Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
zondag 13 oktober 2024 om 22:15
Bidden dat het gebeurt op een moment dat ik zelf goed in mn energie zit en het kan begeleiden ipv uit mn plaat gaan over iets waar hij ook niks aan kan doen...
Dat begeleiden is dan zoiets als:
'ik zie dat je dit en dat'
'voel je je boos/verdrietig'
'wat kunnen we doen om het op te lossen'
(Natuurlijk alleen als daar ruimte voor is qua veiligheid etc)
zaterdag 19 oktober 2024 om 15:28
Goed nieuws. Ben begonnen met Methylfenidaat en het studeren gaat echt 10 keer beter dan eerst. Krijt gewoon dingen gedaan.
Krijg dan ook weer mijn energie terug en sport weer consistent.
Slaap ook goed.
Aan het einde van de week nog wel een klap, omdat ik dan weer teveel heb gedaan. Maar gelukkig trek ik in het weekend wel weer bij.
Alleen voel me zo alleen nu. Heb gister de knoop doorgehakt om de relatie met mijn vriend te pauzeren. Hij is psychisch niet in orde, al een hele lange tijd niet. Ik trek het gewoon niet meer. Het houdt mijn eigen herstel tegen.
Ik wil het weer proberen als hij stabieler is.
Maar bah, ik voel me echt kut en eenzaam. Zou wat doen met een vriendin vandaag, maar ze is ziek geworden vannacht.
En wat nou eigen herstel? Voel me echt alleen maar kut..
Krijg dan ook weer mijn energie terug en sport weer consistent.
Slaap ook goed.
Aan het einde van de week nog wel een klap, omdat ik dan weer teveel heb gedaan. Maar gelukkig trek ik in het weekend wel weer bij.
Alleen voel me zo alleen nu. Heb gister de knoop doorgehakt om de relatie met mijn vriend te pauzeren. Hij is psychisch niet in orde, al een hele lange tijd niet. Ik trek het gewoon niet meer. Het houdt mijn eigen herstel tegen.
Ik wil het weer proberen als hij stabieler is.
Maar bah, ik voel me echt kut en eenzaam. Zou wat doen met een vriendin vandaag, maar ze is ziek geworden vannacht.
En wat nou eigen herstel? Voel me echt alleen maar kut..
maandag 21 oktober 2024 om 08:41
Wat een gemengde gevoelens zal dat geven, PeanutbutterJelly. Enerzijds dat het beter gaat dankzij de medicatie en dan aan de andere kant je relatie die niet goed gaat. Misschien zie je dat nu ook wel helderder door de medicatie?
auroraatje wijzigde dit bericht op 21-10-2024 11:05
Reden: too much information
Reden: too much information
53.52% gewijzigd
maandag 21 oktober 2024 om 14:08
Hoe doen jullie het als je voor je gevoel 100 duizend dingen moet doen maar nergens aan toe komt doordat je niet weet waar te beginnen, geen prioriteiten kan stellen, je intuïtie zegt dat je beter weg kan gaan maar je weet dat het veel beter is om zaken aan kan pakken en de weerstand die je voelt als je met nuttige dingen bezig bent? (bv. schoonmaken, administratie, opruimen, maar ook tijd voor jezelf en je eigen gedachten).
maandag 21 oktober 2024 om 14:28
Ik snap je gevoel goed. Ik slik nu medicatie en het zorgt ervoor dat ik daar minder tegenaan loop.betweenthewaves schreef: ↑21-10-2024 14:08Hoe doen jullie het als je voor je gevoel 100 duizend dingen moet doen maar nergens aan toe komt doordat je niet weet waar te beginnen, geen prioriteiten kan stellen, je intuïtie zegt dat je beter weg kan gaan maar je weet dat het veel beter is om zaken aan kan pakken en de weerstand die je voelt als je met nuttige dingen bezig bent? (bv. schoonmaken, administratie, opruimen, maar ook tijd voor jezelf en je eigen gedachten).
Ik heb vaak moeite om te beginnen. De vaatwasser of wassen vind ik bijvoorbeeld echt niks. Nu zet ik de iPad erbij en kijk ik ondertussen serie het duurt wat langer, maar ik doe het tenminste en het kost me mentaal minder energie. Wat bij mij ook werkt is een grappige timer van YouTube opzetten. Daar krijg ik dopamine van en als ik maar eenmaal bezig ben lukt het wel. Daarna een kopje koffie drinken.
Helaas werkt bij mij een opgeruimd huis heel goed om het overzicht te houden dus ik probeer daar prioriteit aan te geven. Dan vergeet ik dingen minder snel en raak ik niet van slag.
Edit: deze website vind ik fijn. Het is wel in het Engels maar je kan het in het Nederlands invullen. Het breekt taken op in stappen: https://goblin.tools/
maandag 21 oktober 2024 om 14:36
Tja hoe doe je het, haha. Dat is de grote vraag. Zo is mijn hele leven altijd al geweest.
Ik denk vooral preventie:
Mijn leven erop inrichten dat ik nu eenmaal zo ben.
Niet te veel verantwoordelijkheden en verplichtingen aangaan.
Aanvaarden dat het de ene dag/periode/jaar beter gaat dan de andere. Dat er altijd ups en downs en periodes van depressie kunnen/zullen zijn.
Therapie en begeleiding zo veel en vaak als nodig.
Luisteren naar mijn behoeftes en stemming.
Niet mezelf pushen als het niet gaat.
Het serieus nemen als mensen zeggen je ziet er moe uit, niet doorknallen in ontkenning.
Geen drugs, medicijnen en stimulantia meer.
Mediteren.
Een beetje routine erin brengen waar mogelijk.
Rust en tijd nemen voor herstel als ik niet goed in mijn vel zit, ook al duurt het erg lang.
Acceptatie dat ik soms vastloop.
Ook soms eraan toegeven, ok ik doe nu 100 dingen door elkaar en geef mezelf stress, maar ik ga er toch ff mee door en we zien wel.
Schrijven in dagboeken, soms kijk ik daarin terug en zie ik toch een stijgende lijn op allerlei levensgebieden.
Als het eenmaal zover is dat ik ben vastgelopen doe ik er niet zo veel meer aan, dan proberen om niet te gaan piekeren en stressen maar lief zijn voor mezelf en hulp vragen.
Onzekerheid en zelftwijfel blijft moeilijk. Ik heb een paar mensen in mijn leven die het begrijpen omdat ze ook zo zijn, dat helpt en hoef er dan ook geen woorden aan vuil te maken.
Ik denk vooral preventie:
Mijn leven erop inrichten dat ik nu eenmaal zo ben.
Niet te veel verantwoordelijkheden en verplichtingen aangaan.
Aanvaarden dat het de ene dag/periode/jaar beter gaat dan de andere. Dat er altijd ups en downs en periodes van depressie kunnen/zullen zijn.
Therapie en begeleiding zo veel en vaak als nodig.
Luisteren naar mijn behoeftes en stemming.
Niet mezelf pushen als het niet gaat.
Het serieus nemen als mensen zeggen je ziet er moe uit, niet doorknallen in ontkenning.
Geen drugs, medicijnen en stimulantia meer.
Mediteren.
Een beetje routine erin brengen waar mogelijk.
Rust en tijd nemen voor herstel als ik niet goed in mijn vel zit, ook al duurt het erg lang.
Acceptatie dat ik soms vastloop.
Ook soms eraan toegeven, ok ik doe nu 100 dingen door elkaar en geef mezelf stress, maar ik ga er toch ff mee door en we zien wel.
Schrijven in dagboeken, soms kijk ik daarin terug en zie ik toch een stijgende lijn op allerlei levensgebieden.
Als het eenmaal zover is dat ik ben vastgelopen doe ik er niet zo veel meer aan, dan proberen om niet te gaan piekeren en stressen maar lief zijn voor mezelf en hulp vragen.
Onzekerheid en zelftwijfel blijft moeilijk. Ik heb een paar mensen in mijn leven die het begrijpen omdat ze ook zo zijn, dat helpt en hoef er dan ook geen woorden aan vuil te maken.
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:38
Belize schreef: ↑21-10-2024 14:28Ik snap je gevoel goed. Ik slik nu medicatie en het zorgt ervoor dat ik daar minder tegenaan loop.
Ik heb vaak moeite om te beginnen. De vaatwasser of wassen vind ik bijvoorbeeld echt niks. Nu zet ik de iPad erbij en kijk ik ondertussen serie het duurt wat langer, maar ik doe het tenminste en het kost me mentaal minder energie. Wat bij mij ook werkt is een grappige timer van YouTube opzetten. Daar krijg ik dopamine van en als ik maar eenmaal bezig ben lukt het wel. Daarna een kopje koffie drinken.
Qua wassen heb ik sinds een paar maanden eindelijk mijn eigen life hack bedacht. Iets dat voor ons goed werkt en waardoor we dit proces eindelijk op orde hebben. Ik noem het zelf omgekeerd wassen:
- Ieder (ik, man en 2 kinderen) heeft zijn eigen kleur wasmand voor de schone was
- Ik begin achteraan; dus eerst MOETEN de droger en de waslijn leeg, voordat er een nieuwe was in de machine gaat
- Iedereen pakt zijn eigen schone was, vanuit de eigen mand, in de kast
- Ik heb een aparte mand voor sokken, omdat het natuurlijk voorkomt dat er een enkele sok ipv een paar in de machine zit. Die mand zoeken we 1 x in de zoveel tijd uit (toegegeven, dat wordt dus wel weer een berg en doen we daardoor te weinig)
Het is heel simpel, maar het voorkomt dat we weer een nieuwe was in de machine doen en de schone was uit de droger trekken en op een hoop gooien of een nieuwe was bij de al droge aan de waslijn hangen (waardoor je dus bij alles moet voelen of het al droog is, als je ruimte te kort hebt).
De schone was stapelde zich voorheen op in een berg, waardoor die taak te groot werd.. Dan was eraan beginnen nog moeilijker. En kinderen zeurden dat er niks gewassen was (ja dat was het wel, maar het bevond zich dus in die berg, waar iedereen dan aan ging trekken. Nu hoef ik dus alleen die ene drogerlading of waslijn over de 4 wasmanden te verdelen (die in dezelfde ruimte staan). Dat is een klein en overzichtelijk taakje. Daarna kan je ook de nieuwe was gelijk kwijt in een lege droger of waslijn, waardoor ook dat een kleine en overzichtelijke taak is.
Bijkomend voordeel is dat de kinderen nu ook altijd weten waar in het proces hun was zich bevindt, want de wasmand met vuile was is meestal leeg, dus dan ligt het ofwel schoon in hun kast of wasmand (of vies op hun kamer, maar dat is niet mijn probleem). Op zondag moeten ze de mand uitruimen (voor jongste met ook ADHD heb ik haar kast gelabeld, zodat ze vaste plekken voor soorten kleding heeft). Ik was ook niets dat ze niet in de wasmand hebben gegooid, ik raap niets op van hun vloer ofzo.
Ik haat huishouden, maar ik ben zo superblij dat die eeuwig doorgaande klotewas onder controle is. Dat maakt het ook makkelijker om ons aan die structuur te blijven houden
dinsdag 22 oktober 2024 om 10:26
1. Overgangen aankondingen "We gaan over 10 minuten weg" "we gaan over 5 minuten weg, dus ga maar vast opriumen en dag zeggen" "we gaan over1 minuut weg, nu moet je echt opruimen". "we gaan nu weg, doe je schoenen aan".
2. Onverwachte situaties verwacht maken indien mogelijk, vooruit-bespreken. Bij feestjes ofzo vertellen we wat we denken dat er gaat gebeuren, maar ook wat er als alternatief kan gebeuren. (Ik denk dat pietje er is, en dan kunnen jullie samen voetballen, maar als hij er niet is mag je opa vragen of hij wil voetballen).
3. Echt onverwachte situaties: tijd geven. Niet verwachten dat er direct gepast gereageerd wordt, maar even laten inzinken, bijvoorbeeld indien nodig 10 min laten huilen op de kamer en daarna nogmaals uitleggen wat er nu moet gebeuren.
4. Soms van locatie veranderen zonder dat kind rustig is. Dus bijvoorbeeld als ze niet kunnen bevatten dat we nu de auto in moeten, kan je je kind (niet-rustig) in de auto zetten, en wegrijden, en als je eenmaal onderweg bent gaat het vaak alweer, omdat het "verandermoment' dan voorbij is. Kleine kinderen kan je fysiek in de auto zetten of onder de arm nemen, maar ook tieners kan je bewegen door niet meer uit te leggen wat je doet en waarom, maar heel directief. "ga mee - loop - ga zitten ". Zo heb ik eens een huilend, overstuur kind op de fiets gezet en meegefietst met een hand op de schouder. Na 5 -10 min fietsen ging het weer.
Bovenstaande gaat uit van een ouder die een kind begeleidt. Als het om jezelf gaat kan je zelf vantevoren bedenken wat er ongeveer kan gebeuren en wat je kan verwachten. Je kan een alarm op je telefoon zetten 10 min en 5 min voordat je weg moet. Je kan jezelf tijd geven om te reageren op een verandering door een 10 min alarm op je telefoon te zetten en af te spreken met jezelf dat je pas over 10 min op de verandering hoeft te reageren. (of door vantevoren tijd in te plannen tussen overgangen)
dinsdag 22 oktober 2024 om 10:46
Voor de was is het hier makkelijker geworden sinds ik een open ikea muur heb met draadmanden. Elke mand een 'soort' trui/sport/spijkerbroek. De lat ligt lager, er wordt niet gevouwen het wordt er in gemikt.
Ik hoorde trouwens deze week de term 'neuro-majority' ipv 'neuro-typical' en ik vind dat een fijnere term. Minder 'zo hoort het' en meer 'zo is het voor de meeste' ofzo
Ik hoorde trouwens deze week de term 'neuro-majority' ipv 'neuro-typical' en ik vind dat een fijnere term. Minder 'zo hoort het' en meer 'zo is het voor de meeste' ofzo
woensdag 23 oktober 2024 om 12:33
Dit herken ik ook wel heel erg. Als je weet dat je moet opruimen, je ziet dat je moet opruimen, je voelt dat je moet opruimen, maar je er toch niet aan toe komt. En als je dan de keuken hebt schoongemaakt moet de badkamer ook nog, maar eigenlijk moet je ook nog die ene email schrijven, iemand opbellen, een afspraak met de tandarts maken, voorbereiden op werk, eten voorbereiden, administratie in orde krijgen, het hoofd op orde krijgen, en heb je het liefst gewoon even rust voor de rest van de dag.PeanutbutterJelly schreef: ↑18-09-2024 09:19En voor de slordige chaotische mensen onder ons.
Hebben jullie tips hoe je je huis op orde houdt?
Toen ik een huis deelde was ik veel netter. In de gemeenschappelijke kamers dan. Eigen kamer was ontploft.
Nu ik alweer jaren alleen woon is het zo'n zooi.. Ik laat niemand binnen als er spontaan wordt aangebeld. Beter gezegd: Ik doe niet open.
Als ik een afspraak heb thuis, krijg ik het netjes. Maar dan is de bezoek weg en na een paar uur begint de ellende weer.
Wat voor mij het beste helpt is als er iemand af en toe langskomt voor coaching. Alleen al de aanwezigheid van iemand anders in huis hielp mij om op te ruimen, want het is echt verschrikkelijk om een rommelig/vies huis te hebben als er iemand anders is. Door een vaste afspraak te maken dat je op gaat ruimen, en het weten dat er dan iemand langskomt die het ziet hoe je thuis erbij staat (en hoe rommelig het is) heeft mij veel geholpen. De ondersteuning hierbij heb ik van het buurtteam, maar dat kan ook een goede vriendin of kennis zijn die je durft toe te vertrouwen dat je rommelig bent, dan is het én gezellig én ben je lekker bezig met opruimen.
Het is wel een hele drempel over om het aan een ander toe te geven dat het gewoon niet zo goed lukt, maar een schoon huis geeft zoveel meer rust dan dat je in alle troep zit en constant zit te denken dat het opgeruimd moet worden. Daarmee is het bij mij nog steeds niet elke dag schoon of netjes (zeer zeker niet, het blijft troeperig), maar als het verhoopt weet ik dat schoonmaken toch moet omdat die coach langs komt.
maandag 28 oktober 2024 om 20:55
Wij hebben binnenkort het diagnostisch onderzoek voor onze pre puber. Met de leeftijd van 12 jaar.
Ik heb begrepen dat het 2 dagdelen zijn. 1 met ouders erbij en 1 alleen. Ik heb geen idee wat te verwachten. Best lang voor een praatje met ouders en hem, dus ik ga ervan uit dat we meer gaan doen.
Er zijn hier mensen die dit al achter de rug hebben en misschien kunnen jullie mij een idee geven wat ik kan verwachten?
Ik heb begrepen dat het 2 dagdelen zijn. 1 met ouders erbij en 1 alleen. Ik heb geen idee wat te verwachten. Best lang voor een praatje met ouders en hem, dus ik ga ervan uit dat we meer gaan doen.
Er zijn hier mensen die dit al achter de rug hebben en misschien kunnen jullie mij een idee geven wat ik kan verwachten?
dinsdag 29 oktober 2024 om 09:47
Ik moet even spuien en ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Ik heb net een verse ADHD diagnose (hoewel ik dit zelf al een decennium wist). Ik heb 3 dagen Methylfenidaat geslikt, maar ik voel me daar echt helemaal niet fijn bij... Wazig, stoned, juist helemaal niet meer focus. Ik kon niet eens auto rijden of een recept lezen. En dat is eigenlijk nog niet eens het ergste, ik vind hoe ik me voel als het uit aan het werken is, vreselijk. Extreem overprikkeld, moe, down. Is dit een kwestie van wennen? Heb vanochtend maar een halve dosis genomen, kijken of het dan anders is. Maar ik vind tot nu toe het middel erger dan de kwaal.
En ik baal enorm, want ik had toch wat hoop gezet op die medicatie. Voel me nu even in zak en as eigenlijk
En ik baal enorm, want ik had toch wat hoop gezet op die medicatie. Voel me nu even in zak en as eigenlijk
dinsdag 29 oktober 2024 om 10:21
Het is geen kwestie van wennen want je bouwt geen spiegel op. Volgende op de lijst proberen, voor mij was dat dexamfetamine daar voel ik me veel beter bij!Poeszie schreef: ↑29-10-2024 09:47Ik moet even spuien en ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Ik heb net een verse ADHD diagnose (hoewel ik dit zelf al een decennium wist). Ik heb 3 dagen Methylfenidaat geslikt, maar ik voel me daar echt helemaal niet fijn bij... Wazig, stoned, juist helemaal niet meer focus. Ik kon niet eens auto rijden of een recept lezen. En dat is eigenlijk nog niet eens het ergste, ik vind hoe ik me voel als het uit aan het werken is, vreselijk. Extreem overprikkeld, moe, down. Is dit een kwestie van wennen? Heb vanochtend maar een halve dosis genomen, kijken of het dan anders is. Maar ik vind tot nu toe het middel erger dan de kwaal.
En ik baal enorm, want ik had toch wat hoop gezet op die medicatie. Voel me nu even in zak en as eigenlijk
dinsdag 29 oktober 2024 om 10:28
dinsdag 29 oktober 2024 om 10:29
Oh, ik dacht dat je lijf hier misschien nog aan kon wennen en dat het effect dan wellicht minder heftig en wat meer gewenst kon worden, maar dan ga ik weer contact opnemen inderdaad. Psychiater had het over lisdexamfetamine, maar daarvoor moest ik eerst dit proberen. Hij heeft alleen niet gezegd hoe lang dat moest
dinsdag 29 oktober 2024 om 10:32
Mangogo schreef: ↑29-10-2024 10:28Ik ben met methylfenidaat ook snel gestopt maar kreeg daar hoofdpijn van. Bij dexamfetamine werd ik wel waziger toen ik op gegeven moment dosis verhoogde. Dus dat was toen voor mij te hoog.
Dus of de dosis is te hoog zou ik denken of het is gewoon niet het medicijn voor jou.
Ja, ik voel me nu met een halve dosis ook niet beter. Wel minder wazig dan met een hele, maar heb eerder een soort nerveuze focus nu, kan amper typen, mijn oog hand coördinatie is niet okay. Heel vervelend.
dinsdag 29 oktober 2024 om 11:31
Ik wil nog wel een lans breken voor Methylfenidaat! Gebruik je lang of kortwerkend?
Ik ben gestart ook met conserta en "moest" na 3 dagen op 18mgr al naar 36 mgr. Was geen goed idee. Ik had met 18 wat jij nu beschrijft. Een half jaar later zat ik op mijn huidige dosering van 54mgr met 18 achter de hand voor avonds. Ik merkte dat de psych er weinig mee kon maar wat jij omschrijft, ook het overprikkelde boze etc, had ik ook en ik weet dat dit voor meer mensen zo was.
Daardoor ben ik langzaam op gaan bouwen. 2w per dosering en toen op gaan hogen met 9mgr per keer ipv de gebruikelijke 18. Ook al bouw je geen spiegel op, je lichaam moet er wel echt aan wennen. Als je nieuwe glazen in je bril krijgt heeft je lijf ook nodig om dat goed te verwerken
Als je door wil zetten, geef jezelf dan nu de ruime en bouw langzaam op. Je kunt altijd nog zeggen dat je ermee stopt. Bij mij was dat gevoel na 3 dagen wel weg. Maar het blijft shit. Je gaat er zo door aan jezelf twijfelen. Of het met andere medicatie ook zo is weet ik niet. Ik ben bij conserta gebleven. Het is geen wondermiddel maar ik krijg zoooooooveel meer gedaan op een dag, vooral mbt werk. Het is echt bizar.
Succes!
Ik ben gestart ook met conserta en "moest" na 3 dagen op 18mgr al naar 36 mgr. Was geen goed idee. Ik had met 18 wat jij nu beschrijft. Een half jaar later zat ik op mijn huidige dosering van 54mgr met 18 achter de hand voor avonds. Ik merkte dat de psych er weinig mee kon maar wat jij omschrijft, ook het overprikkelde boze etc, had ik ook en ik weet dat dit voor meer mensen zo was.
Daardoor ben ik langzaam op gaan bouwen. 2w per dosering en toen op gaan hogen met 9mgr per keer ipv de gebruikelijke 18. Ook al bouw je geen spiegel op, je lichaam moet er wel echt aan wennen. Als je nieuwe glazen in je bril krijgt heeft je lijf ook nodig om dat goed te verwerken
Als je door wil zetten, geef jezelf dan nu de ruime en bouw langzaam op. Je kunt altijd nog zeggen dat je ermee stopt. Bij mij was dat gevoel na 3 dagen wel weg. Maar het blijft shit. Je gaat er zo door aan jezelf twijfelen. Of het met andere medicatie ook zo is weet ik niet. Ik ben bij conserta gebleven. Het is geen wondermiddel maar ik krijg zoooooooveel meer gedaan op een dag, vooral mbt werk. Het is echt bizar.
Succes!
dinsdag 29 oktober 2024 om 12:26
miepmans schreef: ↑29-10-2024 11:31Ik wil nog wel een lans breken voor Methylfenidaat! Gebruik je lang of kortwerkend?
Ik ben gestart ook met conserta en "moest" na 3 dagen op 18mgr al naar 36 mgr. Was geen goed idee. Ik had met 18 wat jij nu beschrijft. Een half jaar later zat ik op mijn huidige dosering van 54mgr met 18 achter de hand voor avonds. Ik merkte dat de psych er weinig mee kon maar wat jij omschrijft, ook het overprikkelde boze etc, had ik ook en ik weet dat dit voor meer mensen zo was.
Daardoor ben ik langzaam op gaan bouwen. 2w per dosering en toen op gaan hogen met 9mgr per keer ipv de gebruikelijke 18. Ook al bouw je geen spiegel op, je lichaam moet er wel echt aan wennen. Als je nieuwe glazen in je bril krijgt heeft je lijf ook nodig om dat goed te verwerken
Als je door wil zetten, geef jezelf dan nu de ruime en bouw langzaam op. Je kunt altijd nog zeggen dat je ermee stopt. Bij mij was dat gevoel na 3 dagen wel weg. Maar het blijft shit. Je gaat er zo door aan jezelf twijfelen. Of het met andere medicatie ook zo is weet ik niet. Ik ben bij conserta gebleven. Het is geen wondermiddel maar ik krijg zoooooooveel meer gedaan op een dag, vooral mbt werk. Het is echt bizar.
Succes!
De kortwerkende. Ik ga vanmiddag even met ze overleggen. Ik moet morgen ergens met de kinderen heen met de auto, dat gaat ook met een halve dosis niet, dus qua doorzetten wordt dat al niet consistent. Ik heb verder ook weinig tips en tricks van hem meegekregen. Opbouwen is niet besproken bijvoorbeeld.
dinsdag 29 oktober 2024 om 12:57
Poeszie schreef: ↑29-10-2024 10:29Oh, ik dacht dat je lijf hier misschien nog aan kon wennen en dat het effect dan wellicht minder heftig en wat meer gewenst kon worden, maar dan ga ik weer contact opnemen inderdaad. Psychiater had het over lisdexamfetamine, maar daarvoor moest ik eerst dit proberen. Hij heeft alleen niet gezegd hoe lang dat moest
Dosis kan per dag aangepast worden en als dat ook niet werkt kan je echt redelijk snel wel al naar ander medicijn kijken.
Soms is het wel goed om eerst wat aan de dosis veranderen, maar word niet beter of werkt niet goed genoeg, stoppen.
Niet weken doorgaan dan.
Zoals al gezegd is, er is geen spiegelopbouw met dit soort medicatie. Ook gewenning is niet echt een heel groot ding.
Je moet dit altijd eerst proberen omdat de verzekering dit heeft bedacht. Daarna mag je bijvoorbeeld dexam of lisdexam proberen.
Als je ook maar iets vergoed wil krijgen van de verzekering qua ADHD medicatie moet je dus eerst methyl proberen, die zit in de basisverzekering. Werkt dat niet genoeg naar wens of heb je na paar dagen nog steeds klachten als hoofdpijn en opgejaagd gevoel of dingen als rebounds als ze uitwerken, mag je echt redelijk snel overstappen.
Er is wel zo dat aantal van de andere medicatie een eigen bijdrage heeft van 250 euro...dat is helaas iets wat naast eigen risico loopt.
Maar er is voor bijna elke andere soort een teruggave van de fabrikant van 250 per jaar. Ook de generieke variant wordt vaak vergoed door zo'n regeling.
https://www.hevoconsult.nl/
https://www.medapp.nl/kennisbank-artike ... medicatie/
dinsdag 29 oktober 2024 om 14:02
Oei! Dat is wel echt slecht! Dat je eigenlijk zo met een kluitje het riet in gestuurd wordt. Weet je ook waarom kortwerkend? Had je daar een keuze in?Poeszie schreef: ↑29-10-2024 12:26De kortwerkende. Ik ga vanmiddag even met ze overleggen. Ik moet morgen ergens met de kinderen heen met de auto, dat gaat ook met een halve dosis niet, dus qua doorzetten wordt dat al niet consistent. Ik heb verder ook weinig tips en tricks van hem meegekregen. Opbouwen is niet besproken bijvoorbeeld.
Ik zou het dan morgen niet nemen en die behandelaar oid even contacten over hoe nu verder.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in