoordeling van je baas, maar hij kan je wél uiteindelijk ontslaan als je medische adviezen niet opvolgt.Dus zolang mijn werkgever de arbo niet inschakelt kan hij mij niet dwingen tot medicatie/salaris stop zetten?
dinsdag 4 mei 2010 om 12:08
Kusunum: geheel ziek melden als ze dat niet is kan niet zomaar. Ze zal dan sowieso met de bedrijfsarts moeten gaan bespreken hoe en wat ze gaat doen aan het herstel. Tegenwoordig heerst al meer en meer de insteek: geheel thuis zitten werkt niet herstelbevorderend. Regelmaat en contact met werk wel. Maar TO is niet 100% ziek, ze is depressief maar niet arbeidsongeschikt.
Daarbij gaat die "verzekering" vaak niet na een week in, in veel gevallen pas na 8 of 12 weken. Een dure verzekering met meestal een fiks eigen risico om het betaalbaar te houden.
Daarbij gaat die "verzekering" vaak niet na een week in, in veel gevallen pas na 8 of 12 weken. Een dure verzekering met meestal een fiks eigen risico om het betaalbaar te houden.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:08
quote:mips schreef op 04 mei 2010 @ 12:04:
Je hebt geen toestemming nodig om ontslag te nemen (mits je beperkingen in een tijdelijk contract hebt). De opzegtermijn in acht nemen is voldoende.
Als je denkt dat het een oplossing is en je je dit kan veroorloven, is dat het overwegen waard. Let wel: als je ander werk gaat zoeken neem je je probleem gewoon mee. Dat gaat echt niet zomaar over bij een andere baan. Je kan kiezen om minder te werken (is dat hier geen optie?) als dat je meer rust geeft en je herstel bevordert.Ik ben 2 jaar terug al een stuk minder gaan werken, van 32 naar 22 uren per week, achteraf gezien was dat misschien wel het begin van mijn depressie Ik kan het mij veroorloven om (tijdelijk) niet te werken, maar ik begrijp ook dat dat geen oplossing is voor mijn problemen, ik draafde een beetje door in mijn vorige post.
Je hebt geen toestemming nodig om ontslag te nemen (mits je beperkingen in een tijdelijk contract hebt). De opzegtermijn in acht nemen is voldoende.
Als je denkt dat het een oplossing is en je je dit kan veroorloven, is dat het overwegen waard. Let wel: als je ander werk gaat zoeken neem je je probleem gewoon mee. Dat gaat echt niet zomaar over bij een andere baan. Je kan kiezen om minder te werken (is dat hier geen optie?) als dat je meer rust geeft en je herstel bevordert.Ik ben 2 jaar terug al een stuk minder gaan werken, van 32 naar 22 uren per week, achteraf gezien was dat misschien wel het begin van mijn depressie Ik kan het mij veroorloven om (tijdelijk) niet te werken, maar ik begrijp ook dat dat geen oplossing is voor mijn problemen, ik draafde een beetje door in mijn vorige post.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:10
quote:kusunum schreef op 04 mei 2010 @ 12:03:
[...]
Kun je je niet geheel ziek melden, en je tijd thuis gebruiken om veel op een rijtje te zetten? Nu je wel naar je werk gaat, en zo nu en dan ziek bent, maar half werk aflevert krijgt je werkgever niets vergoed van de verzuimverzekering. Als jij langer dan een week echt uit de roulatie bent krijgt hij je afwezigheid wel vergoed als hij daar voor verzekerd is. Dan zal hij ook een stuk makkelijker over het inschakelen van een Arbo arts denken. Aangezien je dan misschien op therapeutische basis aan het werk kan, en je werkgever dan ook alleen hoeft te betalen voor het werk wat je aflevert. De rest wordt aangevuld door de verzekering.
Ook voor jou zal dat een druk van je schouders halen, waardoor je makkelijker aan je herstel kan werken lijkt mij.Als ik mij ziek meld, dan word ik nog depressiever is gebleken uit het verleden.
[...]
Kun je je niet geheel ziek melden, en je tijd thuis gebruiken om veel op een rijtje te zetten? Nu je wel naar je werk gaat, en zo nu en dan ziek bent, maar half werk aflevert krijgt je werkgever niets vergoed van de verzuimverzekering. Als jij langer dan een week echt uit de roulatie bent krijgt hij je afwezigheid wel vergoed als hij daar voor verzekerd is. Dan zal hij ook een stuk makkelijker over het inschakelen van een Arbo arts denken. Aangezien je dan misschien op therapeutische basis aan het werk kan, en je werkgever dan ook alleen hoeft te betalen voor het werk wat je aflevert. De rest wordt aangevuld door de verzekering.
Ook voor jou zal dat een druk van je schouders halen, waardoor je makkelijker aan je herstel kan werken lijkt mij.Als ik mij ziek meld, dan word ik nog depressiever is gebleken uit het verleden.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:11
Wat is je bezwaar tegen medicatie? Zou je het wel overwegen als een arts je deze adviseert in combinatie met bv. psychotherapie? Mijn psycholoog bood mij destijds de keuze om medicatie te nemen of te gaan wandelen (dagelijks 1,5 uur) waarbij endorfinen vrijkomen die je je beter doen voelen. Ik koos voor wandelen in combinatie met therapie en ben er zo op eigen kracht weer uit gekomen. Maar er zijn ook situaties waarin dat niet gaat en waarin AD je een duwtje kunnen geven om uit de put te komen, waarna je zelf aan je herstel kan gaan werken.
Je hoeft je medische toestand of behandeling niet met je werkgever te bespreken. Je hoeft niet te zeggen of je medicatie wil nemen of niet. De arbo-arts is er om te beoordelen of jij voldoende meewerkt aan je herstel. Ik heb ook dergelijke gesprekken gehad die positief zijn verlopen, ondanks dat ik geen medicijnen nam. Het is niet gezegd dat een arbo-arts jou onder druk zal zetten om dat te doen als je valide argumenten geeft om ze niet te willen nemen en aantoont dat je voldoende andere dingen doet om je herstel te bevorderen.
Je hoeft je medische toestand of behandeling niet met je werkgever te bespreken. Je hoeft niet te zeggen of je medicatie wil nemen of niet. De arbo-arts is er om te beoordelen of jij voldoende meewerkt aan je herstel. Ik heb ook dergelijke gesprekken gehad die positief zijn verlopen, ondanks dat ik geen medicijnen nam. Het is niet gezegd dat een arbo-arts jou onder druk zal zetten om dat te doen als je valide argumenten geeft om ze niet te willen nemen en aantoont dat je voldoende andere dingen doet om je herstel te bevorderen.
Ga in therapie!
dinsdag 4 mei 2010 om 12:13
quote:nachtautomaatje schreef op 04 mei 2010 @ 12:04:
[...]
Dus zolang mijn werkgever de arbo niet inschakelt kan hij mij niet dwingen tot medicatie/salaris stop zetten?
Staat allemaal los van elkaar Nachtautomaatje. Je kan opgeroepen worden bij de bedrijfsarts om te praten over je verzuim. Niemand kan je dwingen pillen te nemen en je salaris wordt niet zomaar stop gezet. In Nederland ben je als werknemer bijzonder goed beschermd. Verdiep je eens in de regelgeving rondom de Wet Poortwachter. Daarin staat precies wat jouw rechten en plichten zijn bij ziekte en ook die van je werkgever.
Laat die medicatie fixatie even los (je zegt dat je werkgever tevreden is met je inzet dus waarom zou hij je salaris stop zetten???).
Concentreer je op een snel herstel en maak een afspraak met de bedrijfsarts. Dat is een van je rechten bij Poortwachter en bij langer verzuim een plicht. Ga eens praten over je situatie en hoe je dit aan kan pakken? Een bedrijfsarts is er voor dit soort zaken en gaat samen met jou (en waar nodig de werkgever) bekijken hoe je het e.e.a. weer op orde kan krijgen met inachtneming van je gezondheid en het soort werk.
[...]
Dus zolang mijn werkgever de arbo niet inschakelt kan hij mij niet dwingen tot medicatie/salaris stop zetten?
Staat allemaal los van elkaar Nachtautomaatje. Je kan opgeroepen worden bij de bedrijfsarts om te praten over je verzuim. Niemand kan je dwingen pillen te nemen en je salaris wordt niet zomaar stop gezet. In Nederland ben je als werknemer bijzonder goed beschermd. Verdiep je eens in de regelgeving rondom de Wet Poortwachter. Daarin staat precies wat jouw rechten en plichten zijn bij ziekte en ook die van je werkgever.
Laat die medicatie fixatie even los (je zegt dat je werkgever tevreden is met je inzet dus waarom zou hij je salaris stop zetten???).
Concentreer je op een snel herstel en maak een afspraak met de bedrijfsarts. Dat is een van je rechten bij Poortwachter en bij langer verzuim een plicht. Ga eens praten over je situatie en hoe je dit aan kan pakken? Een bedrijfsarts is er voor dit soort zaken en gaat samen met jou (en waar nodig de werkgever) bekijken hoe je het e.e.a. weer op orde kan krijgen met inachtneming van je gezondheid en het soort werk.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:13
quote:mips schreef op 04 mei 2010 @ 12:08:
Kusunum: geheel ziek melden als ze dat niet is kan niet zomaar. Ze zal dan sowieso met de bedrijfsarts moeten gaan bespreken hoe en wat ze gaat doen aan het herstel. Tegenwoordig heerst al meer en meer de insteek: geheel thuis zitten werkt niet herstelbevorderend. Regelmaat en contact met werk wel. Maar TO is niet 100% ziek, ze is depressief maar niet arbeidsongeschikt.
Daarbij gaat die "verzekering" vaak niet na een week in, in veel gevallen pas na 8 of 12 weken. Een dure verzekering met meestal een fiks eigen risico om het betaalbaar te houden.
Door ziek te melden heb je wel kans dat de werkgever een arbo arts inschakeld, waardoor TO een gecontroleerde verhouding in herstel en werk aangemeten kan krijgen.
Eerlijk gezegd ben ik ook niet zo'n voorstander van ziekmelden hoor. Maar aanmodderen is volgens mij zeker niet de snelste weg naar herstel lijkt mij.
Kusunum: geheel ziek melden als ze dat niet is kan niet zomaar. Ze zal dan sowieso met de bedrijfsarts moeten gaan bespreken hoe en wat ze gaat doen aan het herstel. Tegenwoordig heerst al meer en meer de insteek: geheel thuis zitten werkt niet herstelbevorderend. Regelmaat en contact met werk wel. Maar TO is niet 100% ziek, ze is depressief maar niet arbeidsongeschikt.
Daarbij gaat die "verzekering" vaak niet na een week in, in veel gevallen pas na 8 of 12 weken. Een dure verzekering met meestal een fiks eigen risico om het betaalbaar te houden.
Door ziek te melden heb je wel kans dat de werkgever een arbo arts inschakeld, waardoor TO een gecontroleerde verhouding in herstel en werk aangemeten kan krijgen.
Eerlijk gezegd ben ik ook niet zo'n voorstander van ziekmelden hoor. Maar aanmodderen is volgens mij zeker niet de snelste weg naar herstel lijkt mij.
dinsdag 4 mei 2010 om 12:19
dinsdag 4 mei 2010 om 12:27
quote:nachtautomaatje schreef op 04 mei 2010 @ 12:19:
Ja ik ga zeker vanmiddag bespreken om toch eens langs de arbo te gaan, dat zat ook al langer in mijn gedachten, eens iemand anders er naar laten kijken, want zo is werken ook niet leuk meer.
Ik ga zo een boterham nuttigen en dan stap ik weer vol goede moed op de fiets
Goed zo! Zet hem op. Laat je niet afschepen door je werkgever dat hij liever niet wil dat je naar de bedrijfsarts gaat. Afspraak maken en gaan. Let even op dat je aangeeft dat wat meer tijd nodig hebt, anders bestaat de kans dat je een 10 minuten gesprek oid krijgt.
Zet vooraf een aantal punten op een rij:
- waar loop je tegenaan?
- hoe vaak en waarom (bv na drukke week)
- !! wat verwacht je van de bedrijfsarts? !! (luisterend oor, praktische oplossingen, info over medicatie of juist niet etc.). Denk hier heel goed over na en spreek dit uit naar hem of haar.
- wat is je huidige behandplan en hoe sta jij hier tegenover?
- etc
- etc
dit soort punten overdenken is ook voor jezelf goed om het e.e.a. helder (of minder onduidelijk ) te krijgen. Maak je in ieder geval niet druk over inhouden van salaris en gewongen pillen nemen, dat is echt niet van toepassing.
Veel succes!!!
Ja ik ga zeker vanmiddag bespreken om toch eens langs de arbo te gaan, dat zat ook al langer in mijn gedachten, eens iemand anders er naar laten kijken, want zo is werken ook niet leuk meer.
Ik ga zo een boterham nuttigen en dan stap ik weer vol goede moed op de fiets
Goed zo! Zet hem op. Laat je niet afschepen door je werkgever dat hij liever niet wil dat je naar de bedrijfsarts gaat. Afspraak maken en gaan. Let even op dat je aangeeft dat wat meer tijd nodig hebt, anders bestaat de kans dat je een 10 minuten gesprek oid krijgt.
Zet vooraf een aantal punten op een rij:
- waar loop je tegenaan?
- hoe vaak en waarom (bv na drukke week)
- !! wat verwacht je van de bedrijfsarts? !! (luisterend oor, praktische oplossingen, info over medicatie of juist niet etc.). Denk hier heel goed over na en spreek dit uit naar hem of haar.
- wat is je huidige behandplan en hoe sta jij hier tegenover?
- etc
- etc
dit soort punten overdenken is ook voor jezelf goed om het e.e.a. helder (of minder onduidelijk ) te krijgen. Maak je in ieder geval niet druk over inhouden van salaris en gewongen pillen nemen, dat is echt niet van toepassing.
Veel succes!!!
dinsdag 4 mei 2010 om 12:29
quote:dangeensuus schreef op 04 mei 2010 @ 10:47:
waarom wil je geen medicatie hebben voor een depressie? Het kan je in deze wel helpen, en eerlijk gezegd vind ik het niet terecht naar je werkgever toe dat je een hoger verzuim hebt door je depressie maar geen medicatie wilt gebruiken. Ik denk dat je erg blij mag zijn dat je werkgever nog geen ontslag heeft aangevraagd. Hij betaalt namelijk wel een volledig salaris ( of part time, net afhankelijk van hoeveel je werkt) maar jij bent er niet en kunt je niet concentreren waardoor je minder produceert. Niet helemaal fair lijkt me.
Niemand kan jou in deze situatie dwingen om medicatie te gebruiken indien jij dit niet zelf wilt.
Redenaties zoals hierboven klinken als morele chantage (alhoewel dit vermoedelijk niet zo bedoeld is). De gevolgtrekking van die redenatie hoeft niet te zijn dat je 'dus' medicijnen gaat gebruiken. Medicatie is ook niet voor iedereen geschikt. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Je kunt ook op andere manieren dan middels medicatie een depressie te lijf gaan.
Kun je niet uitzoeken, door bijvoorbeeld met de arbo-arts te praten en met je huisarts, op welke manier je constructief kunt proberen je depressie aan te pakken, zonder medicatie?
waarom wil je geen medicatie hebben voor een depressie? Het kan je in deze wel helpen, en eerlijk gezegd vind ik het niet terecht naar je werkgever toe dat je een hoger verzuim hebt door je depressie maar geen medicatie wilt gebruiken. Ik denk dat je erg blij mag zijn dat je werkgever nog geen ontslag heeft aangevraagd. Hij betaalt namelijk wel een volledig salaris ( of part time, net afhankelijk van hoeveel je werkt) maar jij bent er niet en kunt je niet concentreren waardoor je minder produceert. Niet helemaal fair lijkt me.
Niemand kan jou in deze situatie dwingen om medicatie te gebruiken indien jij dit niet zelf wilt.
Redenaties zoals hierboven klinken als morele chantage (alhoewel dit vermoedelijk niet zo bedoeld is). De gevolgtrekking van die redenatie hoeft niet te zijn dat je 'dus' medicijnen gaat gebruiken. Medicatie is ook niet voor iedereen geschikt. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Je kunt ook op andere manieren dan middels medicatie een depressie te lijf gaan.
Kun je niet uitzoeken, door bijvoorbeeld met de arbo-arts te praten en met je huisarts, op welke manier je constructief kunt proberen je depressie aan te pakken, zonder medicatie?
dinsdag 4 mei 2010 om 12:33
Ik vind het nogal ongepast dat een werkgever medicatie oppert, behalve natuurlijk als die werkgever een arts is. Maar in alle andere gevallen is het volstrekt ongepast.
Op zich is het natuurlijk waar dat een werknemer verplicht is mee te werken aan zijn/haar eigen herstel, en dat herstel niet mag belemmeren. Prima. Maar de behandeling om tot dat herstel te komen, is iets waar een werkgever zich niet mee te bemoeien heeft.
TO: goeie tips, die Mips je gegeven heeft. Neem die goed in je op en houd voor ogen dat je werkgever je onder geen enkel beding kan dwingen om medicijnen te gaan gebruiken. Succes met het gesprek!
Op zich is het natuurlijk waar dat een werknemer verplicht is mee te werken aan zijn/haar eigen herstel, en dat herstel niet mag belemmeren. Prima. Maar de behandeling om tot dat herstel te komen, is iets waar een werkgever zich niet mee te bemoeien heeft.
TO: goeie tips, die Mips je gegeven heeft. Neem die goed in je op en houd voor ogen dat je werkgever je onder geen enkel beding kan dwingen om medicijnen te gaan gebruiken. Succes met het gesprek!
.
dinsdag 4 mei 2010 om 13:40
Ik vind dat TO weinig eigenwaarde hebben. Moest ze die wel hebben dan zou ze zich laten behandelen. En daar hoort medicatie bij.
Ik denk gewoon dat ze de ernst van de situatie niet kan inschatten.
Je kunt wel 100x maar gaan praten met een psycholoog, maar als je niet aan de slag gaat met zijn/haar tips verandert er niets.
Verder zou ik toch maar eens langs een psychiater gaan en vragen wat zij/hij denkt over het niet willen nemen van medicatie.
Hoe kan jij nou weten of de medicatie niet gaat helpen als je ze niet hebt geprobeerd? Sta je dan liever ongelukkig in het leven dan dat je wat bijwerkingen hebt.
Zelf heb ik een postnatale psychose gehad, en ja ik wou niet geholpen worden. Maar ze hebben me verplicht! Nu jaren nadien ben ik genezen, maar nog neem ik preventief medicatie. En nog ga ik naar een psychiater om gesprekken te hebben. (de mijne is psycholoog en psychiater ineen heel handig).
Moest je baas je ontslaan heb je het aan je zelf te danken, jij levert niet het werk dat je zou moeten leveren. En het ergste is dat je weet wat je problemen zijn en er niks aan doet. Want de gesprekken met de psycholoog leveren niets op. Plus dat je nog geen medicatie wil nemen.
Sorry voor de harde post. Maar kan hier zo boos om worden. Zelf ben ik al geruime tijd op zoek naar werk en vind er geen. Net omdat ze me niet willen annemen door mijn psychiatrische achtergrond. TO haar baas heeft daar begrip voor en nog laat ze zich niet helpen! Schandalig!
Ik denk gewoon dat ze de ernst van de situatie niet kan inschatten.
Je kunt wel 100x maar gaan praten met een psycholoog, maar als je niet aan de slag gaat met zijn/haar tips verandert er niets.
Verder zou ik toch maar eens langs een psychiater gaan en vragen wat zij/hij denkt over het niet willen nemen van medicatie.
Hoe kan jij nou weten of de medicatie niet gaat helpen als je ze niet hebt geprobeerd? Sta je dan liever ongelukkig in het leven dan dat je wat bijwerkingen hebt.
Zelf heb ik een postnatale psychose gehad, en ja ik wou niet geholpen worden. Maar ze hebben me verplicht! Nu jaren nadien ben ik genezen, maar nog neem ik preventief medicatie. En nog ga ik naar een psychiater om gesprekken te hebben. (de mijne is psycholoog en psychiater ineen heel handig).
Moest je baas je ontslaan heb je het aan je zelf te danken, jij levert niet het werk dat je zou moeten leveren. En het ergste is dat je weet wat je problemen zijn en er niks aan doet. Want de gesprekken met de psycholoog leveren niets op. Plus dat je nog geen medicatie wil nemen.
Sorry voor de harde post. Maar kan hier zo boos om worden. Zelf ben ik al geruime tijd op zoek naar werk en vind er geen. Net omdat ze me niet willen annemen door mijn psychiatrische achtergrond. TO haar baas heeft daar begrip voor en nog laat ze zich niet helpen! Schandalig!
dinsdag 4 mei 2010 om 13:42
dinsdag 4 mei 2010 om 14:00
Even nog verder nagedacht. Ik denk dat je het best naar een psychiater gaat. Er zijn psychiaters die ook therapeut zijn. Ik denk dat die je het best kunnen helpen.
Verder moet je je ook verplaatsen in de plaats van je werkgever. Het is niet meer dan normaal dat wanneer je een probleem hebt, je er iets aan doet. Je functioneert door je depressie immers minder, krijgt minder werk gedaan. Daarvoor zou een afspraak met een arts je veel wijsheid kunnen brengen.
Verder moet je je ook verplaatsen in de plaats van je werkgever. Het is niet meer dan normaal dat wanneer je een probleem hebt, je er iets aan doet. Je functioneert door je depressie immers minder, krijgt minder werk gedaan. Daarvoor zou een afspraak met een arts je veel wijsheid kunnen brengen.
dinsdag 4 mei 2010 om 14:17
TO je vind het jammer voor je werkgever dat je niet zo effectief kan werken, dat is het natuurlijk ook, maar je hoeft je niet schulig te voelen. Weet niet of je dat doet, maar leek me wel goed om dit nog even te benadrukken (als je griep krijgt of een chronische lichamelijke ziekte ben je daar niet schuldig aan, depressie ook niet). Natuurlijk niks mis mee om je in te leven in je werkgever, wat je duidelijk doet, maar zo is het nu eenmaal, jij hebt hier ook niet voor gekozen.
Verder kies je voor een behandeling die je tijd en moeite kost (gesprekken bij de GGZ), dus je bent duidelijk bereid te investeren in je herstel. De keuze voor of tegen medicatie is uiteindelijk aan jou in overleg met je behandelaar. Ik wil niet weer een -wetenschappelijke- discussie aangaan, maar ook over de behandeling van (niet hele zware) depressie kun je verschillend denken, bij psychoses is de keuze voor medicatie eigenlijk nooit omstreden (in de reguliere psychiatrie dan) dus dat ligt een beetje anders.
Verder kies je voor een behandeling die je tijd en moeite kost (gesprekken bij de GGZ), dus je bent duidelijk bereid te investeren in je herstel. De keuze voor of tegen medicatie is uiteindelijk aan jou in overleg met je behandelaar. Ik wil niet weer een -wetenschappelijke- discussie aangaan, maar ook over de behandeling van (niet hele zware) depressie kun je verschillend denken, bij psychoses is de keuze voor medicatie eigenlijk nooit omstreden (in de reguliere psychiatrie dan) dus dat ligt een beetje anders.
dinsdag 4 mei 2010 om 14:22
Anna : ik heb een depressie en psychose gehad. Voor een psychose ben je inderdaad wel verplicht om medicatie te nemen. Voor een depressie kunnen medicijnen best ook goed ondersteunend werken. Het is daarom dat ik vind dat TO met haar depressie best eens langs de psychiater kan gaan en vragen wat zijn/haar mening is over medicatie.
dinsdag 4 mei 2010 om 14:29
quote:Witchke55 schreef op 04 mei 2010 @ 13:40:
Ik vind dat TO weinig eigenwaarde hebben. Moest ze die wel hebben dan zou ze zich laten behandelen. En daar hoort medicatie bij.
Dat is jouw mening.
Ik vind mensen die ( mits dat mogelijk is en ze geen gevaar zijn voor zichzelf of omgeving) bewust kiezen om géén medicatie te slikken juist wél eigenwaarde hebben.
Het is tegenwoordig een stuk lastiger om er níet voor te kiezen dan wel, aangezien het inmiddels helemaal vanzelfsprekend is dat je het 'gewoon' slikt, want tja..het helpt je immers toch?
Ik vind het compleet van de pot gerukt dat je verweten word een nalatige werknemer te zijn als je niet kiest voor medicatie.
Ik vind dat TO weinig eigenwaarde hebben. Moest ze die wel hebben dan zou ze zich laten behandelen. En daar hoort medicatie bij.
Dat is jouw mening.
Ik vind mensen die ( mits dat mogelijk is en ze geen gevaar zijn voor zichzelf of omgeving) bewust kiezen om géén medicatie te slikken juist wél eigenwaarde hebben.
Het is tegenwoordig een stuk lastiger om er níet voor te kiezen dan wel, aangezien het inmiddels helemaal vanzelfsprekend is dat je het 'gewoon' slikt, want tja..het helpt je immers toch?
Ik vind het compleet van de pot gerukt dat je verweten word een nalatige werknemer te zijn als je niet kiest voor medicatie.
dinsdag 4 mei 2010 om 15:20
Heb me bij nader inzien iets te hard uitgedrukt.
Inderdaad als je geen gevaar bent voor jezelf en omgeving bent kan je niet verplicht worden medicatie te nemen. Maar toch kan het raadzaam zijn om bij een depressie juist wel medicatie te nemen. Ik krijg het gevoel van TO haar post dat ze echt geen baat heeft bij haar gesprekken bij de GGZ. Er zijn een paar opties.
A)De instantie kan niet helpen en geeft te weinig tips om de depressie te overwinnen
B)TO doet niets met de tips
Ik snap trouwens echt niet de reden waarom ze geen depressie wil aanpakken met medicatie. Misschien even verduidelijking.
Ok misschien kan de werkgever niet eisen dat ze medicatie neemt. Maar ik vind het niet meer dan normaal dat wanneer je concentratieproblemen hebt en daarmede trager door werkt, je toch iets gaat doen om het probleem aan te pakken.
Werkt de GGZ niet goed. Naar een andere instantie gaan. Kan de depressie echt niet opgelost worden zonder medicatie als ondersteuning. Toch dan medicatie proberen.
Inderdaad als je geen gevaar bent voor jezelf en omgeving bent kan je niet verplicht worden medicatie te nemen. Maar toch kan het raadzaam zijn om bij een depressie juist wel medicatie te nemen. Ik krijg het gevoel van TO haar post dat ze echt geen baat heeft bij haar gesprekken bij de GGZ. Er zijn een paar opties.
A)De instantie kan niet helpen en geeft te weinig tips om de depressie te overwinnen
B)TO doet niets met de tips
Ik snap trouwens echt niet de reden waarom ze geen depressie wil aanpakken met medicatie. Misschien even verduidelijking.
Ok misschien kan de werkgever niet eisen dat ze medicatie neemt. Maar ik vind het niet meer dan normaal dat wanneer je concentratieproblemen hebt en daarmede trager door werkt, je toch iets gaat doen om het probleem aan te pakken.
Werkt de GGZ niet goed. Naar een andere instantie gaan. Kan de depressie echt niet opgelost worden zonder medicatie als ondersteuning. Toch dan medicatie proberen.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:33
Tja, bedenk eens dat het om een andere ziekte gaat. Terugkerende chronische ontstekingen bijvoorbeeld. En dat je erop tegen bent om die te behandelen (met bijvoorbeeld anti biotica). Door die telkens terugkerende ontstekingen ben je elke keer weer een paar dagen uit de running door (hoge) koorst en presteer je op je werk minder, omdat je gewoon ziek bent. En dit duurt maar en duurt maar. Punt is alleen dat je principieel tegen behandeling bent, omdat het (door god, whatever) zo bedoelt is.
Kan je je dan wel voorstellen dat de werkgever er op een gegeven moment de pe inkrijgt? Want werkgever mag wel zelf een oplossing bedenken voor het werk wat niet afkomt. Doorbetalen bij ziekte en vervanging regelen of betalen.
Ik denk dat het gevoel bij de werkgever heel anders wordt als hij/zij ten minste het gevoel heeft dat je zelf alles er aan probeert te doen. Als jouw inzet geen effect scoort, zal hij tenminste wel het gevoel krijgen dat je je werk en hem (en zijn probleem die hij door jou krijgt) serieus neemt.
Kan je je dan wel voorstellen dat de werkgever er op een gegeven moment de pe inkrijgt? Want werkgever mag wel zelf een oplossing bedenken voor het werk wat niet afkomt. Doorbetalen bij ziekte en vervanging regelen of betalen.
Ik denk dat het gevoel bij de werkgever heel anders wordt als hij/zij ten minste het gevoel heeft dat je zelf alles er aan probeert te doen. Als jouw inzet geen effect scoort, zal hij tenminste wel het gevoel krijgen dat je je werk en hem (en zijn probleem die hij door jou krijgt) serieus neemt.
