Mijn kind is bang voor haar narcistische vader.

14-11-2016 09:10 70 berichten
Alle reacties Link kopieren
...
anoniem_317207 wijzigde dit bericht op 25-01-2018 08:16
99.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:-sidonia- schreef op 14 november 2016 @ 10:19:

Saaaaar81

Mijn zoon heeft voor hem emotioneel de makkelijkste weg gekozen. Door loyaal te blijven aan vader heeft hij niet de haat en bedreigingen gehad die dochter heeft gehad. Geheel zonder verwijt naar mijn zoon trouwens..Hij heeft zijn moeder afgewezen. Dat is alles behalve eenvoudig.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Het feit dat je zo ver weg bent gaan wonen juist om ver van hem vandaan te zijn zegt hoe jij er zelf emotioneel misschien toch nog te diep in zit?

Je wilt natuurlijk graag een grens trekken, maar dat gaat niet op die manier als je samen kinderen hebt, want uiteindelijk zijn de praktische dingen onhandig en moet je toch in een vorm van contact blijven met hem zo lang je kinderen hebt met hem, dus daar kom je gewoon nooit meer van af.



Je zult er het beste van moeten maken, ook als hij je compleet tegenwerkt en een narcist zorgt er al snel voor dat alles wat jij eventueel doet verkeerd wordt uitgelegd door hem bij bijvoorbeeld een instantie als jeugdzorg...ik noem maar wat.



Je kunt alleen maar het goede voorbeeld geven aan je kinderen en zo gebalanceerd en relaxed en verstandig mogelijk reageren.

Jezelf een beetje wegcijferen dus voor een rustige sfeer in huis.

Heel erg belangrijk is om er voor te zorgen dat je kinderen zo weinig mogelijk meekrijgen van jouw frustraties naar hun vader toe.

En ook dat je aangeeft bij je dochter dat het niet kan wat haar vader heeft gedaan, die afwijzing, dat dat absoluut niet normaal is.

Dat hij op dat moment echt overspannen was, door stress en dat hij het even dan niet goed aankan en als het ware eventjes ontploft en dat papa en mama om die reden dus ook niet meer bij elkaar zijn. Maar dat het je dochter absoluut duidelijk is dat het niet aan haarzelf lag. En als je dat rustig uitlegt, zonder je frustraties erbij, maar wel met ruimte voor gevoel, zonder hem zwart te maken, maar wel door toch duidelijk te zijn, dan kun je misschien je dochter op die manier helpen om zichzelf beter te voelen en te uiten.

Jij zult haar moeten steunen en troosten, sterk zijn.
Alle reacties Link kopieren
Als jij er bij blijft dat jij en vader hier niks in kunnen oplossen dan zul je moeten accepteren dat er geen oplossing is. Een ander kan dat niet voor jullie doen.



Dan blijft de situatie zoals hij is, zal je dochter daar verder in moeten zwemmen in haar eentje en is het afwachten tot ze en keer echt vastloopt. Het enige wat je daar zelf nog kan doen is je aan de afspraken houden en je dochter begeleiden bij het houden van die afspraken.
Alle reacties Link kopieren
quote:saaaaar81 schreef op 14 november 2016 @ 10:21:

[...]





Hij heeft zijn moeder afgewezen. Dat is alles behalve eenvoudig.Heel erg waar.
Alle reacties Link kopieren
Hallo TO,



Ik begrijp je helemaal, met sommige mannen valt niet te overleggen zeker als ze een narcistisch persoonlijkheid stoornis hebben. denk dat een heleboel mensen die reageren dat vergeten. mensen man of vrouw die die stoornis hebben denken alleen aan hunzelf, houden geen rekening met anderen, iedereen moet doen zoals hun het willen, gebeurt dat niet dan ontploffen ze en reageren heel kinderachtig op een manier dat jouw dochter idd de volwassene is op dat moment.

Heel erg maar helaas weinig aan te doen.



Denk dat sommige voorstellen van mensen voor therapie wel goed kunnen werken, zeker de weerbaarheid, zodat als haar vader haar chanteert dat ze weet dat het aan hem ligt en niet aan haar.



