Mantelzorgen ouder met dementie, Parkinson of andere ziekte

17-10-2024 23:33 83 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou in dit topic graag willen sparren en ervaringen uitwisselen met mensen die ook voor hun (oudere) ouder mantelzorgen. En dan vooral wanneer het mantelzorgen eigenlijk altijd al heeft bestaan bijvoorbeeld door een handicap van de ouder of psychiatrisch ziektebeeld of iets dergelijks. Het gaat mij daarbij vooral om het mentale gedeelte van de mantelzorg, wat minder om het praktische.
Het lijkt me fijn om van me af te schrijven en ook te lezen hoe anderen met dit soort dingen omgaan. Voel je ook welkom als je je op een andere manier hierin herkent. Ik heb geprobeerd het redelijk breed te formuleren.
Mijn eigen verhaal doe ik in een volgend bericht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
18-10-2024 19:17
Okay, en nu heb ik het gevoel dat ik niet genoeg tijd heb om op mijn eigen topic te reageren haha. Morgen ga ik even terug lezen en wat meer gerichter reageren.

Ik vind vooral de mentale druk zwaar. Ik woon op 40 minuten rijden. Te dichtbij om bij 'spoed' niet in de auto te stappen.
Ik woon een stuk dichterbij. Aan de ene kant gemakkelijk, aan de andere kant juist lastig, omdat loslaten dan nog moeilijker is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
18-10-2024 19:17
Okay, en nu heb ik het gevoel dat ik niet genoeg tijd heb om op mijn eigen topic te reageren haha. Morgen ga ik even terug lezen en wat meer gerichter reageren.

Ik vind vooral de mentale druk zwaar. Ik woon op 40 minuten rijden. Te dichtbij om bij 'spoed' niet in de auto te stappen.
Ik woon een stuk dichterbij. Aan de ene kant gemakkelijk, aan de andere kant juist lastig, omdat loslaten dan nog moeilijker is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
18-10-2024 14:01

@Fuchsia, mijn situatie is natuurlijk wel anders. Maar als jij op afstand zou wonen, zou je ook niet zoveel kunnen doen. Dan zou je ook veel meer aansturen op lokale hulpverlening. En dat mag ook, aan je moeder of ze dit wel of niet wil accepteren. Dus schakel de thuiszorg in, schakel een mantelzorg organisatie in. Is dagbesteding of maaltijdvoorziening iets voor haar? Gaandeweg heb ik geleerd dat er best wel wat mogelijk is. Heb ik ook het geluk dat mijn schoonmoeder voor iedereen de deur open doet.

Ik vind het voor mijn schoonmoeder verschrikkelijk dat zij haar huis uit moet, de kans is groot dat dat op korte termijn met een rechtelijke machtiging gaat gebeuren. En dat wil je echt je ouder besparen.

Oef, met een rechtelijke machtiging zelfs... dat is pittig zeg! Wat maakt dat het zo erg niet meer gaat dat dit middel nodig is? (wat is het kantelpunt?)
Jouw situatie is anders, maar je berichten zijn waardevol hoor, ik lees ze aandachtig!
Het voordeel voor jou is inderdaad dat je emotioneel veel meer afstand hebt als je regeldingen doet. Dat heb ik niet altijd. Ik voel toch de druk als ik het niet goed doe, komt het niet goed. Of dat ik verantwoording moet afleggen aan mijn moeder.

Qua praktisch:
Ik heb zelf de WLZ-indicatie uiteindelijk geregeld, samen met POH huisarts en wijkverpleging. Heb uiteindelijk zelf doorgepakt omdat de POH mijn moeder niet goed genoeg kende. Dat was intensief, maar ik ben goed in regeldingen, dus dat ging nog wel.
Er is wijkverpleging en huishoudelijke hulp (uit PGB). Maaltijden regelt ze nog zelf en gaat goed en dagbesteding is niet aan haar besteed haha.
Zo'n casemanager is er in geval van dementie? Dat is hier (nog) niet aan de orde.
Ik weet wel dat er onafhankelijke clientondersteuners zijn. Ook wel eens mee gebeld. Punt is dat mijn moeder het soort zorg (thuis) wil dat te duur is voor het beschikbare WLZ-budget voor overbruggende zorg thuis...
fuchsia67 wijzigde dit bericht op 19-10-2024 13:08
6.66% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
lila01 schreef:
19-10-2024 12:49
Ik woon een stuk dichterbij. Aan de ene kant gemakkelijk, aan de andere kant juist lastig, omdat loslaten dan nog moeilijker is.
Ik woon verder weg en ik denk dat dat makkelijker is. Je kan gewoon effe niet snel langs. Wat je leert is dat zgn noodsituaties helemaal geen noodsituaties zijn. Als ik een uurtje later weer bel bijvoorbeeld is er helemaal niets meer aan de hand. Voordeel is ook dat het makkelijker is om zaken uit te besteden. En dat je makkelijker accepteert dan ze dan maar even niet eet en drinkt of er even wat minder verzorgd uitziet. Thuiszorg komt 2x per dag en zorgt ervoor dat ze dan eet en drinkt. Hoe sneu ook, het is zoals het is.

Mijn schoonmoeder heeft wel intensief voor haar man gezorgd. Dat is al vele jaren geleden toen ze nog gezond was. Ze wilde geen hulp, want haar man wilde alleen door haar gewassen worden bijvoorbeeld. Ik kon het heel goed vinden met mijn schoonvader en kon mij echt niet voorstellen dat dit zo was. Maar ik ben buitenstaander en heb het een poosje aangekeken. Toen ben ik eens met schoonvader in gesprek gegaan en wat bleek, hij wilde prima gewassen worden door thuiszorg, maar schoonmoeder wilde dat niet. Thuiszorg zou het niet doen zoals zij het wilde. Dus heeft schoonvader het laten gaan en maar geaccepteerd. Ik heb er nog een gesprek aan gewaagd met schoonmoeder, maar zinloos. Mijn schoonmoeder heeft sowieso een negatief beeld van hulpverleners.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
18-10-2024 09:29
Wat heftig to....ik herken het wel. Ik ga niet teveel in details maar onze gezinsdynamiek heeft er onder geleden, (…)
Ik ben gevlucht....ik heb egoïstisch voor mijzelf gekozen. Door dit zelfbehoud heb ik een leuk leven. Maar dat heeft wel om keuzes gevraagd. Ik heb letterlijk afstand genomen.
Dit snap ik heel goed! Andere schrijven volgens mij ook dat ze zich schuldig voelen omdat ze afstand hebben genomen. Maar ik denk dan juist: ‘chapeau!’ en ‘Wat als ik dat eerder had gedaan?’
Je kan niet (altijd) andermans leed dragen, dus juist heel goed dat je dit hebt gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal, jij mantelzorgt ook eigenlijk voor jouw moeder door haar emotionele steun en toeverlaat te zijn. Besef je dat? En ook voor jou geldt: jouw moeder is verantwoordelijk voor háár keuzes en dus ook voor het feit dat ze zich zo laat claimen door je vader… Het gevoel machteloos toe te moeten kijken, ken ik overigens maar al te goed. Als dát geen energy drain is…

Miskotto, neem de tip van Dahlia ter harte: ga dit soort taken overdragen naar anderen. Voor jou is dit te zwaar. En ja, ongewassen en ongekamd: het IS dan maar zo. Mijn motto is tegenwoordig: ‘Vloeit er bloed uit? Nee? Dan laten gaan’. Alleen de toepassing van mijn motto hapert soms. :P

Evelien2010: knap dat het jou zo goed lukte om je grenzen aan te geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
19-10-2024 12:41
Hier ben ik wel benieuwd naar.
Ik denk ook aan de ene kant dat dingen beter en rustiger worden (voor mij) als mijn moeder in een verpleeghuis woont. Maar ik denk dat ik dat ook niet te positief moet inzien. Voor mijn gevoel blijft er dan ook nog genoeg regelwerk over, maar lijkt het dan meer gestructureerd ofzo. Of voorspelbaarder.
Welke 'zorg' blijft er over of ontstaat er na verhuizing naar een verpleeghuis? In de praktijk?
(het doen van de was, bed verschonen, dat weet ik - kan eventueel ook weer uitbesteed worden).
Het wordt vooral mentaal een stuk makkelijker vond ik tenminste.
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Joppie schreef:
19-10-2024 13:08
Het wordt vooral mentaal een stuk makkelijker vond ik tenminste.

Kan je ook vertellen waarom?
Alle reacties Link kopieren Quote
lila01 schreef:
19-10-2024 12:49
Ik woon een stuk dichterbij. Aan de ene kant gemakkelijk, aan de andere kant juist lastig, omdat loslaten dan nog moeilijker is.

Ja precies. Het is voor mij een voordeel om wat verder weg te wonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
19-10-2024 12:21
Als je toch mee wil schrijven, maar bang bent voor herkenbaarheid, maak dan even een nieuwe nick aan. En stap in dit topic alsof je nieuw bent. Als je verder niet meer met je andere nick schrijft, zal het geen dubbelnicken zijn en anders stuur je voor de zekerheid even een mail naar de moderator.

Het gaat vooral om dingen over mijn zus die ik niet het web op wil slingeren. Ik wil niet dat zij herkend wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
19-10-2024 12:55
Oef, met een rechtelijke machtiging zelfs... dat is pittig zeg! Wat maakt dat het zo erg niet meer gaat dat dit middel nodig is? (wat is het kantelpunt?)
Gebrek aan een netwerk en gewoon niet meer weten dat ze moet eten en drinken. Eigenlijk is ze nooit instrueerbaar geweest en door Alzheimer lukt dat natuurlijk al helemaal niet. Maar vooral zelf niet willen tekenen voor opname, dan volgt er dus een rechtelijke machtiging. Enerzijds vind ik het pittig, anderzijds is het een gevolg van de keuzes die ze zelf heeft gemaakt. Door haar kinderen en andere familieden wordt haar al vele jaren geadviseerd om tijdig in te schrijven in een verzorgingstehuis. Heeft ze niet gedaan, dus nu is er geen plek. Ze staat wel ingeschreven, maar veel te kort.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
19-10-2024 12:49
Speculaastaart; dat van die rollen tussen siblings en de hele familiedynamiek hoor je vaak inderdaad.
Mijn sibling doet weer andere nuttige dingen dan ik en is misschien beter in begrenzen dan ik. Mijn moeder heeft vroeger wel eens geprobeerd een vergelijking te trekken of te klagen over sibling. Dat heb ik altijd resoluut afgekapt. Ieder doet het zijne naar vermogen, karakter, draagkracht. Ik ben verantwoordelijk voor mijn welzijn en inzet. Nu doet ze dat niet meer en het was vroeger maar af en toe. Maar dat ‘verdeel en heers’ zoals dat in haar gezin van herkomst speelde, daar doe ik niet aan mee.

Ik heb mijn moeder er ook wel eens op aangesproken dat ze mijn zus tegenover mij (en anderen) zo ophemelt maar dat is dan niet waar. En ben ik jaloers. Dus uitgepraat!

Ze gelooft graag in het sprookje dat al haar kinderen zich gelijk inzetten. Dus die ene die veel minder doet moet een beetje opgehemeld worden. Dan lijkt het gelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
19-10-2024 13:26
Kan je ook vertellen waarom?
Omdat ik geen angst meer had dat mijn vader 's nachts het huis uit zou gaan of mijn moeder zou proberen te slaan ( wat hij gelukkig nooit heeft gedaan maar hij was behoorlijk agressief soms)
Constant 'aan' staan omdat je moeder weer belt om hulp of aan de deur staan omdat ze het huis uit gevlucht was.
Nog wel elke keer vol spanning naar het verpleeghuis elke week maar dat was dan maar één keer per week en niet onverwachts.
Mijn vader snapte op een gegeven moment zijn mobiele telefoon niet meer ( volgens hem was dat ding stuk) wat al heel veel stress scheelde want wat heb ik vaak dingen moeten rechtzetten/ herstellen ( vage loterijen en energie maatschappijen)
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Joppie schreef:
19-10-2024 13:37
Omdat ik geen angst meer had dat mijn vader 's nachts het huis uit zou gaan of mijn moeder zou proberen te slaan ( wat hij gelukkig nooit heeft gedaan maar hij was behoorlijk agressief soms)
Constant 'aan' staan omdat je moeder weer belt om hulp of aan de deur staan omdat ze het huis uit gevlucht was.
Nog wel elke keer vol spanning naar het verpleeghuis elke week maar dat was dan maar één keer per week en niet onverwachts.
Mijn vader snapte op een gegeven moment zijn mobiele telefoon niet meer ( volgens hem was dat ding stuk) wat al heel veel stress scheelde want wat heb ik vaak dingen moeten rechtzetten/ herstellen ( vage loterijen en energie maatschappijen)

Dat gaat soms steeds verder. Dementerenden herkennen hun giga-set of hun mobiel niet meer als telefoon. Die hebben behoefte aan zo'n ouderwets toestel met losse hoorn en zo'n krulsnoer.

De moeder van een vriendin van mij beweerde daardoor gewoon dat ze helemaal geen telefoon meer had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mobiel en toegang tot internet hebben wij al lang opgezegd. Dat werd veel te gevaarlijk door alle oplichting die rond gaat. Dat is trouwens wel een van mijn grootste zorgen, de criminelen die oude mensen bellen en fraude willen plegen met bankpas e.d.. Schoonmoeder wordt daar ook zo af en toe doorgebeld, maar voelt op een of andere manier nog wel aan dat het niet pluis is. Ze hangt op. Voordeel is dan dat ze niet luistert en gewoon zelf een, niet te volgen, kletspraatje begint.

Maar het is echt schandalig hoeveel criminelen misbruik maken van die oude mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
19-10-2024 13:44
Dat gaat soms steeds verder. Dementerenden herkennen hun giga-set of hun mobiel niet meer als telefoon. Die hebben behoefte aan zo'n ouderwets toestel met losse hoorn en zo'n krulsnoer.
Herkenbaar, hoevaak ik niet te horen krijgt dat ze mij gebeld heeft en ik niet opnam. Maar ja, ze belt dus helemaal niet, ze weet meestal niet hoe het werkt. 's Nachts dan weer wel, zijn sommige mensen niet blij mee......
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
19-10-2024 13:30
Het gaat vooral om dingen over mijn zus die ik niet het web op wil slingeren. Ik wil niet dat zij herkend wordt.

Snap ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gelukkig is mijn moeder dus vrij achterdochtig van aard, dus ik hoop daarom dat ze niet in de handen van dat soort oplichters valt. Digitaal kan ze niets qua geld, is ook niet ingesteld, dus fingers crossed.

Ze heeft nu af en toe problemen inderdaad met 'dingen die het niet doen'. Elke verandering is aanleiding voor 'het doet het niet'.
Parkinson is wat dat betreft een verraderlijke ziekte. Mensen denken vaak dat het vooral lichamelijk is, maar de schade in de hersenen beïnvloedt ook heel erg denken en gedrag en dat wordt langzaam erger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik trek dit topic maar weer eens omhoog.
Even spuien.

Mijn moeder gaat best hard achteruit.
Wat ik eerder al schreef, parkinson beschadigt de hersenen. Ongeveer 50% krijgt parkinson-dementie. De afgelopen week is ze in-en-uit een delier gegaan. Dat er sprake is van parkinson-dementie is nu zeker. Dat is een andere vorm van alzheimer overigens. Er zijn vele vormen van dementie...
Ze is dus nu alleen thuis nog, wel wijkverpleging die nu elke dag komt. Afgelopen week is er vanuit 3 richtingen op haar ingepraat over verpleeghuis - ze is al ingeschreven maar zou nu naar de zg. acute wachtlijst moeten. Wijkverpleging, huisarts en ik en sibling. Ze weet dat het moet, maar geeft me nog geen toestemming om haar als 'acuut' aan te melden. Blijft het uitstellen... Hopelijk krijg ik vandaag of morgen toch groen licht van haar. Ik blijf het zo ontspannen mogelijk aanvliegen en breng het elke dag ter sprake, naast al het andere.

Ze is de weg kwijt in huis. Weet niet hoe ze van bed (beneden in huiskamer) naar wc (ook beneden) moet, of naar de open keuken. De fysieke beperking die ze al 30+ jaar heeft, werkt daarbij ook ernstig tegen. Alles zit op 40m2... Ik coach haar daar dan telefonisch doorheen. Oefening in geduld, zelf heel rustig en ontspannen blijven. * zennn! *
Dat is deze week al meerdere keren nodig geweest waaronder 2 keer in de nacht. Ben er ook al een paar keer fysiek geweest. Wijkverpleging kan opgeschaald worden, maar de nachten zijn het moeilijkst en daar is toch echt verpleeghuis voor nodig.
Ze is ook in de war: vraagt aan wijkverpleging 'wat is dit?' 'dat is je hoog-laag-bed'. Tja, voor mijn moeder net de verkeerde woordkeuze, want ze had al zo'n hekel aan dat bed (dat ik gewoon 'bed' noem). Dus is het nu een boot aan de kade geworden... want de randen voelen zo hard. En raakt ze geagiteerd. Ze gaat dus in en uit wanen.
Soms denkt ze dat ze op een station zit, want het 'voelt allemaal zo unheimlich'. Dan zit ze dus gewoon thuis op bank...
Het nare is dat ze het zelf deels wel beseft en het ook wel weer goed kan benoemen wat er mis gaat. Maarja, maandag sprak ze mijn voicemail in dat 'er mensen in huis waren, en ik ben NIET in de war!'. Wel dus...
Straks bel ik haar weer en als het te slecht klinkt, ga ik er vanavond naar toe en blijf daar slapen. Heb me voorgenomen om het mezelf zo aangenaam mogelijk te maken: goed boek mee etc.

Als het me lukt staat ze maandag op de acute wachtlijst en dan hopen dat we het kunnen pappen en nathouden tot die tijd. Maar een crisisopname sluit ik ook niet uit. Daar is ze overigens uit en te na voor gewaarschuwd, maarja... eigenwijs en ziekte bij elkaar opgeteld, bleef het aldoor een 'nee'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigens zie ik dat ik eerder schreef dat mijn eigen stress weer aan het pieken was. Dát is wel de winst van afgelopen tijd. Ik heb mijn eigen stuk daarin weer flink onder handen genomen en ben veel meer ontspanner momenteel. Blijf meer in het hier en nu en zorg ook beter voor mijn lichamelijke conditie waardoor mijn draagkracht is toegenomen. :kneel:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het met de rechterlijke machtiging afgelopen Dahlia?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder heeft ook dementie, ondertussen vergevorderd en de dynamiek tussen ons is veranderd. Ze doet onaardig tegen mij en ze is tegendraads. Bij haar zorgverleners doet ze dit niet maar mij kan ze niet verdragen en ik merk dat ik haar ook steeds minder goed kan verdragen. Wat mij betreft dump ik haar in een zorginstelling daar waar de werkdruk hoog ligt en niemand naar haar om zal kijken. Ik bied haar de gelegenheid om thuis te blijven wonen en ik lever veel vrije tijd in maar wanneer ik haar aankleed dan wil ze mij bijten. Dus ik communiceer haast niet meer met haar wanneer ik aanwezig ben en zij ook niet met mij.


Eigenlijk zijn we elkaar helemaal zat dus ik loop vast.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
Alle reacties Link kopieren Quote
Miskotto schreef:
17-11-2024 09:53
Mijn moeder heeft ook dementie, ondertussen vergevorderd en de dynamiek tussen ons is veranderd. Ze doet onaardig tegen mij en ze is tegendraads. Bij haar zorgverleners doet ze dit niet maar mij kan ze niet verdragen en ik merk dat ik haar ook steeds minder goed kan verdragen. Wat mij betreft dump ik haar in een zorginstelling daar waar de werkdruk hoog ligt en niemand naar haar om zal kijken. Ik bied haar de gelegenheid om thuis te blijven wonen en ik lever veel vrije tijd in maar wanneer ik haar aankleed dan wil ze mij bijten. Dus ik communiceer haast niet meer met haar wanneer ik aanwezig ben en zij ook niet met mij.


Eigenlijk zijn we elkaar helemaal zat dus ik loop vast.
Laat haar zsm naar een verpleegtehuis gaan voor haar en jouw welzijn en veiligheid. Als ze zich naar hulpverlening wel gedraagt is dat een veel betere oplossing dan dat jij haar min of meer negeert en zij agressief is naar jou. Als er al hulp is, heeft ze hopelijk een indicatie en kan ze op een wachtlijst voor een plek. Echt doen hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miskotto schreef:
17-11-2024 09:53
Mijn moeder heeft ook dementie, ondertussen vergevorderd en de dynamiek tussen ons is veranderd. Ze doet onaardig tegen mij en ze is tegendraads. Bij haar zorgverleners doet ze dit niet maar mij kan ze niet verdragen en ik merk dat ik haar ook steeds minder goed kan verdragen. Wat mij betreft dump ik haar in een zorginstelling daar waar de werkdruk hoog ligt en niemand naar haar om zal kijken. Ik bied haar de gelegenheid om thuis te blijven wonen en ik lever veel vrije tijd in maar wanneer ik haar aankleed dan wil ze mij bijten. Dus ik communiceer haast niet meer met haar wanneer ik aanwezig ben en zij ook niet met mij.


Eigenlijk zijn we elkaar helemaal zat dus ik loop vast.
Miskotto, laat haar op de wachtlijst zetten. Het probleem is juist vaak dat mantelzorgers heel lang door gaan met zorgen en zichzelf voorbij lopen. Laat de thuiszorg haar wassen en aankleden, doe dat niet zelf. Zorg echt voor veel hulp, ook als ze dat niet wil. Heeft ze wel WLZ indicatie? Dan is bijvoorbeeld ook betaalde mantelzorg mogelijk. In mijn situatie kwam de thuiszorg 3x per dag langs om te wassen en te voorzien van eten en medicijnen. De laatste weken was er ook nachtzorg, omdat ze ging zwerven 's nachts.

Echt, leer beter voor jezelf zorgen en je grenzen te bewaken. Een verzorgingstehuis is waarschijnlijk ook beter voor haar. Veel instellingen zijn gewoon goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fuchsia67 schreef:
16-11-2024 16:42
Hoe is het met de rechterlijke machtiging afgelopen Dahlia?
Lief dat je dit vraagt. Op laatste moment gelukkig voorkomen omdat ze akkoord ging met Art. 21 uit de zorgwet. De omschrijving is iets van geen bereidheid, geen bezwaar. Inmiddels is ze probleemloos opgenomen en blijkt ze eigenlijk te goed voor opname nu ze volledig verzorgd wordt. In de thuissituatie had ze echt nachtzorg nodig, omdat ze anders ging zwerven. Nachtzorg is niet op te brengen door mantelzorgers en ook betaalde nachtzorg wordt maar een beperkte periode vergoed. Sinds ze thuis nachtzorg had ging het eigenlijk gelijk al beter met haar.

Wat ik vooral heb geleerd de afgelopen maanden is dat je veel contact moet hebben met de casemanager en e.v.v. thuiszorg. Deze kunnen beiden snel bijsturen. De thuiszorg was heel fijn en breidde langzaam hun uren uit, meeverend met schoonmoeder. Laat zorgen bij de professionals en wees er zelf voor het bijsturen en de gezelligheid. Hoewel gezellig was zeker niet altijd, maar dat is een kwestie van accepteren. Scheelt wel dat het niet mijn eigen moeder betreft.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven