Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

22-02-2023 11:16 2476 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding

OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Tinkeltje33 schreef:
18-09-2024 09:36

Zijn er meer mensen die in aanloop naar de diagnostiek veel bewuster van bepaalde dingen zijn geworden en ook onzekerder? Ik kan steeds slechter tegen geluidsprikkels en begin te zien waarom vriendschappen nooit lekker lopen en word daar heel onzeker van.

Ik heb niet de energie om terug te lezen, dus als jullie het niet erg vinden, haak ik gewoon aan.
Wat naar voor je. Zelf een burnout en de zorg van je zoon. Medicatie is inderdaad een zoektocht... Hopelijk slaat dit aan.

Eerste adhd onderzoek? Waar heb je die gedaan?
Ik was diegene die zei dat diagnostiek moet voor medicatie. Door schematherapie bij een grote GGZ instelling liep ik ook bij een psychiater. Ik heb antidepressiva geslikt en daar ben ik mee gestopt. Hij mocht niks anders voorschrijven.. Alleen Bupropion.
Omdat ik daar ben uitbehandeld, lees: Mijn termijn is verlopen. Moet ik voor diagnostiek naar een andere partij. Dit kan nog wel even duren.
Ik zal mijn huisarts eens vragen.

De combi ASS/ADD kan depressiviteit veroorzaken.
Slik je anticonceptie?
Zelf heb ik PMS en die is nu wel beter geworden door het slikken van de pil.

Wat je zegt. Ik heb ook dat vriendschappen niet lopen. Ben al veel vrienden kwijt en het voelt als mijn schuld. Denk er elka dag aan.
Geluidsprikkels. Misschien omdat je zelf zo overprikkeld ben? Geluiden komen dan extra hard binnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik slik geen hormonen. Daar wordt het alleen maar erger van. Ik kamp eigenlijk al met depressieve klachten vanaf zeker mijn puberteit. Ik begin nu te zien dat het misschien allemaal samenhangt met die mogelijke diagnose. Op het moment vind ik dat best wel confronterend. Als er eerder diagnostiek geweest was, had het misschien zo veel leed kunnen voorkomen.

Maar ik zie de somberheid ook al bij mijn zoon. Ik vind dat echt hartverscheurend.

Ik heb het adhd onderzoek door mijn psycholoog laten doen destijds (houd het een beetje vaag). Ik ga nu naar een gespecialiseerde instelling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is zeker hartverscheurend... Gelukkig is je zoon er nu wel een soort van op tijd bij.

Wel grappig. Ik moet juist hormonen om het wat meer in balans te brengen.

Ik herken mezelf in je gedachtengang. Was het maar eerder ontdekt...
Een troostende gedachte is wel dat het bij meisjes en vrouwen toen niet goed zichtbaar was. Ze hadden het ook niet kunnen zien.
En dan word ik weer boos hoe vrouwen zo worden buitengesloten in de medische wetenschap. Heeft een man een probleem/kwaal. Gelijk miljoenen euro's om onderzoek te doen. Heeft een vrouw wat, moet ze zich niet aanstellen.
Gelukkig zijn de tijden aan het veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voordat ik ASS diagnose kreeg, had ik al de diagnose PMDD - heel ernstige PMS om het zo maar te zeggen, vooral de psychische klachten waren erg. Dit schijnt bij vrouwen met ADHD en / of ASS veel vaker voor te komen dan bij neurotypicals.

Zelf heb ik nu sinds een jaar of 4 een spiraaltje, superblij mee, dit houdt mijn hormonen echt veel stabieler.
Alle reacties Link kopieren Quote
auroraatje schreef:
19-09-2024 10:15
Voordat ik ASS diagnose kreeg, had ik al de diagnose PMDD - heel ernstige PMS om het zo maar te zeggen, vooral de psychische klachten waren erg. Dit schijnt bij vrouwen met ADHD en / of ASS veel vaker voor te komen dan bij neurotypicals.

