Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Kersenboompje-23 schreef: ↑

09-03-2023 17:52

Zeg Aeon, Ben jij mijn verloren tweelingzus ofzo?

Ik haat spontaan bezoek ook. En verrassingen. En ‘we komen na 13.00 uur wel even aanwaaien’.

Ik ben heel flexibel maar alleen als ik iets heb bedacht. Of als echt moet door iets waar niemand wat aan kan doen.

Maar anders haat ik onverwachte dingen van andere mensen. Verrassingen ook.
En ook onverwachts bezoek ook en ik heb tijden nodig inderdaad.

Als iemand zegt ik kom na 13.00 uur ergens aanwaaien vraag ik gewoon om een globale tijd en als ze aangeven dat ze nog niet weten, dan geef ik zelf een tijdvenster en vraag om een apje als ze op weg zijn naar mij.

Ik heb ook geen enkele moeite om een activiteit te verzinnen, dat ik zelf ook nog iets wil of moet doen en niet hele middag thuis ga blijven als ik geen venster krijg qua tijd.

Vage schreef: ↑

10-03-2023 12:29

Sterker nog, ik koop het dan uiteindelijk niet. Zo is mijn hele leven. Ik ben een heel passief persoon. In mijn hoofd speelt zich een heel leven af en heb ik zo veel plannen. Ik zie het allemaal helemaal voor me, alsof het er al is. Maar als ik het ga uitvoeren ontstaat er chaos en overzie ik het niet, en raak ik geïrriteerd en angstig.

Een enkele keer zet ik door, maar ga ik emotioneel door diepe dalen, zie ik dingen over het hoofd, moet ik steeds opnieuw bedenken wat ik moet doen, verlies mezelf in details, raak vermoeid en gestresst en moet ik mezelf continu uit de put praten. Ik geniet er dan ook helemaal niet van. Ik ben zoals veel mannen in "help mijn man is klusser" denk ik.

Vanwege mijn gedetailleerde ideeën en enthousiasme verwachten mensen dat ik het ga waarmaken en proberen me aan te moedigen of te helpen, omdat het maar een heel klein stapje lijkt van plan naar uitvoering. Dan krijg je dus opeens concrete hulp of spullen, waar ik niets mee ga doen. En dan verwarring alom. Ik geef het dan ook heel makkelijk op, alsof er nooit een plan is geweest. Mensen die me langer kennen weten dit inmiddels wel.

Is dat herkenbaar voor iemand, dat je geen overzicht hebt in het uitvoeren van dingen?

Als kind had ik een enkele keer een meester of juf die dit zag en me even een zetje in de rug gaf, en dan ging ik als een speer. Mijn zwemjuf moest me altijd een handje geven als ik in het water moest springen. En dan ging ik wel.

Dat handje heb ik nog steeds nodig, maar ik krijg het nooit meer. Mensen hebben altijd zo'n hoge pet van me op. Mijn ouders ook, ze denken dat ik alles kan. Maar ze zien die innerlijke strijd en angst niet. Het heeft me al zo veel buikpijn en kopzorgen opgeleverd en ik heb me al zo vaak over die enorme berg heen moeten zetten. Je wil ook wel eens de wind in de rug hebben zeg maar.

Mijn broer heeft dit precies zo en ik herken het soms bij anderen ook, geef ze even een bemoedigend woord of schouderklopje en ze verrichten wonderen. Waarom zien mensen dit vaak niet bij mij of bij elkaar?

Is dit ook een reden dat mensen bijvoorbeeld ritalin of wellbutrin gebruiken, of is dat toch iets anders?

Oh Vage, ik heb een brok in brok in m'n keel en er wellen tranen bij me op bij het lezen van deze post. Ik herken alles wat je schrijft, je zou het over mij kunnen hebben.
Vroeger (lang voor de diagnose) zeiden ze al over me: het zit er wel in, maar het komt er niet uit.
Hoe vaak ik niet overenthousiast aan iets begonnen ben, dat me al snel overweldigde waarna ik draad kwijtraakte en het geheel niet meer kon overzien en uiteindelijk weer strandde met lege handen. Wéér gefaald. Weer een steen in de Wall of Awful.
En inderdaad, die innerlijke strijd die je altijd moet voeren en die niemand ziet. De grote angsten, het piekeren en de snijdende pijn als je voelt dat er wéér iets uit je handen gaat glippen en je niet in staat bent om dat te voorkomen.
Die rij van mislukkingen die je bij voorbaat al ontmoedigt om iets echt aan te gaan, zodat het in je hoofd wel borrelt en bruist van ideeën, maar de stap naar verwezenlijking maar achterwege blijft. Al mislukt voordat je begonnen bent.

Ik heb ook behoefte aan mensen die me 'bij de hand nemen' of me op belangrijke momenten dàt zetje geven. Ik heb ze ook niet.
Daarom overweeg ik nu medicatie in de hoop dat dit wellicht het 'handje' is dat ik zo nodig heb.

Dank je wel voor het delen van je verhaal, het is troostend om te lezen dat ik hier niet in alleen in sta.

LuciFee2023 schreef: ↑

10-03-2023 12:44

Dat is een van de typische adhd ding, heb je ooit psycho-educatie gehad? Of misschien wat van de linkjes van de TO bekijken.

En ja, ook. Ik gebruik Tentin, dat is dexamfetamine.

Niet alleen maar wel een van de redenen: Het wel kunnen starten en inschatten en ook eindelijk eens afmaken van dingen.
Of beter aan een planning houden als je een ding moet doen wat langer kost. En betere focus, minder afleiding en voor mij ook de rust in het hoofd, want wat een herrie zonder medicatie.

En ik kan ook iets beter emoties reguleren op medicatie dan zonder, al kan ik al jaren heel goed doen naar de buitenwereld dat ik een koele kikker ben. Dat ben ik niet. Maskeer als de beste. Maar op medicatie gaat vanzelf al wat beter, kost minder energie.

En als ik een hyperfocus heb en die heb ik veel, heel veel... vind alles leuk en interessant... kan ik die wel beter in goede banen lijden en zelfs stoppen om te gaan plassen, om te eten, om de dingen te gaan doen die ik moet doen.
En ik kan me duidelijker uiten. En ik vergeet dus ook minder, door beter focus.

Dit klinkt goed en hoopgevend.
Heb je bijwerkingen van Tentin?
Ik heb jaren geleden weleens Ritalin geprobeerd (en ging daar inderdaad als een speer op), maar vond de bijwerkingen zó belastend en overheersend dat ik daar eigenlijk nog meer last van had dan mijn ADD-klachten, dus het is bij een kortdurend experiment gebleven.

Ik kan ook niets met dat aanwaaien.

Maar vind het wel belangrijk dat mensen zich bij mij welkom voelen dus ik zet me over mijn gevoelens dan wel even heen.

Ben sowieso een meester in het aanpassen, ten koste van mezelf, maar soms is het wel ten gunste van je sociale relaties. Kortom ik ben heel geforceerd flexibel en positief haha.

Sommige mensen prikken daar doorheen gelukkig, mijn vrienden zijn precies zoals ik. Mijn beste vriend zegt altijd "joe kijk maar hoe laat, hoor vanzelf de bel" en toch laat ik weten hoe laat ik er ben en stuur zelfs een app dat ik zometeen ga aanbellen. Als ik spontaan zou aanbellen zie je gewoon de schrik en frustratie die hij probeert te verbloemen van z'n gezicht druipen

Nee, bij mij geen bijwerkingen.

Tentin is een dexamfetamine, die trek ik heel goed.
Wel vreselijke bijwerkingen van Ritalin en Concerta, dat zijn methylfenidaten.
Niet mijn ding. Ritalin schrijven ze al bijna niet meer voor, werkt kort en moet je dus elke dag meerdere van nemen.

Ik kreeg er hele nare hoofdpijn van, die niet wegtrok, ineens steeds zoveel woede, misselijkheid en dan erna nog een nare rebound ( adhdklachten x 100 als het middel uitwerkt).
Meeste mensen die ik ken met adhd zijn uiteindelijk naar dexamfetamines gestapt, makkelijk zelf te bepalen of je wel of niet neemt.

Ipv op tijd een volgende dosis nemen omdat je anders een nare rebound krijgt.
En bijna niemand heeft bijwerkingen ervan, mijn zus had in begin wel een hartkloppingen maar niet erg. En bij ophogen had ik hoofdpijn een dag of 2 maar was zo weg.

Ik beslis per dag wat ik slik en of ik uberhaupt wil slikken. Is top.


Helaas is er bepaald als je start met medicatie en je hebt nog nooit medicatie geslikt voor adhd en wil er wat van vergoed krijgen ze altijd eerst methylfenidaten moeten voorschrijven van overheid/verzekeringen. Pas als niet goed werkt of de bijwerkingen blijven, dan kan je overstappen.

