
Meer op grip op mijn leven gaan krijgen

dinsdag 4 februari 2020 om 20:45
Merk aan mezelf dat ik weinig gip op mijn leven lijk te hebben.
In verschillende opzichten; op sociaal en emotioneel vlak, maar ook op financieel vlak.
Ik merk dat ik erg kwetsbaar me voel en in de communicatie vaak te slap ben.
Geef niet duidelijk en tijdig mijn grenzen aan en heb moeite om voor mezelf op te komen.
Ook door angst, onzekerheid en een negatief zelfbeeld.
Ik wil echt harder gaan woirden, zowel voor mezelf als naar anderen toe.
En daarmee bedoel ik niet dat ik ineens bot oid wil gaan worden, maar vooral steviger, met meer power en zelfverzekerder.
Hierover heb ik het ook gehad met mijn psychiater en maatschappelijk werker.
Heb even een quote van mezelf van een ander topic;
Wil vooral evenwichtiger worden en niet zo kwetsbaar.
Heb al zo vaak te horen gekregen dat ik onzeker overkom en een dikkere huid zou moeten gaan krijgen.
Ben wel benieuwd voor wie dit soort situaties herkenbaar zijn.
In verschillende opzichten; op sociaal en emotioneel vlak, maar ook op financieel vlak.
Ik merk dat ik erg kwetsbaar me voel en in de communicatie vaak te slap ben.
Geef niet duidelijk en tijdig mijn grenzen aan en heb moeite om voor mezelf op te komen.
Ook door angst, onzekerheid en een negatief zelfbeeld.
Ik wil echt harder gaan woirden, zowel voor mezelf als naar anderen toe.
En daarmee bedoel ik niet dat ik ineens bot oid wil gaan worden, maar vooral steviger, met meer power en zelfverzekerder.
Hierover heb ik het ook gehad met mijn psychiater en maatschappelijk werker.
Heb even een quote van mezelf van een ander topic;
Spike76 schreef: ↑03-02-2020 13:15De spreekwoordelijke trap onder je kont is voor mij ook zeer van toepassing.
Ben altijd veel te soft, lievig en onzeker geweest in mijn doen en laten en daardoor ben ik vaak in de problemen gekomen.
Onderrmeer in het opkomen voor mezelf, van me kunnen afbijten, grenzen aangeven, nee durven zeggen etc.
Daardoor heb ik ook veel problemen op sociaal vlak gehad, zoals op de werkvloer, met vriendschappen etc.
Met laatstgenoemde heb ik in het verleden veel problemen gehad.
Een aantal vriendschappen zijn spaak gelopen, ondermeer doordat irritaties, spanningen etc te ver opliepen.
Ook was er sprake van verkeerde communicatie, ireëele verwachtingspatronen, oplopende irritaties etc.
Altijd leek ik alles maar 'goed' te vinden en liet voortdurend over me heen lopen.
Vrijwel nooit durfde ik mijn echte gevoelens te tonen en mijn daadwerkelijke mening te geven.
Door ondermeer mijn ASS heb ik sowieso ook erg veel moeite in de communicatie en dan vooral in het anticiperen en adequaat kunnen reageren.
Heb teveel last van onzekerheid en ben snel geneigd me terug te trekken.
Toch besef ik wel dat alleen harder gaan worden ook niet alleen maar werkt en juist ook weer averechts kan werken, zoals verontwaardiging bij anderen, conflicten etc.
En toch is het zeer belangrijk om harder te gaan worden.
Want het is ook zo dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken.
Ik moet meer grip op mezelf en mijn leven zien te krijgen.
En ik heb het gevoel dat ik dit momenteel (nog) te weinig heb.
In het verleden heb ik wel assertiviteitstrainingen gedaan en deze waren best nuttig.
Toch is het in de praktijk (in de maatschappij) nog veel complexer en ik vind het vaak moeilijk om me hierin staande te houden.
Voor wie is dit eigenlijk zoal herkenbaar?
Wil vooral evenwichtiger worden en niet zo kwetsbaar.
Heb al zo vaak te horen gekregen dat ik onzeker overkom en een dikkere huid zou moeten gaan krijgen.
Ben wel benieuwd voor wie dit soort situaties herkenbaar zijn.
anoniem_391482 wijzigde dit bericht op 04-02-2020 21:07
2.74% gewijzigd
woensdag 5 februari 2020 om 15:10
Ik herken zoveel wat je zegt Spike. en ook fijn dat anderen ook tips geven waar je gelijk wat aan hebt. ik ben zelf ook iemand die veel heeft aan de tips van anderen. Het is dan ook goed om je kwetsbaar op te kunnen stellen zodat mensen je ook kunnen helpen. Ik vond dat ook heel lastig maar met oefenen wordt dat steeds beter

woensdag 5 februari 2020 om 15:32
@Reiniervandalfsen;
Heel erg bedankt ook voor je reactie.
Jezelf kwetsbaar opstelen kan goed zijn; alleen moet je dit wel bij de juiste personen doen (die je daadwerkelijk kunt vertrouwen).
Bij mij is dit in het verleden helaas nog weleens verkeerd gegaan (zoals met bepaalde voormalig vriendschappen) en is hierin misbruik van mij gemaakt.
En dan vooral dat mijn vertrouwen in deze personen geschaad is en dat diegenen behoorlijk grensoverschrijdend zijn geweest.
Ben toen destijds te goed van vetrouwen geweest en heb me te tolerant, te weinig assertief en ook naief opgesteld.
Maar goed; het verleden ligt achter me en hier moet ik lering uit proberen te trekken.
Heel erg bedankt ook voor je reactie.
Jezelf kwetsbaar opstelen kan goed zijn; alleen moet je dit wel bij de juiste personen doen (die je daadwerkelijk kunt vertrouwen).
Bij mij is dit in het verleden helaas nog weleens verkeerd gegaan (zoals met bepaalde voormalig vriendschappen) en is hierin misbruik van mij gemaakt.
En dan vooral dat mijn vertrouwen in deze personen geschaad is en dat diegenen behoorlijk grensoverschrijdend zijn geweest.
Ben toen destijds te goed van vetrouwen geweest en heb me te tolerant, te weinig assertief en ook naief opgesteld.
Maar goed; het verleden ligt achter me en hier moet ik lering uit proberen te trekken.
woensdag 5 februari 2020 om 16:26
Ik had erg veel last van mijn burn-out en pas toen ik erover kon praten met anderen merkte ik op dat ik ook meer begrip kreeg. Heb ook wel veel gehad aan dit blog: https://liberi.nl/moeilijk-over-burn-out-praten/
anoniem_395034 wijzigde dit bericht op 05-02-2020 16:28
Reden: had de link naar het artikele er niet goed ingezet
Reden: had de link naar het artikele er niet goed ingezet
4.45% gewijzigd

woensdag 5 februari 2020 om 18:27
@Reiniervandalfsen;
Bedankt voor je link.
Verder wil ik nog schrijven, dat ik merk dat bepaalde mensen te makkelijk over mij heen kunnen lopen, doordat ik te weinig karakter toon, geen standpunten durf in te nemen en weinig tot geen tegengas durf te geven.
Het is voor mij dan ook van groot belang om meer karakter en zelfverzekerdheid te gaan tonen, alhoewel dit nog niet zo makkelijk is (en in stappen moet gaan).
Toch wil ik mij hier wel open in stellen en me niet langer steeds maar terugtrekken oid.
Door mijn pestverleden heb ik toch wel een behoorlijke klap opgelopen en dit heeft voor mij gezorgd voor een negatief zelfbeeld.
Dit negatieve zelfbeeld heeft mij jarenlang in de houtgreep gehouden en gezorgd voor veel angst en onzekerheid.
Bedankt voor je link.
Verder wil ik nog schrijven, dat ik merk dat bepaalde mensen te makkelijk over mij heen kunnen lopen, doordat ik te weinig karakter toon, geen standpunten durf in te nemen en weinig tot geen tegengas durf te geven.
Het is voor mij dan ook van groot belang om meer karakter en zelfverzekerdheid te gaan tonen, alhoewel dit nog niet zo makkelijk is (en in stappen moet gaan).
Toch wil ik mij hier wel open in stellen en me niet langer steeds maar terugtrekken oid.
Door mijn pestverleden heb ik toch wel een behoorlijke klap opgelopen en dit heeft voor mij gezorgd voor een negatief zelfbeeld.
Dit negatieve zelfbeeld heeft mij jarenlang in de houtgreep gehouden en gezorgd voor veel angst en onzekerheid.