Zelf heb ik nu sinds een jaar of 4 een spiraaltje, superblij mee, dit houdt mijn hormonen echt veel stabieler.

Ik heb PMDD inderdaad. Ik slik wel medicatie daarvoor in de dagen dat ik er last van heb. Ik las dat je met adhd ook verhoogde kans hebt op een PPD. Bingo! Ook 3 keer gehad.
Zoals ik het begrijp heeft het vooral te maken met je oestrogeen, wat invloed heeft op de aanmaak en opname van dopamine.
Wat zonder de daling in een cyclus (of vanaf je menopauze nog veel meer) al een ding is bij ADHD-ers.

Advies is daarom vaak neem wel oestrogeen (pil doorslikken of andere hormoontherapievorm) en als je ADHD-medicatie gebruikt, let op je cyclus en pas de dosis aan om alles beetje minder heftig te laten verlopen.

Mijn dochter en ik hebben beiden hele erge lange menstruaties en pms-klachten. Zij slikt de pil door en dat vangt zoveel op. Echt een verschil. We zijn nu aan het proberen met medicijnen of nog wat beter kan worden voor haar.

Ik slik ook al jaren de pil door en wat een verschil is dat met de jaren ervoor , nu al tijdje bezig met de overgang en heb nog aantal andere lichamelijke klachten en baarmoederproblemen, dus ik kan juiste hulp nog niet vinden maar mij is mbt de overgang, beetje zelfde verteld.
Zorg voor aanvulling van oestrogeen en pas je medicatie aan, ik ben nog aan het klooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was tot nu toe een meelezer, maar ben inmiddels bezig met een officiële diagnose krijgen. Ik had toevallig van de week een afspraak met een psychiater in het kader van een ADHD onderzoek, en ik noemde hem ook mijn hele heftige PMS die ik nu sinds een jaar of 6 heb (ben halverwege de veertig) en nu lees ik deze berichten...

Ik heb 1 dag in de maand dat ik gewoon dood wil. En dan word ik de dag erna ongesteld. Omdat ik dat nu weet, is het behapbaar, omdat ik weet dat het de volgende dag over is. Psychiater opperde wel dat daar misschien wat aan te doen is, maar hij zei niet dat er een verband is met ADHD.

Goh, er vallen nog steeds dingen op zijn plek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij is dat ook meer iets dat bekend is onder ADHD-ers / ASS-ers dan onder psychiaters.

Wat rot dat je zelfs dood wilt, ik herken het heel erg, ik had dat ook altijd. Eigenlijk gewoon een meltdown die 2 weken duurde en die steeds erger werd naarmate ik richting ongesteldheid ging. Ik snap niet hoe ik dat heb volgehouden destijds o_o
Alle reacties Link kopieren Quote
De pil doorslikken, dat is ook nog een overweging. Ik was hem destijds zo spuugzat.. Toen ik stopte met de pil was dat vanwege kinderwens. Maar toen ik stopte, ontwikkelde ik ook PMS en kreeg ik zwarte snorhaartjes die ik eerst niet had. Ik heb nu al weer 10 jaar een Mirena, maar ik ben ook een hele week ongesteld (wel licht, maar alsnog irritant) en mijn cyclus is soms maar 3,5 week, dus dat is bijzonder irritant, dat je dan maar 2,5 week niet ongesteld bent :-(

Ga hier toch nog even wat verder over nadenken
Alle reacties Link kopieren Quote
auroraatje schreef:
19-09-2024 16:37
Volgens mij is dat ook meer iets dat bekend is onder ADHD-ers / ASS-ers dan onder psychiaters.

Wat rot dat je zelfs dood wilt, ik herken het heel erg, ik had dat ook altijd. Eigenlijk gewoon een meltdown die 2 weken duurde en die steeds erger werd naarmate ik richting ongesteldheid ging. Ik snap niet hoe ik dat heb volgehouden destijds o_o

Oh okay, ik zal hem volgende x anders vragen.

