Psyche
alle pijlers
Niet luisteren/opletten/registreren
zondag 20 juni 2021 om 22:16
Ik denk dat dit bij psyche hoort, maar het is niet iets heel groots, en ik vroeg me af of mensen het herkennen. Ik ‘mis’ soms delen van gesprekken. Ik geloof niet dat er iets mis met me is, maar kennelijk ga ik soort van ‘uit’ als ik de ander niet kan volgen of denk dat ik iets al weet.
2 voorbeelden.
Collega zegt me dat ik hem moet ontmoeten op adres A, maar geeft vervolgens een gedetailleerde mondelinge routebeschrijving naar adres B. Ik was hem al kwijt bij het derde kruispunt, dus zocht vervolgens adres A in mijn navigatie. Waar ik vervolgens mijn collega niet trof, want die stond bij B.
Ik krijg een appje van mijn zus met de mededeling dat ze X zal appen hoe laat we komen. Vervolgens belt ze, discussie blablabla, en de volgende dag kom ik erachter dat ze X niet ge-appt heeft. ‘Dat hadden we toch telefonisch besproken’, geeft ze als verklaring.
Voor mijn werk moet ik vaak mensen interviewen en daar ben ik juist heel goed in, hoofd- en bijzaken en zo, maar bij de dagelijkse gesprekjes haak ik op een gegeven moment af. Hoe zou dat komen?
2 voorbeelden.
Collega zegt me dat ik hem moet ontmoeten op adres A, maar geeft vervolgens een gedetailleerde mondelinge routebeschrijving naar adres B. Ik was hem al kwijt bij het derde kruispunt, dus zocht vervolgens adres A in mijn navigatie. Waar ik vervolgens mijn collega niet trof, want die stond bij B.
Ik krijg een appje van mijn zus met de mededeling dat ze X zal appen hoe laat we komen. Vervolgens belt ze, discussie blablabla, en de volgende dag kom ik erachter dat ze X niet ge-appt heeft. ‘Dat hadden we toch telefonisch besproken’, geeft ze als verklaring.
Voor mijn werk moet ik vaak mensen interviewen en daar ben ik juist heel goed in, hoofd- en bijzaken en zo, maar bij de dagelijkse gesprekjes haak ik op een gegeven moment af. Hoe zou dat komen?
zondag 20 juni 2021 om 22:24
Heel herkenbaar. Ik mis zoveel. Dan interesseert het me niet genoeg denk ik altijd. Mijn eigen gedachten zijn dan ook vaak veel interessanter dan wat iemand anders te melden heeft.
Hierdoor ben ik trouwens wel ontzettend goed in de laatste zin herhalen, als iemand me vraagt of ik wel heb meegekregen wat er gezegd is.
Hierdoor ben ik trouwens wel ontzettend goed in de laatste zin herhalen, als iemand me vraagt of ik wel heb meegekregen wat er gezegd is.
zondag 20 juni 2021 om 22:27
Ik herken er vooral mijn zoon in.
Die heeft autisme, maar dat zegt verder niet zoveel, want dat heb ik ook en ik mis juist zelden iets van een gesprek.
Ik denk bij mijn zoon dat het deels te maken heeft met desinteresse en deels met vertraagde informatieverwerking, waardoor ie afhaakt als een verhaal te lang duurt of teveel uitweidt.
Die heeft autisme, maar dat zegt verder niet zoveel, want dat heb ik ook en ik mis juist zelden iets van een gesprek.
Ik denk bij mijn zoon dat het deels te maken heeft met desinteresse en deels met vertraagde informatieverwerking, waardoor ie afhaakt als een verhaal te lang duurt of teveel uitweidt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 20 juni 2021 om 22:27
Ik bedenk net dat ik het ook vaak heb tijdens werkoverleggen. Soms gaat het een kwartier over een bepaald stokpaardje van een collega, en dat mis ik dan gewoon allemaal. Mensen vinden me juist oplettend omdat ik soms ineens iets meekrijg en daar dan wat intelligents op kan zeggen, maar 50% van de tijd denk ik aan andere dingen of helemaal niets.Salopette schreef: ↑20-06-2021 22:24Heel herkenbaar. Ik mis zoveel. Dan interesseert het me niet genoeg denk ik altijd. Mijn eigen gedachten zijn dan ook vaak veel interessanter dan wat iemand anders te melden heeft.
Hierdoor ben ik trouwens wel ontzettend goed in de laatste zin herhalen, als iemand me vraagt of ik wel heb meegekregen wat er gezegd is.
zondag 20 juni 2021 om 22:33
Ik denk trouwens dat ik het vaak ook heb als ik het antwoord/de uitkomst al weet.
Dus bij die voorbeelden... adres A blijft in mijn hoofd dan gewoon adres A, en al die mitsen en maren erbij, dan luister ik niet goed. En dat heb ik bij werkoverleggen ook, als ik al een soort oplossing/antwoord voor me zie, of het me simpelweg niet genoeg kan schelen, dan luister ik niet meer.
Dus bij die voorbeelden... adres A blijft in mijn hoofd dan gewoon adres A, en al die mitsen en maren erbij, dan luister ik niet goed. En dat heb ik bij werkoverleggen ook, als ik al een soort oplossing/antwoord voor me zie, of het me simpelweg niet genoeg kan schelen, dan luister ik niet meer.
zondag 20 juni 2021 om 22:38
Boekenzijndebom schreef: ↑20-06-2021 22:33Ik denk trouwens dat ik het vaak ook heb als ik het antwoord/de uitkomst al weet.
Dus bij die voorbeelden... adres A blijft in mijn hoofd dan gewoon adres A, en al die mitsen en maren erbij, dan luister ik niet goed. En dat heb ik bij werkoverleggen ook, als ik al een soort oplossing/antwoord voor me zie, of het me simpelweg niet genoeg kan schelen, dan luister ik niet meer.
Zo klinkt het alsof het iets is wat je bijna bewust doet, iets wat je kunt ontwijken. Als het verhaal je wel interesseert, volg je dan we alle details tot het einde?
Deze vraag ook voor TO trouwens. Je doet me een beetje aan mijn man denken, die heeft ADD en hoe vaak we niet (in het verleden, voor hij een diagnose had en voor we hier beter mee om leerden gaan) ruzie hebben gemaakt over afspraken die volgens mij gemaakt waren en volgens hem anders waren, of niet gemaakt, om gek van te worden.
Mijn tip aan jou: aan het eind van een gesprek even bij jezelf nagaan of je iets gemist zou kunnen hebben en afspraken herhalen op een opportuun moment, zodat je er eerder achterkomt of er ergens iets scheef gelopen is in de communicatie.
zondag 20 juni 2021 om 22:51
Nee, ik doe het niet bewust. Ik zou er wel beter op kunnen letten dat ik bij de les blijf, maar ongemerkt haak ik dan af omdat het me te langzaam gaat ofzo. Ik heb dan echt moeite mijn aandacht erbij te houden. Ook als ik dan denk dat ik wel luister, dan schrik ik er achteraf zelf van hoe weinig ik er van na kan vertellen.
zondag 20 juni 2021 om 22:55
Had ik ooit met een vriendin, maar die was alcoholist.Maduixa schreef: ↑20-06-2021 22:38Zo klinkt het alsof het iets is wat je bijna bewust doet, iets wat je kunt ontwijken. Als het verhaal je wel interesseert, volg je dan we alle details tot het einde?
Deze vraag ook voor TO trouwens. Je doet me een beetje aan mijn man denken, die heeft ADD en hoe vaak we niet (in het verleden, voor hij een diagnose had en voor we hier beter mee om leerden gaan) ruzie hebben gemaakt over afspraken die volgens mij gemaakt waren en volgens hem anders waren, of niet gemaakt, om gek van te worden.
Mijn tip aan jou: aan het eind van een gesprek even bij jezelf nagaan of je iets gemist zou kunnen hebben en afspraken herhalen op een opportuun moment, zodat je er eerder achterkomt of er ergens iets scheef gelopen is in de communicatie.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 20 juni 2021 om 22:58
Ik heb dit ook echt heel vaak. En hoe minder bandbreedte ik heb door allerlei redenen, hoe moeilijker ik het vind om mijn aandacht bij een gesprek te houden. Ik dwaal snel af. Mijn vriend zegt ook vaak 'maar daar hebben we het over gehad!', maar hij kan soms zúlke lange technische verhalen vertellen, of me ambushen met informatie dat ik het mis.
Bij lezingen of vroeger bij college was het net zo erg. Dan vertelt iemand iets machtig interessants, maar op enig moment zeggen ze iets wat me doet denken aan... en dan mis ik zo 5 minuten. En dan durf ik dus geen vraag meer te stellen, omdat ik niet zeker weet of het al geweest is. Of ik stel wel een vraag, de spreker zegt 'goede vraag' , ik raak gevleid, ofaangemoedigd, en er komen nog 5 hele goede sub vragen in me op, waardoor ik het antwoord mis.
Bij lezingen of vroeger bij college was het net zo erg. Dan vertelt iemand iets machtig interessants, maar op enig moment zeggen ze iets wat me doet denken aan... en dan mis ik zo 5 minuten. En dan durf ik dus geen vraag meer te stellen, omdat ik niet zeker weet of het al geweest is. Of ik stel wel een vraag, de spreker zegt 'goede vraag' , ik raak gevleid, ofaangemoedigd, en er komen nog 5 hele goede sub vragen in me op, waardoor ik het antwoord mis.
zondag 20 juni 2021 om 23:03
Wel ‘grappig’ dat jullie ADD noemen. Aan veel criteria voldoe ik wel, afdwalende gedachten, uitstelgedrag, of dat ik er ‘s avonds achterkom dat de stofzuiger nog boven staat omdat ik wilde stofzuigen, maar bedacht eerst een was erin te doen, om vervolgens beneden het keukenkastje met theedoeken te ordenen en gelijk de rest maar schoon te maken. Maar dit past daar dus ook bij?
Ik denk dat ik niet zou voldoen aan de diagnose overigens, ik heb gewoon een baan en een huishouden (van Jan Steen) en ben nooit overspannen geweest.
Ik denk dat ik niet zou voldoen aan de diagnose overigens, ik heb gewoon een baan en een huishouden (van Jan Steen) en ben nooit overspannen geweest.
zondag 20 juni 2021 om 23:25
Een huishouden van Jan Steen kun je ook als belemmering ervaren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 20 juni 2021 om 23:45
Ja wellicht. Ik zeg altijd maar dat het goed is dat ik niet perfectionistisch ben. Het zit me ook wel eens dwars maar ik kan het gewoon niet opbrengen om aan dingen te beginnen (terwijl het soms helemaal niet veel tijd kost).
zondag 20 juni 2021 om 23:57
maandag 21 juni 2021 om 00:11
Herkenbaar. Mijn kinderen weten dat ik als ik ‘hmmm ja’ zeg, dat betekent dat ik totaal niet heb gehoord wat ze zeggen. Mijn vriend krijgt dat inmiddels ook door, als ik dan bijvoorbeeld vraag naar iets wat hij net een kwartier daarvoor heeft verteld. Maar dat lijkt me toch ook weer niet vreemd. Voordat je iets tegen iemand zegt, moet je eerst even checken of ze er met hun gedachten bij zijn.ekeim schreef: ↑20-06-2021 23:57Mijn man luistert ook vaak niet naar wat ik zeg als hij bezig is met iets anders. Ben er alleen nog niet achter of hij dat ook bij andere mensen doet… Stomme is dat hij dan wel ja zegt als je iets vraagt. Vervolgens vraag ik me af waarom hij iets niet doet, heeft hij het gewoon niet gehoord…
maandag 21 juni 2021 om 00:14
Maar voor een diagnose is het dus niet zozeer nodig dat je er objectief door belemmerd wordt, maar dat je je erdoor belemmerd voelt.
Ik vind mijn huishouden van Jan Steen echt vervelend en dat is dus zeker onderdeel van mijn diagnosetraject geweest.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 21 juni 2021 om 00:18
Dat heb ik denk ik niet. Ik zou wel een net huis willen en laat ook niet zomaar iedereen binnen omdat ik me best schaam, maar het is niet zo dat ik onrustig of depressief word van de stapels spullen. Op een gegeven moment heb ik het niet eens meer door, en dan kan er maanden een emmertje op de trap staan dat ik uiteindelijk in de kliko gooi.
