Psyche
alle pijlers
Nieuwe relatie, gelijk samenwonen met kids
zaterdag 23 september 2017 om 00:44
Hoi,
Ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar naar aanleiding van vele meningen hier op het forum , toch even kort de volgende vraag/situatie
Vrouw, 26 jaar 2 kinderen van bijna 1 en 6. Woont samen met vader van beide kids.
Verlaat huis om gelijk te gaan samen wonen met een nieuwe partner.
Nieuwe partner heeft ook kinderen en komen om de 2 weken een weekend.
Ik heb dit nooit eerder gehoord, en ben benieuwd of iemand zich hierin herkent en hoe dit gaat.
Nogmaals, niet echt een vraag ,maar geïnteresseerd in andere meningen/ervaringen.
Alvast bedankt
P.s: ik ben het 6 jarige kind in dit verhaal ( 20jaar geleden
Ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar naar aanleiding van vele meningen hier op het forum , toch even kort de volgende vraag/situatie
Vrouw, 26 jaar 2 kinderen van bijna 1 en 6. Woont samen met vader van beide kids.
Verlaat huis om gelijk te gaan samen wonen met een nieuwe partner.
Nieuwe partner heeft ook kinderen en komen om de 2 weken een weekend.
Ik heb dit nooit eerder gehoord, en ben benieuwd of iemand zich hierin herkent en hoe dit gaat.
Nogmaals, niet echt een vraag ,maar geïnteresseerd in andere meningen/ervaringen.
Alvast bedankt
P.s: ik ben het 6 jarige kind in dit verhaal ( 20jaar geleden
stonehenge wijzigde dit bericht op 23-09-2017 00:52
0.16% gewijzigd
bananen groeien niet alleen
zaterdag 23 september 2017 om 00:50
Dit heb ik alleen gezien/gehoord van 'weekendvaders'. De oude schoenen nog niet weggooien voordat ze een nieuw paar hadden. Fatsoenshalve de eerste twee weekends de kinderen bij hun ouders thuis (opa en oma) en daarna door naar het nieuwe stulpje met nieuwe vriendin.
De enige moeder waarvan ik weet dat ze man 1 inruilde voor man 2 heeft het eerste half jaar met de kinderen apart gezeten. Nou ja, ze was iedere avond/nacht bij man 2 en liet haar moeder oppassen op de kinderen. Na dat halve jaar trok hij bij hen in.
De enige moeder waarvan ik weet dat ze man 1 inruilde voor man 2 heeft het eerste half jaar met de kinderen apart gezeten. Nou ja, ze was iedere avond/nacht bij man 2 en liet haar moeder oppassen op de kinderen. Na dat halve jaar trok hij bij hen in.
zaterdag 23 september 2017 om 01:07
Bij het lezen van je openingspost moest ik denken aan een aflevering van Hollandse Zaken over samengestelde gezinnen die ik laatst toevallig zag : npo.nl/POW_03522915. Ik vond het best interessant om die verschillende ervaringen te horen, wellicht jij ook TO?
(Ik kijk dat programma normaal nooit, de thema's zijn soms best interessant maar ik vind die presentator zo vreselijk
)
(Ik kijk dat programma normaal nooit, de thema's zijn soms best interessant maar ik vind die presentator zo vreselijk
)
zaterdag 23 september 2017 om 01:08
Helaas ken ik wel een aantal soortgelijke voorbeelden.
Maar wat wil je dan precies met die ervaringen van anderen? Ben je aan het zoeken naar het waarom? Welke gevolgen hebben de keuzes van jouw (super jonge) moeder voor jou gehad?
Maar wat wil je dan precies met die ervaringen van anderen? Ben je aan het zoeken naar het waarom? Welke gevolgen hebben de keuzes van jouw (super jonge) moeder voor jou gehad?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 23 september 2017 om 01:11
zaterdag 23 september 2017 om 01:44
Bedankt voor de reacties!
Lemoos2: wat een droevig voorbeeld. Maar ik hoor het vaker van de vaders kant helaas
Vrolijk_meisje: bedankt voor de tip!!! Ga ik zeker kijken
Enn: ik weet niet wat ik wil, eigenlijk niks. Ik kan er niks meer aan veranderen.
