Psyche
alle pijlers
Mijn broer is afgelopen week overleden
zaterdag 3 oktober 2015 om 18:28
Ik weet niet wie zich eraan herinnert maar ooit had ik een topic geopend over mijn broer met een zwaar handicap. Mijn broer had op zijn 6e een zwaar verdrinkingsongeluk waardoor hij te weinig zuurstof kreeg. Daardoor kreeg hij een zwaar handicap dat hem volledig afhankelijk maakte. Maar ondanks zijn handicap was hij een gelukkig mens en genoot van het leven. Op iedere foto die ik van hem heb zie je een lachende broer. Met hem en mijn familie (vader,moeder,mijn 4 zussen en ik) deden we een hoop leuke dingen samen zoals reizen,voorlezen,zingen,wandelen,films kijken etc... en dat allemaal met veel plezier.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
maandag 5 oktober 2015 om 15:27
Mijn tas is gepakt. Vanavond gaan we rijden en blijven een paar dagen. Morgen kunnen we nog naar de kapel gaan waar mijn broer
opgebaard ligt. Het zal aan de ene kant heftig worden maar aan de andere kant ook een geruststelling om hem te zien. Hij ligt er
netjes bij. Mijn moeder en de begrafenisondernemer hebben hem netjes aangekleed. Woensdag dan de begrafenis! Ik wens me een
rustig en mooi afscheid. Nu ik dit tip wordt ik weer emotioneel. Hoewel ik er goed mee om kan gaan zo doet dit verlies ongelooflijke pijn. Ik laat de tranen gewoon gaan als ik er behoefte aan heb en dat geeft niets. Het lucht op en aan de andere kant kijk ik met een glimlach terug op al die mooie herinneringen van mijn broer,voor altijd in mijn hart en verder zijn ze ook in mijn geheugen gegrift. Bedankt voor jullie lieve reacties!
hatsetats,ook voor jou een dikkke !
paperlantern,het is inderdaad heel wat. Maar we praten erover en laten alle emoties toe.
Bedankt Bloosje! Aan de ene kant voel ik heel veel verdriet om het verlies van mijn broer maar aan de andere kant ook heel veel liefde en warmte als ik aan mijn broer denk.
opgebaard ligt. Het zal aan de ene kant heftig worden maar aan de andere kant ook een geruststelling om hem te zien. Hij ligt er
netjes bij. Mijn moeder en de begrafenisondernemer hebben hem netjes aangekleed. Woensdag dan de begrafenis! Ik wens me een
rustig en mooi afscheid. Nu ik dit tip wordt ik weer emotioneel. Hoewel ik er goed mee om kan gaan zo doet dit verlies ongelooflijke pijn. Ik laat de tranen gewoon gaan als ik er behoefte aan heb en dat geeft niets. Het lucht op en aan de andere kant kijk ik met een glimlach terug op al die mooie herinneringen van mijn broer,voor altijd in mijn hart en verder zijn ze ook in mijn geheugen gegrift. Bedankt voor jullie lieve reacties!
hatsetats,ook voor jou een dikkke !
paperlantern,het is inderdaad heel wat. Maar we praten erover en laten alle emoties toe.
Bedankt Bloosje! Aan de ene kant voel ik heel veel verdriet om het verlies van mijn broer maar aan de andere kant ook heel veel liefde en warmte als ik aan mijn broer denk.
maandag 5 oktober 2015 om 16:50
Dank je wel voor je knuffel En hoewel het bij mij echt al een plekje heeft (mijn broer is al ruim 20 jaar dood en mijn zus ruim 10) doet ie me echt goed.
Ik ken je pijn Geraldine, ik vergeleek het met een ravijn dwars door mijn hart. Een groot, diep, donker ravijn. Je weet niet waar ie begint en eindigt, je weet niet hoe diep en hoe breed hij is. Zo immens dat je er bang van wordt. Zo overweldigend van omvang. Vertrouw er alsjeblieft op dat het ravijn steeds een beetje kleiner wordt, minder diep, minder breed. Zelfs als ie alleen maar groter lijkt te worden, echt. Hoe diep je ook zit.