woensdag 5 februari 2020 om 18:58
Hoi Spike,
Als ik jouw verhaal lees, denk ik eigenlijk dat dit iets is wat heel diep zit. En zoals ik eerder zei helpt een cursusje dan niet echt denk ik. Ik denk dat je heel veel hebt aan bedenken hoe je jezelf wil profileren en dan in kleine stapjes daar naartoe werkten.
Ik hoop echt dat je gaandeweg een manier vindt die bij jou past en waarmee je uit de voeten kan komen. Ik vind het altijd jammer om te lezen dat mensen misbruik gaan maken als ze weten dat ze die mogelijkheid hebben bij iemand. Ik vind dat hartstikke respectloos.
Over je zelfbeeld: komaan! Iedereen en dus ook jij is hartstikke leuk op zijn eigen manier. Dus een laag zelfbeeld is nergens voor nodig. Jouw eigenaardigheden maken jou jou! Zonder die was je geen Spikie. Sta op, sta voor de spiegel en zeg hardop dat je er mag wezen en ook je mening mag laten horen. Een beetje gek maar als je dat maar vaak genoeg doet helpt het echt! Je klinkt als een lief mens. Nu moet je het alleen zelf nog gaan geloven
Als ik jouw verhaal lees, denk ik eigenlijk dat dit iets is wat heel diep zit. En zoals ik eerder zei helpt een cursusje dan niet echt denk ik. Ik denk dat je heel veel hebt aan bedenken hoe je jezelf wil profileren en dan in kleine stapjes daar naartoe werkten.
Ik hoop echt dat je gaandeweg een manier vindt die bij jou past en waarmee je uit de voeten kan komen. Ik vind het altijd jammer om te lezen dat mensen misbruik gaan maken als ze weten dat ze die mogelijkheid hebben bij iemand. Ik vind dat hartstikke respectloos.
Over je zelfbeeld: komaan! Iedereen en dus ook jij is hartstikke leuk op zijn eigen manier. Dus een laag zelfbeeld is nergens voor nodig. Jouw eigenaardigheden maken jou jou! Zonder die was je geen Spikie. Sta op, sta voor de spiegel en zeg hardop dat je er mag wezen en ook je mening mag laten horen. Een beetje gek maar als je dat maar vaak genoeg doet helpt het echt! Je klinkt als een lief mens. Nu moet je het alleen zelf nog gaan geloven


woensdag 5 februari 2020 om 22:37
@hoii;
Bedankt voor je mooie en treffende reactie.
Het is erg belangrijk om aan mijn zelfbeeld te gaan werken.
Want dat lijkt ook een zekere basis te zijn voor meer zelfvertrouwen, assertiviteit etc.
Vaak overweeg ik ook om Haptotherapie te gaan volgen (is wel vrij prijzig en wordt helaas niet vergoed in mijn pakket).
Het zou goed zijn om bepaalde emoties meer te gaan uiten ook.
Wat dat betreft is Emotioneel Lichaamswerk ook wel een optie.
Bedankt voor je mooie en treffende reactie.
Het is erg belangrijk om aan mijn zelfbeeld te gaan werken.
Want dat lijkt ook een zekere basis te zijn voor meer zelfvertrouwen, assertiviteit etc.
Vaak overweeg ik ook om Haptotherapie te gaan volgen (is wel vrij prijzig en wordt helaas niet vergoed in mijn pakket).
Het zou goed zijn om bepaalde emoties meer te gaan uiten ook.
Wat dat betreft is Emotioneel Lichaamswerk ook wel een optie.
woensdag 5 februari 2020 om 23:29
Spike, ik worstel ook wel met de dingen die je omschrijft. Op de een of andere manier weet ik het wel, maar ik kan het niet toepassen in het dagelijks leven. Een eerste stap is de situaties herkennen. Ik negeerde het gevoel wat sommige situaties bij me opriepen… maar vaak kun je ervan uitgaan dat een situatie die een sterke emotie (boosheid, verdriet) bij je oproept, een situatie is waar je even goed bij stil moet staan. Dat leer je ook bij haptonomie… om naar die signalen te luisteren. Wat gebeurt er nu precies? Pas dan kun je ervoor kiezen anders te handelen. Je moet je dan ook afvragen of het klopt, wat je ervaart. Of dat jouw gedachten dat ervan hebben gemaakt.
Voorbeeld: Ik word vaak genegeerd en telkens als ik dat merk (en dat merk ik vaak, want ik ben er erg op gespitst), heb ik ook nog eens zo’n ‘zie-je-wel’ reactie. Maar ik realiseer me dat ik het ook in stand houd door er zelf al vanuit te gaan dat ik genegeerd word en me dus ook zo op te stellen. Een nieuw iemand komt binnen op mijn werk en stelt zich aan iedereen voor, maar ‘vergeet’ mij. Ik denk dan: ah, ik ben dus blijkbaar niet belangrijk. Maar als ik terugdenk, dan realiseer ik me dat ik zelf gewoon door ging met werken en dus niet bepaald een open houding had, ofwel uitnodigend ben geweest om je aan voor te stellen. Als ik er zo over nadenk, dan kan ik me zelfs voorstellen dat de ander zich heel ongemakkelijk voelde, terwijl ik me dat dus ook voelde omdat ik vond dat ik werd genegeerd. De volgende keer dat er een onbekend iemand binnen kwam, stond ik zelf op, maakte oogcontact en toen kreeg ik wel een handje…
Voorbeeld: Ik word vaak genegeerd en telkens als ik dat merk (en dat merk ik vaak, want ik ben er erg op gespitst), heb ik ook nog eens zo’n ‘zie-je-wel’ reactie. Maar ik realiseer me dat ik het ook in stand houd door er zelf al vanuit te gaan dat ik genegeerd word en me dus ook zo op te stellen. Een nieuw iemand komt binnen op mijn werk en stelt zich aan iedereen voor, maar ‘vergeet’ mij. Ik denk dan: ah, ik ben dus blijkbaar niet belangrijk. Maar als ik terugdenk, dan realiseer ik me dat ik zelf gewoon door ging met werken en dus niet bepaald een open houding had, ofwel uitnodigend ben geweest om je aan voor te stellen. Als ik er zo over nadenk, dan kan ik me zelfs voorstellen dat de ander zich heel ongemakkelijk voelde, terwijl ik me dat dus ook voelde omdat ik vond dat ik werd genegeerd. De volgende keer dat er een onbekend iemand binnen kwam, stond ik zelf op, maakte oogcontact en toen kreeg ik wel een handje…


