Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 11 oktober 2018 om 08:55
Waarschijnlijk nog 4 Yette, maar dat hangt ook van de volgende scan af. Het plan was te gaan voor 6, maar, werd meteen gezegd, sommigen haken na 1 al af en anderen gaan fluitend door tot 10.
Ik merk alleen wel dat ik steeds zo moe ben, dat wordt echt steeds erger. Niet zo moe dat ik echt niks kan en de hele dag op bed lig, gelukkig, maar wel dat ik denk 'hmmm... autorijden is eigenlijk echt niet meer verantwoord." Gisteren dus expres op de fiets naar het ziekenhuis gegaan. Moest even bloedprikken en naar de apotheek. En het was druk..... ben daar echt ruim een uur geweest. Was supermoe toen ik terug was, en toen.... heb ik mezelf bijna onder een scooter gegooid. Ik had hem gewoon echt niet gezien. Dus nu heb ik maar de conclusie getrokken dat het zelfs niet meer verantwoord is om ergens anders te fietsen dan op het 6 meter brede wandelpad (waar fietsen toegestaan is) waar we praktisch aan wonen.
Ik voel me ineens zo beperkt .
Vandaag komt een vriendin langs en ik heb beloofd haar op te halen met de auto van het station (in ons dorp, is echt maar 3 minuten rijden), dus daarvoor ga ik heel goed uitrusten en ruim de tijd nemen en dat zal dan waarschijnlijk voorlopig mijn laatste autoritje worden. (ja, ze kan ook lopen, maar ze is zwanger en al 2 uur aan het treinen voor ze hier is. Oh, en ik bedenk nu dat ze hier mee leest, dus hoop niet dat ze dit leest tijdens de treinreis zo
)
Ik ga mezelf zo maar eens overeind slepen om te douchen en iets leukers aan te doen dan een joggingbroek en een slobbertrui uit mijn studententijdperk (met z'n inmiddels onleesbaar logo) en de tafel afruimen. We hebben sinds vorige week ineens overal muggen en fruitvliegjes in huis, echt irritant. En nog steeds geen duidelijke bron gevonden in de vorm van een rotte appel ofzo.
Oh, wel grappig: we hebben hier inmiddels een bos blauwe rozen staan, maar die in de rode kleurstof hebben allemaal hangende bruine (nee, echt geen rode) kopjes. Gaan zo ook de kliko in dus.
Ik merk alleen wel dat ik steeds zo moe ben, dat wordt echt steeds erger. Niet zo moe dat ik echt niks kan en de hele dag op bed lig, gelukkig, maar wel dat ik denk 'hmmm... autorijden is eigenlijk echt niet meer verantwoord." Gisteren dus expres op de fiets naar het ziekenhuis gegaan. Moest even bloedprikken en naar de apotheek. En het was druk..... ben daar echt ruim een uur geweest. Was supermoe toen ik terug was, en toen.... heb ik mezelf bijna onder een scooter gegooid. Ik had hem gewoon echt niet gezien. Dus nu heb ik maar de conclusie getrokken dat het zelfs niet meer verantwoord is om ergens anders te fietsen dan op het 6 meter brede wandelpad (waar fietsen toegestaan is) waar we praktisch aan wonen.
Ik voel me ineens zo beperkt .Vandaag komt een vriendin langs en ik heb beloofd haar op te halen met de auto van het station (in ons dorp, is echt maar 3 minuten rijden), dus daarvoor ga ik heel goed uitrusten en ruim de tijd nemen en dat zal dan waarschijnlijk voorlopig mijn laatste autoritje worden. (ja, ze kan ook lopen, maar ze is zwanger en al 2 uur aan het treinen voor ze hier is. Oh, en ik bedenk nu dat ze hier mee leest, dus hoop niet dat ze dit leest tijdens de treinreis zo
)Ik ga mezelf zo maar eens overeind slepen om te douchen en iets leukers aan te doen dan een joggingbroek en een slobbertrui uit mijn studententijdperk (met z'n inmiddels onleesbaar logo) en de tafel afruimen. We hebben sinds vorige week ineens overal muggen en fruitvliegjes in huis, echt irritant. En nog steeds geen duidelijke bron gevonden in de vorm van een rotte appel ofzo.
Oh, wel grappig: we hebben hier inmiddels een bos blauwe rozen staan, maar die in de rode kleurstof hebben allemaal hangende bruine (nee, echt geen rode) kopjes. Gaan zo ook de kliko in dus.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 11 oktober 2018 om 09:22
Dat lijkt me echt super confronterend inderdaad 
Hier hielp een fruit fly ninja effectief tegen fruitvliegjes. (Ik heb geen aandelen!) Wordt ook in restaurants vaak gebruikt.
https://www.fruitflyninja.nl
En sorry als mijn vraag naar de Vidi van je man te vrijpostig was. Ik was oprecht benieuwd omdat ik het zo onrechtvaardig vond dat hij geen uitstel kreeg, maar snap ook dat je dat liever niet het internet op gooit (en al helemaal niet als een ‘nieuw persoon’ er naar vraagt). Een beetje lomp van me.
Rij voorzichtig straks!
Hier hielp een fruit fly ninja effectief tegen fruitvliegjes. (Ik heb geen aandelen!) Wordt ook in restaurants vaak gebruikt.
https://www.fruitflyninja.nl
En sorry als mijn vraag naar de Vidi van je man te vrijpostig was. Ik was oprecht benieuwd omdat ik het zo onrechtvaardig vond dat hij geen uitstel kreeg, maar snap ook dat je dat liever niet het internet op gooit (en al helemaal niet als een ‘nieuw persoon’ er naar vraagt). Een beetje lomp van me.
Rij voorzichtig straks!
donderdag 11 oktober 2018 om 09:55
Geen sorry nodig hoor! Ik dacht tijdens het typen net "ik moet nog ergens op reageren, maar wat was het ook al weer?" en ik was te lui (moe?) om het op te zoeken.
Hij heeft hem niet gekregen, helaas. Met een beetje een stomme reden, maar goed. Hij heeft een redelijk onbekend en niet-populair vakgebied, waar een aantal andere dingen gebruikelijk zijn dan in de meeste vakgebieden (nogal vaag, sorry, anders wordt het wel heel herkenbaar). Uit een van die gebruiken is de conclusie getrokken dat hij geen ambitie zou hebben en geen inzet had. Hij was nog even flink pissig daarover, maar niets aan te doen.
Hij heeft hem niet gekregen, helaas. Met een beetje een stomme reden, maar goed. Hij heeft een redelijk onbekend en niet-populair vakgebied, waar een aantal andere dingen gebruikelijk zijn dan in de meeste vakgebieden (nogal vaag, sorry, anders wordt het wel heel herkenbaar). Uit een van die gebruiken is de conclusie getrokken dat hij geen ambitie zou hebben en geen inzet had. Hij was nog even flink pissig daarover, maar niets aan te doen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 11 oktober 2018 om 11:02
Jee, vier keer nog. Heftig hoor. Ik hoop dat het je lukt!
Denk je dat je vriendin hier heeft gelezen? Het is natuurlijk ook gewoon lekker fietsweer. Goed plan in elk geval! Ze moet per slot van rekening ook nog terug naar het station en tegen die tijd ben je misschien wel te moe om te rijden.
Veel plezier vandaag!
Denk je dat je vriendin hier heeft gelezen? Het is natuurlijk ook gewoon lekker fietsweer. Goed plan in elk geval! Ze moet per slot van rekening ook nog terug naar het station en tegen die tijd ben je misschien wel te moe om te rijden.
Veel plezier vandaag!
vrijdag 12 oktober 2018 om 12:00
Ach Anna...AnnA_C schreef: ↑11-10-2018 08:55
Ik merk alleen wel dat ik steeds zo moe ben, dat wordt echt steeds erger. Niet zo moe dat ik echt niks kan en de hele dag op bed lig, gelukkig, maar wel dat ik denk 'hmmm... autorijden is eigenlijk echt niet meer verantwoord." Gisteren dus expres op de fiets naar het ziekenhuis gegaan. Moest even bloedprikken en naar de apotheek. En het was druk..... ben daar echt ruim een uur geweest. Was supermoe toen ik terug was, en toen.... heb ik mezelf bijna onder een scooter gegooid. Ik had hem gewoon echt niet gezien. Dus nu heb ik maar de conclusie getrokken dat het zelfs niet meer verantwoord is om ergens anders te fietsen dan op het 6 meter brede wandelpad (waar fietsen toegestaan is) waar we praktisch aan wonen.
Veel sterkte gewenst weer!
vrijdag 12 oktober 2018 om 14:26
Ok, ik weet dat ik nu heel onredelijk ben, maar ik lig me nu in mijn eigen huis in mijn slaapkamer te verstoppen omdat mijn schoonmoeder beneden zit en ik en niet wil dat ze mijn kale hoofd ziet en ik met niemand wil kletsen.
Waarom komt ze om 2 uur als ze om kwart over 3 de kinderen op komt halen?
Waarom komt ze om 2 uur als ze om kwart over 3 de kinderen op komt halen?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 13 oktober 2018 om 05:05
Ja, gelukkig wel 
Blehh..... Vroeg me net even af waar ik het allemaal voor doe. Hoeveel weken/maanden levert deze nacht me op?
Ik heb net eindelijk even 3 kwartier geslapen, daarna helaas een half uur lang overgegeven
. En ook dat stonk naar verrotte fruitella 
Blehh..... Vroeg me net even af waar ik het allemaal voor doe. Hoeveel weken/maanden levert deze nacht me op?
Ik heb net eindelijk even 3 kwartier geslapen, daarna helaas een half uur lang overgegeven
. En ook dat stonk naar verrotte fruitella
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
