Psyche
alle pijlers
Meer op grip op mijn leven gaan krijgen
dinsdag 4 februari 2020 om 20:45
Merk aan mezelf dat ik weinig gip op mijn leven lijk te hebben.
In verschillende opzichten; op sociaal en emotioneel vlak, maar ook op financieel vlak.
Ik merk dat ik erg kwetsbaar me voel en in de communicatie vaak te slap ben.
Geef niet duidelijk en tijdig mijn grenzen aan en heb moeite om voor mezelf op te komen.
Ook door angst, onzekerheid en een negatief zelfbeeld.
Ik wil echt harder gaan woirden, zowel voor mezelf als naar anderen toe.
En daarmee bedoel ik niet dat ik ineens bot oid wil gaan worden, maar vooral steviger, met meer power en zelfverzekerder.
Hierover heb ik het ook gehad met mijn psychiater en maatschappelijk werker.
Heb even een quote van mezelf van een ander topic;
Wil vooral evenwichtiger worden en niet zo kwetsbaar.
Heb al zo vaak te horen gekregen dat ik onzeker overkom en een dikkere huid zou moeten gaan krijgen.
Ben wel benieuwd voor wie dit soort situaties herkenbaar zijn.
In verschillende opzichten; op sociaal en emotioneel vlak, maar ook op financieel vlak.
Ik merk dat ik erg kwetsbaar me voel en in de communicatie vaak te slap ben.
Geef niet duidelijk en tijdig mijn grenzen aan en heb moeite om voor mezelf op te komen.
Ook door angst, onzekerheid en een negatief zelfbeeld.
Ik wil echt harder gaan woirden, zowel voor mezelf als naar anderen toe.
En daarmee bedoel ik niet dat ik ineens bot oid wil gaan worden, maar vooral steviger, met meer power en zelfverzekerder.
Hierover heb ik het ook gehad met mijn psychiater en maatschappelijk werker.
Heb even een quote van mezelf van een ander topic;
Spike76 schreef: ↑03-02-2020 13:15De spreekwoordelijke trap onder je kont is voor mij ook zeer van toepassing.
Ben altijd veel te soft, lievig en onzeker geweest in mijn doen en laten en daardoor ben ik vaak in de problemen gekomen.
Onderrmeer in het opkomen voor mezelf, van me kunnen afbijten, grenzen aangeven, nee durven zeggen etc.
Daardoor heb ik ook veel problemen op sociaal vlak gehad, zoals op de werkvloer, met vriendschappen etc.
Met laatstgenoemde heb ik in het verleden veel problemen gehad.
Een aantal vriendschappen zijn spaak gelopen, ondermeer doordat irritaties, spanningen etc te ver opliepen.
Ook was er sprake van verkeerde communicatie, ireëele verwachtingspatronen, oplopende irritaties etc.
Altijd leek ik alles maar 'goed' te vinden en liet voortdurend over me heen lopen.
Vrijwel nooit durfde ik mijn echte gevoelens te tonen en mijn daadwerkelijke mening te geven.
Door ondermeer mijn ASS heb ik sowieso ook erg veel moeite in de communicatie en dan vooral in het anticiperen en adequaat kunnen reageren.
Heb teveel last van onzekerheid en ben snel geneigd me terug te trekken.
Toch besef ik wel dat alleen harder gaan worden ook niet alleen maar werkt en juist ook weer averechts kan werken, zoals verontwaardiging bij anderen, conflicten etc.
En toch is het zeer belangrijk om harder te gaan worden.
Want het is ook zo dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken.
Ik moet meer grip op mezelf en mijn leven zien te krijgen.
En ik heb het gevoel dat ik dit momenteel (nog) te weinig heb.
In het verleden heb ik wel assertiviteitstrainingen gedaan en deze waren best nuttig.
Toch is het in de praktijk (in de maatschappij) nog veel complexer en ik vind het vaak moeilijk om me hierin staande te houden.
Voor wie is dit eigenlijk zoal herkenbaar?
Wil vooral evenwichtiger worden en niet zo kwetsbaar.
Heb al zo vaak te horen gekregen dat ik onzeker overkom en een dikkere huid zou moeten gaan krijgen.
Ben wel benieuwd voor wie dit soort situaties herkenbaar zijn.
anoniem_391482 wijzigde dit bericht op 04-02-2020 21:07
2.74% gewijzigd
dinsdag 4 februari 2020 om 21:15
Hard zijn is in mijn ogen niet een fijn streven. Voor veel mensen werkt het wellicht goed, maar ben je dan nog wel in staat toch echte connecties?
Wat ik lees is dat je vaak voorbij gaat aan jezelf: je bent dus eigenlijk al heel hard voor jezelf. Maar jij bent net zo veel waard als ieder ander! Mild leren zijn voor jezelf, goed genoeg zijn zoals je bent. Je eigen grenzen respecteren én die van de ander.
Wat ik lees is dat je vaak voorbij gaat aan jezelf: je bent dus eigenlijk al heel hard voor jezelf. Maar jij bent net zo veel waard als ieder ander! Mild leren zijn voor jezelf, goed genoeg zijn zoals je bent. Je eigen grenzen respecteren én die van de ander.
woensdag 5 februari 2020 om 00:02
@anoniempj85;
Daar zou je ergens ook wel weer gelijk in kunnen hebben.
Wat ik vooral ook bedoel met met harder worden, is zelfverzekerder en duidelijker overkomen en juist niet zo pleasend en behagend.
Heb vaak het gevoel gehad bij mezelf dat ik op eieren gelopen heb bij bepaalde personen, om ze steeds maar tevreden te houden.
En dan creëer je op den duur een vertekend en verkeerd beeld van jezelf.
Dat is iets wat ik absoluut niet meer wil.
Ik wil juist authentieker kunnen overkomen en niet zo gekunsteld en geforceerd.
Daar zou je ergens ook wel weer gelijk in kunnen hebben.
Wat ik vooral ook bedoel met met harder worden, is zelfverzekerder en duidelijker overkomen en juist niet zo pleasend en behagend.
Heb vaak het gevoel gehad bij mezelf dat ik op eieren gelopen heb bij bepaalde personen, om ze steeds maar tevreden te houden.
En dan creëer je op den duur een vertekend en verkeerd beeld van jezelf.
Dat is iets wat ik absoluut niet meer wil.
Ik wil juist authentieker kunnen overkomen en niet zo gekunsteld en geforceerd.
woensdag 5 februari 2020 om 00:38
Dat is een zeer interessante vraag.
Ergens komt het vooral nog omdat ik me onzeker en kwetsbaar voel, ondermeer door een negatief zelfbeeld.
En dit kan mij erg doen verlammen.
Ik lijk dan op 'safe' te gaan spelen door steeds maar weer aardig te doen en dat terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil.
Vooral niet bij personen waarbij mijn gevoel niet goed is.
Ik ben echter bang voor discussies, conflicten oid en bang dat er over me heen gelopen word.
In het verleden hebben bepaalde personen waarmee ik vriendschap heb gehad nogal misbruik van mij gemaakt (oa door meerdere keren over mijn grenzen te gaan, me weg te zetten etc) en daar heb ik behoorlijk veel last van gehad.
Ik heb me hierin vaak een zwakkeling gevoeld en kreeg het gevoel dat ik niet tegen hun op kon.
Uiteindelijk heb ik dit soort contacten wel kunnen verbreken, maar het leed was toen allang geschiedt.
Ergens komt het vooral nog omdat ik me onzeker en kwetsbaar voel, ondermeer door een negatief zelfbeeld.
En dit kan mij erg doen verlammen.
Ik lijk dan op 'safe' te gaan spelen door steeds maar weer aardig te doen en dat terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil.
Vooral niet bij personen waarbij mijn gevoel niet goed is.
Ik ben echter bang voor discussies, conflicten oid en bang dat er over me heen gelopen word.
In het verleden hebben bepaalde personen waarmee ik vriendschap heb gehad nogal misbruik van mij gemaakt (oa door meerdere keren over mijn grenzen te gaan, me weg te zetten etc) en daar heb ik behoorlijk veel last van gehad.
Ik heb me hierin vaak een zwakkeling gevoeld en kreeg het gevoel dat ik niet tegen hun op kon.
Uiteindelijk heb ik dit soort contacten wel kunnen verbreken, maar het leed was toen allang geschiedt.
woensdag 5 februari 2020 om 08:00
@Verbinder;
Dat heb ik reeds meerdere keren gedaan in het verleden.
In de praktijk zet het te weinig zoden aan de dijk.
Ik blijf ergens erg onzeker (door dat negatieve zelfbeeld) en heb veel moeite om voor mezelf op te komen.
Ik ben nooit echt een iemand geweest die zich makkelijk uit en ben altijd erg teruggetrokken en gereserveerd.
Ik probeer wel aardig en sociaal over te komen, maar voor mijn gevoel is dit erg gekunsteld.
Door mijn ASS heb ik erg veel problemen in de sociale omgang en ik vind het moeilijk om mensen aan te voelen.
Ook vind ik dat ik teveel bezig ben om anderen tevreden te houden en te pleasen.
Dat zorgt voor een verkeerde communciatie en ook ireële verwachtingspatronen.
Nooit heb ik geleerd om tegengas te geven en van me af te bijten.
Ik trek me erg snel terug.
Weet niet met conflicten om te gaan en ben ik in het verleden erg veel spaak gelopen met vriendschappen.
Vaak vraag ik me af wie ik daadwerkelijk ben.
Ik denk mezelf zo langzamerhand te kennen, maar er steken steeds weer nieuwe problemen de kop op bij mij.
En dat is erg lastig om mee om te gaan.
Dat heb ik reeds meerdere keren gedaan in het verleden.
In de praktijk zet het te weinig zoden aan de dijk.
Ik blijf ergens erg onzeker (door dat negatieve zelfbeeld) en heb veel moeite om voor mezelf op te komen.
Ik ben nooit echt een iemand geweest die zich makkelijk uit en ben altijd erg teruggetrokken en gereserveerd.
Ik probeer wel aardig en sociaal over te komen, maar voor mijn gevoel is dit erg gekunsteld.
Door mijn ASS heb ik erg veel problemen in de sociale omgang en ik vind het moeilijk om mensen aan te voelen.
Ook vind ik dat ik teveel bezig ben om anderen tevreden te houden en te pleasen.
Dat zorgt voor een verkeerde communciatie en ook ireële verwachtingspatronen.
Nooit heb ik geleerd om tegengas te geven en van me af te bijten.
Ik trek me erg snel terug.
Weet niet met conflicten om te gaan en ben ik in het verleden erg veel spaak gelopen met vriendschappen.
Vaak vraag ik me af wie ik daadwerkelijk ben.
Ik denk mezelf zo langzamerhand te kennen, maar er steken steeds weer nieuwe problemen de kop op bij mij.
En dat is erg lastig om mee om te gaan.
woensdag 5 februari 2020 om 08:05
Ik weet het eigenlijk gewoon niet.anoniempje85 schreef: ↑05-02-2020 07:58Wat zou een eerste kleine stap voor je kunnen zijn hierin?
Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je dat doet? En hoe erg is dat eigenlijk?
Ik ben zo bang voor conflicten en ruzies.
Ik voel me altijd overal maar schuldig in.
Altijd heb ik het gevoel dat het probleem bij mij ligt.
Wat ik eerder ook al schreef; ik ben in vrij veel vriendschappen spaak gelopen.
Ook doordat ik deze personen niet goed ingeschat heb, ik te goed van vertrouwen ben geweest en me enorm in hun vergist heb.
Er bleek geen goede match te zijn en dat is toch wel een enorme pijnlijke constatering geweest.
Dit zal ook wel met mijn ASS en naïviteit te maken hebben.
anoniem_391482 wijzigde dit bericht op 05-02-2020 08:08
7.14% gewijzigd
woensdag 5 februari 2020 om 08:07
Wat mij heeft geholpen (ben nog niet helemaal waar ik ben zijn maar wel al een stuk verder) zijn:
- fake it till you make it, ik ben bij een nieuwe werkgever begonnen en dat was voor mij dè kans om mezelf anders neer te zetten en dat heeft voor mij echt gewerkt. Ik bedacht voordat ik begon hoe ik wilde overkomen en wat ik daarvoor kon doen.
- een goed gesprek met mijn broer waarin hij vroeg waar ik nou bang voor was. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Dat iemand je niet aardig vindt? Nou en.. jij vindt toch ook niet iedereen aardig?
Het is denk ik vooral een mindset waarbij tijd belangrijk is. Je verandert niet wie je bent met een cursusje van een paar dagen. Vaak zijn het allemaal open deuren en weet je het wel. Ik denk dat je vooral bij jezelf moet nagaan waarom je op deze manier handelt, wat je liever zou hebben gedaan en hoe je dat in de toekomst kan bewerkstelligen. Kleine stapjes maken en uiteindelijk lukt het je wel. Succes!
- fake it till you make it, ik ben bij een nieuwe werkgever begonnen en dat was voor mij dè kans om mezelf anders neer te zetten en dat heeft voor mij echt gewerkt. Ik bedacht voordat ik begon hoe ik wilde overkomen en wat ik daarvoor kon doen.
- een goed gesprek met mijn broer waarin hij vroeg waar ik nou bang voor was. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Dat iemand je niet aardig vindt? Nou en.. jij vindt toch ook niet iedereen aardig?
Het is denk ik vooral een mindset waarbij tijd belangrijk is. Je verandert niet wie je bent met een cursusje van een paar dagen. Vaak zijn het allemaal open deuren en weet je het wel. Ik denk dat je vooral bij jezelf moet nagaan waarom je op deze manier handelt, wat je liever zou hebben gedaan en hoe je dat in de toekomst kan bewerkstelligen. Kleine stapjes maken en uiteindelijk lukt het je wel. Succes!
woensdag 5 februari 2020 om 08:55
Een actueel voorbeeld is het volgende.
Een vriend van mij vraagt me om de haverklap of ik met hem naar de sauna wil.
Ik heb al reeds duidelijk aangegeven dat ik dit liever niet te vaak doe ivm te hoge kosten (entree, eten etc).
Het blijft toch in een zekere zin een luxe aangelegenheid, hoe fijn dit ook kan zijn.
Een keertje kan heus wel, maar niet zo vaak (bijv elke maand, dat is al echt teveel voor mij).
Heb weinig in te komen (Wajong-uitkering) en heb hem dit ook meerdere keren laten weten.
Hij doet alsof hij alle begrip hiervoor heeft, maar hij blijft wel steeds iedere keer maar weer terugkomen hierop en mij hierin benaderen.
Dat word ik wel erg beu zo langzamerhand.
En ik voel me ook voor blok gezet en op kosten gejaagd hierin.
Ik vind het leuk om met hem af te spreken; dat is het probleem niet.
Zulke dure aangelegenheden vind ik echter toch wel iets teveel van het goede.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Een vriend van mij vraagt me om de haverklap of ik met hem naar de sauna wil.
Ik heb al reeds duidelijk aangegeven dat ik dit liever niet te vaak doe ivm te hoge kosten (entree, eten etc).
Het blijft toch in een zekere zin een luxe aangelegenheid, hoe fijn dit ook kan zijn.
Een keertje kan heus wel, maar niet zo vaak (bijv elke maand, dat is al echt teveel voor mij).
Heb weinig in te komen (Wajong-uitkering) en heb hem dit ook meerdere keren laten weten.
Hij doet alsof hij alle begrip hiervoor heeft, maar hij blijft wel steeds iedere keer maar weer terugkomen hierop en mij hierin benaderen.
Dat word ik wel erg beu zo langzamerhand.
En ik voel me ook voor blok gezet en op kosten gejaagd hierin.
Ik vind het leuk om met hem af te spreken; dat is het probleem niet.
Zulke dure aangelegenheden vind ik echter toch wel iets teveel van het goede.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
woensdag 5 februari 2020 om 09:03
Wil je dit helemaal niet doen of niet vaak? Want dit zijn natuurlijk 2 verschillende dingen..Spike76 schreef: ↑05-02-2020 08:55Een actueel voorbeeld is het volgende.
Een vriend van mij vraag me om de haverklap of ik met hem naar de sauna wil.
Ik heb al reeds duidelijk aangegeven dat ik dit liever niet te vaak doe ivm te hoge kosten (entree, eten etc).
Het blijft toch in een zekere zin een luxe aangelegenheid, hoe fijn dit ook kan zijn.
Heb weinig in te komen (Wajong-uitkering) en heb hem dit ook meerdere keren laten weten.
Hij doet alsof hij alle begrip hiervoor heeft, maar hij blijft wel steeds iedere keer maar weer terugkomen hierop en mij hierin benaderen.
Dat word ik wel erg beu zo langzamerhand.
