
Obsessief naar mijn kind
vrijdag 30 december 2016 om 00:54
Mijn dochter is 3 jaar. Vanaf haar geboorte ben ik vreselijk gehecht aan haar. Ik kan geen dag of nacht zonder haar. Als ik werk overdag is ze bij me en 's nachts slaapt ze in een bedje naast me. Ik besef dat ik haar de hele dag knuffel en kus en toen ze voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging heb ik uren om haar gehuild; ik wilde haar ook eigenlijk niet sturen.
Ik maak me continu zorgen om haar gesteldheid, gezondheid, opvoeding..
Ze is mijn enige dochter en nu ik het zo opsom, zal het jullie vast overdreven maar schattig klinken.
Maar nu komt het. De dood is onvermijdelijk. Via social media en nieuws wordt je vaak geconfronteerd met ellende. Als haar eerder dan mijzelf iets zou overkomen, dan... nou ja.. vul maar in.
Ik kan echt niet zonder haar en besef dat ik aan het doordraaien ben.
Mijn therapeut geeft aan: leef in het nu. Maar mijn gedachten schieten toch vaak alle kanten op.
Heeft dit beestje een naam? Hoe kan ik haar wat meer loslaten? Ik besef dat mijn gedrag haar negatief kan beïnvloeden.
Hoe kan ik weer van haar en ons samenzijn genieten en vertrouwen hebben in de toekomst?
Bedankt alvast voor het reageren, ik lees mee.
Ik maak me continu zorgen om haar gesteldheid, gezondheid, opvoeding..
Ze is mijn enige dochter en nu ik het zo opsom, zal het jullie vast overdreven maar schattig klinken.
Maar nu komt het. De dood is onvermijdelijk. Via social media en nieuws wordt je vaak geconfronteerd met ellende. Als haar eerder dan mijzelf iets zou overkomen, dan... nou ja.. vul maar in.
Ik kan echt niet zonder haar en besef dat ik aan het doordraaien ben.
Mijn therapeut geeft aan: leef in het nu. Maar mijn gedachten schieten toch vaak alle kanten op.
Heeft dit beestje een naam? Hoe kan ik haar wat meer loslaten? Ik besef dat mijn gedrag haar negatief kan beïnvloeden.
Hoe kan ik weer van haar en ons samenzijn genieten en vertrouwen hebben in de toekomst?
Bedankt alvast voor het reageren, ik lees mee.
anoniem_238725 wijzigde dit bericht op 30-12-2016 00:55
Reden: Typo
Reden: Typo
% gewijzigd




vrijdag 30 december 2016 om 01:03
quote:Fleurr82 schreef op 30 december 2016 @ 01:00:
Er is een vader ja. Die ziet zelf niets alarmerends. Het zijn meer mijn eigen gedachten, en ik besef het ook. Probeer het daarom ook wel te onderdrukken en in de dagelijkse praktijk niet zo te laten zien.vader vindt het ook prima dat het kind bij jullie op de slaapkamer slaapt? er is nog wel sprake van een gezellige partnerrelatie? uren huilen als je kind naar creche moet klinkt niet echt gezond hoor. Je kind is een individu geen lichaamsdeel van jou. jij bent ook een individu geen verlenging van je kind
Er is een vader ja. Die ziet zelf niets alarmerends. Het zijn meer mijn eigen gedachten, en ik besef het ook. Probeer het daarom ook wel te onderdrukken en in de dagelijkse praktijk niet zo te laten zien.vader vindt het ook prima dat het kind bij jullie op de slaapkamer slaapt? er is nog wel sprake van een gezellige partnerrelatie? uren huilen als je kind naar creche moet klinkt niet echt gezond hoor. Je kind is een individu geen lichaamsdeel van jou. jij bent ook een individu geen verlenging van je kind

vrijdag 30 december 2016 om 01:04
quote:Fleurr82 schreef op 30 december 2016 @ 01:02:
Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.je houdt haar dichtbij omdat je bang bent? in dat geval projecteer je je angsten en onzekerheden op je kind. Niet echt gezond. het lijkt moederliefde maar het is angst
Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.je houdt haar dichtbij omdat je bang bent? in dat geval projecteer je je angsten en onzekerheden op je kind. Niet echt gezond. het lijkt moederliefde maar het is angst

vrijdag 30 december 2016 om 01:04
Iets intensievere therapie lijkt me, iedere moeder zou als de dood zijn om haar kind te verliezen laat dat voorop staan, alleen is dit wat je doet inderdaad niet zo gezond. daarnaast heeft dit (op latere termijn) ook invloed en gevolgen op je dochter.
kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?
kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?
anoniem_173507 wijzigde dit bericht op 30-12-2016 01:05
Reden: Ik Had niet goed gelezen!
Reden: Ik Had niet goed gelezen!
% gewijzigd

vrijdag 30 december 2016 om 01:05
quote:spieker27 schreef op 30 december 2016 @ 01:04:
Hoe oud is je dochter nu? Ik kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?na 3 jaar nog ontzwangeren?
Hoe oud is je dochter nu? Ik kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?na 3 jaar nog ontzwangeren?

vrijdag 30 december 2016 om 01:05
quote:spieker27 schreef op 30 december 2016 @ 01:04:
Hoe oud is je dochter nu? Ik kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?3 jaar
Hoe oud is je dochter nu? Ik kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?3 jaar

vrijdag 30 december 2016 om 01:11
quote:Fleurr82 schreef op 30 december 2016 @ 01:02:
Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.
Dan weet je dus dat je nu al bezig bent met het overdragen van ongezonde angsten op je kind.
Je kind groeit onveilig op. Niet door de boze buitenwereld.
Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.
Dan weet je dus dat je nu al bezig bent met het overdragen van ongezonde angsten op je kind.
Je kind groeit onveilig op. Niet door de boze buitenwereld.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

vrijdag 30 december 2016 om 01:15
