Psyche
alle pijlers
Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven
maandag 25 april 2011 om 22:03
Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
vrijdag 13 mei 2011 om 22:52
Fijn dat hij een slaapmiddel krijgt voor 's nachts. Bij mijn moeder ging dan de morfine wat omhoog zodat ze dan wel sliep. Hoop dat jullie op die manier afscheid kunnen nemen op een voor hem waardige manier.
Het verbaasde me vorige zomer en nu ik jouw verhaal lees ook weer, hoeveel een lichaam aan kan. Hoe lang een doodziek lijf nog voort kan zonder eten en al te veel drinken...
Het verbaasde me vorige zomer en nu ik jouw verhaal lees ook weer, hoeveel een lichaam aan kan. Hoe lang een doodziek lijf nog voort kan zonder eten en al te veel drinken...
zaterdag 14 mei 2011 om 07:35
zaterdag 14 mei 2011 om 11:44
Wat gaat het snel he Geraldine, het komt toch nog onverwacht. Ik hoop dat je schoonvader nu wat rustiger is en minder pijn heeft en dat jullie ook 'vrede' hebben met zijn wens, hoe moeilijk ook om definitief afscheid te moeten nemen en niet wetende wanneer dat precies zal zijn. Iemand zo zien lijden is het ergste wat er is en ik blijf het raar vinden om te zeggen maar daarom was het bij ons uiteindelijk ook een vredig moment en leefden we er langzaam naar toe. Heel veel sterkte!
zaterdag 14 mei 2011 om 13:39
Mijn schoonmoeder belde.Mijn schoonvader is de nacht goed doorgekomen.Het slaapmiddel wordt overdag niet gegeven.Hij wordt ff wakker en valt dan snel weer in slaap.Mijn vriend had het vermoeden omdat ze maandag of in loop van volgende week pas gaan beginnen dat het met zijn verjaardag morgen te maken heeft en dat mijn schoonvader wilde wachten.Hij zei heel veel respect te hebben voor zijn vader en ik ben het helemaal met hem eens.Mijn schoonvader denkt altijd eerst aan anderen en dan pas aan zichzelf.Zo is hij altijd al geweest.
Maar je ziet het aan zijn ogen.Ze zijn zo leeg.Er is geen leven meer erin en hij is moegestreden.Mijn schoonmoeder en mijn vriend probeerden hem gisteren nog omhoog te trekken en een kussen onder hem te leggen.Hij is zo ontzettend breekbaar.Gisteren is er ook al weer anderhalve liter vocht uit zijn buik gehaald.Hij heeft nu ook last van doorligplekken en de huid van zijn mond binnen is helemaal kapot.Daarom kan hij geen morfinelolly meer nemen wat hem nog een beetje kracht gaf.Zodra ze beginnen met de palliatieve sedatie dan wens ik me voor hem dat hij rustig inslaapt,zijn rust vind.Het is gewoon beter zo en het is goed zo.Dat vinden we allemaal.Voor de broer van mijn schoonvader die zelf ook botkanker met uitzaaiingen heeft is het ook heftig om te zien.Maar hij wil afscheid nemen van hem.We zijn nu goed afscheid aan het nemen.We zullen ook tegen hem blijven praten.
We zijn er ook voor mijn schoonmoeder want zij is ook belangrijk.Gelukkig wonen we dichtbij.Een lieve vrouwe en we boffen maar met mijn schoonmoeder en schoonvader.We zijn trots op hun.Mijn schoonmoeder wil ook dat haar man zijn rust vind.
Mijn moeder belde en vroeg hoe het ging,die schat.Mijn vriend en ik hebben beiden met haar gepraat.Ze weet wat we meemaken.Zij is haar moeder op 16jarige leeftijd aan kanker verloren en ze kreeg het pas een week van tevoren te horen dat haar moeder ging overlijden.We moesten van mijn moeder de groeten aan mijn schoonvader doen en hem bedanken voor de tijd dat ze hem heeft mogen kennen,zijn gastvriendelijkheid etc...Mijn vriendin belde ook en gaf me haar steun.Ik heb ook heel veel aan haar en we doen samen vrijwilligerswerk.Dat is ook een schat.We praaten vaak samen in het Frans.
Vanmiddag willen mijn vriend en ik dan een middagje voor onszelf.Ik ga zo meteen een bakkie doen met een oudere dame uit het verpleeghuis.Vanavond gaan we Chinees halen en een wijntje nemen.Mijn vriend heeft voor morgen gebak gekocht.Hij is morgen jarig en we gaan ook langs bij mijn schoonouders.Gaan ook samen het gebak opeten.
