Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Resiliencia schreef: ↑

08-03-2023 16:44

Lieve mensen, wat een fijn topic is dit! Ik lees al vanaf het begin mee, maar merk dat ik graag mee wil schrijven en te delen in mijn ervaringen.
Ik heb al jaren een account hier op Viva, maar heb toch voor dit topic een nieuwe aangemaakt omdat ik het fijner vind als ik vrijuit kan schrijven.

Groetjes Resiliencia

Welkom

Ha, wat jij ook al tikte Aeon!

Felidaes schreef: ↑

08-03-2023 20:34

Welkom

Yes, welkom!

Even wat luchtigers te vragen:

Ik heb voor dat ik mijn diagnose kreeg al flink wat dingen zelf bedacht of gekocht die handig waren voor mij, zoals afvinklijstjes, Evernote, to do apps, trackers aan mijn sleutelbossen en portemonnee, ik heb figdetdingen en een visuele klok. Sleutelkastjes, want steeds inbreken was niet zo fijn.
Find my phone, dat soort dingen.

Ik heb nu een notebook besteld met allerlei soorten pagina's ( todo, projecten, agenda ect) die ik kan wissen. Werd gek van meerdere notitieboeken en agenda's.

Gok dat ik dan nog steeds de familieplanner in zicht moet hebben maar is meer voor uitgebreide plannen en taken op splitsen en braindumps enzo.

Ben ook aan het kijken voor een horloge of armband waar ik alarmen in kan stellen en waarbij ook dat ding gaat trillen, iemand een goed idee? Ik red niet met alleen alarmen op mijn telefoon. Ik vergeet dus heel vaak die telefoon ergens in huis. Of in de auto.

Of tips voor andere handige app's en spullen en fijne fidgets of dingen in huis voor gezin en planning die niet mogen missen?
Of dingen voor kinderen en leren/tijdmanagement ect?

Ik zet alles in mijn agenda en mijn Apple Watch geeft meldingen met tril. Als ik iets plan of bedenk dat ik straks (of het nu over 5 min is of drie weken) iets moet doen zet ik het in mijn agenda met een melding op een logisch tijdstip. Ook verjaardagen, als ik er geen melding van krijg kijk ik er overheen. Het vergt wat discipline maar is het echt waard. Ik onderbreek er ook rustig een gesprek voor met de mededeling dat ik het anders ga vergeten.

Over andere dingen ga ik nog nadenken. En op de andere berichten reageren ook. Maar ik moet echt naar bed nu.

Daarover gesproken: heeft iemand tips voor minder schermtijd? Ik probeer al meer dingen mindful te doen, dus geen luisterboeken tijdens het douchen en geen forum tijdens een serie kijken, maar mijn totale schermtijd blijft absurd. Toch die constante dopamineshots en fomo voor het missen van een goede aanbieding van dat ene product wat ik echt nodig heb

Slaap lekker!

En ik heb een fidget anxiety ring: https://www.charminsringen.nl/Charmins- ... -balletjes

Mirabel schreef: ↑

08-03-2023 21:14

Ik zet alles in mijn agenda en mijn Apple Watch geeft meldingen met tril. Als ik iets plan of bedenk dat ik straks (of het nu over 5 min is of drie weken) iets moet doen zet ik het in mijn agenda met een melding op een logisch tijdstip. Ook verjaardagen, als ik er geen melding van krijg kijk ik er overheen. Het vergt wat discipline maar is het echt waard. Ik onderbreek er ook rustig een gesprek voor met de mededeling dat ik het anders ga vergeten.

Over andere dingen ga ik nog nadenken. En op de andere berichten reageren ook. Maar ik moet echt naar bed nu.

Daarover gesproken: heeft iemand tips voor minder schermtijd? Ik probeer al meer dingen mindful te doen, dus geen luisterboeken tijdens het douchen en geen forum tijdens een serie kijken, maar mijn totale schermtijd blijft absurd. Toch die constante dopamineshots en fomo voor het missen van een goede aanbieding van dat ene product wat ik echt nodig heb

Slaap lekker!

Ja, dat alleen helpt niet meer op moment Dat werkt alleen als ik fitter ben en minder pijn heb. Ik zeg dat ook inderdaad, meeste moeten lachen maar ze weten ook dat echt zo werkt inderdaad. Moet nu meteen. En ik loop met agenda in tas, grote weekplanner in de woonkamer in zicht en telefoon rond. Maar ik heb meer dan 1 alarm nodig voor sommige dingen nu, ben zonder medicatie en soms zelfs met echt te ver opgebrand.

Ik heb geen apple helaas.

Ow, shit, heb wel een goede smartwatch bedenk ik me nu, ligt alleen al meer dan een jaar niks te doen ergens in huis.. Eens zien of ik kan vinden morgen en wat ik daar mee kan qua agendameldingen idd!

Voor schermtijd heb ik geen tips, al gaat mijn telefoon niet meer op mijn nachtkastje maar in de oplader aan de andere kant van de kamer. Helpt zeker een uur minder turen op een dag en ik slaap soms iets makkelijker in dan.

En ik weet dat mijn zus een app heeft voor haar schermtijd, zij is echt van scrollen op social media uit verveling/verlamming/uitstelgedrag.

Kan eens vragen morgen.


Wel te rusten!

Mirabel schreef: ↑

08-03-2023 21:15

En ik heb een fidget anxiety ring: https://www.charminsringen.nl/Charmins- ... -balletjes

Dat is top, opgeslagen.

Treinpiloot schreef: ↑

06-03-2023 14:55

Yep. Heel dun grijs gebied tussen burnout en boreout en het werkende leven vind ik sws een uitputtende bezigheid. Het is dat ik nu iets kan doen waarin ik heel de dag in mijn uppie kan hyperfocussen. In vorige beroepen altijd problemen met bovenstaande. En intermenselijk gedoe met collegas .

Zou je willen vertellen aan wat voor werk ik moet denken? Om een idee te hebben voor dochter later.

AeonOfWinter schreef: ↑

08-03-2023 15:32

Twee van mijn therapeuten kwamen er onafhankelijk van elkaar mee dat je mate van intelligentie ( ) een rol speelt in hoeverre cognitieve gedragstherapie iets voor je kan doen. Ik schijn 'te slim' te zijn.

Dit heb ik ook ooit gehoord. Dat CGT niet goed werkt als je té (?) slim bent. Bij comorbiditeit met HB bv zou t nauwelijks werken.

Niet dat dat betekent dat je HB hebt als CGT niet werkt hahah. En geen idee hoeveel waar is van die info.

Student201 schreef: ↑

08-03-2023 21:28

Dit heb ik ook ooit gehoord. Dat CGT niet goed werkt als je té (?) slim bent. Bij comorbiditeit met HB bv zou t nauwelijks werken.

Niet dat dat betekent dat je HB hebt als CGT niet werkt hahah. En geen idee hoeveel waar is van die info.

CGT werkt sowieso niet voor de adhd zelf. Kan wel voor helpen met acceptatie misschien en meer begrip voor jezelf.
Of bij wel een deel van andere aandoeningen /comorbiteit goed werken met echt deel herstel, andere denkwijzes andere patronen aanleren ect.

Maar voor de adhd zelf en klachten/problemen puur door adhd heeft geen enkel nut of meerwaarde. Het doet niets voor adhd.

LuciFee2023 schreef: ↑

08-03-2023 14:25

Het is alleen echt geen superpower. Sommige mensen bijvoorbeeld kunnen een hyperfocus misschien goed gebruiken met een hoog iq en icm medicatie. Of de hoeveelheid ideeën wel tot uitvoer brengen of anderen laten uitvoeren, maar dat ligt dus meer aan andere kwaliteiten die je hebt dan aan adhd zelf. Voor een deel is zelfs de hyperfocus iets wat zorgt dat ze de andere dingen die ze moeten niet doen. Of ze worden daarna hartstikke opgebrand.Ect. Maar daar heb ik het niet over, ik heb het over anders naar dingen kijken, buiten de lijnen denken, het anders in het leven staan, het makkelijk kunnen schakelen tussen 2 dingen (sommigen noemen dat chaos, maar het kan ook heel handig zijn)

Het is en geen superpower en bepaalde denkwijzes of dingen als hyperfocus en oneindige ideeën is maar een minideel van wat adhd is voor veel mensen en voor veel ook helemaal niet helpend. De hyperfocus reken ik dus ook niet onder een superpower, want wat jij ook zegt, het komt meestal omhoog bij dingen die nou net niet belangrijk zijn.

Ik vind eerlijk gezegd zelfs schadelijk als mensen dat beeld blijven schetsen. Ik snap waarom het fijn klinkt en soms zelf zo kan voelen. Maar het is alles behalve een superpower en dat uitdragen kan echt voor veel mensen een zeer ontwrichtend leven geven als die buitenwereld dit ook gaat denken daardoor. Maar het is ook niet allemaal kommer en kwel, zeker niet als je weet wat voor jou werkt en om voor mezelf te spreken, ik heb daar zo'n 40 jaar over gedaan om dat te bereiken. En ik heb therapie gehad om mijn onzekerheid te overwinnen en dat heeft mijn hele leven verbeterd.