Maar gevolgen heeft het zeker. Ik kan het zelf ook niet voorstellen, misschien vandaar inderdaad de vraag " waarom
Nlies: ik heb dit inderdaad nooit eerder gehoord bij een vrouw.
En met gelijk samen wonen, bedoel ik ook gelijk.
Eerst in het ene huis, 45 minuten later in ander huis ( en woonplaats , school etc)
Saz: hoe ouder ik word , hoe meer ik erover nadenk.
Ik heb mij nooit thuisgevoeld in mijn eigen huis, want er was immers altijd een "vreemde" bij.
Maar goed, er zijn kinderen die het slechter hebben
Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat ik dit bij mijn kind doe
Lemoos2: wat een droevig voorbeeld. Maar ik hoor het vaker van de vaders kant helaas
Vrolijk_meisje: bedankt voor de tip!!! Ga ik zeker kijken
Enn: ik weet niet wat ik wil, eigenlijk niks. Ik kan er niks meer aan veranderen.
Maar gevolgen heeft het zeker. Ik kan het zelf ook niet voorstellen, misschien vandaar inderdaad de vraag " waarom
Nlies: ik heb dit inderdaad nooit eerder gehoord bij een vrouw.
En met gelijk samen wonen, bedoel ik ook gelijk.
Eerst in het ene huis, 45 minuten later in ander huis ( en woonplaats , school etc)
Saz: hoe ouder ik word , hoe meer ik erover nadenk.
Ik heb mij nooit thuisgevoeld in mijn eigen huis, want er was immers altijd een "vreemde" bij.
Maar goed, er zijn kinderen die het slechter hebben
Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat ik dit bij mijn kind doe
bananen groeien niet alleen
zaterdag 23 september 2017 om 02:49
Het enige dat ik mij kan bedenken is dat moeder in een ongezonde sfeer bij vader woonde en dat er misschien agressie was naar haar of de kinderen. Dat ze zich geen raad wist, geen geld of middelen om met kinderen een ander veilig thuis te krijgen dan enkel bij die andere man in te trekken.
TO wat moet dat heftig geweest zijn om ineens zo je leven om te moeten gooien.
TO wat moet dat heftig geweest zijn om ineens zo je leven om te moeten gooien.
zaterdag 23 september 2017 om 05:59
Ik ken een man wiens vrouw dit deed.
Ze bleek achteraf al maanden op allerlei datingsites te zitten. Op 1 van die sites ontmoette ze een andere vent.
Haar man had nooit iets gemerkt, zegt dat hij zich niet bewust was van enige problemen in de relatie.
Van de een op de andere dag was ze vertrokken, met hun 3 jarige dochter.
Ze trok bij die nieuwe vent in, die ze dus amper kende. Hij woonde ook nog eens 4 uur rijden verderop, dus een bezoekregeling was moeilijk.
Ik weet niet hoe het nu gaat. Die man is van pure ellende ook maar die kant op verhuist. Hij wou bij zijn dochter zijn.
Ze bleek achteraf al maanden op allerlei datingsites te zitten. Op 1 van die sites ontmoette ze een andere vent.
Haar man had nooit iets gemerkt, zegt dat hij zich niet bewust was van enige problemen in de relatie.
Van de een op de andere dag was ze vertrokken, met hun 3 jarige dochter.
Ze trok bij die nieuwe vent in, die ze dus amper kende. Hij woonde ook nog eens 4 uur rijden verderop, dus een bezoekregeling was moeilijk.
Ik weet niet hoe het nu gaat. Die man is van pure ellende ook maar die kant op verhuist. Hij wou bij zijn dochter zijn.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
zaterdag 23 september 2017 om 06:13
Ik vind dit echt een heel slechte, onverantwoordelijke, egoistische keuze van moeder en de kans dat dit niet goed zou gaan is heel erg groot. Niet goed gaan betekent dan ook niet per se dat er meteen problemen zijn, dit kan ook later tot problemen leiden als de kinderen ouder (volwassen) zijn. Maar het kan ook wél goed gaan, die kans is er ook. Ik zou het nooit doen en het maakt me boos dat mensen zo met hun kinderen omgaan.
TO, heb je dit inmiddels met je moeder besproken?
TO, heb je dit inmiddels met je moeder besproken?
zaterdag 23 september 2017 om 06:49
Hier precies hetzelfde, ik ben nu 30 maar heb er nog last van. Diep van binnen neem ik het mijn moeder nog kwalijk.
Ik was 13, ik heb nog een 2 jaar oudere zus en een 4 jaar jongere broertje..
Ik was er achtergekomen, mijn moeder was de hele dag aan het smsen, toen heb ik haar telefoon uit haar jaszak gehaald... Ik weet nog precies hoe ik me voelde toen ik het las, misselijk was ik er gewoon van.
Binnen een paar maanden had mijn moeder de scheiding met mijn vader aangevraagd en had ze al een nieuw huis gekocht, het ergste... mijn moeder zei; we gaan met zn vieren (moeder, ik broer en zus) verder... dit bleek allemaal gelogen te zijn want ze had het huis met die nieuwe dude gekocht.
Op mijn 14e wou mijn moeder mij uit huis plaatsen.. Ik maakte het die nieuwe kerel onmogelijk werd er gezegd..
Ik heb vanaf mn 13e nooit meer een thuis gehad, ben op mijn 17e op mezelf gaan wonen. Als ik aan de tijd terugdenk word ik nog verdrietig.
Heb zelf nu een gezin, en kan me niet voorstellen dat ik dit mijn kind ooit zou aandoen!
Ik was 13, ik heb nog een 2 jaar oudere zus en een 4 jaar jongere broertje..
Ik was er achtergekomen, mijn moeder was de hele dag aan het smsen, toen heb ik haar telefoon uit haar jaszak gehaald... Ik weet nog precies hoe ik me voelde toen ik het las, misselijk was ik er gewoon van.
Binnen een paar maanden had mijn moeder de scheiding met mijn vader aangevraagd en had ze al een nieuw huis gekocht, het ergste... mijn moeder zei; we gaan met zn vieren (moeder, ik broer en zus) verder... dit bleek allemaal gelogen te zijn want ze had het huis met die nieuwe dude gekocht.
Op mijn 14e wou mijn moeder mij uit huis plaatsen.. Ik maakte het die nieuwe kerel onmogelijk werd er gezegd..
Ik heb vanaf mn 13e nooit meer een thuis gehad, ben op mijn 17e op mezelf gaan wonen. Als ik aan de tijd terugdenk word ik nog verdrietig.
Heb zelf nu een gezin, en kan me niet voorstellen dat ik dit mijn kind ooit zou aandoen!
zaterdag 23 september 2017 om 07:19
Niet gelijk maar wel binnen aantal maanden. Ik was 5 jaar toen mijn moeder hertrouwde terwijl ze nog geen 2 jaar daarvoor gescheiden was. Ik was een gevoelige kleuter die volgens verschillende instanties rust nodig had. In mijn ogen betekend dat niet verhuizen naar het huis van mijn stiefvader. Ik heb hier behoorlijk last van gehad.
zaterdag 23 september 2017 om 07:42
Zo herkenbaar! Wat erg dat er meerdere moeders zo hebben gehandeld.Wieoowiej schreef: ↑23-09-2017 06:49Hier precies hetzelfde, ik ben nu 30 maar heb er nog last van. Diep van binnen neem ik het mijn moeder nog kwalijk.
Ik was 13, ik heb nog een 2 jaar oudere zus en een 4 jaar jongere broertje..
Ik was er achtergekomen, mijn moeder was de hele dag aan het smsen, toen heb ik haar telefoon uit haar jaszak gehaald... Ik weet nog precies hoe ik me voelde toen ik het las, misselijk was ik er gewoon van.
Binnen een paar maanden had mijn moeder de scheiding met mijn vader aangevraagd en had ze al een nieuw huis gekocht, het ergste... mijn moeder zei; we gaan met zn vieren (moeder, ik broer en zus) verder... dit bleek allemaal gelogen te zijn want ze had het huis met die nieuwe dude gekocht.
Op mijn 14e wou mijn moeder mij uit huis plaatsen.. Ik maakte het die nieuwe kerel onmogelijk werd er gezegd..
Ik heb vanaf mn 13e nooit meer een thuis gehad, ben op mijn 17e op mezelf gaan wonen. Als ik aan de tijd terugdenk word ik nog verdrietig.
Heb zelf nu een gezin, en kan me niet voorstellen dat ik dit mijn kind ooit zou aandoen!
En dan ook nog het kind de schuld geven. Briljant verzonnen van de ouders.
Hoe is het contact nu met jouw ouders?
zaterdag 23 september 2017 om 07:52
Wat een trieste verhalen. Ongelooflijk dat je je kinderen dit aandoet.
Verliefde mensen kunnen heel rare dingen doen. Sommige moeders hebben het idee dat ze zichzelf zolang hebben weggecijferd voor alles en iedereen, dat het nu hun tijd is om zichzelf op de eerste plek te zetten. Daarbij vergeten ze de belangen van hun kinderen.
Dit gebeurt vaak als ze verliefd worden, omdat ze dan ineens alles in een ander perspectief zien.
Verliefde mensen kunnen heel rare dingen doen. Sommige moeders hebben het idee dat ze zichzelf zolang hebben weggecijferd voor alles en iedereen, dat het nu hun tijd is om zichzelf op de eerste plek te zetten. Daarbij vergeten ze de belangen van hun kinderen.
Dit gebeurt vaak als ze verliefd worden, omdat ze dan ineens alles in een ander perspectief zien.
zaterdag 23 september 2017 om 08:03
Wat wil je precies horen van ons? Dat dat niet oke was? Of prima plan was?
Waarom ga je dit 20 jaar later hier vragen?
Blijkbaar vond jij het vreselijk. En dat lijkt me niet heel raar, dat is nogal wat maar wat wil je precies met dit topic?
Ik denk dat je bij je ouder moet zijn voor antwoorden. Heb je het wel eens besproken? Waarom dat zo moest en of ze begrepen wat je dan je kinderen aandoet?
Waarom ga je dit 20 jaar later hier vragen?
Blijkbaar vond jij het vreselijk. En dat lijkt me niet heel raar, dat is nogal wat maar wat wil je precies met dit topic?
Ik denk dat je bij je ouder moet zijn voor antwoorden. Heb je het wel eens besproken? Waarom dat zo moest en of ze begrepen wat je dan je kinderen aandoet?
zaterdag 23 september 2017 om 08:06
Het kan ook economische redenen hebben gehad. Aan een huis en voldoende geld komen voor het onderhouden van jezelf en 2 kinderen is best een klus. Als er dan iemand klaar staat die je leuk vindt en die dit allemaal kan bieden dan pak je dat aan. Ook als je misschien beseft dat het voor de kinderen heftig is. Tenslotte is zonder een cent op straat staan nog heftiger.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 23 september 2017 om 08:56
Mijn moeder ging niet naar een ander maar verliet mijn vader en nam ons mee naar een ander stad. Ik ben letterlijk uit de klas gehaald, in een vrachtwagen met onze spullen gezet en vanaf toen woonde ik in een ander stad. Vader wist van niks en kwam thuis in een half leeg huis zonder gezin. Ik moest eerst bij mijn oom en tante wonen want er was niet genoeg plek bij mijn opa en oma waar mijn moeder en zusje verbleven.
Nu ik zelf een kind heb merk ik dat dit best wel littekens achter gelaten heeft. Ben er goed uitgekomen hoor. Maar wat toen gebeurd is beïnvloed nog steeds bepaalde keuzes die ik maak of hoe ik reageer op situaties.
Nu ik zelf een kind heb merk ik dat dit best wel littekens achter gelaten heeft. Ben er goed uitgekomen hoor. Maar wat toen gebeurd is beïnvloed nog steeds bepaalde keuzes die ik maak of hoe ik reageer op situaties.
zaterdag 23 september 2017 om 09:15
apestaartje30 schreef: ↑23-09-2017 07:42Zo herkenbaar! Wat erg dat er meerdere moeders zo hebben gehandeld.
En dan ook nog het kind de schuld geven. Briljant verzonnen van de ouders.
Hoe is het contact nu met jouw ouders?
Ik had ook het leven zuur gemaakt van de nieuwe vriend van mijn moeder...spuugde altijd in zijn gezicht en eten, ging geld van hem stelen etc.
Ik zag hem als een bedreiging, walgde als ze elkaar een kus gaven etc, gadver als ik er aan terugdenk word ik er nog beroerd van.
Maar er kwam ook nog is bij kijken dat mijn vader een half jaar later, toen hij het huis had verkocht, met de noorderzon is vertrokken. 8 jaar lang heeft hij in het buitenland gewoond.
Ik ben door dit me ook niet meer gaan hechten aan mensen. Ben mijn vrienden verloren omdat ik heel naar tegen hun ging doen, ik dacht destijds ik kan beter hun pijn doen dan zij mij.
Achteraf veel spijt van, nu wel lieve vrienden om mij heen.
Ik heb geen contact meer met mijn vader(sinds 2 jaar nu weer, maar dat heeft weer andere redenen) en nog wel met mijn moeder.
3 jaar geleden heb ik verteld over hoe ik alles dacht, wat voor gevolgen het voor mij heeft gehad, ze zegt dat ze er wel spijt van heeft maar ik ook moet begrijpen dat mijn vader nooit goed voor haar was geweest.
zaterdag 23 september 2017 om 09:21
Nou uhh jeetje. Mag ze hier wat herkenning proberen te vinden? Iets posten waar ze last van heeft, misschien?Fee-de-Goede schreef: ↑23-09-2017 08:03Wat wil je precies horen van ons? Dat dat niet oke was? Of prima plan was?
Waarom ga je dit 20 jaar later hier vragen?
Blijkbaar vond jij het vreselijk. En dat lijkt me niet heel raar, dat is nogal wat maar wat wil je precies met dit topic?
Ik denk dat je bij je ouder moet zijn voor antwoorden. Heb je het wel eens besproken? Waarom dat zo moest en of ze begrepen wat je dan je kinderen aandoet?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 23 september 2017 om 11:55
Wat een heftige verhalen... Je hoort vaak, dat als de nieuwe partner en de kinderen geen klik hebben, het nooit wat kan worden. En toch zijn er ook ouders die niet voor hun kinderen kiezen. Het is heel begrijpelijk dat een kind die nieuwe partner als bedreiging ziet... jeetje, alles is toch ontzettend onveilig? Je hoeft geen psycholoog te zijn om te begrijpen dat een kind juist veiligheid nodig heeft als hij/zij zich gaat afzetten tegen de partner... het is wel makkelijk om te zeggen: 'Er is geen land mee te bezeilen', of: 'Zo kun je als ouder nooit een nieuw leven beginnen...'. Ik ben zelf gescheiden maar zowel mijn ex als ik hebben wel de tijd genomen voor onze kinderen. We hebben beiden een nieuwe relatie en hoewel het lang niet altijd soepel liep, accepteren de kinderen allebei onze partners nu... met mijn vriend hebben ze ook absoluut een band opgebouwd... De vriendin van hun vader zien ze iets minder vaak, maar daar bouwen ze ook steeds meer mee op.
Het kan ook nog andersom... Ik kwam zelf uit een gezin waar mijn ouders een soort twee-eenheid waren (of liever: mijn vader was dominant en mijn moeder erg inschikkelijk)... en ik voelde me als kind nooit gesteund. Volgens mij komt dat best weinig voor.
Het kan ook nog andersom... Ik kwam zelf uit een gezin waar mijn ouders een soort twee-eenheid waren (of liever: mijn vader was dominant en mijn moeder erg inschikkelijk)... en ik voelde me als kind nooit gesteund. Volgens mij komt dat best weinig voor.
