
Neiging om de hele dag in bed te liggen

donderdag 30 januari 2020 om 10:57
Ik ben werkloos. Mijn enige daginvulling is twee keer een halve dag vrijwilligerswerk en drie kwartier een gesprek met een behandelaar voor mijn eetstoornis. Ik was altijd een vrij actief persoon die er graag op uit ging, maar nu ben ik juist passief, moe, lusteloos. Ik heb het gevoel dat ik niks heb om voor te leven. Geen plan, geen doel. Ik ben ook best ver afgegleden. Op sociaal gebied, werkgebied en ook qua gewicht zit ik vrij laag. Wat ook niet helpt, is dat ik slecht slaap. Wat kan ik doen om dit patroon te doorbreken?
donderdag 30 januari 2020 om 11:48
Voor algemeen welbevinden en je goed voelen is "een reden om 's morgens op te staan" heel erg belangrijk.
Zo te lezen heb je niet echt een doel om op te staan. Er is niet iets waarvan jij denk "ik moet mijn bed uit want ik ga zo iets leuks doen, of ik moet de hond uit laten, of naar mijn werk, etc".
Probeer een dagindeling te maken en je eraan te houden. En kijk of dat je daar daar ook doelen in kan zetten.
Je zit nu in een vicieuze cirkel. Je bent moe, lusteloos en doelloos en dan blijf je maar in bed liggen. En omdat je in bed ligt krijg je geen nieuwe energie om levenslust om iets te doen.
Maak dus ook een aantal doelen per dag/week voor je gezondheid. Dus naar buiten gaan, bewegen, onder de mensen komen. Begin met kleine stapjes. Dit proces duurt ook best lang.
Zo te lezen heb je niet echt een doel om op te staan. Er is niet iets waarvan jij denk "ik moet mijn bed uit want ik ga zo iets leuks doen, of ik moet de hond uit laten, of naar mijn werk, etc".
Probeer een dagindeling te maken en je eraan te houden. En kijk of dat je daar daar ook doelen in kan zetten.
Je zit nu in een vicieuze cirkel. Je bent moe, lusteloos en doelloos en dan blijf je maar in bed liggen. En omdat je in bed ligt krijg je geen nieuwe energie om levenslust om iets te doen.
Maak dus ook een aantal doelen per dag/week voor je gezondheid. Dus naar buiten gaan, bewegen, onder de mensen komen. Begin met kleine stapjes. Dit proces duurt ook best lang.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover

donderdag 30 januari 2020 om 11:53
Tips voor rustige maar toch leuke/uitdagende activiteiten:
Legpuzzels leggen
Kleuren voor volwassenen
Diamond painten
Schilderen op nummer
Haken
Breien
Boek lezen (mag ook een kinderboek zijn)
Luisterboek luisteren (mag ook een kinderboek zijn)
Spelletje spelen op je telefoon/tablet (Murder in The Alps bevat redelijk uitdagende puzzels, Matchington house vind ik ook leuk)
Begin een bullet journal (bijkomend voordeel: YouTube staat vol met bujo-filmpjes, dus je hebt een hele poos wat om te kijken op YouTube)
Handlettering
Legpuzzels leggen
Kleuren voor volwassenen
Diamond painten
Schilderen op nummer
Haken
Breien
Boek lezen (mag ook een kinderboek zijn)
Luisterboek luisteren (mag ook een kinderboek zijn)
Spelletje spelen op je telefoon/tablet (Murder in The Alps bevat redelijk uitdagende puzzels, Matchington house vind ik ook leuk)
Begin een bullet journal (bijkomend voordeel: YouTube staat vol met bujo-filmpjes, dus je hebt een hele poos wat om te kijken op YouTube)
Handlettering

donderdag 30 januari 2020 om 12:03
Misschien kun je aan je hulpverlener vragen of je hierover gesprekken mag via de huisarts met de ondersteuner daar.
Die weten soms dingen in de buurt en voor jouw interesse/leeftijd waar je aan zou kunnen haken, en hebbe ruimte voor bijv werkelijks een gesprek en dat is dan ook weer een activiteit.
En op zondag kun je toch best eens een dagje in bed blijven liggen nu je toch in deze omstandigheden zit. Misschien doet het je goed.
Die weten soms dingen in de buurt en voor jouw interesse/leeftijd waar je aan zou kunnen haken, en hebbe ruimte voor bijv werkelijks een gesprek en dat is dan ook weer een activiteit.
En op zondag kun je toch best eens een dagje in bed blijven liggen nu je toch in deze omstandigheden zit. Misschien doet het je goed.



donderdag 30 januari 2020 om 13:43
Dan moet je focus op dit moment dáár liggen. De focus ergens anders op leggen, bv. op een dagbesteding, is contraproductief voor je therapie. Die andere zaken kunnen later pas aan bod komen. Als jij écht beter wilt worden, dan moet je je 100% inzetten voor je therapie en luisteren naar je therapeut.rebecca_90 schreef: ↑30-01-2020 11:09Helaas is daar niet echt ruimte voor.. onze gesprekken gaan alleen maar over eten en aankomen.
Je hebt ernstig ondergewicht. Aankomen is het enige wat telt.
donderdag 30 januari 2020 om 13:48
Voor iedereen die deze TO met een eetstoornis adviseert om naar buiten te gaan om een rondje te wandelen.Fransje-Noord schreef: ↑30-01-2020 13:43Sowieso elke dag even naar buiten met een enkele reden:
- vuilniszak wegbrengen
- blokje om wandelen
- brood halen bij de bakker
- brief posten
Zo heb je een reden om je bed uit te komen en krijg je frisse lucht. Baat het niet, dan schaadt het niet.
Denk je er met dit beweeg advies wel om dat het om iemand gaat die ernstig ondervoed is en waarschijnlijk beweegdrang heeft om de aangekomen calorieën er weer af te bewegen? In dit geval schaadt het dan wel, om te bewegen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

donderdag 30 januari 2020 om 13:57
Zit je nog in de ontkenningsfase betreffende je gewicht?rebecca_90 schreef: ↑30-01-2020 11:05Op mijn vorige werk ben ik vastgelopen door psychische problemen. Nu ben ik fysiek te zwak om te werken, ik zou "zeer ernstig ondergewicht" hebben en ook qua concentratie heb ik problemen. Vrijwilligerswerk houd ik amper vol, laat staan een betaalde baan.

donderdag 30 januari 2020 om 13:57
Dat wist ik niet! Zelfs als het maar 100 meter per dag is?Doreia* schreef: ↑30-01-2020 13:48Voor iedereen die deze TO met een eetstoornis adviseert om naar buiten te gaan om een rondje te wandelen.
Denk je er met dit beweeg advies wel om dat het om iemand gaat die ernstig ondervoed is en waarschijnlijk beweegdrang heeft om de aangekomen calorieën er weer af te bewegen? In dit geval schaadt het dan wel, om te bewegen.
Bij mij zijn brievenbus, bakker, vuilniscontainer maximaal 20 meter bij mijn huis vandaan, dus misschien heb ik er niet goed rekening mee gehouden, excuus!
donderdag 30 januari 2020 om 14:04
Vanwege ziekte heb ik te maken gehad met ondergewicht. Dat alleen al maakt dat je moe bent.
Op een bepaald moment ben ik in een revalidatietraject terecht gekomen en kreeg ook begeleiding van een ergotherapeut. Ik had geen idee wat deze voor me kon betekenen, maar heel veel dingen werden me wel duidelijk tijden s de begeleiding.
Allereerst ben je een patiënt en zul je je leven daarop aan moeten passen. Als je teveel doet, verbruik je al je energie en verslechterd je conditie ipv dat deze beter wordt. Je moet rust pauzes inbouwen. Het maken van een activiteiten lijst is goed, maar bouw echt pauzes in.
Door het inruimen van tijd voor pauzes lek je geen energie meer en gaat je herstel sneller.
Let heel goed op je grenzen. Teveel doen houdt in dat je moe blijft en niks doet.
