Psyche
alle pijlers
Moeite met aankijken van mensen in de ogen.
dinsdag 20 juni 2017 om 23:42
Als je het lastig vindt om iemand recht aan te kijken in de ogen, probeer je dan wisselend eens te focussen op iemands wenkbrauwen. Op die manier lijkt het voor de ander alsof je diegene recht aankijkt maar wat voor jou eigenlijk niet zo is. Dit zou je kunnen afwisselen met kijken in de ogen. Probeer het eens! Het werkt echt en voelt minder ongemakkelijk..
Laat je weten als het gelukt is om te proberen?
Laat je weten als het gelukt is om te proberen?
woensdag 21 juni 2017 om 00:49
Dit vind ik dus juist super-irritant als mensen dat doen. Dan denk ik telkens dat er wat in mijn wenkbrauw hangt, op mijn voorhoofd zit of wat dan ook. Want natuurlijk zie je het wel, als iemand je niet in de ogen kijkt maar naar een wenkbrauw of neusbrug of waar dan ook. Kijk dan liever even langs me heen, dat is heel normaal.E64 schreef: ↑20-06-2017 23:42Als je het lastig vindt om iemand recht aan te kijken in de ogen, probeer je dan wisselend eens te focussen op iemands wenkbrauwen. Op die manier lijkt het voor de ander alsof je diegene recht aankijkt maar wat voor jou eigenlijk niet zo is. Dit zou je kunnen afwisselen met kijken in de ogen. Probeer het eens! Het werkt echt en voelt minder ongemakkelijk..
Laat je weten als het gelukt is om te proberen?
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 21 juni 2017 om 00:51
Zie de link die JonasV91 gaf. Dat is dus heel normaal wat jij doet, als in, dat doen de meeste mensen.Foodisgood schreef: ↑20-06-2017 19:45Als iemand anders mij een verhaal vertelt kan ik diegene prima aankijken. Zodra ik zelf wat vertel kijk ik om de zoveel seconden weg. Dan kan ik mij beter concentreren. Voel me ook heel debiel als ik dat doe maarja.
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 21 juni 2017 om 14:20
T.o.v. iemand die gewoon uit beleefdheid oogcontact maakt (tijdens een gesprek) vallen deze personen op. Het verschil is subtiel, maar toch merk ik het op een of andere manier. Doordringend aankijken en minder vaak wegkijken (bij een "normaal" gesprek zijn de ogen niet altijd op mij gericht; ze kijken even de andere kant op, maar andere signalen geven aan dat ze toch luisteren). Het oogcontact stopt niet als het gesprek beëindigd is.
World of Warcraft: Legion
donderdag 22 juni 2017 om 23:07
Haha, misschien had je dat ook wel? Als mensen echt alleen boven je ogen kijken, en nee, niet op je haargrens, dan heb je dat echt niet doorpatsy--stone schreef: ↑21-06-2017 00:49Dit vind ik dus juist super-irritant als mensen dat doen. Dan denk ik telkens dat er wat in mijn wenkbrauw hangt, op mijn voorhoofd zit of wat dan ook. Want natuurlijk zie je het wel, als iemand je niet in de ogen kijkt maar naar een wenkbrauw of neusbrug of waar dan ook. Kijk dan liever even langs me heen, dat is heel normaal.
donderdag 22 juni 2017 om 23:57
.Foodisgood schreef: ↑20-06-2017 19:45Als iemand anders mij een verhaal vertelt kan ik diegene prima aankijken. Zodra ik zelf wat vertel kijk ik om de zoveel seconden weg. Dan kan ik mij beter concentreren. Voel me ook heel debiel als ik dat doe maarja.
Dit heb ik ook.
Maar ook je verlegenheid of onzekerheid kan meespelen. Ik ben heel lang heel onzeker geweest (laag zelfbeeld) en toen durfde ik mensen nooit lang aan te kijken. Ook was ik toen vaak bezig met hoe ik overkwam en.kon ik me daardoor niet goed op het gesprek focussen. Die onzekerheid is nu veel minder en nu vind ik het ook makkelijker om mensen in hun ogen te kijken.
anoniem_193271 wijzigde dit bericht op 23-06-2017 00:04
8.48% gewijzigd
vrijdag 21 juli 2017 om 12:07
Mij wordt ook vaak gevraagd waarom ik mensen niet aankijk terwijl ik met ze praat.
Ik ben namelijk gewoon een denker. Terwijl ik praat denk ik ook en dwalen mijn ogen naar één kant af afhankelijk of ik een herinnering aan het opgraven ben of iets nieuws bedenk. Ik kan niet tegelijkertijd én praten én denken én iemand aankijken. Ik kan ook niet werken én muziek luisteren. Ik kan ook niet met mijn ene hand op mijn borst kloppen terwijl ik tegelijkertijd met de andere hand rondjes draai op mijn hoofd. Daar is niks autistisch aan; mensen verschillen daar gewoon in. Als ik iemand ga aankijken kan ik letterlijk niet luisteren naar wat ze zeggen, dan ga ik meer zaken denken als 'wat een aparte kleur ogen, oh nooit opgevallen dat diegene daar een moedervlek heeft, goh een scheerbeurt zou geen kwaad kunnen....etc' Sommige mensen kunnen verschillende zaken tegelijk, ik gewoon niet, en jij kennelijk ook niet.
Ik ben namelijk gewoon een denker. Terwijl ik praat denk ik ook en dwalen mijn ogen naar één kant af afhankelijk of ik een herinnering aan het opgraven ben of iets nieuws bedenk. Ik kan niet tegelijkertijd én praten én denken én iemand aankijken. Ik kan ook niet werken én muziek luisteren. Ik kan ook niet met mijn ene hand op mijn borst kloppen terwijl ik tegelijkertijd met de andere hand rondjes draai op mijn hoofd. Daar is niks autistisch aan; mensen verschillen daar gewoon in. Als ik iemand ga aankijken kan ik letterlijk niet luisteren naar wat ze zeggen, dan ga ik meer zaken denken als 'wat een aparte kleur ogen, oh nooit opgevallen dat diegene daar een moedervlek heeft, goh een scheerbeurt zou geen kwaad kunnen....etc' Sommige mensen kunnen verschillende zaken tegelijk, ik gewoon niet, en jij kennelijk ook niet.
vrijdag 21 juli 2017 om 15:28
Ik heb het ook, maar vind dat niet meer dan normaal. Wie voelt zich nu wél 100% comfortabel bij constant oogcontact? Of dan zou het bijna onbewust moeten zijn.
Over mij is die opmerking ook al gemaakt, en het A-woord gevallen. Ben ik achteraf echt kwaad om geworden. Doe normaal zeg! Het lijkt wel alsof je tegenwoordig moet barsten van zelfzekerheid en geen "onvolmaaktheden" (volgens de maatschappij) mag hebben om dat labeltje niet opgeplakt te krijgen.
*Tot zover mijn frustratie*
Over mij is die opmerking ook al gemaakt, en het A-woord gevallen. Ben ik achteraf echt kwaad om geworden. Doe normaal zeg! Het lijkt wel alsof je tegenwoordig moet barsten van zelfzekerheid en geen "onvolmaaktheden" (volgens de maatschappij) mag hebben om dat labeltje niet opgeplakt te krijgen.
*Tot zover mijn frustratie*
vrijdag 21 juli 2017 om 16:50
Dan moet je niet verwonderd zijn als mensen plots wegkijken/doen alsof ze iets te verbergen hebben/onzeker overkomen.
Ik ga ervan uit dat het echt aan m'n blik ligt waardoor mensen zich misschien wat ongemakkelijk kunnen gaan voelen.
Want wat jij zegt vinden de meeste mensen eng of toch op z'n minst ongemakkelijk, dus wenden ze hun blik af.
vrijdag 21 juli 2017 om 17:38
Overigens vertrouw ik mensen ook niet die me continu aankijken.
Die zijn meer aan het kijken dan daadwerkelijk luisteren. Ik geloof er niet in dat je al je zintuigen tegelijkertijd kan gebruiken. Ik merk ook aan deze mensen dat ze absoluut niet geluisterd hebben. Vertel deze 'aankijkers' eens een verhaal en vraag daarna 'wat heb ik net gezegd?'. Weten ze niet. Ze waren je aan het aankijken en niet aan het luisteren.
Die zijn meer aan het kijken dan daadwerkelijk luisteren. Ik geloof er niet in dat je al je zintuigen tegelijkertijd kan gebruiken. Ik merk ook aan deze mensen dat ze absoluut niet geluisterd hebben. Vertel deze 'aankijkers' eens een verhaal en vraag daarna 'wat heb ik net gezegd?'. Weten ze niet. Ze waren je aan het aankijken en niet aan het luisteren.
vrijdag 21 juli 2017 om 17:57
Ik heb moeite met iemand recht in de ogen aankijken. Dat komt bij mij niet door een vorm van autisme of verlegenheid, maar omdat ik bang ben dat mensen erachter komen, door mij in mijn ogen te kijken,wat mijn grote geheim is. Mijn vriend is de enige die mijn geheim kent en ik heb sowieso geen moeite om hem aan te kijken, maar ik merk dat ik door schaamte mensen niet durf aan te kijken. Te bang dat ze iets aan mij kunnen zien ofzo.
vrijdag 21 juli 2017 om 18:50
geloof me, ik luister echt wel.Snoekbaars schreef: ↑21-07-2017 17:38Overigens vertrouw ik mensen ook niet die me continu aankijken.
Die zijn meer aan het kijken dan daadwerkelijk luisteren. Ik geloof er niet in dat je al je zintuigen tegelijkertijd kan gebruiken. Ik merk ook aan deze mensen dat ze absoluut niet geluisterd hebben. Vertel deze 'aankijkers' eens een verhaal en vraag daarna 'wat heb ik net gezegd?'. Weten ze niet. Ze waren je aan het aankijken en niet aan het luisteren.
vrijdag 21 juli 2017 om 21:42
Ik heb het mezelf aangeleerd om mensen in de ogen aan te kijken. Ik deed het nooit, keek of naar de mond of om me heen. Als mensen een bril ophebben vind ik het makkelijker om ze in de ogen te kijken. Soms voelt het alsof ik te lang kijk en kijk ik toch even weg. Toen ik nog een opleiding volgde had ik lessen communicatie. Daar kreeg ik juist het compliment dat ik zo goed oogcontact hield. Wist die docent veel dat het aangeleerd gedrag was. Je kan het dus oefenen als je wil.
Harry stared at the word "Pig," and looked up at the tiny owl now fluttering around the light fixture on the ceiling. He had never seen anything that looked less like a pig.