Ja, het valt mee, omdat ik weet waar het vandaan komt, en dat het maar een dag duurt, maakt het acceptabel. Maar 2 weken zoals jij had, lijkt me idd niet te doen
Mij hebben ze er meerdere keren AD voor aangesmeerd, wat dus ook niet of bijna niets deed op dat vlak. De pil doorslikken wel. :roll:

Nu weet ik waarom ;-)
Moet alleen weer opnieuw uitvinden wat werkt voor mij, nu de overgang al tijdje goed aan de gang is en wat andere baarmoederproblemen oppoppen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja bij mij bouwde het op. Van een klein beetje onvrede en irritatie naar steeds erger wordende woede of zelfhaat aanvallen. Tot inderdaad de laatste dag voor het feest uitbrak zelfmoordgedachtes.

Nu met het spiraal is zo'n groot verschil, ik ben er echt heel blij mee
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook zo ergePMS sinds 35+
Begrijp mijn moeder en tantes nu veel beter. Rondgeslingerd op een zee van moodswings en depressies. Sommige maanden schrik ik van mezelf.
Deze maand viel de pms mee maar werd ik tijdens menstruatie opeens raar, dat gedachten en realiteit soms door elkaar leken te lopen. Paar maanden terug had ik het ook. Wel typisch ADD denk ik dat je soms kunt verdwijnen in gedachten en er niet meer uit komt. Maar met ouder worden verlies ik de aangeleerde trucjes om mezelf te stimuleren en glijd je dus af?

Deze week al twee mensen die tijdens een gesprek opeens zeiden "hey, gaat het wel goed met je?" en ik weet niet wat ze bedoelen.

Ben wel wat gewend van mezelf qua depressies en pieken en dalen maar ik zie wel op tegen de overgang als het zo gaat.
Je kan naar een vrouwenpoli gaan voor hulp, ook al snappen ze de link met ADHD misschien niet, als jij kan aangeven hoe je maand ongeveer gaat, dan kunnen ze vast iets adviseren, ook mbt de overgang, om te proberen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben na de geboorte van mijn 2e kind gediagnosticeerd met PMDD. De klachten begonnen na de geboorte van mijn oudste kind. De dagen voor mijn ovulatie heb ik vooral een heel kort lontje, druk in mijn hoofd en geïrriteerd. Dan zwakt het wat af en ga ik richting menstruatie en word ik vooral labiel, somber en depressief. Tot mijn menstruatie doorbreekt en dan heb ik een top week met veel energie. Ik zeg altijd, voor mijn ovulatie wil ik een ander wel wat aandoen en voor mijn menstruatie mijzelf. Ik slik zelf preventief anti-psychotica rond die dagen en eventueel een benzodiazepine. De pil heb ik geprobeerd, maar toen was ik continue chagrijnig.

Ik heb afgelopen weken een boek over adhd bij vrouwen gelezen (bloed irritant!) en daar werd de link ook gelegd, voor pms, ppd en overgang. Ook dat vrouwen al eerder in de peri-menopauze komen.

Een kennis van me loopt bij een vrouwencentrum, bij deze hebben ze ook kennis van de links met adhd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nooit de pil geslikt, wel paar maanden Mirena gehad en dat was niks.

Ik merk ook dat mijn bupropion 27 dagen per maand zeg maar genoeg is, en ik 3 dagen wat extra nodig heb. Heb nu nog liggen van medicatie die ik eerder heb geprobeerd maar niet genoeg was maar moet nog even bij huisarts nagaan of ik daar nieuwe van kan krijgen of dat de combinatie niet mag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Even te moe om alles terug te lezen, maar een vraagje voor de dames (zeker de laat gediagnosticeerde) met ASS, ik probeer mijn behoeftes duidelijk in beeld te brengen en over te brengen..hoe hebben jullie dit aangepakt.
Ik merk dat ik ook duidelijkheid wil kunnen scheppen op het moment dat ik in een zware overprikkeling zit (en daardoor dus paniek trigger), het ene moment helpt namelijk gewoon die spreekwoordelijke schop onder mijn kont, maar het andere moment maakt dat enkel dat ik me nog maar kleiner voel. Hoe zorg ik juist dat ik op dat moment echt duidelijk maak dat ik een lievere aanpak nodig heb bij wijze van?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb bij therapie een soort stoplichtplan gemaakt waar dit soort dingen allemaal instaat. Als ik 'rood ben' dan heb ik inderdaad een andere aanpak nodig dan wanneer het allemaal goed gaat. Mijn man heeft dat plan ook, dus als ik zeg het gaat nu even niet weet hij wat hij kan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat stoplichtplan heb ik ook, maar meer gericht op wat te doen voor mijzelf dan.
Ik ga hem er eens extra bij pakken.
Heb nu wel een opstart al gemaakt aan hoe er bijgedragen kan worden aan een positieve situatie etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij het stoplichtplan dat ik had gemaakt was er ook ruimte voor de vraag wat kan een ander voor jou doen? of wat kan je aan je omgeving vragen. Jammer dat hier geen aandacht aan is besteed bij jou.

Als je om ideeën verlegen zit kan ik de mijne er wel eens bijpakken
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk ansich niet raar, gezien ze eerst de focus op eigen kennis en vaardigheden willen leggen en partner er pas later bij betrekken.
Ik laat het je even weten als ik wat nodig heb, superlief dank Auroraatje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Da's ook wel weer zo

Ik heb de cursus 'meer rust en minder stress bij autisme' gevolgd, hier deden we dat en dan per week werd weer 1 vakje van het signaleringsplan ingevuld.

Ik kan die cursus en het boek dat erbij hoort ook echt aanbevelen. Al is het boek wel lastig alleen door te werken vind ik, in een groepje of met coach oid gaat beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dag allen,
Er was een autisme topic maar dat ligt stil. Mag ik hier inbreken,?
Ik heb ass, diagnose op 46 jarige leeftijd. Nu 50
Ik werk 24u en heb een WIA uitkering daarnaast.
Ik merk dat het even weer niet goed gaat. Loop weer tegen een burn-out out aan.
De bedrijfsarts is al gesproken preventief. Ik heb een fijne manager die goed meedenkt en toch lukt het weer even niet.

Hoe doen jullie dat? Werken met ass?
Alle reacties Link kopieren Quote
yourlocalhero schreef:
25-09-2024 20:53
Even te moe om alles terug te lezen, maar een vraagje voor de dames (zeker de laat gediagnosticeerde) met ASS, ik probeer mijn behoeftes duidelijk in beeld te brengen en over te brengen..hoe hebben jullie dit aangepakt.
Ik merk dat ik ook duidelijkheid wil kunnen scheppen op het moment dat ik in een zware overprikkeling zit (en daardoor dus paniek trigger), het ene moment helpt namelijk gewoon die spreekwoordelijke schop onder mijn kont, maar het andere moment maakt dat enkel dat ik me nog maar kleiner voel. Hoe zorg ik juist dat ik op dat moment echt duidelijk maak dat ik een lievere aanpak nodig heb bij wijze van?
Aan wie wil je dat duidelijk maken?

Je zegt het al. Liever zijn. Dit aangeven. 'Voor nu helpt dit niet, ik voel me nog kleiner.'
En dan echt een lievere oplossing van diegene? Of eerder nog even een luisterend oor? Dat je je kunt verwoorden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben benieuwd of er hier in dit specifieke dames met ASS (en trauma/angsten) zijn die antidepressiva of antipsychotica krijgen in een hele lage dosis om specifiek bijvoorbeeld angsten te doen verminderen?

Gisteren een gesprek gehad met de psychiater omdat ik nu toe ben aan het even rustig kunnen voelen in het koppie.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven