Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
woensdag 4 september 2024 om 16:36
goedemiddag
@lucifee: wat fijn dat het schooljaar zo gestart is
@peanutbutterjelly: wat vervelend voor je hoe je je voelt en dat gaat en dat je steeds uitvalt bij banen. Het is natuurlijk ergens logisch dat medicatie alleen komt bij een diagnose, maar soms is de diagnose krijgen zo moeilijk. En wat een gedoe ook met al die plekken waar je al geweest bent. Durf je het aan denk je om het nog een keer te proberen te testen? Want daar gaat het om, zeker als je eigenlijk al veel leefregels hebt die je naleeft. Dat blijft een lastige, ik merk dat aan mijn man ook wel een beetje.
Hier is het schooljaar ook gestart en ik hou even mijn hart vast. Bij de oudste (ass) lijkt het heel goed te gaan, bij de jongste (brugklas/ adhd) is het wel even spannend. Hij vind het heel moeilijk om aansluiting te krijgen, het is echt zoeken. Volgens mij mag hij wel steeds overal bij aansluiten, maar nog echt goed contact krijgen vind hij moeilijk. Dus we hopen dat het elke dag een beetje beter gaat.
@lucifee: wat fijn dat het schooljaar zo gestart is
@peanutbutterjelly: wat vervelend voor je hoe je je voelt en dat gaat en dat je steeds uitvalt bij banen. Het is natuurlijk ergens logisch dat medicatie alleen komt bij een diagnose, maar soms is de diagnose krijgen zo moeilijk. En wat een gedoe ook met al die plekken waar je al geweest bent. Durf je het aan denk je om het nog een keer te proberen te testen? Want daar gaat het om, zeker als je eigenlijk al veel leefregels hebt die je naleeft. Dat blijft een lastige, ik merk dat aan mijn man ook wel een beetje.
Hier is het schooljaar ook gestart en ik hou even mijn hart vast. Bij de oudste (ass) lijkt het heel goed te gaan, bij de jongste (brugklas/ adhd) is het wel even spannend. Hij vind het heel moeilijk om aansluiting te krijgen, het is echt zoeken. Volgens mij mag hij wel steeds overal bij aansluiten, maar nog echt goed contact krijgen vind hij moeilijk. Dus we hopen dat het elke dag een beetje beter gaat.
woensdag 4 september 2024 om 17:46
Dat lijkt me nou echt top. Maar krijg ik hier in regio nog niet echt gevonden of ik moet bij de behandelaar die het aanbiedt nogmaals de adhdtest doen.-Rosings- schreef: ↑04-09-2024 10:54Ik ben net klaar met 12 weken emotie-regulatie-therapie in een groepstherapie setting. En dat is echt geweldig geweest. Geen quick fix, nog steeds alert op zijn maar de theorie van de therapeuten, de ervaringen en het delen met de groepsgenoten heeft echt goed gedaanhopelijk brengt het je man ook veel.
woensdag 4 september 2024 om 17:50
Dit was bij een algemene GGZ instelling zonder adhd connectie, ze zitten in Den Bosch, als je de naam wilt (niet handig als je in Groningen woont natuurlijk) roep je maar.
woensdag 4 september 2024 om 18:16
Graag! Wel ongeveer mijn regio en wie weet zitten ze dan ook iets dichter bij mijn Woonplaats
donderdag 5 september 2024 om 09:57
Dat is zo, dan lijkt het me onvermijdelijk om toch weer te gaan? Ik hoop dat medicatie je helpt. Ik was niet erg enthousiast en mijn werk kost mij dus meer energie en tijd. Mijn zoon voelt zich ook niet fijn bij de medicatie, maar het helpt hem wel. Hij neemt het dus inderdaad alleen voor school en in de laagst mogelijke dosis. Het is geen wondermiddel, het maakt je natuurlijk niet ineens neurotypisch, maar het kan wel een steuntje zijn.PeanutbutterJelly schreef: ↑04-09-2024 13:41Ik ben het zat. Ik kan geen baan volhouden. En in het onderwijs lukt het me helemaal niet. Terwijl ik het zo zo leuk vind.
Ik heb naar mijn inziens medicatie nodig om op zulke dagen om te kunnen functioneren. Dat kan niet zonder diagnose.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
donderdag 5 september 2024 om 11:48
Die herken ik (geen diagnose) ook. Wat mij helpt is het plan uitleggen aan kind (wel diagnose) incl of ik van kind inzet daarbij verwacht of juist niet en dat hield me er wel aan. Een duidelijke 'nu ga ik xhsja en als ik klaar ben gaan we djdica'.-Rosings- schreef: ↑04-09-2024 11:34Ik heb 1 duidelijk probleem trouwens, wat naar ik denk adhd gerelateerd is, ik vind het moeilijk om 'klusjes' te doen als kind er is. Daar schiet ik van in wachtstand en daar moet ik wel echt van af.
Zolder opruimen kan hij best bij helpen of in zijn kamer spelen of buiten bv.
Zo ook voor de tuin, of mee naar de garage etc.
Het is echt een verzameling van 'niet helpende gedachtes' die leidend zijn geworden in mijn hoofd die heel veel praktische dingen stop zet.
Die verlamming zuigt enorm.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
donderdag 5 september 2024 om 13:43
De verlamming is echt het meest dodelijke. Ik wilde gister de was vouwen, wat strijken enzovoorts. Maar het is me gewoon niet gelukt. Heel de avond op de bank gelegen met een onbestemd stress gevoel. Haat gewoon.
Die cursus klinkt wel interessant Rosings! Ik heb zo'n soort iets gevolgd maar dan voor ADHD en dat was leuk en interessant!
Die cursus klinkt wel interessant Rosings! Ik heb zo'n soort iets gevolgd maar dan voor ADHD en dat was leuk en interessant!
dinsdag 10 september 2024 om 09:14
ADHD verlamming is ook een van de voorwaarden/traits die ze uitvragen, tenminste bij ons alle drie voorbij gekomen.
Het kunnen starten van dingen (en afmaken, maar dat is dan weer andere executieve functie die aangetast is) maar niet kunnen.
Meestal spelen er meerdere dingen mee, te weinig dopamine sowieso en geen overzicht hebben soms? Of gewoon afgedraaid na een dag vol prikkels en dagen met je aanpassen.
Net zo iets moeilijks als de wachtstand als er een afspraak is later op de dag, hele dag gaat om die afspraak en hoe laat je iets moet ( de druk helpt dan) doen en of je niet te laat komt of telefoontje van de arts niet mist ect.
En dan lukt er verder niet zo veel.
Het zijn allemaal dingen waar je met trucjes van af moet zien te komen, of met medicatie of meds en trucjes. En dan soms lukt nog niet.
Het kunnen starten van dingen (en afmaken, maar dat is dan weer andere executieve functie die aangetast is) maar niet kunnen.
Meestal spelen er meerdere dingen mee, te weinig dopamine sowieso en geen overzicht hebben soms? Of gewoon afgedraaid na een dag vol prikkels en dagen met je aanpassen.
Net zo iets moeilijks als de wachtstand als er een afspraak is later op de dag, hele dag gaat om die afspraak en hoe laat je iets moet ( de druk helpt dan) doen en of je niet te laat komt of telefoontje van de arts niet mist ect.
En dan lukt er verder niet zo veel.
Het zijn allemaal dingen waar je met trucjes van af moet zien te komen, of met medicatie of meds en trucjes. En dan soms lukt nog niet.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 10-09-2024 09:50
5.63% gewijzigd
dinsdag 10 september 2024 om 09:33
Ik had gisteren telefoongesprek met psychiater van de oudste, die is met medicatie begonnen.
Methylfenidaat was het niet, ze had wel meer focus voor paar uur. En minder ontvankelijk voor elk geluid,beweging ect.
Maar elke dag hoofdpijn en als uitgewerkt was heel moe, echt nog erger dan normaal, ze is altijd moe van meedoen in de maatschappij, ook veel maskeren en zo hard proberen informatie op te nemen. Dus fijn dat beter gaat maar als je dan alleen maar wil slapen als je thuis komt en verder niets meer kan en met hoofdpijn erbij, sensorische nachtmerrie na uitwerking, ook lichte agressie, dus nee dat gaan we dus mooi niet doen.
Daarna in overleg mijn dexamfetamine geprobeerd, geen hoofdpijn maar wel ook weer zo moe na uitwerking en agressie was minder maar wel snel pinnig, ze vond zelf al beter dan de methyl.Werkt ook iets langer en dan hoefde ze maar 2x per dag te slikken.
Maar merkte al dat na een week bij uitwerking dat hele pinnige en weer zo moe zijn, haar tegen ging staan.
Dus overlegd en ze mag lisdexamfetamine proberen, Elvanse. Zou wat kalmer zijn en werkt tussen de 12 en 14 uur.
Maar 1x slikken en zou uitgewerkt zijn voor zij gaat slapen.
Ik wil deze ook proberen, maar ik heb geen psychiater meer, ik ben al tijdje uitbehandeld en krijg meds via huisarts.
Zegt die man: je zat toch ook bij ons maar dan de volwassenenafdeling?
Probeer er eentje van je dochter van de week, vind je het wat dan kan je je huisarts gewoon vragen en
anders schrijf ik eenmalig een recept met melding dat huisarts deze medicatie kan overnemen.Geen probleem.
Ben echt blij met deze man, hij luistert ook echt naar wat mijn kind zegt en wil.
Nergens discussies over.
Methylfenidaat was het niet, ze had wel meer focus voor paar uur. En minder ontvankelijk voor elk geluid,beweging ect.
Maar elke dag hoofdpijn en als uitgewerkt was heel moe, echt nog erger dan normaal, ze is altijd moe van meedoen in de maatschappij, ook veel maskeren en zo hard proberen informatie op te nemen. Dus fijn dat beter gaat maar als je dan alleen maar wil slapen als je thuis komt en verder niets meer kan en met hoofdpijn erbij, sensorische nachtmerrie na uitwerking, ook lichte agressie, dus nee dat gaan we dus mooi niet doen.
Daarna in overleg mijn dexamfetamine geprobeerd, geen hoofdpijn maar wel ook weer zo moe na uitwerking en agressie was minder maar wel snel pinnig, ze vond zelf al beter dan de methyl.Werkt ook iets langer en dan hoefde ze maar 2x per dag te slikken.
Maar merkte al dat na een week bij uitwerking dat hele pinnige en weer zo moe zijn, haar tegen ging staan.
Dus overlegd en ze mag lisdexamfetamine proberen, Elvanse. Zou wat kalmer zijn en werkt tussen de 12 en 14 uur.
Maar 1x slikken en zou uitgewerkt zijn voor zij gaat slapen.
Ik wil deze ook proberen, maar ik heb geen psychiater meer, ik ben al tijdje uitbehandeld en krijg meds via huisarts.
Zegt die man: je zat toch ook bij ons maar dan de volwassenenafdeling?
Probeer er eentje van je dochter van de week, vind je het wat dan kan je je huisarts gewoon vragen en
anders schrijf ik eenmalig een recept met melding dat huisarts deze medicatie kan overnemen.Geen probleem.
Ben echt blij met deze man, hij luistert ook echt naar wat mijn kind zegt en wil.
Nergens discussies over.
dinsdag 10 september 2024 om 12:03
Wat fijn Lucifee dat iemand zo meedenkt
Hoe lang heeft jouw dochter methylfenidaat gebruikt? Ik was daar aan het begin ook wat agressiever/pinniger door (kon niet daardoor komen volgens de psych) maar dat ging bij betere inregeling wel beter. Wel fijn dat ze goed reageert op lisdexamfetamine Is het bij de "dexen" trouwens niet zo dat je daar moeilijk mee kunt stoppen?
Hoe lang heeft jouw dochter methylfenidaat gebruikt? Ik was daar aan het begin ook wat agressiever/pinniger door (kon niet daardoor komen volgens de psych) maar dat ging bij betere inregeling wel beter. Wel fijn dat ze goed reageert op lisdexamfetamine
Is het bij de "dexen" trouwens niet zo dat je daar moeilijk mee kunt stoppen?
donderdag 12 september 2024 om 10:44
Ik herken de wachtstand en de verlamming ook vanuit mijn ASS. Dat noemen ze inertie toch?
kennen jullie het boek "the anti planner" van Dani Donovan? Hier staan heel veel technieken in om toch in beweging te komen. Het werkt niet altijd, maar ik heb toch al een aantal keer gehad dat ik het boek erbij pakte en dingen ging doen die ik normaal gesproken voor me uitschuif.
kennen jullie het boek "the anti planner" van Dani Donovan? Hier staan heel veel technieken in om toch in beweging te komen. Het werkt niet altijd, maar ik heb toch al een aantal keer gehad dat ik het boek erbij pakte en dingen ging doen die ik normaal gesproken voor me uitschuif.
donderdag 12 september 2024 om 11:09
miepmans schreef: ↑10-09-2024 12:03Wat fijn Lucifee dat iemand zo meedenkt
Hoe lang heeft jouw dochter methylfenidaat gebruikt? Ik was daar aan het begin ook wat agressiever/pinniger door (kon niet daardoor komen volgens de psych) maar dat ging bij betere inregeling wel beter. Wel fijn dat ze goed reageert op lisdexamfetamine
Paar weken, langer heeft geen nut als de hoofdpijn niet verdwijnt of de rebound te veel klachten geeft of de agressie niet beter werd.
Tweaken met de dosis hielp niet echt daartegen.
Tentin ( dexam) had ze geen hoofdpijn bij en nu is het dus pinnig ipv agressiegevoelens, dus al wat beter.
En mbt stoppen: Nee, geen last van, ik slik nu dexam al tijdje en vergeet best vaak.
Of kies bewust dagen om niets te slikken, geen rare dingen hier, stoppen is geen probleem. Merk die dag meteen hoe erg mijn ADHD is zonder medicatie, helemaal omdat ik op medicatie minder controleissues heb, omdat ik die niet meer zo erg nodig heb om te functioneren.
Hebben nog steeds een heel systeem achter alles maar dat gaat dan makkelijker.
Ken redelijk wat ADHDmensen die dexam of ondertussen de lisdexam slikken en eigenlijk allemaal zelfde, amper bijwerkingen en ze kiezen zelf of ze wat willen slikken die dag, geen problemen met stoppen, dosis overslaan ect.
Dus ik hoop dat het pinnige ook nog wat beter wordt voor haar.
Merkte al dat school deze week echt beter te doen was voor haar, ze doet creatieve opleiding en ze heeft ideeen die voor eerst ook
in een soort gepland ontwerp gegoten. Ipv elke 5 minuten een ander plan/ontwerp, ze is qua dat al heel blij.
En minder last van anderen in de klas, ze hoort nog wel alles maar niet alles roept een reactie op in haar hoofd of lichaam.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 12-09-2024 11:12
3.88% gewijzigd
donderdag 12 september 2024 om 11:11
Ik heb deze voorbij zien komen op Instagram, dus het is wel wat?auroraatje schreef: ↑12-09-2024 10:44Ik herken de wachtstand en de verlamming ook vanuit mijn ASS. Dat noemen ze inertie toch?
kennen jullie het boek "the anti planner" van Dani Donovan? Hier staan heel veel technieken in om toch in beweging te komen. Het werkt niet altijd, maar ik heb toch al een aantal keer gehad dat ik het boek erbij pakte en dingen ging doen die ik normaal gesproken voor me uitschuif.
