OCD en angst: iemand tips?

Niet mijn 1e topic hierover helaas. Mijn vraag is simpel: tips, positiviteit of herkenning. Positiviteit en positieve verhalen zijn goed. Iemand die eenzelfde probleem heeft en na 10 jaar nog steeds heel ver van huis is, liever niet reageren (sorry, maar dit helpt mij niet hoe lullig ik t ook vind). Dankjewel voor het lezen alvast

Achtergrond
Ik heb in de afgelopen jaren steeds meer zelfkennis opgedaan. Als je geinteresseerd bent, loop me dan vooral ("constante overprikkeling", "analyseer jezelf gek" en "constante onrust"). Een samenvatting is: vroeger als kind was ik erg verlegen en angstig voor onbekende situaties (vooral in nieuw gezelschap). Later ging dit stukken beter. 2017 zowat heb ik tinnitus opgelopen, die na een aantal maanden gelukkig wegzakte. Echter, hiervoor heb ik ontzettend veel angst gehad dat t nooit meer wegging (al was t heel zacht). Ik was op t obsessieve af bezig met geluiden en dacht zelfs overgevoelig te zijn voor geluiden in die tijd. Dit is weggezakt en daarvoor in de plaats zijn steeds nieuwe angsten en obsessies ontstaan, die allemaal in de loop van de tijd zakten. (Ik geef een overzicht en wat extra info in losstaande post)

Het probleem nu
Toen ging het wat beter, tot 1.5 jaar geleden mijn relatie uit ging. Hier was langdurig veel stress aan vooraf gegaan en sindsdien is t weer een graadje erger. 2 weken daarna kreeg ik een obsessie voor oogcontact (al eerder voor een paar weken gehad), die ik nu nog heb. Sociaal contact kost hierdoor enorm veel energie. Maar ook bv tv kijken. Mijn aandacht wordt gelijk gegrepen door "ogen". Toen kwam ik erachter dat ik misschien hyperawareness ocd heb en hierin vind ik heel veel raakvlakken. Ik ging hierover lezen en jaa hoor, daar kwam de volgende obsessie: ademhaling. Dit zakte gelukkig na een paar dagen weg, maar nu heb ik al weer 1 week lang constante focus op ademhaling… De trigger was enkel de gedachte hieraan… Om gek van te worden. Ik ben hierdoor echter wel opeens veel minder overprikkeld door "oogcontact-gedachtes…"

Naja goed, nadenkend over het verleden ben ik altijd angstig geweest en heb ik altijd al in kleine mate obsessies gehad. Ik denk dat het probleem angst gerelateerd is. En dan vooral: angst dat ik de gedachte niet kan loslaten en deze mijn hele leven gaat verkloten...

Wat heb ik al geprobeerd?
Op aanraden van een vorig topic heb ik het boek "the hapiness trap" van Russ Harris besteld en ben ik die aan het lezen. Dit is een erg interessant boek, maar ik zou meer hulp willen krijgen. Mijn psychiater en psycholoog zijn erg onbekend met deze vorm van ocd. Ik heb hen ook gemaild of ze een meer specialistische psych kennen die meer ervaring heeft met ocd en dan vooral ook deze vorm. Ik heb medicatie geprobeerd (sertraline), maar dat deed niks. Ik kan een nieuwe medicatie proberen, maar dit lost niet de achterliggende oorzaak op.

De vraag
Al met al is de vraag dus: is er iemand die een positief verhaal heeft, iets soortgelijk heeft meegemaakt of tips heeft waar ik hiervoor goeie hulp kan krijgen?

Ik ben wat allergisch voor zelf nog veel te gaan opzoeken, omdat dit mij ontzettend kan triggeren en je op internet vooral doemscenarios leest van mensen die hier al hun leven lang last van hebben en hun leven een hell is hierdoor.

Edit: ik voeg ff wat koptjes toe, mocht je niet alles willen lezen

nachtvlinder1977 schreef: ↑

16-02-2022 20:22

Bij mij stond depressie op de voorgrond en daar helpt antidepressiva tegen. Daarnaast hield ik last van angst, piekeren en lichte dwang. Daarvoor heb ik een hele lage dosering antipsychotica gekregen. Dit heeft voor mij de klachten weggenomen.

Er zijn specialisten op het gebied van OCD die gerichte therapie aanbieden. Laat je verwijzen en wacht niet tot maart. Als je hier dagelijks last van hebt moet je aan de bel trekken.

Thanks! Ik zie deze meermaals voorbij komen. Ik ga morgen de HA bellen en een afspraak inplannen.

Op een gegeven moment heb je ergens al zo lang last van dat het bijna normaal lijkt te worden. Terwijl t dat absoluut niet is en ik er ontzettend veel last van heb. Dit lijkt me dus een heel goed startpunt!

mara2 schreef: ↑

16-02-2022 20:25

Is OCD bij jouw vastgesteld door een psychiater ?
Of alleen herkenning, zonder diagnose?

Wat mij interesseert is of je durf te leven.
Is iets spontaans durft.
En als het goed gaat. Dan ook weer verder durft met ondernemen?

Interessante vragen. Mag ik vragen naar de achtergrond?

Niet vastgesteld. Ik ben getest op ass en add, en beide was t niet volgens de psycholoog en psychiater. Add had ik ook niet verwacht, ass twijfel ik nog over. Maargoed, dat doet er ook niet zozeer toe. De psych dacht toen eerder aan gegeneraliseerde angststoornis (oftewel, ik weet t niet, maar je hebt angst). De psychiater kwam weer wat later en die dacht aan ocd en daar dacht ik zelf ook wel meer aan.

Ik durf zeker te leven. Ik probeer me zo weinig mogelijk van mijn angsten aan te trekken en mijn leven te leven zoals ik wil en deed. Ik ga werken dagelijks, ga gewoon naar hobbies, spreek met vrienden af en ga naar feestjes (laatste tijd wat minder natuurlijk, want corona). Wat echter niemand ziet is hoeveel energie mij dit kost. Een relatie zou ik bv echt niet aan hoeven beginnen, want de dag doorkomen is verder al een strijdt op zich. Ik kan ook nog echt wel genieten van dingen, als ik minder obsessief bezig ben (alcohol helpt bv). Een depressie zou ik t ook niet willen noemen. Maar t beïnvloed mijn dagelijkse leven wel heel erg en maakt t onnodig veel lastiger helaas

Candy schreef: ↑

16-02-2022 20:33

Dit drink ik al een jaar tegen angst, werkt erg goed. Ik ben er praktisch vanaf: https://www.medicalmedium.com/blog/heav ... x-smoothie

https://www.medicalmedium.com/blog/obse ... e-disorder

Klinkt onschuldig en zeker t proberen waard. Echter, klinkt ook wat alternatief en daar ben ik meestal niet zo van. Maargoed, onschuldig dus kan ook weinig kwaad mocht t niet helpen. Fijn dat t bij jou helpt in ieder geval!!

nachtvlinder1977 schreef: ↑

16-02-2022 20:35

Succes! Het kan een hele zoektocht zijn, maar ook jij verdient een normaal leven.

Super lief, dankjewel! Ik heb er zeker hoop op dat t ooit weer "normaal" wordt. Daar ga ik voor in ieder geval

Blablablaatschaap schreef: ↑

16-02-2022 20:53

Let wel op dat grote hoeveelheden zeewier innemen (ik zie 2 eetlepels van een gedroogd product staan, dat is écht veel) niet per se onschuldig is, zeker op langere termijn.

Lol echt?? Dus je beweert dat sushi eigenlijk helemaal niet zo gezond is
Thankss! Dat wist ik niet, maar goed om mee te nemen

Candy schreef: ↑

16-02-2022 21:26

Het is natuurlijk, maar erg sterk. Verdiep je maar eens een beetje met wat zware metalen met je hersenen doen. Zware metalen ontgiften heb ik gedaan met dit recept.

Ik ga je linkjes morgen ofzo eens rustig lezen als ik tijd heb. Dankjewel

Candy schreef: ↑

16-02-2022 21:26

Het is natuurlijk, maar erg sterk. Verdiep je maar eens een beetje in wat zware metalen met je hersenen kunnen doen. Zware metalen ontgiften heb ik gedaan met dit recept.

Klinkt interessant. Wat ik me dan gelijk afvraag: kun je dit aantonen wetenschappelijk? (ik heb nog niet gezocht of er bewijs op internet staat, dat ga ik nu doen ). Ik bedoel, je hebt t over zware metalen ontgiften. Betekent dit dat je zware metalen sneller afvoert? Want dan zou je dat ook in je bloedspiegel moeten kunnen zien misschien? Of wat bedoel je precies?

Lexie72 schreef: ↑

16-02-2022 21:40

Ook wel gedachten gehad, maar dwing mezelf ook dan om ermee te stoppen en aan iets anders te denken. Is wel moeilijker.

Yup Iknow. Fijn dat jij t in ieder geval redelijk onder controle hebt. Bij mij helpt mezelf dwingen absoluut niet. Mijn gedachtes heel bewust sturen zorgt voor hoofdpijn en frustratie helaas. Ik kan t beter ondergaan doorgaan met wat ik aan t doen ben.

Soms zakt t weg, soms niet. Maar echt helemaal wegzakken doet t niet. Dan zakt t naar de achtergrond en dan merk ik al vrij snel op: "eh, ik dacht er ff niet aan". Maarjah, op dat moment dus wel weer. Maar de hoop is dat dit soort periodes steeds langer worden en mijn hersenen leren dat t niet erg is als ik er ff niet aan dacht. Dat ik t opmerk maar er verder niks mee doe zegmaar, wat dan uiteindelijk wordt dat ik t (bijna) nooit meer opmerk.

hanke321 schreef: ↑

16-02-2022 22:16

Weleens het programma 'levenslang met dwang'gekeken? Daarin was ook een man met allebei dwanggedachten, veelal in het verborgene, en idd energie vretend.

Niet gekeken. Maar zoals ik zeg: dit soort dingen triggert mij enorm en lezen/zien dat iemand dit ook heeft (de naam levenslang zegt al genoeg...), hier al jaren mee struggelt en er niet vanaf komt is voor mij het doemscenario. Dus ik vermijd dat soort dingen liever. Of ik moet weten dat de uitkomst positief is, dan wil ik t wel kijken

Ik weet wel nog dat ik dit als kind wel eens keek en t dan raar vond dat mensen zo obsessief met iets bezig konden zijn. Ik had eens moeten weten...

Flamingo schreef: ↑

16-02-2022 22:51

Sorry. Mag ik je een pb’tje sturen?

Is niet erg hoor! Zeker mag dat

Frizz schreef: ↑

16-02-2022 23:07

Het programma laat zien hoe men er met intensieve therapie grotendeels of zelfs helemaal vanaf komt. Heel interessant juist om te kijken.

Ooh echt! Dat verandert de zaak wel. Je weet zo niet wie je bedoelde denk ik? Ik had t ff opgezocht (wikipedia) en dan zie je van alle seizoenen de deelnemers. Maar ik zag niemand met specifiek obsessieve gedachtes zoals ik eigenlijk. Het meeste ging over dwanghandelingen of dwangmatig aan iets getal moeten denken ofzo. Bij mij is t geen dwang: ik moet t niet, ik wil t zelfs niet, maar t gebeurt vanzelf zegmaar.