Mijn ex en ik wonen ook een uur van elkaar, die keus heb ik gemaakt omdat ik waar ik nu woon vandaan kom en al mijn familie heb wonen, en wilde al langer terug, daar waar we samen woonden was er niet veel om te blijven. het maakt de omgang niet makkelijker maar heeft ook te maken met de welwillendheid naar elkaar en de kinderen toe. is er een uitvoering op school en mijn ex kan met zijn werk dan komt die, enige wat lastig is zijn idd feestjes in zijn weekend, af en toe ruilen we maar meestal niet. de kinderen weten het.

Waar ik wel benieuwd naar ben is als ze ouder worden gaan puberen hoe het dan zal gaan, maar dat duurt nog even.



succes ermee
Ik vind het wel jammer dat je zover weg bent gaan wonen. Op die manier zal het voor je zoon ook niet makkelijk zijn om naar jou toe te komen als hij dat wil.

Verder geloof ik er helemaal niets van dat die jongen jou heeft afgewezen. Wellicht alleen voor de buitenkant, zodat zijn vader maar tevreden wordt gesteld. Ik kan me voorstellen dat hij dit heeft durven doen omdat hij wel weet dat jij hem nooit zal laten vallen.

Deze kinderen zitten helaas in een enorm loyaliteitsconflict.

Als je dochter een keer naar papa gaan wil overslaan moet jij dat overleggen met je ex. Jij bent degene die de "aanval" van hem op je moet nemen, jij bent de volwassene.

Verder vind ik dat je je dochter moet voorhouden dat als haar vader weer "kuren" heeft, ze dit naast haar neer moet leggen. Zoals eerder bewezen draait hij wel weer bij.
Alle reacties Link kopieren
Theamuts

Mijn zoon heeft mij id niet afgewezen. We hebben nog steeds contact. Alleen krijgt hij problemen mat zijn vader als hij mij op zou zoeken.. hij is in weze net zo bang voor zijn reacties als mijn dochter. Ik had mijn dochter id al voorgesteld dat ik dat zou kunnen doen contact opnemen met hem voor een keer overslaan.



Ruilen is geen optie. Geen hem een vinger en hij denkt weer volledige macht te hebben en gaat helemaal los met alle gevolgen van dien.



Hello512

Er valt ook niet te overleggen met hem.. hijnis narcistisch en dat maakt het lastig en hewoon niet mogelijk. Overleggen is voor hem onderhandelen en proberen terrein te winnen zeg maar. Ik laat dat niet toe dat dat over de rug van de kinderen want dat dat ie gebeurt.



Ik weet dat het lijkt dat ik de onstabiele ben en emotioneel nog diep erin zit maar het tegendeel is waar. Ik ben sterk en emotioneel erg stabiel. Maar dat is precies waar mijn ex mij niet wil hebben. Vandaar mijn enige optie verhuizen.
Verhuizen of niet, dat is toch niet een echte optie? Je hebt het nu gedaan, je bent dus verhuisd en het probleem is er blijkbaar nu nog steeds.



Het enige wat echt zou helpen is als hij uit zijn ouderlijke bevoegdheid werd gezet, maar tot die tijd helpt verhuizen toch ook niet echt?

En een narcist is nogal charmant bij instanties en zo, dus dat gaat je gewoon niet lukken.



Je weet al dat je nooit gelijk gaat krijgen en dat ALTIJD alles heel erg sneaky wordt omgedraaid en dat jij dan weer de zwarte piet krijgt toegespeeld, dit gevecht ga jij gewoon nooit winnen en ik snap dat je het allerliefste heel erg ver weg zou willen vluchten van hem. Maar dat gaat niet vanwege de kinderen, dus je hebt niet zo veel opties.



Heel erg sterk proberen te blijven, sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Voor therapie heb je toestemming van de vader nodig geloof ik. Hier in Belgie is dat het geval bij gescheiden ouders en beiden ouderlijk gezag hebben.



Ik herken al redelijk wat van jouw dochter in mijn dochter, en ze is pas 6 jaar. Enig verschil is dat ik wel in de buurt van haar vader woon. En communicatie met hem is ook zo problematisch. Alles is standaard nee bij hem, en heb ook al een paar keer aangifte moeten doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:saaaaar81 schreef op 14 november 2016 @ 10:16:

Jouw zoon heeft niet de makkelijkste weg gekozen. Een kind dat kiest tussen 1 van de ouders kiest een van de lastigste wegen die je kunt bedenken.



Erg belangrijk om dit te beseffen.Vaak kán een kind niet anders. Anders verscheurt het.
Alle reacties Link kopieren
quote:meaki schreef op 14 november 2016 @ 11:00:

Voor therapie heb je toestemming van de vader nodig geloof ik. Hier in Belgie is dat het geval bij gescheiden ouders en beiden ouderlijk gezag hebben.



Ik herken al redelijk wat van jouw dochter in mijn dochter, en ze is pas 6 jaar. Enig verschil is dat ik wel in de buurt van haar vader woon. En communicatie met hem is ook zo problematisch. Alles is standaard nee bij hem, en heb ook al een paar keer aangifte moeten doen.Als vader de juiste zorg voor je kind weg poogt te houden laat je dat toch niet gebeuren?
Alle reacties Link kopieren
Is er iemand anders die naast je dochter kan staan als ze met haar vader afspraken maakt? Misschien een oom of een tante, opa of oma?



Het is duidelijk dat jij dat niet kunt doen, qua rode lap op een stier achtige situatie.

Maar misschien is er iemand anders in de familie die je dochter kan helpen. Hoeft niks te doen, alleen horen wat je dochter het liefst zou willen, helpen bij het eerlijk en vriendelijk verlopen van het gesprek en naast je dochter staan als ze haar stoute schoenen aantrekt.
Wat eten we vanavond?
Ik heb enige ervaring met dit soort mensen, niet persoonlijk in dit geval, maar wel redelijk dichtbij en zo iemand houdt inderdaad de juiste zorg weg, maakt de moeder continu zwart, misbruikt zijn machtspositie en de liefde die de kinderen nog steeds voor hem voelen en is daar gewoonweg never-nooit op aanspreekbaar, want alles wordt ALTIJD omgedraaid.



Als hij eventjes goodwill toont, dan blijken het naderhand alleen maar wat woorden en als puntje bij paaltje komt denkt hij altijd alleen maar aan zichzelf. Absoluut niet aan zijn kinderen, alleen maar aan zichzelf.

Dat alleen al maakt het erg lastig voor de moeder om maar steeds toe te moeten kijken, dus frustratie moet er in zeer hoge mate wel zijn...en verdriet.

Op het moment dat je een derde partij inschakelt, om bvb te helpen bij de communicatie, wordt dook deze partij zodanig door hem beinvloedt dat hij TELKENS overal mee weg komt.



Je moet echt proberen om zo kalm mogelijk te blijven en heel erg berekenend te worden en het zo slim mogelijk te spelen.
Als je alle topics leest over volwassenen met een narcistische ouder, gun ik het jou kinderen ontzettend om NU al psychologische begeleiding te krijgen. Jij bent hierin "geen partij" aangezien jou man je niet zal toelaten, en dingen dan weer een strijd tussen jullie worden ipv dat de aandacht naar dochter en zoon gaan.



Maar zorg dat ze ergens hun ei kwijt kunnen, en bij iemand langs gaan die regelmatig aan ze vraagt wat ze zelf eigenlijk willen en hoe ze zich voelen bij dingen die ze vertellen. Die ze duidelijk maakt dat hun gevoel normaal is en dat zij er ook mogen zijn, ook al wordt er soms door een ouder heel heftig op ze gereageerd. Nogmaals; jij kan die rol niet oppakken. Maar zorg dat ze door iemand gezien worden aan wie ze hun twijfels mogen voorleggen zonder dat hun loyaliteit ter discussie wordt gesteld.
Alle reacties Link kopieren
Shisha

Je slaat de spijker op zn kop.



Mw kniesoor

Als dat via officiele instanties gaat heb ik toestemming van vader nodig.



Ik had ook toestemming van vader nodig omdat ze over ging naar een andere school. Vader heeft dat niet gegeven wat maakte dat ze uiteindelijk een twee week thuis zat zonder onderwijs want nieuwe school hield vast aan de handtekwning van vader. Ik zei die krijgen we niet. Uiteindelijk is school via leerplichtambtenaar akkoord gegaan met naar school gaan met alleen mijn handtekening.



Ik weet dat sommigen denken ver weg verhuizen os een slechte optie. Kan ook niet duidelijk maken waarom dat juist anders was. Stalken is nu in iedergeval gestopt. Bedreigingen zijn gestopt. Politie doet alleen wat als je daadwerkelijk wat hebt nml.
Verzin voor die vader desnoods een smoes dat de kinderen last hebben van de scheiding in het algemeen, of dat ze het moeilijk vinden om tussen twee ouders te balanceren. Kijk of school mee kan denken en eventueel een advies kan geven om hulp te zoeken voor een leerprobleem oid. Je man hoeft natuurlijk niet te weten dat het om hem gaat, als je kinderen maar gewoon begeleidt worden...
Alle reacties Link kopieren
Mw kniesoor.

Dat hebben we al geprobeert. Gaat niet lukken. School wil geen derde en ook geen voorliegende partij zijn. Bovendien hebben alle instanties de plicht om exman in te lichten over dochter. Net als andersom ik door school van zoon gebeld wordt en instanties die met hem op dit moment bezig zijn.
quote:Mevrouw_Kniesoor schreef op 14 november 2016 @ 11:53:

Verzin voor die vader desnoods een smoes dat de kinderen last hebben van de scheiding in het algemeen, of dat ze het moeilijk vinden om tussen twee ouders te balanceren. Kijk of school mee kan denken en eventueel een advies kan geven om hulp te zoeken voor een leerprobleem oid. Je man hoeft natuurlijk niet te weten dat het om hem gaat, als je kinderen maar gewoon begeleidt worden...Dat helpt niet, hij zal het helemaal omdraaien.
Alle reacties Link kopieren
quote:patchouli_ schreef op 14 november 2016 @ 10:23:

Als jij er bij blijft dat jij en vader hier niks in kunnen oplossen dan zul je moeten accepteren dat er geen oplossing is. Een ander kan dat niet voor jullie doen.



Dan blijft de situatie zoals hij is, zal je dochter daar verder in moeten zwemmen in haar eentje en is het afwachten tot ze en keer echt vastloopt. Het enige wat je daar zelf nog kan doen is je aan de afspraken houden en je dochter begeleiden bij het houden van die afspraken.

Hier ben ik het mee eens.



Ik heb er echt begrip voor en snap dat niet met iedereen te overleggen valt. De oplossing lijkt me in deze situatie dan ook voor de hand liggen: verhuizen en weer in de buurt van de vader van je kinderen gaan wonen.

Er is dan geen gedoe meer met halen en brengen, vriendinnen en feestjes van klasgenootjes zijn altijd in de buurt. Lijkt mij het beste wat je kunt doen in belang van je kinderen. Overigens kan het dan alsnog zijn dat ze niet naar dat ene feestje kan, vader kan immers verbieden dat ze erheen gaat in 'zijn' weekend/week. Maar die verschillen hou je altijd en dat moet je nou eenmaal accepteren, dat is de prijs van scheiden met kinderen.
Ik lees alleen maar verwijten naar je ex toe, het klinkt alsof je erg aan het stoken bent. Hou het bij de feiten, je ziet je zoon al niet meer, straks wil je dochter je ook niet meer zien
quote:aidem schreef op 14 november 2016 @ 12:52:

Ik lees alleen maar verwijten naar je ex toe, het klinkt alsof je erg aan het stoken bent. Hou het bij de feiten, je ziet je zoon al niet meer, straks wil je dochter je ook niet meer zien

Heb ik iets gemist?



Want dat is nu precies wat er vaak gebeurt, de vrouw wordt afgeschilderd als een labiele borderliner.



Die frustratie van to kan ik mij heel erg goed voorstellen en het valt vast niet mee om daar altijd goed mee om te gaan.

Altijd waken om niet te stoken natuurlijk, maar in dit geval zou ik erg voorzichtig zijn om die woorden te gebruiken naar deze to toe.

Want ik ga er niet vanuit dat ze liegt of de waarheid verdraait, mocht ze toch soms per ongeluk of bewust/onbewust hebben zitten stoken dan weet ze dat zelf heus wel. Maar niemand is perfect en zeker niet als hij voortdurend onder spanning wordt gezet op allerlei manieren en zichzelf zo in het nauw gedreven voelt dat ze moet gaan verhuizen.

En misschien was het zelfs helemaal terecht, alleen nooit verstandig.



Sommige mensen halen gewoon het bloed onder je nagels vandaan.



Maar toch proberen kalm te blijven en toch proberen je niet verlagen naar zijn niveau.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat wordt er vreemd gereageerd zeg. Kan zijn dat ik een gekleurde blik heb omdat ik ooit het kind in dit verhaal was. Maar ik begrijp niet hoe een man die zijn ex vrouw stalkt en bedreigd (op het zelfde adres als zijn kinderen en zijn kinderen dus ook bedreigd) nog een goede vader kan zijn. Dat zegt in mijn ogen alles over deze man. Dat hij niet het welzijn van zijn kinderen voorop heeft staan maar die van zichzelf.



Hoe dan ook. Ik vind dat dochter meer bescherming nodig heeft. Van jou kan het niet komen omdat jij waarschijnlijk alleen maar olie op het vuur kan gooien als ex zijnde. Maar wel van hulpverlening. En dan echt alleen voor je dochter. Onafhankelijke hulp, zonder bemoeienis van jou (alleen om het op te starten dan en haar stimuleren hulp te aanvaarden). Iemand die je dochter helpt in haar loyaliteitsconflict tussen jou en je ex man en leert hoe zijzelf kan verhouden tussen de verschillende belangen. Eventueel in een later stadium kunnen er wel systeem gesprekken gevoerd worden maar voor nu lijkt het me goed als ze ergens terecht kan met dit conflict.
Doubt kills more dreams than failure ever will
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk had ik de reactie verwacht dat ik zou stoken.. dat zegt mijn ex ook. Laten we wel wezen. Als ik mijn dochterniet heen breng en ophaal naar vader had ze hem al niet meer gezien. Want hij vind het niet nodig om haar te brengen naar moeder.



Terug verhuizen? Nee hoor. Dat kan niet. Dat zou betekenen dat ik weer dagelijks gecontroleerd ga worden en mijn dochter ook. Dat houdt in dat ex denkt zomaar mijn huis binnen te kunnen wandelen omdat wat van mij is ook vsn hem is in zijn beleving. Houdt in dat mijn banden van de auto weer lek gestoken gaan worden. Nee hoor ik ben niet alleen verhuisd om een veilige situatie te creëren, maar ook omdat ik hier een goede baan heb aangeboden gekregen.. ik heb hier mijn werk en sociale contacten en mijn inkomsten.



Het is id kalm blijven niet verlagen tot zijn activiteiten etc. En zwart praten? Nee hoor dat is het niet. Ik houdt het nog mild.

Ten opzichte van kinderen ook nooit gedaan trouwens. Maar feit blijft dat ik daden van vader ook richting dochter niet goed kan praten en ook nooit zal doen ook..



Fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kon. Sommige reacties kan ik daadwerkelijk wat mee anderen niet. Maar dat geeft niet. Het is fijn te lezen dat mensen de moeite nemen hun visie erop te geven.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter daarentegen wil geen hulpverlening. Daar gaat het eigenlijk al een stuk beter mee dan dat ze er aan toe was. Ze gaat weer huppelend naar school en onderneemt.. alleen zit ik met het feit dat ze aangeeft haar vader wel te willen zien mits hij gewoon doet aldus dochter, maar ook met vriendinnen de stad in wil kunnen en verjaardagsfeestjes etc. Dat zegt ze nu regelmatig af omdat ze bang is voor een afwijzing van haar vader. Tuurlijk snap ik dat haar vader en ik een omgangsregeling hebben en dat ik dat zal moeten onderhouden. Maar als ik aan vader vraag haar terug te brengen zegt ie laat haar dan maar daar want dat doe ik niet..



Dochter wil zelf een versoepeling van de omgang.. maar is bang
Is het niet zo dat vanaf 12 je dochter zelf mag kiezen?

Vervalt de omgangsregeling dan niet?



Wellicht zou je anders via een advocaat versoepeling van de omgangsregeling kunnen regelen in het belang van je dochter?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven