Kinderen
alle pijlers
Geen emotionele band met je kind
vrijdag 10 januari 2025 om 14:04
Een gevoelig onderwerp…. wil niet te veel informatie kwijt ivm herkenning maar zit er zo mee dat ik toch wil weten of anderen dit gedrag herkennen. Niet quoten aub.
Onze 17 jarige dochter laat van kinds af aan niet merken dat ze geeft om ons als ouders. Zegt nooit eens dat ze van ons houdt, vraagt nooit hoe het gaat als er iemand ziek is of zelfs geopereerd moet worden, heeft nooit empathie voor ons en wil nooit tijd met ons spenderen.
Gisteren heeft zij na een woordenwisseling heel koel gezegd dat zij niet van ons houd en niks voor ons voelt en dat ook nooit gedaan heeft. Ach het is een puber, ze meent het niet zullen jullie zeggen maar dat is dus niet zo. Zij meent dit wel en dit gedrag zien wij al sinds zij op de basisschool zat. Wij merken aan alles dat ze dat gewoon niet voelt.
Herkent iemand dit? Komt dit ooit nog goed of moeten we accepteren dat het is zoals het is en we haar waarschijnlijk nooit meer zullen zien als ze uit huis is (waar ik heel bang voor ben want ik hou ontzettend veel van haar)
Onze 17 jarige dochter laat van kinds af aan niet merken dat ze geeft om ons als ouders. Zegt nooit eens dat ze van ons houdt, vraagt nooit hoe het gaat als er iemand ziek is of zelfs geopereerd moet worden, heeft nooit empathie voor ons en wil nooit tijd met ons spenderen.
Gisteren heeft zij na een woordenwisseling heel koel gezegd dat zij niet van ons houd en niks voor ons voelt en dat ook nooit gedaan heeft. Ach het is een puber, ze meent het niet zullen jullie zeggen maar dat is dus niet zo. Zij meent dit wel en dit gedrag zien wij al sinds zij op de basisschool zat. Wij merken aan alles dat ze dat gewoon niet voelt.
Herkent iemand dit? Komt dit ooit nog goed of moeten we accepteren dat het is zoals het is en we haar waarschijnlijk nooit meer zullen zien als ze uit huis is (waar ik heel bang voor ben want ik hou ontzettend veel van haar)
vrijdag 10 januari 2025 om 14:14
Je dochter is oud genoeg voor een volwassen gesprek (als ze niet in de contramine zit). Ik geloof je zeker hoor to, dus wil niks afdoen aan je beleving. Maar heb je haar wel eens gevraagd hoe ze daar zelf over denkt? Waarom ze zulke uitspraken doet. Hoelang ze dat al zo voelt. Of ze weet waarom dat is. Of ze het bij anderen wel ervaart. Of ze het gevoel niet mist.
Moeilijke en zware gesprekken, zeker als je dochter eerlijk is. Maar wil je dit niet weten? Ik zou het willen weten. Ik zou het willen vragen.
Moeilijke en zware gesprekken, zeker als je dochter eerlijk is. Maar wil je dit niet weten? Ik zou het willen weten. Ik zou het willen vragen.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:18
vrijdag 10 januari 2025 om 14:21
Wat ontzettend verdrietig en zwaar.
Zoiets wil je niet horen van iemand en al helemaal niet van je eigen kind. Hoe uitte dit vroeger zich? En hoe was de situatie toen?
Waren jullie (veel) thuis voor haar, ondernam je leuke dingen samen en zeiden jullie andersom wel van haar te houden?
Misschien is het een idee om hulp in te schakelen? Soort Relatie therapie maar dan met kind?
Hebben jullie ook aan haar gevraagd waarom ze dit denkt en zegt?
Zoiets wil je niet horen van iemand en al helemaal niet van je eigen kind. Hoe uitte dit vroeger zich? En hoe was de situatie toen?
Waren jullie (veel) thuis voor haar, ondernam je leuke dingen samen en zeiden jullie andersom wel van haar te houden?
Misschien is het een idee om hulp in te schakelen? Soort Relatie therapie maar dan met kind?
Hebben jullie ook aan haar gevraagd waarom ze dit denkt en zegt?
happyglow_ wijzigde dit bericht op 10-01-2025 14:21
7.91% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 14:21
Ik snap die vraag absoluut, ik denk dat wij altijd veel liefde getoond hebben richting onze kinderen. Wij hebben meerdere kinderen en dit speelt alleen met haar. Ik probeer zelf ook te achterhalen wat er mist bij ons of wat wij verkeerd hebben gedaan.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:22
vrijdag 10 januari 2025 om 14:24
'Lieverd, kun je me vertellen wat je hebt gemist van mij? Wat had je gewild? Kun je een voorbeeld geven waarin ik niet heb gereageerd zoals je had gewild?'Strawberry_shortcake schreef: ↑10-01-2025 14:21Ik snap die vraag absoluut, ik denk dat wij altijd veel liefde getoond hebben richting onze kinderen. Wij hebben meerdere kinderen en dit speelt alleen met haar. Ik probeer zelf ook te achterhalen wat er mist bij ons of wat wij verkeerd hebben gedaan.
Het hoeveelste kind is zij?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 10 januari 2025 om 14:25
En is er in haar gedrag nooit aanleiding (geweest) om hulpverlening in te schakelen? Een compleet geblokkeerd kind dat geen uiting kan geven aan gevoelens vind ik overigens ook reden tot het inschakelen van hulp. Dat hoeft echt niet alleen (pas) als er sprake is van probleemgedrag. Dat kan ook als iemand helemaal emotioneel geblokkeerd is of onthecht lijkt. Misschien wel juist. En praten is ook niet de enige vorm van hulp. Dat bestaat in vele vormen, speltherapie, aanraking, etc.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 10-01-2025 14:26
0.83% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 14:27
vrijdag 10 januari 2025 om 14:28
Poe ingewikkeld dit!
Ik zou haar denk ik zeggen dat ik het heel jammer vind maar dat ik wel van haar houd. En haar enigszins ruimte geven door het onderwerp verbaal te laten rusten en haar te tonen dat ik om haar geef door zorgzaam te zijn. De kleine dingen waarmee je liefde laat zien. Zij maakt zich los en je invloed wordt beperkter. Het is op gegeven moment varen op wat ze heeft geleerd en wat je hebt voorgeleefd.
Ik zou haar denk ik zeggen dat ik het heel jammer vind maar dat ik wel van haar houd. En haar enigszins ruimte geven door het onderwerp verbaal te laten rusten en haar te tonen dat ik om haar geef door zorgzaam te zijn. De kleine dingen waarmee je liefde laat zien. Zij maakt zich los en je invloed wordt beperkter. Het is op gegeven moment varen op wat ze heeft geleerd en wat je hebt voorgeleefd.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:33
Ik herken het eigenlijk wel. Volgens mij zien mijn kinderen mij vooral als kokkin, huisgezelligmaakster en noodzakelijk kwaad. Ze zullen me (op de jongste na) werkelijk nooit vertellen dat ze van me houden en als ik een week op vakantie ben geweest vinden ze het de normaalste zaak van de wereld dat het eten weer op tafel staat en als ik al iets kwijt wil over mijn vakantie zal ik daar zelf over moeten beginnen. Of ze van me houden? Geen idee eigenlijk, onze band is gewoon vanzelfsprekend. Ze gedragen zich overigens wel voorbeeldig.
Ik maak me er niet druk om eigenlijk. Terwijl ik een zeer zéér warme band heb met mijn moeder.
Herken je hier iets in? Of is het bij jullie echt heel anders?
Ik maak me er niet druk om eigenlijk. Terwijl ik een zeer zéér warme band heb met mijn moeder.
Herken je hier iets in? Of is het bij jullie echt heel anders?
.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:34
Nee niet hoogbegaafd, broers en zussen heeft ze weinig contact mee, ze zal ze niet op zoeken maar wanneer ze samen zijn kan ze leuke momenten hebben met ze. Kort maar wel leuk.Kopjekoffie1234 schreef: ↑10-01-2025 14:28Is ze hoogbegaafd? Heeft ze met broers of zussen wel een goed contact of ook niet?
Ze wil eigenlijk zelden deelnemen aan een familie uitje, zit of op haar kamer of is met vrienden weg. Heeft een totale disconnectie met het gezin
Ik heb na onze laatste gesprek niks gezegd tegen haar omdat ik te verslagen was, wil het gesprek later wel aangaan maar weet even niet hoe. Lees hier allemaal goede vragen die ik kan stellen…bedankt
vrijdag 10 januari 2025 om 14:35
Wat lastig en pijnlijk ook to.
Zou je haar kunnen vragen of ze dat wel zou willen verbondenheid met jullie? Als ze die wens wel heeft dan kun je misschien met elkaar in therapie om daaraan te werken. D.m.v. EBFT therapie bijvoorbeeld.
Je kunt haar ook zonder dat te vragen aanbieden om eraan te werken. meiss luister is ik hoor wat je zegt en ik vind t heel verdrietig voor jou en voor ons. Vind je t goed als ik opzoek ga naar hulp om er samen aan te werken?
Zou je haar kunnen vragen of ze dat wel zou willen verbondenheid met jullie? Als ze die wens wel heeft dan kun je misschien met elkaar in therapie om daaraan te werken. D.m.v. EBFT therapie bijvoorbeeld.
Je kunt haar ook zonder dat te vragen aanbieden om eraan te werken. meiss luister is ik hoor wat je zegt en ik vind t heel verdrietig voor jou en voor ons. Vind je t goed als ik opzoek ga naar hulp om er samen aan te werken?
where ever you go, go with your heart
vrijdag 10 januari 2025 om 14:39
Ik denk dat ik dit niet zo'n slechte vraag vind.
Als zij verbinding mist kan het goed zijn hulp te zoeken maar als ze het wel best vindt zo dan is het wat is, hoe pijnlijk dan ook.
Als zij best heel happy is zonder het gevoel van gezinsverbinding dan kan men zich beter concentreren op acceptatie.
.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:40
Dit herken ik sowieso maar met haar is het toch anders. Om maar een voorbeeld te noemen, ik heb een aantal weken in het ziekenhuis gelegen, mijn andere kinderen maken zich dan zorgen en vragen hoe het gaat. Zij heeft nooit aan mij of mijn man gevraagd hoe het met mij gaat of wanneer ik weer naar huis mocht gaan.Rooss4.0 schreef: ↑10-01-2025 14:33Ik herken het eigenlijk wel. Volgens mij zien mijn kinderen mij vooral als kokkin, huisgezelligmaakster en noodzakelijk kwaad. Ze zullen me (op de jongste na) werkelijk nooit vertellen dat ze van me houden en als ik een week op vakantie ben geweest vinden ze het de normaalste zaak van de wereld dat het eten weer op tafel staat en als ik al iets kwijt wil over mijn vakantie zal ik daar zelf over moeten beginnen. Of ze van me houden? Geen idee eigenlijk, onze band is gewoon vanzelfsprekend. Ze gedragen zich overigens wel voorbeeldig.
Ik maak me er niet druk om eigenlijk. Terwijl ik een zeer zéér warme band heb met mijn moeder.
Herken je hier iets in? Of is het bij jullie echt heel anders?
vrijdag 10 januari 2025 om 14:47
En je kan bij meerdere kinderen ze dezelfde opvoeding geven, maar toch een totaal andere band per kind hebben. Zit ook gewoon inderdaad in het kind. Dit zal onderdeel zijn van haar karakter en persoonlijkheid. Maar wel goed om het gesprek aan te gaan na die woordenwisseling op een ander moment. Ook als je haar antwoorden misschien eigenlijk niet wil horen, omdat het vast heel veel pijn doet.andnowwedance schreef: ↑10-01-2025 14:27Het hoeft niet altijd aan de ouders te liggen he. Opvoeding en het goede voorbeeld hebben zeker invloed, maar soms zitten bepaalde trekken echt in een kind.
jojojo wijzigde dit bericht op 10-01-2025 15:13
0.00% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 14:48
Het kan ook zo zijn dat ze het niet hóefde te vragen omdat ze alles al van de anderen te horen kreeg. Of dat ze bij haar te rade kwamen met zorgen. Of dat ze alleen al door te luisteren alles wist? Misschien was ze echt wel bezorgd, maar slaat dat bij haar naar binnen.
Hoe is zij opgevangen, toen jij in het ziekenhuis lag? Heeft ze aandacht gekregen ook al vroeg ze er niet zelf om? Is ze gezien en gehoord, terwijl ze hele dagen op haar kamer doorbracht? Is er naar haar uit gereikt en is ze erbij betrokken geweest, ook al deed ze dit niet op eigen initiatief?
Is ze de oudste?
Hoe is zij opgevangen, toen jij in het ziekenhuis lag? Heeft ze aandacht gekregen ook al vroeg ze er niet zelf om? Is ze gezien en gehoord, terwijl ze hele dagen op haar kamer doorbracht? Is er naar haar uit gereikt en is ze erbij betrokken geweest, ook al deed ze dit niet op eigen initiatief?
Is ze de oudste?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