donderdag 6 februari 2020 om 07:51
@vivinnetje;
Vind je reactie erg indrukwekkend en ook aangrijpend.
Het is inderdaad vooral belangrijk ook om situaties te herkennen en goed naar je eigen gevoel te luisteren.
Wil zeker niet als een slachtoffer klinken.
In het verleden is er echter best wel misbruik van me gemaakt, doordat ik te goed van vetrouwen was en erg naïef was in het aangaan van contacten.
Vaak schatte ik bepaalde personen helemaal verkeerd in.
Dat heeft ook weer met mijn ASS, autisme te maken.
Ik ben vaak in dezelfde valkuil gestapt en dat vind ik best wel pijnlijk om te moeten constateren.
Ben tegenwoordig wel veel voorzichtiger geworden, maar moet ook uitkijken voor achterdocht oid.
Vind je reactie erg indrukwekkend en ook aangrijpend.
Het is inderdaad vooral belangrijk ook om situaties te herkennen en goed naar je eigen gevoel te luisteren.
Wil zeker niet als een slachtoffer klinken.
In het verleden is er echter best wel misbruik van me gemaakt, doordat ik te goed van vetrouwen was en erg naïef was in het aangaan van contacten.
Vaak schatte ik bepaalde personen helemaal verkeerd in.
Dat heeft ook weer met mijn ASS, autisme te maken.
Ik ben vaak in dezelfde valkuil gestapt en dat vind ik best wel pijnlijk om te moeten constateren.
Ben tegenwoordig wel veel voorzichtiger geworden, maar moet ook uitkijken voor achterdocht oid.

donderdag 6 februari 2020 om 11:31
Spike, ik lees je ook in het autisme topic. Je schrijft dat je bij een psychiater komt, maar heb je ook nog behandeling voor je ass?
Bij het autisme centrum in mijn regio heb je bijvoorbeeld ook een behandelmodule communicatie. Een algemene assertiviteitscursus kan wellicht niet goed aansluiten bij je ass. Bij het autismecentrum wordt toch gekeken vanuit een ander perspectief.
Bij het autisme centrum in mijn regio heb je bijvoorbeeld ook een behandelmodule communicatie. Een algemene assertiviteitscursus kan wellicht niet goed aansluiten bij je ass. Bij het autismecentrum wordt toch gekeken vanuit een ander perspectief.

donderdag 6 februari 2020 om 16:11
@GreenLadyFern;
Ik heb geen specifieke behandeling voor mijn ASS.
Ben eigenljk best wel benieuwd naar die behandelmodule communicatie.
Assertiviteitstrainingen vond ik opzicht wel fijn (vooral de rots-water-methode).
In het echte dagelijks leven loop ik echter tegen zoveel complexe situaties aan, zoals problemen in de sociale omgang etc.
Ik heb geen specifieke behandeling voor mijn ASS.
Ben eigenljk best wel benieuwd naar die behandelmodule communicatie.
Assertiviteitstrainingen vond ik opzicht wel fijn (vooral de rots-water-methode).
In het echte dagelijks leven loop ik echter tegen zoveel complexe situaties aan, zoals problemen in de sociale omgang etc.
anoniem_391482 wijzigde dit bericht op 06-02-2020 16:17
0.59% gewijzigd

donderdag 6 februari 2020 om 16:17
Vind het best wel even apart om dit te schrijven.
Stond vanmiddag in de rij in een winkel.
Er was niets aan de hand en ik had alle tijd.
En toch voelde ik me enorm opgefokt (wellicht door bepaalde situaties uit het verleden die me bezig hielden).
Toen er vervolgens iemand ineens heel lomp door onze rij liep en mensen haast opzij werden geduwd, werd ik best wel pissig (niet dat ik er op reageerde, maar er borrelde wel iets op in me).
Maar waarom eigenlijk?
Normaal gesproken zou ik mijn schouders erover kunnen ophalen.
Blijkbaar was er toch iets diep van binnen wat me triggerde.
Best onnodig eigenlijk toch wel.
Ik probeer naar de buitenwereld altijd aardig te blijven, maar soms voel ik me van binnen echt totaal anders.
Alsof ik iets krampachtig probeer te verbloemen oid.
Heb daar best wel last van ook.
Stond vanmiddag in de rij in een winkel.
Er was niets aan de hand en ik had alle tijd.
En toch voelde ik me enorm opgefokt (wellicht door bepaalde situaties uit het verleden die me bezig hielden).
Toen er vervolgens iemand ineens heel lomp door onze rij liep en mensen haast opzij werden geduwd, werd ik best wel pissig (niet dat ik er op reageerde, maar er borrelde wel iets op in me).
Maar waarom eigenlijk?
Normaal gesproken zou ik mijn schouders erover kunnen ophalen.
Blijkbaar was er toch iets diep van binnen wat me triggerde.
Best onnodig eigenlijk toch wel.
Ik probeer naar de buitenwereld altijd aardig te blijven, maar soms voel ik me van binnen echt totaal anders.
Alsof ik iets krampachtig probeer te verbloemen oid.
Heb daar best wel last van ook.

donderdag 6 februari 2020 om 23:05
Kwam hier ook een zeer interessante link tegen; https://www.desteven.nl/persoonlijke-on ... easegedrag
Dit is voor mij ook absoluut van toepassing.
Met pleasen krijg je alleen maar een scheve communicatie en verkeerde verwachtingspatronen.
Ik heb dit vele jaren gedaan, puur uit onzekerheid , angst en minderwaardigheidssgevoelens.
Ondermeer om niet aardig gevonden te worden, voor conflicten etc.
Helaas heb ik met bepaalde personen (waaronder in vriendschappen) helaas uiteindelijk toch conflicten gekregen.
Het valt gewoon niet te vermijden en dit moet ik ook nu echt gaan inzien.
Ik kan ook niet steeds maar op eieren blijven lopen en vermijden.
Dit heeft mij te lang in de houtgreep gehouden.
Dit is voor mij ook absoluut van toepassing.
Met pleasen krijg je alleen maar een scheve communicatie en verkeerde verwachtingspatronen.
Ik heb dit vele jaren gedaan, puur uit onzekerheid , angst en minderwaardigheidssgevoelens.
Ondermeer om niet aardig gevonden te worden, voor conflicten etc.
Helaas heb ik met bepaalde personen (waaronder in vriendschappen) helaas uiteindelijk toch conflicten gekregen.
Het valt gewoon niet te vermijden en dit moet ik ook nu echt gaan inzien.
Ik kan ook niet steeds maar op eieren blijven lopen en vermijden.
Dit heeft mij te lang in de houtgreep gehouden.
vrijdag 7 februari 2020 om 07:09
Als iemand passeert aan de rij. En hij is lomp en duwt mensen bijna opzij. Dan is het normaal dat je dit lastig vind. Maar in plaats van kwaad te voelen kan je ook denken. Dat hij diarree heeft of ziek is. En dan voel je mee met hem mee. Uiteindelijk is het toch giswerk waarom hij zo een haast heeft. En misschien is het wel gewoon een narcistische onbeleefderik. Maar met die diarree gedachten bezorgd het je minder stress, en dat is goed. Hoe minder stress hoe beter.

vrijdag 7 februari 2020 om 08:12
@pplakke;;
Daar heb je inderdaad ook wel weer een punt.
Vermoedelijk had deze persoon trouwens geen diarree, want hij ging ergens in een andere rij rustig staan.
Maar goed; ben inmiddels wel weer bekoeld.
Het doet mij goed om mijn problemen hier in dit topic te beschrijven.
En ik ben ook zeer blij met de reacties.
Doet me echt goed ook.
Daar heb je inderdaad ook wel weer een punt.
Vermoedelijk had deze persoon trouwens geen diarree, want hij ging ergens in een andere rij rustig staan.
Maar goed; ben inmiddels wel weer bekoeld.
Het doet mij goed om mijn problemen hier in dit topic te beschrijven.
En ik ben ook zeer blij met de reacties.
Doet me echt goed ook.

vrijdag 7 februari 2020 om 19:44
Het is een vaak terugkerend onderwerp en het kan me zeer bezig houden en achtervolgen.
Opzicht ben ik best tevereden over mijn vriendenkring.
En toch komt het nog regelmatig voor dat bepaalde vriendschappen bij mij weg kunnen vallen.
Dit vind ik erg frustrerend en dit kan me een knagend en machteloos gevoel geven.
Vaak is bij mij ook het gevoel op den duur op niet echt goed meer en kan er sprake zijn van scheefgroei oid.
Hoe ervaren jullie dit, met vriendschappen die op den duur kunnen wegvallen?
En dan ook de situatie waarin je kunt belanden, zoals moeizame communicatie, evt aanvaringen/conflicten oid?
Opzicht ben ik best tevereden over mijn vriendenkring.
En toch komt het nog regelmatig voor dat bepaalde vriendschappen bij mij weg kunnen vallen.
Dit vind ik erg frustrerend en dit kan me een knagend en machteloos gevoel geven.
Vaak is bij mij ook het gevoel op den duur op niet echt goed meer en kan er sprake zijn van scheefgroei oid.
Hoe ervaren jullie dit, met vriendschappen die op den duur kunnen wegvallen?
En dan ook de situatie waarin je kunt belanden, zoals moeizame communicatie, evt aanvaringen/conflicten oid?

zaterdag 8 februari 2020 om 13:57
Wil nog even terugkomen op mijn vorige post en bijbehorende vragen.
Besef ergens ook dat ik bij mezelf moeten blijven.
Maar dat is juist ook zo moeilijk.
Ook omdat ik moeilijk grip op kan krijgen deze (sociaal en emotionele) problematiek.
Vraag me vaak af hoe het zover heeft kunnen komen dat ik min of meer niet meer met iemand kan omgaan (door teveel irritaties, spanningen etc) en soms zelfs gebrouilleerd kan raken.
Ik doe zo mijn best om alles in goede banen te leiden, maar veelal glippen dit soort situaties mij toch door de vingers.
Moet ook helemaal uit mijn rol van 'pleaser' en ook 'goedzak'.
Besef ergens ook dat ik bij mezelf moeten blijven.
Maar dat is juist ook zo moeilijk.
Ook omdat ik moeilijk grip op kan krijgen deze (sociaal en emotionele) problematiek.
Vraag me vaak af hoe het zover heeft kunnen komen dat ik min of meer niet meer met iemand kan omgaan (door teveel irritaties, spanningen etc) en soms zelfs gebrouilleerd kan raken.
Ik doe zo mijn best om alles in goede banen te leiden, maar veelal glippen dit soort situaties mij toch door de vingers.
Moet ook helemaal uit mijn rol van 'pleaser' en ook 'goedzak'.
zaterdag 8 februari 2020 om 15:18
Ik heb nooit echt vrienden gehad, dus ook geen gedoe met verliezen. Ik communiceer wel via twitter etc. Voor mij is dat soort van hoogst haalbare. En dit is vaak dan nog alleen met autisten. Als ik tegen niet autisten zou beginnen dat ik niets zeg in het echt. Dat snappen ze toch niet. Maar wat is dat een vriendschap. Als ik bepaalde accounts steeds leuk vind moet dit dan vriendschap noemen. Ik weet het niet het is gewoon om te weten wat doen dit converseren. En zolang ze me niet blokkeren wat overigens nog nooit gebeurt is. Dan ben ik al blij. Natuurlijk zou het erg zijn als er iemand wegvalt. Wat overigens al gebeurt is door zelfmoord. Maar zelfmoord is dan ook een bekend ding onder autisten dus iets wat ik niemand kwalijk neem. Het is natuurlijk wel pijnlijk dat zelfmoord zulke proporties aanneemt onder de autisten.

zaterdag 8 februari 2020 om 17:14
@pplakke;
Dat zelfmoord zulke proporties aanneemt is een bijzonder slechte ontwikkeling.
Heeft naar mijn idee ook best wel met de huidige samenleving te maken en het klimaat wat hierin heerst.
Het is weleens gebeurd dat zelfmoord door mijn hoofd heeft gespookt.
Gelukkig heb ik nooit echt concrete plannen oid hiervoor gehad.
Wil mijn dierbaren, zoals mijn ouders, dit ook zeker niet aandoen.
Dat zelfmoord zulke proporties aanneemt is een bijzonder slechte ontwikkeling.
Heeft naar mijn idee ook best wel met de huidige samenleving te maken en het klimaat wat hierin heerst.
Het is weleens gebeurd dat zelfmoord door mijn hoofd heeft gespookt.
Gelukkig heb ik nooit echt concrete plannen oid hiervoor gehad.
Wil mijn dierbaren, zoals mijn ouders, dit ook zeker niet aandoen.
zaterdag 8 februari 2020 om 19:25
Spike76 schreef: ↑06-02-2020 16:17Toen er vervolgens iemand ineens heel lomp door onze rij liep en mensen haast opzij werden geduwd, werd ik best wel pissig (niet dat ik er op reageerde, maar er borrelde wel iets op in me).
Maar waarom eigenlijk?
Normaal gesproken zou ik mijn schouders erover kunnen ophalen.
Blijkbaar was er toch iets diep van binnen wat me triggerde.
Herkenbaar hoor, ik heb vaak hetzelfde gevoel met dat soort situaties. Er gaat dan van alles door me heen: de irritatie dat er over m'n grenzen heen wordt gegaan. Een bevestiging dat ik kennelijk uitstraal dat dat gewoon maar kan. En dat dat eigenlijk ook zo is, want ik zeg er niks van, durf er niks van te zeggen, want wat gaat er dan gebeuren... Eigenlijk de angst: wat als die ander dan een grote bek opzet, me uitscheldt met iedereen erbij, alle ogen op mij gericht en wat als ik dan niet goed reageer... en dan ben ik eigenlijk boos op mezelf, dat ik wéér niet voor mezelf ben opgekomen. Een heleboel verschillende gedachten dus... en dat kan nog heel lang door werken. Die figuur met diarree



zaterdag 8 februari 2020 om 22:27
Dit herken ik dus ook weer.vivinnetje schreef: ↑08-02-2020 19:25Herkenbaar hoor, ik heb vaak hetzelfde gevoel met dat soort situaties. Er gaat dan van alles door me heen: de irritatie dat er over m'n grenzen heen wordt gegaan. Een bevestiging dat ik kennelijk uitstraal dat dat gewoon maar kan. En dat dat eigenlijk ook zo is, want ik zeg er niks van, durf er niks van te zeggen, want wat gaat er dan gebeuren... Eigenlijk de angst: wat als die ander dan een grote bek opzet, me uitscheldt met iedereen erbij, alle ogen op mij gericht en wat als ik dan niet goed reageer... en dan ben ik eigenlijk boos op mezelf, dat ik wéér niet voor mezelf ben opgekomen. Een heleboel verschillende gedachten dus... en dat kan nog heel lang door werken. Die figuur met diarreedie lomp door de rij liep zal dat waarschijnlijk niet eens in de gaten hebben.
Dat ik zoiets uitstraal dat kennelijk alles maar gewoon kan.
Blijkbaar ben ik te tolerant en lijk ik vrijwel alles maar best te vinden.
Toch is het het bij mij zo als iemand echt daadwerkelijk te ver gaat, dat het voor mij dan ook erg snel gebeurd kan zijn.
Ben daar wellicht wat te zwart-wit in.
Ik worstel hier best wel mee.
Vaak heb ik de neigng om me te vriendelijk en wat sullig op te stellen.
Dat hebben mensen vrij snel door en denken dan over me heen te kunnen lopen.
Dat geeft een erg frustrerend en machteloos gevoel.
Net als het feit dat ik me (ook door mijn ASS) vaak niet begrepen voel.
Ik probeer duidelijk te zijn, maar heb het gevoel dat ik bepaalde mensen niet bereik en niet tot ze kan doordringen.
Dat maakt me ook weer onzeker en machteloos en zodoende kan er een enorm schuldgevoel ook ontstaan bij me.
zondag 9 februari 2020 om 11:11
GreenLadyFern schreef: ↑08-02-2020 19:29Mijn man is vreselijk bot en prachtig in dat soort situaties, en zegt dan bv op luide, vrolijke toon: geen probleem hoor!
Die komische twist is een goeie manier om iemand terecht te wijzen. Soms lukt het me om ook zo te reageren: 'O, u wil erdoor? Zal ik even opzij gaan dan? Zo, ga uw gang!' Op die manier zal de ander al niet agressief kunnen reageren, krijg je eerder een domme grijns... maar ben je wèl je frustratie kwijt! Maar vaak ben je niet zo adrem.
In mijn geval: ik sta vaak in gedachten verzonken in zo'n rij dus wordt er echt door overvallen. O, en wat ik dan ook heb: dat ik mezelf op mijn kop geef omdat ik zo stond te dromen, dat ik niet uit mezelf een stap opzij deed...

