Psyche
alle pijlers
Meer van het leven genieten als vrijgezel.
dinsdag 13 juni 2017 om 21:00
Mijn leven is helemaal niet slecht. Ik ben op zich niet ongelukkig, weet mijn vrije tijd over het algemeen wel redelijk goed op te vullen.
Maar toch : De zomer komt er aan, en de laatste twee jaar merk ik toch vaak dat de zomer mij een onrustiger gevoel geeft. Ik ben 28 jaar, en op de één of andere manier geeft een mooie, warme dag mij toch heel erg het gevoel dat ik moet genieten : Je bent maar één keer jong, en hoewel ik met regelmaat echt wel een feestje heb, zijn er ook gewoon best veel mooie dagen dat ik maar een beetje met mijn computer op de bank hang, in de tuin zit met een glas limonade en al redelijk op tijd (om een uur of tien) richting bed ga.
Niet dat ik er altijd enorm ongelukkig mee ben, maar het geeft me wel veel innerlijke onrust : het gevoel alsof ik de jaren waarin ik het er het meest van zou moeten 'nemen' gedeeltelijk onbenut voorbij laat gaan.
Mijn sociale leven is nog altijd niet per definitie slecht, maar wel een stuk leger dan het bijvoorbeeld een jaar of drie geleden was. Veel van mijn goede vrienden en vriendinnen hebben een vaste relatie gekregen en zijn gaan samenwonen. Kom er toch wel achter dat dit niet in alle, maar wel in veel gevallen betekent dat men zich wat meer op de vlakte gaat houden. Als ik drie jaar geleden voorstelde om naar een festival te gaan, gingen er minimaal zes vriendinnen mee. Nu ben ik al blij als er één, hooguit twee vriendinnen kunnen. Je hebt nu natuurlijk ook te maken met fulltime banen, vakantiedagen, die vaak ook weer benut moeten worden voor een verbouwing, familiebezoeken, verjaardagen, bruiloften, etcetera.
Ik heb wel een aantal dingen gedaan waardoor ik beter van mooie dagen kan genieten. Vorige maand heb ik een racefiets gekocht, en als ik daarmee op pad ga, ben ik zo een uur of vijf, zes van huis, drink ik op mijn route nog een drankje, en als ik dan weer thuis kom, heb ik een heerlijk voldaan gevoel. Mijn contact met mijn zusje is ook beter geworden, en wij doen nu veel dingen samen. Daarnaast heb ik een leuke baan met veel jonge, leuke collega's in mijn team die ook wel in zijn voor een drankje na werk.
Maar daar buiten ben ik toch ook wel wat contacten kwijtgeraakt in de afgelopen twee jaar. Waaronder een paar contacten waar ik daarvoor heel intensief mee op trok : Een vriendin met een zware depressie waar ik maanden zo niet jaren aan ben blijven trekken als aan een dood paard, maar wat op een gegeven moment gewoon niet meer ging, een vriendin die altijd al best wel op zichzelf was en nu ook redelijk ver weg is verhuisd i.v.m. haar relatie, en ik merk ook dat het dan meteen zo goed als over is, en ook mijn nicht die druk bezig is om met haar vriend hun eerste huis in te richten, merk ik gewoon dat ze erg andere prioriteiten heeft. Deze drie mensen vulde ik zo'n 2/3 jaar geleden nog ruim 70 % van mijn vrije tijd mee..
Dat is allemaal niet erg, mensen veranderen, je kunt niet altijd aan iemands been blijven hangen in de angst dat je uit elkaar groeit : op een gegeven moment moet je de ander ruimte geven. Misschien kom je ooit weer nader tot elkaar, misschien ook niet. In de tussentijd moet je zelf je leven zo leuk mogelijk proberen te maken.
Met een relatie is het natuurlijk allemaal wel een stuk eenvoudiger. Ik ben inmiddels (na zes jaar) gewend aan het idee van vrijgezel zijn, maar aan de andere kant wordt het dus ook wel steeds leger. Ik ga deze zomer bijvoorbeeld niet op vakantie, omdat ik niemand heb om mee te gaan. Ik sta er zelf niet al te lang bij stil, maar als ik bijvoorbeeld dit aan collega's vertel, dan vinden ze dat lullig voor mij. Als ik echt ga nadenken over hoe lekker het is, mooie zonsondergangen in Spanje ofzo, dan word ik ook wel verdrietig, daarom denk ik er maar niet aan...
Ik weet zeker dat er meer hier zijn zoals ik. Hoe zorg je er voor dat je wel gewoon vrolijk, positief en actief in het leven blijft staan?
Maar toch : De zomer komt er aan, en de laatste twee jaar merk ik toch vaak dat de zomer mij een onrustiger gevoel geeft. Ik ben 28 jaar, en op de één of andere manier geeft een mooie, warme dag mij toch heel erg het gevoel dat ik moet genieten : Je bent maar één keer jong, en hoewel ik met regelmaat echt wel een feestje heb, zijn er ook gewoon best veel mooie dagen dat ik maar een beetje met mijn computer op de bank hang, in de tuin zit met een glas limonade en al redelijk op tijd (om een uur of tien) richting bed ga.
Niet dat ik er altijd enorm ongelukkig mee ben, maar het geeft me wel veel innerlijke onrust : het gevoel alsof ik de jaren waarin ik het er het meest van zou moeten 'nemen' gedeeltelijk onbenut voorbij laat gaan.
Mijn sociale leven is nog altijd niet per definitie slecht, maar wel een stuk leger dan het bijvoorbeeld een jaar of drie geleden was. Veel van mijn goede vrienden en vriendinnen hebben een vaste relatie gekregen en zijn gaan samenwonen. Kom er toch wel achter dat dit niet in alle, maar wel in veel gevallen betekent dat men zich wat meer op de vlakte gaat houden. Als ik drie jaar geleden voorstelde om naar een festival te gaan, gingen er minimaal zes vriendinnen mee. Nu ben ik al blij als er één, hooguit twee vriendinnen kunnen. Je hebt nu natuurlijk ook te maken met fulltime banen, vakantiedagen, die vaak ook weer benut moeten worden voor een verbouwing, familiebezoeken, verjaardagen, bruiloften, etcetera.
Ik heb wel een aantal dingen gedaan waardoor ik beter van mooie dagen kan genieten. Vorige maand heb ik een racefiets gekocht, en als ik daarmee op pad ga, ben ik zo een uur of vijf, zes van huis, drink ik op mijn route nog een drankje, en als ik dan weer thuis kom, heb ik een heerlijk voldaan gevoel. Mijn contact met mijn zusje is ook beter geworden, en wij doen nu veel dingen samen. Daarnaast heb ik een leuke baan met veel jonge, leuke collega's in mijn team die ook wel in zijn voor een drankje na werk.
Maar daar buiten ben ik toch ook wel wat contacten kwijtgeraakt in de afgelopen twee jaar. Waaronder een paar contacten waar ik daarvoor heel intensief mee op trok : Een vriendin met een zware depressie waar ik maanden zo niet jaren aan ben blijven trekken als aan een dood paard, maar wat op een gegeven moment gewoon niet meer ging, een vriendin die altijd al best wel op zichzelf was en nu ook redelijk ver weg is verhuisd i.v.m. haar relatie, en ik merk ook dat het dan meteen zo goed als over is, en ook mijn nicht die druk bezig is om met haar vriend hun eerste huis in te richten, merk ik gewoon dat ze erg andere prioriteiten heeft. Deze drie mensen vulde ik zo'n 2/3 jaar geleden nog ruim 70 % van mijn vrije tijd mee..
Dat is allemaal niet erg, mensen veranderen, je kunt niet altijd aan iemands been blijven hangen in de angst dat je uit elkaar groeit : op een gegeven moment moet je de ander ruimte geven. Misschien kom je ooit weer nader tot elkaar, misschien ook niet. In de tussentijd moet je zelf je leven zo leuk mogelijk proberen te maken.
Met een relatie is het natuurlijk allemaal wel een stuk eenvoudiger. Ik ben inmiddels (na zes jaar) gewend aan het idee van vrijgezel zijn, maar aan de andere kant wordt het dus ook wel steeds leger. Ik ga deze zomer bijvoorbeeld niet op vakantie, omdat ik niemand heb om mee te gaan. Ik sta er zelf niet al te lang bij stil, maar als ik bijvoorbeeld dit aan collega's vertel, dan vinden ze dat lullig voor mij. Als ik echt ga nadenken over hoe lekker het is, mooie zonsondergangen in Spanje ofzo, dan word ik ook wel verdrietig, daarom denk ik er maar niet aan...
Ik weet zeker dat er meer hier zijn zoals ik. Hoe zorg je er voor dat je wel gewoon vrolijk, positief en actief in het leven blijft staan?
dinsdag 13 juni 2017 om 21:22
dinsdag 13 juni 2017 om 21:31
Je zult dat plezier toch echt uit jezelf moeten halen.
Heb wel eens vaker topics als deze gezien, en je zult doodgegooid gaan worden met het advies ''Ga lekker alleen op vakantie'' of ''Boek een singles reis''.
Allemaal natuurlijk hartstikke lief bedoeld, maar daar moet je natuurlijk ook maar net zin in hebben en/of de juiste persoon voor zijn.
Dat was ik dus absoluut niet. En dus koos ik er voor om niet op vakantie te gaan. Wel besteedde ik het budget waarvan ik normaal gesproken op vakantie zou gaan in de zomer aan leuke dingen voor mijzelf : Ik nam gewoon drie weken vrij in Augustus van werk, en ging in die drie weken wel vier keer naar de Spa. Ik kocht mooie nieuwe schoenen en trakteerde mezelf twee keer per week op een etentje met een vriendin, familielid of iets dergelijks. Daarnaast ging ik wel eens in mijn eentje een dagje weg, naar Texel bijvoorbeeld.
Zo heb ik alsnog een hele leuke vakantie gehad, en wat bovendien ook heel erg helpt : Blijf dromen. Wat wil je in de toekomst bereiken? Ook op relatie gebied. Op wat voor type man val je? Hoe kun je het lot net even een duwtje de goede richting in geven om zo'n type tegen te komen? Alleen al het fantaseren daarover kan al (bij mij dan) een enorm geluksgevoel opleveren...
Groepsvakanties kunnen natuurlijk heel leuk zijn, maar je kunt ook (dat hebben twee vriendinnen van mij gehad) in een groepje met behoorlijk vreemde types terecht komen. Je moet dus ook maar geluk hebben.
Heb wel eens vaker topics als deze gezien, en je zult doodgegooid gaan worden met het advies ''Ga lekker alleen op vakantie'' of ''Boek een singles reis''.
Allemaal natuurlijk hartstikke lief bedoeld, maar daar moet je natuurlijk ook maar net zin in hebben en/of de juiste persoon voor zijn.
Dat was ik dus absoluut niet. En dus koos ik er voor om niet op vakantie te gaan. Wel besteedde ik het budget waarvan ik normaal gesproken op vakantie zou gaan in de zomer aan leuke dingen voor mijzelf : Ik nam gewoon drie weken vrij in Augustus van werk, en ging in die drie weken wel vier keer naar de Spa. Ik kocht mooie nieuwe schoenen en trakteerde mezelf twee keer per week op een etentje met een vriendin, familielid of iets dergelijks. Daarnaast ging ik wel eens in mijn eentje een dagje weg, naar Texel bijvoorbeeld.
Zo heb ik alsnog een hele leuke vakantie gehad, en wat bovendien ook heel erg helpt : Blijf dromen. Wat wil je in de toekomst bereiken? Ook op relatie gebied. Op wat voor type man val je? Hoe kun je het lot net even een duwtje de goede richting in geven om zo'n type tegen te komen? Alleen al het fantaseren daarover kan al (bij mij dan) een enorm geluksgevoel opleveren...
Groepsvakanties kunnen natuurlijk heel leuk zijn, maar je kunt ook (dat hebben twee vriendinnen van mij gehad) in een groepje met behoorlijk vreemde types terecht komen. Je moet dus ook maar geluk hebben.
dinsdag 13 juni 2017 om 21:33
Pien02 schreef: ↑13-06-2017 21:31Je zult dat plezier toch echt uit jezelf moeten halen.
Heb wel eens vaker topics als deze gezien, en je zult doodgegooid gaan worden met het advies ''Ga lekker alleen op vakantie'' of ''Boek een singles reis''.
Allemaal natuurlijk hartstikke lief bedoeld, maar daar moet je natuurlijk ook maar net zin in hebben en/of de juiste persoon voor zijn.
Dat was ik dus absoluut niet. En dus koos ik er voor om niet op vakantie te gaan. Wel besteedde ik het budget waarvan ik normaal gesproken op vakantie zou gaan in de zomer aan leuke dingen voor mijzelf : Ik nam gewoon drie weken vrij in Augustus van werk, en ging in die drie weken wel vier keer naar de Spa. Ik kocht mooie nieuwe schoenen en trakteerde mezelf twee keer per week op een etentje met een vriendin, familielid of iets dergelijks. Daarnaast ging ik wel eens in mijn eentje een dagje weg, naar Texel bijvoorbeeld.
Zo heb ik alsnog een hele leuke vakantie gehad, en wat bovendien ook heel erg helpt : Blijf dromen. Wat wil je in de toekomst bereiken? Ook op relatie gebied. Op wat voor type man val je? Hoe kun je het lot net even een duwtje de goede richting in geven om zo'n type tegen te komen? Alleen al het fantaseren daarover kan al (bij mij dan) een enorm geluksgevoel opleveren...
Groepsvakanties kunnen natuurlijk heel leuk zijn, maar je kunt ook (dat hebben twee vriendinnen van mij gehad) in een groepje met behoorlijk vreemde types terecht komen. Je moet dus ook maar geluk hebben.
Je kan ook met een vriendin op groepsreis gaan!
En in elke groep zijn leuke en minder leuke types
donderdag 15 juni 2017 om 08:48
Hee backontrack,
Ik denk dat het recept voor vrolijkheid, positiviteit en een aktieve houding in het leven er toch wel eentje is van loslaten, acceptatie en ondernemingsgeest.
Acceptatie van je situatie. Werkelijk kunnen accepteren dat je situatie is zoals hij nu is. Daar wordt je krachtiger van.
Loslaten van het plaatje wat zou moeten. Wat zou horen bij jouw leeftijdsgroep. En ook de desbetreffende gedachten daarover leren loslaten. Want.........het leven is aan jou. Je mag het invullen/vormen zoals jij wil.
Trotsheid, trotsheid voelen op hetgeen je al hebt behaald en met trots de dingen doen die je zelf hebt ontdekt en leuk vindt zoals racefietsen.
Verder beseffen dat je meer wilt doen met de sprakelende jaren waarin je zit. Misschien een fietsvakantie in je eentje....?
Kun je lekker zelf bepalen waar je heen gaat, hoe lang en je kiest zelf je route uit. Ik noem maar een grote dwarsstraat.
Je slaat een heleboel vliegen in 1 klap: je houdt van fietsen, je ziet het land op een hele mooie manier, je ontmoet mensen, je bent ondernemend en bovenal.....je spettert in jouw sprankelende jaar(en).
Je zet een stempel op je eigen leven en je schrijft je eigen geschiedenis.
You go backontrack!!
Ik denk dat het recept voor vrolijkheid, positiviteit en een aktieve houding in het leven er toch wel eentje is van loslaten, acceptatie en ondernemingsgeest.
Acceptatie van je situatie. Werkelijk kunnen accepteren dat je situatie is zoals hij nu is. Daar wordt je krachtiger van.
Loslaten van het plaatje wat zou moeten. Wat zou horen bij jouw leeftijdsgroep. En ook de desbetreffende gedachten daarover leren loslaten. Want.........het leven is aan jou. Je mag het invullen/vormen zoals jij wil.
Trotsheid, trotsheid voelen op hetgeen je al hebt behaald en met trots de dingen doen die je zelf hebt ontdekt en leuk vindt zoals racefietsen.
Verder beseffen dat je meer wilt doen met de sprakelende jaren waarin je zit. Misschien een fietsvakantie in je eentje....?
Kun je lekker zelf bepalen waar je heen gaat, hoe lang en je kiest zelf je route uit. Ik noem maar een grote dwarsstraat.
Je slaat een heleboel vliegen in 1 klap: je houdt van fietsen, je ziet het land op een hele mooie manier, je ontmoet mensen, je bent ondernemend en bovenal.....je spettert in jouw sprankelende jaar(en).
Je zet een stempel op je eigen leven en je schrijft je eigen geschiedenis.
You go backontrack!!
zondag 25 juni 2017 om 09:14
Ik mis ook heel veel de contacten die ik vroeger had. Het is inmiddels aardig rustig in mijn leven op collegas na. Vakantie ga ik dit jaar met mijn oudersen mijn 2 kindjes, maar dat is toch anders. Ik zou ook wel weer eens wat verder weg willen, lekker genieten en relaxen, maar helaas ook niemand die meewilt. 
