Psyche
alle pijlers
Mijn broer is afgelopen week overleden
zaterdag 3 oktober 2015 om 18:28
Ik weet niet wie zich eraan herinnert maar ooit had ik een topic geopend over mijn broer met een zwaar handicap. Mijn broer had op zijn 6e een zwaar verdrinkingsongeluk waardoor hij te weinig zuurstof kreeg. Daardoor kreeg hij een zwaar handicap dat hem volledig afhankelijk maakte. Maar ondanks zijn handicap was hij een gelukkig mens en genoot van het leven. Op iedere foto die ik van hem heb zie je een lachende broer. Met hem en mijn familie (vader,moeder,mijn 4 zussen en ik) deden we een hoop leuke dingen samen zoals reizen,voorlezen,zingen,wandelen,films kijken etc... en dat allemaal met veel plezier.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
zaterdag 3 oktober 2015 om 20:38
Hartstikke bedankt voor jullie lieve reacties! Dat doet me goed. Ik ben ff niet in staat om op iedereen te reageren omdat dit nogal veel reacties zijn maar ik wil kwijt dat ik jullie reacties allemaal gelezen heb en dit enorm waardeer. Voor degene die ook zoiets mee hebben gemaakt ook veel sterkte en een dikke knuf! En voor degene die vinden dat ik zo lief over mijn broer schrijf en zijn leven mooier heb gemaakt bedankt voor jullie compliment! Ik voel op dit moment intense liefde maar ook een enorm verdriet. Dat gaat hand in hand.
Aanstaande maandag gaan we naar Duitsland en dinsdag,de dag voor de begrafenis kunnen we mijn broer nog in de kapel zien en dat zal heftig worden,zo definitief en veel te jong maar daar wordt niet naar gevraagd. Ik zat afgelopen dinsdag te skypen met mijn moeder en 2 zussen in Denemarken. Een van mijn zus draaide de camera naar de kamer van mijn broer en vertelde me dat zijn bed,rolstoel en lift waren opgehaald. Ik zag dat waar zijn bed had gestaan,dat ze daar een mooie tafel met 4 stoelen hadden neergezet. Het was erg hard om te zien en ik moest huilen. Ik kan het nog niet bevatten dat hij er niet meer is. In een hoekje van zijn kamer hangen er veel foto's van hem ook met o.a. zijn ouders,zussen,vrienden,neefjes en nichtjes. Mijn broer zou voor de vijfde keer oom worden (mijn zus gaat in november bevallen,vreudge en verdriet in een). Dat zal nooit iemand hem afpakken.
Moemoe64,ik snap precies wat jij bedoelt. Het is een groot gemis. Waar is er je broer aan overleden?
winters,ook heel heftig voor jou! Aan de ene kant hebben we het aan zien komen maar aan de andere kant was het ook plotseling. Mijn broer had wel vaker een longontsteking en kwam er iedere keer weer bovenop maar zijn longen waren gewoon versleten en zijn lichaam kon het niet meer aan. Ook een dikke voor jou!
Fenrir-Grayback,bedankt voor je reactie! Ja,hij was een gelukkig mens en uiteraard was het inderdaad beter geweest als hij dat ongeluk niet had gehad. We hebben er het beste van gemaakt en dat is goed gelukt. Daar zijn we trots op. Mijn broer is nog steeds bij ons al is dat niet in lichamelijke zin. Mijn moeder zegt dat ze nog steeds 6 kinderen heeft en absoluut,mijn broer telt mee. Een mens is pas overleden als je hem vergeten bent.
sandy,als ik aan mijn broer denk dan voel ik gewoon heel veel liefde,maar ook heel veel verdriet om het verlies.
hatsetats,lees ik goed dat jij je broer en zus bent verloren? Wat heftig zeg! Herinneringen zijn mooi en die moet je koesteren. Mijn familie en ik geloven in god omdat dit ons kracht geeft en wij vinden ook dat een ieder voor zich moet weten waar die in gelooft,absoluut. Herinneringen geven me ook kracht en ik voel mijn broer en schoonvader vaak om me heen.
Aanstaande maandag gaan we naar Duitsland en dinsdag,de dag voor de begrafenis kunnen we mijn broer nog in de kapel zien en dat zal heftig worden,zo definitief en veel te jong maar daar wordt niet naar gevraagd. Ik zat afgelopen dinsdag te skypen met mijn moeder en 2 zussen in Denemarken. Een van mijn zus draaide de camera naar de kamer van mijn broer en vertelde me dat zijn bed,rolstoel en lift waren opgehaald. Ik zag dat waar zijn bed had gestaan,dat ze daar een mooie tafel met 4 stoelen hadden neergezet. Het was erg hard om te zien en ik moest huilen. Ik kan het nog niet bevatten dat hij er niet meer is. In een hoekje van zijn kamer hangen er veel foto's van hem ook met o.a. zijn ouders,zussen,vrienden,neefjes en nichtjes. Mijn broer zou voor de vijfde keer oom worden (mijn zus gaat in november bevallen,vreudge en verdriet in een). Dat zal nooit iemand hem afpakken.
Moemoe64,ik snap precies wat jij bedoelt. Het is een groot gemis. Waar is er je broer aan overleden?
winters,ook heel heftig voor jou! Aan de ene kant hebben we het aan zien komen maar aan de andere kant was het ook plotseling. Mijn broer had wel vaker een longontsteking en kwam er iedere keer weer bovenop maar zijn longen waren gewoon versleten en zijn lichaam kon het niet meer aan. Ook een dikke voor jou!
Fenrir-Grayback,bedankt voor je reactie! Ja,hij was een gelukkig mens en uiteraard was het inderdaad beter geweest als hij dat ongeluk niet had gehad. We hebben er het beste van gemaakt en dat is goed gelukt. Daar zijn we trots op. Mijn broer is nog steeds bij ons al is dat niet in lichamelijke zin. Mijn moeder zegt dat ze nog steeds 6 kinderen heeft en absoluut,mijn broer telt mee. Een mens is pas overleden als je hem vergeten bent.
sandy,als ik aan mijn broer denk dan voel ik gewoon heel veel liefde,maar ook heel veel verdriet om het verlies.
hatsetats,lees ik goed dat jij je broer en zus bent verloren? Wat heftig zeg! Herinneringen zijn mooi en die moet je koesteren. Mijn familie en ik geloven in god omdat dit ons kracht geeft en wij vinden ook dat een ieder voor zich moet weten waar die in gelooft,absoluut. Herinneringen geven me ook kracht en ik voel mijn broer en schoonvader vaak om me heen.
zaterdag 3 oktober 2015 om 20:48
Geraldine, ik ben twee zussen en een broer verloren. Met 1 zus had ik (op haar initiatief) heel summier contact. Dus dat gemis is anders. Mijn andere zus was een tweede moeder, mijn broer was mn Grote Broer. Alledrie heel erg ziek geweest.
ik haal inderdaad veel kracht uit de mooie herinneringen. Fijn dat jij je geloof hebt en daar kracht en steun uit haalt. Dat heb je nodig.
Jemig meid, ik vind het zo erg voor je. Je lieve broer. Ik voel met je mee en denk aan je.
ik haal inderdaad veel kracht uit de mooie herinneringen. Fijn dat jij je geloof hebt en daar kracht en steun uit haalt. Dat heb je nodig.
Jemig meid, ik vind het zo erg voor je. Je lieve broer. Ik voel met je mee en denk aan je.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zaterdag 3 oktober 2015 om 21:10
zondag 4 oktober 2015 om 01:11
Mijn broer is dood.
Mijn broer is dood. Ik ben verbaasd, het
kan niet kloppen, want ik zie dat ik nog leef.
Wij zijn van meet af aan altijd bij elkaar geweest
en waren dan ook zo ongeveer precies gelijk.
Hoe kan het dan dat ik zomaar in mijn eentje overblijf?
Alsof iemand in het wilde weg gekozen heeft,
niet opgelet heeft wie van ons het was.
Hoe dichterbij kan nog de dood?
Dit gedicht wilde ik met je delen. Het raakte mij enorm na de dood van mijn broer. Het staat in het boek 'Broederziel alleen' wat voor mij heel fijn was om te lezen. Misschien vind jij het mettertijd ook fijn? Zomaar een suggestie.
http://www.broederzielalleen.nl/Index.html
Mijn broer is dood. Ik ben verbaasd, het
kan niet kloppen, want ik zie dat ik nog leef.
Wij zijn van meet af aan altijd bij elkaar geweest
en waren dan ook zo ongeveer precies gelijk.
Hoe kan het dan dat ik zomaar in mijn eentje overblijf?
Alsof iemand in het wilde weg gekozen heeft,
niet opgelet heeft wie van ons het was.
Hoe dichterbij kan nog de dood?
Dit gedicht wilde ik met je delen. Het raakte mij enorm na de dood van mijn broer. Het staat in het boek 'Broederziel alleen' wat voor mij heel fijn was om te lezen. Misschien vind jij het mettertijd ook fijn? Zomaar een suggestie.
http://www.broederzielalleen.nl/Index.html
zondag 4 oktober 2015 om 17:29
Vanmiddag zijn mijn vriend en ik 10 km wezen wandelen,even wat afleiding. We zagen dat de bladeren van de bomen langzamerhand
van kleur gingen veranderen en dat was mooi. Mijn broer hield ook van zulke wandelingen. Even lekker met hem naar buiten in zijn
rolstoel. Vanaf de hemel kijkt hij naar ons.
hatsetats,dat is wel erg heftig dat je al 2 zussen en 1 broer verloren bent. Ik vind het superlief van je dat je zo met me meeleeft. Ik leef
ook met jou mee. 2 keer hebben we afscheid moeten nemen van mijn broer,1 keer van een gezonde jongen en nu voorgoed.
broodje-aap,ook voor jou een dikke knuf! Het gemis blijft en de herinneringen zijn mooi.
Bedankt voor je lieve woorden Thee!
nachtvlinder1977,wat een mooi gedicht! Heb de link ook eens bekeken. Goede suggestie en jij ook een dikke knuf! Ik leef met je mee.
Grobbekuiken,heb al wat gedichten over mijn broer geschreven.
En de andere forummers hier,ook hartstikke bedankt voor jullie lieve reacties!
van kleur gingen veranderen en dat was mooi. Mijn broer hield ook van zulke wandelingen. Even lekker met hem naar buiten in zijn
rolstoel. Vanaf de hemel kijkt hij naar ons.
hatsetats,dat is wel erg heftig dat je al 2 zussen en 1 broer verloren bent. Ik vind het superlief van je dat je zo met me meeleeft. Ik leef
ook met jou mee. 2 keer hebben we afscheid moeten nemen van mijn broer,1 keer van een gezonde jongen en nu voorgoed.
broodje-aap,ook voor jou een dikke knuf! Het gemis blijft en de herinneringen zijn mooi.
Bedankt voor je lieve woorden Thee!
nachtvlinder1977,wat een mooi gedicht! Heb de link ook eens bekeken. Goede suggestie en jij ook een dikke knuf! Ik leef met je mee.
Grobbekuiken,heb al wat gedichten over mijn broer geschreven.
En de andere forummers hier,ook hartstikke bedankt voor jullie lieve reacties!
zondag 4 oktober 2015 om 17:34
quote:nachtvlinder1977 schreef op 04 oktober 2015 @ 01:11:
Mijn broer is dood.
Mijn broer is dood. Ik ben verbaasd, het
kan niet kloppen, want ik zie dat ik nog leef.
Wij zijn van meet af aan altijd bij elkaar geweest
en waren dan ook zo ongeveer precies gelijk.
Hoe kan het dan dat ik zomaar in mijn eentje overblijf?
Alsof iemand in het wilde weg gekozen heeft,
niet opgelet heeft wie van ons het was.
Hoe dichterbij kan nog de dood?
Dit gedicht wilde ik met je delen. Het raakte mij enorm na de dood van mijn broer. Het staat in het boek 'Broederziel alleen' wat voor mij heel fijn was om te lezen. Misschien vind jij het mettertijd ook fijn? Zomaar een suggestie.
http://www.broederzielalleen.nl/Index.htmlIk heb het gedicht ff overgeschreven. Heb zelf al een paar gedichten over mijn broer geschreven.
Mijn broer is dood.
Mijn broer is dood. Ik ben verbaasd, het
kan niet kloppen, want ik zie dat ik nog leef.
Wij zijn van meet af aan altijd bij elkaar geweest
en waren dan ook zo ongeveer precies gelijk.
Hoe kan het dan dat ik zomaar in mijn eentje overblijf?
Alsof iemand in het wilde weg gekozen heeft,
niet opgelet heeft wie van ons het was.
Hoe dichterbij kan nog de dood?
Dit gedicht wilde ik met je delen. Het raakte mij enorm na de dood van mijn broer. Het staat in het boek 'Broederziel alleen' wat voor mij heel fijn was om te lezen. Misschien vind jij het mettertijd ook fijn? Zomaar een suggestie.
http://www.broederzielalleen.nl/Index.htmlIk heb het gedicht ff overgeschreven. Heb zelf al een paar gedichten over mijn broer geschreven.
zondag 4 oktober 2015 om 17:36
Morgen gaan we naar Duitsland voor een paar dagen. Dinsdag zullen we mijn broer kunnen zien. Woensdag de begrafenis en de godsdienst. Ik wens me een mooi en plechtig afscheid. Het zal emotioneel worden maar dat hoort erbij. Er staat nu een extra foto in
het zicht waarop mijn broer en ik afgebeeld zijn,verder een andere foto waarop wij 5 zussen met onze broer en moeder afgebeeld zijn.
Mijn vader heeft de foto gemaakt. Nu heb ik mooie herinneringen.
het zicht waarop mijn broer en ik afgebeeld zijn,verder een andere foto waarop wij 5 zussen met onze broer en moeder afgebeeld zijn.
Mijn vader heeft de foto gemaakt. Nu heb ik mooie herinneringen.
zondag 4 oktober 2015 om 19:03
quote:Geraldine schreef op 03 oktober 2015 @ 20:38:
Hartstikke bedankt voor jullie lieve reacties! Dat doet me goed. Ik ben ff niet in staat om op iedereen te reageren omdat dit nogal veel reacties zijn maar ik wil kwijt dat ik jullie reacties allemaal gelezen heb en dit enorm waardeer. Voor degene die ook zoiets mee hebben gemaakt ook veel sterkte en een dikke knuf! En voor degene die vinden dat ik zo lief over mijn broer schrijf en zijn leven mooier heb gemaakt bedankt voor jullie compliment! Ik voel op dit moment intense liefde maar ook een enorm verdriet. Dat gaat hand in hand.
Aanstaande maandag gaan we naar Duitsland en dinsdag,de dag voor de begrafenis kunnen we mijn broer nog in de kapel zien en dat zal heftig worden,zo definitief en veel te jong maar daar wordt niet naar gevraagd. Ik zat afgelopen dinsdag te skypen met mijn moeder en 2 zussen in Denemarken. Een van mijn zus draaide de camera naar de kamer van mijn broer en vertelde me dat zijn bed,rolstoel en lift waren opgehaald. Ik zag dat waar zijn bed had gestaan,dat ze daar een mooie tafel met 4 stoelen hadden neergezet. Het was erg hard om te zien en ik moest huilen. Ik kan het nog niet bevatten dat hij er niet meer is. In een hoekje van zijn kamer hangen er veel foto's van hem ook met o.a. zijn ouders,zussen,vrienden,neefjes en nichtjes. Mijn broer zou voor de vijfde keer oom worden (mijn zus gaat in november bevallen,vreudge en verdriet in een). Dat zal nooit iemand hem afpakken.
Moemoe64,ik snap precies wat jij bedoelt. Het is een groot gemis. Waar is er je broer aan overleden?
winters,ook heel heftig voor jou! Aan de ene kant hebben we het aan zien komen maar aan de andere kant was het ook plotseling. Mijn broer had wel vaker een longontsteking en kwam er iedere keer weer bovenop maar zijn longen waren gewoon versleten en zijn lichaam kon het niet meer aan. Ook een dikke voor jou!
Fenrir-Grayback,bedankt voor je reactie! Ja,hij was een gelukkig mens en uiteraard was het inderdaad beter geweest als hij dat ongeluk niet had gehad. We hebben er het beste van gemaakt en dat is goed gelukt. Daar zijn we trots op. Mijn broer is nog steeds bij ons al is dat niet in lichamelijke zin. Mijn moeder zegt dat ze nog steeds 6 kinderen heeft en absoluut,mijn broer telt mee. Een mens is pas overleden als je hem vergeten bent.
sandy,als ik aan mijn broer denk dan voel ik gewoon heel veel liefde,maar ook heel veel verdriet om het verlies.
hatsetats,lees ik goed dat jij je broer en zus bent verloren? Wat heftig zeg! Herinneringen zijn mooi en die moet je koesteren. Mijn familie en ik geloven in god omdat dit ons kracht geeft en wij vinden ook dat een ieder voor zich moet weten waar die in gelooft,absoluut. Herinneringen geven me ook kracht en ik voel mijn broer en schoonvader vaak om me heen.
Ach lieve Geraldine; mijn broer is gestikt in zijn slaap.....buren hebben hem gevonden (broer woonde op 120km hiervandaan). Van diezelfde buren te weten gekomen dat hij een zware longontsteking had....pffff. Huisarts is nog 's avonds bij hem langsgeweest. Dat blijft aan mij knagen: waarom heeft die Dokter een alleenwonende patiënt met een zware longontsteking niet laten opnemen in het ziekenhuis?
Ik huil nog iedere dag om mijn "kleine" broer...(mijn vader was enkele weken voordien ook overleden, ik was dat nog volop aan't verwerken). Pffff. Maar degene voor wie het lijden ondraaglijk was, is mijn moeder. Want ze heeft bijna in 1 klap zowel haar echtgenoot als haar kind verloren).
Maar Geraldine: ik wens je heel veel sterkte! Mocht jouw broer van hierboven kunnen "meekijken": hij zou echt trots zijn op zo'n zorgzame, lieve zus als jij.
Hartstikke bedankt voor jullie lieve reacties! Dat doet me goed. Ik ben ff niet in staat om op iedereen te reageren omdat dit nogal veel reacties zijn maar ik wil kwijt dat ik jullie reacties allemaal gelezen heb en dit enorm waardeer. Voor degene die ook zoiets mee hebben gemaakt ook veel sterkte en een dikke knuf! En voor degene die vinden dat ik zo lief over mijn broer schrijf en zijn leven mooier heb gemaakt bedankt voor jullie compliment! Ik voel op dit moment intense liefde maar ook een enorm verdriet. Dat gaat hand in hand.
Aanstaande maandag gaan we naar Duitsland en dinsdag,de dag voor de begrafenis kunnen we mijn broer nog in de kapel zien en dat zal heftig worden,zo definitief en veel te jong maar daar wordt niet naar gevraagd. Ik zat afgelopen dinsdag te skypen met mijn moeder en 2 zussen in Denemarken. Een van mijn zus draaide de camera naar de kamer van mijn broer en vertelde me dat zijn bed,rolstoel en lift waren opgehaald. Ik zag dat waar zijn bed had gestaan,dat ze daar een mooie tafel met 4 stoelen hadden neergezet. Het was erg hard om te zien en ik moest huilen. Ik kan het nog niet bevatten dat hij er niet meer is. In een hoekje van zijn kamer hangen er veel foto's van hem ook met o.a. zijn ouders,zussen,vrienden,neefjes en nichtjes. Mijn broer zou voor de vijfde keer oom worden (mijn zus gaat in november bevallen,vreudge en verdriet in een). Dat zal nooit iemand hem afpakken.
Moemoe64,ik snap precies wat jij bedoelt. Het is een groot gemis. Waar is er je broer aan overleden?
winters,ook heel heftig voor jou! Aan de ene kant hebben we het aan zien komen maar aan de andere kant was het ook plotseling. Mijn broer had wel vaker een longontsteking en kwam er iedere keer weer bovenop maar zijn longen waren gewoon versleten en zijn lichaam kon het niet meer aan. Ook een dikke voor jou!
Fenrir-Grayback,bedankt voor je reactie! Ja,hij was een gelukkig mens en uiteraard was het inderdaad beter geweest als hij dat ongeluk niet had gehad. We hebben er het beste van gemaakt en dat is goed gelukt. Daar zijn we trots op. Mijn broer is nog steeds bij ons al is dat niet in lichamelijke zin. Mijn moeder zegt dat ze nog steeds 6 kinderen heeft en absoluut,mijn broer telt mee. Een mens is pas overleden als je hem vergeten bent.
sandy,als ik aan mijn broer denk dan voel ik gewoon heel veel liefde,maar ook heel veel verdriet om het verlies.
hatsetats,lees ik goed dat jij je broer en zus bent verloren? Wat heftig zeg! Herinneringen zijn mooi en die moet je koesteren. Mijn familie en ik geloven in god omdat dit ons kracht geeft en wij vinden ook dat een ieder voor zich moet weten waar die in gelooft,absoluut. Herinneringen geven me ook kracht en ik voel mijn broer en schoonvader vaak om me heen.
Ach lieve Geraldine; mijn broer is gestikt in zijn slaap.....buren hebben hem gevonden (broer woonde op 120km hiervandaan). Van diezelfde buren te weten gekomen dat hij een zware longontsteking had....pffff. Huisarts is nog 's avonds bij hem langsgeweest. Dat blijft aan mij knagen: waarom heeft die Dokter een alleenwonende patiënt met een zware longontsteking niet laten opnemen in het ziekenhuis?
Ik huil nog iedere dag om mijn "kleine" broer...(mijn vader was enkele weken voordien ook overleden, ik was dat nog volop aan't verwerken). Pffff. Maar degene voor wie het lijden ondraaglijk was, is mijn moeder. Want ze heeft bijna in 1 klap zowel haar echtgenoot als haar kind verloren).
Maar Geraldine: ik wens je heel veel sterkte! Mocht jouw broer van hierboven kunnen "meekijken": hij zou echt trots zijn op zo'n zorgzame, lieve zus als jij.
zondag 4 oktober 2015 om 20:03
quote:Moemoe64 schreef op 04 oktober 2015 @ 19:03:
[...]
Ach lieve Geraldine; mijn broer is gestikt in zijn slaap.....buren hebben hem gevonden (broer woonde op 120km hiervandaan). Van diezelfde buren te weten gekomen dat hij een zware longontsteking had....pffff. Huisarts is nog 's avonds bij hem langsgeweest. Dat blijft aan mij knagen: waarom heeft die Dokter een alleenwonende patiënt met een zware longontsteking niet laten opnemen in het ziekenhuis?
Ik huil nog iedere dag om mijn "kleine" broer...(mijn vader was enkele weken voordien ook overleden, ik was dat nog volop aan't verwerken). Pffff. Maar degene voor wie het lijden ondraaglijk was, is mijn moeder. Want ze heeft bijna in 1 klap zowel haar echtgenoot als haar kind verloren).
Maar Geraldine: ik wens je heel veel sterkte! Mocht jouw broer van hierboven kunnen "meekijken": hij zou echt trots zijn op zo'n zorgzame, lieve zus als jij.
Dat vind ik heel erg voor jullie allemaal. Ik kan me je verdriet heel goed voorstellen,heftig. Ben blij dat mijn broer gewoon rustig is
ingeslapen maar daar wordt het gemis natuurlijk niet minder om. Ik weet wel zeker dat mijn broer trots op me is. Hij is nog steeds bij ons en ik praat vaak tegen zijn foto's. Ook erg dat jij je vader bent verloren!Zoveel in korte tijd en dat staat me misschien volgend jaar ook te wachten maar aan de andere kant heeft mijn vader misschien nog een paar jaar volgends de artsen. Daar kan men nog niet zo veel over zeggen. Jij ook veel sterkte en een dikke knuf!
[...]
Ach lieve Geraldine; mijn broer is gestikt in zijn slaap.....buren hebben hem gevonden (broer woonde op 120km hiervandaan). Van diezelfde buren te weten gekomen dat hij een zware longontsteking had....pffff. Huisarts is nog 's avonds bij hem langsgeweest. Dat blijft aan mij knagen: waarom heeft die Dokter een alleenwonende patiënt met een zware longontsteking niet laten opnemen in het ziekenhuis?
Ik huil nog iedere dag om mijn "kleine" broer...(mijn vader was enkele weken voordien ook overleden, ik was dat nog volop aan't verwerken). Pffff. Maar degene voor wie het lijden ondraaglijk was, is mijn moeder. Want ze heeft bijna in 1 klap zowel haar echtgenoot als haar kind verloren).
Maar Geraldine: ik wens je heel veel sterkte! Mocht jouw broer van hierboven kunnen "meekijken": hij zou echt trots zijn op zo'n zorgzame, lieve zus als jij.
Dat vind ik heel erg voor jullie allemaal. Ik kan me je verdriet heel goed voorstellen,heftig. Ben blij dat mijn broer gewoon rustig is
ingeslapen maar daar wordt het gemis natuurlijk niet minder om. Ik weet wel zeker dat mijn broer trots op me is. Hij is nog steeds bij ons en ik praat vaak tegen zijn foto's. Ook erg dat jij je vader bent verloren!Zoveel in korte tijd en dat staat me misschien volgend jaar ook te wachten maar aan de andere kant heeft mijn vader misschien nog een paar jaar volgends de artsen. Daar kan men nog niet zo veel over zeggen. Jij ook veel sterkte en een dikke knuf!
zondag 4 oktober 2015 om 20:06
De steun en de goede reacties die van jullie allemaal krijg doen me goed. Verder ben ik blij dat ik alles van me af kan schrijven en erover kan praten. Ik red me wel en geniet ook verder van alle mooie dingen maar neem ook genoeg tijd om te rouwen. Tussendoor laat ik de tranen ook gewoon lopen want het gemis doet pijn. Het hoort erbij en ik laat het toe,het lachen en het huilen.
