Meer op grip op mijn leven gaan krijgen

04-02-2020 20:45 56 berichten
Merk aan mezelf dat ik weinig gip op mijn leven lijk te hebben.
In verschillende opzichten; op sociaal en emotioneel vlak, maar ook op financieel vlak.
Ik merk dat ik erg kwetsbaar me voel en in de communicatie vaak te slap ben.
Geef niet duidelijk en tijdig mijn grenzen aan en heb moeite om voor mezelf op te komen.
Ook door angst, onzekerheid en een negatief zelfbeeld.
Ik wil echt harder gaan woirden, zowel voor mezelf als naar anderen toe.
En daarmee bedoel ik niet dat ik ineens bot oid wil gaan worden, maar vooral steviger, met meer power en zelfverzekerder.
Hierover heb ik het ook gehad met mijn psychiater en maatschappelijk werker.

Heb even een quote van mezelf van een ander topic;
Spike76 schreef:
03-02-2020 13:15
De spreekwoordelijke trap onder je kont is voor mij ook zeer van toepassing.
Ben altijd veel te soft, lievig en onzeker geweest in mijn doen en laten en daardoor ben ik vaak in de problemen gekomen.
Onderrmeer in het opkomen voor mezelf, van me kunnen afbijten, grenzen aangeven, nee durven zeggen etc.
Daardoor heb ik ook veel problemen op sociaal vlak gehad, zoals op de werkvloer, met vriendschappen etc.
Met laatstgenoemde heb ik in het verleden veel problemen gehad.
Een aantal vriendschappen zijn spaak gelopen, ondermeer doordat irritaties, spanningen etc te ver opliepen.
Ook was er sprake van verkeerde communicatie, ireëele verwachtingspatronen, oplopende irritaties etc.
Altijd leek ik alles maar 'goed' te vinden en liet voortdurend over me heen lopen.
Vrijwel nooit durfde ik mijn echte gevoelens te tonen en mijn daadwerkelijke mening te geven.
Door ondermeer mijn ASS heb ik sowieso ook erg veel moeite in de communicatie en dan vooral in het anticiperen en adequaat kunnen reageren.
Heb teveel last van onzekerheid en ben snel geneigd me terug te trekken.
Toch besef ik wel dat alleen harder gaan worden ook niet alleen maar werkt en juist ook weer averechts kan werken, zoals verontwaardiging bij anderen, conflicten etc.
En toch is het zeer belangrijk om harder te gaan worden.
Want het is ook zo dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken.
Ik moet meer grip op mezelf en mijn leven zien te krijgen.
En ik heb het gevoel dat ik dit momenteel (nog) te weinig heb.
In het verleden heb ik wel assertiviteitstrainingen gedaan en deze waren best nuttig.
Toch is het in de praktijk (in de maatschappij) nog veel complexer en ik vind het vaak moeilijk om me hierin staande te houden.

Voor wie is dit eigenlijk zoal herkenbaar?