Als je patiënt bent is het erg raar dat je te horen krijgt dat je teveel doet. Je denkt juist dat je hierdoor conditie opbouwt maar het tegendeel is waar. Als je teveel doet bereik je het tegendeel.
In het revalidatietraject ben ik gestart met sporten, begeleid door fysio en diëtisten. Ik heb geleerd hoe ik moet aankomen, wanneer ik moet eten bijv. Voor en na het sporten. Nu ga ik zelfstandig naar sportschool en heb korte begeleiding van coach om vooral aan te komen. Hoe te eten rondom sporten, welke oefeningen en vooral niet teveel doen.
Inmiddels bijna 23 kg aangekomen (door ziekenhuis opname, zware operatie, ic, nuchter blijven, etc was er niks meer over). Pas op met ondergewicht! Als het mis gaat heb je geen reserves om iets op te vangen.
Je leven wordt er niet leuker van. Je staat eigenlijk moe op, eet wat, doet wat en rust weer wat. Je omgeving zal het moeilijk begrijpen, zoiets van kom op eten, sporten, dingen doen en je bent opgeknapt! Maar zo is het niet.
Jij bent moe en voelt je klote!
Neem wat stappen terug en zorg goed voor jezelf. Neem voldoende rust tussendoor, activiteiten afwisselen met rust.
Misschien kun je contact opnemen met je zorgverzekering voor meer begeleiding en vergoeding. Bijv. De coach van sportschool kun je voor een deel vergoed krijgen of helemaal. Geef maar een gil als je nog vragen hebt.
Sterkte!
Op een bepaald moment ben ik in een revalidatietraject terecht gekomen en kreeg ook begeleiding van een ergotherapeut. Ik had geen idee wat deze voor me kon betekenen, maar heel veel dingen werden me wel duidelijk tijden s de begeleiding.
Allereerst ben je een patiënt en zul je je leven daarop aan moeten passen. Als je teveel doet, verbruik je al je energie en verslechterd je conditie ipv dat deze beter wordt. Je moet rust pauzes inbouwen. Het maken van een activiteiten lijst is goed, maar bouw echt pauzes in.
Door het inruimen van tijd voor pauzes lek je geen energie meer en gaat je herstel sneller.
Let heel goed op je grenzen. Teveel doen houdt in dat je moe blijft en niks doet.
Als je patiënt bent is het erg raar dat je te horen krijgt dat je teveel doet. Je denkt juist dat je hierdoor conditie opbouwt maar het tegendeel is waar. Als je teveel doet bereik je het tegendeel.
In het revalidatietraject ben ik gestart met sporten, begeleid door fysio en diëtisten. Ik heb geleerd hoe ik moet aankomen, wanneer ik moet eten bijv. Voor en na het sporten. Nu ga ik zelfstandig naar sportschool en heb korte begeleiding van coach om vooral aan te komen. Hoe te eten rondom sporten, welke oefeningen en vooral niet teveel doen.
Inmiddels bijna 23 kg aangekomen (door ziekenhuis opname, zware operatie, ic, nuchter blijven, etc was er niks meer over). Pas op met ondergewicht! Als het mis gaat heb je geen reserves om iets op te vangen.
Je leven wordt er niet leuker van. Je staat eigenlijk moe op, eet wat, doet wat en rust weer wat. Je omgeving zal het moeilijk begrijpen, zoiets van kom op eten, sporten, dingen doen en je bent opgeknapt! Maar zo is het niet.
Jij bent moe en voelt je klote!
Neem wat stappen terug en zorg goed voor jezelf. Neem voldoende rust tussendoor, activiteiten afwisselen met rust.
Misschien kun je contact opnemen met je zorgverzekering voor meer begeleiding en vergoeding. Bijv. De coach van sportschool kun je voor een deel vergoed krijgen of helemaal. Geef maar een gil als je nog vragen hebt.
Sterkte!
donderdag 30 januari 2020 om 14:26
Logisch toch dat je met zulk ondergewicht nergens zin in hebt? Je lijf beschermt je tegen teveel doen.
Hoe klote ook, fysiek herstel gaat voor nu en dat betekent aankomen in gewicht, niet compenseren en je lijf alle rust geven. Dus niet met wilde plannen en schema's allerlei stresshormonen aanjagen in je lijf.
Laat de professionals je vertellen wanneer wat waarvoor de goede tijd is. Er komt vast een moment dat 't gaat kriebelen en je je verveelt. Maar dat je nu zo letargisch bent kan betekenen dat je veel zieker bent dan je zelf waarneemt/waar kunt nemen.
Hoe klote ook, fysiek herstel gaat voor nu en dat betekent aankomen in gewicht, niet compenseren en je lijf alle rust geven. Dus niet met wilde plannen en schema's allerlei stresshormonen aanjagen in je lijf.
Laat de professionals je vertellen wanneer wat waarvoor de goede tijd is. Er komt vast een moment dat 't gaat kriebelen en je je verveelt. Maar dat je nu zo letargisch bent kan betekenen dat je veel zieker bent dan je zelf waarneemt/waar kunt nemen.
donderdag 30 januari 2020 om 14:27
Yep, een rondje wandelen, bewegen, het is geen goed advies in dit geval.Fransje-Noord schreef: ↑30-01-2020 13:57Dat wist ik niet! Zelfs als het maar 100 meter per dag is?
Bij mij zijn brievenbus, bakker, vuilniscontainer maximaal 20 meter bij mijn huis vandaan, dus misschien heb ik er niet goed rekening mee gehouden, excuus!
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 30 januari 2020 om 14:28
Mensen met een eetstoornis en beweegdrang willen zelfs liever staan en wiebelen op hun plek, dan rustig op een bank zitten. Alles om de calorieën maar kwijt te raken...Fransje-Noord schreef: ↑30-01-2020 13:57Dat wist ik niet! Zelfs als het maar 100 meter per dag is?
Bij mij zijn brievenbus, bakker, vuilniscontainer maximaal 20 meter bij mijn huis vandaan, dus misschien heb ik er niet goed rekening mee gehouden, excuus!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 30 januari 2020 om 14:32
Ja.Fransje-Noord schreef: ↑30-01-2020 13:57Dat wist ik niet! Zelfs als het maar 100 meter per dag is?
Bij mij zijn brievenbus, bakker, vuilniscontainer maximaal 20 meter bij mijn huis vandaan, dus misschien heb ik er niet goed rekening mee gehouden, excuus!
Naar buiten gaan is op zich goed, maar als er in jouw hoofd iets schreeuwt dat je de trap moet nemen ipv de lift, dat je om moet lopen, een langere route moet nemen, extra veel boodschappen (of extra zware) moet gaan sjouwen of dat soort dingen, dan vraagt het heel veel om dat niet te doen. In veel anorexia-klinieken mogen de patiënten met ernstig ondergewicht 1-2 keer per dag 15 minuten wandelen. Soms mogen ze enkel naar buiten in een rolstoel.
Een kort, gedoseerd wandelingetje kan goed zijn, maar te lang wandelen of te veel doen kan letterlijk dodelijk zijn.
Edit: en ja, ik realiseer me dat er in de planning die ik neerzette een wandeling en boodschappen staan. Die post schreef ik terwijl het bericht over ernstig ondergewicht online kwam: Crosspost dus.
donderdag 30 januari 2020 om 14:57
Je bent niet werkloos.
Je bent zelfs verre van werkloos. Misschien werk je nu wel harder dan ooit.
Het is alleen een ander soort werken dan jij kent en dus erken herken je het niet als 'werken', maar je lichaam draait overuren om jou in leven te houden en jouw 'fabriek' weer up and running te maken.
Als het je lukt om deze periode met deze mindset te bekijken, wordt het hopelijk iets makkelijker om te accepteren dat dit voor nu je belangrijkste doel is: je lichaam te helpen het belangrijke werk te doen en te kijken in hoeverre je zelf (bewust) daarmee behulpzaam kan zijn.
Bespreek met je behandelaar waar je tegenaan loopt en hoe je daar -praktisch gezien- het beste mee om kan gaan.
Sterkte!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
donderdag 30 januari 2020 om 15:13
rebecca_90 schreef: ↑30-01-2020 11:09Helaas is daar niet echt ruimte voor.. onze gesprekken gaan alleen maar over eten en aankomen.
En maak jíj daar ruimte voor? Of verleg jij je focus naar de gevolgen (in bed liggen) zodat je niet met het echte probleem aan de slag hoeft? Volgens mij neem jij jezelf totaal niet serieus (ik 'zou' ernstig ondergewicht hebben) en daarmee sta jij je herstel in de weg. Of je anders kunt weet ik niet, ik zal daar ook geen oordeel vellen maar jij bent de enige die weet of jij daadwerkelijk iets aan je problemen kunt en wil doen.
donderdag 30 januari 2020 om 15:33
Hoi TO,
Ik heb ervaring met jouw situatie. Ik sluit me aan bij de meeste berichten al gegeven.
Eigenlijk hoor je een heel drukke dag te hebben: volledig gericht op herstel, passief of actief. Passief door rust te nemen (En dan kun je natuurlijk zittend of liggend wat ondernemen om de tijd door te komen) en actief door te eten en te drinken wat op je eetlijst staat. Hoe beter jij dat nu doet, hoe eerder je in staat bent weer fysiek kracht te hebben voor werk buitenshuis. Laat dat een motivatie voor je zijn!
En als je je zo bezig houdt met je herstel, zal een dag ook niet als zinloos in de boeken gaan, néé het is dan een dag geweest waarop je aan je toekomst hebt gewerkt zoals anderen dat doen door bv naar school of werk te gaan!
Hoe sta jij nu in je herstel, wat doe je er mee? In de praktijk? Hoeveel ruimte maak je ervoor of, hoeveel ruimte geef je de eetstoornis?
Ik heb ervaring met jouw situatie. Ik sluit me aan bij de meeste berichten al gegeven.
Eigenlijk hoor je een heel drukke dag te hebben: volledig gericht op herstel, passief of actief. Passief door rust te nemen (En dan kun je natuurlijk zittend of liggend wat ondernemen om de tijd door te komen) en actief door te eten en te drinken wat op je eetlijst staat. Hoe beter jij dat nu doet, hoe eerder je in staat bent weer fysiek kracht te hebben voor werk buitenshuis. Laat dat een motivatie voor je zijn!
En als je je zo bezig houdt met je herstel, zal een dag ook niet als zinloos in de boeken gaan, néé het is dan een dag geweest waarop je aan je toekomst hebt gewerkt zoals anderen dat doen door bv naar school of werk te gaan!
Hoe sta jij nu in je herstel, wat doe je er mee? In de praktijk? Hoeveel ruimte maak je ervoor of, hoeveel ruimte geef je de eetstoornis?

donderdag 30 januari 2020 om 17:05
Jouw behandelaars spreken van zeer ernstig ondergewicht.
Denk je dat het dan echt een goed idee is om hier advies te komen halen?
Ik lees je al jaren hier en je stopt steeds weer met je therapie, daarom krijg je nu denk ik alleen nog maar therapie voor je eetstoornis.
Bovendien, zolang dat niet beter gaat slaat geen enkele therapie aan, denk ik.
Ik schrijf dit niet om je aan te vallen, wel om andere forummers te waarschuwen héél voorzichtig te zijn met hun adviezen.
Denk je dat het dan echt een goed idee is om hier advies te komen halen?
Ik lees je al jaren hier en je stopt steeds weer met je therapie, daarom krijg je nu denk ik alleen nog maar therapie voor je eetstoornis.
Bovendien, zolang dat niet beter gaat slaat geen enkele therapie aan, denk ik.
Ik schrijf dit niet om je aan te vallen, wel om andere forummers te waarschuwen héél voorzichtig te zijn met hun adviezen.
anoniem_394553 wijzigde dit bericht op 30-01-2020 17:56
4.12% gewijzigd

donderdag 30 januari 2020 om 22:49
Bedankt voor jullie reacties en voor het meedenken. De eerste focus ligt nu inderdaad op het eten, en mijn eerste doel is een gezond eetpatroon en de eetbuien wat meer onder controle krijgen. Eerlijk gezegd heb ik daar soms al een dagtaak aan. Als dat lukt, is het vogende doel aankomen in gewicht. Dit trouwens samen met mijn therapeute afgesproken. Ze adviseerde om wel dingen te blijven ondernemen buiten de deur. Want anders beland ik al snel in een vicieuze cirkel van op bed hangen, me nutteloos en slecht voelen, eetbuien en braken, minder energie hebben etc. Ik heb gevraagd om intensievere hulp, een paar maanden geleden al, maar dat kon ik toen niet krijgen. Nu heb ik het opnieuw aangekaart en binnenkort een gesprek daarover, ze staan er nu wel positief tegenover en ik ben zelf ook heel gemotiveerd. De vraag is vooral hoe ik de tussenliggende periode kan overbruggen. En ik lees al een aantal waardevolle tips, waarvoor dank
Ik heb nu met mezelf afgesproken dat ik elke dag even naar buiten ga, zelfs al regent het. Een flinke wandeling lukt qua energieniveau niet, maar een rondje van een kwartier is ook goed. En wat spulletjes gekocht om creatief bezig te zijn.
Van bewegingsdrang heb ik trouwens helemaal geen last, ik kan gerust een hele dag op bed liggen... het probleem is nu eerder dat ik steeds passiever en lustelozer wordt. Ik moet letterlijk een hele drempel over om mezelf niet te isoleren, toch mijn huisje uit te komen. Ik heb ook echt een rare eetstoornis: wel eetbuien en braken, ondergewicht en toch geen bewegingsdrang...

Van bewegingsdrang heb ik trouwens helemaal geen last, ik kan gerust een hele dag op bed liggen... het probleem is nu eerder dat ik steeds passiever en lustelozer wordt. Ik moet letterlijk een hele drempel over om mezelf niet te isoleren, toch mijn huisje uit te komen. Ik heb ook echt een rare eetstoornis: wel eetbuien en braken, ondergewicht en toch geen bewegingsdrang...
vrijdag 31 januari 2020 om 22:30
Maar Rebecca, als jullie hebben afgesproken dat de focus ligt op eten, dan is het toch logisch dat de therapeut (vooral) focust op het eten? Het klinkt nu namelijk ook alsof je de focus daar vanaf wil halen.
Ik denk dat je het doel om je bed uit te komen moet zoeken in rustige dingen, zowel voor je lijf als voor je hoofd. Lezen, podcasts luisteren, creatief bezig zijn, puzzels maken...
Ik denk dat je het doel om je bed uit te komen moet zoeken in rustige dingen, zowel voor je lijf als voor je hoofd. Lezen, podcasts luisteren, creatief bezig zijn, puzzels maken...
zaterdag 1 februari 2020 om 06:08
Ik heb hier totaal geen ervaring mee of verstand van maar al die ‘gaan wandelen’ adviezen leken me ook niet logisch. TO is zwaar ondervoed, de tips zouden moeten gaan over hoe zij gemotiveerd kan raken om iets te eten maar daar heeft niemand het over.Doreia* schreef: ↑30-01-2020 13:48Voor iedereen die deze TO met een eetstoornis adviseert om naar buiten te gaan om een rondje te wandelen.
Denk je er met dit beweeg advies wel om dat het om iemand gaat die ernstig ondervoed is en waarschijnlijk beweegdrang heeft om de aangekomen calorieën er weer af te bewegen? In dit geval schaadt het dan wel, om te bewegen.

zaterdag 1 februari 2020 om 09:04
Attraverso schreef: ↑01-02-2020 06:08Ik heb hier totaal geen ervaring mee of verstand van maar al die ‘gaan wandelen’ adviezen leken me ook niet logisch. TO is zwaar ondervoed, de tips zouden moeten gaan over hoe zij gemotiveerd kan raken om iets te eten maar daar heeft niemand het over.
Als TO al 15 jaar worstelt met een eetstoornis gaan tips om wél te eten TO niet helpen.