Maar er is een deel adhd-adders waar wel goed voor werkt hoor, ik ken ze alleen niet.

Resiliencia schreef: ↑

10-03-2023 13:19

Daarom overweeg ik nu medicatie in de hoop dat dit wellicht het 'handje' is dat ik zo nodig heb.

Dank je wel voor het delen van je verhaal, het is troostend om te lezen dat ik hier niet in alleen in sta.

En jij ook dankjewel voor het delen, mevrouw met de mooie username.

Ik las dat je ook CPTSS hebt, ik ook, daarom heb ik me tot op heden altijd gefocust op traumaverwerking en herstel.

Ik lees nu ook een boek van een arts (Gabor Maté) die ADHD linkt aan CPTSS, heel interessant.

Wat voor medicatie wil je nu gaan proberen?

Ik heb nooit iets geprobeerd maar zou, mezelf kennende, denken dat Ritalin en aanverwanten als speed zullen werken voor mij. Wel effectief om in actie te komen, maar met negatieve bijwerkingen.

Ik wil juist heel graag in contact zijn en blijven met mijn diepere gevoelens en pijn/trauma en die transformeren, en zoek dat via o.a. meditatie.

Maar een leven lang die verstrooidheid is idd ook iets wat je opbouwt en wat leidt tot nieuwe faalangst in het heden. Die kant blijf ik lastig vinden. Ik sta nu voor enkele persoonlijke projecten en voel me daar onzeker en alleen in. De hulptroepen die ik heb verwachten toch concrete instructies ipv dat ze mij moeten coachen, denk ik (vul ik zelf in).

Vage schreef: ↑

10-03-2023 13:31

Ik kan ook niets met dat aanwaaien.

Maar vind het wel belangrijk dat mensen zich bij mij welkom voelen dus ik zet me over mijn gevoelens dan wel even heen.

Ben sowieso een meester in het aanpassen, ten koste van mezelf, maar soms is het wel ten gunste van je sociale relaties. Kortom ik ben heel geforceerd flexibel en positief haha.

Sommige mensen prikken daar doorheen gelukkig, mijn vrienden zijn precies zoals ik. Mijn beste vriend zegt altijd "joe kijk maar hoe laat, hoor vanzelf de bel" en toch laat ik weten hoe laat ik er ben en stuur zelfs een app dat ik zometeen ga aanbellen. Als ik spontaan zou aanbellen zie je gewoon de schrik en frustratie die hij probeert te verbloemen van z'n gezicht druipen

Ik vind dat dus helemaal niet belangrijk meer... Leg uit waarom ik daar last van heb of krijg en de meeste mensen weten dat en vinden dat prima. Ik ben wel beetje klaar met eenzijdig aanpassen aan de rest.

En als iemand is verder van me afstaat, dan verzin ik dus een activiteit of een smoesje waardoor iemand wel gerichter iets moet doorgeven, of gaat gewoon niet door en dan stel ik zelf wat voor. Met een tijdvak.

Vage schreef: ↑

10-03-2023 13:31

Ben sowieso een meester in het aanpassen, ten koste van mezelf, maar soms is het wel ten gunste van je sociale relaties. Kortom ik ben heel geforceerd flexibel en positief haha.

Dit ben ik ook. Ik wil sowieso geen 'moeilijkdoener' zijn dus ik ga regelmatig over m'n grenzen ten gunste van anderen.
Ik loop ook bepaald niet met m'n 'label' te koop en er is maar een handjevol mensen die het weet. En dan nog wil ik niet 'anders' behandeld worden of dat mensen rekening met me moeten houden, dus ik voeg me meestal naar anderen. Tja, en de prijs van dat alles deal ik dan later zelf wel mee.

Vage schreef: ↑

10-03-2023 13:41

Wat voor medicatie wil je nu gaan proberen?

Ik heb nooit iets geprobeerd maar zou, mezelf kennende, denken dat Ritalin en aanverwanten als speed zullen werken voor mij. Wel effectief om in actie te komen, maar met negatieve bijwerkingen.

Ik wil juist heel graag in contact zijn en blijven met mijn diepere gevoelens en pijn/trauma en die transformeren, en zoek dat via o.a. meditatie.

Maar een leven lang die verstrooidheid is idd ook iets wat je opbouwt en wat leidt tot nieuwe faalangst in het heden. Die kant blijf ik lastig vinden. Ik sta nu voor enkele persoonlijke projecten en voel me daar onzeker en alleen in. De hulptroepen die ik heb verwachten toch concrete instructies ipv dat ze mij moeten coachen, denk ik (vul ik zelf in).

Ik denk dat je echt baat zou hebben bij goede psycho educatie. Ik heb het idee dat je dat nooit hebt gehad? En bedoel ik niet vervelend, echt niet!

En ook niet dat je aan medicatie moet beginnen hoor. Maar denk dat als je echt weet wat er precies niet goed werkt in de hersenen je van dat idee af zal stappen.

Kan zijn dat je dan nog steeds geen medicatie wil omdat je zo ook red, maar denk dat je dan begrijpt wat die medicatie precies doet in je brein.

LuciFee2023 schreef: ↑

10-03-2023 13:37

Nee, bij mij geen bijwerkingen.

Tentin is een dexamfetamine, die trek ik heel goed.
Wel vreselijke bijwerkingen van Ritalin en Concerta, dat zijn methylfenidaten.
Niet mijn ding. Ritalin schrijven ze al bijna niet meer voor, werkt kort en moet je dus elke dag meerdere van nemen.

Ik kreeg er hele nare hoofdpijn van, die niet wegtrok, ineens steeds zoveel woede, misselijkheid en dan erna nog een nare rebound ( adhdklachten x 100 als het middel uitwerkt).
Meeste mensen die ik ken met adhd zijn uiteindelijk naar dexamfetamines gestapt, makkelijk zelf te bepalen of je wel of niet neemt.

Ipv op tijd een volgende dosis nemen omdat je anders een nare rebound krijgt.
En bijna niemand heeft bijwerkingen ervan, mijn zus had in begin wel een hartkloppingen maar niet erg. En bij ophogen had ik hoofdpijn een dag of 2 maar was zo weg.

Ik beslis per dag wat ik slik en of ik uberhaupt wil slikken. Is top.


Helaas is er bepaald als je start met medicatie en je hebt nog nooit medicatie geslikt voor adhd en wil er wat van vergoed krijgen ze altijd eerst methylfenidaten moeten voorschrijven van overheid/verzekeringen. Pas als niet goed werkt of de bijwerkingen blijven, dan kan je overstappen.

Maar er is een deel adhd-adders waar wel goed voor werkt hoor, ik ken ze alleen niet.

Dexamfetamine klinkt wel als iets dat ik zou willen proberen.
Ik herinner me dat ik van Ritalin vooral dat ik een heel 'strak' hoofd kreeg en een enorm aanwezige 'buzz'. Hoofdpijn ook en hartkloppingen.
Voelde er gewoon heel slecht bij, ondanks dat het goed werkte. En inderdaad die horror-rebound na afloop, brrrr...

Ik sta op dit moment op de wachtlijst voor hulp, zal daar tzt wel in overleg gaan wat betreft medicatie.
Ik wil het sowieso ook niet elke dag nemen, alleen voor de momenten dat ik dat 'handje' nodig heb, zeg maar.

Vage schreef: ↑

10-03-2023 13:41

En jij ook dankjewel voor het delen, mevrouw met de mooie username.

Ik las dat je ook CPTSS hebt, ik ook, daarom heb ik me tot op heden altijd gefocust op traumaverwerking en herstel.

Ik lees nu ook een boek van een arts (Gabor Maté) die ADHD linkt aan CPTSS, heel interessant.

Ik heb ook traumaverwerking en schematherapie gedaan.
Ik wist niet dat er mogelijk een verband is tussen ADHD en CPTSS, zeker interessant. Benieuwd wat deze arts daar over schrijft.

Wat voor medicatie wil je nu gaan proberen?

Dat ben ik nog aan het onderzoeken (zie mijn vorige posts). Ben me wat aan het oriënteren en lees graag de ervaringen van mensen die het gebruiken. Misschien voegt het ook niets toe of past het niet bij me, dat zal moeten blijken. In elk geval niet voor dagelijks gebruik.

Ik heb nooit iets geprobeerd maar zou, mezelf kennende, denken dat Ritalin en aanverwanten als speed zullen werken voor mij. Wel effectief om in actie te komen, maar met negatieve bijwerkingen.

Ik wil juist heel graag in contact zijn en blijven met mijn diepere gevoelens en pijn/trauma en die transformeren, en zoek dat via o.a. meditatie.

Maar een leven lang die verstrooidheid is idd ook iets wat je opbouwt en wat leidt tot nieuwe faalangst in het heden. Die kant blijf ik lastig vinden. Ik sta nu voor enkele persoonlijke projecten en voel me daar onzeker en alleen in. De hulptroepen die ik heb verwachten toch concrete instructies ipv dat ze mij moeten coachen, denk ik (vul ik zelf in).

Ik ben ook bang voor vervlakking door medicatie. En dat ik de kanten ga missen die ik heel waardeer aan mezelf: mijn creativiteit, mijn gevoelsleven, mijn spontaniteit. Maar ja, daar zit die keerzijde dus ook ingebakken. Het blijft zoeken naar een oplossing waarmee je het kind niet met het badwater weggooit.
Ik ben nu ook bezig met mindfulness en meditatie. Muziek, kunst en sporten werken soms ook goed.

Wat zou jij nodig hebben voor jouw projecten, denk je?
Psycho-educatie is ook helpend,heb ik gemerkt. Alleen is het bij mij alweer zo lang geleden dat dat nodig opgefrist moet worden.

Kersenboompje-23 schreef: ↑

09-03-2023 17:52

Zeg Aeon, Ben jij mijn verloren tweelingzus ofzo?

Ik haat spontaan bezoek ook. En verrassingen. En ‘we komen na 13.00 uur wel even aanwaaien’.

Hoe beviel/bevalt Wellbutrin je? Mij is het ook aangeraden omdat ik ook last van paniek en angsten heb. Hoe snel werkte het? En werkte het anders in vergelijking met dingen als Ritalin enzo, mocht je dat ook hebben geprobeerd?

Hahaha ik denk dat we dan een verloren drieling zijn, ik herken mezelf ook helemaal in de verhalen van Aeon

Als ik om 15 uur s middags een afspraak heb, kan ook telefonisch, dan kan ik de rest van de dag niets.
Soort verlamd gevoel, met m’n psychologe en psychiater al een paar keer gehad dat ze de afspraken vergaten.
Echt.
Dan zat ik daar maar.
Te wachten.

Nu ben ik wel assertiever gelukkig, maar toen ik heel slecht was.
Nou dan was dat het dan ook. Geen reactie dus bleef ik zitten op de bank.
Heel vermoeiend.

Afgelopen week zag ik een filmpje op tiktok.
Ik liet het aan m’n man zien, want ik moest er echt van huilen.
Wat er in m’n hoofd gebeurd zag ik nu voor me in een filmpje en nu kon ik laten zien hoe mijn hoofd er uit ziet.

https://vm.tiktok.com/ZMYaSoJ6W/

Had mijn man al eerder een filmpje laten zien en daar hebben we om gelachen, maar dit keer tranen. Nou ik dan, hij niet

Vandaag heb ik deze podcast geluisterd:
https://spotify.link/qn60GG8r3xb
Volgens mij ging het over mij

Ik denk dat er meer mensen zitten in dit draadje die zich hierin in herkennen.

AirMaxlover schreef: ↑

10-03-2023 14:02

Afgelopen week zag ik een filmpje op tiktok.
Ik liet het aan m’n man zien, want ik moest er echt van huilen.
Wat er in m’n hoofd gebeurd zag ik nu voor me in een filmpje en nu kon ik laten zien hoe mijn hoofd er uit ziet.

https://vm.tiktok.com/ZMYaSoJ6W/

Holy f*ck, wat confronterend!

LuciFee2023 schreef: ↑

10-03-2023 13:37

Nee, bij mij geen bijwerkingen.

Tentin is een dexamfetamine, die trek ik heel goed.
Helaas is er bepaald als je start met medicatie en je hebt nog nooit medicatie geslikt voor adhd en wil er wat van vergoed krijgen ze altijd eerst methylfenidaten moeten voorschrijven van overheid/verzekeringen. Pas als niet goed werkt of de bijwerkingen blijven, dan kan je overstappen.

Maar er is een deel adhd-adders waar wel goed voor werkt hoor, ik ken ze alleen niet.

Mijn zoon doet het er goed op. (medikanet)

Ik begreep wel van de psychiater dat er een hele rits aan medijnen bestaat, en ze heel veel kunnen met aanpassen van dosering etc. Dit is nu veel beter dan vroeger.

Afvlakking mbt de basis-adhd stimulatie medicatie, zo werkt dat dus niet. Er is niets afgevlakt aan mij hoor.

Geloof dat mijn man daar wel een beetje op had gehoopt, .. al vind hij mij meestal juist zo lekker eerlijk en soms fel en grappig en ongedwongen.

aliana schreef: ↑

10-03-2023 14:20

Mijn zoon doet het er goed op. (medikanet)

Ik begreep wel van de psychiater dat er een hele rits aan medijnen bestaat, en ze heel veel kunnen met aanpassen van dosering etc. Dit is nu veel beter dan vroeger.

Het is vooral proberen inderdaad.

aliana schreef: ↑

10-03-2023 14:20

Mijn zoon doet het er goed op. (medikanet)

Ik begreep wel van de psychiater dat er een hele rits aan medijnen bestaat, en ze heel veel kunnen met aanpassen van dosering etc. Dit is nu veel beter dan vroeger.

Dat is goed om te lezen.
Toen ik destijds mijn diagnose kreeg, was het bijna vanzelfsprekend dat daar medicatie (lees: Ritalin) op volgde en dat ik dat ook dagelijks zou moeten nemen. Ik heb dat toen, na lang wikken en wegen, geweigerd. Ook vanwege de negatieve ervaringen van mensen uit mijn omgeving, mensen met creatieve beroepen die zichzelf door de medicatie ernstig beperkt voelen en iemand die zelfs behoorlijk depressief van is geworden. Dat voorland heb ik voor bedankt.

LuciFee2023 schreef: ↑

10-03-2023 14:27

Afvlakking mbt de basis-adhd stimulatie medicatie, zo werkt dat dus niet. Er is niets afgevlakt aan mij hoor.

Ik sta er nu ook anders in, merk ik. En ik lees dat er zoveel meer mogelijk is, dan 15 jaar geleden.
Dat geeft perspectief en ik hoop gewoon dat medicatie iets toevoegt dat ik zelf mis zoals het stimuleren van mijn executieve functies.
Dat zou echt een zegen zijn!

AirMaxlover schreef: ↑

10-03-2023 14:02

Afgelopen week zag ik een filmpje op tiktok.
Ik liet het aan m’n man zien, want ik moest er echt van huilen.
Wat er in m’n hoofd gebeurd zag ik nu voor me in een filmpje en nu kon ik laten zien hoe mijn hoofd er uit ziet.

https://vm.tiktok.com/ZMYaSoJ6W/

Jee, dat is wel heel chaotisch. Ik heb zelf wel veel gedachten tegelijk (maar heb dus geen adhd), maar niet zo. Mijn zoon (met ADHD dus) vertelde eens dat alle kinderen zoveel door de klas heen praten. En dat dat (sinds hij medicijnen slikt) veel beter is geworden. Maar als ik dit filmpje zie denk ik: Misschien dacht je zelf gewoon heel de tijd door de les heen. Was het zo onrustig in de klas omdat je hoofd zo onrustig was. Ik zou er helemaal gek van worden.

Resiliencia schreef: ↑

10-03-2023 14:11

Holy f*ck, wat confronterend!

Toch?!?!

Hoe fijn dat iemand dit zo kan uitbeelden!

Resiliencia schreef: ↑

10-03-2023 14:02

Ik heb ook traumaverwerking en schematherapie gedaan.
Ik wist niet dat er mogelijk een verband is tussen ADHD en CPTSS, zeker interessant. Benieuwd wat deze arts daar over schrijft.

Dat ben ik nog aan het onderzoeken (zie mijn vorige posts). Ben me wat aan het oriënteren en lees graag de ervaringen van mensen die het gebruiken. Misschien voegt het ook niets toe of past het niet bij me, dat zal moeten blijken. In elk geval niet voor dagelijks gebruik.

Ik ben ook bang voor vervlakking door medicatie. En dat ik de kanten ga missen die ik heel waardeer aan mezelf: mijn creativiteit, mijn gevoelsleven, mijn spontaniteit. Maar ja, daar zit die keerzijde dus ook ingebakken. Het blijft zoeken naar een oplossing waarmee je het kind niet met het badwater weggooit.
Ik ben nu ook bezig met mindfulness en meditatie. Muziek, kunst en sporten werken soms ook goed.

Wat zou jij nodig hebben voor jouw projecten, denk je?
Psycho-educatie is ook helpend,heb ik gemerkt. Alleen is het bij mij alweer zo lang geleden dat dat nodig opgefrist moet worden.

Ik ben benieuwd naar jouw voortgang en bevindingen.
Wellicht kan je tzt wat updates geven hier, ik volg je graag.

Wat doe je met muziek en kunst, ook zelf iets maken?

Mooie vraag, wat ik zou nodig hebben voor mijn projecten.
Wat nu in me opkomt is: zelfvertrouwen en gezelschap.
Iemand buiten mijn eigen hoofd om mee te 'sparren' zodat het concreet wordt wat we gaan doen, met een reële tijdplanning (ik ben best wel tijdblind).

Ik doe het sowieso altijd erg goed met één of meer mensen/collega's om me heen.
Ik ben van kleins af aan veel meer een procesbegeleider/bemiddelaar/verzorger/ondersteuner en absoluut geen uitvoerder.

Wat ik als kind ook wel deed is bijvoorbeeld foto's bewerken of gedichten schrijven naar aanleiding van een evenement of gebeurtenis, die raakten aan wat voor mij de (gevoels)kern was. Dat is wat ik nog altijd het liefste doe, sfeer, beelden en herinneringen aan elkaar breien, op wat voor manier dan ook, die die "kern" aanraken en daarmee ook anderen kunnen raken.

Maar terug naar dat project dus, hahaha... Ik blijf altijd vastzitten in een loop, net als in dat filmpje hierboven dat al die gedachten met elkaar in gesprek zijn over "maar eerst moet dit, maar daarvoor moet eerst dat... oh en kan ik niet beter dat doen? Wat zie ik nu over het hoofd?" Het verlamt. Het duurt allemaal heel lang en je ziet mij vaak alleen maar heen en weer lopen en "oh ja!" zeggen.

Qua psycho-educatie, ik lees zelf graag over hersenen en o.a. trauma en ADHD en heb ook een master neuropsychologie en psychofarmaca gedaan. Dus ik weet niet goed wat ik me zou moeten laten educaten door een collega. Ik heb ook geen vertrouwen in commerciële ADHD instituten die medicijnen verkopen die nu wondermiddelen zijn maar wellicht later toch niet een goed idee bleken te zijn. Ik zal mezelf zoals ik mij ken, dus niet snel dergelijke middelen durven toedienen, omdat ik weet hoe ze werken in de hersenen. Het is misschien wat omstreden of alu-hoedje-achtig om dat zo te zeggen, maar over de lange termijn effecten van SSRI's begint nu ook al meer duidelijk te worden, en dat is niet per se positief.

Ik lees wel boeken zoals bovengenoemde over handvatten voor gevoelige/neurodivergente mensen. En ben sinds een jaar of 10 bezig met mindfulness en spirituele/bewustzijnsontwikkeling. Ik heb via meditatie focus en discipline geleerd, beter met overprikkeling om te gaan en heb denk ik ook daardoor een heel normaal leven ondanks mijn innerlijke chaos. Mijn huis is altijd netjes opgeruimd, ik verdien een goed salaris, kom verplichtingen en afspraken na, geef zelden toe aan impulsen, geen suiker/alcohol/wietverslaving meer, geen relatieverslaving, ik sport regelmatig, verzorg m'n gebit, eet gezond, heb vriendschappen. Dit alles was 15 jaar geleden allemaal nog compleet anders, toen was mijn leven een puinzooi. En dat is echt volledig dankzij mindfulness gekomen. En/of misschien gewoon het ouder en wijzer worden door schade en schande (ben eind 30).

Maar zoals jij ook schreef (daarom reageer ik graag op jouw posts), je hebt op een gegeven moment alles best wel goed op de rit (denk ik dat je bedoelde, sorry als dat niet zo is). En toch loop je opnieuw tegen dingen aan, die nooit echt beter lijken te worden. Wat moet je daar dan mee doen he. Ik merk wel altijd dat ik in de winter niet op m'n best ben en extra diep wegzak in die passiviteit. Vaak komt ergens in de lente of zomer het vuur weer in me, en dan lach ik om al deze beslommeringen en heb ik weer vertrouwen in de goede afloop der dingen.

AirMaxlover schreef: ↑

10-03-2023 14:33

Toch?!?!

Hoe fijn dat iemand dit zo kan uitbeelden!

Klopt. Ik ga het vanavond aan mijn man laten zien.
Krijgt hij ook eens een goed inzicht in mijn dagelijkse state of being haha...

aliana schreef: ↑

10-03-2023 14:32

Jee, dat is wel heel chaotisch. Ik heb zelf wel veel gedachten tegelijk (maar heb dus geen adhd), maar niet zo. Mijn zoon (met ADHD dus) vertelde eens dat alle kinderen zoveel door de klas heen praten. En dat dat (sinds hij medicijnen slikt) veel beter is geworden. Maar als ik dit filmpje zie denk ik: Misschien dacht je zelf gewoon heel de tijd door de les heen. Was het zo onrustig in de klas omdat je hoofd zo onrustig was. Ik zou er helemaal gek van worden.

