Psyche
alle pijlers
Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven
maandag 25 april 2011 om 22:03
Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
zaterdag 30 april 2011 om 22:40
Wat ben je toch een schat, dat je hier ook nog de tijd gaat nemen om je tot ieder afzonderlijk te richten
Jullie doen het fantastisch. Er bestaan hele kleine frituurpannetjes hoor, van die electrische, eenpersoons, is dat een idee mbt die bitterbal?
Jullie doen het fantastisch. Er bestaan hele kleine frituurpannetjes hoor, van die electrische, eenpersoons, is dat een idee mbt die bitterbal?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 1 mei 2011 om 08:51
Geraldine, ik hoop dat het lukt om een bitterbal te frituren. Is er geen snackbar in de buurt waar je dat kan laten doen? Dan zit hij daarna ook niet met die lucht in zijn kamer. Veel kankerpatienten kunnen slecht tegen de lucht van olie, door de medicijnen.
Ik zal vanmiddag/vanavond nog iets uitgebreider op je vragen aan mij reageren. Krijg zo bezoek.
Enne, misschien ook nog een kleine tip voor je vriend/schoonmoeder. Ik heb de laatste dagen van mijn moeder heel veel bij haar op bed gezeten, naast haar, bij haar voeten, haar hand in mijn hand. Je schoonvader is geen poppetje, daar kan je makkelijk nog even naast gaan liggen. Zal vast ook fijn vinden dat geknuffel.
Sterkte voor vanmiddag!!!
Enne, chinees was mijn moeder ook gek op, dat aten we de laatste dagen heel veel.
Ik zal vanmiddag/vanavond nog iets uitgebreider op je vragen aan mij reageren. Krijg zo bezoek.
Enne, misschien ook nog een kleine tip voor je vriend/schoonmoeder. Ik heb de laatste dagen van mijn moeder heel veel bij haar op bed gezeten, naast haar, bij haar voeten, haar hand in mijn hand. Je schoonvader is geen poppetje, daar kan je makkelijk nog even naast gaan liggen. Zal vast ook fijn vinden dat geknuffel.
Sterkte voor vanmiddag!!!
Enne, chinees was mijn moeder ook gek op, dat aten we de laatste dagen heel veel.
zondag 1 mei 2011 om 13:20
Mijn vriend en ik zijn gisteren om 22:00 het vuurwerk wezen kijken.We hebben er ontzettend van genoten en het was heel mooi.Tegelijkertijd dachten we aan Oud & Nieuw en dat er geen volgende keer voor mijn schoonvader zal zijn. 
Met Oud & Nieuw 2010 lag hij in het ziekenhuis.
Straks gaan we naar mijn schoonouders.Willen ook nog ff gaan wandelen.Het is zulk mooi weer. Daar willen we toch nog van genieten.Ff tussendoor aan iets anders denken.
Als het vanavond lukt dat zal ik jullie nader berichten.Bedankt
voor je steun allemaal!Ik ga hier nu zo vaak mogelijk posten.
Met Oud & Nieuw 2010 lag hij in het ziekenhuis.Straks gaan we naar mijn schoonouders.Willen ook nog ff gaan wandelen.Het is zulk mooi weer. Daar willen we toch nog van genieten.Ff tussendoor aan iets anders denken.
Als het vanavond lukt dat zal ik jullie nader berichten.Bedankt
voor je steun allemaal!Ik ga hier nu zo vaak mogelijk posten.
zondag 1 mei 2011 om 18:58
We hebben er een mooie dag van gemaakt.Rond 14:00 zijn we naar mijn schoonouders gegaan en hebben we mijn schoonmoeder meegenomen voor een wandeling.Wij vinden het namelijk ook belangrijk dat mijn schoonmoeder even naar buiten kan.Danna hebben we thuis een bakkie gedaan en mijn schoonvader kwam uit bed.Hij kan niet meer lang rechtop zitten,alleen om een peukje te roken.We hebben het ook
gevraagd maar naar buiten met een rolstoel kan niet meer.Hij is te zwak om een half uur rechtop te zitten en we willen ook niet doordrammen.10 minutjes vinden we ook te weinig.Chinees halen is misschien nog bespreekbaar maar dat laten we aan onze schoonouders over.Mijn schoonvader zei dat hij ook niet meer dan een paar hapjes opkon.Daar gaat het ons ook niet zo om maar om de gezelligheid.
