Psyche
alle pijlers
Mijn partner is manisch depressief
zondag 8 maart 2020 om 16:43
Hoi,
Ik ben nieuw hier. ik ben een vrouw van 42, moeder van 2 jongens van 11 en bijna 15 en mijn vriend is manisch depressief.
Eigenlijk is de ellende 5 jaar geleden begonnen toen vriendlief depressief werd toen hij zijn baan verloor, zo depressief dat hij zijn bed niet meer uit kwam en in een hoekje van bank zat. Uit eindelijk heb ik de huisarts thuis laten komen en hem de keus gesteld of je laat je behandelen of ik ga weg. Hij ging aan de medicijnen en ging het iets beter. Toen werd hij opeens heel obsessief met bepaalde dingen, heel actief en eigenlijk gewoon eng. Natuurlijk wilde hij geen hulp want er was niks aan de hand alleen sliep hij slecht maar daar ging hij dan voor blowen......ik ben anti drugs, ik drink geen alcohol door een zeer slechte jeugd met een verslaafde moeder dus dat viel niet zo goed bij mij. Toen is hij het stiekem gaan doen en maar ontkennen terwijl zelfs de kinderen zeiden uhhh papa doet wel vreemd he....Ook bleef hij geld als water uitgeven terwijl dat niet kon dus we kwamen in de financiële problemen, zijn hulpverlener van het GGZ wilde niet luisteren want hij is niet mijn hulpverlener dus hij kon niks met mijn zorgen. In 2018 ging het echt niet meer dus voor mij was er geen andere oplossing dan de relatie verbreken en het koophuis waar we in zaten te koop te zetten. Daar schrok hij zo erg van dat hij weer in een depressie schoot. Hij is bij zijn ouders gaan wonen en ik met de jongens in een huurhuis, hij wilde erg echt alles aan doen en deed ook echt zijn best dus na een paar maanden was hij meer bij ons dan bij zijn ouders. We besloten het langzaam aan te doen en hij leek stabiel. Tot aan afgelopen kerst....toen kreeg hij een nieuwe baan en ging 80 uur per week werken, dat moest niet voor de functie, dat wilde zijn baas ook niet, dat wilde wij ook niet maar hij was niet meer stuiten. Hij werd steeds manischer tot het moment dat hij begon rond te zwerven, te vertellen dat hij miljonair is, dat de baas is van alles enz enz. Wij als familie hebben er alles aan gedaan om hem te laten opnemen maar daar moet het eerst voor escaleren en dat is ook gebeurt. 7 februari is hij afgevoerd door de politie naar een gesloten afdeling van de GGZ....op een vreselijke manier die de kinderen gelukkig niet hebben gezien. Hij is gesedeerd en heeft 19 uur geslapen. 15 februari is uit de kliniek ontsnapt door het dak op te klimmen en 7 meter naar beneden te springen....
En dat moesten wij de kliniek vertellen want hij belde ons dat hij op het station stond....kliniek had niks door. Eind van de dag is hij opgepakt door de politie en weer terug gebracht.
Hij is nog steeds manisch, is heeeeel erg boos op alles en iedereen en leeft in zijn eigen realiteit en hij komt morgen naar huis......wij als familie snappen hier geen houtje van.
Iedereen in paniek, kids in paniek want wij weten wat dit niet goed kan aflopen. Kliniek zegt ja hij is niet meer psychotisch dus de ambulante zorg gaat het nu overnemen. Ik roep al 4 weken houden jullie er rekening mee dat er kinderen in het spel zijn??? Niemand luistert.
Wij als familie staan machteloos maar moeten hem wel morgen ophalen. Hoe lang kan het goed gaan. Ondertussen ben ik zo ver dat ik met de kinderen heb afgesproken dat als hij gedrag laat zien wat wij niet willen, blowen, boos doen enz, dat hij weg moet uit het huis. Of hij nou wilt of niet. Wij hebben als familie een noodplan opgesteld want wij zien dat hij absoluut nog niet ´normaal´is.
Iemand die hier ook ervaring mee heeft?? Iemand die kan vertellen dat het allemaal goed komt? Ik ben niet meer positief en ben bang dat ik alleen nog maar voor de kids kan kiezen en hem deur moet wijzen met alle gevolgen van dien.
Thanx,
Ik ben nieuw hier. ik ben een vrouw van 42, moeder van 2 jongens van 11 en bijna 15 en mijn vriend is manisch depressief.
Eigenlijk is de ellende 5 jaar geleden begonnen toen vriendlief depressief werd toen hij zijn baan verloor, zo depressief dat hij zijn bed niet meer uit kwam en in een hoekje van bank zat. Uit eindelijk heb ik de huisarts thuis laten komen en hem de keus gesteld of je laat je behandelen of ik ga weg. Hij ging aan de medicijnen en ging het iets beter. Toen werd hij opeens heel obsessief met bepaalde dingen, heel actief en eigenlijk gewoon eng. Natuurlijk wilde hij geen hulp want er was niks aan de hand alleen sliep hij slecht maar daar ging hij dan voor blowen......ik ben anti drugs, ik drink geen alcohol door een zeer slechte jeugd met een verslaafde moeder dus dat viel niet zo goed bij mij. Toen is hij het stiekem gaan doen en maar ontkennen terwijl zelfs de kinderen zeiden uhhh papa doet wel vreemd he....Ook bleef hij geld als water uitgeven terwijl dat niet kon dus we kwamen in de financiële problemen, zijn hulpverlener van het GGZ wilde niet luisteren want hij is niet mijn hulpverlener dus hij kon niks met mijn zorgen. In 2018 ging het echt niet meer dus voor mij was er geen andere oplossing dan de relatie verbreken en het koophuis waar we in zaten te koop te zetten. Daar schrok hij zo erg van dat hij weer in een depressie schoot. Hij is bij zijn ouders gaan wonen en ik met de jongens in een huurhuis, hij wilde erg echt alles aan doen en deed ook echt zijn best dus na een paar maanden was hij meer bij ons dan bij zijn ouders. We besloten het langzaam aan te doen en hij leek stabiel. Tot aan afgelopen kerst....toen kreeg hij een nieuwe baan en ging 80 uur per week werken, dat moest niet voor de functie, dat wilde zijn baas ook niet, dat wilde wij ook niet maar hij was niet meer stuiten. Hij werd steeds manischer tot het moment dat hij begon rond te zwerven, te vertellen dat hij miljonair is, dat de baas is van alles enz enz. Wij als familie hebben er alles aan gedaan om hem te laten opnemen maar daar moet het eerst voor escaleren en dat is ook gebeurt. 7 februari is hij afgevoerd door de politie naar een gesloten afdeling van de GGZ....op een vreselijke manier die de kinderen gelukkig niet hebben gezien. Hij is gesedeerd en heeft 19 uur geslapen. 15 februari is uit de kliniek ontsnapt door het dak op te klimmen en 7 meter naar beneden te springen....
En dat moesten wij de kliniek vertellen want hij belde ons dat hij op het station stond....kliniek had niks door. Eind van de dag is hij opgepakt door de politie en weer terug gebracht.
Hij is nog steeds manisch, is heeeeel erg boos op alles en iedereen en leeft in zijn eigen realiteit en hij komt morgen naar huis......wij als familie snappen hier geen houtje van.
Iedereen in paniek, kids in paniek want wij weten wat dit niet goed kan aflopen. Kliniek zegt ja hij is niet meer psychotisch dus de ambulante zorg gaat het nu overnemen. Ik roep al 4 weken houden jullie er rekening mee dat er kinderen in het spel zijn??? Niemand luistert.
Wij als familie staan machteloos maar moeten hem wel morgen ophalen. Hoe lang kan het goed gaan. Ondertussen ben ik zo ver dat ik met de kinderen heb afgesproken dat als hij gedrag laat zien wat wij niet willen, blowen, boos doen enz, dat hij weg moet uit het huis. Of hij nou wilt of niet. Wij hebben als familie een noodplan opgesteld want wij zien dat hij absoluut nog niet ´normaal´is.
Iemand die hier ook ervaring mee heeft?? Iemand die kan vertellen dat het allemaal goed komt? Ik ben niet meer positief en ben bang dat ik alleen nog maar voor de kids kan kiezen en hem deur moet wijzen met alle gevolgen van dien.
Thanx,
zondag 8 maart 2020 om 17:01
Kan hij niet naar zijn ouders? Ik zou bij de kliniek duidelijk maken dat je hem niet komt ophalen. Dan zetten ze hem maar op straat. En ik zou zijn ouders inlichten. Je eigen veiligheid en die van je kinderen gaat voor. Daarnaast is het jouw huurhuis. Blijf latten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 8 maart 2020 om 17:01
zondag 8 maart 2020 om 17:04
Heftig.
Wat gebeurt er eigenlijk als iedereen zijn handen af trekt van hem?
Want ik zou hem niet in huis willen hebben met 2 kinderen / pubers, maar zou ook geen zin hebben dat iemand anders uit de familie hem dan verplicht moet opvangen.
Ik zou dus gewoon collectief als familie tegen de psychiatrie zeggen "zoek het maar uit, maar hij komt er nergens meer in en niemand haalt hem op".
Hoeveel hulp zou ie pakweg volgende week krijgen?
Dag-therapie 5 dagen per week? Of 2 keer een uurtje?
Daar zou mijn oordeel ook van afhangen (als hij de therapie effectief volgt).
Wat gebeurt er eigenlijk als iedereen zijn handen af trekt van hem?
Want ik zou hem niet in huis willen hebben met 2 kinderen / pubers, maar zou ook geen zin hebben dat iemand anders uit de familie hem dan verplicht moet opvangen.
Ik zou dus gewoon collectief als familie tegen de psychiatrie zeggen "zoek het maar uit, maar hij komt er nergens meer in en niemand haalt hem op".
Hoeveel hulp zou ie pakweg volgende week krijgen?
Dag-therapie 5 dagen per week? Of 2 keer een uurtje?
Daar zou mijn oordeel ook van afhangen (als hij de therapie effectief volgt).
zondag 8 maart 2020 om 17:30
Heb je hem zo weer in huis genomen of staat hij ingeschreven voor een eigen huurhuis?
Ontopic: Haal hem alsjeblieft niet op!!! Bel de inrichting en vertel ze dat je hem niet op komt halen. Neem hem alsjeblieft niet meer in huis.
Manische mensen zijn in staat om op een onverwacht moment je hele boeltje aan een opkoper van de hand te doen om met het verkregen geld een CD op te gaan nemen en zo wereldster te worden, dergelijke voorbeelden zijn dagelijkse praktijk bij mensen met deze stoornis.
Echt hoor, die verantwoordelijkheid behoort niet bij jou en al zeker niet bij je kinderen.
Ontopic: Haal hem alsjeblieft niet op!!! Bel de inrichting en vertel ze dat je hem niet op komt halen. Neem hem alsjeblieft niet meer in huis.
Manische mensen zijn in staat om op een onverwacht moment je hele boeltje aan een opkoper van de hand te doen om met het verkregen geld een CD op te gaan nemen en zo wereldster te worden, dergelijke voorbeelden zijn dagelijkse praktijk bij mensen met deze stoornis.
Echt hoor, die verantwoordelijkheid behoort niet bij jou en al zeker niet bij je kinderen.
zondag 8 maart 2020 om 17:34
Hij wil niet naar zijn ouders. We hebben gezegd hij kan nergens heen maar dat is niet hun probleem. Erg he.
Ik ben ook erg benieuwd naar de ambulante nazorg, zelf denk ik dat het deze week nog fout gaat. Verpleging van de kliniek zegt zelfs dat hij waarschijnlijk nog een tweede x opgenomen gaat worden maar de artsen vinden dat hij uit crisis is.
Ik ga zeker voor mijn kinderen kiezen. Ze verdienen een rustige, stabiele veilige thuisbasis.
Wel moeilijk hoor.
Ik ben ook erg benieuwd naar de ambulante nazorg, zelf denk ik dat het deze week nog fout gaat. Verpleging van de kliniek zegt zelfs dat hij waarschijnlijk nog een tweede x opgenomen gaat worden maar de artsen vinden dat hij uit crisis is.
Ik ga zeker voor mijn kinderen kiezen. Ze verdienen een rustige, stabiele veilige thuisbasis.
Wel moeilijk hoor.
zondag 8 maart 2020 om 17:38
Wat heb jij het voor je kiezen gehad. Ja, denk alsjeblieft aan je kinderen, ook als je daardoor hun vader niet kan "helpen". Dat is niet je verantwoordelijkheid, hun veiligheid wel.
zondag 8 maart 2020 om 18:02
Hij staat ingeschreven. Maar he hij denkt dat hij het halve dorp gekocht heeft dus hij heeft huizen zat.Cateautje schreef: ↑08-03-2020 17:30Heb je hem zo weer in huis genomen of staat hij ingeschreven voor een eigen huurhuis?
Ontopic: Haal hem alsjeblieft niet op!!! Bel de inrichting en vertel ze dat je hem niet op komt halen. Neem hem alsjeblieft niet meer in huis.
Manische mensen zijn in staat om op een onverwacht moment je hele boeltje aan een opkoper van de hand te doen om met het verkregen geld een CD op te gaan nemen en zo wereldster te worden, dergelijke voorbeelden zijn dagelijkse praktijk bij mensen met deze stoornis.
Echt hoor, die verantwoordelijkheid behoort niet bij jou en al zeker niet bij je kinderen.
zondag 8 maart 2020 om 18:04
Huisarts is op de hoogte, die wil ook zijn behandelde arts spreken want ze is het er niet mee eens. Zij zegt gelijk 112 bellen als je je niet veilig voelt.
zondag 8 maart 2020 om 18:05
zondag 8 maart 2020 om 18:09
Ik zou hem sowieso niet meenemen als er nog geen nazorgplan ligt.
Ze kunnen maar zorgen dat er ergens therapie ingepland staat komende week.
En liefst nog véél ook.
Bovendien zou ik dat nazorgplan uit hun mond willen horen (en liefst nog op papier), want van wat je partner / ex je vertelt kan je niet op aan.
Ze kunnen maar zorgen dat er ergens therapie ingepland staat komende week.
En liefst nog véél ook.
Bovendien zou ik dat nazorgplan uit hun mond willen horen (en liefst nog op papier), want van wat je partner / ex je vertelt kan je niet op aan.
zondag 8 maart 2020 om 18:14
Hij krijgt antipsychotica via depot en slikt Litium. Wij hoeven geen akkoord te geven, hoe belachelijk ook. Hij wordt morgen gewoon ontslagen uit de kliniek. Klaar
zondag 8 maart 2020 om 18:16
Marnamai schreef: ↑08-03-2020 18:09Ik zou hem sowieso niet meenemen als er nog geen nazorgplan ligt.
Ze kunnen maar zorgen dat er ergens therapie ingepland staat komende week.
En liefst nog véél ook.
Bovendien zou ik dat nazorgplan uit hun mond willen horen (en liefst nog op papier), want van wat je partner / ex je vertelt kan je niet op aan.
Sowieso geloven we weinig wat hij zegt. Zijn behandelaar belt hem morgen....onze vraag naar behandelplan, signaleringsplan enz wordt door de kliniek zo doorgeschoven naar de ambulante hulp. En die belt morgen wel even
zondag 8 maart 2020 om 18:33