donderdag 12 september 2024 om 12:48
Ik heb hem ook, prachtig boek. Ik gebruik hem weinig maar hij ligt in het zicht en het boek zien helpt al om te bedenken 'oh ja, ik heb truukjes!'Lucifee2024 schreef: ↑12-09-2024 11:11Ik heb deze voorbij zien komen op Instagram, dus het is wel wat?
donderdag 12 september 2024 om 16:38
Ja ik vind het zeker wel wat. Ik heb heel lang moeten wachten voor ik hem kreeg, maar ben er erg blij mee (op de momenten dat ik eraan denk dat ik hem heb danLucifee2024 schreef: ↑12-09-2024 11:11Ik heb deze voorbij zien komen op Instagram, dus het is wel wat?
) Maar dat is het fijne eraan: je loopt nooit achter met het gebruik van deze 'planner': je kan hem gebruiken zodra je eraan denkt, maar het is niet zo dat je bladzijdes kwijtraakt als je er niet aan denkt,.
donderdag 12 september 2024 om 19:45
vrijdag 13 september 2024 om 13:10
vrijdag 13 september 2024 om 13:14
vrijdag 13 september 2024 om 13:38
Even wat geknipt in de quote voor de lengte.-Rosings- schreef: ↑03-09-2024 16:40-knip-
Zelf heb ik even de pest in.
Ben nu op een week na een heel jaar al uitgevallen op het werk. Reintegratie wel al goed op weg en ik zou vanaf deze week naar mn volledige uren gaan (32) vanaf 28.
Maar mn stress is veels te hoog, mn leven past niet in mn week.
-knip-
Maar wat ik me nou afvraag, hoe voel je nou aan of je nog ruimte hebt om te herstellen in je belastbaarheid of wanneer je bent uitgegroeid en moet accepteren dat terug naar eerst niet meer gaat.
Ik herken dit verhaal. Heb zelf geen diagnose. Wel heel veel kenmerken van autisme. Zoon ( kleuter) heeft autisme.
Ik heb een burn out gehad. En ik moest eerst weer naar 36 uur voordat ik ouderschapsverlof of mijn arbeidsduur kon verkorten.
Beetje zelfde als jij. Geen tijd voor mezelf, geen ontspanning, geen tijd om bij te komen van de stress doordeweeks.
Zodra ik ergens weerstand tegen voelde wist ik dat wat ik allemaal voor de burn out deed niet meer kon. Of als ik weer lang ging piekeren in de avond/nacht. Dan moest er weer een stap terug. Het is bij mij geen proces geweest van een stijgende lijn naar boven. Maar eerder 1 stap vooruit, 2 terug.
Ik zei veel sociale afspraken af. Maar dat was ook niet perse de oplossing want hier krijg ik ook weer energie van.
Mijn uren zijn nu gehalveerd. Financieel is dit krap. Maar mentaal geeft het meer ruimte. En nu aan het kijken voor een switch in baan.
dinsdag 17 september 2024 om 14:23
@Lucifee: Wat een topper die psychiater!!
Hoe voel jij je nu? Voel je al wat verbetering wat je adhd burnout befreft!
@Mangogo: Blij voor je wat die ergotherapeut betreft!
@auroraatje: Dat boek moet ik!
Ben een studie gestart en moet de laatste dingen afmaken. Heb al een jaar vertraging. (Studie duurt 2 jaar) Het voelt als zo'n hoge berg en ben bang om eraan te beginnen want ik weet niet hoe. Met mijn vorige baan lukte het me gewoon niet om alle ballen hoog te houden en nu werk ik niet meer, maar kies ik ervoor om op de bank te zitten om series te bingen of op mijn telefoon te scrollen. Wat me dan weer een waardeloos gevoel geeft. Ik heb harde deadlines nodig.
Voel me daarnaast gewoon wat opgebrand. Mijn vriend kampt met stemmingswisselingen en zit zelf in een GGZ traject wat niet opschiet. Ik raak constant in en uit verbinding met hem. Als ik hem een paar dagen niet zie, moet ik weer heel hard werken om in verbinding te komen. En zijn constante schommelingen in stemming maakt dat nog lastiger.
De ene keer als hij zich goed voelt, gaat de verbinding makkelijker en hebben we het gewoon leuk als vanouds.. Maar dan ben ik weer een paar dagen alleen en voelt hij zich opeens slecht (niet door mij hoor), dan is het zo lastig als ik hem weer zie. Ik word dan gewoon gefrustreerd dat hij zo is, het tegenovergestelde van zijn goede staat van zijn is. Ik kan me ook niet weren tegen zijn constante gespannen en depri gevoel.
Ik kan hier heel goed met hem over praten en hij weet ik het moeilijk heb. Dat de relatie mij meer energie kost dan geeft. Alleen ermee stoppen zonder dat hij nog geen fatsoenlijke behandeling heeft voelt ook niet goed.
Hoe voel jij je nu? Voel je al wat verbetering wat je adhd burnout befreft!
@Mangogo: Blij voor je wat die ergotherapeut betreft!
@auroraatje: Dat boek moet ik!
Ben een studie gestart en moet de laatste dingen afmaken. Heb al een jaar vertraging. (Studie duurt 2 jaar) Het voelt als zo'n hoge berg en ben bang om eraan te beginnen want ik weet niet hoe. Met mijn vorige baan lukte het me gewoon niet om alle ballen hoog te houden en nu werk ik niet meer, maar kies ik ervoor om op de bank te zitten om series te bingen of op mijn telefoon te scrollen. Wat me dan weer een waardeloos gevoel geeft. Ik heb harde deadlines nodig.
Voel me daarnaast gewoon wat opgebrand. Mijn vriend kampt met stemmingswisselingen en zit zelf in een GGZ traject wat niet opschiet. Ik raak constant in en uit verbinding met hem. Als ik hem een paar dagen niet zie, moet ik weer heel hard werken om in verbinding te komen. En zijn constante schommelingen in stemming maakt dat nog lastiger.
De ene keer als hij zich goed voelt, gaat de verbinding makkelijker en hebben we het gewoon leuk als vanouds.. Maar dan ben ik weer een paar dagen alleen en voelt hij zich opeens slecht (niet door mij hoor), dan is het zo lastig als ik hem weer zie. Ik word dan gewoon gefrustreerd dat hij zo is, het tegenovergestelde van zijn goede staat van zijn is. Ik kan me ook niet weren tegen zijn constante gespannen en depri gevoel.
Ik kan hier heel goed met hem over praten en hij weet ik het moeilijk heb. Dat de relatie mij meer energie kost dan geeft. Alleen ermee stoppen zonder dat hij nog geen fatsoenlijke behandeling heeft voelt ook niet goed.
woensdag 18 september 2024 om 09:19
En voor de slordige chaotische mensen onder ons.
Hebben jullie tips hoe je je huis op orde houdt?
Toen ik een huis deelde was ik veel netter. In de gemeenschappelijke kamers dan. Eigen kamer was ontploft.
Nu ik alweer jaren alleen woon is het zo'n zooi.. Ik laat niemand binnen als er spontaan wordt aangebeld. Beter gezegd: Ik doe niet open.
Als ik een afspraak heb thuis, krijg ik het netjes. Maar dan is de bezoek weg en na een paar uur begint de ellende weer.
Hebben jullie tips hoe je je huis op orde houdt?
Toen ik een huis deelde was ik veel netter. In de gemeenschappelijke kamers dan. Eigen kamer was ontploft.
Nu ik alweer jaren alleen woon is het zo'n zooi.. Ik laat niemand binnen als er spontaan wordt aangebeld. Beter gezegd: Ik doe niet open.
Als ik een afspraak heb thuis, krijg ik het netjes. Maar dan is de bezoek weg en na een paar uur begint de ellende weer.
woensdag 18 september 2024 om 09:36
Ik zou hier graag weer willen meeschrijven als dat mag. Hier een zoon met adhd en vermoedelijk ass, die met veel moeite naar speciaal onderwijs gaat. Hij krijgt medicatie, maar we zijn al een half jaar aan het zoeken naar wat geschikt is. Hij krijgt nu dexamfetamine samen met guanfacine. Het is echt heel pittig met hem.
Ik zelf heb vorig jaar een burn-out gehad en de bedrijfsarts vermoedt add icm ass bij mij. Ik heb vorig jaar een adhd onderzoek gedaan, maar scoorde niet genoeg punten. De bedrijfsarts denkt dat dat logisch is, omdat ik add met ass compenseer en andersom. Diagnostiek van mij begint binnenkort. Ik hoop heel erg dat er wat uitkomt en hoop op medicatie.
Ik lees hier boven iemand die een diagnose nodig heeft voor medicatie. Ik loop vanwege een andere aandoening bij een psychiater. Omdat ik afgelopen tijd veel depressieve klachten heb ik haar een tijd terug gesproken. Ik mocht toen kiezen of ik ad wilde proberen of ritalin. Ik heb uiteindelijk geen van beide gekozen. Ik wil geen ad, daar heb ik slechte ervaringen mee. En op dit moment geen ritalin in verband met de onderzoeken die er aankomen. Ik vertel dit om even aan te geven dat ik het dus ook zonder diagnose kon krijgen. Ook de psycholoog die het onderzoek deed, zei dat geen diagnose hebben de medicatie uitsluit.
Maar ik ben daarna na gaan denken wat ik wil qua medicatie. De depressiviteit zie ik ook als een chronisch iets wat niet meer over zal gaan. En de andere aandoening (pmdd), lees ik dat dat mogelijk ook door add kan komen.
Zijn er meer mensen die in aanloop naar de diagnostiek veel bewuster van bepaalde dingen zijn geworden en ook onzekerder? Ik kan steeds slechter tegen geluidsprikkels en begin te zien waarom vriendschappen nooit lekker lopen en word daar heel onzeker van.
Ik heb niet de energie om terug te lezen, dus als jullie het niet erg vinden, haak ik gewoon aan.
Ik zelf heb vorig jaar een burn-out gehad en de bedrijfsarts vermoedt add icm ass bij mij. Ik heb vorig jaar een adhd onderzoek gedaan, maar scoorde niet genoeg punten. De bedrijfsarts denkt dat dat logisch is, omdat ik add met ass compenseer en andersom. Diagnostiek van mij begint binnenkort. Ik hoop heel erg dat er wat uitkomt en hoop op medicatie.
Ik lees hier boven iemand die een diagnose nodig heeft voor medicatie. Ik loop vanwege een andere aandoening bij een psychiater. Omdat ik afgelopen tijd veel depressieve klachten heb ik haar een tijd terug gesproken. Ik mocht toen kiezen of ik ad wilde proberen of ritalin. Ik heb uiteindelijk geen van beide gekozen. Ik wil geen ad, daar heb ik slechte ervaringen mee. En op dit moment geen ritalin in verband met de onderzoeken die er aankomen. Ik vertel dit om even aan te geven dat ik het dus ook zonder diagnose kon krijgen. Ook de psycholoog die het onderzoek deed, zei dat geen diagnose hebben de medicatie uitsluit.
Maar ik ben daarna na gaan denken wat ik wil qua medicatie. De depressiviteit zie ik ook als een chronisch iets wat niet meer over zal gaan. En de andere aandoening (pmdd), lees ik dat dat mogelijk ook door add kan komen.
Zijn er meer mensen die in aanloop naar de diagnostiek veel bewuster van bepaalde dingen zijn geworden en ook onzekerder? Ik kan steeds slechter tegen geluidsprikkels en begin te zien waarom vriendschappen nooit lekker lopen en word daar heel onzeker van.
Ik heb niet de energie om terug te lezen, dus als jullie het niet erg vinden, haak ik gewoon aan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
