
Neerslachtig gevoel, loser gedrag.

zondag 10 september 2017 om 09:24
Dat klopt, maar op de een of andere manier verval ik telkens weer in dit oude gedrag, dat had ik voorheen niet.
Merk nu ook dat sommige dingen waar ik voorheen niet mee zat, nu heel erg in mijn hoofd gaan zitten waardoor ik een neerslachtig gevoel heb.
Zo moet ik morgen op werk tegenover twee nieuwe managers kort een praatje houden over de afdeling. Hier had ik voorheen niet mee gezeten, maar nu zit ik er de hele tijd mee in mijn hoofd. En dan heb ik mij ervan overtuigd dat het feitelijk helemaal niet zoveel voorstelt en dat ik me druk maak om niets, maar een half uur later begin ik in mijn hoofd gewoon weer opnieuw te malen. Ik kon dat voorheen veel beter van mij afzetten, nu niet meer lijkt het wel.

zondag 10 september 2017 om 09:28
Hai! Je zegt nu alles te hebben wat je een paar jaar geleden wilde hebben. Dat klinkt alsof datgene wat je toen wilde, dat die dingen je nu geen voldoening meer geven. Misschien mis je een uitdaging? Nieuwe doelen?
En soms moet je jezelf een schop onder je komt geven.
Sleur jezelf aan je haren naar buiten! En verbied de laptop.
En soms moet je jezelf een schop onder je komt geven.

Sleur jezelf aan je haren naar buiten! En verbied de laptop.

zondag 10 september 2017 om 09:35
Met dit ritme word je vanzelf nog meer neerslachtig. Je hebt des te meer tijd om over dingen na te denken waardoor zaken misschien in je hoofd wel groter worden. Ik heb deze periodes ook gekend, op het seksueel chatten na dan
, en dat is inderdaad niet fijn. Door weer dingen te gaan ondernemen merk je dat je dat erg goed doet. Ook al zie je er in het begin erg tegenop en ben je erg moe. Je hebt nu voor jezelf een ritme gecreeerd waar je ook zelf weer uit kunt komen. Dus er is maar één oplossing: Plan activiteiten en kom achter de laptop vandaan!
zondag 10 september 2017 om 09:51
Tja bezit van de zaak is het eind van het vermaak. Zo werkt dat nu eenmaal. Wekenlang verheug je je op je nieuwe [vul maar in: tv, smartphone, hifi installatie] en heb je het in huis dan ben je een dag druk bezig met uitpakken, instellen, daarna nog een dag of twee bijregelen en iedereen vertellen wat je hebt gekocht, maar na veertien dagen is het ding heel gewoon en zie je het nieteens meer.
En zo gaat het met alles wat je verwerft. Ook seks, liefde, toewijding van ouders, vrienden en geliefde die je gratis en voor niks krijgt; alles went. Pas wanneer je het weer dreigt te verliezen waardeer je alles wat je had weer even - daarna zakt dat gevoel weer af.
Op elk niveau gebeurt dat, rijk of arm, supergezond of permanent kwakkelend, hooggetalenteerd of werk aan de assemblerband. Iedereen ervaart dat zo, maar degenen die het meest van het "nu " genieten en het leven nemen zoals het komt en bereid zijn mindere tijden bewust te beleven zonder te vluchten, zijn het beste af.
En zo gaat het met alles wat je verwerft. Ook seks, liefde, toewijding van ouders, vrienden en geliefde die je gratis en voor niks krijgt; alles went. Pas wanneer je het weer dreigt te verliezen waardeer je alles wat je had weer even - daarna zakt dat gevoel weer af.
Op elk niveau gebeurt dat, rijk of arm, supergezond of permanent kwakkelend, hooggetalenteerd of werk aan de assemblerband. Iedereen ervaart dat zo, maar degenen die het meest van het "nu " genieten en het leven nemen zoals het komt en bereid zijn mindere tijden bewust te beleven zonder te vluchten, zijn het beste af.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 10 september 2017 om 09:55
Zou het kunnen dat je 'gewoon' in een andere levensfase komt ?
Dat je, zonder dat echt door te hebben, behoefte krijgt aan een andere manier van leven ?
Dit klinkt een beetje vaag, maar veel meer mensen hebben dat, wanneer ze eind twintig zijn. Zo'n gevoel : is dit het nu ?
Zelf had ik het ook, hoewel ik toen niet bepaald alles voor elkaar of alles mee had. En een aantal mensen in mijn omgeving ook, dus we konden elkaar ook zo lekker bevestigen in lamlendigheid en zelftwijfel.
Probeer eens heel andere dingen te gaan doen dan waar je aan gewend bent, nieuwe mensen te leren kennen.
Het linke van deze fase, mocht het een fase zijn, is dat het comfortabeler is om te gaan hangen in gedrag als teveel drinken, tv-kijken, eten of seks-chatten. Je kunt er vast nog wel meer bedenken
.
Is allemaal niet zo slim, maar dat weet je al. Een verslaving ligt dan wel op de loer hoor, dat kan ik je uit ervaring zeggen.
Dat je opeens heel emotioneel werd is misschien wel de sleutel. Niks om bang voor te zijn hoor.
Het leven zit vol nieuwe mogelijkheden als je je ogen opent.
Dat je, zonder dat echt door te hebben, behoefte krijgt aan een andere manier van leven ?
Dit klinkt een beetje vaag, maar veel meer mensen hebben dat, wanneer ze eind twintig zijn. Zo'n gevoel : is dit het nu ?
Zelf had ik het ook, hoewel ik toen niet bepaald alles voor elkaar of alles mee had. En een aantal mensen in mijn omgeving ook, dus we konden elkaar ook zo lekker bevestigen in lamlendigheid en zelftwijfel.
Probeer eens heel andere dingen te gaan doen dan waar je aan gewend bent, nieuwe mensen te leren kennen.
Het linke van deze fase, mocht het een fase zijn, is dat het comfortabeler is om te gaan hangen in gedrag als teveel drinken, tv-kijken, eten of seks-chatten. Je kunt er vast nog wel meer bedenken

Is allemaal niet zo slim, maar dat weet je al. Een verslaving ligt dan wel op de loer hoor, dat kan ik je uit ervaring zeggen.
Dat je opeens heel emotioneel werd is misschien wel de sleutel. Niks om bang voor te zijn hoor.
Het leven zit vol nieuwe mogelijkheden als je je ogen opent.

nounou

zondag 10 september 2017 om 10:52
Wat @Retro zegt en daarbij vind ik internet op een laptop ( die je overal meer naar toe kunt slepen in huis ) best zombifying. Ik merk het bij mezelf ook. Je ploft ermee op bed en je hebt een heel entertainmentcenter onder de knop en dan vliegt de tijd voorbij mits je geen andere verplichtingen hebt.
zondag 10 september 2017 om 11:03
zondag 10 september 2017 om 11:11
zondag 10 september 2017 om 15:08
Je maakt jezelf kapot, dat je zelfs uit het niets emotioneel wordt. Ik begrijp wel hoe het komt.
Begin misschien met wat vaker naar buiten te gaan. Wandelen, joggen niem maar op.
Je gaat al heel wat verschil merken als je een andere draai geeft aan je dagbesteding.
Niet alleen zeggen dat je het moet doen en weten dat je het moet doen, maar het ook daadwerkelijk doen.
Begin misschien met wat vaker naar buiten te gaan. Wandelen, joggen niem maar op.
Je gaat al heel wat verschil merken als je een andere draai geeft aan je dagbesteding.
Niet alleen zeggen dat je het moet doen en weten dat je het moet doen, maar het ook daadwerkelijk doen.
maandag 11 september 2017 om 20:58
Hoe lang heb je dit futloze gevoel al?
Je beschrijving klinkt hetzelfde als die van mijn man. Die vind zichzelf nu ook een enorme loser en futloos.
Hij is gediagnostizeerd met depressie.. Ik zeg niet dat jij dat hebt, maar misschien kan een bezoekje aan de dokter geen kwaad om er eens over te praten?
Mijn man was voorheen ook vrolijk, energiek (bijna ADHD), werd blij van alles. Nu niet meer.
Je beschrijving klinkt hetzelfde als die van mijn man. Die vind zichzelf nu ook een enorme loser en futloos.
Hij is gediagnostizeerd met depressie.. Ik zeg niet dat jij dat hebt, maar misschien kan een bezoekje aan de dokter geen kwaad om er eens over te praten?
Mijn man was voorheen ook vrolijk, energiek (bijna ADHD), werd blij van alles. Nu niet meer.
maandag 11 september 2017 om 21:01
Dat je uit het niets emotioneel word heeft mijn man nu ook af en toe.
Daarvoor heb ik nog nooit een traan bij hem gezien.
Hij vond zijn baan en leven ook altijd leuk. Nu vind ie nergens niks meer aan en zit ie het liefst thuis en leidt zich af met films kijken.
Je kan een dipje hebben, maar het zou ook een chemische inbalans kunnen zijn in de hersenen.
Daarvoor heb ik nog nooit een traan bij hem gezien.
Hij vond zijn baan en leven ook altijd leuk. Nu vind ie nergens niks meer aan en zit ie het liefst thuis en leidt zich af met films kijken.
Je kan een dipje hebben, maar het zou ook een chemische inbalans kunnen zijn in de hersenen.