Verder hebben we samen gepraat en gelachen.Mijn schoonmoeder liet ons ff 2 liedjes horen die zij uit
hebben gezocht voor de begravenis.Bij het horen van het tweede liedje kreeg ik tranen in mijn ogen en
voor mijn schoonmoeder was het helemaal zwaar.Ze ging huilen en ik heb haar in mijn armen genomen en getroost.Danna ging het ook weer.Toen we naar de woonkamer kwamen zagen we
dat mijn schoonvader natte ogen had.Hij had ook gehuild omdat
hij mijn schoonmoeder had horen huilen.
Van de week willen mijn vriend,zijn 2 broeren en zijn ouders dingen bespreken voor de uitvaart.Dat wordt dus in hele kleine kring en dat respecteer ik ook.Het is wel erg raar.We spreken over de begravenis van mijn schoonvader terwijl hij er nog is.
Ik doe ook mijn best om er gewoon voor hun te zijn en met hun te praten en te genieten.
avedon,we hadden een fijne dag vandaag.Dat staat allemaal in
mijn posting.En we hebben zeker ook genoten.
Very Cherry,dat doe ik toch graag.Had gisterenavond genoeg
tijd om op de belangrijkste dingen te reageren.Het helpt me ook
om met mensen te praten die hetzelfde mee hebben gemaakt.
Dan kan je elkaar prima steunen.Mijn vriend wil waarschijnlijk
via internet een kleine frituurpan bestellen.
feder,mijn schoonvader heeft gisteren wat bitterballen gegeten.
En daarvan ook genoten.Hoe was je visite?Die tip van je is een
goede.Of Chinees gaat lukken dat weten we nog niet.(Zie
bericht hierboven).
Frankie,bedankt!
Chatterly,ik vind het juist erg leuk om op iedereen te reageren.Maar dat doe ik ook alleen als ik tijd heb.Ik weet niet hoe het morgen is.En we zijn ook erg lief voor onszelf.Ben vrijdag nog wezen winkelen.De wandeling was vandaag was ook erg leuk.
Tot snel iedereen hier!
gevraagd maar naar buiten met een rolstoel kan niet meer.Hij is te zwak om een half uur rechtop te zitten en we willen ook niet doordrammen.10 minutjes vinden we ook te weinig.Chinees halen is misschien nog bespreekbaar maar dat laten we aan onze schoonouders over.Mijn schoonvader zei dat hij ook niet meer dan een paar hapjes opkon.Daar gaat het ons ook niet zo om maar om de gezelligheid.
Verder hebben we samen gepraat en gelachen.Mijn schoonmoeder liet ons ff 2 liedjes horen die zij uit
hebben gezocht voor de begravenis.Bij het horen van het tweede liedje kreeg ik tranen in mijn ogen en
voor mijn schoonmoeder was het helemaal zwaar.Ze ging huilen en ik heb haar in mijn armen genomen en getroost.Danna ging het ook weer.Toen we naar de woonkamer kwamen zagen we
dat mijn schoonvader natte ogen had.Hij had ook gehuild omdat
hij mijn schoonmoeder had horen huilen.
Van de week willen mijn vriend,zijn 2 broeren en zijn ouders dingen bespreken voor de uitvaart.Dat wordt dus in hele kleine kring en dat respecteer ik ook.Het is wel erg raar.We spreken over de begravenis van mijn schoonvader terwijl hij er nog is.
Ik doe ook mijn best om er gewoon voor hun te zijn en met hun te praten en te genieten.
avedon,we hadden een fijne dag vandaag.Dat staat allemaal in
mijn posting.En we hebben zeker ook genoten.
Very Cherry,dat doe ik toch graag.Had gisterenavond genoeg
tijd om op de belangrijkste dingen te reageren.Het helpt me ook
om met mensen te praten die hetzelfde mee hebben gemaakt.
Dan kan je elkaar prima steunen.Mijn vriend wil waarschijnlijk
via internet een kleine frituurpan bestellen.
feder,mijn schoonvader heeft gisteren wat bitterballen gegeten.
En daarvan ook genoten.Hoe was je visite?Die tip van je is een
goede.Of Chinees gaat lukken dat weten we nog niet.(Zie
bericht hierboven).
Frankie,bedankt!
Chatterly,ik vind het juist erg leuk om op iedereen te reageren.Maar dat doe ik ook alleen als ik tijd heb.Ik weet niet hoe het morgen is.En we zijn ook erg lief voor onszelf.Ben vrijdag nog wezen winkelen.De wandeling was vandaag was ook erg leuk.
Tot snel iedereen hier!
zondag 1 mei 2011 om 20:06
quote:Geraldine schreef op 29 april 2011 @ 22:59:
feder,jeetje wat een verhaal!Was het bij je moeder al meteen
uitgezaaid en had ze veel pijn?
Bij mijn moeder was het meteen uitzichtloos, uitzaaiingen in de hersenen toen we er achter kwamen. Ze heeft een chemo en een bestralingkuur gedaan, levensrekkend. Maar toen bleek dat ze daar zieker van werd wilde ze dat niet meer. Daardoor gaf ze snel op, maar had ze het ook snel geaccepteerd, waardoor we samen alles konden beleven. Ze heeft tot de laatste week niet heel veel pijn gehad, maar dan wel met pijnstillers en morfinepomp in de laatste maand
Wat voor leuke dingen hebben jullie toen nog samen met elkaar gedaan?
Mijn moeder was het liefste thuis, dus dat was makkelijk, vaak langsgaan. Ze wilde nog met mijn neefje (toen net 2, mijn vader en mij naar de dierentuin. Om de reactie van mijn neefje te zien op alle dieren. Dat hebben we nog gedaan. Ook ging ze nog vrij lang graag wandelen in de rolstoel. De laatste keer dat we dat gedaan hebben kreeg de hond een blessure, die heeft toen de halve wandeling bij haar op schoot gelegen.
En wat is sedatie precies?
Sedatie is een vorm van versterven. Mijn moeder heeft dat meteen geregeld met haar huisarts, de week na de diagnose. Ze kwam zelf uit de verpleging en ze wilde niet langer lijden dan nodig was. Bij de vorm van sedatie die bij haar is toegepast werd ze in slaap gebracht, en gehouden, waardoor het lichaam geen voedingsstoffen meer krijgt en uiteindelijk sterft. Immers, zolang een lichaam voeding krijgt kan het lang door..... We hebben haar thuis gehouden en zelf zoveel mogelijk verzorgd. Ze heeft na het krijgen van het slaapmiddel nog 6 dagen geslapen in de huiskamer. Uitzonderlijk lang, haar geest was op, maar haar lichaam had nog langer doorgekund, ondanks de kanker. Die 6 dagen vonden wij wel fijn, konden we haar nog aaien en insmeren met bodylotion.
Ja,we maken hem juist blij met kleine dingen.Hoe gaat
het trouwens nu met je?
Het klinkt stom, maar door de hele manier waarop we het allemaal beleefd hebben met mijn moeder heb ik er een heel fijn gevoel bij. Niets is buiten ons (vader/broer/mij) omgegaan en we zijn overal in gekend. We hebben veel gepraat en alles tegen elkaar kunnen zeggen. Natuurlijk mis ik mijn moeder erg, op sommige momenten meer dan op andere omdat onze band niet zo geweldig was. Maar de hele manier waarop heeft veel goed gemaakt. Mijn moeder kon bijvoorbeeld nooit veel affectie tonen, dat ging in die laatste weken vanzelf. Dus ik heb er ook veel bij gekregen. Het gaat nu dus wel goed met me. Om van tijd tot tijd een baalmoment na, het niet kunnen bellen op momenten dat ik haar nodig heb blijft moeilijk. En de band met mijn vader was altijd al sterk, die wordt nu sterker en sterker.
En wat goed van je dat je het toen mogelijk hebt gemaakt om je moeder de tuin te laten zien.
Fijn om te horen dat het hem vooral om de gezelligheid gaat. En elk hapje dat erin gaat, en erin blijft is er een!! Ook fijn om te horen dat je schoonmoeder het fijn vindt om toch mee naar buiten te gaan en dat jullie zoveel praten. Volgens mij helpt dat echt in het verwerkingsproces..... Als je schoonvader het belangrijk vindt om het over de begrafenis te hebben vindt hij het blijkbaar fijn om te weten wat er dan gebeurd. Lijkt me voor hem ook fijn dat jullie hem die kans geven.... Pffffffffffffffff, maar het is o zo moeilijk allemaal!!
feder,jeetje wat een verhaal!Was het bij je moeder al meteen
uitgezaaid en had ze veel pijn?
Bij mijn moeder was het meteen uitzichtloos, uitzaaiingen in de hersenen toen we er achter kwamen. Ze heeft een chemo en een bestralingkuur gedaan, levensrekkend. Maar toen bleek dat ze daar zieker van werd wilde ze dat niet meer. Daardoor gaf ze snel op, maar had ze het ook snel geaccepteerd, waardoor we samen alles konden beleven. Ze heeft tot de laatste week niet heel veel pijn gehad, maar dan wel met pijnstillers en morfinepomp in de laatste maand
Wat voor leuke dingen hebben jullie toen nog samen met elkaar gedaan?
Mijn moeder was het liefste thuis, dus dat was makkelijk, vaak langsgaan. Ze wilde nog met mijn neefje (toen net 2, mijn vader en mij naar de dierentuin. Om de reactie van mijn neefje te zien op alle dieren. Dat hebben we nog gedaan. Ook ging ze nog vrij lang graag wandelen in de rolstoel. De laatste keer dat we dat gedaan hebben kreeg de hond een blessure, die heeft toen de halve wandeling bij haar op schoot gelegen.
En wat is sedatie precies?
Sedatie is een vorm van versterven. Mijn moeder heeft dat meteen geregeld met haar huisarts, de week na de diagnose. Ze kwam zelf uit de verpleging en ze wilde niet langer lijden dan nodig was. Bij de vorm van sedatie die bij haar is toegepast werd ze in slaap gebracht, en gehouden, waardoor het lichaam geen voedingsstoffen meer krijgt en uiteindelijk sterft. Immers, zolang een lichaam voeding krijgt kan het lang door..... We hebben haar thuis gehouden en zelf zoveel mogelijk verzorgd. Ze heeft na het krijgen van het slaapmiddel nog 6 dagen geslapen in de huiskamer. Uitzonderlijk lang, haar geest was op, maar haar lichaam had nog langer doorgekund, ondanks de kanker. Die 6 dagen vonden wij wel fijn, konden we haar nog aaien en insmeren met bodylotion.
Ja,we maken hem juist blij met kleine dingen.Hoe gaat
het trouwens nu met je?
Het klinkt stom, maar door de hele manier waarop we het allemaal beleefd hebben met mijn moeder heb ik er een heel fijn gevoel bij. Niets is buiten ons (vader/broer/mij) omgegaan en we zijn overal in gekend. We hebben veel gepraat en alles tegen elkaar kunnen zeggen. Natuurlijk mis ik mijn moeder erg, op sommige momenten meer dan op andere omdat onze band niet zo geweldig was. Maar de hele manier waarop heeft veel goed gemaakt. Mijn moeder kon bijvoorbeeld nooit veel affectie tonen, dat ging in die laatste weken vanzelf. Dus ik heb er ook veel bij gekregen. Het gaat nu dus wel goed met me. Om van tijd tot tijd een baalmoment na, het niet kunnen bellen op momenten dat ik haar nodig heb blijft moeilijk. En de band met mijn vader was altijd al sterk, die wordt nu sterker en sterker.
En wat goed van je dat je het toen mogelijk hebt gemaakt om je moeder de tuin te laten zien.
Fijn om te horen dat het hem vooral om de gezelligheid gaat. En elk hapje dat erin gaat, en erin blijft is er een!! Ook fijn om te horen dat je schoonmoeder het fijn vindt om toch mee naar buiten te gaan en dat jullie zoveel praten. Volgens mij helpt dat echt in het verwerkingsproces..... Als je schoonvader het belangrijk vindt om het over de begrafenis te hebben vindt hij het blijkbaar fijn om te weten wat er dan gebeurd. Lijkt me voor hem ook fijn dat jullie hem die kans geven.... Pffffffffffffffff, maar het is o zo moeilijk allemaal!!
maandag 2 mei 2011 om 18:36
Vandaag heb ik weer mijn vrijwilligerswerk gedaan dat de nodige afleiding geeft.Mijn hoofd staat me niet na solliciteren (zoek sowieso maar voor 2 of 3 dagen per week).Ik heb er nog een beetje over gepraat.
Ik vind het heel erg dat mijn schoonvader na de eerste en tweede operatie nooit meer is hersteld.Dan de uitzaaiingen.Sinds december hebben mijn schoonouders ook geen leuke dingen meer kunnen doen.Mijn schoonmoeder zei een tijd geleden dat ze het jammer vond dat ze op dit moment niets heeft om naar uit te kijken.We doen daarom ook ons best om er voor haar te zijn.Willen haar dan ook af en toe mee uit eten nemen of wandelen of haar bij ons uitnodigen etc...
Als mijn schoonvader nu niet zo zwak was dan kon hij misschien een levensverlengende chemo krijgen en misschien nog een paar goede maanden hebben.Maar omdat dit niet meer kan gaat het nu dubbel zo hard en dat vind ik dubbel erg.Ik vind het ook heel erg dat hij nu nooit meer naar buiten zal komen en tot aan zijn einde binnenblijft.Hij kan niet meer lang rechtop zitten.En dat vind ik zo erg.Ik respecteer ook dat buiten wandelen in een rolstoel niet meer doorgaat maar ik wil gewoon alleen mijn gevoel van me afschrijven.Dat is namelijk hetgeen waar wij dan ook zo verdrietig om zijn.
Ik vind dat ik veel beteken voor hun maar ik wil nog zo graag nog meer betekenen.Ik zat er vanmorgen met een gevoel dat ik niet genoeg deed en alleen een meisje was dat het goed bedoelt.Inmiddels heb ik dat gevoel van me afgegroeid en gaat het weer.Ik was gewoon down.
Ik weet wel zeker dat we er goed doorheen komen.Praten helpt ontzettend en ook jullie steun.Van harte dank daarvoor!I love you all...
Ik vind het heel erg dat mijn schoonvader na de eerste en tweede operatie nooit meer is hersteld.Dan de uitzaaiingen.Sinds december hebben mijn schoonouders ook geen leuke dingen meer kunnen doen.Mijn schoonmoeder zei een tijd geleden dat ze het jammer vond dat ze op dit moment niets heeft om naar uit te kijken.We doen daarom ook ons best om er voor haar te zijn.Willen haar dan ook af en toe mee uit eten nemen of wandelen of haar bij ons uitnodigen etc...
Als mijn schoonvader nu niet zo zwak was dan kon hij misschien een levensverlengende chemo krijgen en misschien nog een paar goede maanden hebben.Maar omdat dit niet meer kan gaat het nu dubbel zo hard en dat vind ik dubbel erg.Ik vind het ook heel erg dat hij nu nooit meer naar buiten zal komen en tot aan zijn einde binnenblijft.Hij kan niet meer lang rechtop zitten.En dat vind ik zo erg.Ik respecteer ook dat buiten wandelen in een rolstoel niet meer doorgaat maar ik wil gewoon alleen mijn gevoel van me afschrijven.Dat is namelijk hetgeen waar wij dan ook zo verdrietig om zijn.
Ik vind dat ik veel beteken voor hun maar ik wil nog zo graag nog meer betekenen.Ik zat er vanmorgen met een gevoel dat ik niet genoeg deed en alleen een meisje was dat het goed bedoelt.Inmiddels heb ik dat gevoel van me afgegroeid en gaat het weer.Ik was gewoon down.
Ik weet wel zeker dat we er goed doorheen komen.Praten helpt ontzettend en ook jullie steun.Van harte dank daarvoor!I love you all...
maandag 2 mei 2011 om 19:11
Wat fijn dat jullie zo'n mooie dag hebben gehad zondag. Weer een dierbare herinnering om te koesteren!
Ik denk dat je heel veel betekent en ook heel veel doet. Ik weet zeker dat je schoonouders en je vriend dat ook zo zien, dat lees ik heel duidelijk uit je posts. Tegen deze ziekte sta je machteloos.
En dat solliciteren komt vanzelf wel, joh. Logisch dat je hoofd daar nu niet naar staat. Op dit moment zou het waarschijnlijk alleen maar energieverspilling zijn en die energie kun je nu veel beter besteden.
Vreselijk idd dat je schoonvader niet meer naar buiten kan. Maar hij kan wel de frisse buitenlucht opsnuiven en de vogels horen door het open raam. En de zon op zijn huid voelen als zijn bed bij het raam staat. Kan hij naar buiten kijken?
Sterkte, meid.
Ik denk dat je heel veel betekent en ook heel veel doet. Ik weet zeker dat je schoonouders en je vriend dat ook zo zien, dat lees ik heel duidelijk uit je posts. Tegen deze ziekte sta je machteloos.
En dat solliciteren komt vanzelf wel, joh. Logisch dat je hoofd daar nu niet naar staat. Op dit moment zou het waarschijnlijk alleen maar energieverspilling zijn en die energie kun je nu veel beter besteden.
Vreselijk idd dat je schoonvader niet meer naar buiten kan. Maar hij kan wel de frisse buitenlucht opsnuiven en de vogels horen door het open raam. En de zon op zijn huid voelen als zijn bed bij het raam staat. Kan hij naar buiten kijken?
Sterkte, meid.
maandag 2 mei 2011 om 22:47
Ik hoop dat de pijn mijn schoonvader blijft bespaard.Hij is ook nogal taai en heeft een sterk haart.En ik weet wel zeker dat we straks met een goed gevoel terugkijken op deze intense,imtieme,warme en heftige periode.Ik vind het zo een rare gedachte dat hij er straks niet meer is.Maar we steunen elkaar en samen staan we sterk.Ik hoorde ook net van mijn vriend dat mijn schoonvader met koninginnendag een hele tompoes ophad.Dat doet me dan weer goed om te horen.
En het gesprek tussen mijn vriend,zijn broers en hun ouders betreffende de begravenis van mijn schoonvader is donderdag.
feder,bedankt voor het delen van je verhaal,erg intens en erg
heftig en verder vind ik je een goede steun.Ik leef ook met je
mee.Gelukkig had ze geen pijn en hetzelfde wens ik me ook
voor mijn lieve schoonvader.Naar wat voor dierentuin zijn jullie
geweest,naar Blijdorp?Zo heet namelijk de dierentuin in Rotterdam.Is erg leuk daar.En bedankt voor je duidelijke uitleg
betreffende sedatie!Ook zo mooi omschreven dat jullie haar nog
aaiden en insmeerden met bodylotion toen zij daar lag.Ik kan
me voorstellen dat jij je moeder soms misst.Dat staat ons ook
te wachten en eerlijk gezegd mis ik hem nu al,het gezonde en
actieve is weg hij die altijd voor iedereen klaarstond!En ik vind
het helemaal niet stomm klinken zoals jij het hebt beleefd.Ik
steek daar ook een hoop van op.Ook een dikke knuf voor jou!
Avedon,ook jij weer bedankt voor je lieve woorden en medeleven!Dat met het solliciteren zei ik ook omdat er zoveel
op ons afkomt en we weer zoveel moeten.Volgends mij staat
het raam van mijn schoonvader soms open.Hij kan ook een
beetje naar buiten kijken al doet hij dat ook niet zo vaak meer.
Hij leest nog de sportkrant,luistert muziek en kijkt tv.Het klinkt
vreemd maar als ik kon toveren dan zou ik de hele ziekte
weghalen.Maar dat is niet mogelijk.Daarom koesteren we nog
alle mooie momenten die we nog hebben.Ze zijn van
onschatbare waarde voor ons en met een warm gevoel zit ik
hier deze woorden te tippen als voel ik tussendoor ook het
verdriet en het verdriet van de rest.
En het gesprek tussen mijn vriend,zijn broers en hun ouders betreffende de begravenis van mijn schoonvader is donderdag.
feder,bedankt voor het delen van je verhaal,erg intens en erg
heftig en verder vind ik je een goede steun.Ik leef ook met je
mee.Gelukkig had ze geen pijn en hetzelfde wens ik me ook
voor mijn lieve schoonvader.Naar wat voor dierentuin zijn jullie
geweest,naar Blijdorp?Zo heet namelijk de dierentuin in Rotterdam.Is erg leuk daar.En bedankt voor je duidelijke uitleg
betreffende sedatie!Ook zo mooi omschreven dat jullie haar nog
aaiden en insmeerden met bodylotion toen zij daar lag.Ik kan
me voorstellen dat jij je moeder soms misst.Dat staat ons ook
te wachten en eerlijk gezegd mis ik hem nu al,het gezonde en
actieve is weg hij die altijd voor iedereen klaarstond!En ik vind
het helemaal niet stomm klinken zoals jij het hebt beleefd.Ik
steek daar ook een hoop van op.Ook een dikke knuf voor jou!
Avedon,ook jij weer bedankt voor je lieve woorden en medeleven!Dat met het solliciteren zei ik ook omdat er zoveel
op ons afkomt en we weer zoveel moeten.Volgends mij staat
het raam van mijn schoonvader soms open.Hij kan ook een
beetje naar buiten kijken al doet hij dat ook niet zo vaak meer.
Hij leest nog de sportkrant,luistert muziek en kijkt tv.Het klinkt
vreemd maar als ik kon toveren dan zou ik de hele ziekte
weghalen.Maar dat is niet mogelijk.Daarom koesteren we nog
alle mooie momenten die we nog hebben.Ze zijn van
onschatbare waarde voor ons en met een warm gevoel zit ik
hier deze woorden te tippen als voel ik tussendoor ook het
verdriet en het verdriet van de rest.
dinsdag 3 mei 2011 om 21:19
Wij waren destijds in Artis, dat was het minst ver rijden en had ze leuke herinneringen aan. Blijdorp stond ook nog in de planning, maar toen ging ze ineens erg snel achteruit. Maar Artis, en mijn neefje die bij elk dier riep, KIJK EEN ..... was genoeg. Daar had ze altijd van gedroomd bij het idee van kleinkinderen, dus dat wilde ze zien.
Mooi om te zien hoe jij ook je ideeen bijstelt, al blij zijn dat hij een tompoes op eet. Maar ook weer o zo herkenbaar.. Elk beetje dat erin gaat is weer een beetje energie, zo dacht ik op een gegeven moment. Ook van die momenten, mam wil je een broodje?
- nee, geen trek.
En dan mijn broodje naast haar opeten, wetende dat zij dan de helft ook wel wilde. Net als bij mijn neefje :p
Als je schoonvader nog het sportgedeelte van de krant wil lezen is het misschien een idee om een draagbare radio/mobiele telefoon met radio te regelen. Ik weet niet hoe lang je schoonvader nog heeft, maar volgende week zondag is de ontknoping van de voetbalcompetitie. Wie weet vindt hij het dan leuk om dat op de radio te volgen...
Mooi om te zien hoe jij ook je ideeen bijstelt, al blij zijn dat hij een tompoes op eet. Maar ook weer o zo herkenbaar.. Elk beetje dat erin gaat is weer een beetje energie, zo dacht ik op een gegeven moment. Ook van die momenten, mam wil je een broodje?
- nee, geen trek.
En dan mijn broodje naast haar opeten, wetende dat zij dan de helft ook wel wilde. Net als bij mijn neefje :p
Als je schoonvader nog het sportgedeelte van de krant wil lezen is het misschien een idee om een draagbare radio/mobiele telefoon met radio te regelen. Ik weet niet hoe lang je schoonvader nog heeft, maar volgende week zondag is de ontknoping van de voetbalcompetitie. Wie weet vindt hij het dan leuk om dat op de radio te volgen...
woensdag 4 mei 2011 om 11:18
Ik zal zo snel mogelijk weer gaan reageren.Van harte dank
voor jullie steun!Had het gisteren ook emotioneel weer een beetje moeilijk.Had nacht ook een verschrikkelijke droom dat ik zelf helemaal vol kanker zat.Waarschijnlijk kreeg ik de droom omdat het nu zo dichtbij zit.Verder wil ik wel kwijt dat wij allemaal erg sterk zijn ook met de emoties die daarbij komen.We vinden alle kleine dingen die wij met mijn schoonvader beleven erg waardevol.De frituurpan is trouwens besteld,nog een keer samen bitterballen eten.
Jullie horen me nog hier terug.
voor jullie steun!Had het gisteren ook emotioneel weer een beetje moeilijk.Had nacht ook een verschrikkelijke droom dat ik zelf helemaal vol kanker zat.Waarschijnlijk kreeg ik de droom omdat het nu zo dichtbij zit.Verder wil ik wel kwijt dat wij allemaal erg sterk zijn ook met de emoties die daarbij komen.We vinden alle kleine dingen die wij met mijn schoonvader beleven erg waardevol.De frituurpan is trouwens besteld,nog een keer samen bitterballen eten.
Jullie horen me nog hier terug.
woensdag 4 mei 2011 om 18:42
Emotionele tijden, meid. Toch fijn dat jullie ook de mooie dingen waarderen en dat niet overschaduwd wordt door jullie verdriet.
Je kunt je nu niet voorstellen hoe het zou zijn zonder hem, dus het is alleen maar goed dat je de kleine dingen zo waardeert.
Hebben jullie de bitterballen en het vet al in huis? Nu maar hopen dat het pannetje snel komt!
Je kunt je nu niet voorstellen hoe het zou zijn zonder hem, dus het is alleen maar goed dat je de kleine dingen zo waardeert.
Hebben jullie de bitterballen en het vet al in huis? Nu maar hopen dat het pannetje snel komt!
woensdag 4 mei 2011 om 22:47
Geweldig die frituurpan. Kijk alleen even waar je frituurt. Veel kankerpatienten kunnen niet tegen de geur van vet, bijwerking van de medicijnen. Zou jammer zijn als hij daardoor geen trek meer heeft in zijn bitterbal...
Verdere gevoelens zijn heel herkenbaar. Het leven is soms zo k*t, maar ook zo mooi, en kwetsbaar. Je wordt wat dat betreft evem met je neus op de feiten gedrukt.
Verdere gevoelens zijn heel herkenbaar. Het leven is soms zo k*t, maar ook zo mooi, en kwetsbaar. Je wordt wat dat betreft evem met je neus op de feiten gedrukt.
donderdag 5 mei 2011 om 08:10
Nou geweldig Geraldine van de bitterballen. Misschien wat Feder zegt, dat je de frituurpan met een verlengsnoer in de tuin gebruikt.
Kan je schoonvader nog wel in een gemakkelijke stoel in de tuin in het zonnetje met jullie zitten?
Is er misschien nog iets moois wat je hem kan laten zien op dvd dat je huurt? Iets waar jullie samen naar kunnen kijken waar hij misschien nog plezier aan beleefd?
Sterkte verder.
Kan je schoonvader nog wel in een gemakkelijke stoel in de tuin in het zonnetje met jullie zitten?
Is er misschien nog iets moois wat je hem kan laten zien op dvd dat je huurt? Iets waar jullie samen naar kunnen kijken waar hij misschien nog plezier aan beleefd?
Sterkte verder.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
donderdag 5 mei 2011 om 17:52
Ik zie net dat jullie weer gepost hebben.Misschien heb ik morgen
weer tijd om persoonlijk te reageren.In ieder geval van harte dank
voor jullie steun!De frituurpan is vandaag geleverd.Ik zal het er dan
met mijn vriend over hebben.
Nog ff een klein verslag van dinsdag over het bezoek bij mijn
schoonouders:Mijn vader had een erg meelevende en mooie email
aan mij gestuurd welke ik door heb gestuurd aan mijn schoonouders.Mijn schoonmoeder heeft hem uitgeprint en wij
hebben het vertaald.Mijn schoonvader en schoonmoeder waren erg
enthousiast en onder de indruk.Vooral mooi dat mijn vader schreef
dat er ook veel van mijn schoonvader verder zal leven in zijn
kinderen en kleinkinderen.Mijn vriend lijkt ontzettend op zijn vader
en heeft ook de mooie neus van zijn moeder.Mijn vriend kreeg het
weer ff moeilijk,ook omdat hij het verdriet van zijn moeder ziet.Voor
haar is het nog het moeilijkste.Zaten ook fotos te kijken,fotos met
een gezonde schoonvader en dat was ook zo moeilijk.Dat missen
we nu al.
We willen dan ook een foto van mijn schoonvader gaan neerzetten
als het zo ver is.En we willen mijn schoonpa dan ook af en toe
laten spreken en het geregeld over hem hebben.
Morgenavond gaan we weer langs bij mijn schoonouders.
Vanavond lekker naar het concert in het kader van bevrijdingsdag
samen met de ouderen.Een mooie afleiding!
weer tijd om persoonlijk te reageren.In ieder geval van harte dank
voor jullie steun!De frituurpan is vandaag geleverd.Ik zal het er dan
met mijn vriend over hebben.
Nog ff een klein verslag van dinsdag over het bezoek bij mijn
schoonouders:Mijn vader had een erg meelevende en mooie email
aan mij gestuurd welke ik door heb gestuurd aan mijn schoonouders.Mijn schoonmoeder heeft hem uitgeprint en wij
hebben het vertaald.Mijn schoonvader en schoonmoeder waren erg
enthousiast en onder de indruk.Vooral mooi dat mijn vader schreef
dat er ook veel van mijn schoonvader verder zal leven in zijn
kinderen en kleinkinderen.Mijn vriend lijkt ontzettend op zijn vader
en heeft ook de mooie neus van zijn moeder.Mijn vriend kreeg het
weer ff moeilijk,ook omdat hij het verdriet van zijn moeder ziet.Voor
haar is het nog het moeilijkste.Zaten ook fotos te kijken,fotos met
een gezonde schoonvader en dat was ook zo moeilijk.Dat missen
we nu al.
We willen dan ook een foto van mijn schoonvader gaan neerzetten
als het zo ver is.En we willen mijn schoonpa dan ook af en toe
laten spreken en het geregeld over hem hebben.
Morgenavond gaan we weer langs bij mijn schoonouders.
Vanavond lekker naar het concert in het kader van bevrijdingsdag
samen met de ouderen.Een mooie afleiding!