Ik hou jullie op de hoogte.
feder,ja mijn schoonvader is ontzettend taai en heeft een sterk
haart.We vermoeden dat het in loop van volgende week gaat
gebeuren maar dat kan ook vroeger natuurlijk en ik hoop voor
hem dat hij snel zijn rust gaat vinden en niet meer moet lijden.
Ik denk dat hij ook morfine gaat krijgen volgende week.Moet
het nog eens vragen wat ze precies toedienen.
batwom,we dragen mijn schoonvader met liefde op handen.Hij
gaat naar een mooie plek en gaat zijn rust vinden.Ik wens me
voor hem dat dit op een rustige manier gaat gebeuren.Het is
goed zo.
Nannie,bedankt voor je compliment!Ik doe mijn best om een
goede schoondochter en partner te zijn.Straks kunnen we
terugkijken op deze periode als een waardevolle periode.
smuk,ja het gaat heel hard achteruit.Iedere keer weer een
stapje terug.Mijn schoonvader kan helemaal niets meer.Pijn
heeft hij helemaal niet.Maar hij is erg zwak en moe.Hij is op.
We hebben vrede met zijn wens en respecteren zijn keuze.Ik
wens me voor hem dat het op een rustige manier gaat gebeuren
en dat hij geen lijdensweg zal hebben.
Maar je ziet het aan zijn ogen.Ze zijn zo leeg.Er is geen leven meer erin en hij is moegestreden.Mijn schoonmoeder en mijn vriend probeerden hem gisteren nog omhoog te trekken en een kussen onder hem te leggen.Hij is zo ontzettend breekbaar.Gisteren is er ook al weer anderhalve liter vocht uit zijn buik gehaald.Hij heeft nu ook last van doorligplekken en de huid van zijn mond binnen is helemaal kapot.Daarom kan hij geen morfinelolly meer nemen wat hem nog een beetje kracht gaf.Zodra ze beginnen met de palliatieve sedatie dan wens ik me voor hem dat hij rustig inslaapt,zijn rust vind.Het is gewoon beter zo en het is goed zo.Dat vinden we allemaal.Voor de broer van mijn schoonvader die zelf ook botkanker met uitzaaiingen heeft is het ook heftig om te zien.Maar hij wil afscheid nemen van hem.We zijn nu goed afscheid aan het nemen.We zullen ook tegen hem blijven praten.
We zijn er ook voor mijn schoonmoeder want zij is ook belangrijk.Gelukkig wonen we dichtbij.Een lieve vrouwe en we boffen maar met mijn schoonmoeder en schoonvader.We zijn trots op hun.Mijn schoonmoeder wil ook dat haar man zijn rust vind.
Mijn moeder belde en vroeg hoe het ging,die schat.Mijn vriend en ik hebben beiden met haar gepraat.Ze weet wat we meemaken.Zij is haar moeder op 16jarige leeftijd aan kanker verloren en ze kreeg het pas een week van tevoren te horen dat haar moeder ging overlijden.We moesten van mijn moeder de groeten aan mijn schoonvader doen en hem bedanken voor de tijd dat ze hem heeft mogen kennen,zijn gastvriendelijkheid etc...Mijn vriendin belde ook en gaf me haar steun.Ik heb ook heel veel aan haar en we doen samen vrijwilligerswerk.Dat is ook een schat.We praaten vaak samen in het Frans.
Vanmiddag willen mijn vriend en ik dan een middagje voor onszelf.Ik ga zo meteen een bakkie doen met een oudere dame uit het verpleeghuis.Vanavond gaan we Chinees halen en een wijntje nemen.Mijn vriend heeft voor morgen gebak gekocht.Hij is morgen jarig en we gaan ook langs bij mijn schoonouders.Gaan ook samen het gebak opeten.
Ik hou jullie op de hoogte.
feder,ja mijn schoonvader is ontzettend taai en heeft een sterk
haart.We vermoeden dat het in loop van volgende week gaat
gebeuren maar dat kan ook vroeger natuurlijk en ik hoop voor
hem dat hij snel zijn rust gaat vinden en niet meer moet lijden.
Ik denk dat hij ook morfine gaat krijgen volgende week.Moet
het nog eens vragen wat ze precies toedienen.
batwom,we dragen mijn schoonvader met liefde op handen.Hij
gaat naar een mooie plek en gaat zijn rust vinden.Ik wens me
voor hem dat dit op een rustige manier gaat gebeuren.Het is
goed zo.
Nannie,bedankt voor je compliment!Ik doe mijn best om een
goede schoondochter en partner te zijn.Straks kunnen we
terugkijken op deze periode als een waardevolle periode.
smuk,ja het gaat heel hard achteruit.Iedere keer weer een
stapje terug.Mijn schoonvader kan helemaal niets meer.Pijn
heeft hij helemaal niet.Maar hij is erg zwak en moe.Hij is op.
We hebben vrede met zijn wens en respecteren zijn keuze.Ik
wens me voor hem dat het op een rustige manier gaat gebeuren
en dat hij geen lijdensweg zal hebben.
zaterdag 14 mei 2011 om 22:38
Geraldine
Ik heb aan het begin geschreven over het overlijden van mijn schoonvader. Hij had ook kanker en er is palliatieve sedatie toegepast. Hou er dan rekening mee dat je schoonvader niet meteen in slaap valt, dat was hier nl zo. We hadden al afscheid genomen, maar hij bleef wakker. De doseringen zijn nog verhoogd. Uiteindelijk zijn we savonds naar huis gegaan, is mijn schoonmoeder ook gaan slapen en bleef er een nachtzuster waken. Pas toen iedereen weg was, is hij in slaap gevallen en vrijwel meteen daarna overleden.
Heel veel sterkte de komende tijd
Ik heb aan het begin geschreven over het overlijden van mijn schoonvader. Hij had ook kanker en er is palliatieve sedatie toegepast. Hou er dan rekening mee dat je schoonvader niet meteen in slaap valt, dat was hier nl zo. We hadden al afscheid genomen, maar hij bleef wakker. De doseringen zijn nog verhoogd. Uiteindelijk zijn we savonds naar huis gegaan, is mijn schoonmoeder ook gaan slapen en bleef er een nachtzuster waken. Pas toen iedereen weg was, is hij in slaap gevallen en vrijwel meteen daarna overleden.
Heel veel sterkte de komende tijd
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
zondag 15 mei 2011 om 13:08
Ik hou jullie op de hoogte en zal vanavond uitgebreider
reageren.
Gisteren hebben we ook ff een middagje voor onszelf gehad.
Mijn vriend heeft gisteren op de bank een boek zitten lezen.
Zelf ben ik met een bewoonster,een dame van 101,een bakkie
gaan doen in een café en dat was erg gezellig,leuke afleiding!
Ze is een echte dame en nog een hele lieve ook.We waren
ook ff bij de juwelier en ik heb een parelarmband gekocht dat zij
mij adviseerde.Erg off-topic,maar tussendoor afleiding is fijn.
Vandaag is mijn vriend is jarig en we hebben toch ff een glasje
wijn gedronken en een filmpje gekeken.Hij heeft ook zijn cadeaus gehad waar hij heel blij mee is.Vanmiddag gaan we
dan naar mijn schoonouders en nemen gebak mee.We hebben
voor mijn schoonvader hazelnootgebak gekocht omdat hij dit
altijd luste.We zullen zien of hij er ueberhaupt van kan eten en
anders eet mijn vriend het op zoals hij al zei.Ik hoorde gisteren
van mijn schoonmoeder,mijn vriend heeft haar gebeld,dat zijn
zus er was en hem vla gaf.Dus zelf eten kan hij waarschijnlijk
ook niet meer.Mijn moeder belde ook en feliciteerde en dat was
ook heel lief.Vroeg ook naar mijn schoonvader.
Ik heb zoveel aan dit forum en vind die steun erg fijn.Dat heb ik
ook erg nodig.Want tussendoor is het best moeilijk.Erg
oneerlijk dat mijn schoonvader de strijd heeft verloren.Hopen dat
hij snel zijn rust gaat vinden.
I will keep you informed.
reageren.
Gisteren hebben we ook ff een middagje voor onszelf gehad.
Mijn vriend heeft gisteren op de bank een boek zitten lezen.
Zelf ben ik met een bewoonster,een dame van 101,een bakkie
gaan doen in een café en dat was erg gezellig,leuke afleiding!
Ze is een echte dame en nog een hele lieve ook.We waren
ook ff bij de juwelier en ik heb een parelarmband gekocht dat zij
mij adviseerde.Erg off-topic,maar tussendoor afleiding is fijn.
Vandaag is mijn vriend is jarig en we hebben toch ff een glasje
wijn gedronken en een filmpje gekeken.Hij heeft ook zijn cadeaus gehad waar hij heel blij mee is.Vanmiddag gaan we
dan naar mijn schoonouders en nemen gebak mee.We hebben
voor mijn schoonvader hazelnootgebak gekocht omdat hij dit
altijd luste.We zullen zien of hij er ueberhaupt van kan eten en
anders eet mijn vriend het op zoals hij al zei.Ik hoorde gisteren
van mijn schoonmoeder,mijn vriend heeft haar gebeld,dat zijn
zus er was en hem vla gaf.Dus zelf eten kan hij waarschijnlijk
ook niet meer.Mijn moeder belde ook en feliciteerde en dat was
ook heel lief.Vroeg ook naar mijn schoonvader.
Ik heb zoveel aan dit forum en vind die steun erg fijn.Dat heb ik
ook erg nodig.Want tussendoor is het best moeilijk.Erg
oneerlijk dat mijn schoonvader de strijd heeft verloren.Hopen dat
hij snel zijn rust gaat vinden.
I will keep you informed.
zondag 15 mei 2011 om 13:18
We moeten toegeven dat we niet echt in verjaardagsstemming zijn.Het voelt vreemd.Ondanks het feit dat we van het glasje wijn hebben genoten maar tegelijkertijd denken we ook aan mijn schoonvader.Het is rot om hem zo te zien.We zijn nu ook afscheid aan het nemen.Willen nog tegen hem praten ook al geeft hij (misschien) geen antwoord meer.Willen hem voor alles bedanken.Het betekent veel voor ons.
zondag 15 mei 2011 om 20:50
We zijn vanmiddag bij mijn schoonouders geweest.Mijn schoonvader is er heel slecht aan toe en vandaag niet meer bij kennis geweest.Hij krijgt nu neusspray met morfine vanwege zijn slijm.Hij heeft moeite met ademhalen en hoest al niet meer.Hij was ook een beetje onrustig en bewoog zijn hoofd en
lichaam heen en weer.Eten en drinken doet hij niet meer.Zijn lippen worden nu vochtig gemaakt met vloeistof (ik weet niet wat).We hebben nog tegen hem gepraat en volgends ons hoorde hij ons wel.Het leek alsof hij iets wilde zeggen maar kon niet meer.Hij is in en soort comaachtige toestand.Je ziet hem vechten en ja,hij is stervende.
We hebben nog tegen hem gezegd dat we van hem houden en hebben hem meerdere zoenen gegeven.Ik zei tegen hem dat ik van hem hield en dat hij een goede schoonvader voor mij is geweest.Ik deed hem ook de groeten van mijn moeder en dat ze had gezegd dat ze dankbaar was geweest voor zijn
gastvrijheid en dankbaar hem te kennen.Ik gaf mijn schoonvader een aai over zijn hoofd en moest huilen.Iedereen in de kamer,mijn schoonmoeder,mijn zwager,mijn vriend en ik hielden het niet meer droog.Iemand zo te zien lijden vind ik nog het ergste.Hij heeft geen pijn en is gewoon zwak.
We hebben samen met zijn vieren nog een bakkie gedaan en taart gegeten.Ik ben dan ook ff gaan wandelen met mijn schoonmoeder en dat deed haar goed.
We zullen straks zien hoe het precies gaat verlopen.Zal jullie op de hoogte houden en kijken of ik ff tijd heb om op jullie postingen te reageren.Van harte dank lieve dames!!!Jullie zijn echt heel lief.
lichaam heen en weer.Eten en drinken doet hij niet meer.Zijn lippen worden nu vochtig gemaakt met vloeistof (ik weet niet wat).We hebben nog tegen hem gepraat en volgends ons hoorde hij ons wel.Het leek alsof hij iets wilde zeggen maar kon niet meer.Hij is in en soort comaachtige toestand.Je ziet hem vechten en ja,hij is stervende.
We hebben nog tegen hem gezegd dat we van hem houden en hebben hem meerdere zoenen gegeven.Ik zei tegen hem dat ik van hem hield en dat hij een goede schoonvader voor mij is geweest.Ik deed hem ook de groeten van mijn moeder en dat ze had gezegd dat ze dankbaar was geweest voor zijn
gastvrijheid en dankbaar hem te kennen.Ik gaf mijn schoonvader een aai over zijn hoofd en moest huilen.Iedereen in de kamer,mijn schoonmoeder,mijn zwager,mijn vriend en ik hielden het niet meer droog.Iemand zo te zien lijden vind ik nog het ergste.Hij heeft geen pijn en is gewoon zwak.
We hebben samen met zijn vieren nog een bakkie gedaan en taart gegeten.Ik ben dan ook ff gaan wandelen met mijn schoonmoeder en dat deed haar goed.
We zullen straks zien hoe het precies gaat verlopen.Zal jullie op de hoogte houden en kijken of ik ff tijd heb om op jullie postingen te reageren.Van harte dank lieve dames!!!Jullie zijn echt heel lief.
