
Nieuwe start maken door te verhuizen?

maandag 9 april 2018 om 22:39
Hallo,
Ik heb al een ander topic geopend over dit onderwerp (het houdt me erg bezig) maar ik heb besloten om er ook nog maar 1 in "psyche" te openen, hierover...
Het zit nl zo: ik heb best wel wat meegemaakt de afgelopen jaren en ben daardoor in een depressie terecht gekomen. Ik heb de beste hulp gekregen die ik me kon wensen. Een jaar lang intensieve cognitieve gedragstherapie, en dat heeft goed geholpen. Ik ben nu niet meer depressief, maar nog wel ongelukkig met mijn leefomstandigheden. Ik zou het liefst het verleden letterlijk achter me willen laten en een nieuwe start maken. Het lijkt mij geen vlucht, want ik heb echt alles gedaan wat ik kon om gelukkig te worden (inclusief die zware therapie dus) en ik ben het nog steeds niet. Ik weet voor 99% zeker dat de ongelukkigheid voortkomt uit de herinneren die hier liggen, en dat een nieuwe start in een nieuwe omgeving me weer positieve energie zal geven.
Wat denken jullie, zou het werken?? Kun je gelukkig(er) worden van een verandering van omgeving?
Ervaringen, positief danwel negatief?
Ik heb al een ander topic geopend over dit onderwerp (het houdt me erg bezig) maar ik heb besloten om er ook nog maar 1 in "psyche" te openen, hierover...
Het zit nl zo: ik heb best wel wat meegemaakt de afgelopen jaren en ben daardoor in een depressie terecht gekomen. Ik heb de beste hulp gekregen die ik me kon wensen. Een jaar lang intensieve cognitieve gedragstherapie, en dat heeft goed geholpen. Ik ben nu niet meer depressief, maar nog wel ongelukkig met mijn leefomstandigheden. Ik zou het liefst het verleden letterlijk achter me willen laten en een nieuwe start maken. Het lijkt mij geen vlucht, want ik heb echt alles gedaan wat ik kon om gelukkig te worden (inclusief die zware therapie dus) en ik ben het nog steeds niet. Ik weet voor 99% zeker dat de ongelukkigheid voortkomt uit de herinneren die hier liggen, en dat een nieuwe start in een nieuwe omgeving me weer positieve energie zal geven.
Wat denken jullie, zou het werken?? Kun je gelukkig(er) worden van een verandering van omgeving?
Ervaringen, positief danwel negatief?

dinsdag 10 april 2018 om 12:20
Bedankt allemaal. Ik heb besloten om eerst nog eens naar die vriendin toe te gaan en misschien een tijdje van woning te ruilen, in de vakantie. Als ik dan nog het idee heb dat dit een goede stap is, doe ik het. Fijn om te horen dat het bepaalde mensen hier wel goed gedaan heeft, dat geeft me toch wat meer vertrouwen. Bedankt!!
dinsdag 10 april 2018 om 15:56
Ik zou toch even goed bij jezelf te rade gaan. Want wat ik lees is dat je probeert jezelf te overtuigen dat dit dé oplossing gaat zijn.Hippiemeisje schreef: ↑10-04-2018 08:15Niemand. Ik ben aan het onderzoeken. En kritische vragen helpen me daarbij. Ik vind het soms nog steeds lastig om op mijn eigen oordeel te vertrouwen.
Ook een vakantie doorbrengen daar. Leuk bedacht, zeker, maar toch nog altijd anders dan er écht wonen.
Heb je nog contact met je behandelaar? Zou het daar dan eens voorleggen.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.

dinsdag 10 april 2018 om 16:12
Geen contact meer. Was niet meer nodig. Ik zou ook niet weten waarom ik elke stap die ik wil zetten voor de rest van mn leven met een behandelaar zou moeten bespreken. Voelt nogal ondermijnend eerlijk gezegd. Lief bedoeld, dat geloof ik, maar ik ben een volwassen vrouw. En ik ben patiënte-af. Ik wil dat ook niet meer. Ik wil zo niet meer in het leven staan.
dinsdag 10 april 2018 om 16:20
Het was enkel een vraag... als er nog wél contact is dan is het handig dit daar dan even te bespreken. Niemand hier die zegt dat je niet volwassen bent, nog patiënte bent en geen keuzes kunt/mag maken. Jij wilde toch dat mensen je kritische vragen zouden stellen?Hippiemeisje schreef: ↑10-04-2018 16:12Geen contact meer. Was niet meer nodig. Ik zou ook niet weten waarom ik elke stap die ik wil zetten voor de rest van mn leven met een behandelaar zou moeten bespreken. Voelt nogal ondermijnend eerlijk gezegd. Lief bedoeld, dat geloof ik, maar ik ben een volwassen vrouw. En ik ben patiënte-af. Ik wil dat ook niet meer. Ik wil zo niet meer in het leven staan.
Mijns inziens denk ik dat je dit zeer zorgvuldig zou moeten aanpakken. Als jij bedenkt dat je volgende week wilt verhuizen dan doe je dat. Jouw leven, je staat vrij hierin je eigen keuzes te maken en eventuele gevolgen ervan te aanvaarden.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.

dinsdag 10 april 2018 om 16:39
Kia-Ora, met alle respect... Ik vind het fijn dat je meedenkt en kritisch bent, maar jij twijfelt aan mijn capaciteit om zelfstandig beslissingen te nemen... Ik vind het rot om boos te worden want ik voel dat het tegelijkertijd heel goed bedoeld, maar ik heb hier lang over nagedacht en alle andere opties geprobeerd. Niemand zal het ooit zeker weten, ook een behandelaar niet. Maar geen enkele stap meer nemen en hier weg blijven kwijnen is het alternatief... is dat dan zo gezond? Natuurlijk ben ik bang, maar dat ben ik al zo lang en dat brengt me steeds weer terug bij een GGZ met een depressie...
dinsdag 10 april 2018 om 19:01
Echt hoe je erbij komt dat ik twijfel aan jouw capaciteiten is me echt een raadsel. Omdat ik vraag of je nog een behandelaar hebt? Is dat waardoor je die indruk krijgt?Hippiemeisje schreef: ↑10-04-2018 16:39Kia-Ora, met alle respect... Ik vind het fijn dat je meedenkt en kritisch bent, maar jij twijfelt aan mijn capaciteit om zelfstandig beslissingen te nemen... Ik vind het rot om boos te worden want ik voel dat het tegelijkertijd heel goed bedoeld, maar ik heb hier lang over nagedacht en alle andere opties geprobeerd. Niemand zal het ooit zeker weten, ook een behandelaar niet. Maar geen enkele stap meer nemen en hier weg blijven kwijnen is het alternatief... is dat dan zo gezond? Natuurlijk ben ik bang, maar dat ben ik al zo lang en dat brengt me steeds weer terug bij een GGZ met een depressie...
Dat je pissig op me wordt, hetzij zo. Je bent niet de eerste en zult zéker niet de laatste zijn. Ik snap echt wel dat je er boos van wordt en ook waarom, maar je begrijpt mij echt verkeerd. En legt de focus nu elders neer. Begrijpelijk maar niet heel handig.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.



dinsdag 10 april 2018 om 21:52
Eens!Koffiekop schreef: ↑10-04-2018 21:44Je maakt op mij ook de indruk dat je twijfelt aan haar beslissingsvermogen? Niet zo gek als je leest wat je typt. Als mensen vaker boos op jou worden en je verkeerd begrijpen kan je het ook eens bij jezelf zoeken? Ik vind het sowieso heel vreemd dat je je hier bekend maakt als psycholoog en ook nog eens vanuit die hoedanigheid advies gaat geven ("wat ik mijn patienten aanraad...").
Dit is een forum, je kent de persoon helemaal niet, dus dat gaat (en mag) toch helemaal niet? Begrijpelijk maar niet heel handig denk ik, want niet zo professioneel. Mijn advies zou zijn je gewoon te houden bij lekenadvies vanuit je eigen ervaring als mens.

dinsdag 10 april 2018 om 22:08
Als eerste, ik ben geen psycholoog en geef hier nergens aan als behandelaar op te treden. Ik zeg dat ik dat advies geef aan mijn patiënten. Omdat ik uit ervaring weet wat voor impact een grote levensveranderende beslissing kan hebben. Het zou namelijk zonde zijn als to, of wie dan ook meeleest, denkt dat dit dé oplossing gaat zijn. Zit je verhuisd van je driehoog achter in je tweehoog voor alsnog je rot te voelen. Het is niet zoals een vakantie. Ergens een paar uurtjes zijn of een weekje vakantie vieren is anders dan 24/7 in die wijk wonen, zonder andere plek en de weet weer naar huis te kunnen. Ik geef enkel aan dat hier goed over nagedacht moet worden, want ik zou het oprecht heel rot vinden als het niet goed uitpakt. En vooral nog blijer zijn als dit wél goed uitpakt.Koffiekop schreef: ↑10-04-2018 21:44Je maakt op mij ook de indruk dat je twijfelt aan haar beslissingsvermogen? Niet zo gek als je leest wat je typt. Als mensen vaker boos op jou worden en je verkeerd begrijpen kan je het ook eens bij jezelf zoeken? Ik vind het sowieso heel vreemd dat je je hier bekend maakt als psycholoog en ook nog eens vanuit die hoedanigheid advies gaat geven ("wat ik mijn patienten aanraad...").
Dit is een forum, je kent de persoon helemaal niet, dus dat gaat (en mag) toch helemaal niet? Begrijpelijk maar niet heel handig denk ik, want niet zo professioneel. Mijn advies zou zijn je gewoon te houden bij lekenadvies vanuit je eigen ervaring als mens.
Verder lees jij ook niet goed wat ik schrijf. Dat er weleens iemand boos op mij is betekent niet per definitie dat het aan mij ligt. Soms moet ik dingen zeggen die voor een ander op zijn zachts gezegd niet fijn zijn. En tja, dan worden mensen weleens boos. En ik snap dat mijn woorden voor to lastig kunnen zijn, ik schrijf dat notabene nog op ook. Zelfinzicht heb ik voldoende hoor.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.

woensdag 11 april 2018 om 11:41
Kia-ora, wat ben je dan wel? Want als je onder het kopje Psyche de zin dropt "wat ik mijn patiënten altijd aanraad" wek je wel sterk de indruk dat je psychologe oid bent.
Ik vond het ook ongepast. Ik zit hier op een forum, niet in de kamer van een psycholoog.
Dat ik in de vakantie van huis wil ruilen met mijn vriendin, wil niet zeggen dat ik daar vakantie ga vieren. Maar het is wel gewoon handig om dat te doen als we allebei vrij zijn.
Verder dank ik je voor je inbreng, dat meen ik.
Ik ga vandaag bij mijn vriendin op bezoek! Eens kijken wat het met me doet
Ik vond het ook ongepast. Ik zit hier op een forum, niet in de kamer van een psycholoog.
Dat ik in de vakantie van huis wil ruilen met mijn vriendin, wil niet zeggen dat ik daar vakantie ga vieren. Maar het is wel gewoon handig om dat te doen als we allebei vrij zijn.
Verder dank ik je voor je inbreng, dat meen ik.
Ik ga vandaag bij mijn vriendin op bezoek! Eens kijken wat het met me doet

woensdag 11 april 2018 om 13:49
Hoezo is het ongepast om de zin "ik adviseer mijn patiënten dan" te gebruiken?Hippiemeisje schreef: ↑11-04-2018 11:41Kia-ora, wat ben je dan wel? Want als je onder het kopje Psyche de zin dropt "wat ik mijn patiënten altijd aanraad" wek je wel sterk de indruk dat je psychologe oid bent.
Ik vond het ook ongepast. Ik zit hier op een forum, niet in de kamer van een psycholoog.
Dat ik in de vakantie van huis wil ruilen met mijn vriendin, wil niet zeggen dat ik daar vakantie ga vieren. Maar het is wel gewoon handig om dat te doen als we allebei vrij zijn.
Verder dank ik je voor je inbreng, dat meen ik.
Ik ga vandaag bij mijn vriendin op bezoek! Eens kijken wat het met me doet![]()
Ik ga ervanuit dat iedereen hier wel begrijpt dat het een forum is en niemand hier vanuit functie reageert. Het is gewoon een zinnetje wat ik soms gebruik. Ook in mijn privéleven, dan zou ik tegen een vriendin ook zeggen dat ik mijn patiënten dat zou adviseren, die vriendin bedenkt dan niet ineens dat ik daar als behandelaar zit maar nog gewoon als vriendin. Je kunt natuurlijk de focus leggen op semantiek ipv op waar het echt om gaat.
Ik geloof dat je nog steeds mijn punt mist, ik bedoel geen vakantie vieren. Maar in de vakantie wisselen van huis is nog steeds niet er écht wonen. Er wonen is toch anders, bij wisselen heb je nog altijd je eigen plek op een andere locatie.
Dat probeerde ik je duidelijk te maken...
Maar goed, doe vooral wat goed voelt en ik hoop dat je erin gaat slagen te vinden wat je zoekt.
Om je andere vraag te beantwoorden, ik werk in de ggz en behandel patiënten.
Veel plezier bij je vriendin.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.

woensdag 11 april 2018 om 14:04
Een algemene stelregel (vanuit de psychiatrie?) is inderdaad dat veranderingen niet goed zijn in periodes van psychische problemen.
Ik heb zelf ervaren dat veranderingen wel positief kunnen uitwerken. Als je een periode je gevoel kwijt bent geweest en je gaat weer beter voelen wat je wel nodig hebt, dan kan het juist goed zijn dat te doen. Niet als vlucht uit je huidige leven, maar als een opbouw in het leven leiden wat het beste bij je past.
Een omgeving kan heel (!) veel doen.
Daarnaast is het wel goed je te realiseren dat als je een depressiegevoeligheid hebt, je die gevoeligheid waarschijnlijk wel de rest van je leven bij je zult dragen. In periodes van stress en verandering is het belangrijk dat je weet wat je nodig hebt op de momenten dat het even wat minder zou kunnen gaan. Dat zou kunnen zijn: op tijd aan de bel trekken bij de ggz of een psycholoog om even een beetje ondersteuning te verkrijgen voordat de klachten weer erger worden, zodat je het daarna zelf weer kan. Goed voor jezelf zorgen is voor jou nog wat meer van belang vanwege de achtergrond die je hebt.
Ik heb zelf ervaren dat veranderingen wel positief kunnen uitwerken. Als je een periode je gevoel kwijt bent geweest en je gaat weer beter voelen wat je wel nodig hebt, dan kan het juist goed zijn dat te doen. Niet als vlucht uit je huidige leven, maar als een opbouw in het leven leiden wat het beste bij je past.
Een omgeving kan heel (!) veel doen.
Daarnaast is het wel goed je te realiseren dat als je een depressiegevoeligheid hebt, je die gevoeligheid waarschijnlijk wel de rest van je leven bij je zult dragen. In periodes van stress en verandering is het belangrijk dat je weet wat je nodig hebt op de momenten dat het even wat minder zou kunnen gaan. Dat zou kunnen zijn: op tijd aan de bel trekken bij de ggz of een psycholoog om even een beetje ondersteuning te verkrijgen voordat de klachten weer erger worden, zodat je het daarna zelf weer kan. Goed voor jezelf zorgen is voor jou nog wat meer van belang vanwege de achtergrond die je hebt.


woensdag 11 april 2018 om 16:43
Als ik het zo lees TO woon je nu niet heel erg leuk, wat heb je te verliezen? Heb je een enorme vriendenkring die je dan achterlaat? Of familie met wie je veel optrekt? Zet het één en ander voor jezelf op een rij, misschien is verhuizen naar een leukere woning binnen je huidige woonplaats al een enorme verbetering.
Ik ben vaak verhuisd, een nieuwe stad is altijd wennen. Het maken van nieuwe vrienden is, als je niet meer naar school gaat, niet gemakkelijk maar zeker niet onmogelijk. Als je je goed voelt, ga leuke dingen doen in je nieuwe stad, op toneelles, tekenen, boetseren, pottenbakken, het koor, een nieuwe taal leren, etc. Maakt niet uit wat, Iets wat bij jou past. Zoek plekken op waar je andere mensen leert kennen, hartstikke leuk. Een nieuwe omgeving kan ook energie opleveren.
Is het gemakkelijk om aan een woning te komen, in de plaats die je in gedachte hebt? Dat is stap één daar kun je gewoon alvast mee beginnen, dat betekent nog helemaal niet dat je dan al verhuisd bent. Mocht het als je daarmee bezig bent helemaal niet goed voelen, kun je er gewoon mee stoppen, ik zou in ieder geval iets doen met gevoelens die je nu hebt, want andersom kun je ook spijt krijgen, van: ‘had ik het maar gedaan.’
Leuk dat daar al een vriendin woont, pas wel op, probeer je er niet te veel aan vast te klampen, want dat kan ook ook tegen je werken, wat vindt zij van je plannen?
Ik ben vaak verhuisd, een nieuwe stad is altijd wennen. Het maken van nieuwe vrienden is, als je niet meer naar school gaat, niet gemakkelijk maar zeker niet onmogelijk. Als je je goed voelt, ga leuke dingen doen in je nieuwe stad, op toneelles, tekenen, boetseren, pottenbakken, het koor, een nieuwe taal leren, etc. Maakt niet uit wat, Iets wat bij jou past. Zoek plekken op waar je andere mensen leert kennen, hartstikke leuk. Een nieuwe omgeving kan ook energie opleveren.
Is het gemakkelijk om aan een woning te komen, in de plaats die je in gedachte hebt? Dat is stap één daar kun je gewoon alvast mee beginnen, dat betekent nog helemaal niet dat je dan al verhuisd bent. Mocht het als je daarmee bezig bent helemaal niet goed voelen, kun je er gewoon mee stoppen, ik zou in ieder geval iets doen met gevoelens die je nu hebt, want andersom kun je ook spijt krijgen, van: ‘had ik het maar gedaan.’
Leuk dat daar al een vriendin woont, pas wel op, probeer je er niet te veel aan vast te klampen, want dat kan ook ook tegen je werken, wat vindt zij van je plannen?

woensdag 11 april 2018 om 21:05
Het lijkt haar heel leuk als ik er kom wonen. Ik vandaag bij haar geweest en ze staat open voor een tijdelijke woningruil. Ik snap dat dat anders is dan er echt wonen (lijkt me nogal logisch ook) maar het is tenminste een manier om een beetje te proeven hoe het zal zijn.
Aan een betaalbare woning komen zal nog een uitdaging worden
Aan een betaalbare woning komen zal nog een uitdaging worden