Wil vooral evenwichtiger worden en niet zo kwetsbaar.
Heb al zo vaak te horen gekregen dat ik onzeker overkom en een dikkere huid zou moeten gaan krijgen.
Ben wel benieuwd voor wie dit soort situaties herkenbaar zijn.
anoniem_391482 wijzigde dit bericht op 04-02-2020 21:07
2.74% gewijzigd
Door mijn onzekerheid en minderwaardigheidsgevoelens (ondermeer door pestverleden etc) heb ik een enorme blokkade opgebouwd op sociaal en emotioneel vlak.
Daardoor zijn confrontaties haast onmogelijk voor me, helemaal als het op discussies, conflicten etc lijkt uit te draaien.
Heb al snel de neiging om me in de underdog-rol (onderliggende partij) te storten en dat is ook echt iets wat ik moet afleren.
Ik mag er zijn en ik moet meer mijn gevoelens gaan uiten.
Zal me hiermee niet altijd populair en geliefd maken, maar dat maakt me steeds minder uit.
Alle reacties Link kopieren
Spike76 schreef:
05-02-2020 08:55
Een actueel voorbeeld is het volgende.
Een vriend van mij vraagt me om de haverklap of ik met hem naar de sauna wil.
Ik heb al reeds duidelijk aangegeven dat ik dit liever niet te vaak doe ivm te hoge kosten (entree, eten etc).
Het blijft toch in een zekere zin een luxe aangelegenheid, hoe fijn dit ook kan zijn.
Een keertje kan heus wel, maar niet zo vaak (bijv elke maand, dat is al echt teveel voor mij).
Heb weinig in te komen (Wajong-uitkering) en heb hem dit ook meerdere keren laten weten.
Hij doet alsof hij alle begrip hiervoor heeft, maar hij blijft wel steeds iedere keer maar weer terugkomen hierop en mij hierin benaderen.
Dat word ik wel erg beu zo langzamerhand.
En ik voel me ook voor blok gezet en op kosten gejaagd hierin.
Ik vind het leuk om met hem af te spreken; dat is het probleem niet.
Zulke dure aangelegenheden vind ik echter toch wel iets teveel van het goede.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Je gaat wel graag met hem naar de sauna, maar vind het te duur elke maand. Zou ik ook vinden, hier ook een gedeeltelijke Wajong-uitkering. Je zou ook kunnen voorstellen b.v. eens in de 3 maanden te gaan? En tussendoor af en toe gewoon een bakkie doen?
Ik snap dat je het beu raakt om het steeds te moeten uitleggen. Dat had ik met mijn vriendin ook, die telkens met mij naar het café wilde. Even onthield ze dat en dan vroeg ze het weer. Maar later zei ze dat haar begeleiding haar pusht om met mij af te spreken. Terwijl ze daar zelf ook geen zin meer in had. Dat was voor ons beiden niet leuk meer en zij heeft uiteindelijk de knoop doorgehakt.
@hondenmens;
Geef je hier volledig gelijk in.
Eén keer in de ca 3 maanden zou nog wel kunnen, maar sowieso niet elke maand.
Iedere keer probeer ik dit wel uit te leggen en reageert hij dat hij alle begrip hiervoor heeft.
Maar iedere keer begint het riedeltje steeds weer vroeg of laat opnieuw bij hem.
Als ik eens een 'gewone' afspraak wil maken met hem, komt hij vervolgens gelijk weer met de sauna aanzetten.
Vind het soms wel wat vermoeiend worden.
Enfin; het is belangrijk om zoveel mogelijk bij mezelf te blijven hierin en tijdig en duidelijk grenzen hierin aan te geven.
Heb ergens het gevoel dat het ook zo kan zijn dat ik (vooral in het verleden) bepaalde contacten cq personen heb aangetrokken die niet goed voor me bleken te zijn, door mijn onzekere en kwetsbare houding (ondermeer door minderwaardigheidsgevoelens).
Dat kan een soort 'magneetwerking' geweest zijn.
Het kostte mij steeds meer energie en uiteindelijk kon ik het niet meer opbrengen en trok vaak de stekker er uit (op wat voor manier dan ook).
Ik realiseer dat dit wat hard kan overkomen; uiteindelijk besefte ik mij echter dat diegenen niet (meer) bij me bleken te passen.
De irritaties, spanningen etc liepen steeds verder op en het groeide qua communicatie, interesses, opvattingen etc steeds schever.
Heb altijd vrij veel moeite gehad om met dit soort situaties om te gaan.
En ik heb hier dikwijls mee geworsteld.

Voor wie is dit eigenlijk herkenbaar?
En ook dat je door een zekere naïviteit, verkeerde inschatting oid contacten, mensen hebt aangetrokken in je leven die niet goed voor je bleken te zijn.
Spike76 schreef:
12-02-2020 09:42
Heb ergens het gevoel dat het ook zo kan zijn dat ik (vooral in het verleden) bepaalde contacten cq personen heb aangetrokken die niet goed voor me bleken te zijn, door mijn onzekere en kwetsbare houding (ondermeer door minderwaardigheidsgevoelens).
Dat kan een soort 'magneetwerking' geweest zijn.
Het kostte mij steeds meer energie en uiteindelijk kon ik het niet meer opbrengen en trok vaak de stekker er uit (op wat voor manier dan ook).
Ik realiseer dat dit wat hard kan overkomen; uiteindelijk besefte ik mij echter dat diegenen niet (meer) bij me bleken te passen.
De irritaties, spanningen etc liepen steeds verder op en het groeide qua communicatie, interesses, opvattingen etc steeds schever.
Heb altijd vrij veel moeite gehad om met dit soort situaties om te gaan.
En ik heb hier dikwijls mee geworsteld.

Voor wie is dit eigenlijk herkenbaar?
En ook dat je door een zekere naïviteit, verkeerde inschatting oid contacten, mensen hebt aangetrokken in je leven die niet goed voor je bleken te zijn.
Hoi spike,

Ik herken dit eigenlijk in veel mensen in mijn omgeving. Voorbeeld: mjjn vriend en ik wilden een huis gaan kopen (dus hard gespaard) en toen kwam zijn beste vriend met de vraag of hij even 17k euro kon lenen vanwege belastingschulden en mijn vriend was bereid om dat geld uit te lenen. Nou mooi niet dat ik dat toeliet..

Ik denk dat je diep van binnen vaak wel voelt wanneer iemand over je grenzen gaat. Het is alleen een kwestie van kiezen voor jezelf (en dat is heel.moeilijk). Maar zodra je dat merkt kan je er wel actie op ondernemen. Contacten een beetje laten doodbloeden, mensen erop aanspreken (dus vooral niet verwijtend maar vanuit je eigen gevoel) of het alleen op platonische vriendschappen houden (voor de gezelligheid en meer ook niet).
@hoii:
Heel erg bedankt voor je interessante reactie.
Het is ook zeer belangrijk, om in dit soort situaties goed naar je eigen gevoel te luisteren.
Wat absurd van die 17k Euro.
Het is dan ook erg essentieel om je grenzen hierin te stellen en deze zo tijdig en duidelijk mogelijk aan te geven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven