Psyche
alle pijlers
Niet meer natuurlijk bevallen
zondag 25 juni 2017 om 22:46
Het was even zoeken waar ik dit moet plaatsen, toch maar voor deze pijler gekozen. Ik hoop dat hij goed staat.
Een paar maanden terug ben ik bevallen. Daarbij heb ik een totaalruptuur opgelopen. Het herstel hiervan verloopt traag. Ik word nog elke dag geconfronteerd met de gevolgen (pijn bij lang lopen, staan, tillen) terwijl ik voor mijn bevalling behoorlijk fit en sterk was. Toen ik later met de verlos sprak over mijn hoop voor een eventuele tweede werd mij medegedeeld dat ik dan toch echt serieus moet nadenken over een keizersnede. Mijn fysio raadde mij natuurlijk bevallen ten zeerste af.
Ik merk dat ik nu door een soort rouwperiode ga (sorry als dit wat overdreven klinkt, maar weet er geen betere benaming voor).
Ik baal dat mijn lichaam niet 'zoals het hoort' een kind geboren kan laten worden. Ik vind het moeilijk om te beseffen dat dit mijn laatste bevalling zal zijn (naast uitputtend vond ik het zó mooi en speciaal om te mogen doen). Zijn hier toevallig vrouwen die dit herkennen en zin hebben om even hun hart te luchten? Ik merk in mijn omgeving dat het of als taboe wordt gezien om over een totaalruptuur en de gevolgen te praten of dat het snel wordt vergoelijkt ' maar je hebt t toch goed gedaan, ze is er toch?' Terwijl het toch in mijn achterhoofd blijft spelen..
Een paar maanden terug ben ik bevallen. Daarbij heb ik een totaalruptuur opgelopen. Het herstel hiervan verloopt traag. Ik word nog elke dag geconfronteerd met de gevolgen (pijn bij lang lopen, staan, tillen) terwijl ik voor mijn bevalling behoorlijk fit en sterk was. Toen ik later met de verlos sprak over mijn hoop voor een eventuele tweede werd mij medegedeeld dat ik dan toch echt serieus moet nadenken over een keizersnede. Mijn fysio raadde mij natuurlijk bevallen ten zeerste af.
Ik merk dat ik nu door een soort rouwperiode ga (sorry als dit wat overdreven klinkt, maar weet er geen betere benaming voor).
Ik baal dat mijn lichaam niet 'zoals het hoort' een kind geboren kan laten worden. Ik vind het moeilijk om te beseffen dat dit mijn laatste bevalling zal zijn (naast uitputtend vond ik het zó mooi en speciaal om te mogen doen). Zijn hier toevallig vrouwen die dit herkennen en zin hebben om even hun hart te luchten? Ik merk in mijn omgeving dat het of als taboe wordt gezien om over een totaalruptuur en de gevolgen te praten of dat het snel wordt vergoelijkt ' maar je hebt t toch goed gedaan, ze is er toch?' Terwijl het toch in mijn achterhoofd blijft spelen..
zondag 25 juni 2017 om 22:50
Ik heb een zelfde soort ervaring. Laten we zeggen een rampgebied en dito gevolgen vanonder. Ik praat er open over maar mensen vinden dit toch erg intiem. Dat begrijp ik best, maar zeker met mijn familie en vrienden wil ik bepaalde zaken kunnen bespreken.
De dag na de bevalling kwam de gynaecoloog in het ziekenhuis naar me toe om de bevalling te bespreken. Daarbij werd ook verteld dat ik teveel schade had opgelopen om ooit nog vaginaal te bevallen.
Ik vond dat schokkend maar ben ook blij dat ik het weet. Ik kan maatregelen nemen indien ik een volgend kind wil, zoals een gentle sectio.
De dag na de bevalling kwam de gynaecoloog in het ziekenhuis naar me toe om de bevalling te bespreken. Daarbij werd ook verteld dat ik teveel schade had opgelopen om ooit nog vaginaal te bevallen.
Ik vond dat schokkend maar ben ook blij dat ik het weet. Ik kan maatregelen nemen indien ik een volgend kind wil, zoals een gentle sectio.
zondag 25 juni 2017 om 22:55
Wat balen voor je! Mag ik vragen hoe erg t nu bij jou is? Wanneer ben je bevallen? Word je er nog veel door beperkt?
Ik snap dat t misschien wat intiem zou kunnen zijn, maar bij een gescheurde hamstring kan er gewoon over gesproken worden. En een gescheurde bekkenbodem spier is taboe.. :/ vind ik ergens wel lastig, inderdaad ook omdat ik er ook gewoon open over wil kunnen zijn.
'Zoooo en een beetje goed gegaan de bevalling?'
'Nou eh..nee'
'Oh'... *ongemakkelijk geschuivel*
Lijkt mij ook mooi inderdaad zo'n gentle sectio.. als het dan toch moet. Moet ook toegeven dat ik een keizersnede ook wat eng vind. Niemand uit mijn omgeving heeft t gehad en ben mede door deze ervaring bang voor het herstel.
Ik snap dat t misschien wat intiem zou kunnen zijn, maar bij een gescheurde hamstring kan er gewoon over gesproken worden. En een gescheurde bekkenbodem spier is taboe.. :/ vind ik ergens wel lastig, inderdaad ook omdat ik er ook gewoon open over wil kunnen zijn.
'Zoooo en een beetje goed gegaan de bevalling?'
'Nou eh..nee'
'Oh'... *ongemakkelijk geschuivel*
Lijkt mij ook mooi inderdaad zo'n gentle sectio.. als het dan toch moet. Moet ook toegeven dat ik een keizersnede ook wat eng vind. Niemand uit mijn omgeving heeft t gehad en ben mede door deze ervaring bang voor het herstel.
zondag 25 juni 2017 om 23:06
zondag 25 juni 2017 om 23:09
Ik ben bevallen d.m.v. een keizersnede en baal hier helemaal niet van hoor. Geen enkele "rouw" gevoelens gehad.Koffiekop schreef: ↑25-06-2017 22:57Ik denk dat iedere vrouw die bevallen is middels een keizersnede wel baalt dat haar lichaam 'niet naar behoren' het werk heeft kunnen doen. Ik heb en zal nooit natuurlijk vaginaal bevallen door keizersnede.
Het is even 'rouwen' maar daar kom je wel overheen hoor, als de hormonen weg zijn en je kind wat ouder dan voel je er niet zoveel meer bij.
Sterkte met je gerstel!
TO, vervelend dat je hier tegenop ziet bij een volgende kindje. Ik heb het lichamelijk niet als heel zwaar ervaren en het herstel viel me ook heel erg mee.
zondag 25 juni 2017 om 23:12
Ik heb geen totaal ruptuur gehad maar mijn eerste bevalling was een hel en dat is nog voorzichtig uitgedrukt want er zijn geen woorden voor hoe vreselijk het was.
En wat heb ik me een loser gevoelt zeg dat ik niet normaal een kind op de wereld kon zetten. Iedereen poept zo een baby uit behalve ik. En dat de gyn na 6 weken bij de controle een soort van lacherig zei " zo jouw bevalling zal ik nooit vergeten wat een drama". Ze bedoelde het niet lelijk hoor maar zo kwam het wel over bij mij. Daarna ben ik nog 2 keer bevallen dat waren echt simpele en makkelijke bevallingen maar echt die eerste bevalling is degene die ik onthou en waardoor ik me nog steeds een mislukte vrouw voel. Dus ik lees mee.
En wat heb ik me een loser gevoelt zeg dat ik niet normaal een kind op de wereld kon zetten. Iedereen poept zo een baby uit behalve ik. En dat de gyn na 6 weken bij de controle een soort van lacherig zei " zo jouw bevalling zal ik nooit vergeten wat een drama". Ze bedoelde het niet lelijk hoor maar zo kwam het wel over bij mij. Daarna ben ik nog 2 keer bevallen dat waren echt simpele en makkelijke bevallingen maar echt die eerste bevalling is degene die ik onthou en waardoor ik me nog steeds een mislukte vrouw voel. Dus ik lees mee.
zondag 25 juni 2017 om 23:14
zondag 25 juni 2017 om 23:38
Nee hoor, ik vond de keizersnede een fantastische ingreep en baal(de) er totaal niet van.Koffiekop schreef: ↑25-06-2017 22:57Ik denk dat iedere vrouw die bevallen is middels een keizersnede wel baalt dat haar lichaam 'niet naar behoren' het werk heeft kunnen doen. Ik heb en zal nooit natuurlijk vaginaal bevallen door keizersnede.
Het is even 'rouwen' maar daar kom je wel overheen hoor, als de hormonen weg zijn en je kind wat ouder dan voel je er niet zoveel meer bij.
Sterkte met je gerstel!
Was juist opgelucht.
Ook het herstel viel me 100% mee. Ja je moet rust houden, maar t lijkt me als je zo'n heftige bevalling hebt gehad dat je ook niet meteen alles kunt. Moet wel bekennen dat t een geplande was en ik dus geen weeën oid gehad heb.
To: erg jammer dat je er met je omgeving niet over kunt praten en heel veel succes met je herstel
zondag 25 juni 2017 om 23:44
Heb je een nagesprek gehad met de gynaecoloog?
De verloskundige en de fysiotherapeut zijn in dit geval minder deskundig om te oordelen over een volgende bevaling.
Als dat gesprek er niet is geweest of wel maar je zit niog met vragen bel dan de poli en vraag om dat nagesprek.
Doen hoor.
De verloskundige en de fysiotherapeut zijn in dit geval minder deskundig om te oordelen over een volgende bevaling.
Als dat gesprek er niet is geweest of wel maar je zit niog met vragen bel dan de poli en vraag om dat nagesprek.
Doen hoor.
Je bent zelf een theepot
zondag 25 juni 2017 om 23:45
zondag 25 juni 2017 om 23:46
Succes met je herstel dat lijkt mij erg pijnlijk! Verder denk ik persoonlijk....get over it......
Een keizersnede is een prima alternatief als het voor je lichaam en uiteindelijk je kind beter is. Ik zie daarin het probleem niet.
Ik zou juist die totaalruptuur met dito herstel willen voorkomen. En ja hier ook met beide ervaring.
Een keizersnede is een prima alternatief als het voor je lichaam en uiteindelijk je kind beter is. Ik zie daarin het probleem niet.
Ik zou juist die totaalruptuur met dito herstel willen voorkomen. En ja hier ook met beide ervaring.
zondag 25 juni 2017 om 23:59
Ik ben drie keer bijzonder gemakkelijk bevallen. (Weliswaar twee keer met een totaalruptuur maar daar heb ik geen last van gehad.) Maar ik heb juist het idee dat juist helemaal niet iedereen er zo een baby uitpoept. Er zijn er in mijn beleving meer waarbij het helemaal niet soepel gaat, waarbij ingegrepen moet worden of de bevalling ellendig lang duurt.
Zonder heftige of traumatische bevallingen te willen bagatelliseren, zou ik zeggen, bedenk je dat we godzijdank in een land wonen waar we prima medische voorzieningen hebben waarbij er toch een gezonde baby geboren wordt ook al gaat het niet vanzelf. Echt, je hoeft je niet mislukt te voelen dat je van die voorzieningen gebruik moet maken. Je bent net zo veel moeder/vrouw als iemand die hem er zó uitfloept.
maandag 26 juni 2017 om 00:04
Nee hoor. Ik heb dat nooit zo ervaren. Ik wilde een gezonde baby. Als die kans hoger is door de keizersnede. Mooi. Doen we dat.Koffiekop schreef: ↑25-06-2017 22:57Ik denk dat iedere vrouw die bevallen is middels een keizersnede wel baalt dat haar lichaam 'niet naar behoren' het werk heeft kunnen doen. Ik heb en zal nooit natuurlijk vaginaal bevallen door keizersnede.
Het is even 'rouwen' maar daar kom je wel overheen hoor, als de hormonen weg zijn en je kind wat ouder dan voel je er niet zoveel meer bij.
Sterkte met je gerstel!
Kon toen ook echt niks met mensen die soortgelijke dingen zeiden als jij hier.
Baby gezond en heel. Enige wat belangrijk was. En na 2 keizersnedes vind en denk ik dat nog. Geen moment rouw gehad of een naar gevoel erover. Zelfs niet nadat de 2e keizersnede voor mij echt heel zwaar was. Baby was heel en gezond.
Maar goed ik vind zwanger zijn ook niet erg bijzonder. Te nuchter voor dat soort gedachtes en gevoelens ofzo.
maandag 26 juni 2017 om 07:11
Ik ben bijna twee jaar geleden bevallen. Ik ben nog een groot deel incontinent, vooral bij springen, rennen, hoesten en lachen. Of soms opeens als ik op een specifieke manier zit.
Het herstel duurde, ik heb ook een fluxus gehad van 2,5liter, erg lang. Na iets meer dan een jaar voelde ik me redelijk mmezelf. Maar eigenlijk is het niet meer zoals vroeger. Ik heb seksuele problemen aan over gehouden. En ik wil ws geen tweede kind meer. Dus ik vind de restschade behoorlijk groot.
Het herstel duurde, ik heb ook een fluxus gehad van 2,5liter, erg lang. Na iets meer dan een jaar voelde ik me redelijk mmezelf. Maar eigenlijk is het niet meer zoals vroeger. Ik heb seksuele problemen aan over gehouden. En ik wil ws geen tweede kind meer. Dus ik vind de restschade behoorlijk groot.
maandag 26 juni 2017 om 18:41
Wat fijn te horen dat een geplande keizersnede voor enkelen als positief werd ervaren. Doet me goed voor de toekomst!
Holy wat heftig JS! En dan zeggen ze nog dat n baby krijgen zo 'normaal' is.
Pieps, wat rot dat je dat zo voelt, ondanks je twee latere bevallingen :/ lijkt me juist dat je onwijs trots op jezelf mag zijn dat je 3 kids ter wereld hebt gebracht. Gek hè, dat ik er bij jou zo respectvol over denk en jij en ik over onszelf niet..
Koffiekop, tijd heelt idd wel alle wonden. Wie weet hoe ik erover denk als mn klachten verminderen.
Honingbij, de gyn kwam echt aan met de grootste onzin. Heb blijkbaar geen goede getroffen. Vandaar dat ik meer geloof heb in verlos en bekkenbodemfysio.
Damselindistress/Fee, meestal ben ik t roerend met jullie eens. Nuchter, lekker boeiend. Ik in de kreukels, kind heel. Perfect. Ben ik t nog steeds voor 99% mee eens. Maar toch blijft t in mn achterhoofd sluimeren. Get over it gaat nu even niet zo makkelijk om de een of andere reden.
Thnx voor jullie lieve woorden, moest denk ook ff horen dat ik echt niet de enige ben. Misschien zijn t de hormonen nog, ook even afsluiten dat ik nooit meer normaal mag bevallen. Maar een keizersnede resulteert ook gewoon in een geweldige baby (en mama in de kreukels...
)
Holy wat heftig JS! En dan zeggen ze nog dat n baby krijgen zo 'normaal' is.
Pieps, wat rot dat je dat zo voelt, ondanks je twee latere bevallingen :/ lijkt me juist dat je onwijs trots op jezelf mag zijn dat je 3 kids ter wereld hebt gebracht. Gek hè, dat ik er bij jou zo respectvol over denk en jij en ik over onszelf niet..
Koffiekop, tijd heelt idd wel alle wonden. Wie weet hoe ik erover denk als mn klachten verminderen.
Honingbij, de gyn kwam echt aan met de grootste onzin. Heb blijkbaar geen goede getroffen. Vandaar dat ik meer geloof heb in verlos en bekkenbodemfysio.
Damselindistress/Fee, meestal ben ik t roerend met jullie eens. Nuchter, lekker boeiend. Ik in de kreukels, kind heel. Perfect. Ben ik t nog steeds voor 99% mee eens. Maar toch blijft t in mn achterhoofd sluimeren. Get over it gaat nu even niet zo makkelijk om de een of andere reden.
Thnx voor jullie lieve woorden, moest denk ook ff horen dat ik echt niet de enige ben. Misschien zijn t de hormonen nog, ook even afsluiten dat ik nooit meer normaal mag bevallen. Maar een keizersnede resulteert ook gewoon in een geweldige baby (en mama in de kreukels...
)
maandag 26 juni 2017 om 18:48
maandag 26 juni 2017 om 19:01
Ik snap je gevoel. En toch zou ik in jouw plaats zo blij zijn met een geplande ks. Ik wilde dat dit mij aangeboden was bij m'n 2e.
Mijn eerste bevalling eindigde in ks omdat m'n kind een sterrenkijker was en ik hem er niet uitkreeg. Ik vond dat zo'n domper, uur persen en dan: sorry gaat je nooit lukken, je krijgt een ks.
Bij de 2e heb ik vooraf echt gesmeekt om een ks: ik had geen zin in weer een martelgang vooraf. Kind 2 was groter dan 1 maar nee hoor mevrouw, met goede weeen zou het gewoon moeten passen want hij lag goed, klaar uit. Helaas kwam alles uit waar ik bang voor was: zeer heftige traumatische bevalling die uiteindelijk toch in ks geëindigd is. (Kind was te groot om m'n bekken te kunnen passeren)
2e ks zelf heb ik als prima ervaren, en na afloop was ik zo blij en opgelucht dat de hel voorbij was, dat m'n kind gezond was en ik nooit meer in dit leven een natuurlijke bevalling hoef te doen! (Ik vond het echt een totaal overgewaardeerd iets, niks moois aan; vooral heel erg pijnlijk en uitputtend.....)
En toch heeft t bij mij ook geknaagd: ik heb mij als vrouw best mislukt gevoeld, iedereen poept zo een kind uit behalve ik (onzin natuurlijk, maar ik voelde mij op dat moment echt de enige die zo'n rotbevalling heeft gehad).
Maar de tijd heelt gelukkig alle wonden en ik heb wat bevallen betreft gewoon pech gehad dat mijn lichaam er niet voor gemaakt is. En ook geluk dat ik in een land woon waar een ks gedaan kan worden.
Mijn eerste bevalling eindigde in ks omdat m'n kind een sterrenkijker was en ik hem er niet uitkreeg. Ik vond dat zo'n domper, uur persen en dan: sorry gaat je nooit lukken, je krijgt een ks.
Bij de 2e heb ik vooraf echt gesmeekt om een ks: ik had geen zin in weer een martelgang vooraf. Kind 2 was groter dan 1 maar nee hoor mevrouw, met goede weeen zou het gewoon moeten passen want hij lag goed, klaar uit. Helaas kwam alles uit waar ik bang voor was: zeer heftige traumatische bevalling die uiteindelijk toch in ks geëindigd is. (Kind was te groot om m'n bekken te kunnen passeren)
2e ks zelf heb ik als prima ervaren, en na afloop was ik zo blij en opgelucht dat de hel voorbij was, dat m'n kind gezond was en ik nooit meer in dit leven een natuurlijke bevalling hoef te doen! (Ik vond het echt een totaal overgewaardeerd iets, niks moois aan; vooral heel erg pijnlijk en uitputtend.....)
En toch heeft t bij mij ook geknaagd: ik heb mij als vrouw best mislukt gevoeld, iedereen poept zo een kind uit behalve ik (onzin natuurlijk, maar ik voelde mij op dat moment echt de enige die zo'n rotbevalling heeft gehad).
Maar de tijd heelt gelukkig alle wonden en ik heb wat bevallen betreft gewoon pech gehad dat mijn lichaam er niet voor gemaakt is. En ook geluk dat ik in een land woon waar een ks gedaan kan worden.
maandag 26 juni 2017 om 19:45
Huh? Mij heeft de gyneacoloog gezegd dat als je 1e een keizersnede is, je bij de 2e mag kiezen.
Alleen mag je nooit meer thuis bevallen.
Nu willen we geen 2e, maar zou t toch wel zover komen wist ik het wel... een ks.
Ik heb trouwens een geplande ks gekregen ivm stuit.
Ik vind de ks en herstel 100% makkelijker verlopen dan de zwangerschap.
O ja en omdat ze in stuit gelegen heeft en het een ks was, was ze puntgaaf. Ze heeft niets geleden.
Alleen mag je nooit meer thuis bevallen.
Nu willen we geen 2e, maar zou t toch wel zover komen wist ik het wel... een ks.
Ik heb trouwens een geplande ks gekregen ivm stuit.
Ik vind de ks en herstel 100% makkelijker verlopen dan de zwangerschap.
O ja en omdat ze in stuit gelegen heeft en het een ks was, was ze puntgaaf. Ze heeft niets geleden.
dinsdag 27 juni 2017 om 17:20
Totaal onherkenbaar.
Hoewel mijn verhaal wel heel anders is, kon mijn lichaam blijkbaar ook niet 'zoals het hoort' een kind baren. Mijn natuurlijke bevalling eindigde in een spoedkeizersnede. Onze dochter is overleden net voor ze eruit werd gehaald.
Ik hoef niet meer natuurlijk te bevallen en wil dat ook absoluut nooit meer. Ik heb niet het gevoel dat ik heb gefaald of dat mijn lichaam niet goed genoeg is. Wij hebben onbeschrijflijk veel pech gehad. En dat ik een (hopelijk) volgende keer voor een keizersnede mag kiezen vind ik eerder een zegening dan een offer.
De keizersnede is mij overigens fysiek ontzettend meegevallen. Ik was heel snel weer op de been en heb ook nagenoeg geen pijn gehad daarna.
Hoewel mijn verhaal wel heel anders is, kon mijn lichaam blijkbaar ook niet 'zoals het hoort' een kind baren. Mijn natuurlijke bevalling eindigde in een spoedkeizersnede. Onze dochter is overleden net voor ze eruit werd gehaald.
Ik hoef niet meer natuurlijk te bevallen en wil dat ook absoluut nooit meer. Ik heb niet het gevoel dat ik heb gefaald of dat mijn lichaam niet goed genoeg is. Wij hebben onbeschrijflijk veel pech gehad. En dat ik een (hopelijk) volgende keer voor een keizersnede mag kiezen vind ik eerder een zegening dan een offer.
De keizersnede is mij overigens fysiek ontzettend meegevallen. Ik was heel snel weer op de been en heb ook nagenoeg geen pijn gehad daarna.
dinsdag 27 juni 2017 om 17:56
Echt niet dat ik baal dat de eerste een keizersnede werd. Onverwachts maar zo blij want hij lag dwars. Ik ben nog voor de vele echotijdperken en zoKoffiekop schreef: ↑25-06-2017 22:57Ik denk dat iedere vrouw die bevallen is middels een keizersnede wel baalt dat haar lichaam 'niet naar behoren' het werk heeft kunnen doen. Ik heb en zal nooit natuurlijk vaginaal bevallen door keizersnede.
Het is even 'rouwen' maar daar kom je wel overheen hoor, als de hormonen weg zijn en je kind wat ouder dan voel je er niet zoveel meer bij.
Sterkte met je gerstel!
De 2e werd een natuurlijke bevalling, ik wilde een sectio alleen de gynaecoloog vond dat ik ook een natuurlijke bevalling moest meemaken. Ik vond het een hel. Was de 2e mijn eerste kind geweest dan hadden wij niet voor een 2e kindje gekozen.
Soms is het niet anders en moet je blij zijn dat er nog een alternatief is naast het natuurlijk bevallen.
Het vaginaal bevallen wordt door veel mensen geromantiseerd maar zo leuk en fijn is dat echt niet altijd. Het zal beslist schelen dat er pijnstilling mogelijk is maar de pijn is lang niet alles. Echt niet.
dinsdag 27 juni 2017 om 18:05
Zó mee eens. Ik heb redelijk recent een keizersnede gehad en iedereen vraagt me: vind je het niet erg dat je niet natuurlijk bevallen... euhm nee.JustcallmeTuT schreef: ↑27-06-2017 17:56Echt niet dat ik baal dat de eerste een keizersnede werd. Onverwachts maar zo blij want hij lag dwars. Ik ben nog voor de vele echotijdperken en zo
De 2e werd een natuurlijke bevalling, ik wilde een sectio alleen de gynaecoloog vond dat ik ook een natuurlijke bevalling moest meemaken. Ik vond het een hel. Was de 2e mijn eerste kind geweest dan hadden wij niet voor een 2e kindje gekozen.
Soms is het niet anders en moet je blij zijn dat er nog een alternatief is naast het natuurlijk bevallen.
Het vaginaal bevallen wordt door veel mensen geromantiseerd maar zo leuk en fijn is dat echt niet altijd. Het zal beslist schelen dat er pijnstilling mogelijk is maar de pijn is lang niet alles. Echt niet.
Ik vind het juist geweldig dat ik die ellende niet heb hoeven te ondergaan. Had mijn lichaam helemaal niet aangekund (had nogal wat zwangerschapscomplicaties).
dinsdag 27 juni 2017 om 18:10
Het was zó tobben!