En ik voel me ook voor blok gezet en op kosten gejaagd hierin.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
In het eerste geval zou je dan moeten duidelijk maken dat je het helemaal niet wil. Dat kan door een volgende keer als hij begint over een saunabezoekje te zeggen dat je het lief vindt dat hij graag met je naar de sauna wil, maar dat dat niet is waar je zin in hebt. Je zou met een alternatief kunnen komen (thuis een filmpje kijken ofzo) waarbij jullie wel samen zijn maar iets doen wat jij ook leuk vindt.
In het tweede geval kan je zeggen dat je graag zou willen maar momenteel niet genoeg financiële middelen hebt. Dat je erop terugkomt als je dat wel hebt en dat je hem laat weten wanneer het je wel uitkomt. En dan gewoon overgaan op een ander onderwerp. Niks aan het handje en de bal ligt bij jou.
Soms denk je duidelijk te zijn maar ben je dat toch iets minder dan je denkt. Want hoe reageer je er nu op?
woensdag 5 februari 2020 om 09:07
@hoii;
Daar heb je absoluut gelijk in.
Heb wel aangegeven dat ik dit niet iedere maand wil doen en dit alleen incidenteel eens wil doen (bijv 1x in de 3 maand).
Maar wellicht ben ik toch nog niet duidelijk genoeg geweest hierin.
Hij komt ook voortdurend aanzetten met 'kortings-acties', maar hij vergeet derhalve dat bijv eten er ook behoorlijk inhakt.
Dat probeer ik hem dan ook steeds duidelijk te maken.
Het lijkt echter niet door te dringen.
Daar heb je absoluut gelijk in.
Heb wel aangegeven dat ik dit niet iedere maand wil doen en dit alleen incidenteel eens wil doen (bijv 1x in de 3 maand).
Maar wellicht ben ik toch nog niet duidelijk genoeg geweest hierin.
Hij komt ook voortdurend aanzetten met 'kortings-acties', maar hij vergeet derhalve dat bijv eten er ook behoorlijk inhakt.
Dat probeer ik hem dan ook steeds duidelijk te maken.
Het lijkt echter niet door te dringen.
woensdag 5 februari 2020 om 09:17
Het lastige is dat je natuurlijk ook met hem en zijn karakter te maken hebt. Misschien is het een doordrammer?
Ik zou duidelijk zeggen joh ik vind het een leuk idee van je, maar zoals je weet heb ik helaas minder te besteden dan ik zou willen. Ik weet dat je je best doet met het zoeken van al die acties maar voor mij ligt het toch wat gevoeliger. Vind je het oké als ik hier later op terugkom? Wanneer ik genoeg geld heb voor een uitje zal ik opzoek gaan naar een leuke actie en laat ik het je meteen weten als ik iets heb gevonden.
Op deze manier stel je een retorische vraag waardoor het lijkt alsof je hem een keuze geeft (doe je eigenlijk nie, maar moet een ongelooflijke dweil zijn als hij nee zegt) én de bal ligt bij jou. Jij neemt contact op met hem als jij genoeg geld hebt. En dat is wat je wil denk ik?
Ik zou duidelijk zeggen joh ik vind het een leuk idee van je, maar zoals je weet heb ik helaas minder te besteden dan ik zou willen. Ik weet dat je je best doet met het zoeken van al die acties maar voor mij ligt het toch wat gevoeliger. Vind je het oké als ik hier later op terugkom? Wanneer ik genoeg geld heb voor een uitje zal ik opzoek gaan naar een leuke actie en laat ik het je meteen weten als ik iets heb gevonden.
Op deze manier stel je een retorische vraag waardoor het lijkt alsof je hem een keuze geeft (doe je eigenlijk nie, maar moet een ongelooflijke dweil zijn als hij nee zegt) én de bal ligt bij jou. Jij neemt contact op met hem als jij genoeg geld hebt. En dat is wat je wil denk ik?
woensdag 5 februari 2020 om 11:11
Heb vanmorgen een goed en fijn gesprek gehad bij mijn psychiater.
En heb alles goed en duidelijk verteld (ook wat ik hier zoal beschreven heb).
Vooral gisteren en eergisteren heb ik erg veel vervelende klachten gehad, zoals depressiviteit, piekeren, overmatig veel slapen etc.
Het gaat veel met pieken en dalen bij mij.
De ene week is het stabieler en beter dan de andere week.
Wil toch meer balans hierin zien te gaan ontwikkelen.
En heb alles goed en duidelijk verteld (ook wat ik hier zoal beschreven heb).
Vooral gisteren en eergisteren heb ik erg veel vervelende klachten gehad, zoals depressiviteit, piekeren, overmatig veel slapen etc.
Het gaat veel met pieken en dalen bij mij.
De ene week is het stabieler en beter dan de andere week.
Wil toch meer balans hierin zien te gaan ontwikkelen.
woensdag 5 februari 2020 om 11:47
Hoi Spike.
Ik heb zelf Asperger,en herken wel wat in je verhaal.
Het is voor ons autisten idd moeilijk anderen aan te voelen,en om maar geen fouten te maken doen we juist veel te veel ons best,en verliezen we onszelf uit het oog.
Ik merk bij mezelf ook dat het voor mij moeilijk is om tijdens contact met iemand,terwijl ik probeer dat zo goed mogelijk te doen,mijn eigen gevoel bij het contact waar te nemen.
Ik kom er vaak pas later op de dag,als ik alleen ben,achter dat het voor mijzelf niet prettig was,omdat ik over mijn grenzen liet gaan.En dan is het ook soms gewoon te laat om mijn grenzen aan te geven.
Dat alles maakt assertief zijn gewoon lastig.
Het enige wat bij mij helpt is geloof ik ouder worden.En het feit dat ik gewoon geen energie meer heb voor al die flauwekul
Doordat ik mezelf gewoon beter ken dan toen ik jong was,en weet wat ik aan mezelf heb,maakt de mening van een ander me minder uit,en doe ik meer mijn eigen ding.
Als ik al een tip voor je heb,is het deze:probeer jezelf beter te leren kennen,en waarderen.Als je steeds bezig bent met je gedrag naar anderen,verlies je jezelf uit t oog,juist als je Autisme hebt.
Als je jezelf goed kent,weet je waar jij voor staat,en laat je je minder van je stuk brengen.Dat is in ieder geval wat voor mij het beste heeft gewerkt.Investeer in jezelf
Ik heb zelf Asperger,en herken wel wat in je verhaal.
Het is voor ons autisten idd moeilijk anderen aan te voelen,en om maar geen fouten te maken doen we juist veel te veel ons best,en verliezen we onszelf uit het oog.
Ik merk bij mezelf ook dat het voor mij moeilijk is om tijdens contact met iemand,terwijl ik probeer dat zo goed mogelijk te doen,mijn eigen gevoel bij het contact waar te nemen.
Ik kom er vaak pas later op de dag,als ik alleen ben,achter dat het voor mijzelf niet prettig was,omdat ik over mijn grenzen liet gaan.En dan is het ook soms gewoon te laat om mijn grenzen aan te geven.
Dat alles maakt assertief zijn gewoon lastig.
Het enige wat bij mij helpt is geloof ik ouder worden.En het feit dat ik gewoon geen energie meer heb voor al die flauwekul
Doordat ik mezelf gewoon beter ken dan toen ik jong was,en weet wat ik aan mezelf heb,maakt de mening van een ander me minder uit,en doe ik meer mijn eigen ding.
Als ik al een tip voor je heb,is het deze:probeer jezelf beter te leren kennen,en waarderen.Als je steeds bezig bent met je gedrag naar anderen,verlies je jezelf uit t oog,juist als je Autisme hebt.
Als je jezelf goed kent,weet je waar jij voor staat,en laat je je minder van je stuk brengen.Dat is in ieder geval wat voor mij het beste heeft gewerkt.Investeer in jezelf
woensdag 5 februari 2020 om 11:52
En wees idd mild voor jezelf als het niet altijd lukt.Mensen met autisme hebben deze problemen,maar ook veel mensen zonder autisme kennen het.
Uiteindelijk probeert iedereen maar wat
En al die zelfverzekerde mensen zijn vanbinnen misschien ook minder stoer dan het van buiten lijkt,je zou je nog verbazen!
Uiteindelijk probeert iedereen maar wat
En al die zelfverzekerde mensen zijn vanbinnen misschien ook minder stoer dan het van buiten lijkt,je zou je nog verbazen!