Misschien dat dit weergeeft wat ik bedoel?

https://www.youtube.com/watch?v=wSze0QPgbzU



Ik snap andere dingen die je tikt dan weer helemaal. En ook je uitleg dat je soms ook medicatie slikt voor anderen, dat is ook wel weer zo.

Ik begrijp volkomen wat je bedoelt hoor. En ik kan het er tot op zekere hoogte ook mee eens zijn, alleen denk ik dat ik er vooral met een andere blik naar kijk.
Dit is dan waarschijnlijk een ding dat ik niet dankzij de ADHD heb, maar zo'n "gift" waar Berkley het over heeft, maar ik probeer altijd naar het positieve in iets te kijken. Het van een andere kant te bekijken.
En tuurlijk zijn er veel dingen die ik echt kut vind van mijn ADHD, zoals dat ik praat voordat ik denk, dat ik mijn emoties veel te vaak de boodschap laat vertroebelen, ga ratelen als ik enthousiast wordt en de hele lijn in het verhaal dan verdwijnt.(dit zijn nu ff 3 dingen die spelen in mijn leven) Maar daar kan ik niet de hele dag bij stil staan. Dat lukt me gewoon niet, wat ik wel kan is bedenken hoe ik daar dan weer van kan leren.
Zo ben ik er laatst dus achter gekomen dat ik spiegel naar wat mijn onderbewuste denkt dat mensen van mij verwachten (selffulfilling prophecy) en toen bedacht ik mij, in mijn rol als locatie manager had ik dat niet, mijn onderbewuste gaat dan de rol spiegelen van een leider. Dus prent ik mij nu standaard in dat ik degene ben die de touwtjes in handen heeft als ik in gesprek ben met anderen. Ik ben de leider. En dat werkt dus als een tiet.

En dat dekt denk ik beter de lading, hoe kut het ook kan zijn, als je erachter bent hoe je het in je voordeel kan gebruiken is (vind ik) het geniaal.

Nog een klein voorbeeld dat voor mij dus werkt. Ik heb ontzettend moeite met iets starten waar ik geen zin in heb. Kan dan rustig een uur op mijn telefoon nutteloze dingen zitten te doen (of te forummen . En toen vond ik een hack (ben serieus naar mijn man gelopen toen ik merkte dat het werkt en heb geroepen dat ik mezelf gehackt had, haha). Als ik tegen mezelf zeg dat ik nog 15 minuten op mijn telefoon mag zitten, of zelf 20 minuten, dan heb ik er na 5 minuten al genoeg van (want het mag van mezelf), en ga ik dus maar doen wat ik moet doen. Het is echt zo bizar dat dat werkt. Ik word dus ook niet meer boos op mezelf als ik niet op gang kom, maar ik zeg dan als zo'n gedacht oppopt, oke je mag nog 15 minuten (en dan zit ik dus al wel een half uur iets totaal anders te doen dan de bedoeling) en dan ga je echt aan de slag. Serieus elke keer opnieuw ben ik binnen 5 a 10 minuten aan het doen wat ik moet doen.

Ik denk dat het vooral zit in hoe jij naar je ADHD kijkt en hoe ik er naar kijk. Eigenlijk dacht ik altijd dat het een ADHD ding was dat ik nooit lang ergens in kan blijven hangen, kan ook niet boos blijven op iemand, ben namelijk na 10 minuten alweer vergeten dat ik boos was op die persoon. En wat ik eerder al zei, overigens denk ik dat dat wel ADHD is, ik probeer altijd op een andere manier naar dingen te kijken, dus ook naar mijn eigen ADHD, wat gaat er wel goed, wat kan ik gebruiken, wat kan ik niet gebruiken. En het helpt ook wel dat het me sinds een jaar of 10 echt geen reet meer interesseert hoe of wat iemand van me denkt. (Dat was wel anders) En daar heeft de hyperfocus dus ook bij geholpen, want de therapie zat daar heel mooi in, ik heb keihard aan mezelf gewerkt, en doordat ik in mijn hoofd zit, weet ik dus ook precies wat er in mijn hoofd omgaat, en de gedachte "het is toch nooit goed genoeg" (want dat was mijn blauwe plek) hoorde ik mezelf letterlijk denken, waarop ik meteen kon bedenken, "meh, het is wel goed genoeg. ". En de oefeningen die ik kreeg van de therapeut ging ik heel trouw en uitgebreid zitten doen, want hyperfocus. Heel mooi schrift gekocht waar ik elke dag de dingen in kon zetten waar ik trots op was. Eerst 3 daarna steeds meer.

Dus misschien heb ik wel geluk met hoe mijn brein werkt. En ik besef ook dat dat bij veel mensen niet zo werkt en dat je je ADHD dan niet als superpower ziet. Maar het zou mooi zijn dat je dat wel zou kunnen.
Overigens is het alleen een superpower met medicatie, zonder is het gewoon een losgeslagen peuter die op cola en chips rondgaat in mijn hoofd en zich bedenkt dat hij nog nooit heeft behangen, maar de kamer met schuine wanden prima zelf kan behangen (en het dan ook nog super strak doet ook)! Maar ook die kant van mezelf ben ik gaan waarderen, met name omdat ik dan dus dingen ontdek die ik gewoon prima kan. Zo heb ik ooit eens een lounge set van steigerhout in elkaar gezet. Om mezelf in toom te houden heb ik ook daarr een hack voor ontdekt: als ik weet dat het eigenlijk te hoog gegrepen gaat zijn, maar ik het toch wil uitvoeren. Dan vertel ik mijn man dat ik dat wil gaan doen en dan hoop ik dat hij zegt, is prima, ga je gang maar, want dan hoeft het niet meer.


Deze post wordt uitgegeven in boekvorm, en kan besteld worden via Bol.com (zoals jullie merken ben ik ook hier weer veel te diep ingedoken en moet ik eigenlijk leren nu..... Ben al 45 minuten te laat daarvoor. )

Student201 schreef: ↑

08-03-2023 21:28

Dit heb ik ook ooit gehoord. Dat CGT niet goed werkt als je té (?) slim bent. Bij comorbiditeit met HB bv zou t nauwelijks werken.

Niet dat dat betekent dat je HB hebt als CGT niet werkt hahah. En geen idee hoeveel waar is van die info.

Ik ben ook HB en ADHD en bij mij werkte het dus heel erg goed, want ik herkende mijn eigen patronen heel snel, hoorde mezelf letterlijk de negatieve dingen denken waardoor ik ook meteen kon ingrijpen en die gedachten de kop om kon draaien omdat ik ze herkende.

Het gaat vooral om herkennen van je eigen denkpatronen en daar voor open staan. Als je die denkpatronen niet wil "horen" wat ik me in sommige gevallen goed kan voorstellen want dan moet je ze ook aankijken, dan zal het lastiger zijn om ze te doorbreken.

Maar goed, nu ligt mijn interesse ook wel heel erg bij waarom mensen denken zoals ze denken en waarom ze doen zoals ze doen. Dus dat zal er ook bij geholpen hebben dat ik wilde ontdekken hoe het bij mij zat.

En als je denkt dat je wel weet hoe het bij jou zit en komt, dan kan het je zeker helpen bij het vinden van een andere oplossing, want je als je zelf al wist hoe je het op kon lossen had je het al gedaan. Je weet niet wat je niet weet. (of zoiets)

Streepseltje schreef: ↑

08-03-2023 14:49

Ik zou juist wel eens willen dat ik wat meer ad rem kan reageren. Mijn hoofd moet alles 10x overdenken voor ik iets zeg en dat mondt best vaak uit in stiltes. Sowieso kan ik in groepen niet goed meekomen en 1 op 1 ben ik gewoon raar. Maar dat is misschien een groot verschil tussen autisme en ADHD. Ook hier, ben ik heel lang aan het twijfelen of ik iets wel of niet wil delen, en dan zijn jullie alweer 3 pagina's verder...

Och ik ben altijd raar! Own het! Maar serieus, de meeste mensen zijn raar.
Ik vind mensen met autisme echt heel fijn om mee te contacten, want ik vind het heerlijk om naar iemand te luisteren die wel heeft nagedacht over wat ze gaan zeggen. Ben ik ook gewoon jaloers op. De directheid houd ik ook van, want ik hou niet van tussen de regels doorlezen. Vind ik gedoe want dan moet ik weer gaan nadenken over hoe ik iets tactvols terug zeg en er is 1 ding dat ik niet echt bezit en dat is tact.

Ik heb een tijd een collega gehad die in het traject zat om uit te zoeken of hij autisme had (hij had zich het geld kunnen besparen en gewoon aan mij vragen of hij het had . Hij had nog net geen letterbak op zijn voorhoofd lopen met ik heb autisme (en dat bedoel ik dus niet negatief, of veroordelend), en hij vertelde mij op een gegeven moment dat hij het zo fijn vond om met mij te praten want ik was altijd direct en loog nooit tegen hem, en onze andere collega's volgens hem wel. Nu waren die andere collega's vooral "tactvol" bezig, maar hij herkende dat niet. Hij dacht dat als iemand tegen hem zei om hem niet te kwetsen ze dat ook werkelijk meenden.

Ik kan me heel goed voorstellen dat dat heel moeilijk is om mee te leven. Omdat je er nooit op kunt vertrouwen dat wat jij begrepen hebt ook daadwerkelijk is wat er bedoeld werd.

@Hecamel ik moet wel echt lachen om jouw verhalen

Wel echt top hoe je zo je draai erin hebt gevonden. Heel fijn.

En over dat leren. Weet je wat, nog 15 minuten mag je forummen. Daarna moet je gaan leren

Hecamel schreef: ↑

08-03-2023 22:07

Ik ben ook HB en ADHD en bij mij werkte het dus heel erg goed, want ik herkende mijn eigen patronen heel snel, hoorde mezelf letterlijk de negatieve dingen denken waardoor ik ook meteen kon ingrijpen en die gedachten de kop om kon draaien omdat ik ze herkende.

Het gaat vooral om herkennen van je eigen denkpatronen en daar voor open staan. Als je die denkpatronen niet wil "horen" wat ik me in sommige gevallen goed kan voorstellen want dan moet je ze ook aankijken, dan zal het lastiger zijn om ze te doorbreken.

Maar goed, nu ligt mijn interesse ook wel heel erg bij waarom mensen denken zoals ze denken en waarom ze doen zoals ze doen. Dus dat zal er ook bij geholpen hebben dat ik wilde ontdekken hoe het bij mij zat.

En als je denkt dat je wel weet hoe het bij jou zit en komt, dan kan het je zeker helpen bij het vinden van een andere oplossing, want je als je zelf al wist hoe je het op kon lossen had je het al gedaan. Je weet niet wat je niet weet. (of zoiets)

Fijn dat t voor jouw hielp in ieder geval. Ik ben (ook?) iemand die zichzelf helemaal stuk kan analyseren. Waarom denk ik dat dan? Hoe ga ik met die gedachtes om? Maar zijn die gedachtes dan wel reëel? Gedachtes actief proberen te stoppen. Gedachtes accepteren. Noem t maar op, ik heb t allemaal wel enigszins geprobeerd.

Ik heb volgens de therapeut ook CGT therapie gehad? Voor angstklachten. Voor OCD klachten (ook weer mentaal/piekeren). Bij de laatste hebben we wel ieeets bereikt door mn gedachtenpatronen in kaart te brengen. Maar voor de rest heb ik nog nergens iets gehoord wat ik niet zelf al bedacht had. En ook niet echt opdrachten gekregen die ik niet zelf al bedacht had of waarvan ik t idee hebben dat ik ze structureel toe kan passen en die ook zin hebben.

Maargoed, misschien ligt t ook (gedeeltelijk) aan de therapeut of de klik die je hebt. Of hoe goed je je klachten zelf onder woorden kan brengen ofzo. Idk. Ik hoor wel hele mixed verhalen over CGT. Bij sommige werkt t wel. Bij anderen niet. Maar IQ lijkt dan dus niet echt een rol te spelen dus. Zal vast veel meer meespelen

Als ik je zo lees he Hecamel, vraag ik me af: is ADHD iets waar je zelf last van hebt of is t vooral iets waar je last van hebt omdat de rest van de maatschappij vindt dat je raar/anders (?) bent?

Ik bedoel, als ik wat dingen lees die jij hierboven noemt:
"zoals dat ik praat voordat ik denk, dat ik mijn emoties veel te vaak de boodschap laat vertroebelen, ga ratelen als ik enthousiast wordt en de hele lijn in het verhaal dan verdwijnt"

Dan heb je daar zelf volgens mij niet bijzonder veel last van. Je hebt er last van, omdat je merkt dat andere mensen t anders doen. En andere mensen t raar vinden als jij t op jouw manier doet.

Je hebt weinig concentratie en bent snel afgeleid. Jaa, soo what? Noujaa, de maatschappij verwacht dat je kan concentreren. En voor veel werkzaamheden is dat inderdaad nuttig.

Wat ik probeer te zeggen of probeer te vragen: is ADHD dan voornamelijk een beperking die komt door de maatschappij waarin we leven die niet op ADHD mensen afgestemd is? Dit geldt denk ik voor ASS ook voor een vrij groot gedeelte btw

Student201 schreef: ↑

08-03-2023 22:30

@Hecamel ik moet wel echt lachen om jouw verhalen

Wel echt top hoe je zo je draai erin hebt gevonden. Heel fijn.

En over dat leren. Weet je wat, nog 15 minuten mag je forummen. Daarna moet je gaan leren

Hahahaha, ik heb mezelf vandaag maar vrij gegeven. Morgen op mijn werk heb ik weer tijd zat om te leren.

Student201 schreef: ↑

08-03-2023 22:38

Fijn dat t voor jouw hielp in ieder geval. Ik ben (ook?) iemand die zichzelf helemaal stuk kan analyseren. Waarom denk ik dat dan? Hoe ga ik met die gedachtes om? Maar zijn die gedachtes dan wel reëel? Gedachtes actief proberen te stoppen. Gedachtes accepteren. Noem t maar op, ik heb t allemaal wel enigszins geprobeerd. Ik analyseerde mijn gedachten niet, het interesseert me namelijk niet echt waarom ik het dacht, wel dat ik vond dat ik dat niet meer moest denken, dus elke keer als ik dacht, "het is toch niet goed genoeg" zei ik tegen mezelf "het is prima wat je doet, zijn ze er niet blij mee, jammer dan". En voordat ik dat ging geloven ging er aardig wat tijd overheen, maar in combinatie met het opschrijven van dingen waar je trots op bent van die dag, werd het langzaamaan steeds makkelijker, en ik denk nu echt nooit meer dat het niet goed genoeg is. Als iemand vind dat ik iets niet goed gedaan heb, jammer de bammer, dit is wat er vandaag inzat. Misschien krijg je morgen er nog wat extra bij.

Ik heb volgens de therapeut ook CGT therapie gehad? Voor angstklachten. Voor OCD klachten (ook weer mentaal/piekeren). Bij de laatste hebben we wel ieeets bereikt door mn gedachtenpatronen in kaart te brengen. Maar voor de rest heb ik nog nergens iets gehoord wat ik niet zelf al bedacht had. En ook niet echt opdrachten gekregen die ik niet zelf al bedacht had of waarvan ik t idee hebben dat ik ze structureel toe kan passen en die ook zin hebben. Ik heb niet echt OCD, maar ga wel tellen als ik niet goed in mijn vel zit. Dan tel ik treden bij het traplopen of stappen die ik dan zet. Voor mij is dat een signaal dat ik weer even een stap terug moet doen en even moet kijken wat het issue echt is en hoe ik dat kan veranderen. En meestal vraag ik daar dan hulp bij, of ik gooi het probleem bij een ander op zijn bord! Misschien heb je hier wat aan, misschien ook niet want de oorzaak kan bij jou natuurlijk totaal ergens anders liggen.

Maargoed, misschien ligt t ook (gedeeltelijk) aan de therapeut of de klik die je hebt. Of hoe goed je je klachten zelf onder woorden kan brengen ofzo. Idk. Ik hoor wel hele mixed verhalen over CGT. Bij sommige werkt t wel. Bij anderen niet. Maar IQ lijkt dan dus niet echt een rol te spelen dus. Zal vast veel meer meespelen

Maar dat dus 100%. Als je niet de tools krijgt waar je ook wat aan hebt en mee kan, dan is je therapeut gewoon bagger (beetje gechargeerd).

En inderdaad voor sommigen werkt het wel en voor sommigen niet. Als ik jou zo lees is exposure therapie misschien iets dat wel werkt. Maar goed ook dat moet je uitproberen.

Gelukkig is ieder mens verschillend, en gelukkig zijn er meer wegen naar Rome dus ik zou zeker niet te snel opgeven. Want misschien moet jij niet naar Rome maar naar Belgrado. Kan allemaal.

Student201 schreef: ↑

08-03-2023 22:44

Als ik je zo lees he Hecamel, vraag ik me af: is ADHD iets waar je zelf last van hebt of is t vooral iets waar je last van hebt omdat de rest van de maatschappij vindt dat je raar/anders (?) bent? Ik had er zelf echt wel last van. De studie die ik doe, is niet zonder reden dat ik die pas doe nu ik in de 40 ben. Ik heb geen enkel ander diploma. Als ik eerder had geweten dat ik ADHD had en de tools en medicatie had gekregen toen ik 13 was of zo, dan had ik niet 20 jaar van mijn leven gewerkt in een functie waar ik goed in ben, maar niet leuk vond, maar had ik meteen kunnen doen wat me echt aansprak en waar ik straks als ik dit diploma heb voor ga leren, namelijk Psycholoog

Ik bedoel, als ik wat dingen lees die jij hierboven noemt:
"zoals dat ik praat voordat ik denk, dat ik mijn emoties veel te vaak de boodschap laat vertroebelen, ga ratelen als ik enthousiast wordt en de hele lijn in het verhaal dan verdwijnt"

Dan heb je daar zelf volgens mij niet bijzonder veel last van. Je hebt er last van, omdat je merkt dat andere mensen t anders doen. En andere mensen t raar vinden als jij t op jouw manier doet. Nee, ik heb juist daar het meeste last van, want mijn boodschap komt daardoor niet aan zoals ik hem bedoel. Mensen begrijpen niet wat ik probeer te zeggen omdat ik te snel ga. En omdat ik bang ben dat mensen mij niet serieus nemen probeer ik zoveel mogelijk informatie in een zo kort mogelijke tijd te proppen waardoor men halverwege vaak afhaakt.
Ik probeer binnen mijn organisatie nu al 3 maanden iets ontzettend belangrijks aanhangig te maken, maar tot vandaag leek niemand de ernst ervan in te zien omdat de verpakking de boodschap niet goed overbracht.

Je hebt weinig concentratie en bent snel afgeleid. Jaa, soo what? Noujaa, de maatschappij verwacht dat je kan concentreren. En voor veel werkzaamheden is dat inderdaad nuttig. Meestal heb ik hier zelf ook niet heel erg veel last van, maar als ik in een groep ben en ik ben een 1 op 1 gesprek aan het voeren met iemand kan het zomaar zijn dat ik wat opvang van een gesprek naast ons en daar op in ga. Dat vinden mijn gesprekspartners meestal niet tof. Of iemand legt me wat uit of vertelt een verhaal (en dan praten ze heel langzaam of het boeit me niet) dan kan ik zo halverwege ineens afhaken en wat anders gaan doen, moet ik weer toegeven dat ik niet zat te luisteren. Vind ik zelf niet zo'n issue overigens, maar kan me voorstellen dat mensen dat niet zo fijn vinden

Wat ik probeer te zeggen of probeer te vragen: is ADHD dan voornamelijk een beperking die komt door de maatschappij waarin we leven die niet op ADHD mensen afgestemd is? Dit geldt denk ik voor ASS ook voor een vrij groot gedeelte btw

En dan je laatste vraag: ik ben pas gediagnosticeerd toen ik ongeveer 35 was. Maar toen ik het stempel eenmaal had (ik wist uiteindelijk al wel een half jaar of zo dat ik het had) vielen er een heleboel dingen op zijn plek. Voor mij is het dus niet dat de maatschappij niet is afgestemd op mensen met ADHD, want ik heb me 35 jaar prima kunnen redden in de wereld. Alleen in mijn hoofd was het gewoon chaos. Ik ben wel aan 10 studies begonnen en had er nooit een afgemaakt, interesse weg, dus laat maar zitten, poef weer een paar duizend euro weg. Mijn huis was altijd een chaos, ik betaalde mijn broertje om mijn huis op te ruimen. Ik heb een directe verbinding met Bol.com en er zijn periodes geweest dat er echt meerdere bezorgers per dag kwamen met meuk waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze besteld had.
Er is nooit rust in mijn hoofd. En zonder medicatie is het bij tijd en wijle net alsof er een kroeg vol mensen in mijn hoofd allemaal om aandacht vragen. En dat gaat dan maar door en door en door. En nu ik dus medicatie heb is het nog steeds druk, maar staan de mensen in de kroeg niet door elkaar heen te schreeuwen, staan ze meer in de rij voor de bar te wachten om hun bestelling door te geven. En ik weet dat ze er staan en wat ze willen, maar ik kan (een beetje) filteren welke gedachte er wel of niet komt.

En soms vind ik het gewoon lekker om die gedachten zijn gang te laten gaan, want ik heb dan de meest geniale ideeën. Helaas weet ik er de volgende dag dan meestal niets meer van, maar uiteindelijk popt dat idee dan wel weer omhoog na een maand of zo.

Dus ik denk oprecht niet dat mijn ADD komt door de maatschappij waarin we leven, want ik ga juist erg goed op de snelheid in de huidige maatschappij. Alle ballen tegelijk omhoog houden word ik heel gelukkig van. Ik heb in de teststraten gewerkt als locatie coordinator en op het hoogtepunt met 1.000 mensen door je straat, systemen die vastliepen, collega's die fouten maakten die terplekke opgelost moesten worden, boze mensen, wappies vriendelijk en zonder gedoe weer huiswaarts laten gaan, die mij even kwamen vertellen dat ik chips in hersenen plaatste met die stokjes , echt ik werd daar zo gelukkig van! (niet van die wappies, maar wel van de chaos).
Voor ASS geldt dat dan volgens mij weer niet, dat die chaos gelukkig maakt, daar is een wat voorspelbaardere wereld belangrijk.

Daarnaast kan de maatschappij kan niet afgestemd worden op wat er in mijn hoofd gebeurt, want ik kan daar niet eens op afstemmen. Met medicatie dus wel, die neemt niet alle symptomen weg, maar zorgt er wel voor dat het prima te doen is voor mij. En ik zelfs dus durf te zeggen dat het voor mij een superpower is. (Maar ik begrijp ook dat dat niet voor iedereen geldt, dus ik zal het buiten hier niet gebruiken of duidelijk aangeven dat dat voor mij zo is).

Student201 schreef: ↑

08-03-2023 22:38

Fijn dat t voor jouw hielp in ieder geval. Ik ben (ook?) iemand die zichzelf helemaal stuk kan analyseren. Waarom denk ik dat dan? Hoe ga ik met die gedachtes om? Maar zijn die gedachtes dan wel reëel? Gedachtes actief proberen te stoppen. Gedachtes accepteren. Noem t maar op, ik heb t allemaal wel enigszins geprobeerd.

Maargoed, misschien ligt t ook (gedeeltelijk) aan de therapeut of de klik die je hebt. Of hoe goed je je klachten zelf onder woorden kan brengen ofzo. Idk. Ik hoor wel hele mixed verhalen over CGT. Bij sommige werkt t wel. Bij anderen niet. Maar IQ lijkt dan dus niet echt een rol te spelen dus. Zal vast veel meer meespelen

Ik breek even in -geen adhd of ass, gewoon good ole anxiety disorder hier- maar bij mij werkte CGT ook nooit vanwege precies dezelfde redenen als die jij hier noemt. Nu ik sinds twee maanden echter een nieuwe therapeut heb, klikt het ineens wél! Dus ja, het kan dan die klik liggen, en het helpt mij nu ook echt om om te gaan met mn gegeneraliseerde angststoornis. Wil natuurlijk niks over jou zeggen, behalve: houd moed!

Mia schreef: ↑

08-03-2023 23:50

Ik breek even in -geen adhd of ass, gewoon good ole anxiety disorder hier- maar bij mij werkte CGT ook nooit vanwege precies dezelfde redenen als die jij hier noemt. Nu ik sinds twee maanden echter een nieuwe therapeut heb, klikt het ineens wél! Dus ja, het kan dan die klik liggen, en het helpt mij nu ook echt om om te gaan met mn gegeneraliseerde angststoornis. Wil natuurlijk niks over jou zeggen, behalve: houd moed!

Gegeneraliseerde angststoornis is ook gewoon neurodiverse! Je brein doet het anders dan die van een neurotypisch persoon!

Hecamel schreef: ↑

08-03-2023 23:38

En ik zelfs dus durf te zeggen dat het voor mij een superpower is. (Maar ik begrijp ook dat dat niet voor iedereen geldt, dus ik zal het buiten hier niet gebruiken of duidelijk aangeven dat dat voor mij zo is).

Ik denk dat je een fantastische psychotherapeut zou kunnen worden, althans voor sommige mensen. Ik heb bijvoorbeeld een creatief iemand nodig die buiten het gebaande pad denkt. Nu heb ik zo'n therapeut gevonden en maak ineens vooruitgang waar ik die nooit verwacht had. Good for you!!

Oh en ik ga forummen als ik veel aan mijn hoofd heb. Of discussies voeren op social media met mensen die kritisch denken.

Dus jullie merken het, ik heb veel aan mijn hoofd. Niet dat dit helpt, want dit zorgt er alleen maar voor dat ik me niet bezig houd met de zaken die in mijn hoofd spelen, maar er nog meer dingen bij stoppen, want ik wil natuurlijk wel jullie reacties zien.

Maar nu ga ik afhaken! En morgen zal ik proberen om ook op jullie posts te reageren, want om daar nu op een goede manier op te reageren gaat me niet lukken. Het hoofd is te vol.

Mia schreef: ↑

08-03-2023 23:58

Ik denk dat je een fantastische psychotherapeut zou kunnen worden, althans voor sommige mensen. Ik heb bijvoorbeeld een creatief iemand nodig die buiten het gebaande pad denkt. Nu heb ik zo'n therapeut gevonden en maak ineens vooruitgang waar ik die nooit verwacht had. Good for you!!

Dat vind ik een mooi compliment, dank je wel! Ik hoop ook dat als ik mijn SPH afgerond heb, ik mijn buiten de paden denken mag behouden om zo gezinnen te helpen.

En super dat jij een therapeut gevonden hebt die werkt! Dat is zo ontzettend helpend dan. Hopelijk ben je er snel vanaf, ik ken het hier van mijn man die het had en die is er met een hele strenge psychiater die hem een trap onder zijn hol gaf en hem exposure therapie gaf (en een doosje medicatie) zo goed als vanaf gekomen. Dus het kan. En jij ook!