Obsessief naar mijn kind

30-12-2016 00:54 64 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter is 3 jaar. Vanaf haar geboorte ben ik vreselijk gehecht aan haar. Ik kan geen dag of nacht zonder haar. Als ik werk overdag is ze bij me en 's nachts slaapt ze in een bedje naast me. Ik besef dat ik haar de hele dag knuffel en kus en toen ze voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging heb ik uren om haar gehuild; ik wilde haar ook eigenlijk niet sturen.

Ik maak me continu zorgen om haar gesteldheid, gezondheid, opvoeding..



Ze is mijn enige dochter en nu ik het zo opsom, zal het jullie vast overdreven maar schattig klinken.



Maar nu komt het. De dood is onvermijdelijk. Via social media en nieuws wordt je vaak geconfronteerd met ellende. Als haar eerder dan mijzelf iets zou overkomen, dan... nou ja.. vul maar in.



Ik kan echt niet zonder haar en besef dat ik aan het doordraaien ben.



Mijn therapeut geeft aan: leef in het nu. Maar mijn gedachten schieten toch vaak alle kanten op.



Heeft dit beestje een naam? Hoe kan ik haar wat meer loslaten? Ik besef dat mijn gedrag haar negatief kan beïnvloeden.

Hoe kan ik weer van haar en ons samenzijn genieten en vertrouwen hebben in de toekomst?



Bedankt alvast voor het reageren, ik lees mee.
anoniem_238725 wijzigde dit bericht op 30-12-2016 00:55
Reden: Typo
% gewijzigd
Zeker niet overdreven en schattig. Wel ziekelijk en beklemmend.



Als je wil dat je dochter opgroeit tot een gezonde vrouw ga je in therapie.
je weet niet wat er in de toekomst gaat gebeuren het heeft helemaal geen zin om daar over na te denken. is er geen vader?
O, je bent a in therapie. Ga in een iets stevigere therapie.
Alle reacties Link kopieren
Dat is ze volgens mij al Phaedra, tenminste ze heeft het over haar therapeut, is er ook een partner aanwezig TO?
die ik wilde bestaat al...
Alle reacties Link kopieren
Er is een vader ja. Die ziet zelf niets alarmerends. Het zijn meer mijn eigen gedachten, en ik besef het ook. Probeer het daarom ook wel te onderdrukken en in de dagelijkse praktijk niet zo te laten zien.
Hoe zie je het voor je als ze straks naar school gaat?

Dan is ze een groot deel van de dag bij je weg, speelt ze bij vriendjes en vriendinnetjes, enz.
Alle reacties Link kopieren
Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.
quote:Fleurr82 schreef op 30 december 2016 @ 01:00:

Er is een vader ja. Die ziet zelf niets alarmerends. Het zijn meer mijn eigen gedachten, en ik besef het ook. Probeer het daarom ook wel te onderdrukken en in de dagelijkse praktijk niet zo te laten zien.vader vindt het ook prima dat het kind bij jullie op de slaapkamer slaapt? er is nog wel sprake van een gezellige partnerrelatie? uren huilen als je kind naar creche moet klinkt niet echt gezond hoor. Je kind is een individu geen lichaamsdeel van jou. jij bent ook een individu geen verlenging van je kind
Weet je therapeut dit allemaal?
Alle reacties Link kopieren
Waarom ben je eigenlijk in therapie?
die ik wilde bestaat al...
quote:Fleurr82 schreef op 30 december 2016 @ 01:02:

Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.je houdt haar dichtbij omdat je bang bent? in dat geval projecteer je je angsten en onzekerheden op je kind. Niet echt gezond. het lijkt moederliefde maar het is angst
Iets intensievere therapie lijkt me, iedere moeder zou als de dood zijn om haar kind te verliezen laat dat voorop staan, alleen is dit wat je doet inderdaad niet zo gezond. daarnaast heeft dit (op latere termijn) ook invloed en gevolgen op je dochter.



kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?
anoniem_173507 wijzigde dit bericht op 30-12-2016 01:05
Reden: Ik Had niet goed gelezen!
% gewijzigd
quote:spieker27 schreef op 30 december 2016 @ 01:04:

Hoe oud is je dochter nu? Ik kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?na 3 jaar nog ontzwangeren?
quote:spieker27 schreef op 30 december 2016 @ 01:04:

Hoe oud is je dochter nu? Ik kan mijzelf nog wel een periode herinneren dat ik ineens ook vaak angst kreeg dat ik onverwachts dood zou gaan, of dat ik flauw zou vallen net terwijl ik mijn kindje in bad deed en dat hij daarom zou verdrinken.... Achteraf was dit compleet te wijten aan de storm van hormonen die in nog in mijn lijf had zitten. Kan dit voor jou ook zoiets zijn?3 jaar
Ik had mijn bericht al aangepast, sorry daarvoor
Pffff het lijkt mij wel zwaar hoor! In die periode werd ik gek van mijzelf! Ik vind het echt heel naar voor je
Alle reacties Link kopieren
Waarom heb je je therapeut deze vragen niet gesteld? En als je dit wel gedaan hebt, wat waren de antwoorden en waarom helpen die jou niet?
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
Alle reacties Link kopieren
quote:Fleurr82 schreef op 30 december 2016 @ 01:02:

Maar ik heb het wel moeilijk en ik denk ook dat ze het feilloos aanvoelt. Apart slapen bij voorbeeld, krijg het nu al spaans benauwd.



Dan weet je dus dat je nu al bezig bent met het overdragen van ongezonde angsten op je kind.

Je kind groeit onveilig op. Niet door de boze buitenwereld.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Ik heb net een oud topic gevonden uit 2012 waarin een moeder ook uitleg gaf over haar ongewone angst etc misschien heb je hier iets aan?



topic 2012
Alle reacties Link kopieren
de therapeut zei , leef in het nu, lees ik in de op.

maar dan moet je wel weten hoe dat moet natuurlijk.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
In wiens belang is dit gedrag/zijn deze gedachten?
Alle reacties Link kopieren
Uren huilen en niet zonder je kind kunnen is écht ongezond. Voor jou maar vooral voor je kind.



Is voor jou helder wat dit doet met de ontwikkeling van je kind? En zo ja: hoe komt het dat je dan nog steeds niet kan stoppen? Wat zegt je therapeut daarvan?
Alle reacties Link kopieren
To, doe hier iets aan. Gun je kind een leven zonder jouw bagage. Welke leegte vult zij in?
als ik loep zie ik ook een problematische relatie, in hoeverre speelt dit een rol?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven