Psyche
alle pijlers
Liegen tegen werkgever en vrienden uit zelfbescherming.
dinsdag 21 februari 2017 om 14:48
Ik wil even iets anoniem van me afschrijven omdat ik er toch mee zit.
Heb vandaag een functioneringsgesprek gehad, alles was prima maar toen vroeg mijn leidinggevende iets waarover ik niet eerlijk wil/kan zijn. Ik ben bang voor de gevolgen die mijn eerlijkheid op dit punt mee zou kunnen brengen.
Ik ben te vroeg geboren waardoor ik een hersenafwijking heb wat zich met name uit in een wat onhandige motoriek op sommige punten. Het valt in principe niet echt op en het belemmerd mij qua werk en privé helemaal niet. Maar soms vragen mensen: „Ik zie iets aan jou maar ik kan mijn vinger er niet op leggen. Mankeer jij soms iets?.” Ik zeg dan altijd dat er niks is.
Ik krijg die vraag gelukkig niet vaak maar als ik hem krijg voel ik mij altijd zo klote en betrapt. Ik ben echt tegen liegen maar op dit punt kan ik voor mijn gevoel niet anders uit zelf bescherming. Ik wil geen etiket, heb geen zin in moeilijke vragen en ik wil al helemaal niet dat het bij derden terecht komt omdat iemand het nodig vind om het in mijn dossier te vermelden of zijn/haar mond er niet over kan houden.
Zijn er hier mensen die dit herkennen en hoe gaan jullie hiermee om? Is iemand er ooit achter gekomen dat je gelogen hebt en welke gevolgen had dat?
Heb vandaag een functioneringsgesprek gehad, alles was prima maar toen vroeg mijn leidinggevende iets waarover ik niet eerlijk wil/kan zijn. Ik ben bang voor de gevolgen die mijn eerlijkheid op dit punt mee zou kunnen brengen.
Ik ben te vroeg geboren waardoor ik een hersenafwijking heb wat zich met name uit in een wat onhandige motoriek op sommige punten. Het valt in principe niet echt op en het belemmerd mij qua werk en privé helemaal niet. Maar soms vragen mensen: „Ik zie iets aan jou maar ik kan mijn vinger er niet op leggen. Mankeer jij soms iets?.” Ik zeg dan altijd dat er niks is.
Ik krijg die vraag gelukkig niet vaak maar als ik hem krijg voel ik mij altijd zo klote en betrapt. Ik ben echt tegen liegen maar op dit punt kan ik voor mijn gevoel niet anders uit zelf bescherming. Ik wil geen etiket, heb geen zin in moeilijke vragen en ik wil al helemaal niet dat het bij derden terecht komt omdat iemand het nodig vind om het in mijn dossier te vermelden of zijn/haar mond er niet over kan houden.
Zijn er hier mensen die dit herkennen en hoe gaan jullie hiermee om? Is iemand er ooit achter gekomen dat je gelogen hebt en welke gevolgen had dat?
dinsdag 21 februari 2017 om 16:30
Waarom doe je daar zo extreem moeilijk over? Het is geen schande om te vroeg geboren te zijn en dat je daardoor wat onhandiger bent is ook geen ramp toch?
Gewoon antwoorden 'ik ben wat onhandiger motorisch omdat ik vroeger veel te vroeg geboren ben' is prima. En je werkgever mág er niet naar vragen, maar wie weet is het gewoon interesse. Het ligt nogal aan de toon. Ik vind dat je er zelf lichtelijk hysterisch over doet eerlijk gezegd.
Hoe zou eerlijkheid op dit vlak in godsnaam tegen je kunnen werken? In sollicitatiegesprekken ok... maar bij vrienden? En als je op je werk 3x per week de koffie om stoot dan kun je daar mogelijk best even iets over toelichten. Tenzij je in de horeca werkt, maar ik mag toch hopen dat je werk hebt gezocht waarbij je geen last hebt van je onhandigheid?
Ik vind het iig niet iets om geheimzinnig over te doen
Gewoon antwoorden 'ik ben wat onhandiger motorisch omdat ik vroeger veel te vroeg geboren ben' is prima. En je werkgever mág er niet naar vragen, maar wie weet is het gewoon interesse. Het ligt nogal aan de toon. Ik vind dat je er zelf lichtelijk hysterisch over doet eerlijk gezegd.
Hoe zou eerlijkheid op dit vlak in godsnaam tegen je kunnen werken? In sollicitatiegesprekken ok... maar bij vrienden? En als je op je werk 3x per week de koffie om stoot dan kun je daar mogelijk best even iets over toelichten. Tenzij je in de horeca werkt, maar ik mag toch hopen dat je werk hebt gezocht waarbij je geen last hebt van je onhandigheid?
Ik vind het iig niet iets om geheimzinnig over te doen
dinsdag 21 februari 2017 om 16:38
quote:orkenflow schreef op 21 februari 2017 @ 16:18:
Werkgever weet ik niet, maar je vrienden kun je dat wel vertellen lijkt me. Al was het alleen maar omdat die het toch weer vergeten.
"Hoe gaat het met je rug?"
"Rug?!"
"Ja, jij had toch iets, of was het je vriend? Nee wacht, niet je rug, het was je knie. En hij had ADD. Toch?"
Of schets ik nu een heel triest beeld van mijn eigen vergeetachtigheid.
Het is meer dat mensen het niet precies onthouden maar wel de lading die bepaalde begrippen vaak geven. Dus de term "hersenafwijking" geeft lang leve de snelle etikettering van mensen al snel dat mensen ander normaal gedrag steeds meer vertalen naar dat etiket. Je zegt een keer een verkeerd woord. Je liep weer eenswat onhandig. Etc. En dan krijg je al snel van hé die is niet helemaal goed bij hoor. En des te groter wordt de kleur in de bril van de mensen die naar je kijken.
Niet iedereen maar het komt wel degelijk best behoorlijk vaak voor. Daarom maak je er keer de afweging. Je moet zelf leren je er niet voor te schamen en het in het perspectief blijven zetten die het verdient. Soms vertel je het. Soms niet. Mensen hóeven niet alles te weten. En somswil je het kwijt.
De keuze is aan jezelf. En je zal ook zelf met eventuele gevolgen van wel of niet vertellen moeten leven. Het kan verschillende kanten opvallen.
Werkgever weet ik niet, maar je vrienden kun je dat wel vertellen lijkt me. Al was het alleen maar omdat die het toch weer vergeten.
"Hoe gaat het met je rug?"
"Rug?!"
"Ja, jij had toch iets, of was het je vriend? Nee wacht, niet je rug, het was je knie. En hij had ADD. Toch?"
Of schets ik nu een heel triest beeld van mijn eigen vergeetachtigheid.
Het is meer dat mensen het niet precies onthouden maar wel de lading die bepaalde begrippen vaak geven. Dus de term "hersenafwijking" geeft lang leve de snelle etikettering van mensen al snel dat mensen ander normaal gedrag steeds meer vertalen naar dat etiket. Je zegt een keer een verkeerd woord. Je liep weer eenswat onhandig. Etc. En dan krijg je al snel van hé die is niet helemaal goed bij hoor. En des te groter wordt de kleur in de bril van de mensen die naar je kijken.
Niet iedereen maar het komt wel degelijk best behoorlijk vaak voor. Daarom maak je er keer de afweging. Je moet zelf leren je er niet voor te schamen en het in het perspectief blijven zetten die het verdient. Soms vertel je het. Soms niet. Mensen hóeven niet alles te weten. En somswil je het kwijt.
De keuze is aan jezelf. En je zal ook zelf met eventuele gevolgen van wel of niet vertellen moeten leven. Het kan verschillende kanten opvallen.
dinsdag 21 februari 2017 om 16:43
Ik heb het ooit eens aan een vriend verteld en die geloofde mij niet want ik voldeed niet aan het plaatje in zijn hoofd. (rolstoel, geestelijk/lichamelijk ver achter in ontwikkeling enzo). Heb het er toen maar bij gelaten en nooit meer iets over gezegd.
Ik ken mensen die open zijn over hun beperking of ziekte bij (toekomstige) werkgevers en ik zie regelmatig dat dat toch wel gevolgen heeft. Men wordt niet aangenomen omdat men het risico te groot vind of men krijgt toch geen nieuw contract etc,
Ik ken mensen die open zijn over hun beperking of ziekte bij (toekomstige) werkgevers en ik zie regelmatig dat dat toch wel gevolgen heeft. Men wordt niet aangenomen omdat men het risico te groot vind of men krijgt toch geen nieuw contract etc,
dinsdag 21 februari 2017 om 17:02
Het is nu ook geen geheim dat to iets aan haar motoriek heeft. Dat valt blijkbaar toch op. Ik denk dat de verbeelding van collega's waarschijnlijk spannender is verder gaat dan een antwoord als ja ik heb een lichte motorische beperking.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 21 februari 2017 om 17:15
quote:orkenflow schreef op 21 februari 2017 @ 17:10:
Is 'motorisch onhandig' een eufemisme voor spastisch?
Bij mijn kind niet. En ik zeg er altijd bij dat we niet weten of het door vroeggeboorte komt of dat hij het van mij heeft
Maar idd, als het mensen opvalt vraag ik me wel af wát er dan aan de hand is. Die van mij rent gewoon een beetje raar en kon pas fietsen toen hij eigenlijk zijn brommerrijbewijs al kon gaan halen.
Is 'motorisch onhandig' een eufemisme voor spastisch?
Bij mijn kind niet. En ik zeg er altijd bij dat we niet weten of het door vroeggeboorte komt of dat hij het van mij heeft
Maar idd, als het mensen opvalt vraag ik me wel af wát er dan aan de hand is. Die van mij rent gewoon een beetje raar en kon pas fietsen toen hij eigenlijk zijn brommerrijbewijs al kon gaan halen.
dinsdag 21 februari 2017 om 17:28
Ik vroeg me ook af wat dan "motorisch onhandig" betekent. Ik ben ook niet de handigste, ik kan struikelen over een klein opstaand stukje tegel, mijn eigen tenen en soms laat ik alles vallen wat ik aanpak. Maar dat hoort bij mij en heeft niets met een hersenafwijking of vroeggeboorte te maken. Wat maakt dat het bij jou dan zo opvalt, loop je anders, sta je anders, pak je dingen anders op of aan? Als je werkgever er alleen maar goed mee wil doen (en daar lijkt het op) dan is er toch niets mis mee om aan te geven, ik ben motorisch onhandig.
dinsdag 21 februari 2017 om 18:41
quote:nena78 schreef op 21 februari 2017 @ 17:28:
Ik vroeg me ook af wat dan "motorisch onhandig" betekent. Ik ben ook niet de handigste, ik kan struikelen over een klein opstaand stukje tegel, mijn eigen tenen en soms laat ik alles vallen wat ik aanpak. Maar dat hoort bij mij en heeft niets met een hersenafwijking of vroeggeboorte te maken. Wat maakt dat het bij jou dan zo opvalt, loop je anders, sta je anders, pak je dingen anders op of aan? Als je werkgever er alleen maar goed mee wil doen (en daar lijkt het op) dan is er toch niets mis mee om aan te geven, ik ben motorisch onhandig.
Wat valt er goed te doen als TO er verder geen last van heeft?
Wat er mis mee is? Je vraagt iets erg persoonlijks als werkgever in een machtspositie die veel geld kwijt is als hij iemand in vaste dienst neemt / heeft die misschien toch iets mankeert/gaat mankeren, iets waar hijzelf verder vaak geen enkel verstand van heeft.
Ik vroeg me ook af wat dan "motorisch onhandig" betekent. Ik ben ook niet de handigste, ik kan struikelen over een klein opstaand stukje tegel, mijn eigen tenen en soms laat ik alles vallen wat ik aanpak. Maar dat hoort bij mij en heeft niets met een hersenafwijking of vroeggeboorte te maken. Wat maakt dat het bij jou dan zo opvalt, loop je anders, sta je anders, pak je dingen anders op of aan? Als je werkgever er alleen maar goed mee wil doen (en daar lijkt het op) dan is er toch niets mis mee om aan te geven, ik ben motorisch onhandig.
Wat valt er goed te doen als TO er verder geen last van heeft?
Wat er mis mee is? Je vraagt iets erg persoonlijks als werkgever in een machtspositie die veel geld kwijt is als hij iemand in vaste dienst neemt / heeft die misschien toch iets mankeert/gaat mankeren, iets waar hijzelf verder vaak geen enkel verstand van heeft.
dinsdag 21 februari 2017 om 18:55
quote:Rhae schreef op 21 februari 2017 @ 17:09:
Je hoeft toch ook niet meteen te beginnen over hersenbeschadigingen? Als iemand ADHD heeft roept ie toch ook niet 'ik heb een psychiatrische stoornis'?
Gewoon 'ja, ik ben soms wat onhandig, te vroeg geboren vroeger'. Klaar.
Uhmmm, waarom zou TO moeten uitleggen waarom ze onhandig is?
Ik zou het houden bij "ik ben gewoon onhandig." Mochten er ongevraagde adviezen gegeven worden: "Fijn dat je meedenkt, de deskundigen hebben aangegeven dat dit niet verbeterd kan worden. Ik heb er verder geen last van."
Als TO het naar vindt om dit te delen, dan is dat zo. Ik zie de toegevoegde waarde van vroeggeboorte echt niet. Sterker nog, waarschijnlijk krijg je dan én vragen én ongevraagd advies. Duizenden manieren te verzinnen om duidelijk te maken dat je niet op advies zit te wachten.
Je hoeft toch ook niet meteen te beginnen over hersenbeschadigingen? Als iemand ADHD heeft roept ie toch ook niet 'ik heb een psychiatrische stoornis'?
Gewoon 'ja, ik ben soms wat onhandig, te vroeg geboren vroeger'. Klaar.
Uhmmm, waarom zou TO moeten uitleggen waarom ze onhandig is?
Ik zou het houden bij "ik ben gewoon onhandig." Mochten er ongevraagde adviezen gegeven worden: "Fijn dat je meedenkt, de deskundigen hebben aangegeven dat dit niet verbeterd kan worden. Ik heb er verder geen last van."
Als TO het naar vindt om dit te delen, dan is dat zo. Ik zie de toegevoegde waarde van vroeggeboorte echt niet. Sterker nog, waarschijnlijk krijg je dan én vragen én ongevraagd advies. Duizenden manieren te verzinnen om duidelijk te maken dat je niet op advies zit te wachten.
dinsdag 21 februari 2017 om 19:07
Oh ja, dat ongevraagde advies. Altijd aanhoren hoe je je moeheid toch echt wel kan verbeteren. Want ze hebben die tip en die tip en die tip en die tip en als je ze niet allemaal opvolgt, tja dan wil je ook niet beter worden ook. Als je ergens wel moe van wordt dan zijn het wel de miljoenen tips van mensen die het allemaal beter weten en jij de enige bent die niet beter wil worden dan als je niet net hún tip opvolgt. Want hé dat kan toch geen kwaad, je moet vooral niet zo eigenwijs zijn.
Waar bemoeien mensen zich mee? Soms is iemand onhandig, doet dingen op een andere manier die je niet verwacht, nou en? Er is geen recht op antwoorden, alhoewel dat bij een werkgever altijd alweer een stuk moeilijker is om dat een beetje tactisch te brengen...
Waar bemoeien mensen zich mee? Soms is iemand onhandig, doet dingen op een andere manier die je niet verwacht, nou en? Er is geen recht op antwoorden, alhoewel dat bij een werkgever altijd alweer een stuk moeilijker is om dat een beetje tactisch te brengen...
dinsdag 21 februari 2017 om 19:17
Ik zou enkel wanneer het ertoe doet zeggen: "Motorisch ben ik gewoon niet zo sterk." En wat de reden daarvan is doet er niet toe. Sommige mensen hebben nou eenmaal een (on)handigere motoriek dan anderen. Voor mijzelf geldt dat ook bijvoorbeeld, alleen was ik zelf juist heel erg opgelucht toen ik er een verklaring voor had. Weet alleen niet of ik het allemaal daar op kan gooien want mogelijk was ik ook heel onhandig geweest zonder die specifieke erfelijke aandoening, dat weet ik niet.
Voor jou geldt dat je liever niet hebt dat mensen de oorzaak weten en dan volstaat "motorisch ben ik gewoon niet zo sterk" prima.
Voor jou geldt dat je liever niet hebt dat mensen de oorzaak weten en dan volstaat "motorisch ben ik gewoon niet zo sterk" prima.
dinsdag 21 februari 2017 om 19:17
In principe is er niets heel bijzonders aan de hand, want je kan gewoon functioneren. Dus eigenlijk is er in algemene termen "niets". Wil je het heel specifiek benoemen voor jezelf dan weet je waardoor het komt en eventueel kun je dat eens tegen iemand zeggen als je denkt van hé daar wil ik het aan kwijt en die persoon zal het ook wel snappen.
Het is simpelweg niet relevant, dús heeft een ander er ook niets aan om een hele uitleg te horen waarom iets zo is en meestal de ander met heel veel meer vragen achterblijft dan de oorspronkelijke vraag bedoeld was.
Ze willen meestal weten of er iets ernstigs is, of dat je er je niet voor hoeft te schamen als er wel iets ernstigs is of zijn simpelweg nieuwsgierig, willen conversatie maken of zijn oprecht geïnteresseerd maar meestal houdt dat ook maar 4 volzinnen aan.
Dus ik zou me als ik jou was echt niet met een schuldvraag, liegen of schaamte bezighouden. Het is in principe niets, de ander hoeft het niet te weten, jij hebt geen zin of weet dat het vertellen meestal meer vragen oproept dan beantwoord en ook dat de gevolgen best heftig zijn als je merkt dat de ander ineens aan hele ernstige hersenafwijkingen gaat denken.
Een ander hoeft niet met de gevolgen van jouw antwoord te leven, alleen jij. Dus zul je voor jezelf die afweging moeten blijven maken. Ja, je kan het zeggen en als mensen raar gaan doen, ligt dat bij hen, er boven gaan staan, je schouders ophalen en die mensen in de groep nogal dom en kortzichtig scharen omdat je nu voor hen in de ernstig geestelijk gehandicaptenhoek valt en daar wat meewarig naar kijken.
Aan de andere kant als je het niet vertelt en mensen blijven doorvragen dat er toch echt iets moet zijn en dat het niet eerlijk is dat je het niet vertelt en het toch wel heel erg is dat je juist hén niet vertrouwt... ook die mensen zijn het niet waard om te vertellen, je bent niet verplicht om hun nieuwsgierigheid naar iets wat niets met jouw persoonlijkheid vandoen heeft te vertellen en toe te lichten. Het is privé, niet relevant en je bent niets verplicht om het te vertellen.
Soms kun je het wel vertellen in een goede vriendschap en soms zal iemand gekwetst zijn dat je het hen niet vertelde omdat het misschien wel iets uitgemaakt zou hebben in begrip, er voor elkaar kunnen zijn, weetikveelwat, of gewoon omdat je het zelf kwijt wil, en dan moet je maar afwachten hoe de ander er mee omgaat.
Het is simpelweg niet relevant, dús heeft een ander er ook niets aan om een hele uitleg te horen waarom iets zo is en meestal de ander met heel veel meer vragen achterblijft dan de oorspronkelijke vraag bedoeld was.
Ze willen meestal weten of er iets ernstigs is, of dat je er je niet voor hoeft te schamen als er wel iets ernstigs is of zijn simpelweg nieuwsgierig, willen conversatie maken of zijn oprecht geïnteresseerd maar meestal houdt dat ook maar 4 volzinnen aan.
Dus ik zou me als ik jou was echt niet met een schuldvraag, liegen of schaamte bezighouden. Het is in principe niets, de ander hoeft het niet te weten, jij hebt geen zin of weet dat het vertellen meestal meer vragen oproept dan beantwoord en ook dat de gevolgen best heftig zijn als je merkt dat de ander ineens aan hele ernstige hersenafwijkingen gaat denken.
Een ander hoeft niet met de gevolgen van jouw antwoord te leven, alleen jij. Dus zul je voor jezelf die afweging moeten blijven maken. Ja, je kan het zeggen en als mensen raar gaan doen, ligt dat bij hen, er boven gaan staan, je schouders ophalen en die mensen in de groep nogal dom en kortzichtig scharen omdat je nu voor hen in de ernstig geestelijk gehandicaptenhoek valt en daar wat meewarig naar kijken.
Aan de andere kant als je het niet vertelt en mensen blijven doorvragen dat er toch echt iets moet zijn en dat het niet eerlijk is dat je het niet vertelt en het toch wel heel erg is dat je juist hén niet vertrouwt... ook die mensen zijn het niet waard om te vertellen, je bent niet verplicht om hun nieuwsgierigheid naar iets wat niets met jouw persoonlijkheid vandoen heeft te vertellen en toe te lichten. Het is privé, niet relevant en je bent niets verplicht om het te vertellen.
Soms kun je het wel vertellen in een goede vriendschap en soms zal iemand gekwetst zijn dat je het hen niet vertelde omdat het misschien wel iets uitgemaakt zou hebben in begrip, er voor elkaar kunnen zijn, weetikveelwat, of gewoon omdat je het zelf kwijt wil, en dan moet je maar afwachten hoe de ander er mee omgaat.
dinsdag 21 februari 2017 om 20:51
Ik zou het juist wel vertellen. Er is blijkbaar duidelijk iets aan je te zien. Anders zouden er niet zoveel mensen naar vragen.
Te vroeg geboren worden is geen schande. Oorzaak is duidelijk en gaat niet veranderen.
Houdt je het achter dan gaan mensen zelf een oorzaak verzinnen en die zou wel eens veel ongunstiger vor je kunnen uitpakken.
Te vroeg geboren worden is geen schande. Oorzaak is duidelijk en gaat niet veranderen.
Houdt je het achter dan gaan mensen zelf een oorzaak verzinnen en die zou wel eens veel ongunstiger vor je kunnen uitpakken.
dinsdag 21 februari 2017 om 21:49
Ik schaam me er niet voor, ik ben wie ik ben. Maar de maatschappij kan zo hard zijn.
Ik ga de volgende keer gewoon zeggen dat ik motorisch onhandig ben en daar fysiotherapie voor heb gehad en er verder geen worden vuil aan maak. Daar had ik eigenlijk nog niet eens aan gedacht omdat de vraag altijd zo koud op m'n dak valt. Als men dan doorvraagt kap ik het gewoon af en zeg dat dat niet relevant is.
Ik ga de volgende keer gewoon zeggen dat ik motorisch onhandig ben en daar fysiotherapie voor heb gehad en er verder geen worden vuil aan maak. Daar had ik eigenlijk nog niet eens aan gedacht omdat de vraag altijd zo koud op m'n dak valt. Als men dan doorvraagt kap ik het gewoon af en zeg dat dat niet relevant is.
dinsdag 21 februari 2017 om 22:02
Kan jij zeggen dat je motorisch onhandig bent met de knipoog zoals rhae en een paar anderen hier het zeggen? Volgens mij ben je behoorlijk gekwetst door anderen hierin wat maakt dat je dus ook kwetsbaarder bent of voelt dan anderen die lachend kunnen zeggen gewoon onhandig te zijn. Want jij bent niet gewoon onhandig, bij jou komt het door een vroeggeboorte. En weet je eigenlijk boeit het helemaal niks waardoor het komt, vroeggeboorte of gewoon lomp/onhandig maar in jouw hoofd dus schijnbaar wel.
Ik vraag me af of jij werkelijk wel in het reine bent met jezelf omdat je nog veel in de verdediging van jezelf zit. Als het je niet zo zou raken dan zou je jezelf ook niet hoeven te verdedigen.
Ik vraag me af of jij werkelijk wel in het reine bent met jezelf omdat je nog veel in de verdediging van jezelf zit. Als het je niet zo zou raken dan zou je jezelf ook niet hoeven te verdedigen.