Je hebt je geloof, je familie, je herinneringen. En je hebt jezelf, je komt over als een lieve, warme, positieve meid. Al die dingen dempen die kloof, geloof me maar. Ik hoop dat je me kunt geloven en hier op durft te vertrouwen.
Want ik beschrijf het wel mooi, het doet ondertussen wel gruwelijk pijn en ik zou met heel mijn hart willen dat je die pijn niet hoefde te voelen.
Ik hoop ook dat je mooi en waardig afscheid kunt nemen van je broer.
Ik ken je pijn Geraldine, ik vergeleek het met een ravijn dwars door mijn hart. Een groot, diep, donker ravijn. Je weet niet waar ie begint en eindigt, je weet niet hoe diep en hoe breed hij is. Zo immens dat je er bang van wordt. Zo overweldigend van omvang. Vertrouw er alsjeblieft op dat het ravijn steeds een beetje kleiner wordt, minder diep, minder breed. Zelfs als ie alleen maar groter lijkt te worden, echt. Hoe diep je ook zit.
Je hebt je geloof, je familie, je herinneringen. En je hebt jezelf, je komt over als een lieve, warme, positieve meid. Al die dingen dempen die kloof, geloof me maar. Ik hoop dat je me kunt geloven en hier op durft te vertrouwen.
Want ik beschrijf het wel mooi, het doet ondertussen wel gruwelijk pijn en ik zou met heel mijn hart willen dat je die pijn niet hoefde te voelen.
Ik hoop ook dat je mooi en waardig afscheid kunt nemen van je broer.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 9 oktober 2015 om 21:55
Toen we maandag avond aankwamen sloeg ons de droevige stemming tegemoet wat heel normaal is. Het was al 10 uur in de avond. We hebben nog met mijn ouders gepraat maar zijn snel naar bed omdat we moe waren. Dinsdag samen ontbeten en even bijgepraat. Verder nog praktische dingen geregeld. We hebben mijn broer nog gezien en hij lag er netjes bij. Maar het was zo definitief. Mijn ouders,vriend en ik hebben ff samen staan huilen. In de middag dan Vietnamees gehaald. We hadden geen van allen zin en puf om te koken. Verder nog bijgepraat en s'avonds met mijn zwager,mijn moeder,vriend en ik zitten rummikubben voor de afleiding. Mijn zussen,neven,zwagers etc... kwamen ook nog een voor een.
Woensdag was een mooi maar emotioneel afscheid. Alles verliep zoals wij het wilden. 100 mensen kwamen opdagen en we kregen heel veel steun waar wij erg blij mee waren. Dat was zo fijn om te zien dat een hoop mensen aan ons dachten.
Eerst vond de begrafenisplechtigheid plaats. Met zijn 6en hebben we de kist naar buiten gedragen naar de plek waar mijn broer begraven werd om hem de laatste eer te bewijzen. Iedereen kreeg een mooie rode roos,zegende deze,legde deze op de kist en groeide een schep aarde bovenop. 17 bloemstukken en kransjes lagen om het graf van mijn broer heen. Heel veel en erg mooi! Naar het condoleren gingen we naar de godsdienst en herdachten mijn broer. Dan gingen we samen naar een restaurant waar we verschillende soorten broodjes,gebak,koffie en fris in een restaurant aten en dranken. We hebben samen gepraat en hielden mooie speeches over mijn broer.
Ja,het was een heel emotionele dag voor de hele familie want het is een groot gemis. We missen hem allemaal ontzettend,houden zielsveel van hem maar weten ook dat hij het goed heeft waar hij nu is. We hebben nu een beschermengel erbij.
S'avonds nog ff samen alle condoleancekaartjes gelezen en een glaasje wijn gedronken uit het geboortejaar van mijn broer. Hij was erg lekker. Zo hebben we samen nog mijn broer herdacht.
Mijn moeder had een tas met kleren van mijn broer meegenomen zodat iedereen iets als herinnering uit kon zoeken.Donderdag ochtend wat kledingstukken van mijn broer uitgezocht die ik zelf ook kan dragen als ik dat wil. Toen ik zijn tas opende en zijn kleding bekeek huilde ik tranen met tuiten. Het deed zo een pijn. Ik zocht een set uit en rook eraan. Toen ik het ff paste (de maat was goed) moest ik weer huilen. Nooit meer zal hij deze kleding dragen. Maar het is aan de andere kant ook een mooie herinnering waar ik heel zuinig op zal zijn.
In de middag zijn we nog naar het graf geweest van mijn broer samen met mijn ouders,hebben het graf bekeken en foto's gemaakt. Mijn vader ging tussendoor ff naar de bloemist en kwam dan terug met een mooie bos rozen. Hij gaf deze aan mijn moeder en bedankte zich voor 31 jaar goede zorgen. Hij brak en begon te huilen. Ook wij hielden het niet droog. Daarnaar zijn mijn vriend,mijn ouders en ik samen nog iets wezen eten. Met zijn allen later ook nog ff een ijsje gegeten en op tijd naar huis gegaan.
Wat me ook iets deed trouwens is dat een van zijn rolstoelen in de kelder staat en iedere keer als ik langsga moet ik aan mijn broer denken en ga ik hem weer verschrikkelijk missen. Dat doet gewoon pijn. Maar ik weet ook dat ik er kom. Ik red me wel (zoals daardoor ook al geschreven).
Ik wil jullie ontzettend voor jullie steun danken. Dat waardeer ik zeer.Ik denk bij deze ook aan anderen die een dierbare zijn verloren.
Mylene_Valerie,bedankt voor je lieve woorden!
hatsetats,ik weet dat het ravijn ook kleiner wordt en door te rouwen,gevoelens toe te laten en dat ik steun ontvang weet ik ook dat deze kleiner wordt. Ja,ik ben dankbaar voor alle herinneringen,mijn familie en vrienden. Ik geloof maar vind zeer zeker ook dat geloof in je hart moet zitten en dat je daar achter moet staan. Iedereen gelooft op zijn manier en dat is goed zo. Bedankt voor je lieve woorden en je complimenten! Jij bent ook een fantastisch mens en ik heb veel aan je steun. Ik zal de liefde die ik aan mijn broer geef (ik zeg bewust geef want ik hou nog steeds van hem en zal dat altijd blijven doen) ook verder geven aan anderen en daar ben ik al mee bezig. Ik doe 4 keer per week vrijwilligerswerk in een zorginstelling met veel plezier en dit al 5 jaar. Het is dankbaar werk. Onze afscheid (zie boven) was heel mooi.
Woensdag was een mooi maar emotioneel afscheid. Alles verliep zoals wij het wilden. 100 mensen kwamen opdagen en we kregen heel veel steun waar wij erg blij mee waren. Dat was zo fijn om te zien dat een hoop mensen aan ons dachten.
Eerst vond de begrafenisplechtigheid plaats. Met zijn 6en hebben we de kist naar buiten gedragen naar de plek waar mijn broer begraven werd om hem de laatste eer te bewijzen. Iedereen kreeg een mooie rode roos,zegende deze,legde deze op de kist en groeide een schep aarde bovenop. 17 bloemstukken en kransjes lagen om het graf van mijn broer heen. Heel veel en erg mooi! Naar het condoleren gingen we naar de godsdienst en herdachten mijn broer. Dan gingen we samen naar een restaurant waar we verschillende soorten broodjes,gebak,koffie en fris in een restaurant aten en dranken. We hebben samen gepraat en hielden mooie speeches over mijn broer.
Ja,het was een heel emotionele dag voor de hele familie want het is een groot gemis. We missen hem allemaal ontzettend,houden zielsveel van hem maar weten ook dat hij het goed heeft waar hij nu is. We hebben nu een beschermengel erbij.
S'avonds nog ff samen alle condoleancekaartjes gelezen en een glaasje wijn gedronken uit het geboortejaar van mijn broer. Hij was erg lekker. Zo hebben we samen nog mijn broer herdacht.
Mijn moeder had een tas met kleren van mijn broer meegenomen zodat iedereen iets als herinnering uit kon zoeken.Donderdag ochtend wat kledingstukken van mijn broer uitgezocht die ik zelf ook kan dragen als ik dat wil. Toen ik zijn tas opende en zijn kleding bekeek huilde ik tranen met tuiten. Het deed zo een pijn. Ik zocht een set uit en rook eraan. Toen ik het ff paste (de maat was goed) moest ik weer huilen. Nooit meer zal hij deze kleding dragen. Maar het is aan de andere kant ook een mooie herinnering waar ik heel zuinig op zal zijn.
In de middag zijn we nog naar het graf geweest van mijn broer samen met mijn ouders,hebben het graf bekeken en foto's gemaakt. Mijn vader ging tussendoor ff naar de bloemist en kwam dan terug met een mooie bos rozen. Hij gaf deze aan mijn moeder en bedankte zich voor 31 jaar goede zorgen. Hij brak en begon te huilen. Ook wij hielden het niet droog. Daarnaar zijn mijn vriend,mijn ouders en ik samen nog iets wezen eten. Met zijn allen later ook nog ff een ijsje gegeten en op tijd naar huis gegaan.
Wat me ook iets deed trouwens is dat een van zijn rolstoelen in de kelder staat en iedere keer als ik langsga moet ik aan mijn broer denken en ga ik hem weer verschrikkelijk missen. Dat doet gewoon pijn. Maar ik weet ook dat ik er kom. Ik red me wel (zoals daardoor ook al geschreven).
Ik wil jullie ontzettend voor jullie steun danken. Dat waardeer ik zeer.Ik denk bij deze ook aan anderen die een dierbare zijn verloren.
Mylene_Valerie,bedankt voor je lieve woorden!
hatsetats,ik weet dat het ravijn ook kleiner wordt en door te rouwen,gevoelens toe te laten en dat ik steun ontvang weet ik ook dat deze kleiner wordt. Ja,ik ben dankbaar voor alle herinneringen,mijn familie en vrienden. Ik geloof maar vind zeer zeker ook dat geloof in je hart moet zitten en dat je daar achter moet staan. Iedereen gelooft op zijn manier en dat is goed zo. Bedankt voor je lieve woorden en je complimenten! Jij bent ook een fantastisch mens en ik heb veel aan je steun. Ik zal de liefde die ik aan mijn broer geef (ik zeg bewust geef want ik hou nog steeds van hem en zal dat altijd blijven doen) ook verder geven aan anderen en daar ben ik al mee bezig. Ik doe 4 keer per week vrijwilligerswerk in een zorginstelling met veel plezier en dit al 5 jaar. Het is dankbaar werk. Onze afscheid (zie boven) was heel mooi.
vrijdag 9 oktober 2015 om 22:14
Mein Bruder
Du bist so weit weg von hier,
weiter als die Sonne und weiter als das Meer.
Ich möchte dich einfach nur fühlen,
aber dein Platz,der bleibt leer.
Nichts kann ihn jemals auffüllen
und nichts bleibt,wie es ist.
Was bleibt,sind die Erinnerungen
und die sind schön.
Ach,täte es doch nicht so weh!
Dich zu vermissen,das ist schlimm.
Aber ich weiß,wir müssen da zusammen durch.
Zusammen werden wir es schaffen.
Denn du wurdest zu einem blinkendem Stern
und wenn ich Abends zum Himmel schaue,
dann kann ich dein Blinken sehen,
wann immer ich das will.
Alle Erinnerungen sind wie ein Fenster
und da schaue ich hindurch.
Eines ist auf jeden Fall sicher,
in unserem Herzen hast du für immer eine Bleibe.
Tot ist nur,wer vergessen wird,
aber nicht,wen wir im Herzen tragen.
Das wird auch immer so bleiben.
Du bleibst für immer bei uns.
Du bist so weit weg von hier,
weiter als die Sonne und weiter als das Meer.
Ich möchte dich einfach nur fühlen,
aber dein Platz,der bleibt leer.
Nichts kann ihn jemals auffüllen
und nichts bleibt,wie es ist.
Was bleibt,sind die Erinnerungen
und die sind schön.
Ach,täte es doch nicht so weh!
Dich zu vermissen,das ist schlimm.
Aber ich weiß,wir müssen da zusammen durch.
Zusammen werden wir es schaffen.
Denn du wurdest zu einem blinkendem Stern
und wenn ich Abends zum Himmel schaue,
dann kann ich dein Blinken sehen,
wann immer ich das will.
Alle Erinnerungen sind wie ein Fenster
und da schaue ich hindurch.
Eines ist auf jeden Fall sicher,
in unserem Herzen hast du für immer eine Bleibe.
Tot ist nur,wer vergessen wird,
aber nicht,wen wir im Herzen tragen.
Das wird auch immer so bleiben.
Du bleibst für immer bei uns.
vrijdag 9 oktober 2015 om 22:19
vrijdag 9 oktober 2015 om 22:21
Mijn broer
Je bent zo ver weg von hier,
verder dan de zon en verder dan de zee.
Ik wil je alleen maar voelen,
maar je plek,die blijft leeg.
Niets kan de leegte ooit vullen,
en niets blijft zoals het is.
Wat blijft zijn de herinneringen
en die zijn mooi.
Ach,deed het toch maar niet zo een pijn!
Jou te missen dat is erg.
Maar ik weet dat we daar samen doorheen moeten.
Samen komen we er wel.
Want je werd een blinkende ster
en als ik s'avonds naar de hemel kijk,
dan kan ik je zien blinken
wanneer ik dat gewoon wil.
Alle herinneringen zijn als een venster
en ik kijk daar doorheen.
Eentje is absoluut zeker,
in ons hart heb je een verblijf.
Dood is alleen,wie vergeten wordt,
maar niet wie wij ins ons hart dragen.
Dat zal voor altijd zo blijven.
Je blijft voor altijd bij ons.
Zelfgeschreven en vertaald
Je bent zo ver weg von hier,
verder dan de zon en verder dan de zee.
Ik wil je alleen maar voelen,
maar je plek,die blijft leeg.
Niets kan de leegte ooit vullen,
en niets blijft zoals het is.
Wat blijft zijn de herinneringen
en die zijn mooi.
Ach,deed het toch maar niet zo een pijn!
Jou te missen dat is erg.
Maar ik weet dat we daar samen doorheen moeten.
Samen komen we er wel.
Want je werd een blinkende ster
en als ik s'avonds naar de hemel kijk,
dan kan ik je zien blinken
wanneer ik dat gewoon wil.
Alle herinneringen zijn als een venster
en ik kijk daar doorheen.
Eentje is absoluut zeker,
in ons hart heb je een verblijf.
Dood is alleen,wie vergeten wordt,
maar niet wie wij ins ons hart dragen.
Dat zal voor altijd zo blijven.
Je blijft voor altijd bij ons.
Zelfgeschreven en vertaald
vrijdag 9 oktober 2015 om 22:39
Mooi
Op de begrafenis van mijn broer werd dit nummer gedraaid. Mij heeft het zoveel troost gegeven, het leven is ook op de zwartste momenten 'wonderful'. En het doet me aan jou denken. Hoe zwaar je het ook hebt, je blijft zo dapper en positief, 'up straight in the sunshine'.
Wonderful life
Op de begrafenis van mijn broer werd dit nummer gedraaid. Mij heeft het zoveel troost gegeven, het leven is ook op de zwartste momenten 'wonderful'. En het doet me aan jou denken. Hoe zwaar je het ook hebt, je blijft zo dapper en positief, 'up straight in the sunshine'.
Wonderful life
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zaterdag 10 oktober 2015 om 18:10
Het was echt wel een zware,emotionele maar ook mooie week voor ons allemaal. Ik merk echt wel dat ik moe ben. Gisteren ff gesport
voor de afleiding maar een tandje minder hard. Vanavond een rustige avond met een filmpje,hapje en drankje,maar tussendoor ook
bijpraten. Vandaag was ik naar het verpleeghuis waar ik als vrijwilligster werk. Sommige bewoners hebben mijn broer gekend en heb
hun even alles verteld. De steun die ik krijg is overweldigend en ontroerend. Maar het is en blijft oneerlijk,31 jaar. Zou het iedereen
gunnen om op een mooie manier 90 te worden maar je hebt het nou eenmaal niet voor het zeggen. Ik blijf hem missen. Maar zijn
ondeugendheid heb ik geërfd.Pas maar op! Zo blijft hij verder in mij voortleven en dat is mooi.
Suze02,je woorden doen me goed en geven me kracht waarvoor bedankt!
Ja hatsetats,je wilt inderdaad geen afscheid nemen en niet loslaten maar ik heb een goede manier gevonden om dit te doen. Ik blijf
ook die dingen doen die me veel plezier geven. Ook dat geeft me kracht. Het nummer it's a wonderful life ken ik. Ik vind het een mooi nummer. Ik vind het nummer van Simon & Garfunkel ''bright eyes'' ook erg mooi.
Deze hier:
https://www.youtube.com/watch?v=cGyQmH9NZcw
voor de afleiding maar een tandje minder hard. Vanavond een rustige avond met een filmpje,hapje en drankje,maar tussendoor ook
bijpraten. Vandaag was ik naar het verpleeghuis waar ik als vrijwilligster werk. Sommige bewoners hebben mijn broer gekend en heb
hun even alles verteld. De steun die ik krijg is overweldigend en ontroerend. Maar het is en blijft oneerlijk,31 jaar. Zou het iedereen
gunnen om op een mooie manier 90 te worden maar je hebt het nou eenmaal niet voor het zeggen. Ik blijf hem missen. Maar zijn
ondeugendheid heb ik geërfd.Pas maar op! Zo blijft hij verder in mij voortleven en dat is mooi.
Suze02,je woorden doen me goed en geven me kracht waarvoor bedankt!
Ja hatsetats,je wilt inderdaad geen afscheid nemen en niet loslaten maar ik heb een goede manier gevonden om dit te doen. Ik blijf
ook die dingen doen die me veel plezier geven. Ook dat geeft me kracht. Het nummer it's a wonderful life ken ik. Ik vind het een mooi nummer. Ik vind het nummer van Simon & Garfunkel ''bright eyes'' ook erg mooi.
Deze hier:
https://www.youtube.com/watch?v=cGyQmH9NZcw
zaterdag 10 oktober 2015 om 18:29
Art Garfunkel - Bright Eyes
Is it a kind of dream,
Floating out on the tide,
Following the river of death downstream,
Oh, is it a dream?
There's a fog along the horizon,
A strange glow in the sky,
And nobody seems to know where you go,
And what does it mean?
Oh, is it a dream?
Bright eyes,
Burning like fire.
Bright eyes,
How can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
Bright eyes.
Is it a kind of shadow,
Reaching into the night,
Wandering over the hills unseen,
Or is it a dream?
There's a high wind in the trees,
A cold sound in the air,
And nobody ever knows when you go,
And where do you start,
Oh, into the dark?
Bright eyes,
burning like fire.
Bright eyes,
how can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
bright eyes.
Bright eyes,
burning like fire.
Bright eyes,
how can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
Bright eyes.
Die zat ik net te luisteren en werd er emotioneel van. Het is ook een mooi nummer.
Deze werd op de begrafenis van mijn broer gedraaid: Het was een nummer waar hij veel van hield. I'll be missing you van Puff Daddy.
https://www.youtube.com/watch?v=mM0-ZU8njdo
Is it a kind of dream,
Floating out on the tide,
Following the river of death downstream,
Oh, is it a dream?
There's a fog along the horizon,
A strange glow in the sky,
And nobody seems to know where you go,
And what does it mean?
Oh, is it a dream?
Bright eyes,
Burning like fire.
Bright eyes,
How can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
Bright eyes.
Is it a kind of shadow,
Reaching into the night,
Wandering over the hills unseen,
Or is it a dream?
There's a high wind in the trees,
A cold sound in the air,
And nobody ever knows when you go,
And where do you start,
Oh, into the dark?
Bright eyes,
burning like fire.
Bright eyes,
how can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
bright eyes.
Bright eyes,
burning like fire.
Bright eyes,
how can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
Bright eyes.
Die zat ik net te luisteren en werd er emotioneel van. Het is ook een mooi nummer.
Deze werd op de begrafenis van mijn broer gedraaid: Het was een nummer waar hij veel van hield. I'll be missing you van Puff Daddy.
https://www.youtube.com/watch?v=mM0-ZU8njdo
zaterdag 10 oktober 2015 om 18:39
Gecondoleerd Geraldine en heel veel sterkte voor de gehele familie.
Gek he, dat sommige dingen van een familielid zo herkenbaar zijn in jezelf, in overige familieleden. Je ziet af en toe de ander terug. Het is mooi maar ik vind het persoonlijk ook wel confronterend van tijd tot tijd. Uiteindelijk haal ik er veel troost uit. Dat iemand nooit echt weg is maar nog bij ons is.
Gek he, dat sommige dingen van een familielid zo herkenbaar zijn in jezelf, in overige familieleden. Je ziet af en toe de ander terug. Het is mooi maar ik vind het persoonlijk ook wel confronterend van tijd tot tijd. Uiteindelijk haal ik er veel troost uit. Dat iemand nooit echt weg is maar nog bij ons is.
zaterdag 10 oktober 2015 om 20:17
lemoos,mooi gesproken en waar is dat iemand op deze manier door blijft leven. Ik heb een hoop mooie foto's van hem en die maken
me heel blij. Ik had geen betere broer kunnen hebben. Hij was fantastisch,lief en genoot van het leven. Van hem kan je een hoop leren,
namelijk vooral blij te zijn met de kleine dingen van het leven. En de herinneringen blijven en die zijn mooi.
Ik zie mijn broer nog iedere dag al is het met mijn hart. Ik kan hem zien wanneer ik dat maar wil. Ik kijk door het venster der herinnering
en zie hem.
Mooie gezegde trouwens onder je avatar en daar zit een kern van waarheid in.
me heel blij. Ik had geen betere broer kunnen hebben. Hij was fantastisch,lief en genoot van het leven. Van hem kan je een hoop leren,
namelijk vooral blij te zijn met de kleine dingen van het leven. En de herinneringen blijven en die zijn mooi.
Ik zie mijn broer nog iedere dag al is het met mijn hart. Ik kan hem zien wanneer ik dat maar wil. Ik kijk door het venster der herinnering
en zie hem.
Mooie gezegde trouwens onder je avatar en daar zit een kern van waarheid in.
zaterdag 10 oktober 2015 om 23:50
quote:Geraldine schreef op 10 oktober 2015 @ 18:29:
....................
.................
Deze werd op de begrafenis van mijn broer gedraaid: Het was een nummer waar hij veel van hield. I'll be missing you van Puff Daddy.
https://www.youtube.com/watch?v=mM0-ZU8njdo"I'll be mising you" werd ook gedraaid op begrafenis van goede vriend. Zo mooi, maar ook heel gevoelig.
....................
.................
Deze werd op de begrafenis van mijn broer gedraaid: Het was een nummer waar hij veel van hield. I'll be missing you van Puff Daddy.
https://www.youtube.com/watch?v=mM0-ZU8njdo"I'll be mising you" werd ook gedraaid op begrafenis van goede vriend. Zo mooi, maar ook heel gevoelig.
LOEP ME MAAR aub.