Het zal eerder zijn dat alle geluiden en stemmen die je hoort in een klas voor hem allemaal evenveel 'urgentie' hebben in zijn hoofd.
Een van de functies die niet goed werkt is het kunnen bepalen wat wel en niet een reactie of aandacht verdiend. Anderen kunnen dat automatisch een beetje filteren. Hij waarschijnlijk geheel niet.

Dus hij zal in zijn hoofd zoiets hebben als dat filmpje qua eigen drukte al heeft niet iedereen dat in die mate of niet altijd) EN misschien heeft hij dan ook nog dat alles wat er om hen heen gebeurt, dus even hard en belangrijk binnen komt. En continu automatisch aandacht of een reactie oproept.

Dus dubbel plezier ..van het hebben van een adhdbrein.

Ik heb dat ook heel erg en mijn kinderen ook, beiden. School en kantoortuinen enz, de hel is het. Zeker zonder medicatie en oordoppen.

Vage schreef: ↑

10-03-2023 14:35

Qua psycho-educatie, ik lees zelf graag over hersenen en o.a. trauma en ADHD en heb ook een master neuropsychologie en psychofarmaca gedaan. Dus ik weet niet goed wat ik me zou moeten laten educaten door een collega. Ik heb ook geen vertrouwen in commerciële ADHD instituten die medicijnen verkopen die nu wondermiddelen zijn maar wellicht later toch niet een goed idee bleken te zijn. Ik zal mezelf zoals ik mij ken, dus niet snel dergelijke middelen durven toedienen, omdat ik weet hoe ze werken in de hersenen. Het is misschien wat omstreden of alu-hoedje-achtig om dat zo te zeggen, maar over de lange termijn effecten van SSRI's begint nu ook al meer duidelijk te worden, en dat is niet per se positief.

Ik reageer later op de rest van je post Vage, want ik ben eigenlijk heel erg ADD-gerelateerd werkontwijkend gedrag aan vertonen, maar wat je ook nog zou kunnen overwegen is microdosing van psychedelica. Ik heb zelf geëxperimenteerd met truffels dat werkt echt wel, kan ik je zeggen. Was wel wat huiverig, want ben helemaal niet vertrouwd met drugs en ook bang om de controle te verliezen of te gaan 'trippen', maar ik was tegelijk ook heel nieuwsgierig.
Ik wist niet dat dit ook voor ADHD gebruikt werd, maar had een podcast beluisterd over het gebruik van psychedelica in de psychiatrie en dat de resultaten heel positief zijn.
Het is even zoeken naar een geschikte dosis (qua truffels houden ze meestal 1 gram aan, maar ik blijk aan halve al genoeg te hebben) maar er kan niet zoveel mis gaan als je laag instapt. Het is bovendien mild, niet verslavend en geen rebound. O en truffels zijn vrij verkrijgbaar.

aliana schreef: ↑

10-03-2023 14:32

Jee, dat is wel heel chaotisch. Ik heb zelf wel veel gedachten tegelijk (maar heb dus geen adhd), maar niet zo. Mijn zoon (met ADHD dus) vertelde eens dat alle kinderen zoveel door de klas heen praten. En dat dat (sinds hij medicijnen slikt) veel beter is geworden. Maar als ik dit filmpje zie denk ik: Misschien dacht je zelf gewoon heel de tijd door de les heen. Was het zo onrustig in de klas omdat je hoofd zo onrustig was. Ik zou er helemaal gek van worden.

Dit is echt een klassiek voorbeeld van hoe 3 minuten van mijn dag eruit kunnen zien.

Ik hoor altijd muziek in m’n hoofd. Als ik moet slapen, als ik naar de wc ga, als ik aan het praten ben. Als ik aan het koken ben. En niet dat ik lekker aan het meezingen ben, mijn radio staat gewoon aan
Kan een dag lang het zelfde nummer “horen”. Soms zet ik express m’n spotify op om een ander nummer in m’n hoofd te krijgen.
En echt ondertussen denk ik aan een moment uit de jaren ‘90 dat iemand iets lulligs tegen me zei en ik daar niet op reageerde, kijk steeds op m’n telefoon want “ik word zo gebeld” (over 2 uur pas, maar je weet het niet, hè) en heb m’n jas al zo opgehangen mét tas om ná dat belletje een boodschap te doen.
En waarschijnlijk zoek ik ook nog iets tussen een van m’n 800 stapels, want ja dat heb ik misschien wel nodig voor dat gesprek.
Misschien.
.