Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
maandag 6 oktober 2008 om 09:30
maandag 6 oktober 2008 om 09:34
Min, verdorie, wat is dit??
Kom even binnenwandelen en dan dit verhaal
Lief van Roos dat ze je zo geholpen heeft!
Min probeer te ontspannen, die paar uurtjes werk kun je wel aan en inderdaad, je nieuwe baan om wat voor reden dan ook (lees; een grijpgrage lullo) op het spel zetten is geen goed idee. Ziek melden (of naar huis gaan) kan altijd nog, eerst voelen hoe het is om te gaan werken, dan weet je dat tenminste. Zoek daarnaast wel hulp, liefst bij mensen die je goed kennen, er voor je zijn. Raak niet in paniek over dat condoom (of liever, het gebrek eraan); kleine kans dat er iets is misgegaan. Testje geeft je wel wat rust, i.i.g..
Alvast een knuf X
Kom even binnenwandelen en dan dit verhaal
Lief van Roos dat ze je zo geholpen heeft!
Min probeer te ontspannen, die paar uurtjes werk kun je wel aan en inderdaad, je nieuwe baan om wat voor reden dan ook (lees; een grijpgrage lullo) op het spel zetten is geen goed idee. Ziek melden (of naar huis gaan) kan altijd nog, eerst voelen hoe het is om te gaan werken, dan weet je dat tenminste. Zoek daarnaast wel hulp, liefst bij mensen die je goed kennen, er voor je zijn. Raak niet in paniek over dat condoom (of liever, het gebrek eraan); kleine kans dat er iets is misgegaan. Testje geeft je wel wat rust, i.i.g..
Alvast een knuf X
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
maandag 6 oktober 2008 om 09:34
Wat 'n lul! Maar eh, hoe oud ben jij eigenlijk? Nooit met vreemde mannen mee naar huis gaan is mij altijd op 't hart gedrukt. Neemt niet weg dat ie z'n handen thuis had moeten houden, maar als je zelf geen nee zegt terwijl hij iets probeert en 'm ook geen klap in z'n smoel geeft en het zonder verzet ligt te ondergaan, heb je in elk geval geen reden om aangifte tegen hem te doen. Jullie waren allebei bezopen schrijf je. Dan ben je dus zelf mede schuldig aan dit gebeuren, als je minder alcohol op had had je waarschijnlijk wel het reactievermogen gehad om hem er van te overtuigen (met woorden én met daden) ermee te stoppen.
Klote dat ie 't zonder condoom heeft gedaan, idd laten testen op geslachtsziektes dus.
Klote dat ie 't zonder condoom heeft gedaan, idd laten testen op geslachtsziektes dus.
maandag 6 oktober 2008 om 09:38
Dat is inderdaad het gemene er van en een extra reden om wel aangifte te doen. Jij voelt je niet alleen kut en smerig, je zit ook nog in onzekerheid komende maanden.
Zijn woord tegen de jouwe. Zal best, maar je hebt toch een vriendin om je te helpen getuigen? En het feit dat jij onder invloed van alcohol was geeft hem geen recht om je zo te behandelen. Als je nu aangifte doet heb jij je geloofwaardigheid echt wel.
Bovendien, ook al doet de politie er weinig mee, jij bent voor jezelf opgekomen en laat het je niet zomaar overkomen. Dat is belangrijk, ook om het achter je te laten. Je weet maar nooit of hij misschien bekend staat. Zo niet heeft hij iig een aantekening. En een duidelijke don't mess with minny boodschap. Nu komt hij er sowieso mee weg.
Zijn woord tegen de jouwe. Zal best, maar je hebt toch een vriendin om je te helpen getuigen? En het feit dat jij onder invloed van alcohol was geeft hem geen recht om je zo te behandelen. Als je nu aangifte doet heb jij je geloofwaardigheid echt wel.
Bovendien, ook al doet de politie er weinig mee, jij bent voor jezelf opgekomen en laat het je niet zomaar overkomen. Dat is belangrijk, ook om het achter je te laten. Je weet maar nooit of hij misschien bekend staat. Zo niet heeft hij iig een aantekening. En een duidelijke don't mess with minny boodschap. Nu komt hij er sowieso mee weg.
maandag 6 oktober 2008 om 09:40
sorrie elninjoo maar of je 20 of 80 bent iedereen moet met zijn poten van je afblijven. Alcohol op of niet er niemand die het recht heeft om op deze manier aan iemand te zitten.
daarbij als je zoiets komt kun je zelfs alcoholloos helemaal dichtslaan dan weet je niet meer wat je moet doen en sluit je je als het ware helemaal af om het het maar voorbij te laten zijn
min dikke knuff voor jouw
daarbij als je zoiets komt kun je zelfs alcoholloos helemaal dichtslaan dan weet je niet meer wat je moet doen en sluit je je als het ware helemaal af om het het maar voorbij te laten zijn
min dikke knuff voor jouw
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
maandag 6 oktober 2008 om 09:41
maandag 6 oktober 2008 om 09:41
Ben ook bang dat aangifte doen zinloos is, omdat je vrijwillig bent meegegaan, ook al is datgene wat gebeurd is, tegen jouw zin gedaan. Desondanks, vraag je huisarts er naar, misschien dat hij/zij wel iets kan betekenen op dat gebied. Mogelijk met een verklaring oid. Wat hier gezegd wordt, dat jij een serieuze forummer bent, dat kan ik alleen maar beamen.
Goed dat je je laat testen, maar ja, zit je ondertussen toch maar weer mooi in de spanning. Verdorie!
Muis, boos,
die wraakacties 
voelt opkomen: eigenlijk moet je die knurft nare berichten sturen als dat hij pappa wordt of dat hij allerlei naars aan de lul heeft hangen. Maar ja, daar ben je nu even niet mee geholpen.
Hier hopelijk wel mee:
Goed dat je je laat testen, maar ja, zit je ondertussen toch maar weer mooi in de spanning. Verdorie!
Muis, boos,
die wraakacties voelt opkomen: eigenlijk moet je die knurft nare berichten sturen als dat hij pappa wordt of dat hij allerlei naars aan de lul heeft hangen. Maar ja, daar ben je nu even niet mee geholpen.Hier hopelijk wel mee:
maandag 6 oktober 2008 om 09:42
Jee Minny, wat een verhaal. Hij heeft gewoon misbruik van de situatie gemaakt. Of hij was zo ver heen dat hij echt dacht dat jij er helemaal 100% achterstond. Zou hij door hebben gehad dat dat niet het geval was? Je zegt dat je niet echt duidelijk NEE hebt gezegd, of wel? Ik ben heel blij dat je je niet als verkracht voelt, maar hooguit ongemakkelijk. Anders was je nog veel verder van huis. Hoop dat de test ook goed uitpakt.
Sterkte! Dikke knuffel vanaf hier.
Sterkte! Dikke knuffel vanaf hier.
maandag 6 oktober 2008 om 09:42
maandag 6 oktober 2008 om 09:45
Is aangifte doen zinloos? Misschien heeft die vent het niet zo bedoeld en was hij onder invloed. Hoe dan ook is hij ver buiten zijn boekje gegaan. Boodschap voor hem, zoiets flik je gewoon niet. Minny heeft de gevolgen wel van met hem meegaan (ook niet zomaar, in een bepaalde situatie, niet alleen dronken ook overstuur, ver van huis en gewoon goed van vertrouwen) Mag hij geen gevolgen hebben? Al is het een hele duidelijke boodschap? Wat je hem iig meegeeft dan is een aantekening van onzedelijk gedrag. Die blijft staan.
maandag 6 oktober 2008 om 09:45
maandag 6 oktober 2008 om 09:49
maandag 6 oktober 2008 om 09:49
maandag 6 oktober 2008 om 09:51
Aangifte doen heeft zeker zin! En zelfs al is het jouw woord tegen het zijne, dan nog sta jij in principe in de sterke positie. Dit klinkt misschien gek, maar zedenrechercheurs staan aan de kant van het slachtoffer. Ze zullen je wel een beetje doorzagen, maar een waar verhaal (en reken maar dat ze ervaren zijn om te zien dat jouw verhaal waar is) daar gaan ze mee aan de slag.
Doen hoor!
En verder
Doen hoor!
En verder
Wees blij!
maandag 6 oktober 2008 om 09:52
Boro, Min haar vaste telefoon zit bij dezelfde profider als haar internet. Dus waarschijnlijk is ze daar ook niet op te bereiken. Ze gaat op haar werk even erover bellen. Vanmiddag zou ik haar nog even op haar mobiel spreken dus dan horen we meer.:
Kut Minny ! Klote en kut enzo.
Ik wou dat ik op dit moment even tijd had voor je, maar ik moet naar naar a'dam.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 6 oktober 2008 om 09:54
Oeps, misschien druk ik mij verkeerd uit, ik vind zeker dat Minny aangifte moet doen, maar wat ik bedoelde, was, wordt het wel opgenomen? Dat is waar ik mij zorgen om maak, omdat Minny dus met deze vent mee is gegaan. Nogmaals, ze ging mee om daar te wachten. Punt. Dat is duidelijk, staat buiten kijf. Ik weet alleen niet of de aangifte dan wordt opgenomen omdat ze zelf is meegegaan. Ik hoop natuurlijk van wel!!!!!
Excuses, maar dat bedoelde ik met 'zinloos'. Dat het echt wel wordt opgenomen.
Naast deze praktische invulling is het ook goed voor haar verwerking.
Excuses, maar dat bedoelde ik met 'zinloos'. Dat het echt wel wordt opgenomen.
Naast deze praktische invulling is het ook goed voor haar verwerking.
maandag 6 oktober 2008 om 09:57
Aangifte doen ja?
Vind ik ook niet niks hoor.
Niks ten nadele van Minny (want de situatie is zonder meer ronduit kut), maar zij was diegene die mee ging met die gozer. Ze had nee kunnen zeggen.
Zij was diegene die de alcohol aannam. Ze had nee kunnen zeggen.
Zij liet aan zich zitten. Ze had ook kunnen weigeren.
Ik snap dat ik hiermee ophef kan veroorzaken, maar dit is wel wat er feitelijk is gebeurd. Door onhandige samenloop van omstandigheden is het tot De Daad gekomen, waar zeker ook goed gebruik van kon worden gemaakt door die jongen. Maar verkrachting? Oei, dat vind ik een flinke stempel.
Vind ik ook niet niks hoor.
Niks ten nadele van Minny (want de situatie is zonder meer ronduit kut), maar zij was diegene die mee ging met die gozer. Ze had nee kunnen zeggen.
Zij was diegene die de alcohol aannam. Ze had nee kunnen zeggen.
Zij liet aan zich zitten. Ze had ook kunnen weigeren.
Ik snap dat ik hiermee ophef kan veroorzaken, maar dit is wel wat er feitelijk is gebeurd. Door onhandige samenloop van omstandigheden is het tot De Daad gekomen, waar zeker ook goed gebruik van kon worden gemaakt door die jongen. Maar verkrachting? Oei, dat vind ik een flinke stempel.
