Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 4
maandag 9 november 2009 om 23:27
gun jezelf het verdriet en laat weten dat het klote gaat.
gun jezelf mensen die je steunen en die er voor je willen zijn.
gun jezelf dat jij nu even belangrijk bent omdat jij verdriet hebt.
gun jezelf dat jij door je problemen een beter mens wordt maar niet meteen.
gun jezelf de tijd om te rouwen, te verwerken en te gaan inzien hoe je je leven weer oppakt.
gun jezelf jezelf.
en gun jezelf je fouten.
gun jezelf je tekortkomingen.
gun jezelf dat je mens bent en niet altijd perfect bent.
gun jezelf dat je het moeilijk hebt.
en gun jezelf dat je er ook weer uitkomt maar wel op je eigen tijd en op je eigen manier.
niet zoals je denkt dat het hoort.
het hoort zoals jij het doet.
het is jouw verdriet en jij gaat daarmee om zoals jij daarmee omgaat.
Geloof in jezelf!
*tekst heb ik eerlijk gejat.. *
gun jezelf mensen die je steunen en die er voor je willen zijn.
gun jezelf dat jij nu even belangrijk bent omdat jij verdriet hebt.
gun jezelf dat jij door je problemen een beter mens wordt maar niet meteen.
gun jezelf de tijd om te rouwen, te verwerken en te gaan inzien hoe je je leven weer oppakt.
gun jezelf jezelf.
en gun jezelf je fouten.
gun jezelf je tekortkomingen.
gun jezelf dat je mens bent en niet altijd perfect bent.
gun jezelf dat je het moeilijk hebt.
en gun jezelf dat je er ook weer uitkomt maar wel op je eigen tijd en op je eigen manier.
niet zoals je denkt dat het hoort.
het hoort zoals jij het doet.
het is jouw verdriet en jij gaat daarmee om zoals jij daarmee omgaat.
Geloof in jezelf!
*tekst heb ik eerlijk gejat.. *
dinsdag 10 november 2009 om 23:44
Waarom wonen we eigenlijk in één huis???
What was I thinking? Ooit?
Grrr, ik had toch al eerder de conclusie getrokken dat ik daar niet geschikt voor was. Blijkt wel weer.
Maar goed, ik ben nu echt weg.
Vraag maar niet verder. Morgen gaat het wel weer.
Liefs voor jullie, meiden. Nog een fijne avond.
What was I thinking? Ooit?
Grrr, ik had toch al eerder de conclusie getrokken dat ik daar niet geschikt voor was. Blijkt wel weer.
Maar goed, ik ben nu echt weg.
Vraag maar niet verder. Morgen gaat het wel weer.
Liefs voor jullie, meiden. Nog een fijne avond.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 10 november 2009 om 23:48
woensdag 11 november 2009 om 05:39
ev en Lynne,
Ier, ik ben ook trots op je!
Ben net wakker.
Gisteren meteen naar bed gegaan, en gisteravond half uurtje eruit geweest.
Ben nog steeds erg moe, maar durf niet meer slapen na een vervelende nachtmerrie. Beleefde alles weer even opnieuw.
Of deze reactie normaal is vroegen jullie.
Ik weet het niet echt. Geloof van wel. En dat kan 2 tot 3 dagen aanhouden.
Het is gisteren volgens therapeut best goed gegaan. De spanning is weer een puntje gezakt.
Ik had gehoopt op meer, zodat ik ook eerder klaar zou zijn met de emdr.
Heb weer kennisgemaakt met emoties waar ik me niet bewust van was. Dat ik boos was/ben, verdrietig was/ben.
Heb de pijn weer gevoeld, zijn gezicht gezien. Het genot van zijn gezicht kunnen lezen.
Echt weer helemaal terug in toen, de verkrachting.
Met helaas alles erop en eraan.
Inclusief de lichamelijke pijn, de geestelijke pijn, de woorden die hij zei, mijn boosheid waarvan ik me tot vorige week niet bewust was, verdriet.
Bleh... absoluut niet fijn.
Ben op zoek naar afleiding nu, want wil er even uitstappen.
Ga even rondstruinen op het forum en zo even poging doen om een filmpje te kijken en volgen.
Enne... goeiemorgen voor jullie!
Ier, ik ben ook trots op je!
Ben net wakker.
Gisteren meteen naar bed gegaan, en gisteravond half uurtje eruit geweest.
Ben nog steeds erg moe, maar durf niet meer slapen na een vervelende nachtmerrie. Beleefde alles weer even opnieuw.
Of deze reactie normaal is vroegen jullie.
Ik weet het niet echt. Geloof van wel. En dat kan 2 tot 3 dagen aanhouden.
Het is gisteren volgens therapeut best goed gegaan. De spanning is weer een puntje gezakt.
Ik had gehoopt op meer, zodat ik ook eerder klaar zou zijn met de emdr.
Heb weer kennisgemaakt met emoties waar ik me niet bewust van was. Dat ik boos was/ben, verdrietig was/ben.
Heb de pijn weer gevoeld, zijn gezicht gezien. Het genot van zijn gezicht kunnen lezen.
Echt weer helemaal terug in toen, de verkrachting.
Met helaas alles erop en eraan.
Inclusief de lichamelijke pijn, de geestelijke pijn, de woorden die hij zei, mijn boosheid waarvan ik me tot vorige week niet bewust was, verdriet.
Bleh... absoluut niet fijn.
Ben op zoek naar afleiding nu, want wil er even uitstappen.
Ga even rondstruinen op het forum en zo even poging doen om een filmpje te kijken en volgen.
Enne... goeiemorgen voor jullie!
woensdag 11 november 2009 om 12:50
Getsie,
Voel een beetje paniek opkomen voor de komende dagen die ik alleen zal zijn.
Alles in mij schreeuwt dat ik dat echt niet wil maar ik moet.
Ik weet ook best dat ik mensen heb die ik kan vragen voor hulp,maar dat vind ik zo vervelend.
Bovendien wil ik dat ook weer niet omdat ik dat ook weer als een soort aantasting in mijn leventje vind.
Pff...ik ben ook niet te volgen.
Ik wil gewoon mijn rust terug en mijn draagkracht is even niet zo hoog.
Maar voel mij ook zo schuldig daarover.
Wil enkel even mijn ei kwijt hoor,jullie hoeven hier verder niets mee.
Voel een beetje paniek opkomen voor de komende dagen die ik alleen zal zijn.
Alles in mij schreeuwt dat ik dat echt niet wil maar ik moet.
Ik weet ook best dat ik mensen heb die ik kan vragen voor hulp,maar dat vind ik zo vervelend.
Bovendien wil ik dat ook weer niet omdat ik dat ook weer als een soort aantasting in mijn leventje vind.
Pff...ik ben ook niet te volgen.
Ik wil gewoon mijn rust terug en mijn draagkracht is even niet zo hoog.
Maar voel mij ook zo schuldig daarover.
Wil enkel even mijn ei kwijt hoor,jullie hoeven hier verder niets mee.
woensdag 11 november 2009 om 13:11
Ik weet gewoon even niet hoe ik erdoor kom Ster.
Ook al weet ik dat het echt geen ramp gaat worden.
Tranen zitten ook even hoog omdat ik weer allerlei oude gewoontes op voel komen die ik juist zo niet wil.
En bovendien ik zo "goed" bestrijd dat het ook echt vruchten afwerpt.
Ik wil dat niet kwijt,maar voel ook dat het allemaal nog zo ongelooflijk kwetsbaar is.
Ach ja,niemand heeft ook beweert dat dat makkelijk zou zijn.
Maar ik ben moeilijk zo vreselijk zat.
Ook al weet ik dat het echt geen ramp gaat worden.
Tranen zitten ook even hoog omdat ik weer allerlei oude gewoontes op voel komen die ik juist zo niet wil.
En bovendien ik zo "goed" bestrijd dat het ook echt vruchten afwerpt.
Ik wil dat niet kwijt,maar voel ook dat het allemaal nog zo ongelooflijk kwetsbaar is.
Ach ja,niemand heeft ook beweert dat dat makkelijk zou zijn.
Maar ik ben moeilijk zo vreselijk zat.
woensdag 11 november 2009 om 13:52
Eigenlijk Ster.....mag het niet minder gaan.
Omdat ik bang ben het kwijt te raken wat ik overwonnen heb.
Ik heb net een lange mail naar vriend gestuurd.
Met daarin wat openheid hoe het gaat en waar ik zo tegenop zie.
Hij kan er wel niets aan veranderen.
En het is moeilijk voor mij om dat bloot te leggen.
Maar misschien is het even minder alleen zo.
Ik ril vreselijk van de kou.
Omdat ik bang ben het kwijt te raken wat ik overwonnen heb.
Ik heb net een lange mail naar vriend gestuurd.
Met daarin wat openheid hoe het gaat en waar ik zo tegenop zie.
Hij kan er wel niets aan veranderen.
En het is moeilijk voor mij om dat bloot te leggen.
Maar misschien is het even minder alleen zo.
Ik ril vreselijk van de kou.
woensdag 11 november 2009 om 14:03