vivinnetje wijzigde dit bericht op 09-02-2020 11:27
16.28% gewijzigd
zondag 9 februari 2020 om 11:25
Spike76 schreef: ↑08-02-2020 22:27Dit herken ik dus ook weer.
Dat ik zoiets uitstraal dat kennelijk alles maar gewoon kan.
Blijkbaar ben ik te tolerant en lijk ik vrijwel alles maar best te vinden.
Toch is het het bij mij zo als iemand echt daadwerkelijk te ver gaat, dat het voor mij dan ook erg snel gebeurd kan zijn.
Ben daar wellicht wat te zwart-wit in.
Ik worstel hier best wel mee.
Het is best een struggle, die interacties... Ik herken het ook en ook bij mijn zoon (16) die stoer roept dat hij niemand nodig heeft. Maar in werkelijkheid vindt hij het gewoon veel te lastig en kost het hem veel energie om met anderen om te gaan. Het is (denk ik) ook een soort zelfbescherming om zo zwart-wit te zijn. Je hebt dan kortstondig het idee dat je voor jezelf bent opgekomen. Enerzijds vind je dus dat je te tolerant bent... anderzijds kap je het contact rigoureus af als je hebt ervaren dat iemand over je grens is gegaan. Dat snappen mensen inderdaad niet. Vaak staat het niet in verhouding tot de daad. Voor jezelf misschien wel, maar anderen zullen je verwijten dat je overgevoelig bent en overdreven reageert. Die weten niet dat je al meer dingen over je kant hebt laten gaan waardoor er bij jou meer speelt dan dat ene voorval. Die vinden dat dan al snel onvoorspelbaar gedrag.
Je had het eerder over een haptonoom, toch? Dat is wel nuttig, die leert je stil te staan bij wat er met je gebeurt op dat soort momenten. Zodat je op het moment zelf veel bewuster kunt kiezen hoe je reageert. Je hebt de neiging om niet naar jezelf (je gevoel) te luisteren, zelfs te negeren... Dan begrijpen mensen je niet, die houden van authentiek gedrag, gedrag wat passend is. Maar het gebeurt wel en het blijft gebeuren, tot je emmer vol is en dan reageer je te heftig. Heel herkenbaar hoor, overigens. Ik ben nu op het punt dat ik achteraf zie dat dit is gebeurd, maar op het moment zelf schiet ik ook nog in mijn bekende verdedigingsmechanismen. Dat is een kwestie van inzicht en blijven oefenen...

zondag 9 februari 2020 om 12:42
@vivinnetje;
Zou wel graag haptonomie willen gaan doen.
Heb daar momenteel echter niet de financiële middelen voor (zit ook niet in mijn zorgpakket).
Heel vervelend toch wel.
Zou eventueel wel fysiotherapie kunnen gaan doen (dit wordt wel deels vergoed).
Dit heb ik in het verleden ook wel gedaan.
Was ook zeer prettig, maar totaal anders.
Zou wel graag haptonomie willen gaan doen.
Heb daar momenteel echter niet de financiële middelen voor (zit ook niet in mijn zorgpakket).
Heel vervelend toch wel.
Zou eventueel wel fysiotherapie kunnen gaan doen (dit wordt wel deels vergoed).
Dit heb ik in het verleden ook wel gedaan.
Was ook zeer prettig, maar totaal anders.

dinsdag 11 februari 2020 om 00:09
Ben eigenlijk nooit echt een gevoelsuiter geweest.
Meer iemand die alles teveel wegpraat cq weg rationaliseerd.
Ergens heb ik lange tijd een grote blokkade in mijn gevoelswereld gehad (ook ten opzichte van mijn communicatie).
Ik voel dat er wel iets van verandering in begint te komen.
Dit gaat echter erg langzaam.
En niet langer meer dat pleasen, behagen oid, maar juist tegengas durven te geven.
Vaak kunnen mensen hier wel van schrikken, omdat ze dit niet gewend zijn van mij.
Toch moet ik eerlijk bekennen dat het me steeds minder boeit of iemand dan teleurgesteld is of wat dan ook.
Ik kan niet iedereen maar steeds tevreden blijven houden en met fluwelen handschoentjes blijven aanpakken.
Dat zie ik zelf ook steeds meer in.
Meer iemand die alles teveel wegpraat cq weg rationaliseerd.
Ergens heb ik lange tijd een grote blokkade in mijn gevoelswereld gehad (ook ten opzichte van mijn communicatie).
Ik voel dat er wel iets van verandering in begint te komen.
Dit gaat echter erg langzaam.
En niet langer meer dat pleasen, behagen oid, maar juist tegengas durven te geven.
Vaak kunnen mensen hier wel van schrikken, omdat ze dit niet gewend zijn van mij.
Toch moet ik eerlijk bekennen dat het me steeds minder boeit of iemand dan teleurgesteld is of wat dan ook.
Ik kan niet iedereen maar steeds tevreden blijven houden en met fluwelen handschoentjes blijven aanpakken.
Dat zie ik zelf ook steeds meer in.